RSG Magazine 20

RSG

MAGAZINE 20 Beeldredactie - Ton Krabman

GEEN ZESJESCULTUUR BESTE βurghers ‘I-WORK’ avond tvwo FLEVOBIKE ROME ROEMENIË REIZEN SUBSIDIE MODEL IN 1 DAY FLEVO-ACADEMIE

UUR T L U C S E J S GEEN ZE KEN K E R T W U O T ’ ‘I - WORK E FLEVO BIK ROEMENIE ROME SIDIE B U S REIZEN DAY 1 N I L E D MO COLUMNS 1

juni 2011 - NR 20 - Uitgave van RSG Slingerbos | Levant - E(mail) RSGmagazine@rsgsl.nl

RSG Magazine Geen zesjescultuur Terwijl sommigen zich suf twitteren (letterlijk dus, want voor allerlei andere zinvolle zaken is er dan tijd tekort) zijn anderen weer heel goed bezig. Zo hebben we in het vorige RSG Magazine al een aantal prima profielwerkstukken beschreven. En een uitzonderlijk sectorwerkstuk met een perfecte modeshow. Binnenkort komt de uitslag of een aantal van de profielwerkstukken ook in de prijzen is gevallen. Want ze zijn ingestuurd naar landelijke wedstrijden. In onze ogen waren ze zeker kansrijk.

In dit magazine weer wat andere voorbeelden van leerlingen die goed bezig zijn. Zoals de 5tvwo’ers die op eigen kracht een internationale stage voor zichzelf regelen. En die zich dan heel goed weten te redden in verre oorden als Canada, Cambodja of Hong Kong.

Maar dichter bij huis zijn ook volop uitdagingen te vinden. Want de meiden die naar de TU-Delft gingen om daar met wiskundig modelleren te stoeien kwamen er superenthousiast van terug.

Kijk je in de bovengang van RSG Slingerbos dan zie je sinds kort eindexamenwerk beeldend van 5havo leerlingen. Daar zit zeker ook kwaliteit bij; een selectie ervan laten we in dit RSG Magazine zien.

De laatste tijd zijn er allerlei excursies en uitwisselingen geweest. Daarvan wordt ook een indruk gegeven in deze aflevering. Vooral over de nieuwe bestemming Roemenië, waarover leerlingen en ouders zo hun twijfels hadden…..

Veel leesplezier in het laatste nummer van dit schooljaar.

Olaf Budde

Binden, boeien en groeien Ruim 300 leerlingen verlaten eind juni de RSG. Volgestopt met kennis gaan bijna-volwassenen

past allemaal nog prima in de Levant. Op het moment van schrijven zijn we druk bezig om voor het Slingerbos in Harderwijk extra lokalen te regelen. Hopelijk lukt dat nog voor de start

B E S T E βurghers een volgende stap maken. Studeren of eerst een jaar iets anders doen. Prachtig om de toekomstplannen te horen van deze jongeren.

Lekker ambitieus en nieuwe ervaringen opdoen dat is ongeveer het credo van iedere schoolverlater. Voor ons, -team RSG-, altijd ook een weemoedig moment (en voor u, ouder of verzorger?). Dat komt omdat we toch veel met elkaar hebben meegemaakt. Een eerste verliefdheid, de pieken van de pubertijd, grenzen opzoeken het komt allemaal voorbij in een paar jaar RSG. Vier, vijf of zes jaar hebben we geprobeerd de leerling met boeiend onderwijs te binden aan de RSG en ze te laten groeien als mens in alle facetten. Of we daarin zijn geslaagd weten we niet maar we hopen het wel. De diplomauitreiking staat voor de deur.

Een diploma heeft een waarde voor het leven.

Gefeliciteerd examenleerlingen, ouder(s)/ verzorger(s) en docenten. Jullie mogen trots zijn op dit resultaat. Met een diploma gaan deuren open en het geeft bagage voor een volgende stap. Ik wens een ieder heel veel succes bij die volgende stap.

Behalve dat een groot aantal leerlingen de RSG verlaat, komt een flink aantal ook weer binnen. We starten aankomend schooljaar met 11 brugklassen. Dit betekent dat we op het Slingerbos qua leerlingaantallen stabiel blijven maar op de Levant gaat de groei gestaag door. De lichting die naar Harderwijk komt is kleiner dan de instroom maar het

van de volgende cursus of anders snel daarna.

Ook maken we een begin met het upgraden van de locatie Slingerbos. In de zomervakantie worden de toiletten volledig vervangen. Verder zal er een begin met nieuw meubilair gemaakt worden. De afgelopen weken hebben leerlingen kunnen proefzitten op nieuwe meubelen en hebben ze via een formulier een voorkeur aangegeven.

Onderwijskundig liggen er ook een paar uitdagingen te wachten. Er start een onderzoek naar zelfgestuurd leren. Het afgelopen jaar heeft een aantal vwo-4 leerlingen met behulp van coaches een eigen leertraject gevolgd.

Wat er nodig is om dit verder uit te rollen, welke houding verwacht mag en kan worden van zowel de leerlingen als de docenten wordt komend jaar onderzocht. Het onderzoek wordt gedaan door enkele docenten van het vwo-team en nauwkeurig gevolgd door het Ministerie van OC&W. De verrichtingen en uitkomsten worden gefilmd en er wordt een documentaire.

We maken ons op voor de laatste loodjes. Voor alle leerlingen is er een toetsweek en daarna volgen de afrondingen van dit schooljaar.

Veel succes met de laatste weken en namens het hele team wens ik iedereen een prachtige zomervakantie!

Anne-Marie Leeuwenburgh

RSG MAGAZINE - 20 | 2011

2

I-WORK

I-WORKERS opereren wereldwijd Leerlingen van 5 tvwo doen elk jaar mee aan I-work. Ze organiseren dan zelf een buitenlandse stage van één of twee weken. Na terugkomst presenteren ze hun ervaringen. 24 mei onthulden ze waar ze waren geweest en hoe ze dat hadden ervaren.

In de welkomstspeech maakte Hanna Nieuwdorp duidelijk dat het hele project dit jaar soepel was verlopen. Wat dat betreft was het een goede groep. De bestemmingen varieerden enorm, van relatief dichtbij (Engeland) tot erg ver (Canada, Hong Kong, Cambodja). De ouders die bij dit project waren betrokken werden vanzelfsprekend nog even hartelijk bedankt.

Elke ouder begeleidt een groepje van 5 à 6 leerlingen (waaronder bewust niet het eigen kind). De voornaamste taak is in de gaten houden of iedereen wel op tijd alle afspraken maakt en nakomt. Soms moet je als ouder dan even iets slims bedenken, want na een paar keer bellen herkennen de leerlingen je nummer en dan drukken ze je weg als ze geen zin hebben. Maar met bellen vanaf je werk heb je dan nog een goede kans er doorheen te komen.

In de praktijk kregen bijna alle leerlingen hun stage zelf goed geregeld en was de hulp van ouders om via hun relaties iets te organiseren niet eens nodig.

29 leerlingen gaven een presentatie waarbij behalve medeleerlingen, ouders en kennissen ook leerlingen uit 4tvwo aanwezig waren om alvast wat inspiratie op te doen.

grenzen’. Daar deed ze op verzoek onderzoek naar HIV bestrijding in diverse landen, en met name de inzet daarbij van psychologische hulp. Omdat 80% van de inkomsten ook echt het werk in het veld moet ondersteunen was de inrichting van het kantoor een bij elkaar geraapt rommeltje. Als onderdeel van de stage heeft Chantal daarom een verzoek opgesteld aan Hewlett Packard voor een donatie voor het kantoor. Ze was erg onder de indruk van een video die het werken in het veld weergaf.

Met bijvoorbeeld veel amputaties en een enorme werkdruk. Een bezoek aan de HRM afdeling waar artsen en verpleegkundigen op hun werk worden voorbereid was informatief.

Werkbesprekingen werden in het Engels i.p.v. in het Deens gehouden zodat de stagiaires (want Welmoed van Enst was er ook) het goed konden volgen. Chantal heeft door deze stages gemerkt wat het is om verantwoordelijkheid te krijgen, initiatief te tonen, en te zien hoe dit type organisaties werken. Daarbij was ze vooral getroffen door de enorme inzet van de mensen.

Chady Kazan was in Libanon terecht gekomen bij de bank Audi Sal. Hij deed daar o.a. baliewerk, maar ook koffie rond brengen en schoonmaken. In het begin moest hij eerst leren werken met de software die de bank gebruikt. Het ondertekenen van een verklaring van geheimhouding hoorde er standaard bij. Maar hij werd wel degelijk bij allerlei transacties betrokken zoals het verzilveren van cheques. Er ging opvallend veel cash om in de bank; het wisselen van bijvoorbeeld 10000 dollar was heel normaal. Lastig was wel dat hij door klanten vaak in het Arabisch werd aangesproken en dat er niet overgeschakeld werd naar Engels als hij aangaf er niets van te begrijpen. De werkdagen zijn er opvallend kort, van 10-15 uur. Maar dan ligt het tempo wel heel erg hoog. De collega’s waren erg aardig. Het hielp wel wat dat zijn tante er een gewaardeerde medewerker was, en Chady heeft nu ook koffie leren drinken. Wat hem verder opviel was de geringe aandacht voor veiligheid: geen camera’s en weinig bewaking.

Hij was erg verrast dat er bij zijn vertrek spontaan werd gehuild.

Enkele voorbeelden Chantal v.d. Meij was in Kopenhagen geweest bij de Deense afdeling van ‘Artsen zonder RSG MAGAZINE - 20 | 2011

3

‘I-WORK’

Ilse v.d. Bergh ging naar Siem Reap in Cambodja om daar Engelse les te geven. Ze had dat contact gelegd via WLS International.

Goede docenten Engels zijn in Cambodja erg schaars, en als ze er zijn vragen ze hoge tarieven. Ze dacht dat ze in een basisschool terecht zou komen, maar dat bleek toch een middelbare school te zijn. Ze kwam zondag aan, en dacht maandag te starten. Maar toen was er geen school. Ze heeft daarom haar tijd nuttig besteed door bij een weeshuis, gedreven door nonnen, te helpen. En toen voor de klas…..

De leerlingen varieerden in leeftijd van 13-20 jaar. De docenten gaven haar wat boeken en lieten zich verder niet veel meer zien. De eerste groep was klas 12, met leerlingen van 19 à 20 jaar. Die waren wel verbaasd toen ze er achter kwamen dat ze nu dus les kregen van een zeventienjarige. Maar op haar vragen aan de klas kwam maar heel weinig respons in het Engels; er viel nog heel veel te leren. De school had lestijden van 7 – 17 uur. Zelf draaide Ilse van 8-11 en van 14-17 uur mee. De vier ritjes per dag van en naar haar logeeradres maakte ze achterop de motorfiets van haar “chauffeur” die daar het schappelijke prijsje van 1 dollar per rit voor rekende.

In haar vrije tijd bezocht ze het ‘floating village’ waar tot haar verbazing gewoon werd gezwommen terwijl er slangen en eventueel ook krokodillen in het water konden zitten. En natuurlijk werd het beroemde tempelcomplex van Angkor Wat bezocht.

Ilse was getroffen door het enorme gebrek

aan leermiddelen op de school, terwijl je voor een relatief klein bedrag een hele klas van wat spullen kunt voorzien. Zo had groep 7 geen lesboeken, en moesten andere klassen het wel eens doen met de helft van de benodigde boeken. Het was verder een hele aparte ervaring dat bij binnenkomst alle leerlingen netjes voor je opstonden en ook bleven staan tot je nadrukkelijk had aangegeven dat ze weer mochten gaan zitten. Vergat je dat, dan bleven ze rustig staan. Een opmerkelijke uiting van respect voor leraren!

Michelle Neleman was terecht gekomen in Victoria Canada (aan de westkust, op Vancouver Island). Ze was daar betrokken bij een enorme boekenmarkt georganiseerd door de lokale krant de Times Colonist. Er werden in korte tijd zo’n 200.000 boeken aangevoerd die door een 100-tal vrijwilligers gesorteerd en geprijsd moesten worden. De prijzen waren alleszins redelijk: 1, 2 of 3 Canadese dollar per stuk. De opbrengst was bestemd voor een fonds voor kinderen met leesproblemen. Soms werd er wel iets heel kostbaars ingeleverd, zoals een 200 jaar oude Bijbel. In dat geval verschijnt er een oproep in de krant of iemand daar toch aanspraak op kan maken en of het geen vergissing is. Op de dag van de verkoop is er een enorme belangstelling; er staat een rij om het gebouw heen. Ook (internationale) media zijn paraat.

