5 minute read

Skount

Next Article
Grabbelton

Grabbelton

Geïnspireerd door klassiek theater

De Spaanse kunstenaar Skount laat zich inspireren door het klassieke theater waarmee hij is opgegroeid. De mensfiguren in zijn schilderingen dragen kleurrijke kostuums en maskers. Hij heeft sinds vier jaar Amsterdam als woon- en werkplek. Intussen reist hij van Koeweit tot Los Angeles om zijn aparte schilderkunst te laten zien. Op muren én in galeries.

Waar komt je fascinatie voor klassiek theater vandaan?

Ik ben geboren in het zuiden van familie naar het theater. Ik vond het fascinerend, want in het klassieke theater zijn er bijvoorbeeld tien ac-

teurs die twintig tot dertig personen spelen. Dat doen ze door hun masker te veranderen. Almagro heeft het belangrijkste klassieke theaterfestival in Europa. Dat vindt elke zomer plaats, van half juni tot

Ik heb een tijd in Mexico gewoond, waar een eigen cultuur is rond het gebruik van maskers.

Spanje in het plaatsje Jerez de la Frontera. Toen ik nog jong was, verhuisde ik met mijn familie naar Almagro, een kleine stad in het midden van Spanje. Daar ben ik opgegroeid. Als kind ging ik veel met mijn

Door: Peter van Sparrentak

half juli, maar er is ook een wintereditie. Er zijn wel dertig theaters en dat is veel op tienduizend inwoners. En er is het comedytheater Corral de Comedias, een historisch theatergebouw dat nergens anders bestaat. Vroeger zaten de mensen

hier in de verschillende etages: de rijken boven, de armen onder.

Je hebt een bijzondere stijl, die je niet veel op de muren ziet. Hoe ben je hiertoe gekomen?

Ik ben begonnen met graffiti, letters uit mijn interesse voor de hiphopcultuur. Ik verhuisde naar Barcelona om er een kunstopleiding te doen. Die heb ik niet afgemaakt, maar toen ik er woonde, kreeg ik de inspiratie van mijn thuisstad. Ik materialen te werken, zoals spuitbus, kwasten en rollers. Ik gebruik geen stencils. Ik weet dat er mensen zijn die met een diaprojector werken, maar ik doe dat niet. Ik vind dat ik dan de vrijheid verlies, die ik nu wel heb, omdat ik uit de vrije hand schilder.

Ga je er ook zelf op uit om ergens een muur te beschilderen?

Ja, dat doe ik zeker, omdat ik echt graag wil schilderen. Ik zoek graag

Ik kijk naar mijn verleden en dat mix ik met moderne dingen. Ik wil niet mijn roots verliezen.

stopte met letters en ging theaterfiguren schilderen. Die figuren zijn een culturele mix. Ik heb ook een tijd in Mexico gewoond, waar een eigen cultuur is rond het gebruik van maskers.

Je thema is bijzonder in de street art-scene. Wat voor reacties krijg je van collega muurkunstenaars?

Ze merken vaak op dat ik veel details in mijn schilderingen gebruik. Ik kijk naar mijn verleden en dat mix ik met moderne dingen. Ik wil niet mijn roots verliezen.

Wat gebruik je voor de muurschilderingen?

Ik hou ervan om met een mix van speciale locaties uit. Ik hou van verlaten plekken, omdat de omgeving bijdraagt aan de sfeer van de schildering. En ook de structuur van de muur bepaalt het beeld.

Vertellen je schilderingen een soort verhaal, met terugkerende karakters? Zoals in een theaterstuk?

Nee, elk van de figuren is anoniem. In het begin schilderde ik veel verschillende karakters. Nu schilder ik vooral figuren zonder gezichten. In plaats daarvan hebben ze op hun hoofd figuren. Zo heb ik ze afgebeeld met een heelal en planeten, omdat ik denk dat ieder zijn eigen innerlijke universum heeft. Een andere keer schilder ik er trillende cirkels omheen. Dezelfde tekens die je op een landkaart ziet om een berg uit te beelden. Ik bedoel daarmee dat iemands identiteit uit verschillende lagen bestaat.

Dat je figuren hun gezicht niet laten zien, heeft dus een diepere betekenis?

Ja, ik hou ervan om ze zo te schilderen. Naar mijn idee draagt iedereen een masker in het dagelijks leven. Daarnaast kunnen we momenten kiezen, waarop we ons masker afdoen. En de personen aan wie we ons echte karakter kunnen laten zien.

Maak je ook schilderingen in opdracht?

Ja, maar ik moet kunnen schilderen wat ik wil. Ik doe geen logo voor een winkel.

Je maakt ook abstracte, decoratieve schilderijen en soms 3D-werk.

Ik schilder veel patronen op de kostuums van mijn karakters. De abstralië, Los Angeles, Griekenland, China, Japan. Dit jaar ben ik uitgenodigd voor onder meer Koeweit en Dubai. Vorig jaar ben ik maar één keer naar

een festival geweest, omdat ik mijn duim had gebroken bij een ongelukje met een eenarmige hoogwerker.

We kunnen momenten kiezen, waarop we ons masker afdoen.

stracte schilderijen zijn daar een uitvergroting van. Ik doe het allebei. Als ik een paar keer figuren heb geschilderd, kan ik het afwisselen met een abstract schilderij. Of bijvoorbeeld met een sculptuur. Dat kan ik even totaal iets anders doen.

Wat is de bedoeling van je werk?

Ik ben met schilderen begonnen, omdat ik het graag wil doen. Het is voor mij een manier om me uit te drukken. Sommigen vinden het mooi, anderen niet. Het maakt me niet uit wat mensen ervan vinden. Als ik me daarover druk ging maken, zou ik gaan schilderen wat de mensen willen. Bij muurschilderingen wil ik iets doen, wat ik thuis op canvas niet zou schilderen. Ik

wil er de tijd voor nemen. Ik probeer iets te laten zien van de omgeving of de historie. In Israël was ik voor een festival uitgenodigd. De locatie was een gebouw aan de oude haven. Daar heb ik een grote schildering gemaakt, met in het beeld de vissers die daar vroeger kwamen. Het was mijn grootste muurschildering tot nu toe: zeven meter hoog en tweehonderd meter lang.

Je hebt een vrij unieke stijl. Word je vaak door festivals gevraagd?

Ja, best wel, over de hele wereld. Au-

Je hebt als kunstenaar al veel gereisd. Wat vind je de beste plek in de wereld om muurschilderingen te maken?

Zuid-Amerika is geweldig. Er zijn regels, maar als je het eerst aan de buren vraagt, is het okay. In Europa moet je daarna nog toestemming vragen aan de gemeente. En in Australië is het ook vrijer.

www.skountworks.com

This article is from: