2 minute read

Bert Timmermans

Bert Timmermans, gemeentesecretaris Bergen (Limburg)

Hybride werken: een zegen voor vernieuwend leiderschap!

Advertisement

‘Ik heb je al een tijd niet gezien, hoe gaat het met je?’ Het is dé opmerking van collega’s onderling na de coronathuiswerkperiode. De vanzelfsprekendheid waarop je op de hoogte blijft van het wel en wee van collega’s, was niet meer. De toevallige ontmoeting die het werken op kantoor ook sociaal verrijkt, werd vervangen door het efficiënt aan elkaar plakken van digitale overleggen. De verzuchting dat het wel wat minder efficiënt mag en met meer aandacht voor de menselijke kant, was hoorbaar. Toch wordt positief teruggekeken op het thuiswerken. Binnen mijn ambtelijke organisatie is het merendeel groot voorstander van thuiswerken en dit ook structureel te maken in de verhouding 40 procent thuis en 60 procent op kantoor. Wat vraagt het hybride werken nu van de leidinggevende en van de medewerker? Is dit zoveel anders dan het uitsluitend werken in een kantoorsetting? Ook als ik het faciliterende deel – mobieltje, dagvergoeding en een arbo-proof thuiswerkplek – buiten beschouwing laat, beantwoord ik deze vraag bevestigend. De werkrelatie tussen medewerker en leidinggevende moet opnieuw gedefinieerd worden. Leiderschap kenmerkt zich onder meer door het in verbinding staan met medewerkers en dan niet alleen als het gaat om de ‘zaak’. Hoe doe je dat? Er zijn zonder meer afspraken nodig over hoe we samenwerken. Ruimte bieden aan de professional impliceert sowieso vertrouwen maar ook duidelijkheid over bereikbaarheid, afstemmingsmomenten en mogelijke aanpassingen van werkprocessen. Twee aspecten van vernieuwend leiderschap zijn aan de orde. Ten eerste is er het samenspel tussen medewerker en leidinggevende. Dat moet uitnodigen en ruimte bieden om samen invulling te geven aan het nieuwe speelveld. En uiteraard gaat dit over verwachtingen en over de faciliterende en stimulerende rol die de leidinggevende kan en dient te vervullen. Van de medewerker kan verwacht worden dat hij zelf verantwoordelijkheid neemt voor hoe hij het werk inricht. Van de leidinggevende wordt verwacht dat deze het samenspel faciliteert en zich openstelt voor ideeën en suggesties van medewerkers. De verbinding met de organisatie, haar doelen en het belang van gezamenlijkheid verdient daarbij aandacht. Ten tweede moet er aandacht zijn voor het intermenselijke deel in de werkrelatie met medewerkers en het team. De toevallige ontmoeting maakt plaats voor het organiseren en faciliteren van sociale interactie. De leidinggevende initieert en stimuleert het gesprek over deze zoektocht naar sociale cohesie met de uitdrukkelijke insteek dat leidinggevende én medewerker hieraan bijdragen. Hoe mooi is de kans om samen met medewerkers invulling te geven aan deze veranderingen? De ervaringen van de afgelopen anderhalf jaar bieden uitstekende input voor een enerverende discussie. Laat leidinggevenden en medewerkers elkaar uitdagen om met ideeën te komen. Leidinggevenden en medewerkers, benut uw kansen!

This article is from: