17 minute read
KUSH KWEEN HOLLIE COOK
HOLLIE COOK
blowen is een positief deel van mijn leven
Met haar laatste album Happy Hour gaat Hollie Cook nog meer richting Lovers Rock. Vergeet die rock, want we hebben het hier over zoetgevooisde reggae. En met een track als Kush Kween weet je ook gelijk uit welke hoek al die lieflijkheid zoal vandaan komt…
Highlife interviewt Hollie Cook (1986) in een huiselijke setting, via Zoom. De zangeres uit Londen is net een weekje thuis, nadat de tour van ongeveer vier weken is afgelopen. Een beetje aan het bijkomen, weer wat bijslapen, en alles op een rijtje zetten. Dat op een rijtje
zetten moeten wij trouwens ook even doen: ze is de dochter van Sex Pistols drummer Paul Cook en Culture Club zangeres Jeni Cook, en zong in de nadagen bij de feministische punks van The Slits. Maar daar gaan we het dus niet (uitgebreid) over hebben.
Door punk vond ik reggae.
Zoete liefdesliedjes
Wel over hoe ze ooit in die Lovers Rock verzeild raakte. “Het gaat over super zoete liefdesliedjes met veel harmonieën. Dat kwam pas echt in mijn leven door het luisteren naar albums van Caroll Thompson en Janet Kay. Het had een heel vrouwelijk geluid, met liefde als thema, en dat sloeg aan. Toen ik eenmaal zelf muziek ging maken, was het een logische ontwikkeling om dat zelf te doen. Ik zong in een hervormde line-up van The Slits, hun muziek was zwaar beïnvloed door reggae. In de seventies in Londen gingen punk en reggae goed samen.”
Mijn stem vinden
“The Slits namen die invloeden ook op, dus toen ik met hen speelde, ging ik mee in het idee om reggae te maken en zo te zingen, in plaats van er alleen maar naar te luisteren. Het voelde heel natuurlijk aan, en ergens op dat pad kwam ik Prince Fatty tegen. We probeerden wat liedjes uit om te zien wat er ging gebeuren, en toen vond ik echt mijn stem. Ik wist vanaf dat moment wat ik wilde gaan doen. Door punk vond ik reggae. Verschillende stijlen ja, maar de energie en de benadering zijn hetzelfde.”
Eerlijkheid
“Mijn teksten zijn belangrijker geworden, ik houd ervan om muziek te maken met eerlijkheid, maar ik vertel niet altijd mijn eigen verhalen. Soms is het een fictief scenario, soms is het gewoon een kwestie van poëtisch zijn, genieten van het zingen, de woorden schrijven zichzelf - het hangt ervan af. Ik houd ervan om met mijn teksten een schilderij te maken, hoe dan ook. Het kan opengelaten worden voor de luisteraar om zelf iets in te vullen.”
Therapeutisch
“Muziekmaken en reflecteren op mijn emoties kan heel therapeutisch werken. Moeilijke tijden verwerken, dynamiek in relaties begrijpen - het helpt. Ik ben in het algemeen heel retrospectief met mijn denkprocessen, en ik ben er goed in om mijn gevoelens te analyseren nadat ze zijn gevonden. Op het moment zelf laat ik mezelf toe om te voelen wat ik dan ook voel, en dan heb ik de neiging om achteruit te kijken naar wat die gevoelens nou waren. Als die gevoelens komen van schokkende of traumatische situaties: daarop reflecteren en dan in staat zijn om dat in een creatieve uiting om te zetten - zodat dat ik dan verder kan gaan.”
Melodie gedreven
“Soms ga ik ervoor zitten en schrijf ik teksten, als dat het geval is laat ik het gewoon gebeuren, maar het moet wel in een bepaalde verse vorm zitten. Of ik schrijf als een bewustzijnsstroom en dan pik ik daar gedeeltes uit, om vervolgens
naar de melodie toe te werken. Het is allemaal door melodie gedreven, en dan pas ik woorden aan op wat de melodie van het liedje al is. Zoals ik het hoor, je verzint melodieën, je zingt bepaalde geluiden, je laat het klinken als bepaalde woorden, en van die woorden maak je een verhaal, en dan kan je beslissen om het een belevenis of een subject te laten zijn.” Altijd checken
Blowen is bij Hollie altijd een belevenis, maar het is alweer een tijdje geleden. “Als je maar een dag hebt en je doet dan een show, kan het tricky zijn om de tijd te vinden om jezelf mee te nemen naar een coffeeshop. We checken wel altijd of er eentje in de buurt is. Bij ons laatste optreden in Nederland hadden we er geen tijd voor, en het was ook niet Niet veel nodig
“Helaas ben ik alleen in Nederland geweest als ik er optredens had, dus mijn tijd was altijd erg beperkt. Ik heb wel kansen gehad om wat meer tijd in Amsterdam door te brengen, met mijn vrienden, en een paar coffeeshops te bezoeken, en daarvan te genieten. Dat is best wel intens trouwens. Je hebt dan maar een paar uurtjes. Ik houd ervan om uitgebreid de tijd te nemen als ik blow, dat ik me comfortabel voel, en om alles in mijn tempo te doen. Ook al blow ik best wel veel, ik heb niet veel nodig. De laatste keer dat ik in een coffeeshop was, is nu meer dan vijf jaar geleden. Als ik weer in Amsterdam ben denk ik dat ik er dan wel weer naartoe ga, als ik er de tijd voor heb.”
