Voorstelling VM & Trainer / p5
“God of de Duivel, de Kaap vaar ik om, al moet ik varen tot het Laatste Oordeel!”/ p 6
Blandinia Leaks/ p 8
Piraterij in China/ p 12
Gids voor vrouwen op zee/ p16
Etymologie van de zeven zeeën/ p 18
V.G.K. in het buitenland/ p 22
Een lofrede op de ideale comfortshow voor historici in spe /p31
V.G.K. bevaart de zeven zeeën
“God of de Duivel, de Kaap vaar ik om, al moet ik varen tot het Laatste Oordeel!” --------------------------------------6 Studentikoze onderzoeksjournalistiek:
Scriptor
Sander De Bruyn
Redactie
Norah Baert
Gerben David
Eliza De Bruyn
Stien Paesen Vos
Wannes Parisis
Jakob Van Der Vennet
Marie Vanrietvelde
Yrsa Zuiderhoek
Correctoren
Norah Baert
Pauline Deforche
Silas Tamimi
Dag V.G.K.’ertjes die dit lezen
Hopelijk hebben jullie allemaal genoten van de eerste weken van het academiejaar. We hebben dan ook onze uiterste best gedaan voor jullie om dit genot te verzekeren. We komen nog maar net van de openings- en de vriendjes- & familiecantus of de volgende staat alweer voor de deur op 4 december: onze themacantus (thema = top secret). Ook komen er nog veel leuke feest-, cultuur- en sportactiviteiten jullie richting uit zoals een overpoortfuif, de quiz en de zwemmarathon. Plezier voor de rest van het semester verzekerd.
Jullie hebben mogelijks ook al kennis kunnen maken met onze leuke bevriende kringen hier aan de Blandijn. Om deze echt te leren kennen raad ik jullie aan om de Blandinialeaks zeer aandachtig te lezen! Ook de leuke verhaaltjes van de V.G.K.’ers op erasmus zijn een must read. Plezier in dit Veer is dus gegarandeerd.
Ik wens jullie nog een fijn vervolg van dit semester toe en tot de volgende keer dat ik verplicht word een voorwoord te schrijven!
Ut vivat, crescat, floreatque V.G.K.!
- Matisse Beirens
Maite Jacobs (zij/haar) - VM P.R.
“Hard goan of ni goan” – Chiro OLV
Afkomstig uit Essen (een Antwerpenaar ), vervolledigt
Maite dit jaar ons P.R. team! In haar vrije tijd houdt deze jongedame zich voornamelijk bezig met Chiro maar ook danst en zingt ze wel eens graag Naast alle mogelijke revoluties en oorlogen van de twintigste eeuw heeft ze ook een kleine obsessie met konijntjes. Haar twee dwergkonijntjes Nala en Nino noemt ze dan ook enorm schattige pluisbolletjes. Tenslotte flext ze ook nog met het feit dat ze ooit Macklemore heeft aangeraakt.
Als het aankomt op films kun je Maite vooral plezier doen met romances. Daarnaast behoren ook de twee Inside Out films tot haar all time favorieten. Horror daarentegen kan haar echter absoluut niet bekoren. Ze weet ons ook nog te zeggen dat Grease origineel een animatiefilm zou worden maar uiteindelijk zijn ze toch nog van gedacht veranderd.
Wout Delahaye (hij/hem) - Sporttrainer
“No matter if it’s black or white, als ‘t maar te zuipen is.” - Michael Jackson Willys en Marjetten
Sinds de V.G.K. voor het eerst haar eigen voetbalploeg heeft, hebben we ook onze gloednieuwe trainer! Wout uit de wereldstad Geraardsbergen moet onze ploeg dit jaar naar wereldniveau brengen (or he’ll be sacked in the morning). Naast trainer is Wout ook scheidsrechter, vervangleiding bij de KSA en caféganger. Hij vindt het echter jammer dat hij dit laatste nooit met Winston Churchill zal kunnen doen. Vreemd genoeg wilt hij nog kwijt dat jullie geen legoblokjes mogen eten, wat zijn persoonlijke ervaring hiermee is zullen jullie hem zelf maar moeten vragen
Wout maak je vooral gelukkig met actiekomedies, vooral de vier Beverly Hill Cop films doen hem telkens opnieuw lachen Zijn favoriete historische film is Shrek, die zeer mooi de Schotse en Engelse bevolking weergeeft.
“God of de Duivel, de Kaap vaar ik om, al moet ik varen tot het Laatste Oordeel!”
Het is Paasochtend en VOC-kapitein Willem van der Decken kijkt mopperend over het slechte weer uit het raam. Vandaag zou hij de lange reis naar Oost-Indië beginnen, maar het slechte weer zou wel eens voor moeilijkheden kunnen zorgen. Uiteindelijk besluit de kapitein toch uit te varen naar Batavia, weer of geen weer. Ongedeerd komt van der Decken aan bij Kaap de Goede Hoop en hij wil zijn tocht zo snel mogelijk vervolgen. De bemanning daarentegen wil niet verder en komt in opstand. Er breekt al gauw een conflict uit en in woede gooit de kapitein zelfs de stuurman overboord. Van der Decken wil koste wat kost verder en spreekt de Heer aan met de woorden: “God of de Duivel, de Kaap vaar ik om, al moet ik varen tot het Laatste Oordeel!” Sindsdien varen kapitein en bemanning van de Vliegende Hollander met bloedrode zeilen over de zeeën, tot in de oneindigheid.
De Vliegende Hollander is een van de bekendste spookschepen in Nederland en in het buitenland. De meeste van dit soort legendes vinden hun vroege mondelinge oorsprong onder zeelui en worden pas later op schrift gesteld. In het geval van de Vliegende Hollander gebeurde dit in de achttiende eeuw.