In de vrije tijd werd o.a. Vancouver bezocht, werd een ijshockeywedstrijd bijgewoond, en kon Michelle een keer golf spelen. Even wat ‘hiken’ in de natuur pakte wat anders uit dan ze zich had voorgesteld. Want het draaide uit op een pittige beklimming van Mount Douglas.

Justin Plug kreeg tijdens zijn stage de bijnaam ‘the bikeman’. Hij was terecht gekomen bij een filiaal van Halfors in Stamford, Engeland.

Dit bedrijf was voor hem door zijn gastgezin geregeld. Een Halforswinkel is daar veel groter dan bij ons. Ze verkopen er o.a. ook auto-

RSG MAGAZINE - 20 | 2011

4

wereldwijd onderdelen en kampeerspullen. De manager had zijn personeel niet zo hoog zitten; hij vond de Engelsen maar lui. Na een rondleiding in het bedrijf en een introductie in het gebruik van de bedrijfssoftware kwam Justin op de fietsafdeling terecht. Verkoop, reparatie, en assembleren. Nieuwe fietsen werden in brokstukken aangevoerd en moesten ter plekke in elkaar gezet en getest worden. Juist dat werk leverde hem de bijnaam ‘the bikeman’ op.

Overigens zijn fietsers in Engeland nog steeds erg kwetsbaar in het verkeer; automobilisten houden absoluut geen rekening met je. Op de vierde dag was het wel even heel hard werken geblazen, want er werden maar liefst 56 nieuwe fietsen in kratten en dozen aangevoerd. Dat moest eerst versjouwd worden en daarna werden ze in elkaar gezet. Ook kreeg Justin baliewerk te doen. Dat was wel lastig omdat er veel technische vragen werden gesteld, en vaak over motoren. En dan ook nog eens in een lastig dialect. Zijn vrije tijd werd besteed aan het bezoeken van een rugbywedstrijd, en natuurlijk een keer fish & chips eten.

Niek Hensema deed zijn stage in Hong Kong bij de verzekeraar AXA. AXA is een van oorsprong Europese multinational die nu in China vooral levensverzekeringen probeert te verkopen. Het kantoor van AXA zit op de 66e verdieping van een wolkenkrabber. Er is een soort kantoortuin die super rustig is; je hoort voornamelijk het

RSG MAGAZINE - 20 | 2011

getik op de toetsenborden. De hiërarchie is af te zien aan de werkplekken; hoog in rangorde zit aan de raamkant en laag aan de gangkant.

Niek was hier terecht komen via zijn tante die hoofd is van de interne communicatie in de regio (die een groot deel van Azië omvat).

Niek hield zich bezig met de analyse van facebookgebruik en de mogelijke toepasbaarheid van dat medium voor AXA. Verder heeft hij interviews afgenomen bij diverse medewerkers; dat bleek trouwens een erg internationaal gezelschap te zijn.

Bij Chinese bedrijven is de hiërarchie enorm sterk; niemand zal een baas tegenspreken. De westerse bedrijven die nu in China opereren gaan daar beduidend soepeler mee om. In zijn vrije tijd ging Niek een keer naar een restaurant bovenin een wolkenkrabber van 500 meter hoogte. Het uitzicht was heel even mooi, maar toen zat de top van deze toren zelf in de wolken.

personeelsleden werkzaam. Lilian hielp met archiveren (dat bleek een chaos te zijn), en met het verzendklaar maken van pakketten.

(Overigens erg kostbare zendingen). Tijdens het laatste deel van haar stage mocht ze in het testcentrum werken. Het ging dan om het nalopen van ontwikkelde programmatuur op tekortkomingen. Ontbrak er bijvoorbeeld een vleugel aan de afbeelding van een vliegtuig?

Maar ook of er bugs in zaten als je het vliegen echt ging simuleren. Lilian heeft een EM-profiel en heeft niet zoveel affiniteit hiermee, maar toch vond ze het de moeite waard om een keer dit type werk te doen. In haar vrije tijd bezocht ze een ‘food festival’, een megabioscoop, en natuurlijk een lokale pub.

Lilian van Dodewaard ging naar het bedrijf Micronav in Bournemouth UK. Micronav maakt programmatuur voor simulaties en trainingen voor de militaire en burgerluchtvaart. Ook ontwikkelen ze 3D software om vliegvelden mee te ontwerpen. Lilian was daar terecht gekomen via de vader van haar vriend die bij de luchtmacht werkt. De vrouw in het gastgezin waar ze verbleef werkte als ‘supervisor’ in dit bedrijf. Er waren ruim 60

De tvwo’ers vinden I-WORK aan het begin van het jaar best moeilijk om aan te pakken. Maar als ze het uiteindelijk hebben gedaan blijkt het keer op keer een prima ervaring te zijn, die het zelfvertrouwen nog eens extra vergroot.

RSG MAGAZINE - 20 | 2011

5

flevo Bike

Regen? Zo kun je er weer tegen!

Halverwege februari bezocht klas 2Ta Flevobike in Dronten. Ze zagen daar wat voor bijzondere ligfietsen er allemaal worden bedacht en geproduceerd bij dit bedrijf. Maar de leerlingen waren er niet alleen om fietsen te bekijken en uit te testen, ze kregen ook een opdracht mee: ontwerp een regenbescherming voor de ‘Oké-ja fiets’, een bepaald model ligfiets.

De afgelopen maanden zijn de leerlingen hard aan het werk geweest. Ze hebben onderzocht

waar een regenbescherming aan moet voldoen.

Misschien hebben ze jou ook wel gevraagd wat je belangrijk vindt aan een regenbescherming.

Met deze informatie kwamen ze tot allemaal verschillende ideeën. Wat dacht je van een opvouwbaar dak of een dakje dat uit je zadel rolt... Afgelopen week hebben ze alles gepresenteerd aan André Vrielink, de zoon van de oprichter van het bedrijf. Hij gaf iedereen feedback op hun voorstellen. Sommigen hadden een hele mooie presentatie in elkaar gezet, en anderen hadden een goed uitgewerkt model of prototype gemaakt. Zo is het idee van

een soort paraplu helemaal niet zo gek, maar dat zou je nog wat mooier kunnen uitwerken door de lengte van de baleinen te variëren en wat meer aandacht aan de stroomlijn te geven.