Kalibreren
“Ik houd van blowen, ik vind wiet heel lekker. Gewoonlijk stop ik elk jaar voor een maand of twee, om mijn hoofd schoon te maken, en mijn tolerantie voor wiet opnieuw te kalibreren. Blowen is een belangrijk onderdeel van mijn relax proces en mijn creatieve proces. En ik houd ervan om elke dag te relaxen en creatief te zijn. Het speelt een rol in mijn leven vanaf dat ik teenager was. Ik heb nu geleerd om een fijne relatie met wiet te hebben. Het is meer relaxed en holistisch dan wanneer je een tiener bent, in die tijd wil je graag knetterstoned zijn. Het is nu meer een louterend iets.”
De fascinatie blijft
“De soorten wiet die ik rook interesseren me, maar ook welke tijden van de dag of nacht, in welke situaties, sociaal of anderszins - ik houd ervan. Het houdt maar niet op me te fascineren, ook met de verschillende manieren hoe ik er op kan reageren. Mijn reacties zijn nu bijna altijd goed, maar ik ben ook door een fase gegaan dat ik heel gespannen was en dat wiet me helaas niet hielp. Het begon toen voor mij een deel van het probleem te worden. Maar nu zit ik in een heel gelukkige plek, emotioneel, en blowen is een groot positief deel van mijn leven.”
Zintuigen openen
Voor blowen neemt Hollie het liefst ruim de tijd, en combineert ze het graag met iets anders waardoor ze zich goed voelt. “Als ik een bad neem, of mediteer, of een stretch sessie heb of ik doe yoga: dat is een mooie manier om je zintuigen te openen. Je krijgt er
energie van, dat je je bewust bent van je lichaam op een andere manier, het verhoogt ook mijn fysieke zintuigen. Mijn geest en lichaam verbinden zich zo heel makkelijk.” Het voelt goed Wat ze dan rookt maakt niet echt uit, het is altijd heel random. “Ik houd veel van hybrides, soms vind ik sativa’s een beetje te energiek en intens, en dan zijn er weer indica’s die me knock out laten gaan. Momenteel rook ik Blue Dream, ik weet niet helemaal wat het is, maar het doet me goed voelen. Ik heb ook nog wat wiet kado gekregen van een vriend, daarvan weet ik ook niet wat het is. Maar gewoonlijk deal ik met kweek van eigen bodem, zo natuurlijk als mogelijk. Nee er is in de UK geen legale wielcultuur, helaas, dus je moet het doen met wat je kunt krijgen.” Kush Kween Kush Kween maakte Hollie samen met Jah9, de Jamaicaanse reggae zangeres Janine Cunningham. “Ik wilde samenwerken met een andere artiest, dat had ik nog nooit
gedaan met mijn muzikale projecten. Janine zou vast iets cool en anders doen. Ze heeft een holistisch karakter en kennis van planten, en ze zou waarschijnlijk begrijpen waar ik vandaan kom.” Een Ik houd veel van hybrides, interessante muzikante in ieder soms vind ik sativa’s een beetje te energiek en intens, geval, waar we zeker nog wel wat van gaan horen. Maar goed, Hollie Cook is nu in en dan zijn er weer indica’s die me knock out laten gaan. Londen. “Even wat bijkomen, wat tijd vrijmaken en lekker thuis zijn. Ook reflecteren op de achterliggende tijd. En meer muziek schrijven, want ik voel me heel creatief op het moment. Voor volgend jaar heb ik weer wat samenwerkingen staan, en er komen shows aan.”
www.holliecook.com
Cult comic vol stoner-humor
Megg de heks, Mogg de kat, hun vriend Uil en Weerwolf Jones worstelen tevergeefs met hun depressie, drugsgebruik, seksualiteit, armoede, gebrek aan ambitie en hun complexe gevoelens voor elkaar. Megg en Mogg besluiten een tripje naar Amsterdam te maken voor wat quality time, hoewel de trip slecht begint als ze hun antidepressiva vergeten.