Het verhaal is in meerdere versies overgeleverd. Zo is de naam van de kapitein niet altijd hetzelfde. Willem van der Decken is een veel terugkerende naam, maar ook Davy Jones wordt meerdere malen vernoemd als de kapitein. Daarnaast wordt er in een aantal versies vermeld dat het schip uit Terneuzen zou komen, maar hier is eigenlijk geen bewijs voor. Dat wil niet zeggen dat ze in Terneuzen niet gretig gebruik maken van de referentie. Je kan er festivals bijwonen en het zogenaamde (spook)huis van de kapitein bezoeken.
Er zijn meerdere getuigenissen van mensen die beweren het schip te hebben gezien. De oudste getuigenissen komen van zeelui. Hierbij werd vaak beweerd dat het schip met bloedrode zeilen tegen de wind in voer of soms zelfs boven de golven leek te zweven. Daarnaast werd er ook vaak beweerd dat de Vliegende Hollander een sloep uitstuurde naar voorbijgangers, met de vraag om brieven mee te nemen voor familieleden. Deze familieleden waren echter vaak al eeuwen overleden. Een van de bekendste ooggetuigen is de Britste prins George.
Hij en dertien leden van zijn bemanning zouden een ouderwets schip met drie masten en rode lichtgevende zeilen gezien hebben. In zijn scheepslogboek van 1881 staat vermeld dat een matroos van een van de ra’s was gevallen en om het leven was gekomen. Dit zou uit angst gebeurd zijn toen hij de Vliegende Hollander zag, maar het schip wordt nergens bij naam vermeld in het logboek. Er zijn getuigenissen bekend tot in de jaren negentig van de vorige eeuw.
De Vliegende Hollander komt door haar bekendheid vaak voor in populaire cultuur. Zo weet elke Efteling-fan dat een van de waterattracties de Vliegende Hollander heet. Ook krijgt de Vliegende Hollander een rol in twee Pirates of the Carribean- films, Dead Man’s Chest en At World’s End. Hier staat het schip onder bevel van de bovengenoemde Davy Jones. Het verhaal van de Vliegende Hollander is verder nog de inspiratiebron geweest voor een reeks literaire werken. Edgar Allen Poe’s Manuscript found in a bottle is een kortverhaal, waarin een schipbreukeling vertelt over zijn ontdekkingen aan boord van de Vliegende Hollander. Sir Walter Scott vermeldt het schip in zijn gedicht Rokeby. Het gedicht The rime of the ancient mariner van Samuel Taylor Coleridge is voor een deel gebaseerd op de legende (voor de Douglas Adams fans, dit is het gedicht uit Dirk Gently’s holistic detective agency waarmee de Aarde gered wordt van de ondergang). Verder is het verhaal ook op muziek gezet door Wagner in zijn opera Der fliegende Holländer.
Dit mysterieuze spookverhaal blijft tot op de dag van vandaag de inspiratiebron voor talloze boeken, films, opera’s, liederen, stripverhalen en bijnamen (Nederlandse exvoetballer Robin van Persie werd de Flying Dutchman genoemd).
- Yrsa Zuiderhoek
Tijdens een gedegen historisch onderzoek in de kelder na het opkuisen van de kringavond (wtf Filo kuis jullie friteuse beter) stootte ik op een ontluisterende ontdekking in een Veer uit 2015-2016, namelijk de “Filoleaks”. Dat bracht mij aan het denken: waarom actualiseren we dat niet met een kleine uitbreiding, de Blandinialeaks!
Ons onderzoek begon bij de Dilemma, waar we geen enkele pagina konden omslaan zonder fouten te vinden. Naast taalfouten vonden we ook andere wansmakelijkheden zoals Anglicismen, het gebrek aan - of zelfs gewoon foutieve - punctuatie, verheerlijken van pseudowetenschappen en een overmatig gebruik van het Engels in Nederlandse zinnen. Zelfs de kaarten verzonnen staten zoals Hongaoekraïne. Wanneer we voormalige praesidiumleden hierover aanspreken, vertelde Serafina: “Ja, wij zijn Filologen, wij verzinnen woorden.” De postmoderne en postlinguïstieke stromingen hebben duidelijk een stevige voet aan wal binnen Filologica. We zouden dan eigenlijk de vraag moeten stellen of de Dilemma überhaupt wel bestaat en niet gewoon een verzonnen construct is, dit is wat professor Dumolyn wil dat je denkt. Maar we kunnen de belangen ook omdraaien. Waarschijnlijk heeft professor Dumolyn geïnfiltreerd bij de filo om hen zo in diskrediet te brengen samen met het postmodernisme. Foei Jan!
Wij hebben vernomen dat de Chinese geheime dienst sinologen weet te brainwashen. Dit wisten we te vernemen na een vertrouwelijk interview met twee ongerepte Sinologen, Noor en Alice. Zo werd voorbije zomer zelfs een praesidiumlid van de OAK opgesloten in een heropvoedingskamp met uniformen (een Chinese school). De geheime dienst is zodanig geïnfiltreerd dat ze zelfs invloed hebben op de persoonlijkheid van V.G.K.’ers, en deze weten herop te voeden tot een ware sloef. Ja Nisse, dit gaat over jou.
Met grote spijt in het hart hebben we moeten bevinden dat ook het Veer niet gespaard is gebleven van taalfouten. Hoe dit te verklaren is, was een serieuze zoektocht waar twee potentiële hypotheses voor gevonden zijn. De eerste hypothese stelt dat de Polen Sander hebben gebrainwasht, want Sander is een zeer geletterde persoon. Het kan bijgevolg niet anders dan dat de taalfouten in het Veer het gevolg zijn van Poolse infiltratie en belangenvermenging.
Een alternatieve theorie is om het probleem terug te leiden tot een besmettelijke ziekte waarbij paarse, groene en gele vlekken verschijnen in de nek van V.G.K. praesidiumleden. Hoe deze zich verspreiden is niet helemaal duidelijk, maar wat wel alom bekend is, is dat Patient Zero langdurig contact heeft met een zekere senior van de VETO. Wat we echter wel zeker kunnen zeggen, is dat Silas worden niet kan vervoegen zonder dt-fouten, maar waar dit aan ligt kunnen we nog niet zeggen.
