We willen het aloude patroon doorbreken en bouwen aan een ‘rijke schooldag’
Pagina 3
We moeten zuinig zijn op onze nieuwe talenten
Pagina 10
‘ Dat Laura de tijd nam om onze vragen te beantwoorden, stelde ons als ouders echt gerust’
Pagina 11
Magazine over opvang en onderwijs voor medewerkers van de SCIO GroepWWe zijn inmiddels alweer twee jaar SCIO Groep en hoewel ik enorm geniet van de vele mooie stappen die we intussen hebben gezet, merk ik ook dat ons verhaal nog steeds veel uitleg nodig heeft. De toekomst die we vanuit Talent en SKH/SKiK voor ogen hadden toen we onze organisaties aan elkaar verbonden, wordt op dit moment nog geschreven. Daarbij is het belangrijk dat we met elkaar dezelfde taal gaan spreken, dezelfde woorden gebruiken, die duidelijk maken waar we naar op weg zijn. Zo zijn eerst de vijf verhaallijnen ontstaan en daarna onze visie en missie, die beschrijven wat we als SCIO Groep willen bereiken. Je hebt ze kunnen lezen en kunnen zien in de SCIO film die we met elkaar in de schouwburg hebben bekeken. Voor mij zijn de woorden die onze ambitie omschrijven niet zomaar woorden. Ze zijn met heel veel zorg gekozen om zo goed mogelijk te beschrijven wat volgens mij de essentie is van
onze organisatie. Een kindcentrum is de meest vanzelfsprekende plek, het hart van de wijk, waar kinderen en hun ouders zich thuis voelen, gezien worden en ondersteund worden om volwaardig deel te kunnen nemen aan onze maatschappij.
Alles komt hier samen, rondom het kind, zodat elk kind de kans krijgt zich optimaal te ontwikkelen. We laten ons daarbij niet beperken door hoe het altijd was, maar richten het in zoals wij weten dat het beste is voor kinderen. De termen opvang en onderwijs vervagen: alle medewerkers werken samen, ieder vanuit de eigen expertise, aan een rijke (leer)dag die voor alle kinderen van 0 tot 13 jaar toegankelijk is. Sport, muziek en cultuur vormen een natuurlijk onderdeel van die dag, zodat alle kinderen profiteren van een breed aanbod en dit niet voorbehouden blijft aan slechts diegenen die dat kunnen betalen. Zo zorgen wij er met onze kindcentra voor dat kansengelijkheid werkelijkheid wordt.
OOm uitdrukking te geven aan datgene wat we als SCIO Groep willen zijn en bereiken, hebben we gekozen voor 9 kenmerkende woorden. Je zou kunnen zeggen dat deze woorden eigenlijk in alles wat we vertellen en doen terug moeten komen. Er zit actie en ambitie in en het zou mooi zijn als we op zeker moment allemaal deze zelfde taal zouden spreken. Dit is waar we voor staan en dit is waar we voor gaan. Ze zitten al verweven in ons werken of we zijn er nog naartoe aan het ontwikkelen. Over deze 9 begrippen lees je in deze editie van PIT! 9 artikelen.
Iedere PIT! is bedoeld om jullie mee te nemen in het verhaal van SCIO Groep. Door te laten zien wat er allemaal al gebeurt op de verschillende locaties en daar woorden aan te verbinden die voor ons cruciaal zijn. Deze woorden zijn dikgedrukt in de artikelen. Natuurlijk kun je ook zelf voor elk woord wel één of meerdere toepassingen in je werk bedenken. Door daar bewust mee aan de slag te gaan, ben jij samen met al die andere collega’s stap voor stap bezig onze ambities waar te maken. En door doelen te stellen die aansluiten bij onze verhaallijnen werken we de komende vier jaar gericht toe naar de kindcentra die we voor ogen hadden toen de fusie van Talent en SKH/ SKiK een feit werd. Ik hoop van harte dat dit de komende jaren nog veel meer mooie artikelen voor ons PIT! magazine gaat opleveren!
Van oudsher bestaat een strikte scheiding tussen kinderopvang en onderwijs. Bij kinderen vanaf 4 jaar is die scheiding heel duidelijk: je hebt school, en dan is er nog de tijd vóór school en de tijd na school - de buitenschoolse opvang. Dat oude patroon moet op de schop.
Leiderschap met lef Maatschappelijk bewust
op het kind
Terwijl de leraren zich voorbereiden op de schooldag, rennen elders in het gebouw en op de speelplaats de kinderen al in de rondte. Ze zijn die ochtend uit bed gehaald door hun werkende ouders en overgedragen aan de pm-er die zorgt voor een fijn begin van de dag, al dan niet met ontbijt. In de namiddag herhaalt zich deze wisseling van de wacht. Kinderen stormen de school uit naar huis of de BSO, de leerkrachten achterlatend met correctiewerk, lesvoorbereidingen en vergaderingen. Zo was het, zo gaat het nog steeds heel vaak, maar zo willen we het in de toekomst niet meer.
‘ De nieuwe combinatiefunctie is gewild en trekt nieuwe medewerkers over de streep’
Een eerste stap in het doorbreken van dit aloude patroon is de introductie van de term ‘rijke schooldag’. Met deze woorden worden school en BSO op gelijkwaardig niveau samengepakt.
Een andere belangrijke stap is het aanstellen van combimedewerkers: zij zijn onderwijsassistent én pedagogisch medewerker en vormen de verbinding tussen opvang en onderwijs. Binnen de kindcentra zijn steeds meer combimedewerkers actief. Voor de kinderen zijn
dit de vertrouwde juffen en meesters die ondersteunen in de klas en hen vervolgens meenemen om de rest van de dag spelend en lerend af te sluiten. Deze collega’s hebben een belangrijke brugfunctie: zij kennen de pedagogische visie binnen zowel onderwijs als opvang van het kindcentrum en trekken die consequent door. Ze kennen de kinderen, hun gezinssituatie en hun (leer) behoeftes en zijn in staat daar op een schoolse én een niet-schoolse manier op in te spelen. Spelen en leren worden daardoor steeds meer verweven en de kinderen plukken er de vruchten van.
Het mes snijdt aan minstens twee kanten. De nieuwe combinatiefunctie is gewild en trekt nieuwe medewerkers over de streep om bij ons te komen werken. SCIO Groep biedt mensen hiermee immers ook een ‘rijke’ baan: meer uren, maar vooral een interessante en veelzijdige invulling van hun werkdag. Uit de praktijk horen we dat deze collega’s zich veel meer onderdeel van het team voelen en dat ze de gezamenlijke verantwoordelijkheid ervaren voor de totale dag binnen een kindcentrum. Samen wordt nagedacht over doelen en activiteiten, en hoe je die vanuit één gezamenlijk thema op de verschillende momenten van de dag kunt invullen. Elementen vanuit het onderwijs vinden hun weg in de buitenschoolse opvang en vice versa. Je zou kunnen zeggen dat de collega’s die hun werk op deze manier combineren de ijsbrekers van het IKC zijn. Ze doorbreken de scheidslijnen tussen onderwijs en opvang en maken de route vrij naar echte samenwerking.
De meeste mensen in de kinderopvang en het onderwijs vinden het leuk om zich te verbinden met kinderen. Maar bij het bouwen aan een nieuwe organisatie is verbinding tussen collega’s onderling óók heel belangrijk. En die wordt steeds vaker gezocht.
Leerkrachten en pm-ers die als een team werken, collega’s die op meerdere locaties meedraaien, clustermanagers en directeuren die met elkaar het MT vormen, collega’s die zich op het Service Bureau inzetten voor zowel opvang als onderwijs. Hoe beter we elkaar leren kennen, hoe vaker we elkaar zien, hoe meer we werken vanuit dezelfde visie, missie en doelen, hoe steviger de organisatie staat. Het levert veel moois op om af en toe letterlijk bij elkaar binnen te kijken. Zo houden de collega’s van de afdeling klantenservice in plaats van op hun eigen kantoor hun werkoverleg af en toe op een locatie. Zo maken ze kennis met de mensen die daar werken en zien ze met eigen ogen wat een locatie uniek maakt. “We kunnen veel beter met ouders meedenken als we uit eerste hand weten wat een bepaalde peutergroep of BSO-locatie te bieden heeft”, zegt Ellen van Veen, coördinator van de klantenservice.
maar het maakt het contact wel gemakkelijker. Daarbij vind ik het leuk om te zien hoe het toegaat binnen het kindcentrum. Van mijn eigen kinderen weet ik wel hoe een kinderdagverblijf werkt, maar een Talent-kindcentrum is weer anders. Het is leuk om te zien hoe de kinderen en collega’s met elkaar aan het werk zijn, de reuring die dat geeft. Door ook deze kant van de organisatie te leren kennen, kan ik het verhaal van de SCIO Groep nog beter vertellen. En daarbij kan ik het iedereen aanraden om de verbinding te zoeken met andere collega’s of locaties dan je eigen. Het verbreedt je horizon en levert mooie nieuwe inzichten op die je weer in je eigen werk kunt gebruiken.”
