Big Food
Niets is wat het lijkt Door: Feije Wieringa
Als je bedonderd bent met de aankoop van een zakje wiet, dan ben je of een sukkel of je bent nou net in die ene malafide shop beland. Gelukkig zijn er daarvan in Nederland weinig te vinden. In het verleden werd cannabis wel eens versneden met rotzooi, maar shops die dat verkopen krijgen al snel een slechte naam.
Bonafide shops leveren kwaliteit. Bovendien weet een goede wietboer alles over zijn producten, mag je voelen en ruiken en heeft hij een arsenaal aan soorten liggen. Dat kan niet tegenvallen. En dan te bedenken dat de kwaliteit van cannabis niet wordt bewaakt door overheid of consumentenbond. Helemaal op eigen kracht is onze wiet uitgegroeid tot één van onze belangrijkste successen. Met dank aan de growers en de blowers! Hoe anders ligt dat in de voedselindustrie.
Fake producten De voedselindustrie, in samenwerking met de grootgrutters, mocht willen dat ze net zo'n naam had als het om betrouwbaarheid gaat als de Nederlandse wietkweker. Supermarkten lijken op het eerste oog een enorme keus aan producten te bieden. Maar kijk je even wat verder dan blijkt het zwaar tegen te vallen. Toegegeven, er is een groot aanbod toetjes en zoutjes. Maar na één zak chips heb je het wel gehad. En is het nou werkelijk zo belangrijk dat je de keuze hebt tussen vanille- en aardbeienvla? Beide toetjes bevatten vanille noch aardbei. Het zijn fake producten gemaakt op basis van zuivel en geur- en kleurstoffen. In feite bestaat de gemiddelde vla uit verdikte melk en bevat de vla geen spoor van echte vanille of echt fruit. Het product is op smaak gebracht met aroma's die door technologen zijn ontworpen. Als je de reclame en de verpakkingen moet geloven wordt het allemaal ambachtelijk gemaakt
76
door zorgzame koks. De werkelijkheid is anders. Allemaal. Enge chemie met enge namen.
Smaaksuggestie Tot ver in de jaren zeventig was het heel gewoon om zelf te koken. Maar sinds Big Food zich ermee ging bemoeien, veranderde dat. Dit onder het motto van: wij maken het u makkelijk, u bespaart tijd en geld. Soep kwam voortaan uit pakjes en sauzen kwamen uit flesjes. Tegenwoordig heeft een supermarkt een enorme hoeveelheid kant- en klare maaltijden in de schappen. Die, hoe is het toch mogelijk, weken, zo niet maanden houdbaar zijn. Hoe flikken ze dat? En ze noemen het nog vers ook. We hebben ons er eens in verdiept en het blijkt niet allemaal goed (voedsel) wat er blinkt. Vergelijk bijvoorbeeld maar eens de afbeelding op de verpakking met het resultaat dat op je
bord terecht komt. Verschilt nogal nietwaar? Droevig om de constateren maar hier geldt: its not always what you see is what you get. Er worden geen echte voedingsmiddelen gebruikt, maar slechts chemische stoffen die een smaaksuggestie wekken. Zodat er geen echte room of boter in een voedingsmiddel gaat, of echte citroen, maar alleen maar iets wat daar op lijkt en dat natuurlijk stukken goedkoper is. Zoals zetmeel.
Modified Air Package Laten we eens naar vlees kijken. De moderne industrie doet er alles aan om te verhullen dat het om de resten van een dier gaat. Zie je bij de ambachtelijke slager nog wel eens halve koeien en varkens hangen waarvan het vlees wordt afgesneden waar je bij staat, bij veel groot-
Stevia
