Deklarować czy nie deklarować?
O tym jak rozumieć proponowane zmiany w CODEX Standard na temat obowiązku
umieszczania alergenów na etykietach produktów spożywczych
Umieszczanie alergenów pokarmowych na etykietach produktów spożywczych odgrywa istotną rolę w ochronie osób z alergią pokarmową, ponieważ obecnie nie istnieje możliwość stosowania praktycznego, profilaktycznego leczenia klinicznego. Lista głównych produktów spożywczych i składników, o których wiadomo, że powodują alergie pokarmowe, została po raz pierwszy włączona do Ogólnego Standardu Kodeksu
Znakowania Żywności Paczkowanej (GSLPF) w 1999 r. (punkt 4.2.1.4), który nakazał ich umieszczanie na etykietach w każdym przypadku ich występowania.
Autorzy: Benjamin Remington (Remington Consulting Group B.V.) i René Crevel (René Crevel Consulting Limited)
Od czasu, gdy opracowano GSLPF, nastąpił znaczny postęp wiedzy na temat alergenów pokarmowych i postępowania z nimi. W odpowiedzi na nowy wniosek Codex o wydanie opinii naukowej, w tym aktualnych danych na temat wiedzy konsumentów o alergenach, FAO i WHO zwołały serię trzech spotkań Ekspertów od końca 2020 r. do początku 2022 r. w celu przedstawienia opinii naukowej dotyczącej trzech różnych zagadnień:
1. Przegląd i walidacja (lub aktualizacja) listy priorytetowych alergenów pokarmowych Codex
2. Przegląd i ustalenie wartości granicznych dla priorytetowych alergenów pokarmowych
3. Przegląd i ustalenie znakowania ostrzegawczego o obecności alergenów (PAL) dla priorytetowych alergenów pokarmowych
W niniejszym artykule analizujemy i omawiamy zagadnienia podejmowane przez uczestników po -
szczególnych spotkań oraz główne zalecenia z nich wynikające. Zalecenia te odzwierciedlają ponad 20 lat postępu zarówno w naszym rozumieniu nauki o alergenach pokarmowych, jak i w praktycznym reagowaniu na zagrożenia, jakie niosą ze sobą alergeny pokarmowe.
Spotkanie / sprawozdanie 1: Przegląd i walidacja (lub aktualizacja) listy priorytetowych alergenów pokarmowych Codex Alimentarius na podstawie oceny ryzyka Na pierwszym spotkaniu Komitet Ekspertów podkreślił, że lista powinna składać się wyłącznie z substancji, o których wiadomo, że wywołują dobrze scharakteryzowane reakcje immunologiczne, tj. reakcje IgEzależne i celiakię. Nie tylko doprecyzowano kryteria identyfikacji priorytetowych alergenów, w tym częstość występowania alergii, potencjał
Główne wnioski ze wszystkich trzech spotkań
ekspertów FAO i WHO:
Spotkanie 1: Zalecane zmiany w globalnej liście alergenów priorytetowych: Dodanie sezamu i usunięcie soi i owsa
Spotkanie 2: Dawki referencyjne (RfD) dla priorytetowych alergenów należy określać na podstawie ED05, tj. dawki, co do której przewiduje się, że wywołuje obiektywne reakcje alergiczne u nie więcej niż 5% populacji osób z alergią na każdy z tych priorytetowych alergenów.
Spotkanie 3: Decyzja o tym, czy użyć oświadczenia PAL, czy też nie, powinna stanowić część ram regulacyjnych.
Publikacja Romer Labs ® 5
Zalecenia te odzwierciedlają
ponad 20 lat postępu zarówno w naszym rozumieniu nauki o alergenach pokarmowych, jak i w praktycznym reagowaniu na zagrożenia, jakie niosą ze sobą alergeny pokarmowe.
alergizujący i ciężkość przebiegu reakcji, ale także podkreślono znaczenie przestrzegania tych kryteriów na całym świecie.