Het kind centraal; dat klinkt logisch voor een organisatie voor kinderopvang en onderwijs. Voor SCIO betekent het onder andere dat we aansluiten bij de behoeftes en interesses van kinderen. Een mooi voorbeeld zijn onze thema-BSO’s. Die bieden kinderen een vrijetijdsbesteding die aansluit bij hun interesses en die anders voor hen wellicht onbereikbaar zou zijn. Zoals voor Emma en Lois, allebei 11 jaar. Ze zitten in groep 8 van de Geert Holleschool in Berkhout én op de Paarden BSO van Stichting Kinderopvang West-Friesland. Ze reden al paard bij Stal Liza en toen de Paarden BSO kwam, wilden ze daar meteen naar toe. “Gelukkig kon dat ook.”
Lois: “Ik ga behalve naar de Paarden BSO ook nog naar de gewone BSO omdat de Paarden BSO op vrijdag niet open is. Het allerliefst zou ik alle dagen naar de Paarden BSO gaan.” Emma: “Ik mocht van mijn moeder kiezen: op dinsdagmiddag in mijn eentje naar huis of naar de BSO. Ik wist het gelijk: ik wilde naar de Paarden BSO. Ik vind het hier zoveel leuker dan bij de andere BSO’s.”
Wat is er dan allemaal te doen?
Maar eigenlijk komen jullie voor de paarden.
Lois: “Ja, voor ons is het het belangrijkste dat we heerlijk kunnen troetelen met de BSO-paarden en pony’s. ”
Hebben jullie nog favorieten?
Emma: “Disney, Senna, Maan en Black vinden we het leukst, en van de BSO zijn Pinkeltje of Hummel onze lievelingen. We kunnen eigenlijk niet kiezen.”
Mogen jullie ook rijden?
Lois: “Dat zouden we wel willen: rijden tijdens BSO-tijd. Maar niet iedereen kan zomaar op een pony stappen. Gelukkig is er genoeg te doen met en voor de pony’s.”
Dus de Paarden BSO forever?
Emma: “Volgend jaar stopt de BSO voor ons omdat we dan naar de middelbare school gaan. Maar op dinsdagmiddag zullen we hier nog vaak samen te vinden zijn.”
Pidanonisch medewerker?
Ook op andere afdelingen worden verbindingen gemaakt. Zo werken Sanne Endstra (verantwoordelijk voor marketing en communicatie) en Caroline Sunnotel (directeur van Het Ooievaarsnest) al sinds het begin van de SCIO Groep samen om zowel de interne (nieuwsbrieven, PIT!) als externe communicatie vanuit Talent en SKH-SKiK vorm te geven. Sinds het nieuwe schooljaar hebben ze een gezamenlijke werkplek op Het Ooievaarsnest. Eén ochtend per week neemt Sanne haar laptop mee naar Zwaag in plaats van naar de Van Dedemstraat. “We zitten niet de hele ochtend te praten,
Lois: “Wat wij het leukst vinden is de pony’s en paarden poetsen of een parcours voor ze uitzetten. Dan moeten ze bijvoorbeeld over balkjes heenstappen.”
En is die Paarden BSO nou ook leuk als je niet zo dol op paarden bent als jullie?
Emma: “Ja hoor, dan kun je er ook superleuke dingen doen. Bijvoorbeeld kikkers vangen. Naast de manege loopt een sloot en daar zitten heel erg veel kikkers. In de zomer zijn we daar uren zoet mee.”
Emma en Lois vinden dat zij ‘de allerleukste BSO met de allerleukste juf’ hebben. De pedagogisch medewerkster zegt: ‘Ik ben geen juf, maar wat ben ik wel?’
