
9 minute read
VOC LOGBOEK
Logboek VOC december 2022 – januari 2023
Speekseltest misère en post voor de Tweede Kamer
De speekseltest die de politie gebruikt om te controleren of verkeersdeelnemers drugs hebben gebruikt, kan voor cannabisconsumenten grote problemen opleveren. De VOC werkgroep speekseltest staat een groep getroffenen bij en vraagt aandacht voor de misstanden bij de politiek, de media en het ministerie van infrastructuur en waterstaat.

De ZDF Heute Show kwam bij Derrick Bergman thuis op bezoek
Toen de wegenverkeerswet in 2017 veranderde en de speekseltest werd ingevoerd, lanceerde het VOC de website en campagne www.cannabisenverkeer.nl . Je hebt de flyers van deze campagne misschien weleens in de coffeeshop zien liggen. Omdat we steeds meer mails kregen van mensen die in de problemen waren gekomen door de speekseltest en de bloedtest die er op volgt, startten we in 2021 de werkgroep speekseltest. Jef Martens leidt de groep, die ruim twintig getroffenen bijstaat. Eind november gaf hij met VOCvoorzitter Derrick Bergman een presentatie aan een stagiaire van het ministerie van infrastructuur en waterstaat. Deze studente bestuurskunde maakt een stakeholder analyse van het onderwerp cannabis en verkeer. Een mooie gelegenheid om de misstanden en onrechtvaardigheden toe te lichten, onderbouwd met een stevig document, inclusief twee pagina’s bronnen. Het grootste probleem blijft dat THC nog lang tot zeer lang na cannabisgebruik aantoonbaar is in het bloed, dus ook als je niet meer onder invloed bent. Dit geldt nog sterker voor dagelijkse consumenten, die altijd een positieve test riskeren als zij aan het verkeer deelnemen. Het verschil in behandeling tussen verkeersdeelnemers die positief testen op alcohol en verkeersdeelnemers die positief testen op cannabis is groot en onverdedigbaar. Zo moet de laatste groep een verplicht psychiatrich onderzoek laten doen, op eigen kosten. De speekseltest misère komt prominent aan

Jef Martens (VOC-werkgroep Speekseltest) in de CannaStemBus
bod in het meest recente VOC bidbook, dat dit voorjaar is verschenen. In november verdedigden de bewindslieden van het ministerie van justitie en veiligheid hun eerste begroting. Zo’n begrotingsbehandeling is een belangrijk moment, zowel voor de ministers als voor de Tweede Kamerleden. De VOC-lobbywerkgroep stuurde alle justitiewoordvoerders in de Tweede Kamer daarom een brief ter voorbereiding, met een exemplaar van het meest recente bidbook. Dat hebben ze in mei al in hun postvak gekregen, maar het kan geen kwaad om je boodschap te herhalen. Frappez toujours, zoals de Fransen zeggen.
Fondswervingsactie
Terugkijkend op het jaar 2022 zijn er verschillende mijlpalen en hoogtepunten aan te wijzen. Het werkbezoek van Ernst Kuipers aan Het Paradijs in Breda; de eerste keer dat een minister van volksgezondheid officieel een coffeeshop bezocht. De legalisering van cannabis in Thailand. De deelname van VOC-voorzitter Derrick Bergman aan de cannabis special van de ZDF Heute Show, een van de best bekeken Duitse tv-programma’s. Het bezoek van Mariella Dimech, hoofd van de cannabis autoriteit van Malta, aan het VOC op 23 september. Helaas is Dimech in november, tien maanden na haar benoeming, vervangen door een hardliner. Het VOC ondertekende een verklaring naar aanleiding van die vervanging. En we hadden een stand bij het PCN-jubileumsymposium in Eindhoven, dat een mijlpaal was voor heel Nederwietland. Kijk de video’s vooral terug: youtube.com/@pcn25 .
We sluiten het jaar traditiegtrouw af met een fondswervingsactie, want als onafhankelijke stichting is het Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod volledig afhankelijk van donaties. Wil jij een steentje bijdragen, met een eenmalige donatie of als Patron van het VOC? Kijk dan op https://voc-nederland.org/ steun-voc/ . Ook in 2023 blijven we ons hard maken voor beter beleid en bevrijding van cannabis, blijven we informatie verspreiden en media te woord staan en blijven we lobbyen en verbinden.