Het feit dat het zeer onzedelijke blad genaamd N.A.A.K.T. bestaat, is voor ons al een eerste probleem als zedigste der kringen. We kunnen hun echter niet schuldig bevinden van taalfouten, aangezien hun favoriete hobby sinds hun kindertijd – als ze die al ontgroeid zijn – nog steeds in de zandbak spelen is. Inmenging van de Chemica zal echter ook niet het beste effect gehad hebben op het N.A.A.K.T. Alles wat afkomstig is uit de faculteit wetenschappen kan niet te vertrouwen zijn. Misschien is de naam wel een vorm van compensatiegedrag, archeologie en kunstwetenschappen zijn namelijk de twee grootste hulpwetenschappen, en door zo te choqueren hopen ze aan belang te winnen.
We zouden over de KMF ook graag complottheorieën willen schrijven, maar helaas kunnen wij noch zij met zekerheid zeggen welke van deze effectief waar zijn. Dit is voor iedere inwoner van de Blandijn stof tot nadenken, misschien zouden ze dat zelf eens moeten doen.
Helaas zullen er nooit meer taalfouten in de Slaaf kunnen staan. We hebben vernomen dat de Slavisten - of Slavici, geen idee hoe zij zichzelf noemen - naar het Oostfront getrokken zijn om te vechten in Oekraine. Gelukkig hebben ze hun laatste vermogen kunnen investeren in Wodka. Of dit het slimste idee was van de nieuwe oostfronters, kunnen alleen zij bepalen. KK
Desondanks het feit dat de KK zich versterkt heeft door een handvol voormalige V.G.K.ers, is de Klassieke Kring nog niet in staat geweest een studentenblad uit te brengen. De laatste Klassikaster die digitaal ontsloten is, dateert uit 21-22. We wisten al dat de classici in het verre verleden verdwaald waren, maar hadden wel gehoopt dat ze ook effectief enige kennis over het verleden zouden kunnen delen in hun Klassikasters.
Sinds dit jaar hebben we ook een nieuwkomer binnen Blandinia, namelijk de Veto. Ook zij hebben natuurlijk een boekje, maar dat konden we op het moment van schrijven helaas nog niet online terugvinden, en de Mercator is echt wel te ver van de kelder. We kunnen hen dan ook moeilijk op schrijffouten betrappen. Dat dit nog niet online staat ligt natuurlijk ook niet aan hen. Omdat zij op een andere campus zitten, kunnen zij niet in dezelfde mate genieten van de gezonde kelderlucht. Hierdoor delen zij minder in de bijzondere wezentjes die daar door de lucht zweven. Deze microben maken de kelderverenigingen vele malen slimmer dan de rest van het verenigingsleven. Omdat de we niet te slim zouden worden staat er wel permanent een raam open. Hoewel de rest van dit artikel deze theorie misschien tegenspreekt, is alles wat hier staat 100% waar en moet dat helemaal niet gecontroleerd worden.
De AW heeft dit jaar ook Blandinia vervoegd en hun blad valt te vinden in de Bar Coda. Maar uit schrik voor vuile zandbakziektes laten we dit wijselijk liggen aangezien hun artikels effectief over archeologie gaan.
Tot slot is het aan onze goede vrienden, de Japanologen. Ook aan hun geloofwaardigheid valt te twijfelen, hun naam bevat een vorm van het werkwoord liegen. Hoezo heeft nog niemand dit opgemerkt? Het kan dus niet anders dan dat ze absoluut onbetrouwbaar zijn en actief complottheorieën verspreiden op onze mooie Blandijnberg.
- Pannes Warisis & Vakob Jan der Jennet
Het schilderij naast sterrennacht is zacht en groen rond van vormen en van vrouwelijkheid doordrongen ze is mooi
Maar naast hem niet daar lijkt ze flinterdun en zwak licht van kleur en van verstand het meest beschermde werk van de vloer door drummen en duwen en beweging betast maar door ogen immer onaangeroerd
Je zou van haar houden stond ze ergens heel alleen tussen vreemden zou je haar krankzinnigheid aanbidden op je knieën maar je ogen vallen terug op hem, zijn donkere gelaat want beminnen is niet mogelijk zolang hij naast haar staat
- Eliza De Bruyn
Sun En ( 孙恩 ) (?-402) was een invloedrijke opstandeling in China tijdens de late Oostelijke Jin-dynastie (317-420). Hij staat in China bekend als de “voorvader” van piraterij ( 海盗 “ 祖师 ”) vanwege zijn leiderschap van een grootschalige maritieme rebellie. Vanwaar zijn rebellie, wat was het verband met Chinese piraterij? In dit artikel poog ik jullie dit beknopt uit te leggen!
De Oostelijke Jin-dynastie kreeg in haar korte bestaan te maken met veel interne problemen. Het centrale apparatus was zwak, en leed onder de machtsstrijd tussen de belangrijkste ariostocratische families. Het hof was verdeeld, militaire leiders stelden eigen belangen boven de belangen van de staat. Daarbovenop was er een hoge graad van corruptie in het bureaucratische apparatus, waar voornamelijk de boeren en lagere klassen van de bevolking te lijden onder kregen: sociale onrust groeide. Een laatste belangrijke achtergrondfactor is de opkomst van het daoïsme in China op dat moment. In het bijzonder de Hemelmeesterbeweging (of Wuweidoctrine), waar Sun En ook deel van uitmaakte, is belangrijk: het had een sterk eschatologisch element, dat het einde van de huidige corrupte orde en de komst van een nieuwe, rechtvaardige tijd voorspelde. Het bood sociale en spirituele leiding aan boeren en lagere sociale klassen, die de traditionele elite wantrouwden. De centrale regering zag de opkomst van deze religieuze bewegingen echter als een bedreiging, en pogingen om ze te onderdrukken leidden tot meer spanningen.