De meiden komen er niet helemaal uit. Pedadogisch medewerker? Hartelijk gelach. Padidonisch medewerker? Veel geproest. Pedanogisch medewerker? Hahahahahaha! Uiteindelijk lukt het: pedagogisch medewerker.
‘ Het levert veel moois op om af en toe letterlijk bij elkaar binnen te kijken’Sanne Endstra (links) en Caroline Sunnotel hebben een gezamenlijke werkplek op Het Ooievaarsnest.
BBij Figaro in Ursem werken we samen met de naastgelegen scholen: de Bavoschool en de Langereisschool. Begin dit jaar vroeg het team van de Langereisschool of we samen met hen een doorgaande leerlijn wilden ontwikkelen voor kinderen tussen 2 en 6 jaar. We konden gebruik maken van een leegstaand klaslokaal. We zagen het verzoek als een kans en een mooie vernieuwende ontwikkeling voor de kinderen in het dorp. Voor 4-jarigen maken we de overgang van dagopvang naar groep 1 het liefst zo klein mogelijk en dit is de perfecte manier om dat te bereiken. We laten de oudste peuters en de jongste kleuters daarom met elkaar spelen en als het even kan, werken we samen aan dezelfde thema’s. Tijdens een informatieavond voor ouders hebben medewerkers Rita (leerkracht kleuters) en Emma (pedagogisch medewerker peuters) uitgelegd hoe zij de samenwerking tussen de opvang en het onderwijs verder willen invullen. Met een nieuwe commode, peutertafel, huishoekspullen, kieskasten,
leeshoek en bouwhoek is het peuterlokaal helemaal op maat ingericht. Om op deze manier te kunnen samenwerken, is het ook nodig om het pedagogisch
‘ Door krachten te bundelen, worden mooie stappen gezet’
beleidsplan opnieuw met elkaar op te stellen. Gelukkig bieden de collega’s van de afdeling KOO (kwaliteit voor opvang en onderwijs) de benodigde ondersteuning bij zowel de inrichting als de pedagogische aanpak van een nieuwe peutergroep. De pm-ers en leerkrachten gaan aan de slag om het ontwikkelingsgericht werken te integreren in een gezamenlijk en doorlopend aanbod voor kinderen vanaf 2 jaar. Door de krachten te bundelen worden nieuwe stappen gezet, ook als opvang en onderwijs niet tot dezelfde organisatie behoren. Als beide partijen nut en noodzaak van verregaande samenwerking erkennen, zijn zulke vernieuwingen overal mogelijk.
Als opvang en onderwijs in hetzelfde gebouw zitten, worden kinderen letterlijk door meer experts gezien. Achterblijvende spraaktaalontwikkeling, gedragsontwikkeling die niet helemaal lekker loopt: het wordt eerder opgemerkt.
Beleidsmedewerker pedagogiek Isabelle Schouten komt net terug van een kinderopvanglocatie. Daar vertelde een pm-er haar over een kind waarmee in haar professionele beleving iets aan de hand is. “Doordat we met kleine groepjes kinderen werken en met veel ervaren pm-ers, signaleren wij vaak nog voordat de ouders zich zorgen maken. ‘Hee, de spraak-taalontwikkeling blijft achter; hee, daar loopt iets qua gedrag niet helemaal lekker.’ Bij ons valt dat snel op.”
Mede daardoor is op deze locatie een kleinere peutergroep opgericht. “Pm-ers zagen kinderen die het kinderdagverblijf niet goed aankunnen,” vertelt Isabelle Schouten. “Het is te druk voor hen, er zijn te veel prikkels. Sommige kinderen worden daar heel druk van, anderen trekken zich juist terug. Nu kunnen ze naar een rustiger groep, met als doel dat ze later terugkomen naar de reguliere groep. Zo kunnen kinderen toegroeien een grotere groep, zoals een kleuterklas.”
Consultatiebureaus spelen ook een rol in het signaleren van problemen in ontwikkeling en verwijzen kinderen met bijvoorbeeld een taalachterstand naar vroegvoorschoolse educatie (VVE). Isabelle Schouten: “Daar krijgen de kinderen extra aandacht en aanbod. Als de spraak bij een kind niet goed ontwikkelt, letten we extra goed op of er soms meer aan de hand is. Als onze zorgen niet
verdwijnen, overleggen wij na drie maanden weer met het consultatiebureau. We zouden graag nog meer en ook op andere vlakken samenwerken met consultatiebureaus. Want als we optrekken met de ouders en de juiste externe partijen - denk bijvoorbeeld ook aan Parlan voor hulp bij opvoeden - dan kunnen we niet alleen vroeg signaleren, maar ook sneller oplossingen bieden.”