Omdat je voeten bij dit model ligfiets naar voren steken was het idee om bij regen een soort laars aan te doen met een koplampje er in ook wel een aardige vondst.

RSG MAGAZINE - 20 | 2011

6

‘Tea in the park’ Tea in the park, Bears of stone and no deepfried Marsbar In de activiteitenweek vertrokken de 3ttoklassen van Levant en Slingerbos naar York om zich onder te dompelen in de Engelse taal en cultuur. Via Zeebrugge ging de reis met de ‘Pride of York’ naar Hull. De eerste kennismaking met ‘cultuur’ was het entertainmentprogramma aan boord van de boot én natuurlijk het echte ‘English breakfast’ de volgende morgen. Wie lust er nu geen gebakken spek met ei, worstjes, witte bonen in tomatensaus en bloedworst als je net heerlijk drie uurtjes hebt geslapen in een door de zee wiebelende kajuit?

• kijken veel sport op TV (overeenkomst??)

• en hebben vaak bloemetjesbehang.

De natuur rond York werd verkend bij Flamborough Head waar iedereen een wandeling maakte langs de kliffen. Daarna op het strand ‘even’ uitrekenen hoe hoog de klif eigenlijk is. Dat je daarvoor in het natte zand moet liggen was natuurlijk geen probleem.

Ook de stenen rotsformaties bij Brimham Rocks werden enthousiast onderzocht. Lekker klimmen en klauteren en op zoek naar de ‘Dancing Bear’ of ‘ het strijkijzer’ – hoe meer fantasie hoe meer je zag.

Het media museum in Bradford was een fantastische ervaring waarbij zelf een

dat er wat jam zat aan het eeuwenoude beeld maar de scones met clotted cream en raspberry jam werden met smaak gegeten! De gedichten die leerlingen daarna voordroegen bij de Atlas fontein lieten zien hoe inspirerend Engeland kan zijn. Alle gedichten combineerden ‘rocks’ met ‘love’ – en dat bleek zowel romantisch als humoristisch te kunnen.

Dat we ook nog hebben rondgelopen in monnikspijen en leerden dat ‘ praten tijdens de les’ vroeger ertoe leidde dat je de voeten van de docent moest kussen, dat we het zonlicht hebben zien schijnen door de middeleeuwse gebrandschilderde ramen van de York Minster en dat we bij een boottochtje

Om Engeland goed te leren kennen werden in vijf dagen de natuur, cultuur en het dagelijks leven verkend. De avonden verbleven alle leerlingen in een gastgezin waarbij ze nadrukkelijk het Nederlandse leven met het Engelse moesten vergelijken.

Een paar uitkomsten: • Engelsen eten pizza en patat in dezelfde maaltijd, • zijn heel aardig,

storyboard werd gemonteerd en de trucjes van o.a. Harry Potter opnames uit de doeken werd gedaan.

De geschiedenis en cultuur van York en omgeving bewonderden we o.a. vanuit de ‘open-top-bus-tour’ waar we in de zon luisterden naar de belevenissen in en rond York. We voelden ons heel chique bij Castle Howard, waar we een echte high tea in het park hadden georganiseerd. Beetje jammer

op een ‘piratenschip’ de helikopter van de reddingsbrigade hebben gehinderd was ook nog mooi meegenomen. Al met al een topreis – alleen jammer dat we nergens de door meneer Wiffen zo geroemde ‘deep-fried-marsbar’ hebben kunnen vinden!

Namens alle leerlingen 3T, mr Wiffen, mr Olthof, mw Gault, mw de Boer.

RSG MAGAZINE - 20 | 2011

7

DUTCH DESIGN Emma Teunissen

Sharon Lubbersen

Emma Teunissen

Ellen van Dijk

Lianne van Ittersum

RSG MAGAZINE - 20 | 2011

8

examenwerk beeldend 2011 Iris van den Bosch

Kirsten Branderhorst

Marloes te Pas

Willie Drost - Anita Sneddon - Vera Verzijl

Lisanne Benek

Emma-Lynn de Herdt

RSG MAGAZINE - 20 | 2011

9

ROME 5(t)vwo ging naar Rome toe…

De leerlingen die mee naar Rome gaan, hebben in de onderbouw twee jaar op vrijwillige basis Latijn gevolgd en in de bovenbouw KCV (Klassieke Culturele Vorming), oorspronkelijk een gymnasiumvak. Het vak KCV biedt de volgende onderdelen aan: mythologie, filosofie, tragedie, bouwkunst en schilderkunst en de doorwerking naar de Europese cultuur.

Het vak wordt afgesloten met de Romereis in klas 5(T)VWO. Deze reis is een cultuurreis, waarbij ook nog eens zo’n zestig kilometer te voet wordt afgelegd. Dit jaar was de derde reis sinds het invoeren van het vak KCV. De leerlingen verheugen zich er al jaren van tevoren op en genieten zichtbaar van deze overvloed aan cultuur, en gezelligheid.

Na een voorbereiding van vier jaar was het dan dinsdag 8 maart zover: om 06.15 zaten 27 leerlingen en drie begeleidsters (mevrouw de Boer, mevrouw de Jonge en mevrouw Onnekink) in de bus richting Düsseldorf, waarvandaan het vliegtuig ons naar Rome bracht. We vlogen over de prachtig besneeuwde Alpen en waren dusdanig op tijd in het hotel aangekomen (kamerindeling, weekkaart voor het openbaar vervoer regelen, etc.) dat we nog een stukje middagprogramma (Santa Sabina o.a.) konden doen. Na het avondmaal gingen we gezamenlijk naar de Trevifontein, waar iedereen uiteraard een muntje over de schouder in de fontein wierp: iedereen wil immers naar deze stad terugkomen!

Woensdag persten wij ons zeer vroeg (door ervaring wijs geworden delen wij de groep in drieën om het overzicht te bewaren) in de metro richting Vaticaan. Eerst de Vaticaanse

musea en de Sixtijnse Kapel en daarna de Sint Pieter en de Engelenburcht. Gevolgd door een wandeling naar de Piazza Navona. Na het avondmaal (telkens moesten er drie leerlingen aan de tafel van de begeleiding zitten, maar ze hebben niet geleden … hopen wij!) mochten de leerlingen tot 11.00 uur zelf de stad gaan verkennen. Dit mochten ze alle andere avonden ook, mits ze minimaal in groepjes van vier samen optrokken en op tijd in het hotel terug waren. Dit was nooit een probleem. Ze waren ’s avonds zo moe dat ze zelfs meteen gingen slapen! En ja, nog niet vermeld, tussen de middag kregen de leerlingen de gelegenheid om te lunchen. En ze kregen ook nog tijd om te winkelen.