Ze hebben Uil nodig om hen te helpen hun relatie te redden. Maar waarom heeft hij een koffer vol glazen dildo’s meegenomen? En wat doen ze als ze beseffen dat huisoppas Werewolf Jones hun appartement in een freak-zone heeft veranderd? Aldus in het kort de bizarre avonturen rond Megg & Mogg van de Australische striptekenaar Simon Hanselmann. Er is net als bij onze eigen Phonkie de Zombie een grote rol weggelegd voor een uil. Toeval of niet? Megg & Mogg in Amsterdam was alweer het vierde deel in de serie die begon met Megahex in 2014. Zijn werk zit vol stoner-humor Hanselmann is een grappige schrijver en cartoonist, maar wat de strip zo interessant maakt is de manier waarop het onderwerp depressie wordt behandeld en de manier waarop het ouder worden van de karakters hen heeft veranderd. Hanselmann, zoon van een biker en een drugsverslaafde, is duidelijk geïnteresseerd in het verkennen van emotioneel beladen terrein.
Megahex in Amsterdam begon als een verzameling kortere strips, maar daaruit groeide iets moois. Megg staat in de rij voor het Anne Frank Huis, steekt een joint op en besluit dat de rij te lang is en ze daarom veel te lang moet wachten. Bovendien wil ze de Wallen nog bekijken. Hanselmann: ‘Alles puzzelt zichzelf op de een of andere manier elegant samen in een werkbaar, zij het stoned verhaal. Amsterdam was aanvankelijk opgevat als een “odds and ends”-collectie. Uiteindelijk werd het iets veel groters en ik denk dat het op zichzelf staat. Ik zie het bijna als een alternatieve realiteitsversie van Megahex. Iedereen is erg high en depressief en doet grappige, vreselijke dingen. Je zou het moeten kopen als je dat nog niet hebt gedaan. Het is goed om op het toilet te lezen. Beter dan de meeste andere toiletboeken op de markt. Dit is een stijlvol toiletboek.’
TV debuut
Tijdens de langdurige Australische corona lockdowns begon Hanselmann op Instagram te werken aan Crisis Zone, dat uitgroeide tot een graphic novel van +300 pagina’s. Hij won er een Eisner Award mee. En er is meer succes. Onlangs maakten zijn stripkarakters hun debuut in The Paloni Show! Halloween Special op het tv streaming platform Hulu. Hij startte met zijn vrouw een familie en is eindelijk gelukkig. Hij vertelt dat zijn stripwerk hem zijn leven heeft gered: ‘Ja. Vrij letterlijk. Ik weet niet waar ik zou zijn zonder. Ik was erg depressief voordat mijn carrière begon. Ik heb al acht jaar niet meer de behoefte gevoeld om in therapie te gaan. Ik kan nu de kost verdienen. Nu ik doe wat ik wil, ben ik gelukkig.’
www.fantagraphics.com/collections/simonhanselmann
Door: Redactie HighLife
Dr. Raphael Mechoulam, de ontdekker van THC, vierde op 5 november zijn 92ste verjaardag. Toch is hij niet bij iedereen bekend. Dat is jammer, want deze Israëlische onderzoeker is eigenlijk de ontdekker van THC door een baanbrekende studie in 1964. In een recent interview vertelde hij over die tijd.
Mechoulam: ‘Ik ben gefocust op de chemie van natuurlijke producten, meestal van planten. In het begin van de jaren zestig kwam ik er tot mijn verbazing achter dat hoewel 150 jaar eerder morfine uit opium was geïsoleerd en cocaïne 100 jaar eerder was geïsoleerd, de chemische samenstelling van cannabis niet goed bekend was. Enkele vooraanstaande chemici hadden eraan gewerkt, maar de werkzame stof of verbindingen waren nooit in zuivere vorm geïsoleerd en de structuren waren niet bekend.’
Epilepsie
Hij vervolgt: ‘Om de farmacologie te begrijpen en klinische proeven te doen, heb je een sterke chemische basis nodig. Daarom begon mijn groep te kijken naar de chemie van cannabinoïden. Ons eerste artikel ging over de structuur van cannabidiol (CBD) en even later isoleerden we voor het eerst THC in pure vorm en verduidelijkten we de structuur ervan. Het blijkt dat er ongeveer 100 verbindingen van hetzelfde type zijn – we hebben de meeste van de belangrijkste geïsoleerd, maar ze bleken niet psychoactief te zijn. De enige die psychoactief was, was THC.’ Over de rol van cannabis bij epilepsie zei hij in 2019: ‘CBD wordt in hoge concentraties aangetroffen in de meeste cannabinoïdemengsels. De meeste planten produceren cannabidiol. We ontdekten later dat zowel THC als CBD anti-epileptische activiteit hebben. CBD kan in hoge doses worden gegeven omdat het geen bijwerkingen heeft. THC kan bijwerkingen veroorzaken voor mensen die nog nooit cannabis hebben gebruikt. Waarschijnlijk zullen medicijnen tegen epilepsie de eerste zijn. Het kunnen natuurlijke producten zijn zoals CBD, wat een uitstekend product is omdat het geen bijwerkingen heeft, maar ook derivaten, en ik twijfel er niet aan dat dit zich in grote mate zal uitbreiden als een belangrijk gebied van therapieën.’ Mooi om te lezen dat deze vooraanstaande wetenschapper ook op hoge leeftijd nog steeds actief is.
Met Gianni Versace Retrospective brengt het Groninger Museum de carrière van de excentrieke Italiaanse modeontwerper Gianni Versace tot leven. In de kleurrijke tentoonstelling (te zien tot 7 mei 2023) kom je in een wereld van extravagante kleding en uitbundige catwalkshows, waarin mode, pop en design op spectaculaire wijze samenkomen. Gianni Versace werd 25 jaar geleden vermoord, maar zijn vooruitstrevende ideeën zijn nog steeds voelbaar in het modebeeld van nu.
Talloze outfits, accessoires, stoffen, tekeningen, interieurdesigns en filmopnames van de legendarische shows uit zijn glorietijd laten zien hoe uitzonderlijk creatief Versace was. Hij verbond mode met muziek, fotografie en grafisch ontwerp en liep hiermee voorop in een tijd waarin modeshows en reclamecampagnes aan het veranderen waren in kunstwerken. Alle objecten in de tentoonstelling zijn originele stukken en komen uit particuliere verzamelingen uit heel Europa en Noord- en Zuid-Amerika.
Supermodellen
Gianni Versace (1946-1997) was een pionier in de modewereld. Hij doorbrak het traditionele man-vrouw beeld door in zijn creaties voor beide seksen naar macht en seksualiteit te verwijzen. Zijn openlijke homoseksualiteit maakte hem een belangrijke persoon binnen de LGBTQ-beweging en met zijn creaties moedigde hij vrouwen aan om zelfverzekerd genoeg te zijn om hun lichaam niet te verbergen. Als slimme marketeer betrok hij beroemdheden zoals 2Pac bij het promoten van zijn merk en tegelijkertijd maakte hij van onbekende modellen supersterren. Naomi Campbell, Claudia Schiffer en Cindy Crawford hebben aan hem de titel ‘supermodel’ te danken. Voor zijn reclamecampagnes werkte Gianni Versace samen met vooruitstrevende fotografen als Helmut Newton, Peter Lindbergh en Bruce Weber. Gianni Versace creëerde een nieuwe status quo voor de mode-industrie.
Pop art en bondage
Versace had een grote interesse voor beeldcultuur en kennis van kunstgeschiedenis en dit verwerkte hij in grensverleggende combinaties en in sterke patronen. Zo combineerde hij klassieke beelden met pop art uit de jaren zestig en liet hij zich inspireren door vormen uit de Griekse oudheid en door thema’s als bondage en SM. Daarnaast werkte hij met kunstenaars als Andy Warhol, Jim Dine en Julian Schnabel, waarmee hij als nooit tevoren de verbinding tussen het oude en nieuwe benadrukte. Op 15 juli 1997 werd Gianni Versace op 50-jarige leeftijd voor zijn woning in Florida door de Amerikaanse seriemoordenaar Andrew Cunanon doodgeschoten. Bij zijn begrafenis waren talloze bekendheden personen en popsterren, zoals prinses Diana en Elton John, aanwezig. Met zijn dood verloor de modewereld een van de belangrijkste ontwerpers van de twintigste eeuw.
Groninger Museum Museumeiland 1 9711 ME Groningen
www.groningermuseum.nl
THE PERIPHERAL
Door: Rob Tuinstra Ideeënrijke science ficton
The Peripheral is een visueel prachtige en ideeënrijke science fiction serie gebaseerd op het gelijknamige boek van de ‘Godfather of Cyberpunk’ William Gibson. Zijn materiaal is niet eenvoudig te verfilmen, want hij is een meester in onnavolgbare ideeën die alle kanten op gaan, maar het team dat eerder verantwoordelijk was voor de serie Westworld heeft er een pakkend project van gemaakt.