Marja van Schagen, adviseur onderwijs, herkent wat haar collega zegt. “Zeker op de plekken waar opvang en onderwijs samen zitten, heb je meer experts in huis die het kind zien. Daardoor signaleer je meer, en bij uitdagingen kunnen collega’s elkaar inschakelen om mee te denken. Dat kan een kleuterleerkracht zijn, maar ook een KC-er of gedragsspecialist binnen het kindcentrum.”
Marja van Schagen: “We denken nu na over, zoals we dat binnen SCIO noemen, een rijke leerdag. Als we die kunnen invoeren, zien we de kinderen nog beter en kun je nog beter inspelen op behoeften. Misschien wordt een kind van huis uit niet gestimuleerd om te sporten en heeft het daar wel behoefte aan. Daar kunnen we dan bijvoorbeeld over praten met een sportclub. Want het gaat ons niet alleen om de cognitieve ontwikkeling maar ook om de sociale.”
‘ Als we vroeger signaleren, kunnen we ook sneller oplossingen bieden’
Andere dingen die worden gesignaleerd: kinderen die thuis niet ontbijten en met honger naar school komen of kinderen die met te weinig kleren aan naar school komen. “Het is belangrijk dit soort signalen met elkaar te delen en te kijken wat wij hierin kunnen betekenen, bijvoorbeeld door ervoor te zorgen dat er altijd brood is. Soms weten ouders niet dat het belangrijk is dat kinderen in de ochtend eten, soms kunnen ze het niet betalen.”
Of er in de toekomst nog beter gesignaleerd kan worden? Isabelle Schouten denkt van wel: “Wat me nog zorgen baart, is het aantal meldingen van verwaarlozing en mishandeling. Wij signaleren veel minder gevallen dan volgens de landelijke cijfers logisch zou zijn. Het is goed om daar met nog meer aandacht naar te kijken.”
Het is om soms moedeloos van te worden. De personeelstekorten vragen enorm veel flexibiliteit van iedereen. Van pm-ers die extra diensten moeten draaien of op andere locaties ingezet worden, van leerkrachten, onderwijsassistenten en directeuren die voor elkaar inspringen voor de klas of bij de BSO, en van collega’s van het Service Bureau die worden ingezet op een groep. Het is alle hens aan dek. Flexibiliteit. In veel personeelsadvertenties wordt die eigenschap genoemd als een vereiste. Ook binnen de SCIO Groep wordt daar een flink beroep op gedaan. Je denkt dat je een dag op de babygroep van Miamondo draait, maar je staat uiteindelijk op de BSO van Het Ooievaarsnest. Om maar een voorbeeld te noemen. Best leuk hoor, voor een keertje. Zeker als je op zo’n onbekende locatie hartelijk wordt ontvangen. Maar het is natuurlijk niet waarvoor je hebt gekozen.
Het meest gehoorde gespreksonderwerp op de locaties en op het Service Bureau is het grote personeelstekort. In de opvang lijkt het nog erger dan in het onderwijs. Elke week worden alle zeilen bijgezet om onze ruim 40 opvanglocaties open te houden.
lijk als geen ander dat ieder kind zijn eigen behoeftes heeft en nét iets anders van jou vraagt dan zijn groepsof klasgenootjes. En dat geldt ook voor hun ouders of verzorgers. leder kind heeft een andere gezinssituatie, leefomstandigheden, moeilijkheden en mogelijkheden. Basisschool en kinderopvang spelen een belangrijke rol in deze gezinnen. Onze flexibiliteit maakt het mogelijk dat ouders naar hun werk kunnen en dat kinderen in een fijne, veilige en stimulerende omgeving opgroeien. Als je het zo bekijkt, dan begrijp je ook waarom we tot het uiterste gaan om opvanggroepen open te houden.