Deze spanningen culmineerden in 399 in Sun En’s opstand. Wat hier opvallend aan was, was dat hij niet alleen zijn volgelingen inschakelde, maar grotendeels steunde op piraten. Op dat moment was piraterij al geen uitzondering meer in China –doordat de Oostelijke Jin-dynastie zo zwak was, kon ze haar zeegebied niet veilig stellen, en was piraterij er in de kuststreken schering en inslag.
Sun En gebruikte deze piraten om zijn militaire kracht te versterken, en hij wist een machtige troepenmacht op te bouwen. Dit gaf hem een groot voordeel bij aanvallen op kustgebieden, wat hij dan ook het meeste deed, en wat in opvallend contrast staat met het voetvolk, dat normaliter de voorkeur genoot in China. Sun En’s rebellie kreeg dus een unieke maritieme dimensie.
De Jin-dynastie begon echter een tegenoffensief en wist Sun En’s opstand geleidelijk neer te slaan. In 402 werd Sun En gedood tijdens een gevecht, wat tevens het einde van zijn rebellie betekende. Volgens de traditionele overlevering zou Sun En, eens duidelijk was dat hij verslagen was, uit angst voor bestraffing vanuit zijn schip in zee gesprongen zijn, en honderden van zijn volgelingen en concubines zouden hem meteen gevolgd zijn.
Nu, Sun En wordt dus de "voorvader van Chinese piraterij" genoemd vanwege de manier waarop hij piraterij op grote schaal organiseerde en integreerde in zijn opstand tegen de centrale, corrupte regering. Zijn succes bij het militair inzetten van piraten was van grote invloed op latere militaire campagnes en leidde tot een toename van georganiseerde piraterij in de Zuid-Chinese zeeën in de eeuwen daarna. Zijn tactiek inspireerde latere piratenleiders, zoals de beruchte Cheng I Sao (Zheng Yi Sao) in de 19e eeuw.
Hoewel zijn rebellie uiteindelijk werd neergeslagen, had zijn beweging blijvende gevolgen voor de ontwikkeling van piraterij in China. Zo wordt zijn belang gestaafd door het gebruik van “Sun En” als term om piraten te benoemen tot enkele eeuwen na zijn dood.
- Norah Baert
Laten we eerlijk zijn, het leven van matrozen is jaloersmakend. Met je maten de zeven zeeën afvaren, geld verdienen, een vaste slaapplek hebben en 2 maaltijden per dag krijgen. Het leven aan land lijkt extra zielig als je hun verhalen hoort. We weten allemaal dat vrouwen ongeluk brengen op zee, maar wat als dit gewoon een bijgeloof is? Ik ken vrouwen die, vermomd als mannen, toch gegaan zijn. Vrouwen die hun armzalig leven aan wal achterlieten. Vrouwen die de keuken inruilden voor verre, Oosterse landen. Deze vrouwen tonen aan dat het mogelijk is. Ik heb tips en tricks verzameld zodat het ook mogelijk wordt voor jou! Volg het stappenplan en geniet van een leven in vrijheid, weg van gezinsverplichtingen, honger, armoede en een luie echtgenoot.
Het belangrijkste aan je vermommen als een man is natuurlijk er zo mannelijk mogelijk uit zien. Gelukkig zijn mannen, en al zeker die matrozen, niet de meest modieuze gasten. Grijp de eerste de beste kleren, maar zorg dat ze 2 maatjes te groot zijn. Het is niet het slimste om onze rondingen te tonen op een schip. Zorg dus voor een los hemd, een losse broek (en een riem om die op te houden) en schoenen. Afhankelijk van de grootte van je voeten zou ik ook een maatje groter gaan. Om het probleem van onze rondingen onder dat hemd op te lossen, moet je zorgen voor een stuk stof. Met deze kan je je borsten plat binden en zo de aandacht ervan af halen. Matrozen kleden zich toch niet om, dus wat er onder die vermomming zit, is geen probleem. Het haarprobleem lost zich vanzelf wel op. Een schip is een mengeling van leeftijden, kapsels en baarden. Je haar kort doen is altijd een mogelijkheid, maar je valt niet op met een lage staart. Ook het gebrek aan baardgroei kan je altijd op je jonge leeftijd steken.
Mijn tip bij deze; hoe stereotieper, hoe beter! Neem vooral de gewoontes van je collega’s over en wees niet bang voor het gebrek aan hygiëne. Een schip is sowieso niet gemaakt om een dagelijks wasje te doen. Spugen, gokken, schelden en niet zo aanvaardbare grappen maken, is zeker toegestaan. Ook flirten met prostituees kan je je permitteren. Zorg dat je mee kan plassen over railings door een plasbuis te hebben, maar er is op elk schip ook wel een plee beschikbaar.
Voor je regels moet je niet bang zijn. Matrozen hebben toch genoeg seksuele ziektes als gonorroe, waardoor een willekeurige bloedvlek geen aandacht trekt. En waarschijnlijk gaat het leven aan boord toch zwaar genoeg zijn dat je regels stoppen. De (bij de meeste toch) zware stem van mannen is makkelijk zelf te krijgen. Bereid je de week voor je vertrek voor door veel te roken en whisky en donker bier te drinken. Als je dat kan doen, val je ook al minder op.
Nu je het zicht en de manieren hebt kunnen bereiken van een haveloze gast, is het tijd om je vrijheid tegemoet te varen. Wees alert, maar geniet vooral! Denk vooral even aan mij als je op een strand zit in het Verre Oosten.
