Wanted: D.B. Cooper

Vliegtuigkaper wordt nog steeds met een deel van zijn buit vermist

Waar is D.B. Cooper gebleven?

De meest intrigerende misdaden zijn meestal de niet-opgeloste zaken. Want wees nou eerlijk, sinds Jack the Ripper via DNA is ontmaskerd, is de moordzaak toch van alle magie ontdaan? Onopgeloste kwesties zijn voer voor speculatie en nemen niet zelden mythische proporties aan. Zo'n verhaal is dat van D.B Cooper. Hij sprong met een zak vol geld uit een gekaapte airliner, zonder een spoor na te laten. Nog steeds geloven mensen dat het hem gelukt is. Maar sinds zijn sprong is er niks meer van hem vernomen. Al is er wel veel over hem gespeculeerd. Overigens wordt hij nog steeds door de FBI als gezocht aangemerkt.

Door: Feije Wieringa

Raadsel

Eerst de feiten. We schrijven 24 november 1971. Een man stapt op het vliegveld van Portland in een Boeing 727, onder de naam D.B. Cooper (in die tijd waren de controles een stuk eenvoudiger) en neemt plaats op stoel 18B. Het ticket voor die vlucht kost hem 20 dollar. Aan boord bevinden zich 37 mensen. Cooper steekt een sigaretje op - er mocht nog gerookt worden aan boord - en maakt het zichzelf gemakkelijk.

Vier parachutes

Vervolgens begint zijn actie. Hij overhandigt de stewardess een briefje waarop staat dat het vliegtuig gekaapt is en dat er een bom in zijn koffer zit. Zijn eisen: 200.000 dollar in kleine biljetten. En 4 (vier!) parachutes. Tijdens de landing in Seattle overhandigen de autoriteiten hem een open zak met het bedrag in gemerkte coupures van 20 dollar. Op het vliegveld van Seattle laat Cooper de passagiers gaan, maar hij eist dat cabinepersoneel en piloten aan boord blijven. Vervolgens laat hij het vliegtuig tot een hoogte zo'n 9000 feet opstijgen, met de flaps uit. Dat laatste is een aanwijzing dat Cooper ooit eerder aan een parachute heeft gehangen. Want met flaps uit vlieg je langzamer en elke skydiver weet dat het slecht springen is uit een snel vliegend toestel.

Dan begint het raadsel Cooper pas echt. Hij laat de achterklep van de Boeing openen, kiest één van de parachutes (hij had pech gehad als hij het 'toevallig' dichtgenaaide exemplaar had gekozen), en verlaat het ruim 300 kilometer per uur vliegende toestel. Er zijn vermoedelijk weinig skydivers die dit zouden durven, want zonder grondzicht, op lage hoogte, bepakt en zonder reserveparachute een vrije val maken, daarvoor moet je ongelooflijk getraind zijn. Of ongelooflijk dom. Feit is dat hij toen waarschijnlijk door het boordpersoneel voor het laatst is gezien. Overigens bestaat er wel degelijk een echte D.B Cooper, maar die had niks met skydiven.

Mythe

De volgende dag begint in de dropzone van D.B. Cooper een immense zoektocht, waaraan zowel de FBI als een grote groep gelukzoekers deelnemen. Het leidt tot niets, want het gebied waar hij zou kunnen zijn geland is te groot om minutieus uit te kammen. De mythe is begonnen. Pas negen jaar later vindt een spelend jongetje een stapel 20 dollar biljetten in de zandoevers langs de Colombian River. In totaal gaat het om 58.000 dollar. Het verhaal gaat dat de gelukkige vinder twintig biljetten als beloning heeft gekregen. De rest gaat naar de autoriteiten die verklaren dat het hier inderdaad om het gemerkte geld van skydiver Cooper gaat.

ling in het verhaal, want tot op heden is er verder niks van Cooper, het geld of zijn uitrusting terug gevonden. Sommige beweren dat ze biljetten tussen de bladeren hebben zien hangen en anderen zeggen stukken parachute in de bomen te hebben gezien. Weer anderen beweren dat ze (het lijkt wel Elvis) D.B. regelmatig persoonlijk hebben gesproken, maar van dergelijke verklaringen zijn geen bewijzen.

Familiegeheim

Totdat er in december 2011 een artikel verscheen in de Daily Mail. Toen kwam ene Maria Cooper op de proppen om een familiegeheim te onthullen. Zij meldde dat de vliegtuigkaper een oom van haar was, die Lynn Doyle Cooper heette. Toen ze acht was, zou haar oom bij haar familie hebben aangebeld. Hij was er volgens Maria slecht aan toe, wat hij toeschreef aan een auto-ongeluk. Later zou ze van haar ouders horen dat het om de enige echte vliegtuigkaper D.B. Cooper ging. Daarna zou ze de man naar eigen zeggen nooit meer hebben teruggezien. Hij zou in 1999 zijn gestorven. Ze zou ook beschikken over een foto van Lynn Doyle en een gitaarband met daarop zijn vingerafdruk. Ook vertelde ze nog dat haar oom gefixeerd was op een in die dagen bekende strip over een luchtheld à la Top Gun, Dan Cooper. Een mooi verhaal, maar het ging helaas uit als een nachtkaars. Vermoedelijk probeerde Maria Cooper een slaatje te slaan uit de mythe rond D.B. want een krant als de Daily Mail betaalt nu eenmaal graag voor een mooi verhaal.

Amateur?

Waarom D.B. Cooper het naar alle waarschijnlijk niet heeft overleefd? Er zijn veel meer redenen om aan te nemen dat het de actie van een amateur was, dan dat het een goed geplande misdaad was. Ten eerste: waarom zo weinig losgeld? $200.000 lijkt veel, maar was zelfs in de jaren zeventig te weinig om naar een stil eiland in de Pacific te vertrekken. Ten tweede: D.B. had (ik kan het weten, want ik heb dat wél) vrijwel geen ervaring als skydiver. Het is nagenoeg onmogelijk om uit een vliegtuig te springen dat ruim 300 km per uur vliegt. Bij een gewone vrije val wordt de snelheid tot zo'n 100 km per uur gereduceerd tijdens de afsprong. Zelfs als je het vliegtuig aan de achterkant verlaat, krijg je zo'n muur van wind op je af, dat het onmogelijk is om binnen enkele seconden een goede vrijeval-houding aan te nemen. Vermoedelijk raak je eerst de kluts kwijt en kom je in een niet te corrigeren draai terecht.

Ripcord

Maar er is meer. Om zelf een parachute te openen, moet je blindelings weten waar je ripcord zit. Zeker bij een onbekende parachute vind je dat niet zomaar. In elke opleiding leer je “kijken, reiken, trekken”. Hoe kon Cooper op de tast het ripcord vinden van een chute die hij nooit eerder had gebruikt? Hoe oriënteerde hij zich? In de nacht kun je niet inschatten hoe hoog je boven de grond bent. Hoe las hij in het donker zijn onverlichte hoogtemeter af? En hoe kalibreerde hij dat ding? Iedere parachutist kan je nog een scala aan andere feiten noemen waarmee D.B. de mist in ging. De meest eenvoudige verklaring is meestal de juiste. D.B. Cooper heeft zijn waaghalzerij wegens zelfoverschatting en onkunde met de dood moeten bekopen. Misschien is er in de buurt van Colombia nog een pakje dollars te vinden, maar de resten van deze avonturier liggen vermoedelijk op de bodem van de rivier of zijn allang door wilde beesten verslonden. Maar wat er ook met hem is gebeurd: hij is niet in de lucht opgelost....