5 minute read

Tony Clifton

Next Article
TV-serie: Vinyl

TV-serie: Vinyl

“Hey Merlijn, schrijf eens een wereldhit!”

Tony Clifton is niet alleen een neppe en belachelijk slechte Las Vegas-zanger, maar ook een stevig raggende band uit Velsen-Noord, een Noord-Hollands dorp onder – letterlijk - de rook van IJmuiden. Een hecht vriendengroepje dat al aardig wat meters gemaakt heeft en net hun eerste plaat uitbracht.

Tekst: Arjan van Sorge Foto’s: Arjan van Sorge, Sara vG

Garage ’n roll maken ze, de broers Mees (zang/drums) en Lenny Kamsma (basgitaar), en gitarist Merlijn Breedland. Terwijl Mees de balletacademie in Amsterdam deed, leerden Lenny en Merlijn elkaar kennen op de middelbare school. Merlijn: “Eind 2014 speelden Lenny en ik voor studiepunten op een kerstuitvoering op school, daarna gingen we naar zijn huis

en speelden we daar voor de eerste keer samen. Kerstmis heeft ons samengebracht...” “En toen werd het al snel serieus,” volgens Mees. Merlijn: “Het eerste nummer You Could Be My Bitch vonden we zo te gek: we moeten er meer maken! Na twee maanden hadden we ons eerste optreden, belachelijk snel. Twintig minuten knallen op een feestje in een loods, maar wel vet.”

Kiele kiele

En zo is het maar doorgegaan, al werden de zalen en festival steeds groter. Highlife spreekt de

bandleden voorafgaand aan de cdpresentatie in OT301 in Amsterdam, maar zonder Lenny want die moet eerst nog even wat op school spelen. Merlijn: “We hebben gisteren pas de cd’s bij de fabriek opgehaald, dat was echt kiele kiele.” Net op tijd dus, wel zo leuk als je je nieuwe album aan het publiek presenteert. Het maken van het album ging ook al niet van een leien dakje, omdat de producer het naast het opnemen ook razend druk had met zijn werk als geluidstechnicus. Maar goed, het is net aan gelukt. En het mooie: “Drie weken geleden waren het nog losse nummers, en hij heeft er echt een geheel van gemaakt,” aldus Merlijn.

Ik rook hasj, van wiet val ik gelijk in slaap.

Blijft over: vrouwen

Lady Commander, You Could Be My Bitch, I Am A Man – het gaat nogal eens over vrouwen bij Tony Clifton. Mees: “Daar denk je sowieso het meeste aan natuurlijk. Tussen haakjes, we zijn nog vrij!” Merlijn: “We zijn ook heel r-o-c-k! Maar het schrijft gewoon makke-

lijk, we hebben niet zo veel met politiek en we zijn ook niet depressief, dus daar kunnen we niet over schrijven. Je hebt zo al de twee grootste thema’s gekilld, dan blijven vrouwen over.” Mees relativeert: “De nummers zijn belangrijk, en af en toe de woorden ook dus de tekst moet wel kloppen.” Misschien heeft het er ook mee te maken dat er geen frontman of –vrouw in de band zit, maar het drummer Mees is die zingt. Merlijn: “Het werkt lekker zo met z’n drieën en Mees vindt het vet om te zingen.” Mees: “We wilden eigenlijk een drummer gaan zoeken, maar iedereen zei: zijn jullie gek geworden? Dit is jullie ding.”

Slapen op de wc

Een ander ding is blowen, daar doen ze ook aan bij Tony Clifton. Merlijn: “De een wat meer dan de ander, en soms wat meer of minder. Nu blow ik bijvoorbeeld wat minder, ik werk in een café en ben dan ’s ochtends om zes uur pas klaar met werken, dan smook ik niet meer want dan val je op je werk in slaap. Dat is laatst een keer gebeurd... Ik was op het personeelstoilet in slaap gevallen omdat ik het blijkbaar nog een goed idee vond om te gaan blowen. Mijn collega’s dachten dat ik knock-out was gegaan, maar ik was gewoon in slaap gevallen. Sindsdien rook ik wat minder.”

Blowen

Ook in de oefenruimte wordt weleens wat opgestoken. Merlijn: “Aan het einde pas. We repeteren eerst de nummers en op een gegeven moment ben je zo lang zo geconcentreerd geweest dat het dan wel lekker is om wat te blowen. Daarna maak je wat minder serieuze muziek maar het gaat soms wel wat makkelijker. Spelen gaat niet vanzelf, je moet blijven oefenen om strak te blijven, zeker nieuwe nummers. Ik ben soms iets te los.” Mees: “We hebben weleens nummers proberen te schrijven nadat we hadden geblowd, maarreh... dat lukte niet echt. Als we dan heel stoned zijn en we gaan spelen denken we dat het helemaal te gek is. We nemen het even op voor de zekerheid, maar als we het dan de volgende dag luisteren is het echt een bak ellende.” Dat is nogal een cliché verhaal, maar blijkt dus weer eens op te gaan... Mees: “Ja. Maar het is wel leuk. En dan denk je dat je een wereldhit hebt geschreven...”

Wereldhit

OK, duidelijk. Maar hoe komen die liedjes eigenlijk tot stand? Merlijn: “Meestal zegt Mees: hey Merlijn, schrijf eens een wereldhit! Dan ben ik bezig, oew, ik weet niks... Nee je moet nu wat spelen! ik weet niks... Ja, ik ook niet... Dus ik moet iets bedenken en ga iets spelen en dan zegt hij nee dat is kut, volgende. En opeens zegt-ie ja dit is te gek. Dat gebeurt heel vaak. Ik vind het nooit zo leuk maar er zijn zo best wel veel nummers uit ontstaan dus het werkt wel, gewoon wat druk er op zetten. Het komt vooral op mij en de bassist neer, maar nooit op Mees.” Mees: “Ik ben de baas - da’s niet waar natuurlijk, maar wel een beetje.”

Lage tolerantie

We weten nu hoe de band functioneert, maar wat wordt er nou precies gerookt? Merlijn: “Hasj, van wiet val ik gelijk in slaap.” Mees: “Hasj, en Lenny alleen maar wiet.” Merlijn: “Die heeft zoiets van: hasj is maar een half uurtje plezier, geef mij maar wiet. Ik heb daar niet zoveel last van, ik heb een lage tolerantie voor van alles, Lenny niet.” Mees: “In Beverwijk zijn er een paar coffeeshops, waaronder Spliff.” Merlijn: “Ik woon nu eventjes in Amsterdam, ik ga voor de superpolm van de coffeeshop aan de overkant van waar ik zit. Vroeger chillde ik veel in Haarlem, daar hebben ze ook fijne coffeeshops.”

Niet afdwingen

Afijn, Tony Clifton gaat voorlopig gewoon door met liedjes schrijven en als ze denken dat ze er genoeg hebben dan gaan ze opnemen. Merlijn: “We hebben niet zoiets van dan en dan willen we een volgend album af hebben, want je kan liedjes niet afdwingen. Je kan niet zeggen: in september willen we elf nieuwe liedjes hebben en dan opnemen, want misschien gaat het heel snel en heel lekker en misschien lopen we vast en hebben we er nog maar vier in september. We zijn al wel met andere nummers bezig, maar het is niet genoeg om een nieuw album te vullen. We gaan het niet afdwingen of haasten. Als je er kutliedjes opzet waar je eigenlijk niet tevreden mee bent, dan merken andere mensen dat ook.”

www.tonycliftonmusic.com

This article is from: