SP IA EC L U BO GE
RSG
W
MAGAZINE 28 Redactie - Hans Smorenburg - Beeldredactie - Ton Krabman
gebouw e w u e i n Het s Inter view
Voorwoord Architect tect i h c r a e Locatiedirecteur directi logo t e Ontwerp huisstijl h ’ t ‘Comba w e i v r e t In Onderwijsconcept ncept o c s j i w r e Ond Zorgruimte ‘De Levant’ FEEST De gezonde school Opening Openingsfeesten komst e o t Advertenties hool c s e d n o z De ge 1
November 2014 - NR 28 - Uitgave van RSG Slingerbos | Levant - E(mail) RSGmagazine@rsgsl.nl
RSG Magazine Inleiding In januari 2012 hebben de Harderwijkse voortgezet onderwijs-scholen en de gemeente een doordecentralisatie-overeenkomst getekend. De doorgedecentraliseerde scholen hebben hun schoolgebouw en grond van de gemeente overgenomen en zijn daarmee zelf verantwoordelijk voor onderhoud, uitbreiding en kwaliteitsverbetering van de huisvesting. Door de middelen die zij rechtstreeks vanuit het
gevraagd is van alle betrokkenen en met name van leerlingen en docenten. Denk bijvoorbeeld aan het regelmatig verhuizen en wisselen van lokalen, de lesroosters die werden aangepast, en de looproutes die na iedere fase veranderden. Mede namens hen is het gelukt om in een jaar tijd de school compleet opnieuw in te delen en in te richten. Mijn welgemeende complimenten hiervoor! Er is met recht samen gebouwd aan een nieuw schoolgebouw waarin het nieuwe onderwijsconcept vorm kan worden gegeven. In Zeewolde staat al een goed onderhouden, modern schoolgebouw. Komend jaar zullen bij RSG Levant kleinschalige aanpassingen worden verricht, zodat de leerlingen in Zeewolde op dezelfde moderne manier het onderwijs kunnen volgen en daarmee goed worden voorbereid op de aansluiting naar de bovenbouw van de havo en het (t)vwo in Harderwijk.
rijk via de gemeente ontvangen, hebben deze scholen nu zelf een zorgplicht voor adequate huisvesting. RSG Slingerbos | Levant heeft in 2012 het Technasium in Harderwijk ingrijpend verbouwd. Vervolgens is medio 2013 gestart met een verbouwproject om de onderwijsruimte in Harderwijk efficiënter in te richten voor het stijgende leerlingaantal en het gebouw aan te passen aan de onderwijskundige ontwikkelingen. De leerlingen hebben in het schooljaar 2013 – 2014 deels onderwijs gevolgd in noodlokalen die tijdelijk op het sportveld waren geplaatst. Nu, een jaar verder, is de verbouwing afgerond. De leerlingen zijn in september 2014 het schooljaar gestart in een moderne, uitdagende leeromgeving die noodzakelijk is voor het aanbieden van modern onderwijs. Het schoolgebouw heeft een volledige metamorfose ondergaan en is klaar voor de 21e eeuw. Het was een jaar waarin veel flexibiliteit
In dit RSG Magazine zijn diverse onderwerpen opgenomen die te maken hebben met de verbouwing in Harderwijk. Er komen drie vrouwen aan het woord, die verschillende rollen hebben gespeeld vóór, tijdens en na de verbouwing. Als eerste is dat Janneke Snelder, de architecte. Zij heeft het meeste werk verzet vóór de verbouwing. Daarna komt Anne-Marie Leeuwenburgh aan het woord. Naast haar rol als locatiedirecteur van RSG Slingerbos heeft zij vanuit organisatieperspectief de verbouwing begeleid. Strikt genomen heeft de derde vrouw niets met de verbouwing te maken, maar wel met de wens om tegelijkertijd met de opening van het vernieuwde schoolgebouw het huidige logo, dat in het teken stond van de fusie ’t Slingerbos en De Levant 10 jaar geleden, te vervangen door een nieuw logo dat aansluit op deze tijd en de nieuwe onderwijsomgeving. Jessica Benedictus, eigenaresse van jongerencommunicatiebureau Combat, vertelt over het ingewikkelde proces van de totstandkoming van een nieuwe huisstijl en een nieuw logo.
Verder in dit magazine: een artikel over de gezonde school, een succesvolle verandering op het gebied van leefstijl. De onderwijsvisie van de RSG die een belangrijke rol heeft gespeeld bij de indeling van het nieuwe schoolgebouw. De nieuwe zorgruimte bij RSG Levant, het “Geen Punt”-lokaal. Een korte geschiedenis van de oude logo’s van RSG ‘t Slingerbos en De Levant. Een overzicht van de verschillende festiviteiten die ter gelegenheid van de nieuwbouw voor verschillende doelgroepen in november worden georganiseerd. In dit nummer zijn veel foto’s van het vernieuwde schoolgebouw te vinden. Door het hele nummer heen zijn uitspraken van leerlingen over het nieuwe gebouw en leuke feiten rondom de verbouwing verwerkt. Wij zijn trots op ons gebouw. De inrichting is kleurrijk en uitnodigend. Het gebouw beschikt over een mooi auditorium en een nieuwe, goed geoutilleerde keuken. De nieuwe lespleinen, flexibel inzetbare ruimtes en digitaal lesmateriaal maken het mogelijk om gedifferentieerd les te geven en iedere leerling de stof op zijn/haar niveau aan te bieden. Wij willen u graag op de hoogte houden van wat er allemaal is gebeurd bij de RSG en wensen u veel lees- en kijkplezier toe met dit speciale openingsnummer! Mw. H.A. Vaatstra College van Bestuur
RSG MAGAZINE - 28 | 2014
2
Interview architect
‘Ik ben van teflon.’
doe iets met de binnentuin. Ook moest er iets met leerplein-achtige ruimtes gedaan worden.
Het nieuwe gebouw is ontworpen door Janneke Snelder, van Architectenbureau “Snelder Architecten”, dat Janneke samen met haar broer Michiel heeft opgericht. Op hun website staat: Het bureau heeft zich
De oorspronkelijke school was vrij lineair opgebouwd: een gang met lokalen daarlangs. Dat gebouw is in drie fasen tot stand gekomen en op het laatst is er nog een wormvormig aanhangsel (het bestuursgebouw) aan vastgeplakt, dat doodliep. De school is gebouwd in de jaren ’80 tijdens een vorige crisis. Er moest toen werkelijk op alles worden bezuinigd, zelfs op de bewapening in het beton.
gespecialiseerd in het ontwerpen van gebouwen waarin groepen mensen samenkomen in een educatieve, recreatieve of culturele omgeving.
“Fred (Timmermans, HS) is met ons in contact gekomen doordat wij het Panta Rhei in Amstelveen hebben ontworpen. Op het Slingerbos was slechts een vaag programma van eisen. De opdracht was zoiets als: lever ons een visie, een idee van wat mogelijk is, en
Tot en met de jaren ’60 werden scholen gebouwd met een behoorlijk overmaat: de gangen waren breed en de lokalen waren hoog, zodat achter verlaagde plafonds nog van alles kon worden weggewerkt. Dat was in dit gebouw allemaal niet mogelijk. De gangen waren smal, en de plafonds laag. Omdat de hele constructie van beton is, kun je daar niet zo makkelijk iets aan veranderen. Het gebouw is destijds door verschillende aannemers gebouwd en was heel slecht gedocumenteerd. Tijdens de bouw kwamen we er achter dat alle mogelijke soorten beton zijn gebruikt en
dat er op sommige plekken vier muren naast elkaar stonden. Ik denk dat wij uiteindelijk zijn gekozen vanwege onze bredere visie op het geheel, wij hadden ook ideeën over het buitengebied. De looproutes bijvoorbeeld zijn veel diffuser geworden. Onze visie is: geen schoolgebouw lijkt op een ander. Vroeger was het simpel: je bouwde lokalen en een gang erlangs, omdat je nu eenmaal ook in dat lokaal moest komen. Je bouwde een aula en aan aantal gymlokalen en je was klaar. De visie op het onderwijs is de laatste jaren echter ingrijpend veranderd: vroeger was de maat en de schaal van het lokaal maatgevend, nu is er meer aandacht voor het individu, meer aandacht voor samenwerking, en is het bijvoorbeeld ook mogelijk om grotere groepen te bedienen in een collegezaal. We hebben ook de Kees Boeke school gedaan: daar is echt gekozen voor een indeling die niet meer terug kan worden veranderd naar alleen lokalen. We hebben daar gezegd: Jongens weten jullie het wel zeker? Want dat is natuurlijk hun verantwoordelijkheid. RSG MAGAZINE - 28 | 2014
3
RSG SLINGERBOS
Het ontwerpen van een school is lastig, omdat je te maken hebt met goed gebekte mensen, gewend aan inspraak. Veel mensen bemoeien zich met het hele proces. Meestal verloopt dat proces op dezelfde manier. In de eerste fase spreek je met de opdrachtgever en met een aantal klankbordgroepen, daar zijn veel docenten in actief. De fase daarna kenmerkt zich doordat mensen zich wat meer terug gaan trekken, ze hebben ook nog wel iets anders te doen. ‘Het is wel goed zo, en dat zwembad op het dak komt er toch niet’. In fase drie komen er tekeningen in de docentenkamer te hangen, en dan verschijnen de eerste barstjes in het vernis. Mensen realiseren zich dat toch niet al hun wensen gehonoreerd kunnen worden. Tijdens de bouw worden sommigen gierend gek. In de afbouwfase wordt iedereen weer enthousiast, als ze zien hoe mooi het eindresultaat wordt. Ik noem het lastig, maar gezond lastig want het eindresultaat wordt beter door de betrokkenheid van veel mensen. Mijn oma zei: ‘waar het niet stormt daar stinkt het!’ Als architect ben ik van teflon: ik kan heel goed tegen kritiek en trek het me niet persoonlijk aan. Als iemand het ontwerp afgrijselijk vindt dan is dat voor mij net zo waardevol als wanneer er vlaggetjes worden opgehangen. Als architect moet je in staat
zijn, om, zoals dat wel eens wordt gezegd ‘to kill your darlings.’ De personen die meepraten verschillen overigens van school tot school. Bij Kees Boeke was er eerst een uitgebreide sessie op de hei, daarna werden de docenten geconsulteerd, en tenslotte sprak ik alleen met het bestuur. Ik heb ook wel eens meegemaakt dat men zei: iedereen mag meepraten, maar alle vergaderingen zijn op vrijdagmiddag om half vijf. Ik heb nooit iemand gezien. Hier zijn wel veel inspreekmogelijkheden gegeven en daar merk je dat de een nu eenmaal veel gemakkelijker dan de ander begrijpt dat niet alles kan. Het ingewikkeldst was het in de bètahoek. Ik geloof dat we daar wel 6 tot 8 keer opnieuw hebben ontworpen. Wat het lastig maakt is dat er geen eenduidig geluid van de gebruikers komt. Je weet dus nooit helemaal zeker of iemand die reageert namens de meerderheid spreekt. Ik geloof ook dat de in bètahoek nog niet alle ruimtes goed worden gebruikt. Uit de school hoor ik veel positieve geluiden. Men is complimenteus. Op deze school heerst sowieso een heel prettige sfeer. Als je binnenkomt is er rust, en hangt er een relaxte sfeer. Bovendien is men hier veel vriendelijker dan bijvoorbeeld in Amsterdam. Daar zijn ze behoorlijk assertief. Als je daar als architect door het gebouw loopt met personeelsleden dan kunnen ze over heel kleine details vallen,
zoals over de hoogte van de stopcontacten. Of je krijgt tijdens zo’n rondleiding naar je hoofd geslingerd: ‘Ben jij nou een architect? Wat heb je nou voor schijtgebouw neergezet!’ Daarom luisteren sommige schooldirecties ook niet altijd naar degenen die het grootste bakkes opzetten: de grootste schreeuwers zijn soms als eerste weg. Het personeelsverloop tijdens verbouwingen kan heel groot zijn. Ik ben heel tevreden over het eindresultaat. De school is veel transparanter geworden, veel extraverter. Het gebouw is veel vrolijker, en meer eigentijds geworden. Het doet het onderwijs van nu veel meer recht. Er is een echt hart gekomen in de vorm van de aula. Dat is echt het centrum van de school. De aula is een plaatje geworden, met de houtconstructie. Ik heb de houtconstructie toegepast, omdat dat het enige was dat jullie nog niet hadden. Het hout zorgt, in tegenstelling tot het beton, voor een veel warmere uitstraling. Daarom is er in het hele gebouw veel hout gebruikt. Het oude gebouw was heel rommelig, daar zat geen visie achter. Dit gebouw is duidelijk één geheel. Hoewel er tijdens het hele proces dingen uit de detaillering om budgettaire redenen zijn gesneuveld, heeft dat uiteindelijk geen afbreuk aan het eindresultaat gedaan.” Hans Smorenburg RSG MAGAZINE - 28 | 2014
4
Het vernieuwde gebouw
- Advertentie Met kennis en respect
Van Dorp installaties de duurzame totaalinstallateur Van Dorp installaties is een landelijke opererend installatiebedrijf binnen de utiliteitsbouw. Als totaalinstallateur bieden wij een totaalpakket aan technische diensten en kunnen wij alle technieken in gebouwen zelfstandig ontwerpen, realiseren en beheren. Kijk op www.vdi.nl voor de dichtstbijzijnde vestiging. Almere | Amersfoort | Amsterdam | Breda | Deventer | Heerenveen | Helmond | Hengelo | Leiden | Oud - Beijerland | Rotterdam | Venlo | Zevenaar | Zoetermeer
RSG MAGAZINE - 26 | 2013
Naamloos-4 1
RSG MAGAZINE - 28 | 2014
5
05-09-13 11:32
Interview ‘Het is mooier geworden dan ik had durven dromen’
In het gesprek dat ik met Anne-Marie voerde, leg ik haar een aantal dilemma’s voor. Verbouwing: droom of nachtmerrie?
Als er iemand in het hele proces rondom de bouw een belangrijke rol heeft gespeeld, dan is dat Anne-Marie Leeuwenburgh, locatiedirecteur van het Slingerbos. Zij was bij de dagenlange besprekingen met de gemeente over de zogenaamde doordecentralisatie (die uiteindelijk deze verbouwing mogelijk maakte), ze was dagenlang in de bouwkeet om te overleggen met uitvoerders en zij was ook daadwerkelijk op de bouw (met helm!) aanwezig om de ontwikkelingen van nabij te volgen. Daarnaast was er ook nog het “gewone” werk, het leiding geven aan de locatie Slingerbos. Een bijna bovenmenselijk prestatie, zowel fysiek als mentaal. Alle vakanties vrijwel dagelijks aanwezig? Nog even stofzuigen op zondagavond voordat de docenten maandag weer zouden komen? Niets was Anne-Marie te gek. Dat wordt straks afkicken, als de officiële opening is geweest.
Dat is een gewetensvraag. Maar nee, absoluut een droom met af en toe nachtmerrieachtige momenten. Het is prachtig om mee te bouwen aan een gebouw dat klaar is voor de 21e eeuw, denk aan de ene kant aan de mogelijkheid om meer te differentiëren door het gebruik van de leerpleinen en het auditorium; aan de andere kant is het ook heel goed mogelijk om een frontale les te geven. Het leidende principe voor de hele verbouwing is geweest: er moet meer (dag)licht en lucht in het gebouw komen. Tegelijkertijd moest de routing worden aangepast. Er is veel meer schone lucht in het gebouw gekomen omdat overal luchtverversingssystemen zijn gekomen: ’s avonds is het heel koud in het gebouw maar ’s ochtends merk je meteen dat de lucht veel schoner is geworden. De droom is echt uitgekomen, het is nog mooier geworden dan ik voor mogelijk had gehouden.
RSG MAGAZINE - 28 | 2014
66
Locatiedirecteur Van de aula kon ik me bijvoorbeeld moeilijk voorstellen hoe dat eruit zou gaan zien met allerlei materialen, ik was bang dat het een soort klankkast zou worden. Na een paar weken kon je al zien dat de ruimte de mensen stuurt, de aula is een verkeersplein waar alles samenkomt. Het hout in de constructie en op de diverse trappen is prachtig, het doet warm aan. De aula is heel groot, maar je voelt je er toch niet verloren. In de gymzaal komen ook nog houten akoestische panelen. Door al deze maatregelen is de eerste indruk van beton volkomen verdwenen. De nachtmerrieachtige momenten waren vooral net voor en tijdens de vakanties. Bijvoorbeeld: fase 1 was nog niet klaar, maar er was al begonnen met fase 2 door het slopen van allerlei zaken. In vijf dagen tijd moest alles gebeuren, er moest heel veel worden verhuisd, de bouwvakker die aan het boren was en de schilder stonden naast elkaar hun werk te doen. Dan denk je: dit gaat niet goed komen. Maandagochtend komen ze weer alle 1700, we hadden gecommuniceerd dat de personeelskamer na de meivakantie klaar zou zijn, dan vind ik het ook
belangrijk dat het inderdaad klaar is. En dan sta je dus op zondagavond nog even te stofzuigen. Wat erg hielp was dat er een sterk team om me heen stond: de conciërges die altijd bereid waren ’s avonds, in de weekenden en in de vakanties te werken, de roostermakers die voortdurend met onverwachte omstandigheden werden geconfronteerd, maar ook collega’s die spontaan kwamen helpen of een door hen zelf bereide lunch kwamen brengen. De verbouwing was van veel mensen. Problemen of oplossingen? De moeilijke momenten zijn de momenten waarop je er alleen of met weinig mensen voor staat. Op de maandag in de herfstvakantie weet je: we moeten het nu met 4 of 5 mensen gaan doen. Of onvoorziene dingen in de bouw: op een bepaald moment was er een bouwvakker van een onderaannemer die met zijn bobcat een wand eruit ging slopen terwijl er leerlingen in de buurt waren. Dan voelt de verantwoordelijkheid zwaar en na zo’n incident laat je dat niet zo makkelijk
