Endüstriyel tarım modelinin uygulanmasının, köyden kente göçün sebebi ve sonucu olduğu bilinen bir gerçektir. Bu endüstriyel tarım modeli, savaşlar sonrasındaki en karanlık çağlarımızda bizi açlıktan korumuştu. Yine de bu model, nüfusun önemli bir kesiminin sorunlarına çare olamadı. Her şeyden önemlisi, fakirliğin yaygın olduğu kırsalda, kitlelerin problemlerini çözemedi. Ayrıca bu gıda üretim metotları, insan faaliyetlerinin sürdürülemezliğinin temel sorumlusudur da. Kimyasal ürünlerin gelişigüzel kullanımı, karbondioksit salınımının artışı, biyolojik çeşitliliğin azalması gıda üretimimiz sebebiyle dünyamızın dayanma sınırlarını zorlayan ve onu hasta eden en önemli hasarların arasında yer alır. Eğer kentsel yapının tüm doğal kaynakları tükettiği düşünülürse, kırsal alanlar yeni yayılımcı olmayan teknolojilerin ve sürdürebilir üretim felsefelerinin savunucuları ve önde gelen örnekleri olmalıdırlar. Çünkü artık sebepsiz yere har vurulup harman savrulan, sürekli yağmalanan yerler olmayı devam ettiremezler. Kırsal alanlar kendilerinin belirlediği kentsel alanlara da yayılacak yeni ve gerçekten de öncü gıda üretim ve dağıtım yollarını takip etmelidirler. Aşamalı ama engellenemez bir şekilde gıda sistemlerinin yeniden yerleşimi (re-localization) zorunlu olarak bu sürece dâhil olacaktır. Her şeyden önce, bu yeniden yerleştirmenin ilk işaretleri hâlihazırda mevcut: Dünyamızın kuzey kesimlerinde genç insanlar yenilikçi tarım ve ticaret biçimlerini uyguluyor. Organik metotlar bu yeni çiftçiler için olmazsa olmaz bir koşul. Yeni çiftçiler yayılımcı ve tek
68 SKYLIFE | EYLÜL | SEPTEMBER 2011
We know that the migration of farmers into urban settlements has been a cause and a consequence of the imposition of an industrial model of agriculture. This agro-industry model saved us from famine in the dark times after wars. Yet, it has not entirely solved the problems of many peoples. Above all, it has not solved the problem of the the countryside, which continues to be plagued by poverty. Moreover, methods of food production are largely responsible for the unsustainability of human activities. The indiscriminate use of chemicals, increasing CO2 emissions and the loss of biodiversity are just some of the major forms of destruction we are inexorably wreaking on a sick and stressed Earth, all because of food. If urban metabolism is consuming all the natural resources, the countryside must become the bulwark of defense and the prime example of how to apply new, non-invasive technologies and philosophies of sustainable production. The countryside cannot continue to be a place to be plundered, from which people, not without reason, want to flee. Instead, the countryside is going to be in the vanguard, and the new ways of producing and distributing food it defines will invade the towns. A progressive but inevitable re-localization of food systems is part and parcel of this process. Signs of this re-localization are already in evidence. Cognizant of this, young people in the countries of the North are introducing in the process innovative forms of agriculture and commerce. Organic methods are for these new farmers
www.turkishairlines.com