wordt het manuscript persklaar gemaakt, en ontvang je de
Komt Goeree-Overflakkee terug in je boeken?
drukproef. Dan kijk je het nog een keer na en daarna kijkt
Absoluut. Lezers zullen het misschien niet meteen
de eindredacteur het nog twee keer na. Het is een enorm
herkennen, maar mijn inspiratie haal ik uit dagelijkse
proces.
gebeurtenissen op Goeree-Overflakkee. Ik gebruik geen letterlijke situaties, ik combineer verschillende elementen
”Een tipje van de sluier: als je niet van lezen houdt, is schrijven niks voor jou!” Op welk boek ben je het meest trots en waarom? Op ‘Kieuw’. Er zitten autobiografische elementen in, maar ook flinters van een sprookje. ‘Kieuw’ is genomineerd voor verschillende prijzen en bekroond met de prijs voor beste Zeeuwse jeugdboek. Dat is de kroon op mijn werk, maar ook een juk op mijn schouders. Ik ben heel perfectionistisch. Schrijven is een ambacht, dus je moet jezelf elke keer verbeteren. Als je bij je tweede boek al een prijs krijgt, wat verwacht het publiek dan wel niet van je? Dit heeft voor mij
met elkaar. Wat vind je de mooiste plek op GO? De Kwade Hoek is mijn favoriet. Ik ben er ook trots op dat ik in Sommelsdijk woon. Ik vind het zo’n prachtig mooi dorp. Het streekmuseum is pittoresk, ik fiets ook graag door de Voorstraat. Verder eet ik graag aan de haven van Middelharnis. Ik heb heel wat favoriete plekjes eigenlijk, TOF he? Wil jij net zo leren schrijven als Saskia? Kijk op www.saskiamaaskant.com. Hier vind je tien schrijftips voor beginnende schrijvers. Een tipje van de sluier: als je niet van lezen houdt, is schrijven niks voor jou!
heel beklemmend gewerkt voor boek nummer drie. Welk proces doorloop je als je gaat schrijven? Ik schrijf in de eilandjestechniek: ik weet hoe het boek begint en eindigt, en dan ga ik het boek opvullen. Ik schrijf ook heel visueel. Op het moment dat ik een monoloog of dialoog uitschrijf, dan zit ik bij die persoon aan tafel. Ik kijk naar de gezichten, ik luister naar de geluiden en ik schrijf op wat ze zeggen tegen elkaar. Voor het schrijven sluit ik mezelf ook weleens op. Ik ga graag een weekend weg, naar een hutje
Na ‘De verteller van Beorga’ en ‘Kieuw’ verscheen vorig jaar de derde roman van Saskia Maaskant: ‘Dromer’. “Er wordt in de maatschappij zo snel een stempel gedrukt op iemand, ik kan daar niet goed mee omgaan. Die frustratie lees je terug in Dromer’, aldus Saskia. ‘In Dromer komen levensvragen terug waar veel mensen van alle leeftijden mee bezig zijn.”
op de hei. Ik schrijf anderhalf uur, loop een uur in de bossen. Daarna schrijf ik weer twee uur, en loop nog eens een uur tussen de bomen. Dit werkt waanzinnig, op deze manier schrijf ik zo 12.000 woorden in een weekend. Daar doe ik
‘Dromer’ staat op de longlist voor de Zeeuwse Boekenprijs 2017 en op de shortlist van de Kleine Cervantes stad Gent!
anders drie tot vier maanden over. Ik ben zo’n vervelende schrijver die een boodschap in zijn boek wil stoppen. Ik ben van gelaagdheid, van symboliek, van mooi taalgebruik, mooie zinnen maken. Ik behandel mijn tekst als een diamant: ik ga poetsen en poetsen, net zolang tot alle facetten even mooi blinken. Schrijven zie ik als muziek maken. Als er geen ritme in mijn tekst zit, dan is het niet goed. Met lezingen zeg ik daarom ook vaak: ‘Je moet gevoel hebben voor muziek om te kunnen schrijven. ’Ik heb ook altijd wel een boekje bij me. Als ik in een schrijfflow zit, zet ik soms gerust mijn auto op een vluchtstrook om m’n recorder in te spreken. Als de schrijfverslaving serieus is, dan ligt er ook een boekje naast mijn bed. Ik kan dan ook niet meer slapen, ik moet het opschrijven.
45