Obrazloženje doktorskog umetničkog projekta

Univerzitet umetnosti u Beogradu Interdisciplinarne studije Doktorske studije Višemedijska umetnost

Ispitni rad iz predmeta

Tehnika pisanja teorijskog rada

Doktorant:

Profesor:

Siniša Prvanov

Dr Sonja Marinković

br.indeksa А4/19

Beograd, januar 2020.

Obrazloženje doktorskog umetničkog projekta Doktorski umetnički projekat Interdisciplinarna studija kolaborativnog muralizma u javnim prostorima se zasniva na istraživanju i praktičnoj upotrebi umetničkog izraza u oblasti kolaborativnog slikarstva (murali). Hipotezom o značaju scenografije gradskog prostora, cilj ovog projekta je da se podrži topografiju ambijentalnih celina važnih za jedan grad i uspostavi dijalog (kreativno učešće) među korisnicima formiranjem novih vizelnih orijentira u specifičnom urbanom (site specific) prostoru.

Po etimologiji, pojam kolaboracija potekao je iz latinskog jezika, preciznije od reči co, što znači sa, i reči laborare u značenju raditi. Po definiciji, kolaboracija predstavlja saradnju pojedinca ili grupe ljudi radi postizanja određenog cilja.

Društvena kolaborativna umetnost, Community Collaborative Art, takodje poznata i pod nazivom „umetnost dijaloga“ ili „angažovana umetnost zajednice“, odnosi se na umetničku praksu koja se temelji i stvara u okruženju zajednice. Radovi u ovom obliku mogu biti realizovani u bilo kojem mediju, a karakterišu ih interakcija ili dijalog sa zajednicom (učesnicima). Umetnost namenjena zajednici zahteva široki pristup, orijentisana je na stanovništvo, i često je veoma korisna u ekonomski degradiranim područjima gradova. Kao takva ona se ne oslanja na stvaranje fizičkog ili trajnog umetničkog dela. Ovaj prošireni opseg javne umetnosti može obuhvatiti mnoge raznolike prakse i umetničke forme. One se mogu implementirati kao samostalne ili kao hibridi kolaboracije koji uključuju interdisciplinarni pristup. Raspon njegovog potencijala je naravno beskrajan i neprestano se menja, i može uspešno delovati kao katalizator pokretanja akcija ili promena unutar zajednice na nacionalnom ili međunarodnom nivou.

Konkretno ovaj projekat bi istovremeno bio realizovan na tri različite lokacije: Novi Sad, Atina i Sai Gon. Predviđeno vreme za egzekuciju projekta je pet dana, dok bi komunikacija između učesnika bila putem video-konferencije na tri različita jezika: srpskom, grčkom i engleskom. Tema murala bavila bi se opasnošću od zloupotrebe identiteta u savremenom društvu. Zaštita podataka o ličnosti je jedan od najznačajnijih i najdelikatnijih problema sa kojima je suočeno moderno društvo. Potencijalni učesnici bi u početnoj fazi realizacije ovog projekta verbalno predočili svoja stanovišta o izazovima zloupotrebe podataka u nedozvoljene

svrhe, etici privatnosti, video nadzoru i upravljanju biometrijskom tehnologijom (EGBT).

Učesnici bi u ovoj preliminarnoj fazi takođe pokušali da daju odgovor na pitanje, gde će nas ova promena odvesti? Da li će to biti novi orvelovski scenario, ili svet povećane javne i individualne bezbednosti?

U drugoj fazi ovog projekta, muralista, čiji početni rad na oslikavanju bi pokrenuo kompleksniji dijalog, bio bi centralni inicijator ovog modela. Višemedijski koncept ovog projekta bi se u potpunosti bazirao na vizuelnom i zvučnom dejstvu na čula učesnika. U toj fazi učesnici bi i konkretno crtežom i slikom, predstavili svoje kritičko stajalište o već pomenutom društvenom problemu. To podrazumeva da bi krajnji rezultat ovog kolaborativnog projekta bio jedan jedinstven vizuelni mozaik mišljenja i izraza, i postao dokaz konvergencije višestrukih kreativnosti pojedinaca. To bi moglo dovesti do tvrdnje da u ovoj vrsti proceduralne umjetnosti delo nije ništa drugo nego konkretan odgovor na problem, manje ili više složen, potreban za stvaranje kreativnog dijaloga.

