Nummer 4 - Oktober 2009 - Jaargang 2
- MAXLIFE verschijnt 4 keer per jaar - www.max-life.be
INTERIEUR & DESIGN De mooiste parels van het najaar
KEURMERK: VITRA ‘s Werelds bekendste designlabel
MODE Mad Men in Maatpak
ONDERNEMER EN WILDENTHOUSIAST
K L AU S R A HN E “HET SCHIETEN IS SLECHTS EEN
KLEIN ONDERDEEL VAN HET JAGEN”
DOSSIER 4 X 4 De Terreinmeesters
MAXLIFE - INTERVIEW
KLAUS RAHNE, BESTUURDER MULTILINE LICHT
ONDERNEMER EN WILDENTHOUSIAST
36
MAXLIFE - INTERVIEW
“ D e l i e f d e v o o r h e t w a p e n w a s e r e e r s t , d a a r n a p a s d e p a s s i e v o o r h e t j a g e n”
Klaus Rahne mag er dan al een gejaagd bestaan op na houden als bestuurder van Multiline Licht, specialist in architecturale verlichting en wereldwijd actief, echt tot rust komt hij pas in het bos. Urenlang observerend tussen het bos en de bomen komt er dan plots schot in de zaak, tenminste als hij de trekker overhaalt. “Jagen, en daarin vergissen veel mensen zich, draait niet om schieten alleen,” aldus Klaus Rahne (37). “Dan kan je beter naar een schietclub gaan. Ik heb de voorkeur voor groot wild, omdat je dan overwegend alleen gaat jagen en ook veel meer geduld aan de dag moet leggen.” Hooguit gewapend met vragen, wijdt de weidelijke jager ons in in zijn eigengereide passie. DOOR CHRISTOPHE DE SCHAUVRE TEKST EN JAN REYMEN FOTO’S
Over jagen hangt nog steeds een waas van mysterie. Veel heeft te maken met onwetendheid. “Het heeft nog steeds een negatieve connotatie,” oppert Klaus Rahne, “ten onrechte. Dat beeld van de bloeddorstige morbide jager die kickt op het doodmaken van onschuldige dieren... dat is nogal gratuit, maar helaas moeilijk bij te stellen. Toch zal ik de discussie nooit uit de weg gaan, omdat ik vind dat je mensen moet informeren over wat wij doen, hoe we dat doen en waarom. Aan blijvend onbegrip kan je dan niet veel veranderen, maar ik heb dan toch geprobeerd. Dat anderen die moeite al lang niet meer doen, kan ik ook begrijpen.” Jagen is niet alleen streng gereglementeerd, het wordt ook strikt gecontroleerd. Je kan pas gaan jagen na een theoretische en praktische cursus en dito examen, en dat is niet bedoeld om de sport ontoegankelijk te maken, wél om er voor te zorgen dat alles in optimale condities plaatsvindt. “Het halen van je
jachtverlof, zoals je officiële vergunning heet, vergt kennis. Zo moet je van alles weten over de jacht, over natuurbehoud, wilde dieren en uiteraard van jachtwapens en munitie.”