Przeprowadzono analizę priorytetowych zagrożeń z wykorzystaniem analizy wielokryterialnej, która umożliwiła syntezę różnych rodzajów danych w ramach jednego wyniku odzwierciedlającego globalne znaczenie dla zdrowia publicznego każdego produktu spożywczego wywołującego alergię. Dodatkowo proces przeglądu będący podstawą nadawania priorytetów zapewnił przejrzystość i powtarzalność, nie tylko ułatwiając weryfikację naukową, ale także umożliwiając podejście, które może być łatwo wykorzystane do uszeregowania potencjalnych alergenów pod względem wpływu na zdrowie publiczne na poziomie globalnym lub lokalnym.
Na podstawie wyników analizy priorytetowych zagrożeń i późniejszej dyskusji zalecono następującą aktualizację punktu 4.2.1.4 GSLPF:
Należy pamiętać, że zalecenia te są nadal omawiane w ramach komitetu Codex i może minąć pewien czas, zanim zostaną przyjęte lub odrzucone. Ponadto, nawet jeśli zostaną one podjęte na poziomie Codex, może upłynąć trochę czasu, zanim zmiany zostaną uwzględnione w lokalnym prawodawstwie.
Wreszcie, powinniśmy podkreślić wiarygodność wyników pierwotnych konsultacji technicznych FAO
Aktualnie obowiązujący punkt 4.2.1.4 w GSLPF (w odniesieniu do IgE-zależnych alergii pokarmowych i celiakii)
- Zboża zawierające gluten, tj. pszenica, żyto, jęczmień, owies, orkisz lub ich odmiany hybrydowe, a także produkty pochodne;
- Skorupiaki i produkty pochodne;
- Jaja i produkty pochodne;
- Ryby i produkty pochodne;
- Orzechy ziemne, soja i produkty pochodne;
- Mleko i produkty mleczne (w tym laktoza);
- Orzechy z drzew orzechowych i produkty z orzechów; oraz
Po zalecanej aktualizacji
- Zboża zawierające gluten (tj. pszenica i inne gatunki rodzaju Triticum, żyto i inne gatunki rodzaju Secale, jęczmień i inne gatunki rodzaju Hordeum oraz ich odmiany hybrydowe)
- Skorupiaki
- Jaja
- Ryby
- Orzechy ziemne
- Mleko
- Orzechy z drzew orzechowych (orzechy laskowe, orzechy nerkowca, orzechy włoskie, orzechy pistacjowe, orzechy pekan, migdały)
- Sezam
Zmiany oznaczono pogrubioną czcionką. Owies i soja zostały przekreślone, aby podkreślić zalecenia dotyczące ich usunięcia z globalnej listy priorytetowych alergenów.
w sprawie alergii pokarmowych (Rzym, 1995), w wyniku których zidentyfikowano produkty spożywcze, które ostatecznie zostały włączone do punktu 4.2.1.4 Standardu GSLPF przyjętego w 1999 roku. Znamienne jest, że lista priorytetowych alergenów zalecana w 1995 roku jest nadal w dużym stopniu rozpoznawalna na liście prawie 30 lat później i wykazuje tylko kilka zalecanych udoskonaleń.
Spotkanie 2: Przegląd i ustalenie wartości granicznych dla priorytetowych alergenów
Podczas spotkania 2 Komitet Ekspertów zajął się kompetencjami przekazanymi przez Codex w zakresie ustanowienia wartości granicznych, dokonując przeglądu dostępnych danych klinicznych i zalecając dawki referencyjne (RfD) dla żywności z globalnej listy priorytetowych alergenów ustanowionej podczas spotkania 1. Komitet Ekspertów wziął pod uwagę zarówno odsetek osób z daną alergią, które będą odczuwać skutki oddziaływania dowolnej ilości alergenu (ED01 vs ED05), jak i charakterystykę każdej reakcji, która może wystąpić, podsumowaną jako "nasilenie". Komitet Ekspertów zidentyfikował i dokonał przeglądu wcześniej opublikowanych dawek wywołujących reakcję (ED) (Remington i in., 2020; Houben i in., 2020), a także dokonał przeglądu najnowszych
Rysunek 1: Podsumowanie procedury ustalania priorytetowych zagrożeń,
Monitorowanie i zbieranie informacji z wielu źródeł.