Sekundarni cilj ovog projekta je da pruži teorijski i umetnički okvir za preispitivanje funkcije likovnog stvaralaštva u širem kontekstu umetničkih obrazovnih praksi i za procjenjivanje potencijala koju kolaborativna umetnost može ustanoviti kao sredstvo društvenog angažovanja i smisla. Intervencionistički likovni kurikulum može se shvatiti kao vrsta taktičkog istraživanja zasnovanog na umetnosti. „Teško je osmisliti prostor koji neće privlačiti ljude; ono što je značajno je koliko često se to i postiže.”

William H. (Holly) Whyte1 Metode koje će se primeniti u istraživanju Metode koje će se primeniti u umetničko-istraživačkom radu su teorijske, empirijske, analitičke i praktične.

Teorijska metoda uključuje proučavanje stručne literature iz područja kolaborativne umetnosti i istorije muralizma, kao i komparativna analiza srodnih radova drugih umetnika u istoj oblasti.

1

William H. „Holly“ Whyte (1917-1999) bio je jedan od najuticajnijih američkih kritičara gradova i javnih prostora. Kroz svoje natpise kao, Organizacija čoveka (1956), Poslednji pejzaž i grad (1968), Ponovno otkrivanje centra (1988), podučavao je generacije gradskih urbanista i dizajnera da gradove doživljavaju kao staništa za ljude, a ne samo kao ekonomske mašine, transportne čvorove ili grandiozne arhitektonske scenografije. Kako se SAD približava rastu populacije na gotovo 300 miliona stanovnika, od kojih četiri petine žive u gradovima ili predgrađima, industrijalistička vizija urbanih zajednica orijentisanih na ljude nikada više nije bila potrebnija. I čini se sigurnim predpostaviti da bi ova vizija danas takođe sadržavala trenutne analize o urbanoj ekologiji i održivosti, ukratko simbiozi ljudi i prirode

Empirijska metoda temelji se na prikupljanju reprezentativnih primera angažovanog muralizma kroz istoriju.

Analitička metoda primeniće se u interpretaciji ličnog iskustva i što je moguće originalnijeg umetničkog izraza.

Praktična metode umetničkog istraživanja će koristiti rezultate dobijene na osnovu anketa i intervjua sa potencijalnim učesnicima projekta, kao i na integraciji novih tehnologija u cilju originalnog umetničkog izraza i prezentacije.

Očekivani problemi i prepreke pri realizaciji projekta U početnoj fazi realizacije projekta treba očekivati na pojedine prepreke i pronaći efektivan način za njihovo prevazilaženje. Očekivani problemi su: 

Izbor lokacija, konkretnih objekata (zidnih površina), i obezbeđivanje dozvola za rad



Definisanje uzrasta učesnika, kao i njihov sociološki profil



Nemogućnost pojedinih učesnika u izražavanju zadatog vizuelnog problema (konteksta)



Jezičke prepreke/barijere

Biografija kandidata Siniša Prvanov rođen je 1965.godine. Studije dizajna enterijera i nameštaja završio je na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu u klasi prof. Siniše Vukovića. Diplomirao je 1993.sa prosečnom ocenom 9,60 i ocenom 10 na diplomskom ispitu. Tokom studija više puta je ubrajan među najbolje studente Univerziteta u Beogradu. Nosilac je nagrade Univerziteta umetnosti u Beogradu Aleksandar Tomašević kao najbolji diplomirani student Fakulteta primenjenih umetnosti za akademsku 1992/93. školsku godinu. Doktorske studije dizajna nameštaja pohađao je u klasi prof. Georgiosa Parmenidisa na Nacionalnom tehničkom univerzitetu Atine (Grčka), gde je i doktorirao 2000. godine sa prosečnom ocenom 10 (i ocenom 10 na završnom ispitu). Odbranio je doktorsku tezu "Geometrija, ergonomija, digitalni dizajn i proizvodnja nameštaja za javne prostore" takođe sa najvišom ocenom. Tokom doktorskih studija bio je stipendista programa IKEA Fondacije, Supplementary Grants Program.