Donderdag stonden het Colosseum, het Forum Romanum, het Circus Maximus, de Bocca della Verita en het Pantheon op het programma en vrijdag de Ara Pacis (het altaar van de vrede, door keizer Augustus opgericht) en daarna Ostia, de havenstad van het antieke Rome (dertig kilometer ten westen van Rome) … dachten we … Maar aangekomen bij de metro bij de Spaanse trappen stopte de reis naar Ostia: het openbaar vervoer staakte weer eens.

Elk jaar (elke week?) is er wel een staking en moet je het programma omgooien. Braaf wachtten de leerlingen op de trappen in het zonnetje af welk programma we nu zouden gaan volgen, alles te voet uiteraard. Dat werden de Markten van Trajanus en een aantal kerken. De meegebrachte lunch (bedoeld voor Ostia) werd door veel leerlingen aan de Tiber genuttigd.

Zaterdag stond ’s ochtends in het teken van de kerken, waaronder de San Clemente (drie lagen op elkaar van de Romeinse tijd tot de middeleeuwen) en de Santa Maria della

Vittoria. ’s Middags, na de lunch in het park bij de Villa Borghese, een bezoek aan dit zeer bijzondere museum, waar de leerlingen voor de zoveelste keer verzuchtten dat ze nu alles in het echt zagen en niet op plaatjes of foto’s! Er volgde ook nog een rondleiding in de Catacomben van Priscilla, waar o.a. de oudst bekende schildering (tweede eeuw na Chr.) van het laatste avondmaal te vinden is.

Hadden we de hele week prachtig zonnig weer, zondag werd een regendag. Toch zijn we naar Ostia gegaan, wel koud en nat, maar toch kregen de leerlingen een indruk en konden we hen enkele highlights laten zien en zongen we ‘onder moeders paraplu’! ’s Middags hebben we een binnenprogramma gedaan en een bezoek aan het Palazzo Massimo (Nationaal Museum van de oudheid) gebracht. Zeer boeiend, want er waren daar bijvoorbeeld de kamers van Livia (vrouw van keizer Augustus), compleet met schilderingen of hele mozaïekvloeren.

Moe, nat, maar voldaan aanvaardden we de terugreis en waren pas rond 01.30 uur in Harderwijk. Dapper ging iedereen de volgende dag na het tweede uur naar school! Of er veel opgestoken werd??

Ondanks het feit dat de leerlingen tijdens hun schoolloopbaan veel internationaal op pad geweest zijn, kijken ze op deze reis terug als de meest indrukwekkende. Dat komt misschien door het feit dat ze vier jaar lang bij elkaar in deze groep zitten en zich er zo expliciet op voorbereiden.

En, in tegenstelling tot vorig jaar, is dit jaar niemand bestolen, een wondertje!

RSG MAGAZINE - 20 | 2011

10

model in 1 day Een model in 1 dag De TU Delft houdt jaarlijks een wedstrijd voor slimme meiden. Het ontwikkelen van een wiskundig model en dat vervolgens testen. En dat alles in 1 dag. Een RSG-team bestaande uit 5 vwo’ers wilde dat wel eens meemaken, en dus gingen Chantal van der Poel, Rianne van Outersterp, Thirza van Ramshorst, Esther Postma en Eva Lutjes richting Delft. Daar kregen ze de student Wieger als begeleider (hij bleek 1 goudvis als huisdier te hebben). Na een korte introductie werden er twee interessante colleges gegeven: over lineair programmeren en over duurzame energie. En daarna begon het echte werk. Het maken van een serie opdrachten over lineair programmeren, waarmee maximaal 40 punten vielen te halen.

Ons team scoorde daar met 33 punten heel hoog. (Tot hun verbazing probeerde een ander

team ongegeneerd af te kijken). Daarna volgde de praktische opdracht. Naar keuze met een modeltrein zoveel mogelijk kaas vervoeren, een waterpomp in Afrika op zonne-energie laten draaien, of een aardoliepomp die functioneert op een alternatieve energiebron.

In al deze opdrachten speelden aspecten van lineair programmeren en duurzame energie een rol. De RSG’ers gingen met de modeltrein aan de slag. Je moest een locomotief zoveel mogelijk rondjes met een karretje (beladen met kaas) laten rijden. Daarbij kon je 1, 2 of 3 karretjes er achter koppelen. Er waren drie mogelijke energiebronnen, zonne-energie (met subsidie), een accu, of netstroom. Om deze opdracht goed te doen moest je eerst het verbruik meten van de locomotief met 1, 2 of 3 karretjes en het vermogen van de energiebronnen. En daar ging het mis. De metingen klopten niet (lag natuurlijk aan

de spullen!) en dus werd niet voor de beste aanpak gekozen. Er reed 21 keer een karretje rond en dat leverde 30 punten op, niet genoeg voor de volgende ronde. Want van de 20 teams gingen er eerst 5 door naar een jury, die drie selecteerde voor de slotpresentatie en de bepaling van het eindklassement. De winnaars bleken trouwens behalve een grote beker elk een laptop te krijgen!

Na afloop werd er gegeten bij een studentenvereniging, en daarover valt vooral te zeggen dat de porties groot waren. Onze RSG’ers gingen vervolgens weer tevreden naar huis. Ze hadden een prima dag gehad, en het had voor iedereen ook nog een oplaadapparaat met zonnecellen opgeleverd waarmee het mobieltje van stroom voorzien kan worden.

Deze dag is echt een aanrader!

RSG MAGAZINE - 20 | 2011

11

uitwi s s e l i n g

Uitwisseling Roemenië Voor het eerst was er dit jaar een uitwisseling met Roemenië. Het begon allemaal vorig schooljaar toen ik samen met Gijs, mevrouw Groen en mevrouw Hartog naar Roemenië gingen. Na afloop van die week Roemenië waren we allemaal erg tevreden. En eigenlijk was er nog een land nodig voor een uitwisseling.

Daarom werd er achter de schermen veel gepraat en geregeld. Met als resultaat deze uitwisseling. Erg leuk, want zo ging ik nog een keer naar Roemenië!

We verzamelden maandag 9 mei op Schiphol.