Uit ons onderzoek naar aantrekkelijk werkgeverschap blijkt dat mensen zich vooral verbonden voelen met hun eigen locatie en dat ze daar hun werkplezier uit halen. Binnen een stabiel en fijn team, met een gezamenlijke visie en heldere afspraken, is flexibiliteit niet meer dan logisch. Je helpt elkaar als vanzelfsprekend. Als professional in de kinderopvang of het onderwijs weet je name-
Als we de matrix op pagina 2 bekijken, zien we het woord ‘vanzelfsprekend’ rechtsboven in de hoek staan. Het is onze stip aan de horizon, een punt waar we nu misschien nog niet zijn, maar dat we heel graag willen bereiken. Het klinkt misschien als een rare ambitie. Vanzelfsprekend zijn. Het is waarschijnlijk ook het woord dat de meeste toelichting vraagt. Want wanneer ben je vanzelfsprekend? Wanneer ouders een kind krijgen (of meestal al even daarvoor), gaan zij nadenken over hoe zij de zorg voor hun kind en werk kunnen combineren. Ouders willen het allerbeste voor hun kind en maken afwegingen om minder te gaan werken of zelfs helemaal te stoppen, familie in te schakelen om op te passen of te kiezen voor professionele kinderopvang.
Deze laatste optie is lang niet voor alle ouders de meest logische keuze. Financiële aspecten spelen daarbij mee, maar ouders weten ook niet altijd welke toegevoegde waarde kinderopvang biedt voor de ontwikkeling van hun kind. Er rust nog altijd een oordeel op ouders die ervoor kiezen hun kind meerdere dagen naar de opvang te brengen. Het wordt tijd dat we als maatschappij van dat oordeel afstappen. Sterker nog, dat ouders en de omgeving van het kind inzien, dat een kind juist ontzettend veel te winnen heeft bij professionele opvang. Niet
‘ach wat zielig’ maar ‘wauw, wat fijn dat jouw kind naar de opvang kan’. Dat is wat we bedoelen met vanzelfsprekend. Ouders, ook degenen die niet allebei werken, die hun kind gunnen om te profiteren van het rijke aanbod binnen een kindcentrum. En dat dit ook financieel haalbaar is natuurlijk. Door onze prijzen zo laag mogelijk te houden of (hopelijk over een paar jaar) doordat de overheid de opvang vrijwel geheel vergoedt. Dat is een belangrijke stap als je praat over kansengelijkheid; dat het vanzelfsprekend is dat elk kind toegang heeft tot opvang en onderwijs. In Italië heb ik daar onlangs tijdens een werkbezoek een heel mooi voorbeeld van gezien. In Pistoia geven de gemeente en de lokale gemeenschap als vanzelfsprekend samen invulling aan de ontwikkeling van jonge kinderen. De hoogopgeleide professionals die er werken maken voortdurend de koppeling met de leefgemeenschap van de kinderen, door ouders en andere bewoners te betrekken bij de thema’s en vieringen. Kinderen zijn soms alleen, soms met hun ouders binnen het kindcentrum aan het spelen. Ouders leren er voorlezen en betekenis geven aan het spel van hun kind met mooie materialen, afgestemd op en in contact met de wereld buiten het kindcentrum. Iedereen (h)erkent de belangrijke rol van het kindcentrum voor de jonge kinderen in de buurt en is daarbij betrokken. Díe vanzelfsprekendheid wens ik ook ooit hier in West-Friesland te bereiken met onze kindcentra.
Marjan Terpstra, College van Bestuur
hens aan dek, maar we doen het
‘ Wauw, wat fijn dat jouw kind naar de opvang kan’
‘ Mensen halen hun werkplezier uit hun eigen locatie’
Nog nooit waren er zoveel vacatures. De zorg, de bouw, techniek, onderwijs: alle sectoren proberen mensen te verleiden bij hen te solliciteren. Hoe doen wij dat?