- Stien Paesen Vos
Stel je voor Je wil graag een plonsje nemen in de zee Waar ga je dat het beste doen? Je antwoord zal waarschijnlijk de Noordzee zijn, maar heb je al eens stilgestaan bij de grote zeven zeeën? In dit kleine essay ga ik bekijken waar de term de zeven zeeën vandaan komt, want there are obviously more seas dan enkel die zeven
Eerst en vooral ga ik de term zeven zeeën conceptualiseren Hiervoor gebruikt dit essay de klassieke lijst (die op Wikipedia staat, ik ben nu even ex-historicus) om het argument dat de zeven zeeën niet bestaan te onderbouwen. Hier even een oplijsting van de verschillende ‘klassieke’ zeven zeeën:
1. de Middellandse Zee
2. de Adriatische Zee
3. de Zwarte Zee
4. de Rode Zee
5. de Arabische Zee
6. de Perzische Golf
7. de Kaspische Zee
Voor de GONO-liefhebbers heeft dit artikel iets in petto. De oudste vermelding van de zeven zeeën (guys ik ga dit afkorten als de ZZ, ik heb er nu al genoeg van) komt voor bij Enheduanna (prinses, priesteres, poëte!). Hierbij gaat het over de Sumerische Hymnen (ik begin PTSD te krijgen). De zegswijze wordt later overgenomen door andere culturen waardoor de ZZ gekend wordt over heel de wereld.
In dezelfde context kan geargumenteerd worden dat zeven staat voor een Heilig symbool. God schiep de wereld op 7 dagen (volgens de getuigen van Jehova kan daarover gedebatteerd worden, dankjewel om aan mijn deur te staan). Daarnaast is het ook het getal van volheid, een geluksgetal, maar ook de zeven zondes Daarnaast kan de etymologie terug getrokken worden naar de Romeinse geschiedenis: Rome is gebouwd op zeven heuvels, er zijn zeven wereldwonderen.
Daarnaast is het ook de zin ‘de zeven zeeën bevaren’ die veel gedaan heeft voor de verkeerde interpretatie van de zeven zeeën, want ja er zijn meer zeeën (Noordzee where thou at?). De zeven zeeën bevaren is zeggen dat iemand overal is geweest Kan dit verkeerd afgeleid zijn waardoor mensen de etymologie gebruiken van de ZZ?
Er zijn dus diepe onderliggende invloeden die mee de etymologie bepaalden van de ZZ. Duidelijk hieruit springen de religieuze en vooral de christelijke invloeden met het heilig symbool ‘zeven’. Toch moet er respect getoond worden naar de andere kleine zeeën want they do matter!!
Geniet van de zee, het is een zeer rijke belevenis om in de zee te springen en vrij te zijn, maakt niet uit dewelke. Zorg gewoon dat je leeft.
- Jonathan Geerinck x
Aangezien we iets over de helft van het eerste semester zitten, is het tijd om eens terug te kijken op enkele van de afgelopen activiteiten door middel van enkele sfeerbeelden!
Er kan alvast teruggekeken worden op een zeer succesvol en zeer gezellig bachelorweekend!
Op de Studio 100 kringavond konden jullie kennismaken met al jullie jeugdhelden!
Samen met de rest van Blandinia hebben onze sporters zich hard ingezet op het IFT!
Op de anti-halloween avond konden jullie genieten van prachtige cocktails en legendarische kostuums!
De Vlaamse Geschiedkundige Kring mag zich dan wel in België bevinden, dat betekent echter niet dat alle leden binnen het vaderland blijven. De scriptor himself bevindt zich bijvoorbeeld momenteel in het prachtige Polen. Daarom geven we dit jaar in elk Veertje aan één of meerdere mensen op Erasmus of dergelijke de kans hun buitenlandse ervaring met ons te delen! Voor het eerste Veertje blijven we in thema en trekken we de zee over (I know, I know, het is maar een zeestraat maar dat maakt me niet uit) naar Ierland en Engeland waar Marie Vanrietvelde en mijn voorganger Gerben David ons vertellen over hun avonturen in Galway en Leicester!!!
Ooit al gehoord van het deuntje ‘Galway Girl’ van Ed Sheeran? Ik helaas ook! Begin oktober kregen 4 studenten uit de opleiding geschiedenis de kans om zelf een Galway Girl te worden (ook jij Lucas)! Na loodzware ingangsproeven (een korte motivatiebrief) werden we geselecteerd (YEEY!) voor het vak ‘A History of Small Nations in Modern Europe’. Dit is vrij letterlijk te nemen, we mochten voor een week afreizen naar één van de small nations die we bestudeerden: Ierland. Laat me u, edele lezer, meenemen op ons avontuur!
Naar het motto ‘het nuttige aan het aangename koppelen’ besloten we er een weekendje Dublin aan te plakken. Ooit al met 3 wildvreemden op reis geweest? Wij wel nu! Wat begon als een awkward praatje over het herfstweer eindigde in een wonderschone vriendschap[1]. De stad kende een geschiedenis vol armoede, maar dat is snel aan het veranderen. Hoe ik dit allemaal weet? Dat is een intrigerend verhaal. In een park werden we benaderd door een zeer sjofele uitziende man. De plastiekzakken, lege flessen en loopneus hield hem niet tegen van ons te achtervolgen en het wonderbaarlijke verhaal van zijn stad te vertellen. We volgden deze bedenkelijke man door straatjes en steegjes. Pas wanneer de angst om gegijzeld te worden zijn piek bereikte ging de vriendelijke(?) man naar huis.
We leefden onze dark academia droom uit aan de wonderschone universiteit van Galway (buiten het gebouw van de archeologie, wat op zichzelf al een archeologische studie kon zijn). Het vak was een samenwerking tussen de universiteiten van Galway, Tartu (Estland), Coemenius (Slowakije) en de onze (Ugent). Na het zelf bestuderen van de geschiedenissen van deze landen mochten we in Ierland met deze kennis aan de slag.