Eerste Hulp Bij Politie
We willen een nieuwe versie maken van het ‘Model voor een transparant en rationeel cannabisbeleid’ dat het VOC in 2011 publiceerde. Misschien kan dat vernieuwde model onderdeel zijn van de ‘Routekaart naar regulering’ waarvoor advocaat Tim Vis pleitte bij het PCN-jubileumsymposium. Een ander plan dat we in 2023 willen realiseren is een kleine, uitvouwbare folder die de werktitel ‘Eerste Hulp Bij Politie’ mee heeft gekregen. In deze EHBPfolder willen we in het kort uitleggen wat je rechten en plichten zijn als je met de politie in aanraking komt als cannabisconsument, thuisteler of verkeersdeelnemer die weleens van cannabis geniet.
Het bestuur van de stichting VOC wenst alle lezers en makers van HighLife gezondheid, geluk en plezier in het nieuwe jaar.
OVER HET VOC
Het Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod (VOC) is een onafhankelijke, niet-commerciële stichting, die sinds 2009 strijdt voor fatsoenlijk cannabisbeleid inclusief het recht op thuisteelt. Einddoel is volledige legalisering, oftewel opheffing van het cannabisverbod. Website: www.voc-nederland.org Twitter/Instagram: @vocnederland Mail: info@voc-nederland.org. Wil je toegevoegd worden aan de VOC mailinglijst, stuur ons dan even een mailtje.
Openbare VOC vergadering
Het VOC organiseert elke maand een openbare vergadering, via Discord of op locatie. Kijk voor actuele informatie op https://voc-nederland.org/agenda/.
Steun het VOC!
Je kunt de stichting VOC op diverse manieren steunen, onder meer als Patron. Alle mogelijkheden zijn hier te vinden: www.voc-nederland.org/steun-voc. Alvast bedankt!

Straatkunst als protest
Antiproduct Antiproduct
De Franse graffitikunstenaar Antiproduct laat in Nantes zijn protest horen met muurschilderingen, gestencilde posters en stickers. In zijn messcherpe canvasschilderingen laat hij zich inspireren door films en andere popcultuur.
Hoe lang maak je al graffiti op straat?
Sinds 2007.
Zijn dat ook opdrachten?
Nee, het is altijd illegaal.
Ga je overdag de straat op of ‘s avonds?
Meestal ’s avonds of ’s nachts, want overdag loop ik meer risico om opgepakt te worden. Op sommige verlaten plekken hier in de buurt kan ik wel overdag schilderen.
Zijn er veel graffitischilders in Nantes?
Ja, en veel muurschilderingen worden gefinancierd door het stadsbestuur.
In welke wijk van Nantes woon je?
In Port de L’Erdre. Dat is buiten het centrum, vlakbij de universiteit.
Nantes, wat is dat voor stad?
Het is in grootte de zesde stad van het land. Een havenstad, maar de haven is gesloten. De economische impuls komt nu van het toerisme. Er is veel kunst. Het is een mooie en coole stad om in te wonen.
Op welke plekken schilder je?
Ik heb veel tijd nodig om een schildering met stencils te maken. Grote schilderingen doe ik niet in de binnenstad. Daar loop ik meer risico en de muren worden heel snel schoongemaakt. In de stad plak ik wel stickers en posters.