meer los, je gaat steeds weer de bouwvloer op om te controleren of iedereen zich aan z’n afspraken houdt. “Nee, we gaan nu niet heien want het is toetsweek en daar hebben we duidelijke afspraken over gemaakt.” Je moet voortdurend alert blijven, daar word je moe van maar je krijgt er ook een kick door. Er was tijdens de bouw veel terechte kritiek: het was koud in het noodgebouw, de akoestiek was slecht, je werd moe door alle geluiden. Het managementteam is heel goed omgegaan met alle kritische opmerkingen, en mensen hebben elkaar ook goed opgepept. Veel problemen zijn door mensen zelf opgelost. Voor mij toont dat aan dat we als organisatie heel erg vitaal zijn. Ik heb heel veel waardering voor de manier waarop mensen met de verbouwing zijn omgegaan. Het is immers goed te begrijpen dat wanneer je ’s ochtends naar je werk gaat en je wilt kwaliteit leveren dat je er enorm van baalt dat er geen stroom is of dat de verwarming het niet doet. Ik ben ook enorm blij dat we de verbouwing niet over een nog langere tijd hebben uitgesmeerd. Je hebt van tevoren toch niet helemaal inbeeld wat
RSG MAGAZINE - 28 | 2014
7
Interview
het nu precies betekent dat de helft van de lokalen eruit ligt, en dat 1000 leerlingen dus moeten omlopen. We hebben natuurlijk ook ongelofelijke mazzel gehad dat we zo’n zachte winter hebben gehad. De planning bleef daardoor overeind.
manier. Je ziet nu al dat ook mensen die aanvankelijk sceptisch waren leerlingen op lespleinen gaan neerzetten, leerlingen vragen er ook zelf om. Hopelijk gaan leerlingen de school als community zien waar je blijft om je werk te doen en waar het goed vertoeven is.
Hebben we nu een nieuw onderwijsconcept of alleen een nieuw gebouw? Het gebouw nodigt uit om anders te werken. De randvoorwaarden zijn er. Wil je het? Dan kan het. Voor ons allemaal is het een geleidelijk proces. Sommige secties hebben een goed overleg met hun achterban en komen dan met een duidelijk standpunt naar ons toe. In de bètahoek is sprake van verschillende opvattingen, daar zijn we ergens in het midden uitgekomen. We zijn nog niet zo ver dat we allemaal in open ruimtes kunnen en willen werken, we zetten kleine stapjes. Naar aanleiding van onze meerjarenvisie gaan we met elkaar in gesprek. Er gaat vanzelf behoefte ontstaan aan andere ruimtes. Ga ik een efficiencyslag maken door een aantal groepen tegelijk in het auditorium te bedienen of wil ik gewoon een theorieles in een lokaal geven? Het hoeft ook niet allemaal op dezelfde
Wat is eigenlijk de betrokkenheid van leerlingen geweest tijdens de bouw? Er was voor de verbouwing al een klankbordgroep met leerlingen. De voorzitter van de leerlingenraad was steeds aanwezig bij het overleg met architect en ook tijdens de bouw was er veel input van leerlingen. Het is grappig om te zien dat als je 10 leerlingen bij elkaar zet, ze het al snel met elkaar eens zijn. Leerlingen hebben zich vooral bemoeid met de inrichting: wat voor kleuren gaan we gebruiken, kan er niet eens een stoffen stoel komen? De inrichting moest een beetje warm en huiselijk worden. Leerlingen zijn behoorlijk tevreden met het resultaat, maar ook kritisch. Ze leggen snel de vinger op de zere plek zoals de drukte in de pauzes en de fietsenstallingen.
Bouwen = veel praten
De verbouwing werd uitgevoerd door 3 hoofdaannemers en 32 onderaannemers. Gemiddeld waren er 15 bouwvakkers op de bouwplaats aanwezig, met uitschieters naar 35. In totaal werden er 26 coördinatievergaderingen gehouden, 23 werkbesprekingen, 25 stuurgroepbijeenkomsten, enz. enz.
RSG MAGAZINE - 28 | 2014
8
mw. Leeuwenburgh Er zijn vast ook hele leuke dingen gebeurd tijdens de verbouwing? Tijdens de aanbesteding – het moment waarop de enveloppen met de offertes van de aannemers worden geopend – werden door de aanwezigen kaartjes uitgewisseld. Inge en ik kregen geen kaartje. Ik vermoed dat men dacht dat we van de koffie waren. Toen begon het voorstelrondje: Inge stelde zich voor als voorzitter van de College van Bestuur, waarop één van de aannemers opsprong, excuses maakte en alsnog zijn kaartje overhandigde. Toen ik in de zomervakantie over het bouwterrein liep, in zomerjurk en op schoenen met hakken, riep een bouwvakker vanuit een bouwkeet: “Een vrouw op de bouw, kom maar even binnen”. Een collega van hem zei: “Joh, dat is de directeur” waarop hij zei: “als dat de directeur is dan vreet ik mijn schoenen op.” Ik ging naar binnen en stelde me voor. Na een week kwam hij langs om excuses te maken met een doosje chocola. Ze moesten wel erg wennen aan een vrouw op de bouw, maar het was wel vrij snel helder. Moeten we
nu aan een vrouw gaan vragen wat voor soort windverband hier moet worden geplaatst? Je neemt toch snel al die termen over, omdat je van alles en nog wat moet uitzoeken: dat gaat van deurknop tot brandcompartiment. Achter al die keuzes moet echter wel een visie zitten.
Wat vinden de leerlingen van het schoolgebouw na de verbouwing?
Tot slot? Tijdens informatieavonden zijn ouders nieuwsgierig en verbaasd, maar ook onder de indruk dat dit allemaal mogelijk is binnen dat ouderwetse gebouw. Ik ben zelf blij en verwonderd dat dit allemaal heeft kunnen gebeuren. Ik ben nieuwsgierig hoe het onderwijs zich gaat voegen naar het gebouw. We hebben echt het hele schooljaar nog nodig om de puntjes op de i te zetten. We moeten daarbij goed luisteren naar alle gebruikers. Hans Smorenburg
De leerlingen vinden het resultaat van de verbouwing over het algemeen mooi. Ze vinden het gebouw overzichtelijk, en roemen met name de aula en de trap in de aula. Ook het OLC wordt genoemd als mooie ruimte, evenals de gymzalen en de leerpleinen.
20-11-14
A L A G s g n i Op e n evant
os | L RSG Slingerb
www.rsg-ivy.nl
RSG
0 u.
20.00 u. - 00.0
k la s 1, 2 & 3
W in GALA U O B R E D N O p ro g ramm a : li ng ) r e le d u (o V T e ke nd v an b S IP S A IS L * t & G re e t ’ e e M ‘ T O O H S * FOTO ijze n r p ie o o m ij r e Lo t * G rat is G ro te oh oe k t o f le e n io s s e f * Pro & Q ue e n’ g in K ‘ g in z ie k r * Ve foto’s/ video’s van de avond komen op de site van IVY * En z .
GALAFEEST * Pr im a D.J. * 1e dra n k je v an sch o o l * g rat is h a pje s * Pr ij s: te le fo on * S u ik e rs p in & Po p c o r n * Ve r lo t ing * En z . Munt: 50 cent Fris: 2 munten RSG MAGAZINE - 28 | 2014
9
En zo is....
der) n o n a v ( Vide
le Science-p
in
Audit
ven) o b n a v ( Vide RSG MAGAZINE - 27 | 2013
10
....het geworden!
trap Onder de
orium
Ta l e n g a n g
Zorgruimt
e
RSG MAGAZINE - 27 | 2013
11
Interview Bij
een
spiksplinternieuw
gebouw
hoort
natuurlijk ook een nieuwe huisstijl. De opdracht om een nieuwe huisstijl en een nieuw logo te ontwerpen is gegeven aan Combat. Combat is een bureau voor jongerencommunicatie. “Wij weten alles over het gedrag, de verlangens en de dromen van jongeren tussen 5 en 29 jaar”, zo staat op hun site. “Wij zijn overal waar jongeren zijn. Elke dag, elk uur, elke minuut.” Over het proces van de totstandkoming van ons nieuwe logo, en over heel veel andere zaken, heb ik gesproken met Jessica Benedictus, directeur/eigenaar van Combat. Jessica heeft Nederlands en Marketing gestudeerd en is al sinds 20 jaar actief met haar bedrijven. Het nieuwe logo zal tijdens de officiële opening worden gepresenteerd, en is ook te zien verderop in dit nummer.
Scholen worden steeds belangrijker. “Voordat ik mijn eerste klus binnen haalde, het schrijven en ontwerpen van een bedrijfsmagazine, heb ik 800 bedrijven moeten bellen. Voor die eerste klant maakt ik vijf uitgebreide magazines per jaar. Eigenlijk kon ik daar al van leven. Toen ik ING als grote klant kreeg, heb ik mijn bedrijf daarop kunnen uitbreiden tot zo’n 10 mensen. Een jaar of vijf geleden heb ik een doorstart kunnen maken met Combat. Ik wilde de zaken meteen anders aanpakken: niet jongeren vanuit een ivoren toren benaderen, maar jongeren naar binnen halen. We doen bijvoorbeeld met jongeren belevingsonderzoeken. Daaruit blijkt bijvoorbeeld dat jongeren social media
heel onbetrouwbaar vinden, dat leren ze al op school. Ze zijn heel mondig en bewust maar tegelijkertijd heel moeilijk te bereiken. Dat probleem hebben we nog niet opgelost. Mensen van mijn generatie zijn makkelijker te bereiken, ze lezen die-en-die krant en hebben een duidelijk profiel. Daarom worden scholen steeds belangrijker, ze zijn een middel om de jongeren als groep te bereiken. Ik merk dat scholen daar eigenlijk geen tijd voor of geen zin in hebben, terwijl hier een mogelijke derde geldstroom voorhanden is. Er kan sprake zijn van een win-win situatie omdat scholen de belangrijkste plek zijn waar jongeren zich verzamelen en bereikt kunnen worden. Het proces op de RSG begon met een briefing. Er was allerlei informatie naar ons opgestuurd, en naar aanleiding daarvan heb ik een presentatie gehouden. Ik bereid me daar in het weekend in mijn eentje op voor. Ik lees alles, schrijf dingen op grote vellen papier, ik bestudeer de website en denk na over de vraag wat ik wil laten zien. Op de maandag daarna
bespreek ik dan met de creatieven hoe we de zaak gaan aanpakken. Ik was voorstander van een aantal sessies met een kleine groep mensen die we zogenaamde co-creatiesessies noemen. Daarin gaan we met verschillende geledingen in gesprek om zo de visuele identiteit vast te stellen. Op de RSG was er alleen een bijeenkomst met een grote groep mensen afkomstig uit de hele school. Ik werk liever met kleinere groepen, ik vind zo’n grote groep lastig. Een aantal weken daarna hebben we aan dezelfde groep een aantal logo’s gepresenteerd. Na die presentatie dacht ik: kat in het bakkie. De bijeenkomst eindigde echter in een vervelende stemming omdat de ontworpen logo’s niet aan bleken te sluiten bij de behoeftes van de school. Het is dan aan mij om de ontwerper van zo’n logo te vertellen dat de opdrachtgever het niet goed vond. Dat is heel lastig: één van de ontwerpers, een ervaren huisstijlspecialist, was heel boos en vond dat het aan RSG lag. Hij moest echt van de opdracht af worden gehaald, hij kon niet meer verder. Ik denk soms wel eens dat ik mijn RSG MAGAZINE - 28 | 2014
12