6 Spot On wydanie 16
Krok pierwszy:
danych klinicznych na temat ciężkości przebiegu reakcji alergicznych przy niskich dawkach (Patel i in., 2021; Turner i in., 2022).
Komitet Ekspertów przyjął jako ogólną zasadę, że wartości dawki referencyjnej powinny być osadzone w kontekście (w tym potencjalnych ograniczeń analitycznych w ich weryfikacji), z uwzględnieniem szerszych i niezamierzonych konsekwencji (np. znakowanie ostrzegawcze o obecności alergenów pojawiające się na każdym produkcie z powodu zbyt rygorystycznych zaleceń). Co ważne, Komitet Ekspertów stwierdził, że zasadą przewodnią powinno być zbadanie, czy wybór bardziej rygorystycznej (niższej) dawki wywołującej istotnie poprawi wpływ na zdrowie publiczne. Powyższe wnioski, w połączeniu z dokonanym przeglądem danych klinicznych, charakterystyką ciężkości i rozważaniami analitycznymi, doprowadziły Komitet do wniosku, że cel dotyczący bezpieczeństwa zostanie osiągnięty, jeżeli dawki referencyjne zostaną określone na podstawie ED05, czyli na podstawie dawki, co do której przewiduje się, że wywołuje obiektywne reakcje u nie więcej niż 5% populacji osób z alergią (w zaokrągleniu) (zob. tabela zaleceń dotyczących dawek referencyjnych).
Określone w ten sposób wartości dawek referencyjnych można wykorzystać w ramach oceny ryzyka w celu określenia, czy należy zastosować znakowanie
Krok drugi:
ostrzegawcze o obecności alergenów lub w procesie podejmowania decyzji dotyczących zarządzania ryzykiem w przypadku zdarzeń związanych z alergenami. Przyjęcie tych wartości dawek referencyjnych (RfD) we wszystkich regionach geograficznych stanowi realistyczny i osiągalny cel, który pomógłby zharmonizować ocenę ryzyka i zarządzanie ryzykiem w odniesieniu do alergenów pokarmowych i mógłby stanowić potencjalne ułatwienie dla zainteresowanych stron (konsumentów, producentów, organów regulacyjnych, lekarzy itp.)
Spotkanie 3: Przegląd i ustalenie znakowania ostrzegawczego dla priorytetowych alergenów obecnych w produktach spożywczych
Podczas spotkania 3 dokonano przeglądu aktualnego stanu znakowania ostrzegawczego informującego o obecności alergenów i zaproponowano ramy dla poprawy jego stosowania. Poniżej przedstawiono podsumowanie ustaleń ekspertów:
Aktualny stan
Stosowanie znakowania ostrzegawczego informującego o obecności alergenów jest dobrowolne i często niewłaściwie interpretowane przez konsumentów i branżę.
Decyzja o tym, czy należy zastosować znakowanie
Ocenianie i analizowanie zebranych informacji pod kątem wcześniej ustalonych kryteriów.
Podczas ustalania priorytetowych zagrożeń wykonano następujące kroki:
Krok 1. ldentyfikacja produktów spożywczych, które mają być oceniane.
Krok 2. ldentyfikacja i określenie kryteriów (częstość występowania, siła działania, intensywność), według których każdy wybrany artykuł spożywczy będzie analizowany ilościowo.
Krok 3. Przypisanie produktom spożywczym wartości opartych na kryteriach.
Krok 4. Normalizacja tych wartości, aby można je było porównywać między kryteriami.
Krok 5. Określenie wagi kryteriów w celu odzwierciedlenia ich względnej istotności.
Krok 6. Sumowanie ważonych znormalizowanych wartości dla każdego artykułu spożywczego w celu uzyskania wyniku, a następnie powtórzenie procesu dla wszystkich opcji przypisywania wag.