Schilder je alleen in je eigen stad of ook daarbuiten?
Ik heb eerder graffiti gedaan in Parijs, en ik heb in Montreal, Canada geschilderd en Dublin, Ierland. Maar nu heb ik niet veel geld en reis ik minder naar het buitenland.
Op straat maak je vooral protestschilderingen.
Ja, ik ben actief in de politieke beweging en protesten in mijn stad. Ik ben anarchist. Mijn stencils gaan over zaken als sociale gelijkheid, dierenrechten, feminisme, antikapitalisme en milieu.
Krijg je reacties van het publiek als je op straat bezig bent?
Ja, soms, positief. Mensen die me complimenten geven.
En waarom koos je voor de naam Antiproduct?
Dat is ironisch bedoeld. Ik maak veel dingen, maar ben tegen productie die de natuurlijke hulpbronnen uitput en het milieu vervuilt. Laten we alleen dat

produceren, wat we nodig hebben en nuttig is.
Hoe ga je schilderen op een muur en wat neem je mee?
Ik ga per fiets, tram of auto. Ik neem mijn stencils, spuitbussen en gasmasker mee.


Je maakte een mooie schildering van Angela Davis, de Amerikaanse feministe en activiste.
Daar heb ik meerdere versies van gedaan. Ik heb er een bij de universiteit van Nantes gemaakt, met een feministische tekst erbij.
posters. Op één ervan staat de Franse oproerpolitie met doodshoofden.
Op het schild staat de tekst: ‘Ze bewaken de rijken en jagen op de armen.’ Ik maakte de poster na de dood van de jonge milieuactivist Rémi Fraisse. Hij kwam om het leven door een stungranaat die een agent had

afgevuurd. Dat gebeurde tijdens protesten in 2014 tegen de aanleg van een dam, waardoor een deel van het bos werd vernietigd. Ik was er ook bij.
Je meest recente muurschildering is zwart-wit met daarop het woord Amargi. Wat betekent dat?
Amargi is het oudst bekende woord voor vrijheid. Ik maakte deze afgelopen zomer in Nantes, bij de Tortière-brug.
Op je Instagram-pagina staan niet veel muurschilderingen.
Dat komt omdat ik er per jaar maar een paar maak, want het is veel werk. Ik richt me meer op canvas en papier, want daar kan ik ook wat mee verdienen.
In de canvasschilderingen laat je je inspireren door films en andere popcultuur, zoals Mad Max en Twin Peaks.
Twin Peaks vond ik te gek. En ik hou van westerns, zoals The Good, the Bad and the Ugly. Verder: 80’s cinema, sciencefiction en horror.
De posters hebben rake boodschappen maar ook humor.
Ja, ik wil niet altijd serieus zijn.
Exposeer je ook?
Jazeker, ik heb nu 58 exposities gedaan, vooral in cafés en festivals zoals het rockfestival Hellfest.
Hoe groot zijn je canvasschilderingen?
Dat varieert van vijftig bij vijftig centimeter tot een meter bij een meter twintig.
Met welke materialen maak je ze?
Ik werk met spuitbussen, kwasten en stiften, vooral posca en Molotow markers.
Je schilderde de afgelopen jaren ook over het coronavirus. In Frankrijk had je een hele strenge lockdown, niet?
Ja, je moest een document hebben om de straat op te gaan, maar niet langer dan een uur en binnen een kilometer van je huis. En sommige plaatsen waren verboden. In Nantes was dat het gebied bij de rivier. Daar komen mensen bij elkaar om wat te drinken en te praten. En daar waren de autoriteiten niet blij mee.
Als je erop terugkijkt, was het een hele gekke situatie. Logisch dat er protest tegen komt.
In die tijd was ik ook aan het joggen. Dat was verboden, maar ik deed het toch. We werden achtervolgd door de politie. Ik kon hard wegrennen, maar een vriend van mij is gearresteerd. Hij moest een flinke boete betalen.
Street art is nogal commercieel geworden. Denk je dat het nog steeds een functie heeft als politiek protest?
Ja, het is voor arme mensen een toegankelijk middel mensen om zich uit te drukken.
Er zijn niet veel straatkunstenaars die politieke boodschappen gebruiken, vooral niet in Europa.
Dat klopt. Er wordt nu veel geld aan verdiend. Dus daarom strijdt men niet tegen de autoriteiten.
Hoe wil je verder gaan met je kunst?
Ik wil doorgaan met het verkopen van mijn werk, zodat ik een inkomen heb om van te leven.
https://www.instagram.com/ antiproduct_/