IIn een woud aan mogelijkheden moeten ook wij jongens en meisjes ervan overtuigen te kiezen voor een carrière in de opvang en/of het onderwijs. Om voldoende nieuwe mensen op te leiden voor de toekomst, is het ontzettend belangrijk dat we een aantrekkelijke stage-organisatie zijn. Karin de Pauw Gerlings en Anieke Kater houden zich daarmee bezig. Ze onderhouden warme banden met opleidingsinstituten als het Horizon College en de pabo’s en ze zorgen ervoor dat zoveel mogelijk studenten een goede stageplek bij ons krijgen. De meeste studenten bepalen na hun stage of ze kiezen voor een baan in het onderwijs of de opvang. Natuurlijk zijn er grote verschillen tussen de stagiairs. De een voelt zich meteen als een vis in het water en draait binnen de kortste keren haast volwaardig mee. De ander heeft meer ondersteuning en aanmoediging nodig. Maar omdat we een organisatie zijn met de visie dat iedereen alles kan leren, verdient
Niet alleen de kinderen, maar ook hun ouders of verzorgers moeten zich welkom voelen binnen de locaties van Talent en Kinderopvang West-Friesland. De ontwikkeling van kinderen is immers een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Om een ‘thuis weg van thuis’ te kunnen bieden, is het van belang dat kinderen én ouders zich er gezien en gehoord voelen.
iedereen de kans om zich ons mooie vak eigen te maken. We hebben al deze aankomende collega’s hard nodig. Elke stagiair is misschien wel de collega die er straks voor zorgt dat je die mooie plannen of dat vakantierooster wél rond krijgt.
Binnen SCIO Groep lopen jaarlijks tientallen stagiairs rond. De combinatie van werken en leren is pittig. Zeker als een student een beetje lijkt te kunnen aanpoten, wordt hij of zij al gauw zelfstandig ingezet en blijft er in de drukte van alledag weinig tijd en ruimte over voor goede begeleiding. Het talent wordt herkend, maar tegelijk ook een beetje misbruikt. Juist dan ligt het gevaar van afhaken op de loer. We moeten zuinig zijn op onze nieuwe talenten. Ze koesteren, naar ze luisteren en ze vooral de tijd
Wie zijn jullie?
‘Wij zijn Mandy en Remie, de ouders van Saar.’
Waarom hebben jullie gekozen voor kinderopvang?
‘We vinden het een fijn idee dat Saar met andere kinderen kan spelen, en we vinden het belangrijk dat ze zich samen met andere kinderen kan ontwikkelen.’
Wat bracht jullie bij deze locatie?
‘Heel praktisch: deze locatie is het dichtst bij ons huis. We hebben ook andere locaties bekeken, en na een aantal rondleidingen voelde deze het best.’
Wat vonden jullie van de eerste kennismaking?
‘Wij werden heel hartelijk ontvangen door Monique. Zij heeft ons uitgelegd hoe er op deze locatie wordt gewerkt, en wat het idee daarachter is.’
Hoe verliepen de eerste dagen voor Saar?
en kans geven om te leren, om fouten te maken en weer verder te ontwikkelen. Werken in de kinderopvang of het onderwijs is veel meer dan ‘leuk met kinderen bezig zijn’. Het is een vak dat je moet leren, vooral in de praktijk. Stagiairs opleiden/begeleiden is dan ook belangrijk werk! Met de juiste begeleiding en een flinke portie geduld en vertrouwen, helpen wij een nieuwe generatie collega’s zich te ontwikkelen.
‘Na de intake hadden we nog wat vragen. Laura nam ruim de tijd om die te beantwoorden en dat stelde ons echt gerust. De opbouw van de wendagen met de vaste medewerkers was fijn: Saar bleef elke keer een uurtje langer.’
Voor onze organisatie is gastvrijheid erg belangrijk. Hebben jullie dat gemerkt?
‘Dit merken we vooral op de groep. Kaylee en Laura nemen altijd de tijd voor ons en voor Saar. Ze denken met ons mee en we kunnen hen alles vragen.’
‘ We moeten zuinig zijn op onze talentvolle stagiairs’
Colofon
Dit magazine verschijnt een aantal keer per jaar en is een uitgave van SCIO Groep voor alle medewerkers.
Van Dedemstraat 6BC, 1624 NN Hoorn
0229 743 743
www.sciogroep.nl info@sciogroep.nl
Design
Bourne Amsterdam
Redactie
Sanne Endstra en Caroline Sunnotel
Disclaimer
De in dit magazine gepresenteerde informatie is in samenspraak met en met toestemming van de geraadpleegde bron tot stand gekomen. Samensteller SCIO Groep accepteert dan ook geen enkele aansprakelijkheid voor onjuistheden anders dan spellings- of interpunctiefouten.
Volg