‘Combat’ mensen te veel in bescherming neem, daarom neem ik ook weleens een creatief mee naar een opdrachtgever, dan zien ze eens hoe dat gaat. Bij de tweede sessie had ik ook een jonge ontwerper meegenomen: ze was zo nerveus dat ze al drie kwartier van tevoren in haar auto zat te wachten. Ze was bang dat de nieuwe ontwerpen weer zouden worden afgeschoten. Nadat we weer een aantal nieuwe ontwerpen hadden gemaakt, zijn die gepresenteerd aan de klankbordgroep zonder mij erbij. Eén van de ontwerpen bleek ongeveer net zo op het internet te staan. Ik ben er heel open over hoe dat heeft kunnen gebeuren: je kunt bij het ontwerpen dingen schetsen of van een soort shutterstock afhalen. Daarop staan visuals waar je mee aan de slag kunt. Dat heeft onze ontwerper ook gedaan en door stom toeval bleek bijna hetzelfde logo al op internet te staan. Dan denk ik: dit is slecht karma. Nadat me dit verteld was, hadden we ook nog een bespreking over de website, maar ik was er zo akelig van, dat ik amper kon praten. Op de
terugweg heb ik iemand anders de ontwerper uit de auto laten bellen, ik moet dat zelf dan niet doen. ’s Avonds had ik een hele lange mail in mijn mailbox, daarna is hij een heel weekend lang aan het werk gegaan, maar dat heeft geen goede producten opgeleverd. Ik heb andere mensen op deze klus gezet, en ik ben meer gaan sturen. We kiezen voor community, heb ik gezegd. Dat leverde toen vrij snel goeie dingen op. Voor mij zijn dingen die misgaan alleen acceptabel als ik ervoor mezelf iets positiefs uit weet te halen. Ik heb nu bedacht dat we een creatieve pool gaan maken met allemaal jonge creatieve mensen, die allemaal een klein bedrag betaald krijgen, en als hun ontwerp gekozen wordt krijgen ze meer. Er moet een les worden geleerd, dat voel ik echt zo. We moeten meer voorwerk verrichten, en ik heb ook besloten dat we gewoon weer gaan tekenen, alleen maar origineel werk. We gaan niet compileren. Het nieuwe logo is dan ook getekend door een van onze jonge ontwerpers. Ik zat zelf op een christelijk vwo, dat was te
streng voor mij. De godsdienstlessen vond ik razend interessant, maar er mocht op school bijvoorbeeld niet gedanst worden. Als je tijdens het bidden je ogen op had, werd je aan je oor getrokken. Later zat ik op een lyceum in Utrecht, dat ging wel goed. Scholen zijn erg veranderd sinds mijn eigen middelbareschooltijd . Het digitale is veel belangrijker geworden, er wordt meer in kleine groepen gewerkt, er is meer aandacht voor de persoonlijkheid van het kind. Ik vind ook dat de nieuwe-tijds kinderen veel verder in hun ontwikkeling zijn dan wij waren. De RSG heb ik als een hele positieve school ervaren. Ik heb leuke kinderen en leuke docenten ontmoet. Het feit dat het hele proces moeizaam verliep, heeft dat niet veranderd. Het kiezen van een visuele identiteit is nu eenmaal veel moeilijker dan een campagne in elkaar zetten voor een bedrijf. Bij visuele identiteit komen veel emoties kijken, wellicht was dat hier beter gegaan als we meer verdieping hadden kunnen aanbrengen in de voorbereiding.” Hans Smorenburg.
- Advertentie Met z’n allen op de proef gesteld Elke ochtend weer het stof van de tafels vegen, tijdens schoolexamens geluidshinder van de bouw, interne verhuizingen. De leerlingen en medewerkers van RSG Slingerbos zijn flink op de proef gesteld! Naast het bouwproject diende ook het onderwijsconcept verder vorm te krijgen. Zo zijn in het gebouw de leerdomeinen volledig opnieuw ingericht. Als advies- en managementbureau op het gebied van huisvesting en organisatie hebben wij beide projecten met succes begeleid. Wij zijn er trots op dat iedereen zo flexibel, creatief en weerbaar is geweest. Zonder een heldere visie van het College van Bestuur, een gedreven en creatieve locatiedirectie, meedenkende medewerkers en enthousiaste leerlingen was dit bijzondere resultaat nooit behaald. Wij willen dan ook iedereen bedanken voor dit gezamenlijke succes. Wij wensen jullie veel werk- en leerplezier!
Ruimte om te zijn
Voor meer informatie: T (055) 538 66 90 info@pentarho.nl | www.pentarho.nl
Ruimte om te denken en te doen! Penta Rho RSG MAGAZINE - 28 | 2014
13
Onderwijsconcept
Regelmatig spreken we, als het om ons nieuwe gebouw gaat, over het “klaar zijn voor de 21e eeuw”. In ons schoolplan 2014-2018 schrijven we dat “het gebouw onze onderwijskundige doelstellingen ondersteunt: onderwijs op maat, flexibel inzetbare ruimtes, moderne apparatuur”. Maar wat bedoelen we daar nu precies mee? Wat zijn onze onderwijskundige speerpunten voor de komende jaren? Hieronder staan de belangrijkste punten nog eens toegelicht.
1
Iedereen
kan
groeien.
Goed presterende docenten
5
worden in de gelegenheid gesteld zich verder te ontwikkelen, goed presterende leerlingen worden uitgedaagd tot nog betere resultaten. Kritisch denken wordt gestimuleerd. Het geven van en het omgaan met het ontvangen
3
van feedback is daarvoor een belangrijk hulpmiddel.
2 Aandacht voor excellentie: goed presteren mag! We differentiëren binnen de klas, bieden speciale trajecten aan, stimuleren leerlingen en
Maatschappijgericht: de maatschappij vraagt om mensen die goed om
kunnen samenwerken, die creatief en flexibel
leerlingen zoveel mogelijk op maat te laten
zijn. Ons onderwijs is er dus op gericht die
werken. Daardoor wordt excellentie bevorderd.
vaardigheden te ontwikkelen en uit te bouwen.
