KERSTIN LUNDBERG HAHN PANI
Kiedy klasa Ebby i Ivara ma zastępstwo, uczniowie od razu zauważają, że nowa pani nie jest jak inni nauczyciele. Pani Sparre jest bardzo wysoka i bardzo szczupła i ma lodowate dłonie. Jej twarz jest biała – bo nie znosi słońca. A poza tym zdaje się, że potrafi czytać w myślach…
DUCH
ISBN: 978-91-7567-980-8
Nypon förlag - dostępne dla każdego
Wydawnictwo Nypon – dostępne dla każdego info@nyponforlag.se www.nyponforlag.se Tytuł: Pani Duch Tytuł oryginału: Fröken Spöke Autor: Kerstin Lundberg Hahn Ilustracje: Åsa Rosén © 2015 Kerstin Lundberg Hahn, Åsa Rosén i wydawnictwo Nypon Redakcja: Justyna Högström Tłumaczenie: Urszula Pacanowska Skogqvist Översatt till polska av Urszula Pacanowska Skogqvist, 2018 Wydanie pierwsze 2018 Liczba stron: 48 ISBN 978-91-7567-980-8
Kerstin Lundberg Hahn
Pani Duch
Ilustracje Åsa Rosén Tłumaczenie Urszula Pacanowska Skogqvist
Nypon förlag
Dla S za prośbę sprzed wielu lat, żebym napisała książkę w uproszczonej wersji. Nareszcie jest gotowa!
1. Ebba i Ivar Ivar siedział w kuchni. Jadł śniadanie i rysował potwory. Ivar uwielbiał rysować. Po drugiej stronie stołu siedziała jego siostra Ebba. Wyglądała przez okno. Na zewnątrz było ciemno. Żółte liście powiewały w powietrzu. – Jest wpół do ósmej – zawołał tata. – Musicie iść do szkoły! – Mhm – powiedział Ivar. Ale nie posłuchał. – Mhm – powiedziała Ebba. Ale też nie posłuchała. 3
– Widać, że jesteście bliźniakami – powiedział tata i się uśmiechnął. – Jesteście tak samo beznadziejni i tak samo cudowni. A teraz się pospieszcie! Kiedy Ebba i Ivar wychodzili do szkoły, tata powiedział: – Uważajcie na duchy w parku. – Daj spokój, tato – odpowiedział Ivar. – Tato, daj spokój – odparła Ebba. Kiedy doszli do parku, było ciemno. – Czy wierzysz w duchy? – spytała Ebba. – Nie – odpowiedział Ivar. – Ja też nie – powiedziała Ebba. – Ale nigdy nie wiadomo – dodał Ivar. – A co, jeśli duchy istnieją? – powiedziała Ebba. Pobiegli szybko przez park. 4
2. Zastępstwo Kiedy Ebba i Ivar przyszli do szkoły, reszta już siedziała w klasie. Nie było ich nauczyciela. Ale oto otworzyły się drzwi i do sali wszedł dyrektor. – Dzień dobry – powiedział. – Jestem dyrektorem tej szkoły. – Wiemy – odpowiedzieli uczniowie. – Wasz nauczyciel jest chory. Będziecie mieli zastępstwo – powiedział dyrektor. Wszyscy zaczęli szeptać. Niektórzy chichotali. Ale kiedy nauczycielka na zastępstwo weszła do klasy, zrobiło się cicho. 5
– To jest Pani Sparre – powiedział dyrektor. – Będzie waszą nauczycielką przez cały miesiąc. Bądźcie dla niej mili. Ebba się gapiła. Ivar się gapił. Wszyscy się gapili. Pani Sparre była bardzo wysoka i bardzo szczupła. Miała długie, czarne włosy i długą, czarną suknię. Jej twarz była biała. – Czy ona nigdy nie wychodzi na słońce? – szepnęła Ebba do Ivara. Pani Sparre uśmiechnęła się. – Nie, Ebbo. Nie lubię słońca – powiedziała. Ebba drgnęła. – Skąd pani wie, że mam na imię Ebba? 6
7
– Wiem więcej niż wam się wydaje – powiedziała Pani Sparre i znowu się uśmiechnęła. Przeszła powoli przez klasę, patrząc na wszystkich.
8