BIJ ONZE FOKKERS
Fokkerij des Bergeries, van continent tot continent …
© M.A.
De fokkerij van Philippe Jadot is gevestigd in de oude familieboerderij. Met LAZY QUEEN DES BERGERIES en MADISON DES BERGERIES
Wanneer wij Philippe Jadot, fokker in Grandhan bij Durbuy ontmoeten, verwerkt hij nog overduidelijk de emoties van zijn reis naar Wellington in Florida. Daar waar zijn SBS SBS-merrie COLERAINE DES BERGERIES (Canturo x Oberon du Moulin), gereden door de Australische Amy Graham, zich in de kijker reed in februari 2020 in het kader van de CSIO4*/CSIO5*. Met een totaal van 4 punten in de Nations Cup, een derde plaats voor Australië en mooie ereplaatsen bewees de dochter van Canturo immers al haar potentieel.
T
al van internationale ruiters trekken elk jaar naar Florida voor een wintertournee van januari tot maart, waar gestart wordt in de CSI2, CSI3, CSI4, CSI5, Nations Cup en kwalificaties voor de Wereldbeker. In een paradijselijk decor – palmbomen incluis – beschikt Wellington inderdaad over een bijzonder arsenaal aan hippisch vastgoed, verdeeld over honderden stallen in diverse wijken. En of het paard daar koning is!
Philippe Jadot reist regelmatig om de prestaties van zijn paarden te volgen: “Ik ga dikwijls een beetje overal op pad met mijn dochter Marine en dat is best leuk. Meestal houdt een fokker zijn paard niet aan tot op dergelijk niveau en we behoren dan ook tot de gelukkigen die dit kunnen meemaken. Amy Graham, de amazone van Coleraine, is
Internationale ruiters van hoog niveau Maar hoe kreeg onze fokker dergelijke ruiters binnen handbereik? Men moet weten dat Philippe Jadot als zelfstandig consulent (Consult & Management Int.) door het leven gaat en dat hij aldus veel buitenlandse ruiters hielp aan een professionele kaart voor België. “Tijdens mijn carrière als consulent heb ik veel belangrijke ruiters geholpen om zich te vestigen in België. In ons land moet men immers beschikken over een professionele kaart, om een zelfstandige activiteit te kunnen uitoefenen. Voorheen was dit een federale materie, nu berust die bij de regio’s. Er moet een bewezen economisch belang aanwezig zijn. Vanaf dat ogenblik mogen de ruiters aan de slag als zelfstandige voor twee jaar in België. Als ze hun sociale bijdragen, de BTW enz. betalen, wordt deze toelating verlengd. Ik slaagde erin hen bij te staan en hun economisch belang te bewijzen. Sommige ruiters leggen een dossiertje voor van 4 bladzijden. Mijn dossiers daarentegen hebben de omvang van een universitaire thesis. Ze bevatten bijvoorbeeld attesten van fokkers die met hen gaan samenwerken, eens ze hun professionele kaart op zak hebben. Zo hielp ik Bernardo Alves, Marlon Modolo Zanotelli, Cassio Rivetti, Kara Chad, Jaime Gueirra, Pedro Junqueira Muylaert, de winner van de GP in La Baule, en tal van anderen, zich te vestigen in België en hun professionele situatie te regulariseren.” “Dit betekent bijvoorbeeld dat ik al eens iets mag vragen aan de kampioen van La Baule en op een positief antwoord kan rekenen. Gewoon omdat ik gesympathiseerd heb met het merendeel van de ruiters voor wie ik gewerkt heb. Zo gaat het bijvoorbeeld met Marlon Modolo Zanotell, de Braziliaanse ster van het moment. We staan nauw in contact met elkaar via berichten. Toen hij de Panamerikaanse Spelen won feliciteerde ik hem en het antwoord luidde: ‘Veel dank, ik nodig je snel uit om dit te vieren, je bent een onderdeel van de medaille’. Ik zorgde er voor dat hij zich in België kon vestigen, meer bepaald in Limburg en organiseerde tevens de komst van zijn vader.” “Bepaalde succesvolle ruiters werden dus vrienden en ze blijven me contacteren om advies te vragen met betrekking tot een administratief of fiscaal probleem … Ze mogen me altijd opbellen gedurende hun volledig professioneel parcours. We blijven contact houden en ik blijf hen helpen”. “Samen met Amy Graham hadden we gedurende meerdere jaren het paard Cali des Bergeries (SBS, van Baloubet du Rouet), waar ze uitstekend mee sprong in de 3 en 4*. Daarna kwam Coleraine. Een apart verhaal was dat. Op een dag belde ze me op met de vraag of ik een geschikt paard had voor haar. Ik antwoordde dat ik een goede merrie had en of ze met haar niet wou werken. Ik stuurde Amy dus video’s toe van Coleraine en van het een kwam het ander… Eens bij haar, waren de eerste maanden op zijn minst twijfelachtig te noemen! Maar Amy is bijzonder lief en liet me dit niet weten. Na twee maanden had de merrie een complete gedragsverandering ondergaan. En ze waren vertrokken …”
Een boerderij opgedragen aan het Ardens trekpaard
© Filippo Gabitti
“Het is de eerste maal dat ik naar Wellington ging’, vertelt Philippe Jadot. ‘De stad leeft voor en door het paard en is toegespitst op de paardensport met tal van professionele en private stallen. Met de regelmaat van de klok worden er mooie 4- en 5-sterren wedstrijden georganiseerd. Het draait daar volop en wel verdeeld over niet minder dan 15 tot 20 pistes. Mijn amazone wordt getraind door de Amerikaanse Julie Ulrich en dit stelde ons in de gelegenheid bepaalde 5*-stallen te bezoeken. De toegang wordt immers gecontroleerd door veiligheidsagenten en dit maakt het des te indrukwekkender. Het werd natuurlijk een onvergetelijke ervaring. Vergelijk het gerust met onze parcoursen maar groter en beter, bevolkt door verschillende types paarden waarbij het type ‘Hunter’ trouwens de hoofdrol speelt. Het concept is wel bijzonder, mede door de grote ontwikkeling van het vastgoedaspect. Als er daar een gewoonte de kroon spant is het wel dat de gegoede klasse de winter doorbrengt in Florida. Zo verkassen de mensen die in Boston wonen naar Palm Beach tijdens de wintermaanden.”
overgelukkig dat ze een paard heeft voor de Global en de 5*. Over een zeer goed paard en dergelijke amazone beschikken is een groot geluk.”
COLERAINE DES BERGERIES in kwalificatie voor de O.S.
Het belgisch sportpaard
2
September 2020
Philippe Jadot vestigde zijn woning en zijn fokkerij in de boerderijgebouwen van zijn ouders. “De plek waar ik woon waren vroeger de stalgebouwen. Mijn ouders waren landbouwers en mijn vader was daarbovenop fokker van Ardense trekpaarden. Gedurende tal van jaren jureerde hij deze ook. Ik rolde dus zomaar in de paarden. Tijdens de Wereldexpo in Brussel anno 1958, werd onze Ardense merrie Sibelle de Grand’han zelfs kampioene.“