ICT:
wordt
gebruikt
Vanaf de brugklas werken leerlingen met i-Pads.
6
4
Ontwikkelgerichte cultuur: ons
docenten om ook buiten de school hun licht
Passende route: elke leerling
HR-beleid is erop gericht de ontwikkelgerichte
op te steken. In het TTO en het Technasium
wordt, afhankelijk van zijn mogelijkheden, be
cultuur van de organisatie te versterken. Mede-
hebben we twee opleidingen die bij uitstek
geleid naar een zo ononderbroken mogelijke
werkers worden door het volgen van opleidingen
voorbereidend wetenschappelijk zijn en een
ontwikkeling. Deskundigen begeleiden de
en studies gestimuleerd zich te ontwikkelen in
kritische houding van leerlingen stimuleren.
leerlingen binnen en buiten het lokaal.
lijn met de ambities van de school.
RSG MAGAZINE - 28 | 2014
14
Gymzaal
- Advertentie -
uitvoering geven aan ontwerp
Sallandse geeft uitvoering aan ontwerp RSG Slingerbos Wegenbouw im van osterbos
O
RSG MAGAZINE - 28 | 2014
15
Z o r glo k aal
Zowel de docent als de leerling kan besluiten dat er een time-out nodig is. Geen Punt’ is een vaste plek in de school waar altijd iemand aanwezig is. Dit kan zijn de Remedial Teatcher, Intern Begeleider, Counselor, Orthopedagoog of Zorgcoördinator. Er kunnen gesprekken met ouders en/of leer-
‘Geen Punt is dus een plek waar leerlingen gezien, gehoord en opgevangen worden. Tanja Hofland
NDEN
BO
N E I E
GR
Voorheen viel deze ondersteuning binnen het rugzakje maar dit is komen te vervallen door de invoering van passend onderwijs op 1 augustus 2014. Het ondersteuningslokaal is een rustige plek voor leerlingen die daar behoefte aan hebben. Ook tijdens de pauzes is het lokaal open om je broodje te eten, te chillen of je verhaal kwijt te kunnen. Daarnaast is het mogelijk dat leerlingen ‘s morgens en/of aan het eind van de lesdag even langskomen om te vertellen hoe het met ze gaat.
Tijdens tussenuren en na schooltijd is het mogelijk om huiswerk te maken en te leren. Daarnaast kunnen leerlingen geholpen worden met het plannen en organiseren van het huiswerk. Mocht het in de les eens een keer niet goed gaan dan is er een time-out plek met zitzakken waar leerlingen even op adem kunnen komen.
lingen plaatsvinden. Mochten er persoonlijke gesprekken gevoerd worden dan is er altijd een spreekkamer beschikbaar.
BI
Lokaal 118 op de Levant is dit schooljaar omgebouwd tot het ‘Geen Punt’ lokaal. Het is een ondersteuningslokaal waar alle leerlingen terecht kunnen die ondersteuning nodig hebben in de breedste zin van het woord.
Zo beginnen en eindigen de leerlingen de dag rustig.
OEIEN
‘Geen Punt’ - lokaal op RSG Levant
RSG MAGAZINE - 28 | 2014
16
L o go ’s Wat is nu een mooier moment om je huisstijl eens op te frissen dan het moment waarop je een bijna gloednieuw gebouw betrekt? Precies! Dat is er niet. Daarom wordt tegelijkertijd met de opening van het nieuwe gebouw een nieuw logo, dat staat voor RSG Slingerbos | Levant in
RSG Slingerbos Het eerste logo van RSG ’t Slingerbos (dat ’t hoort er echt tussen) was een heel simpel logo: de school is gelegen in de wijk het Slingerbos, en bevindt zich aan de rand van een stukje bos. Het plaatje verbeeldt een slingerend paadje tussen de bomen door. De kleur van het logo is geïnspireerd op, uiteraard, het groen van de bomen en de kleur van het paadje was de groene kleur waarin de school was geschilderd. Zo zag het er uit:
RSG Slingerbos | Levant Toen de beide scholen in 2003 samengingen was er behoefte aan een plaatje waarin dat fusieproces van afstoten en toenaderen werd verbeeld. Er is toen gekozen voor een logo waarin twee puzzelstukjes die in elkaar passen (maar nog niet in elkaar zitten)de twee fusiepartners representeren.
de 21e eeuw, gepresenteerd.
De historie In de historie van RSG Slingerbos|Levant is tot nu toe sprake geweest van drie logo’s. De fusieschool liet uiteraard in 2003 een nieuw logo maken dat de fusie symboliseerde, en de rechtsvoorgangers van de fusieschool, RSG Slingerbos en de Levant, hadden elk daarvoor ook een eigen logo.
keld. Op het plaatje zijn duidelijk de beide bouwdelen van de Levant in oorspronkelijke kleurstelling te herkennen.
De Levant Toen de Levant werd opgericht in 1999 als min of meer zelfstandige school (opererend onder vleugels van het Oostvaarderscollege), hoorde daar natuurlijk ook een mooi logo bij. Daar werd geen duur reclamebureau voor ingehuurd, maar het logo werd in eigen beheer ontwik-
Hans Smorenburg
het nieuwe logo
RSG MAGAZINE - 28 | 2014
17
De gezonde school
21-11-14
A L A G s g Op e n i n rbos | Levant
RSG Slinge
p
RSG
0 u.
