Geen Rooie Waas zonder THC

Rooie oogjes, we hebben er allemaal wel eens last van. Van een rood waas voor de ogen hopelijk wat minder, dan staat het er meestal niet zo goed voor. Maar met het trio Rooie Waas gaat het overigens goed, dank u - het derde en titelloze album is net uit.

tekst: Arjan van Sorge foto’s: EyeCandy, Pablo van Wetten

Met weer meer uitdrukkingen die iedereen in Nederland kent en door zanger/dichter Gijs Borstlap on-

der de microscoop gelegd worden en vervolgens gemeen gemangeld. Met weer meer snoeiharde en manische noise van de Finse producer Mikael Szafirowski. En met jazzy, ritmische aanvullingen van de Oostenrijkse, vanuit Amsterdam opererende drummer Gerri Jäger (wegens werkzaamheden niet aanwezig bij het interview). Na ‘Het Is Maar Een Constatering’ en ‘Nu’ dus meer van hetzelfde? Nee hoor, dan moet je niet bij Rooie Waas zijn... opgelost moest worden.” Gijs: “We zaten bij mij thuis op de bank, te blowen waarschijnlijk, we gaan op tour

Wat is dit? Ga ik het overleven? En, meer nog, hoe heeft dit zo ver kunnen komen?

Wat een verhaal

Denk aan de buren, geef het beestje maar een naampje, wat een verhaal, het moet wel leuk blijven, nog eentje dan: het is normaal spraakgebruik in Nederland en het wordt door Gijs ontleed, uitvergroot en doorgeframed, zodat zo’n uitdrukking een belevenis op zich wordt. Tel daar de naakte, mensonterend harde en hoekige beats, de trippy, knisterende geluidjes en de unheimische sfeer bij op en de luisteraar wordt zowel sonisch als gevoelsmatig in de hoek gedreven: wat is dit? Ga ik het overleven? En, meer nog, hoe heeft dit zo ver kunnen komen?

Gaan we d o e n dan?

Op het pontje naar AmsterdamNoord kwamen twee fietskoeriers elkaar in 2010 tegen. Gijs en Mikael raakten aan de praat, er werd samen wat rondgehangen, en het duo kreeg het idee om op tour te gaan. Mikael: “We hadden nog niks, en dat was een probleem dat niet met een boze energie. Het wordt met liefde gemaakt. Dat de muziek misschien zo afschrikwekkend klinkt,

is denk ik omdat mensen niet kunnen plaatsen waar de geluiden vandaan komen. De muziek is vrij abstract, opgebouwd uit lawaai, alhoewel we steeds meer neigen naar tonaliteit.”

maar wat gaan we doen dan? Een vriend belde dat we in Kroatië konden spelen, en toen noemden we ons Rooie Waas en zijn we impro-noise gaan maken.” Op naar vakantie, naar tijdverdrijf, samen met oscillators, kastjes waar oncontroleerbaar geluid uitkomt.

Abstract

Rooie Waas werkte als een soort muzikantenpool, met Gijs en Mikael als basis. Met Gerri Jäger erbij als drumprogrammeur bleef er uiteindelijk een trio over. De oscillator is getemd volgens Mikael: “We hebben er nu een aan- en uitknop op zitten, en dat heeft de muziek veranderd.” Gijs: “Wij maken onze muziek trouwens

Bandnaam

De bandnaam ontstond na het lezen van een artikel in de krant, over een politicus die sympathiseert met het rechtse gedachtegoed en die alles wat niet rechts was het rooie waas noemde. Gijs: “Ik ging nadenken over dat je zo boos bent op iemand dat je dan een rooie waas voor je ogen krijgt. Maar zelf zijn we niet zo boos dat we een rooie waas voor onze ogen krijgen, behalve dan als we stoned zijn.”

Stoned of nuchter

Het zal het oplettende lezertje niet ontgaan zijn dat er bij Gijs en Mikael regelmatig joints voorbijkomen. Mikael: “Wij zijn heel erg op sound, en omdat het abstract wordt zit er een hoop diepte in. Het zijn niet alleen maar twee speakers waar het uit komt, maar het is een soort van 3-D. En daar helpt blowen goed bij.” Gijs: “Je hoort het niet beter, maar anders.” Mikael: “Als we songs opnemen beginnen we met een loopje van twee maten, daar ga je dan uren naar luisteren en dan breidt het zich uit. En daar komt vervolgens de complete song vandaan.” Gijs: “Als ik high ben en ik zit thuis wat muziek te maken, of een tekst, dan denk ik op dat moment, zo, dat is goed! En dan word je de volgende dag nuchter wakker en denk ik: ah, Gijs was weer stoned. Er zit daadwerkelijk een verschil in of ik iets stoned of nuchter maak, ik ben er nog niet uit wat ik beter vind, maar het is anders.”

Deur open

Gijs woont sinds 1995 in Amsterdam, als 15-jarig jongetje kwam hij uit Almere op de Wallen te-

recht. “Daar ging een deur voor me open. Oh, zo kan het ook! En het resultaat is Rooie Waas.” Als puber rookte hij wiet, maar wist hij eigenlijk niet zo goed wat het verschil met hasj was. “Ik vind de smaak van hasj gewoon lekkerder, en de geur is interessant. Gek eigenlijk. Af en toe koop ik wat wiet, maar ik houd niet van dat opgefokte spul, geef mij maar een laag THC gehalte. Ik hoef niet keihard. Ik houd niet van dat stoney maloney languit op de bank, er moet wel een geestelijk actieve high zijn.”