[1] Ik heb nog geen getuigenissen die dit kunnen verifiëren (buiten mijn ego)
Het was echt één van de leukste ervaringen ooit! Van hevige debatten naar een pint pakken met de professoren (of beide tegelijk), we leerden écht wat bij. We leerden discussiëren met patriottistische Esten en niet-patriottistische Slowaken, hoe ingewikkeld ons land wel niet in elkaar zit en het allerbelangrijkste; Iers dansen. Maar we leerden ook belangrijke dingen zoals Slovaakse scheldwoorden, de samenstelling van een ‘baby guinness’ en het vetgehalte van fish en chips.
Ter plekke werden we verdeeld in groepen van 5, een samenstelling van verschillende nationaliteiten waar we begonnen met een (pub)quiz. Verwend met (slijk) koffie en thee met melk vloog het debatteren er al snel op los. We kregen soms les terwijl een groep professoren kritisch meedacht. De meeste lessen echter bleken het resultaat van zelfonderzoek te zijn die we onder het kritisch oog van een tafel vol gespecialiseerde professoren met trillende handjes mochten voortbrengen.
Er was ook tijd voor wat fun! We aten pizza met de Ierse V.G.K., babbelden erop los in de vele gezellige pubs met !live muziek! En werden ziek van diezelfde pizza. We leerden de Ierse taal en [2] terwijl we elkaar ondervraagden over de situaties in elkanders landen. Er was ook plaats voor heel wat grapjes en Belgische humor, die soms met een scheve blik werd bekeken. Het was een onvergetelijke ervaring, die ons keiveel heeft bijgebracht. Onze blikken en harten zijn geopend en deze vier landen en hun inwoners (Estland, Slowakije, Ierland en België) hebben zich er voorgoed in vastgezet.
- Marie Vanrietvelde
[2] Wie het Ierse dansen in levende lijve wil bezichtigen is vrij een demonstratie aan te vragen bij één van de vier deelnemers.
Dag schatjes die dit Veer lezen, jullie pro-scriptor hier! In dit artikeltje geef ik jullie een kijk in mijn huidige leven in Leicester. Daarvoor beginnen we bij hoe ik hier geraakt ben, want tot een jaar geleden had ik er nog nooit echt over nagedacht om op Erasmus te gaan. Het was pas een jaar geleden rond deze tijd van het jaar, toen het eerste infomoment over Erasmus werd gehouden, dat ik de keuze heb gemaakt om iedereen voor een half jaar achter te laten. Ik ging normaal gezien niet mee want ik dacht: Erasmus dat is duur, er komt daar veel te veel papierwerk bij kijken, ik ga dat nooit aankunnen. Tot mijn vrienden me moreel verplichtten om mee te gaan en ik die avond helemaal verkocht uit het lokaal kwam! Dat past binnen de algemene trend in mijn universitaire carrière waarbij mijn vrienden me heel gemakkelijk kunnen overhalen om iets te doen waar ik later nooit spijt van heb gehad. Zo was ik zonder hen misschien niet naar de eerste kroegentocht van de V.G.K. geweest en had ik zonder hen waarschijnlijk niet in het praesidium gezeten. Conclusie: wees niet bang om in het diepe te springen!
Zo kwam ik dus hier terecht, in Leicester: ook wel de 13de grootste geürbaniseerde regio in het Verenigd Koninkrijk en de tweede meest cultureel diverse stad van het land. Zo komt de familie van 67% van de inwoners oorspronkelijk niet uit het Verenigd Koninkrijk, wat zorgt voor een zeer leerrijke ervaring!
Maandag
Mijn week begin ik hier op maandag (ja, echt!) met een tutorial van het vak Political parties in contemporary Britain. Hier is het namelijk niet zo dat leerlingen drie uur lang in een aula gaan zitten, je moet met je medestudenten discussiëren! Zo bespreken we er vragen als: “Heeft het Verenigd Koninkrijk een meerpartijenstelsel?” en “Hoe passen Tony Blair en Jeremy Corbyn in het patrimonium van de Labour-partij?”. Daarna heb ik van hetzelfde vak wel een lecture van een uur, maar dat is zeer snel voorbij. Na dat uurtje zit m’n dag op de universiteit erop, maar de avond brengt nog genoeg werk met zich mee. Zo moet ik nog koken en staat de maandag vaak in het teken van de was doen. Beide nemen meer tijd in beslag dan ik dacht, waardoor ik nog meer dan ooit respect heb voor m’n ouders.
Dinsdag
Op dinsdag heb ik vier uur les, maar toch zit ik maar twee uur in een lokaal. Dat komt omdat ook hier overlappingen bestaan. Gelukkig zijn al deze uren lectures, waardoor ik er twee online kan volgen. De eerste les die ik wel on-campus volg is Gender, crime and deviance in eighteenth-century Britian, een mond vol voor zo’n specifiek vak. In dit vak gaan we thematisch op zoek naar de verschillende aspecten van misdaad in deze periode. Op donderdag heb ik van dit vak weer een tutorial, wat ze voor dit vak een seminar noemen. Het tweede vak in de namiddag is Fashion history (of You are what you wear? Clothing, fashion and belonging in the modern world). Een niet te onderschatten vak! Zo zitten we niet heel de les gewoon kledij te bekijken, maar gaan we ook dieper in op de betekenis van het idee fashion en wat het verschil is tussen dress en clothing. Er komt veel methodologie en ook wat interdisciplinair onderzoek aan te pas. Ook dit is een lecture van een uur waarna ik op vrijdag een seminar heb. Tussen de lessen door ga ik wat werken in de mooie bibliotheek die ze hier hebben en ga ik wat eten in een studentenrestaurant. En geloof het of niet, ik mis De Brug! De studentenrestaurants hier zijn geen grootkeukens maar kleine restaurantjes. Deze verkopen echter enkel pizza en pasta, curry, frieten en jacket potatoes. Niet de gezondste en meest gevarieerde opties dus. Die avonds eet ik dan vaak brood, maar op andere avonden kook ik dan toch liever gezonde en verse maaltijden.