WAPENJUWEEL MaXLife: Jagen vergt enige introductie? Het is toch niet een hobby die je van de ene dag op de andere besluit te doen. Hoe ben jij er mee in aanraking gekomen? Klaus Rahne: “Ik ben eerst in contact gekomen met wapens. Mijn vader - die eveneens jager is - heeft me de schoonheid van een wapen leren appreciëren. Als collectioneur schept hij er een wonderlijk genoegen in om naar wapens te kijken, ze vast te nemen, te onderhouden. Een jachtwapen is ook een mooi object, zonder dat je daarmee hoeft te schieten.” MaXLife: Een wapen, zelfs als antiquiteit, behoudt haar dodelijk potentieel. Oefent het daarom zo een aantrekkingskracht uit? “Wel, toen mijn vader en ik ooit op het spoor kwamen van een prachtig jachtwapen - een spoor dat ons tot in Schotland bracht heb ik ondervonden hoe een meer dan 100 jaar oud jachtwapen je kan aangrijpen. Het blijft iets technisch ingenieus hebben en door de jaren ga je dat nog meer appreciëren. Zo een wapen open klikken; dat is zoals het portier van een zeldzame Rolls Royce open en dichtklappen. Als je dan ook maar enige affiniteit hebt met auto’s, dan erken je daarin het vakmanschap. Bij een wapen is het net zo.” MaXlife: Toch ben je jager geworden en geen collectioneur. “Zoals je terecht aanhaalde heeft jagen veel met introductie te maken. Onze productieleider hier in ons bedrijf is zo een schoolvoorbeeld van een gepassioneerd jager. Die man trekt dagelijks het bos in en zijn verhalen en avonturen oefenden zo een aantrekkingskracht op me uit dat ik dacht: ‘Dat wil ik zelf meemaken’. Ik heb me ingeschreven voor een cursus en heb mijn jachtexamen afgelegd.”
37
MAXLIFE - INTERVIEW
“Vooral de everzwijnen komen zich te goed doen aan het nog hoog staande maïs.”
Klaus Rahne hier in gesprek met de voorzitter van de jachtgroep.
JACHTVERLOF EN -VAKANTIE MaXLife: Voor de goede verstandhouding: je kan niet jagen zonder vergunning? “Nee, zonder jachtverlof mag je niet jagen. Bovendien geldt - omwille van gewestbevoegdheid - je vergunning voor Vlaanderen niet in Wallonië én omgekeerd. Het is wel op basis van je Vlaamse vergunning dat je een Waals jachtverlof kan kopen. (fijntjes) Voor een vergunning voor Wallonië betaal je trouwens het dubbele van dat in Vlaanderen.” MaXLife: Dan mag je al slagen voor het theoretische en praktische examen en trotse bezitter zijn van een jachtwapen en -verlof, maar waar kan je dan als jager terecht? “De meeste jagers sluiten zich aan bij een jachtgroep die een domein pachten waarop je dan kan gaan jagen. Zelf hebben
mijn vader en ik lange tijd een jachtdomein gepacht in Briewart, een dorpje tussen Luik en Namen. Maar na een tijd begon de afstand te spelen, want als je al niet zoveel tijd hebt om te gaan jagen, dan wil je dat liever dichter bij huis kunnen. Vandaar dat we nu een jacht pachten in Koersel Kappeleke, samen met een jachtgroep. We beheren nu met in totaal acht mensen een jacht dat zich uitstrekt over het militair domein en een aangrenzend terrein, in totaal zo een 900 hectare.” MaXLife: Gaat zo een jachtgroep gepaard met gedeelde besognes? “Jazeker, want je pacht het samen en dus ben je elk verantwoordelijk voor het beheer van het domein. Eerst en vooral financieel. Eenieder betaalt een evenredig deel in de pacht. Ook alle bijkomende kosten worden gedeeld, gaande van het aankopen van voeder en voederbakken, het hangen van zoutstenen voor het reewild, het betalen van de jachtwacht.” MaXLife: Jachtwacht? “Dat zou je kunnen omschrijven als een conciërge van het jachtterrein. Hij houdt alles in de gaten, wordt op de hoogte gebracht wie waar gaat jagen, weet wie er op welke hoogzit gaat aanzitten. We hebben een officieel beëdigde jachtwachter - die heeft daar speciale examens voor afgelegd - en hij wordt bijgestaan door nog een jachtwachter, een assistent als het ware. Vaak zijn dat gepensioneerde mensen die in de buurt wonen van het domein en die alles goed en snel kunnen opvolgen.”
