Crummy Gummy

Wilde gummibeertjes en komische actiefiguren

De Amerikaan Crummy Gummy uit Orlando, Florida, ontleent zijn pseudoniem aan de populaire gummibeersnoepjes, die een terugkerende rol krijgen in zijn creatieve uitspattingen. Zijn opvallende straatposters rond filmhelden en actiefiguren zijn hilarisch.

Even over je vreemde kunstenaarsnaam. Crummy betekent toch smerig?

Het betekent ook ‘slecht, gemeen’. Ik ben begonnen met het fotograferen

Zijn je gummibeerfoto’s niet te grof voor kinderen?

Ik doe het op een speelse manier. Ik denk niet dat iemand zich er snel door gekwetst zal voelen. Ik heb ook

Door: Peter van Sparrentak

computer teksten aan toe. Voor de expositie heb ik er op papier afdrukken van gemaakt.

Vooral die van Fidel Castro zijn grappig.

Dat is ook één mijn favorieten uit die serie. Dat poppetje heb ik jaren gele-

Humor is voor mij het belangrijkste. Ik wil vooral dat mensen om mijn werk kunnen lachen.

van gummibeertjes in zelfbedachte situaties. In sommige foto’s vallen ze elkaar aan en verwonden ze elkaar: vandaar die naam. Hij is bovendien makkelijk te onthouden.

Gummiberen waren in je kinderjaren je favoriete snoepjes?

Nee. Ik was met fotografie bezig en met abstract schilderen en kreeg een soort ‘creative block’. Ik besloot naar een winkel te gaan en enkele dingen te kopen om er kunst mee te maken. Een van die boodschappen was een zak met gummiberen. Ik maakte er foto’s mee en zette ze online. Ze waren populair en hadden na een week al duizend kijkers. Toen ben ik verder gegaan met deze fotoserie. een foto gemaakt met een Jezus-poppetje erbij. Omdat het een snoepje is, kom ik met veel dingen weg. Mensen vinden het grappig en maken zich er niet druk over.

Een ander project van je zijn digitale plaatjes, waarop je poppetjes, zoals een clown, superhelden en filmfiguren vreemde uitspraken laat doen.

Die serie heb ik voor het eerst gemaakt voor een expositie begin vorig jaar in de Redefine Gallery hier in Orlando. Ik fotografeer actiefiguren uit mijn verzameling en voeg er met de den gekocht. Alleen al omdat ik het bijzonder vond dat er een actiefiguurtje van hem bestaat. Mijn Castrofiguur is niet bang om te zeggen wat hij denkt. Hij is into hiphop, kijkt typische vrouwenseries, heeft het over Facebook, etcetera. Kortom: hij doet dingen die je in werkelijkheid niet van hem verwacht.

Het snoepbeertje van Haribo is ook in Amerika populair?

Jazeker. Bijna iedereen kent het beertje, omdat ze het als kind hebben gegeten. Volwassenen eten het snoepje nog steeds. Als ik een expositie in een galerie heb, vinden zowel ouderen als kinderen het leuk.

Je hebt Star Wars-karakters afgebeeld. Geen problemen gehad met auteursrechten?

Nee hoor, dat ligt anders als je de figuren voor kunst gebruikt. Ze zien het als publiciteit. Het zou een probleem zijn als ik een kopie van een poppetje zou maken.

Wat waren in je kindertijd je speelgoedhelden?

Star Wars. En verder XMen, Wolverine, Superman, Batman.

Buiten plak je affiches op de muur. In je nieuwste straatposters geef je filmpersonages als E.T., horrorpop Blade uit Puppet Master en Batman een rolletje in het echte leven.

Het plakken van posters op straat, paste-ups, vind ik één van de leukste dingen om te doen. Ik kom veel op film- en comic-conventies. Daar geven ook oude filmacteurs, bekend uit de jaren tachtig, tegen betaling een handtekening, maar bijna niemand komt naar hun tafeltjes. Zo kwam ik op het idee om oude filmhelden in de mensenwereld te zetten. Ze zijn niet meer zo beroemd en het zijn soms harde tijden voor ze.

Hoe maak je die posters? Ik fotografeer actiefiguren uit mijn eigen verzameling en zet er met de computer een tekst bij. Die plaatjes laat ik uitvergroten met een kleuren- inkjetprinter van ongeveer een meter breed. Dat is bij grote oplagen duur. De meeste heb ik daarom maar één keer geprint, het zijn one-offs. Ik knip ze met de schaar uit en plak ze dan op de muren. Soms zijn het helften die ik aan elkaar plak. De techniek trok me aan omdat je die niet vaak op straat ziet.

Waar heb je de posters geplakt?

In het hele land. Brooklyn, New York, Los Angeles, Las Vegas. En verder ben ik in Mexico-stad en in Rio de Janeiro geweest.

Kun je leven van je werk?

Jazeker, maar het is veel werken en stuks. Het Darth Vader-masker kostte me in totaal 65 uur. Tegen de deadline aan ben ik in de nachten doorgegaan. Het moest op tijd af zijn voor een galerie in Miami. Ik kreeg er een enorme respons op, met aandacht van Ripley’s Believe It Or Not, USA Today en CNN. com.

Waar haal je zo veel rode en oranje gummiberen vandaan?

In Amerika heb je SamsClub.com, een website waar je dingen in bulk kunt kopen. Ze verkopen gummiberen in vijf pond-zakken. Ik weet niet wie er zoveel van zou willen eten… Maar die zak heeft alle kleuren. Ik heb vier zakken gekocht om er de rode en oranje uit te pakken.

En wat deed je met de rest.

Opeten?

Een aantal. Nee, niet allemaal. Als vrienden van me kwamen, zette ik soms een schaaltje neer. Toen ik klaar was met Darth Vader ging de lucht die van de snoepjes afkwam me enorm tegenstaan.

Je kunt ze niet bewaren?

Ja, in afsluitbare zakken in de vriezer. En nu ik er aan denk: ik geloof dat ik nog een zak gummiberen in de vriezer heb liggen.

ritselen. Ik ben constant bezig met galeries, winkels en dergelijke.

Tussen alle andere figuren blijft de gummibeer terugkomen. Je hebt een Darth Vader-masker versierd met duizend snoepjes.

Een jaar eerder had ik al een gladiatorhelm versierd met achthonderd

Je hebt zelf enkele beeldjes uitgebracht, geïnspireerd op de gummiberen.

Dat zijn beeldjes voor verzamelaars. Ik ontwerp ze en laat ze in gelimiteerde oplage maken. Ik heb nu drie verschillende gemaakt, elk in meerdere kleuren. Mijn nieuwste is de gum-

mibeer met vier gezichten. Die is zo groot als een gebalde vuist. Ze zijn van kunsthars gemaakt en te koop op conventies en in sommige galeries.

Zit er een boodschap in je werk?

Humor is voor mij het belangrijkste. Er is soms wel een andere laag. In mijn posters zijn de filmhelden dakloos of hebben ze een minimumloonbaantje. Zij zijn door de crisis niet de enige. Maar ik wil vooral dat mensen om mijn werk kunnen lachen.

www.crummygummy.com