De hele reis naar Roemneië ging goed: 2 uur op Schiphol doorbrengen, 3 uur in het vliegtuig en toen nog 3,5 uur per bus naar het dorpje Bran. We kwamen pas ‘s avonds half 12 aan. En toen kregen we een typisch Roemeens diner.

Wat helaas maar bij enkele mensen goed in de smaak viel.

De tweede dag gingen we lopend naar het kasteel van ‘Dracula’ toe, dat op korte afstand van ons hotel was. En ‘s middags gingen we naar een ander kasteel toe met de bus. Toen we daarvan terug waren had je nog veel vrije tijd. Om 8 uur kregen we ons diner en toen nog een kampvuur. Maar daar gingen niet veel mensen heen. Iedereen ging naar elkaars hotelkamer om daar te relaxen.

Woensdag, de hele dag reizen. Van west naar oost Roemenië met de bus. En natuurlijk, nog een onverwachte politiecontrole… Na 8 uur

bus waren we er eindelijk! In Constanta, bij onze Roemenen. Ik kende er van vorig jaar nog veel mensen. Dus het was weer geweldig om ze te zien.

Eenmaal aangekomen werden veel koffers bij de school gezet en gingen we met de helft van de groep uit eten.

Dag 4: de hele dag school. Je kon sporten, maar een aantal anderen waaronder ik gingen Engels lessen volgen. Die kinderen daar kunnen al vanaf 2 jaar Engels krijgen! In Roemenië besteden ze echt veel aandacht aan de Engelse taal. We volgden in totaal 3 lessen. Eerst van kinderen rond de 9 jaar, toen van kinderen van 2 t/m 6 jaar. En tot slot van een klas met 14 meiden en 1 jongen van ongeveer 14 à 15 jaar oud.

In de avond gingen we met z’n allen naar een karaokebar. Geweldig! We bleven daar tot ongeveer half vier ‘s ochtends. Gelukkig was het de volgende dag family day!

We hadden met iedereen om 15:00 uur afgesproken bij de school en om 15:15 bij een shopping mal. Eenmaal daar gingen we langs een mega meer lopen en om 18:00 gingen we bij een restaurant eten. Daarna liepen we weer terug naar de shopping mal in Mamaia (een heel mooi gebied van Constanta). Daar gingen we naar de Mac Donalds toe om wat te drinken en dan te bowlen. ‘s Avonds gingen we naar een café toe, en tot slot maakten we een strandwandeling tot 3 uur.

Dag 6, zaterdag: om 8 uur moesten we al bij

de school zijn om met de bus naar Tulcea te gaan voor een rondvaart over de Donau. Een erg mooi natuurgebied.

En weer gingen we ‘s avonds uit. Dit keer naar een discotheek om de hoek. In de bus naar Tulcea hadden we te horen gekregen dat we al ‘s ochtends om vier uur bij de school moesten zijn om het vliegtuig nog te kunnen halen. Dus hebben we de hele nacht door gefeest. En om 3:30 gingen we terug naar de school.

Mijn gastgezin woonde naast de school.

Dus heb ik nog midden in de nacht afscheid genomen van de moeder van ‘mijn Roemeen’.

Een hele aardige vrouw.

En toen moesten we afscheid nemen van onze gezinnen. Voor velen was het heel zwaar. Er werd veel gehuild en heel veel wilden best blijven. Maar we moesten terug. De busreis naar Boekarest leek erg lang. Terwijl het maar 3,5 uur was. Iedereen sliep in de bus. En ondertussen had meneer Aktepe nog wat shots gemaakt met zijn videocamera.

Eenmaal in Boekarest ging het wat sneller. We zaten redelijk vlot in het vliegtuig waarin nog velen wat hebben geslapen (ja, ook ik).

Ik ben weer van mening dat Roemenië geweldig is, zeker ook de mensen. Ze zijn erg gastvrij en vriendelijk. De leu is redelijk goedkoop (€1 € = 4 leu). Ik zou er zeker weer naar terug willen.

Ik kan niet wachten tot september, als ze naar Nederland komen!

Martijn Kamphorst RSG MAGAZINE - 20 | 2011

12

Roe m e n i ë

Interview met Roemeens gastgezin De uitwisseling met Roemenië was verreweg de beste activiteit van dit jaar. Het was gezellig om bij een Roemeens gezin te zitten, al was het maar voor een week; een ervaring die ik niet snel zal vergeten Ik zat in een erg rijk en luxe gezin met twee kinderen, een vader, een moeder en een oma. De plaats waar we zaten was Constanta. Hier heb ik een interview met de familie gemaakt.

Hoe is het dagelijkse leven in Roemenië?

In Roemenië is het leven iets anders als in Nederland. De werktijden zijn wel hetzelfde, maar hier is er veel verschil tussen armoede en rijkdom. Als je ‘s ochtends naar je werk gaat, moet je wel drie maal nakijken of je alles veilig hebt achtergelaten. Ook moet je erg goed letten op je privéspullen, omdat mensen eerder geneigd zijn om spullen van je te stelen. ‘s Avonds moet je vooral goed opletten dat het alarm van je huis aan staat.

Wat doet u (de vader) voor werk, en zijn er grote inkomstenverschillen?

Ik ben hotelmanager. De inkomsten hier zijn vrij laag, maar de prijzen ook, dus dat houdt elkaar goed in balans.

Zijn er veel uitgaansmogelijkheden in Constanta?

Ja, dat zijn er erg veel. Er zijn vooral veel restaurants en bars. Ook zijn er aardig wat nachtclubs en karaokeclubs.

Wat vonden jullie van het contact met de Nederlanders?

Het contact met de jongens ging erg goed en snel. Alle Nederlanders spreken wel een aardig woordje Engels, dus de taal is niet echt een probleem. De meiden stelden zich in het begin wat afwachtend op. Dat is aan het eind van de week wel erg veranderd.

Wat deden de Nederlanders vooral wél goed?

De Nederlanders weten zeker hoe ze moeten feesten. We kijken er naar uit om dit in Nederland ook te gaan doen!

Wat deden de Nederlanders vooral nìèt goed?

Misschien was het niet zo slim geweest om ‘s avonds laat zingend over straat te gaan... Al deden wij dit zelf ook.

Hoe was het om host te zijn?

Het begin was even wennen, omdat je toch een ‘onbekende’ in huis neemt. In het midden van de week ben je er al wel aan gewend en is het een stuk makkelijker. Je moet alleen wel veel rekening houden met de ander zijn dagelijkse zaken.

Wat is het eerste wat je gaat doen als je in Nederland bent?

Het eerste is weer uitgebreid met de Nederlanders bijpraten. Daarna even de buurt verkennen en tot slot goed uitrusten van de reis!

Als je naar Nederland komt, wat zou je dan willen doen/bezoeken?

Allereerst Amsterdam. Ik heb zoveel over die stad gehoord, nu wil ik hem wel eens in het

echt zien. Daarnaast lijkt Utrecht me heel leuk, en natuurlijk Harderwijk/Zeewolde omdat dat zo vol in de natuur ligt.

Hoe vond je dat ik me gedroeg als gast?

Je was erg netjes, elke keer goed op tijd en erg beleefd. We hebben het erg naar ons zin gehad met jou erbij, en jij en je familie zijn altijd welkom!

Rick Scholing, 4 havo F

RSG MAGAZINE - 20 | 2011

13

SUBSIDIE Veel subsidie voor RSG-project Sinds oktober 2010 werken 19 leerlingen in 4VWO samen met hun drie coaches (Wilt Pathuis, Anne-Marieke Staal, Ellen de Rijke) in een pilot. Het doel van de pilot was aanvankelijk om leerlingen meer hun eigen leerroute te laten bepalen. ICT zou daarbij een belangrijke ondersteuning moeten leveren.

Om die reden konden leerlingen via school een laptop aanschaffen. Vrijwel alle leerlingen kozen daarbij voor een MacBook. De leerlingen die aan de pilot meedoen hadden zich aan het eind van de derde klas opgegeven naar aanleiding van een presentatie door één van de coaches. Daarin hebben we de nadruk gelegd op een aantal elementen: vrijheid om te bepalen wanneer je leert, het samen leren met andere leerlingen, vrijgekomen tijd benutten om extra dingen te doen, het gebruik van ICT en het maken van een portfolio. Gedurende dit traject zijn we begeleid door een externe adviseur, Bob Hofman. Hij heeft in bijeenkomsten met coaches en in bijeenkomsten met leerlingen gezorgd voor inspiratie en richting.

De metafoor die we gebruiken is die van een expeditie: in een expeditie ga je samen met een aantal mensen op pad, je bent dus van elkaar afhankelijk, maar het is ook prettig dat er een expeditieleider is. De bestemming staat in feite vast (het eindexamen), maar de ervaringen die je onderweg opdoet zijn minstens zo belangrijk als het bereiken van die bestemming. Tijdens de reis houd je een

reisverslag bij waarin je reflecteert op je ervaringen en op basis daarvan kun je, indien nodig, je route wijzigen. Andere reizigers kunnen feedback geven op jouw ervaringen en daarmee een belangrijke bijdrage leveren aan jouw reis. Je bent dus niet alleen verantwoordelijk voor je eigen ervaringen, maar het is de bedoeling dat je jouw expertise deelt met anderen zodat je van elkaar kunt leren, elkaar kunt stimuleren nieuwe wegen in te slaan en uiteindelijk een hoger doel bereikt.

In het eerste jaar is gebleken dat een aantal leerlingen heel goed in staat is om minder lessen te volgen, en in de vrijgekomen tijd aan extra (door hen zelf gekozen) projecten te werken. Niet elke leerling heeft in dezelfde mate behoefte aan vrijheid. Het gezamenlijk werken aan projecten, het gezamenlijk reflecteren en communiceren bleken lastig.

Als intern communicatiemiddel is sinds enige maanden gekozen voor een wiki. Nog niet voor iedereen is het vanzelfsprekend hier gebruik van te maken.

Om de continuïteit van het project te waarborgen hebben we een zogenaamde SLOA-subsidie aangevraagd. Een SLOAsubsidie is bedoeld voor het ondersteunen van onderwijsvernieuwingen. Deze gelden worden door de VO-raad beheerd, en een onafhankelijke commissie adviseert de raad over het toekennen van de subsidiegelden.

Maar liefst 70 scholen hebben een aanvraag ingediend, en in eerste instantie zijn slechts elf aanvragen gehonoreerd, waaronder de onze.

Dit betekent dat we de komende twee jaren coaches en onderzoekers kunnen honoreren.

Om zowel in de praktijk verder te gaan met deze pilot, als ook om onderzoek te doen teneinde de theoretische basis te verstevigen.

Het begrip “motivatie” staat centraal in de pilot. In de aanvraag is de doelstelling als volgt omschreven: Vanuit de schoolmissie “Binden, boeien, groeien” wil RSG Slingerbos | Levant talentontwikkeling van leerlingen zoveel mogelijk stimuleren. Met talentontwikkeling wordt bedoeld, het ontdekken, verkennen en uitbouwen van eigen interessegebieden, mogelijkheden en leerdoelen, die kunnen leiden tot excelleren. Het gaat niet alleen om vakspecifieke talenten, maar ook om talenten en/of interesses buiten de schoolvakken.

De verwachting is dat leerlingen door talentontwikkeling succeservaringen opdoen in leren en zich daardoor met meer plezier en motivatie ontwikkelen op school.

Ook is de verwachting dat een pilot talentontwikkeling een goed startpunt is voor het ontwikkelen van een ‘community of learners’ waarin onderzoeksvaardigheden centraal staan.

Het is de bedoeling dat onze ervaringen de komende jaren worden verwerkt in een documentaire. Hopelijk kunnen we daarmee aan de rest van Nederland laten zien wat voor spannende vernieuwingen op RSG Slingerbos | Levant plaatsvinden.

RSG Levant Touwtrekken Koninginnedag 2011 Op zaterdag 30 april 2011 was het prachtig weer en het touwtrekteam van de Levant bestaande uit: Joe Brander, Marc Rijers, Marnick Swart, Max Wolters, Glenn Broer en Chiel Jager (ons geheime wapen) stond klaar om de spierballen eens flink te laten zien aan de tegenstanders. Burgemeester Gorter was scheidsrechter bij het touwtrekken en het geheel werd gepresenteerd door Leonie Cremer. Er deden vijf teams mee dit jaar. Drie tegenstanders waren helaas toch echt te sterk voor onze jongens, maar dat neemt niet weg dat er een hele hoop plezier was. Het team van Hans en Grietje (pannenkoekenhuis) heeft gewonnen. De vierde plek voor onze jongens een mooie prestatie!