Interdisciplinarne doktorske studije Višemedijske umetnosti na Univerzitetu umetnosti u Beogradu, upisao je 2019.godine gde trenutno i obavlja sve obaveze predviđene programom studija.

1995 godine u Atini, Grčka, Siniša Prvanov osniva svoj dizajn studio pod nazivom "Art Matters" koji je uspešno promovisao dizajn kulturu širom balkanskog regiona. U svome radu Siniša je integrisao i primenjivao profesionalne i edukativne metode najvišeg kalibra.U suradnji sa međunarodno priznatim arhitektonskim firmama, njegov profesionalni rad primio je nekoliko nagrada za dizajn.

U periodu 2007/19. Siniša Prvanov permanentno izlaže na samostalnim i grupnim izložbama u Srbiji I inostranstvu. Njegovi radovi na polju slikarstva izlagani su u "Galerija Prima", u Berlinu 2008, Milanu 2009, Bolonji 2020, Atini 2012, Monaku 2012, Montevideu 2014, Montrealu 2015, i Novom Sadu, na izložbi"Forma 23" 2019. Njegovi radovi objavljeni su u dve monografije, i 12 članaka u međunarodnim časopisima.

Siniša Prvanov je u periodu 2011/20 radio kao predavač i vanredni professor na Raffles Mongolia Institute u Ulaanbaataru u Mongoliji, na Univerzitetu Ton Duc Thang (TDTU) Vijetnam, Van Lang univerzitetu u Vijetnamu, ADS Vietnam Design Institute, Bilkent univerzitetu u Ankari, Turska, na Američkom univerzitetu Kurdistana u Iraku. Predavao je predmete iz oblasti forme dizajna, istorije umetnosti, osnove projektovanja, metode rasvete u enterijeru, kao i dizajn nameštaja.

Afinitete prema teorijskim disciplinama pokazao je kroz istraživački rad u dizajnu enterijera i nastavnih metoda u edukaciji dizajna priređujući predavanja na kojima svoja zapažanja ilustruje nizom prezentacija. Posebno se ističu niz ovakvih predavanja (održanih u Srbiji, na Fakultetu tehničkih nauka u Novom Sadu, Bosni i Hercegovini, na Fakultetu umetnosti u Banja Luci, i Turskoj, na Bilkent univerzitetu u Ankari 2017. godine) posvećenih dizajnu enterijera javnih objekata sa akcentom na specifičnostima interakcije kompozitnih materijala i LED rasvete. Njegovi istraživački interesi nalaze se u području javne arhitekture i uređenja enterijera, u rasponu od teorije dizajna do implementacije. Sarađivao je aktivno sa istraživačima u nekoliko drugih disciplina uređenja enterijera, posebno dizajnu namještaja i problemima izrade namještaja koristeći CNC tehnologiju. Njegovo trenutno istraživanje fokusirano je na nastavne metode i inovacije u edukaciji dizajna koje je delom podržano UNESCO-ovim sektorom za obrazovanje, Program agenda za održivi razvoj 2030.

Siniša Prvanov je učestvovao u radu tri konferencijska odbora i bio akademski direktor ADS Vietnam Dizajn Instituta 2015. Godine. Služio je u izvršnom odboru Univerziteta Ton Duc Thang (TDTU) Ho Chi Minh City, Vijetnam 2016., upravnom odboru za unutrašnju arhitekturu Univerziteta Van Lang, Ho Chi Minh City, Vijetnam,

obrazovnom odboru asocijacije

drvoprerađivača Vijetnama (HAWA) 2016. Siniša Prvanov je član tehničke komore Grčke (TEE), Atinskog instituta za obrazovanje i istraživanje (ATINER), međunarodnog udruženja proizvožača nameštaja (WoodEMA), i udruženja primenjenih umetnika i dizajnera Vojvodine, Republika Srbija (UPIDIV). Siniša Prvanov je takođe gostujući urednik međunarodnog časopisa za arhitekturu, umetnost i aplikacije (IJAAA), kao i član redakcijskog odbora časopisa Artefact, Fakulteta umetnosti u Nišu.