Woensdag
Woensdag is een vrije dag, of toch niet. Er is altijd werk te doen. Als eerste heb ik veel werk met het lezen van teksten. Naast één uur lecture van elk vak (behalve Political parties) heb ik zoals gezegd ook twee uur per week een seminar op donderdag en vrijdag. Als voorbereiding daarop krijgen we elke week een grote hoeveelheid leesvoer voorgeschoteld, zowel secundaire literatuur als bronnen en ook wat vragen. Omdat dit ongeveer uit 50 pagina’s per vak per week bestaat, neemt dat toch wel een groot deel van je tijd in beslag. Daarnaast doe ik op woensdag ook vaak mijn ‘grote’ boodschappen. Daarvoor moet ik toch wel vijftien minuten wandelen. Mijn kot, die ik huur van de universiteit zelf en onderdeel is van iets dat ik het best kan omschrijven als Center Parcs (maar dan zonder subtropisch zwemparadijs of mensen die betaald worden om in een berenkostuum volwassenen met kinderen te ambeteren), ligt namelijk in een woonwijk waar er ook niets is naast huizen. Zo moet ik niet alleen voor een supermarkt maar ook voor een pub vijftien minuten wandelen. Gelukkig is er een gratis busverbinding die ons rechtstreeks naar de universiteit brengt en op spitsuren ongeveer om de tien minuten aan ons kot passeert. “Ons” kot inderdaad, want ik ben hier trouwens niet alleen. Ik heb het genoegen om Isabelle aan mijn zijde te hebben, waardoor ik ook wel minder last heb van heimwee.
Donderdag
Op donderdag heb ik mijn eerste seminar, van het vak dat wij afkorten als ‘Gender and crime’. In deze les bespreken we met iedereen (die meewerkt) de teksten die we die week over een bepaald onderwerp moesten lezen. Ook moet iedereen eens het debat leiden om zo de discussie op gang te houden. Daarvoor moet je van voordien nog meer voorbereiden. Isabelle en ik hebben dit al gedaan, over het onderwerp domestic violence. Zo kan ik jullie bijvoorbeeld vertellen dat er door de veranderende ideeën rond mannelijkheid en geweld in de achttiende eeuw een proces plaatsvond waarbij huiselijk geweld steeds meer naar de private sfeer werd verdrongen. Toch betekende dit niet dat het onopgemerkt bleef, want zowel in de door bedienden bewoonde huizen van de rijkere klassen als in de krappe woningen van de arme bevolking was het vaak niet mogelijk om zo’n zaken te verbergen. Na de les gaan verdoen Isabelle en ik al eens onze avond in een pub, soms samen met mensen die we hier leren kennen hebben. Zo kwamen we eens in een echte Britse pubsquiz terecht, waar we echt van hebben genoten. Over de score gaan we het hier echter niet hebben, want de vragen waren zeer specifiek en gingen vaak over zaken die enkel Britten kennen.
Vrijdag
Ook op vrijdag heb ik vier uur aan een stuk seminars. De eerste is van het vak Global cities (waarvan ik de lecture van dinsdag online van bekijk). Hier bespreken we thema’s als urbanisering in de steden Bombay, Delhi, Johannesburg en Lagos. We krijgen voor dit vak vaak lange secundaire literatuur en bronnen die ik toch wel saai vind. Ik let dan ook niet zo goed op in deze les… Toch ben ik er altijd, deels uit noodzaak. Hier is het namelijk zo dat je praktisch verplicht bent om de lessen te volgen. Indien je teveel lessen overslaat kan dat gevolgen hebben. Zo moet je bij aanvang van elke les je studentenkaart scannen om zo je aanwezigheid te bevestigen. De tweede seminar is dan uiteraard van Fashion history. Ook hier staat het discussiëren centraal, over verschillende thema’s zoals de rol van kledij tijdens de Franse Revolutie en het gebruik van fotografie als bron voor het onderzoeken van kledij. Voor dit vak ben ik altijd goed voorbereid en ik probeer ook altijd goed mee te werken. Zo zegt Isabelle dat ik toch wel één van de twee lievelingetjes ben van professor Svenja hihi (Samen met Alex die het vaak wel nog beter kan uitleggen). In die lectures en seminars zitten we trouwens maar met een stuk of twintig personen, wat deels komt omdat het keuzevakken zijn uit het tweede en derde jaar. Alleen met de leerlingen van het vak Political parties kan je wel een aula als Jaap kruithof volledig vullen.
En dan is het weekend! Omdat het niet gemakkelijk of goedkoop is om hier te reizen, staan ook deze twee dagen vooral in het teken van werken en ook luieren. Het werk bestaat vooral uit het schrijven van papers. Studenten hebben hier namelijk veel minder examens dan in België, maar moeten wel voor elk vak meerdere papers schrijven. Zo heb ik maar één examen maar moet ik wel zeven papers van gemiddeld 2.500 woorden schrijven. Toch hebben we het er één keer op gewaagd om een tripje te doen en hebben we de Flixbus naar mijn lievelingsstad Newcastle Upon Tyne genomen. Veel Britten van Leicester en ook sommige Belgen, kijken me met een verbaasde blik aan wanneer ik dat zeg, maar ik ben echt een beetje verliefd geworden op die regio (ja… natuurlijk heb ik de stad leren kennen door mijn schatje Sam Fender). Daarover zou ik echter een volledig artikel kunnen schrijven (en als Sander dat toelaat, doe ik het zeker). Meer reizen zal jammer genoeg om meerder redenen niet meer lukken (onder ander omdat de treinen hier énorm duur zijn en sommige routes van de Flixbus of National Express gewoon niet haalbaar zijn).
Nu wordt het toch wel tijd om een einde te maken aan wat al een veel te lang artikel is geworden. Ik wil eindigen met te vermelden dat het op dit moment echt goed gaat met me, maar de eerste vijf weken toch moeilijk zijn geweest. Ze kunnen Erasmus mooi voorstellen (en dat heb ik nu ook wel gedaan), maar ik had niet gedacht dat ik voor zo’n lange periode in een soort zwart gat zou vallen. Gelukkig heb ik nu wat minder last van heimwee en ben ik ook al wat minder bang om constant Engels te spreken. Het is vaak echt een kwestie van gewoonten opbouwen en de situatie aanvaarden. Want nu denk ik: hoe kan ik nu niet blij zijn om een paar maanden in m’n favoriete land te wonen?!