20.00 u. - 00.0
A L A G n i W U O B EN ro g ramm a : BOV
GALAFEEST * DOLLAR BILJ ET v o o r c a si n o * 1e dra n k je v an sch o o l * g rat is h a pje s * Prach t ige z aal
k la s 4,5 & 6
d le e r li ng ) u (o V T n a v d e ke n * LISA SIPS - b & G re e t ’ t e e M ‘ T O O H * FOTOS o f dp r ij s o h + s r ie p u o r c O* G ro o t s CASIN h oe k o t o f le e n io s s e * Pro f Q ue e n’ & g in K ‘ g in z ie k * Ve r * En z .
www.rsg-ivy.nl
foto’s/ video’s van de avond komen op de site van IVY
* 4 sp e e lt afe ls * * En z . Munt: 50 cent Fris: 2 munten RSG MAGAZINE - 28 | 2014
18
De kantine De RSG: een Gezonde School! Vanaf dit schooljaar zijn we een gezonde school. Wat houdt dat precies in? In de kantine van een Gezonde School wordt voldaan aan de richtlijnen van het Voedingscentrum, 75% van het eten en drinken heeft een gezond keurmerk, 25% mag ietsje minder gezond zijn. Om aan deze richtlijnen te voldoen is het assortiment in de kantine m.i.v. het nieuwe schooljaar drastisch veranderd. Koek, snoep, frituur, calorierijke frisdranken zijn vervangen door vers afgebakken bruine broodjes die belegd worden met kipfilet, kaas, ham, tonijnsalade, kipkerriesalade, ei en natuurlijk het broodje gezond (ook vegetarisch). Verder worden er veel verschillende zuivelproducten verkocht. Ook vers fruit en bakjes fruitsalade zijn erg in trek. Als warme hap zijn er dagelijks tosti’s ham of ham/kaas, panini ham/ kaas of panini ham/kaas/salami en noodles. Donderdag is een “snack”dag met bijvoorbeeld een bruin broodje bal of Unox. In de aula staat een soepautomaat waar dagelijks verse soep ingaat en een frisdrankautomaat die is
gevuld met afsluitbare flesjes fris. Ook hier is bewust gekozen voor een caloriearm assortiment, denk hierbij aan Holy Soda, water, crystal clear, pepsi max en sisi. In de ruimte tegenover de receptie is een speciaal watertappunt geplaatst zodat iedereen makkelijk waterflesjes kan vullen om zo zijn/haar dorst op een gezonde manier te lessen.
Een paar leuke cijfers. Wat heeft 15 jaar frituren op RSG Slingerbos opgeleverd? Er is in die tijd 21.000 liter frituurvet gebruikt. Daarmee kun je een zwembad van 5 bij 3,5 bij 1,2 meter vullen! Er zijn 426.000 kroketten gebakken. Achter elkaar gelegd is dat ruim 50 kilometer. Een gewicht van ruim 34.000 kilo.
De prijzen in de kantine zijn laag gehouden om het voor de leerlingen Er zijn 270.000 frikandellen aantrekkelijk te maken om verkocht. Ook dat is bij elkaar een op school te blijven en niet richting een supermarkt lengte van ongeveer 50 kilometer. te lopen. Onze leerlingen Een gewicht van bijna 23.000 kilo. zijn erg te spreken over het assortiment en de Witte bolletje: ongeveer driekwart kwaliteit en ook het miljoen stuks. personeel van de school komt regelmatig in de Kipsticks: ruim 70.000 stuks kantine voor een gezonde lunch of tussendoortje. Kaassoufflés: ruim 23.000 stuks De drukte is groot tijdens (met dank aan Willem van Arkel) de pauzes, zo groot dat naast dhr. van Arkel per 15 september jl. mevr. Alebregtse is aangenomen om in de keuken te helpen. De RSG Gezonde School-kantine, een positieve en de aangrenzende leslokalen te verminderen, verandering die in goede smaak valt! Daarnaast mogen leerlingen hier niet meer roken/pauze is het gehele schoolterrein van de RSG volledig houden. Dat het roken buiten het schoolterrein rookvrij. ‘Op onze school steek je niks op!’ daar vervolgens afval oplevert is (helaas) helder. Het is niet (meer) toegestaan om op het De roker heeft, uiteraard net als ieder ander, schoolterrein te roken. Ook het ‘nieuwe roken’ een eigen verantwoordelijkheid om zijn en van een zogenaamde E-sigaret is dan niet andermans leefomgeving zo schoon mogelijk te (meer) toegestaan. Wij willen het roken bij houden. onze leerlingen ontmoedigen en hiervoor is een De RSG is inmiddels een gezonde en een rookvrije rookvrije omgeving noodzakelijk. 50% van de school. De uitdaging voor het lopende schooljaar rokers is gaan roken omdat er op hun schoolplein is om met alle betrokkenen de RSG ook schoner gerookt werd, ‘zien roken doet roken’. Er zijn en daarmee nog leefbaarder te maken. De RSG borden geplaatst met de tekst ‘dit schoolterrein hoopt met de Gezonde School leerlingen en is rookvrij’ en de RSG zal worden opgenomen in personeel te stimuleren om voor een gezonder het landelijke bestand van rookvrije scholen. leef- en eetpatroon te kunnen kiezen. Om dit nog Een rookvrij schoolterrein zal ook een schoner eens extra te benadrukken is het Vignet Gezonde schoolterrein zijn. Om de overlast van rokende School aangevraagd. leerlingen langs de Eisenhowerlaan voor de buurt Jos Rijpert RSG MAGAZINE - 28 | 2014
19
AMBITIES WAARMAKEN Wij feliciteren RSG Slingerbos | Levant van harte met deze blikvanger Onze medewerkers zijn er trots op dat zij het 11.000 m² tellende gebouw van Regionale Scholen Gemeenschap Slingerbos in Harderwijk mochten verbouwen, renoveren en uitbreiden met 1.000 m²
PRINS BOUW BV, ac ef in nieuwbouw, verbouw, renova e, onderhoud en restaura e van woningen en u liteitsgebouwen
Nijverheidsweg 20 8084 GW ‘t Harde Postbus 41 8084 ZG ‘t Harde
Telefoon 0525-653211 Fax 0525-652678 Internet www.prinsbouwbv.nl E-mail info@prinsbouwbv.nl
VORMGEVING - Ton Krabman - DRUK - DEKKER DRUKWERKEN LEEUWARDEN
RSG MAGAZINE - 28 | 2014
1