Volgend jaar weer?

Joset Zaalberg, conciërge RSG Levant

Fotografie: Karin Huijzendveld - KHFotografie

RSG MAGAZINE - 20 | 2011

14

column uit de klas geklapt

Hoi! Volgens mij zijn we allemaal toe aan vakantie...

School wordt alleen maar saaier, alle leuke dingen zijn al geweest: schoolfeesten, uitjes, activiteitenweek, examenstunt. Voor mij persoonlijk was de activiteitenweek het leukste. Ik ben namelijk naar Denemarken geweest met de tweetalige tweede klassen! In december waren er al Deense leerlingen geweest op de RSG, en nu gingen wij naar onze Deense ‘match’ toe. Het begon allemaal met de busreis, wat voor velen ook het hoogtepunt was van de hele uitwisseling. Na 3 stops en ongeveer 11 uur rijden waren we aangekomen in een dorpje dat tegen de stad Aarhus aan ligt. De Denen stonden natuurlijk allemaal al op ons te wachten en we werden allemaal hartelijk ontvangen. Na een korte welkomstspeech mochten we met onze ‘matches’ mee naar huis. Voor sommigen viel dit erg tegen, en anderen hadden het juist heel erg goed. De tweede dag gingen we met onze Denen mee naar school en kregen we daar wat lessen. ‘s Middags gingen we met z’n allen bowlen en ‘s avonds had je vrije tijd. Velen spraken met andere Nederlanders en hun matches af om wat te doen na afloop van de school, wat erg gezellig was. ‘s Woensdags gingen we weer met z’n allen weg, dit keer naar Legoland! Het was een hele leuke, maar vermoeiende dag. Op donderdag gingen we een wandeltocht doen door de stad Aarhus en konden we ‘s middags lekker shoppen! Die avond hadden we nog een soort afscheidsdiner en de volgende dag gingen we weer naar huis... Sommigen keken er erg naar uit om weer naar huis te gaan en anderen hadden

het er even moeilijk mee. Maar toen we uiteindelijk in de bus zaten verlangde iedereen wel weer naar zijn eigen bed! En ja hoor, om ongeveer 6 uur stond iedereen weer lekker op de parkeerplaats bij school.

Het was een erg leuke ervaring, om nooit te vergeten!

Denise Hee! Dit jaar werd er erg veel gedaan tijdens de activiteiten week. Bijna iedereen was wel weg. Zo waren er mensen naar Denemarken (2tto) toe, Zwitserland & Tsjechië (4vwo), Duitsland, Italië en Roemenië (4havo), Terschelling (3havo) en nog veel meer. De bruggers waren dit keer op school met projecten als djembee. Wat waarschijnlijk wel leuk is geweest! Ik ben dit schooljaar met uitwisseling naar Roemenië geweest. Vorig jaar was ik er ook in verband met het Comenius Project van mevrouw Groen (die ook weer mee was). Ergens in deze editie van RSG Magazine meer daarover!

Nu ik er bij nadenk terwijl ik dit schrijf, is dit eigenlijk alweer mijn laatste stukje tekst voor dit schooljaar…

Wat gaat de tijd toch weer snel! Op de 1 na laatste dag van de examens hadden we het tijdens MAW en bij Nederlands al over de examens. Dat terwijl het nog iets minder dan een jaar duurt voor het zover is (eigenlijk ook snel). Maar eerst nog even focussen op de laatste toetsweek! En dan van de lang verwachte zomervakantie genieten.

Martijn RSG MAGAZINE - 20 | 2011

15

RSG MAGAZINE

CRE W...

Aan het begin van het schooljaar ontvangt iedereen weer een nieuwe informatiegids met alle RSG medewerkers en hun functies.

3 havo project

FRISSE

O

NEEL

LOCATIE SLINGERBOS

RSG MAGAZINE

PERS

volgend NUMMER

START LOCATIE LEVANT Volgend RSG Magazine - extra aandacht voor: ‘FRISSE START’

FLEVO ACADEMIE Flevo-academie swingt door De Flevo-academie groeit maar door. Het afgelopen cursusjaar waren er maar liefst 240 deelnemers bij de cursussen voor volwassenen. Zij konden kiezen uit zo’n 30 cursussen die door 19 cursusleiders werden gegeven (waarvan 17 uit Zeewolde kwamen). Zeewoldenaren voor Zeewolde dus.

De resultaten van de creatieve cursussen werden voor het tweede jaar in The Harbour tentoongesteld zodat een breder publiek kon zien wat voor talent er onder de cursisten

aanwezig is. Overigens is er nog steeds sprake van een ‘vriendenprijs’; het cursusgeld is nog geen 6 euro per lesuur. Intussen worden natuurlijk volop nieuwe plannen gemaakt voor 2011-2012. Opmerkelijk aanbod is daarbij Chinees (zowel de taal en cultuur als Chinees koken, maar dan ook echt en geen afhaal) of Russisch. Beide worden door ‘native speakers’ gegeven. Spannend is ongetwijfeld het ‘gelukspakket’ dat wordt aangeboden. En de schrijftalenten kunnen ontwikkeld worden bij ‘autobiografisch schrijven’ of ‘beeldend schrijven’. En in het technieklokaal van de

AGENDA: Raadpleeg de site van de school voor de allerlaatste gegevens van agenda en belangrijke data:

www.rsgslingerboslevant.nl

VORMGEVING & FOTOGRAFIE - Ton Krabman/ Olaf Budde/ - DRUK - DEKKER DRUKWERKEN LEEUWARDEN

Levant zal hamergeklop of geboor te horen zijn als de cursus ‘klussen in en rond het huis’ bezig is.

Een andere activiteit die onder de Flevoacademie valt is de huiswerkbegeleiding (HWB). Die wordt in 2011-2012 een beetje anders van opzet. Om maar met de jaarlagen te beginnen: de HWB komt er nu voor klas 1 t/m 4. De tijden zijn op beide locaties gelijk: van 13.45 – 16.30 uur. HWB wordt 4 dagen per week gegeven, van maandag t/m donderdag. En dat kost dan €90 per maand.

Kijk voor het aanbod van de RSG Flevo academie op hun site.

FLEVO ACADEMIE CURSUSAANBOD: CHECK DE WEBSITE www.rsgflevoacademie.nl

RSG MAGAZINE - 20 | 2011

16