WILDENTHOUSIAST MaXLife: Je gaat aanzitten op een hoogzit en dan? (snel) “Wachten hé.” MaXLife: Tot het wild verschijnt... “Als je echt op groot wild jaagt, dan moet je wachten tot het wild verschijnt en dan begin je te observeren. Je gaat analyseren hoe het wild overkomt, daarvoor zijn er een aantal criteria waar we op letten. Uit de kleur van de vacht kunnen we de leeftijd afleiden; is het een schraal dier of eerder goed
38
MAXLIFE - INTERVIEW
De hoogzit is niet meer dan een speciaal daarvoor gemaakte ladder en laat je toe om boven het veld het wild te observeren.
doorvoed, hoe is de pareling van het gewei...? Dat zijn allemaal dingen die meespelen in de beslissing om het dier al dan niet te schieten.” MaXLife: Je schiet niet eender wat. (op dreef) “Jagen doe je om je revier in evenwicht te houden. Vandaag ontbreekt het aan natuurlijke ‘predatoren’, zoals lynxen, wolven of dassen, dus ga je als jager die rol invullen, met dien verstande dat we goed selecteren welke dieren eruit moeten en welke niet. Na de jaarlijkse reetelling geeft de Wildbeheerseenheid (WBE) je een quota op van hoeveel reeën je mag schieten. Bovendien is er ook een echte agenda opgelegd door het Vlaamse gewest in welke periode je op welke beesten mag jagen. Dat speelt allemaal mee.”
“Je schiet pas al je een hele rist criteria hebt overlopen om je revier in evenwicht te houden”
Deze terreinwagen is speciaal uitgerust met een wapensafe en spoeltank om zonodig je laarzen af te spuiten.
MaXLife: Wat gebeurt er met het geschoten wild? “Dat wordt leeggehaald - het ‘ontweiden’ zoals dat officieel heet - door de jager en de jachtwachter. De linkerkaak wordt uitgesneden om de leeftijd van het beest te bepalen. Het wordt gewogen, de nieren worden geanalyseerd op het niervetpercentage. Het wild wordt gelabeld en er volgt de nodige administratie die wordt doorgegeven aan de WBE, want alles wordt tot in de puntjes geregistreerd. Je mag alleen gelabeld wild transporteren en dan ga je naar je slachter en het vlees mag je dan houden.” MaXLife: Je eet dus meermaals vers wild? “Ik niet alleen, ik deel dat graag met vrienden en kennissen. In onze jachtgroep zijn er trouwens enkele begenadigde amateur-koks en als we dan in ons jachthuisje - eigenlijk een schuurtje - aan tafel aanschuiven na een hele dag in het bos, dan is dat het summum van onze hobby. Je deelt tafel en passie, de wilde verhalen komen boven en hoe later op de avond, hoe groter het aangeschoten wild plots wordt.” (lacht veelzeggend)
MaXLife: En als het juiste wild in je vizier verschijnt, is het dan op de knal van het geweer dat de ontlading van ingehouden geduld en adrenaline plots vrijkomt? Is dat de sensatie waar het in het jagen om draait? “Het jagen heeft meer te maken met het urenlang, misschien wel dagenlang wachten en observeren. Je probeert ook altijd een bladschot, dat is net achter de voorpoten en meteen dodelijk. Maar soms staat het beest verkeerd en dan lig je verkleumd met je vinger in de mond te wachten om hem toch warm genoeg te houden voor het moment dat je je trekker moet overhalen... De echt ervaren jagers mikken dan op de nek, maar zo een schot waag ik liever niet. Het schot ontlaadt zeker die ingehouden spanning, dat is beslist een sensatie.” MaXLife: Kan een schot jezelf verrassen? “Sterker nog, een goed schot moet je verrassen. Het moment dat je je schot waagt, glijdt het kussentje van je vinger op die trekker, dat is geen bruuske haal. Dus als je dat goed doet, dan verschiet je zelf.”
“Het jachthuis - een hutje met een tafel en stoelen - is weliswaar met een keukentje uitgerust. Het niveau van bereidingen dat sommige jagers daar weten uit te halen, subliem! Après-chasse is een groot deel van het plezier. De verhalen worden er later op de avond ook almaar wilder en het wild alsmaar groter. “
39