Cultuur

Mikael komt uit Finland, waar hasj en wiet wat gevoeliger liggen. “Met m’n vriendin rookte ik een joint op een treinstation in Finland. Er kwam een gast op ons af: hee hebben jullie wat suboteks? Dat is methadon. Ik zei: man, we roken een joint. Maf toch dat wiet of hasj in Finland gelinkt wordt aan harddrugs! Dat vond ik wel shockerend. Bij een hoop drugs gaat het om de cultuur van hoe je het gebruikt, of iets gezond of niet gevonden wordt. In Finland is er een echte drankcultuur, ook al wordt er net zoveel geblowd als overal. Maar in de publieke omgeving is smoken taboe. Dus vanaf dat ik in Nederland woonde, ging ik meer blowen. Ik rookte

vooral hasj, maar nu woon ik in België en daar is goeie hasj niet zo makkelijk te vinden. Terug in Nederland koop ik weer hasj.”

Beste dosis?

Gijs woont midden tussen de coffeeshops, maar komt er alleen om wat te halen. “Ik blijf er niet hangen want onder invloed ben ik niet aanspreekbaar, ik zit op een andere planeet

en ben superintrovert, met mezelf bezig – en dat doe ik liever thuis. In het begin experimenteerde ik nog wel bij optredens met wat de beste dosis zou kunnen zijn, moet ik knetterstoned zijn of niet? Alcohol op, of een combinatie ervan? De uiteindelijke conclusie is: nuchter. Ik zie een optreden niet als een creatief ding, het is eigenlijk meer iets wat je van te voren hebt geoefend, je traint je hersenen, je armen, je spieren, alles. En daar heb ik geen THC voor nodig. Als ik stoned ben bedenk ik de dingen, en nuchter voer ik het uit.”

Driehoek

Mikael: “Bij een optreden moet je een soort uitstraling hebben, dat is

niet zo makkelijk als je stoned bent.” Gijs: “Maar de belangrijkste reden dat ik optreed zonder THC, is dat ik mijn teksten dan niet kan onthouden. Zelfs de simpele teksten die ik schrijf niet, ook al zijn het drie woordjes... Onder invloed gaan mijn gedachten overal naartoe, dan zit ik tijdens het optreden te denken aan de planeet Saturnus en zo. Dat leidt me dan af. Ik vergeet de teksten, en waar ik in het liedje ben.” Mikael: “Sommige muziekpartijen zijn heel vrij, maar dan moet je opeens weer in het refrein komen.” Gijs: “Je moet contact met elkaar hebben op het podium, en als iemand dan weg zit te dromen...” Mikael: “We spelen in een driehoek, dan zie je de anderen goed.”

Zelf zijn we niet zo boos dat we een rooie waas voor onze ogen krijgen, behalve dan als we stoned zijn.

Aan het lijntje

Ja, ze houden elkaar scherp bij Rooie Waas. Gijs: “Mikael en ik zijn nogal losbandig, wat zweverig, Gerri is wat meer met beide voeten op de grond. Met z’n drieën geeft dat een leuke wisselwerking. We hebben elkaar

alledrie aan het lijntje, we vieren elkaar alledrie een beetje, en als we er genoeg van hebben dan trekken we

iemand weer even aan. Bijvoorbeeld als we Gerri iets te punctueel vinden, of als hij vindt dat we weer te vaag zijn. Dat is een leuke energie.”

Als ik stoned ben bedenk ik de dingen, en nuchter voer ik het uit.

Uitlaatklep

Gerri speelt op het titelloze derde album niet fysiek mee, wel met z’n geest. Hij programmeerde de drumpartijen. Bij optredens speelt hij wel live mee, en wie weet wat hij gaat doen op het vierde album dat inmiddels al in de steigers staat. Gijs: “De eerste plaat was ik, de tweede ik en Mikael, de derde was met Gerri erbij en op de vierde heeft iedereen evenredig veel inbreng denk ik.” Mikael: “Op de derde plaat hebben we de noise wat meer benaderbaar gemaakt, het is meer richting popmuziek. Rooie Waas is voor ons een platform, een uitlaatklep, dus wie weet wat we nog gaan doen. De band heeft z’n eigen leven gekregen, dus dat maakt het misschien mogelijk dat we onder die paraplu alles kunnen doen.”

Gerri i speelt o op p het t titelloze e derde e album niet fysiek mee, wel met z’n geest t. H Hij p programmeerd de d de e d drumpartijen. Bij optredens speelt hij wel Waas i is s voor o ons e een p platform m, e een uitlaatklep, dus wie weet wat we nog gaan d doen n. D De e b ba d nd h heeft z z ’ ’n n e ei igen leven gekregen, dus dat maakt het

www.rooiewaas.com www.rooiewaas.com

29 oktober albumpresentatie in 29 o okt b ober a albumpresent tatie e i in de Melkweg, Amsterdam de Melkweg, Amsterdam