- Gerben David
Help de piraat de weg te vinden naar de schatkist!
Vind een vriendje met een ander Veer en speel samen zeeslag! Je mag zelf kiezen met hoeveel boten je speelt ;)!
Sinds 2018 is het programma Drain the oceans te zien op National Geographic. Ik heb op eigen houtje bijna alle afleveringen gezien en dus kom ik even reclame maken voor een van de coolste documentaires (in my humble opinion), die National Geographic te bieden heeft. In elke aflevering word je ondergedompeld (pun intended) in het onderzoek naar zo’n beetje alles wat zich mogelijk op de zeebodem kan bevinden. De afleveringen gaan over scheepswrakken, onderzoek naar orkanen en tsunami’s, piraterij, het zoeken naar schatten en nog veel meer. Verder zijn er afleveringen over grote rechtszaken rond de maffia, belastingfraude of welk land nu aanspraak heeft op een bepaald historisch wrak.
De focus ligt meestal op de maritieme geschiedenis van de oudheid tot nu. Terugkerende thema’s zijn de wereldoorlogen, de Engelse vloot of de Spaanse Armada. Er komen verschillende historici, archeologen, seismologen en andere wetenschappers aan het woord. Deze interviews worden dan in de mix gegooid met (veel te luide!) achtergrondmuziek en een dramatische
voice-over. Het grootste spektakel van de show is het onderwaterscansysteem. Dit technologisch hoogstandje zorgt ervoor dat wetenschappers aan de hand van de data een digitale reproductie van de zeebodem kunnen maken. Deze reproductie wordt in de afleveringen altijd getoond door het wegvloeien van het water. Dit is altijd het hoogtepunt van de aflevering, omdat je als kijker een goed beeld krijgt van wat de wetenschappers vertellen. Zo zie je bijvoorbeeld hoe de wrakstukken verspreid werden na een ontploffing of hoe een schip in tweeën brak.
Het programma beperkt zich niet tot één bepaalde regio en neemt de kijker mee over heel de wereld. Er komen verschillende onderzoekers aan bod, die zo de kans krijgen om hun ondervindingen te vertellen. Daarbij zorgt de verscheidenheid aan onderwerpen ervoor dat de afleveringen nooit hetzelfde zijn en je daadwerkelijk wat bijleert. Zo kan Drain the oceans je bijvoorbeeld helpen met die ene vraag op je examen van VMT, wat bij mij totaal niet het geval was uiteraard…
Kortom, ik raad iedereen die geïnteresseerd is in (maritieme) geschiedenis, een voorliefde heeft voor dramatische Amerikaanse documentaires of een extra punt nodig heeft voor VMT aan om te kijken naar Drain the oceans.
- Yrsa Zuiderhoek
Heyhey daar liefste lezertjes van het Veer! Ik hoop ten eerste dat jullie de eerste weken van het nieuwe academiejaar een beetje hebben overleefd? Daarnaast hoop ik dat jullie wederom hebben genoten dit prachtige blad te lezen! Net als de vorige keer zitten er weer enkele pareltjes van artikels tussen, dus neem zeker je tijd ze te lezen ;))!
Het thema “De Zeven Zeeën” komt zeker niet uit de lucht gevallen Ik ben persoonlijk een grote fan van Sea Shanties (daarbovenop durven er wel eens magische dingen te gebeuren op het dak van een Sea Shanty cantus ;)) en natuurlijk van de Duitse zeemansgroep Santiano (0 schaamte, dat is gewoon fantastische muziek). Natuurlijk speelden ook de vele ontdekkingsreizen die tot de verbeelding spreken en Piet Piraat (één van mijn jeugdiconen) een grote rol in de voorliefde voor dit thema. Daarom wil ik graag alle schrijvers, Yrsa, Jakob, Wannes, Eliza, Norah, Stien, Jonathan, Gerben en Marie, bedanken om dit Veertje mogelijk te hebben gemaakt met hun prachtige artikels
Met mij gaat nog steeds alles goed, ik geniet nog steeds van het Erasmusleven in het prachtige Polen en gedraag me meestal (al heb ik blijkbaar de neiging beef te zoeken met Fransen wanneer ik gedronken heb?). Ik kijk er echter wel naar uit jullie allemaal terug te zien in het tweede semester want hoe je het ook draait of keert, er is geen betere studentenstad dan Gent <3
Bij deze woorden ga ik jullie laten! Ik hoop nogmaals dat jullie al een fijn semester hebben gehad en dat deze trend zich doorzet! De V.G.K. zal daar alleszins al veel bij helpen ;)! Hier is nog een foto van een dwerg die ik heb gevonden in Wrocław (voor de nieuwsgierigen, dit spreek je uit als Vrotswaf Pools is geen echte taal.) die wel bij dit thema past.
Love you all Scriptor Out
Ereleden - prosenioren
Chokri Ben Chikha
Jona Devos
Ivo De Wulf
Quinten Lelie
Adriaan Linters
Jef Werbrouck
Karl Van Heuverbeke
Academisch personeel
Johan Belaen
Lisa Demets
Steven Vanden Broecke
Lieve Van Hoof
Peter Van Nuffelen
René Vermeir
Jeroen Wijnendaele
Ereleden
Roos Baudewyns
Liete Bekaert
Emmy Clarisse
Valérie Crikemans
Michelle Dobbelaere
Sien Garré
Nikita Gerebtsov
Ignace Jespers
Jeroen Petit
Astrid Pype
Ilyo Uyttenhove
Maxim Vanden Berghe
Jelle Van Goethem
Diethard Vlaeminck