The Peripheral draait om Flynne Fisher, een jonge vrouw in een vergeten hoek in het Amerika van morgen. Flynne is slim en ambitieus, maar is druk met de zorg voor haar stervende moeder. Ze lijkt geen toekomst te hebben, tot de toekomst haar roept. Ze wordt door een onbekend techbedrijf uit Colombia gevraagd om mee te spelen in een sim-game. Ze wordt daarbij geholpen door haar broer Burton, een marinier met haptische implantaten, wat hem een extreem efficiënte geweldmachine maakt. Hun beste maatje is Connor Pennske, die met hen opgroeide. Hij ging met Burton het leger in en keerde terug met een driedubbele amputatie. Hij probeert aan zijn chronische pijn te ontsnappen door zijn bitterheid te verdrinken. Hij is een wrange, maar dodelijke partner. In de sim heeft Flynne te maken met andere partners. Wilf Netherton is een fixer die de crimineel Lev Zubov uit de problemen moet halen. En wie is Aelita West? Is zij de sleutel tot alles? Ze is mysterieus en idealistisch en wil de wereld redden. Of een wereld. Aelita is degene die Flynne heeft ingehuurd. Dat levert een duizelingwekkende en hallucinante glimp op van het lot van de mensheid. En wat daarna komt.
Bullshit detector
Jonathan Nolan, een van de makers van de serie: ‘William Gibson is een van de grote profeten in science fiction. Dit is de man die ons de term ‘cyberspace’ gaf. Hij bedacht niet zomaar een technologie; hij zag het en realiseerde het zich volledig voordat het arriveerde, en in zo’n mate dat hij het kon benoemen. Hij is een buitengewone denker die aanwezig was op een buitengewoon moment: de geboorte van internet en al deze technologieën die de samenleving om ons heen informeren, veranderen en transformeren. Ik denk ook dat hij een uitstekende Bullshit Detector heeft. In al zijn boeken kun je de gedachte zien die erin is verwerkt. Hij presenteert de toekomst als een ijsbergmodel en heeft veel tijd besteed aan het nadenken over hoe technologie werkt, maar ook hoe het de beschaving eromheen gaat informeren en aanpassen.’ The Peripheral zal waarschijnlijk een tweede seizoen krijgen. Gelukkig maar, want het is heel erg aangenaam tv-kijken.
2023
Inschrijving voor de legendarische HighLife Cup 2023 kan nu online!
Ga naar https://softsecrets.com/nl/highlife-cup-2023 en schrijf u nu in! Deelname aan de HighLife Cup 2023 is alleen toegankelijk voor bedrijven die werkzaam zijn in de cannabisbranche, zoals coffeeshops, growshops, groothandels, headshops, voedings- en zadenbedrijven.
Een vakjury bestaande uit 20 personen zal de (gecodeerde) inzendingen beoordelen op uiterlijk, geur, smaak en uitwerking.
De categorieën in 2023 zijn:
1. Hybriden algemeen geteeld op hydrocultuur 2. Hybriden algemeen geteeld op aarde (bio) 3. Automatisch bloeiende soorten (indoor en outdoor) 4. Haze soorten geteeld op hydrocultuur 5. Haze soorten geteeld op aarde (bio) 6. Kush soorten 7. Nieuw! Old Skool (commerciële soorten) 8. Nieuw! House Specials (unieke soorten van het huis) 9. Sativa’s (>70% Sativa genetica) 10. Indica’s (> 70% Indica genetica) 11. Amerikaanse soorten IMPORT 12. Nieuw! Amerikaanse soorten gekweekt in NL 13. Outdoor soorten ( buiten geteelde buitensoorten) 14. Medicinale soorten (met aantoonbaar hoog CBD gehalte) 15. Hasj IMPORT (traditionele hasj uit buitenland) 16. Hasj NEDERHASJ (traditionele hasj gemaakt in Nederland) 17. Hasj EXTRACTIES
Zorg dat u uiterlijk voor 1 maart 2023 uw bedrijf per email heeft aangemeld als deelnemer. Daarna ontvangt u per email verdere instructies.
Wilt u deelnemen aan de HighLife Cup 2023?
Email uw aanmelding dan z.s.m naar onderstaand adres, graag met vermelding van naam contactpersoon en mobiele nummer
info@softsecrets.nl
Let op! Wij verwachten van winnaars van een trofee dat ze voor een klein bedrag een jaar lang (6x) adverteren in HighLife magazine, op de pagina’s ‘HighLife Cup Winnaars’.