Od 2015. godine Siniša Prvanov objavljuje kritičke tekstove o likovnoj umetnosti, dizajnu i kulturiseveroistočne Azije na portalu dnevnog lista Politika.

Učestvovo je u radu tri naučne konferencije i objavio je četiri naučna rada od kojih su dva objavljena u naučnim časopisima kategorije M30 i M52. 

Prvanov, Siniša. (2019). Developing a New Elective Course in Boat Interior Design: Educational Targets and Process, izlaganje na naučnom skupu ISPEC, Univerzitet u Siirtu, Turska. Rad je prihvaćen za objavljivanje u zborniku (2019) str. 115-126. http://isamveri.org/pdfdrg/G00575/2019/2019_CENGIZE.pdf. ISBN-978-605-7811-00-4



Prvanov, Siniša. (2018).Prilog proučavanju tradicionalne mongolske jurte i njene primene, str. 83-102. Artefact: Univerzitet u Nušu, Fakultet umetnosti. http://www.artf.ni.ac.rs/wp-content/uploads/2019/12/Artefact_vol-5_2019.pdf, ISSN 2406-3134



Prvanov, Siniša. (2017). The Refurbishment of M/V Anna Maru: Four Samples of Using Durable Wood Products in Passenger Ship Interior and Exterior Design,Wood, Design & Technology Journal of Wood Science, Design and Technology, broj 6, str. 1-12.

Skopje: Univerzitet svetog Ćirila i Metodija, Fakultet dizajna i tehnologije nameštaja i enterijera. http://www.fdtme.ukim.edu.mk/en/wood_journal/archive/vol_6_no1/TOC.pdf, ISSN 1857-9140



Prvanov, Siniša. (2017). Prilog proučavanju vijetnamske kuće u nizu, str. 281-293. Novi Sad: Zbornik matice srpske za likovnu umetnost, broj 45. http://www.maticasrpska.org.rs/stariSajt/casopisi/ZMSLU_45.pdf, ISSN 0352-6844

Govori i piše engleski i grčki jezik, služi se italijanskim i španskim jezikom.

Pregled literature 1. Cleveland, William. (2008). Art and Upheaval: Artists on the World's Frontlines, New Village Press, Oakland, USA 2. De Bruyne, Paul and Gielen, Pascal. (2011), Community Art.The Politics of Trespassing.

Valiz, Amsterdam, Netherlands 3. Elizabeth, Lynne and Suzanne Young. (2006). Works of Heart: Building Village Through the Arts, New Village Press, Oakland, USA 4. Fox, John. (2002). Eyes on Stalks. London: Methuen.

5. Goldbard, Arlene. (2006). New Creative Community: The Art of Cultural Development, New Village Press, Oakland, USA 6. Hirschkop, Ken. (1999). Mikhail Bakhtin: An Aesthetic for Democracy, Oxford University Press, New York, USA 7. Kester, Grant. (2004). Conversation Pieces: Community + Communication in Modern Art, University of California Press, Berkeley, USA 8. Knight, Keith and Mat Schwarzman. (2006). Beginner's Guide to Community-Based Arts, New Village Press, Oakland, USA 9. Kwon, Miwon. (2004). One Place after Another Site-Specific Art and Locational Identity, MIT Press, Boston, USA 10. Lacy, Suzanne. (1995). Mapping the Terrain: New Genre Public Art, Bay Press, Seattle, USA 11. Pete Moser and George McKay. (2005). Community Music: A Handbook, Russell House Publishing, New York, USA 12. Rodríguez, Antonio. (1969). A History of Mexican Mural Painting, Thames & Hudson, London, UK

13. Sloman, Annie. (2011). Using Participatory Theatre in International Community Development, Community Development Journal, Oxford University Press, UK 14. Šuvaković, Miško.(2010). Diskurzivna analiza, Orion Art, Beograd, Srbija 15. Zeković, Miljana. (2015). Efemerna arhitektura u funkciji formiranja graničnog prostora umetnosti, Fakultet tehničkih nauka, Novi Sad,Srbija 16. Vargas, Sebastian. (2015). Seizing Public Space.D+C, Development and Cooperation Press, New York, USA 17. Woods, Oona. (1995). Seeing is Believing? Murals in Derry, Printing Press, Guildhall, UK