Krok 7. Zestawienie wyników w celu ułatwienia dyskusji nad tym, które produkty spożywcze powinny być wymieniane jako globalne alergeny priorytetowe.
Krok trzeci: Przekazanie informacji uznanych za istotne.
Proces przeglądu będący podstawą nadawania priorytetów zapewnił przejrzystość i powtarzalność.
mającej pomóc w dyskusji na temat przygotowania listy priorytetowych alergenów. Opracowano na podstawie Sprawozdania 1 (FAO/WHO, 2022).
Globalna lista priorytetowych alergenów
Lista możliwych alergenów regionalnych
Publikacja Romer Labs ® 7
Wartości dawek referencyjnych
można wykorzystać w ramach oceny
ryzyka w celu
określenia, czy należy zastosować znakowanie
ostrzegawcze o obecności alergenów
lub w procesie
podejmowania
decyzji dotyczących zarządzania
ryzykiem w przypadku
zdarzeń związanych z alergenami.
Zalecenia dotyczące dawek referencyjnych (łącznie mg białka ze źródła alergenów)
A co z analizą alergenów pokarmowych?
Zalecane dawki referencyjne stanowią krok naprzód w ocenie ryzyka związanego z alergenami i zarządzaniu ryzykiem. Jednakże środowisko analityczne będzie musiało aktywnie wspierać poprawę wydajności metody, a Komitet Ekspertów zauważył, że:
- Dawki referencyjne [w oparciu o ED05] mogą być w pewnym stopniu wdrożone i monitorowane przy obecnych możliwościach analitycznych, ale wciąż istnieją znaczne ograniczenia w wydajności metody.
- Stanowczo zalecają oni, aby wyrażanie wyników analitycznych było znormalizowane jako łącznie mg białka pochodzącego z uczulającego produktu spożywczego na kg analizowanego produktu w celu ułatwienia interpretacji wyników i porównania z dawką referencyjną i progiem podejmowania działań przez użytkowników usług analitycznych.
- Aby rozwiązać problem braków w metodologii analitycznej, zalecono opracowanie kryteriów wydajności metod, jak również rozprowadzanie na większą skalę łatwo dostępnych materiałów referencyjnych dotyczących priorytetowych alergenów.
ostrzegawcze nie jest częścią znormalizowanego procesu oceny ryzyka.
Konsumenci uważają, że informacje zawarte w znakowaniu ostrzegawczym informującym o obecności alergenów są niekompletne, mylące i niejednoznaczne w odniesieniu do charakterystyki zagrożenia i działań oczekiwanych od konsumenta z alergią.
Proponowane ramy prawne
Komitet Ekspertów zalecił, aby decyzja o tym, czy stosować znakowanie ostrzegawcze o obecności alergenów było objęte ramami regulacyjnymi. Wymagałoby to od podmiotów działających na rynku spożywczym stosowania znakowania ostrzegawczego informującego o obecności alergenów tylko wtedy, gdy niezamierzona obecność alergenu
(UAP) przekracza określoną wartość dawki referencyjnej.
Konsumenci z alergiami pokarmowymi powinni mieć możliwość sprawdzenia na opakowaniu, czy przeprowadzono rzetelną ocenę ryzyka, niezależnie od tego, czy stosowane jest znakowanie ostrzegawcze informujące o obecności alergenów, czy też nie.
Spójne i zharmonizowane podejście do znakowania ostrzegawczego jest najskuteczniejszym sposobem do informowania konsumentów z alergią pokarmową o ryzyku związanym z niezamierzoną obecnością alergenu.
Zob. rysunek 2 przedstawiający ramy znakowania ostrzegawczego zaproponowane przez Komitet Ekspertów. Również w tym przypadku przyjęcie takich ram ma na celu ujednolicenie procesu analizy ryzyka dotyczącego alergenów pokarmowych i wprowadzenie uproszczeń dla wszystkich zainteresowanych stron.
Uwagi końcowe
Ostatnie konsultacje ekspertów FAO/WHO reprezentują najważniejsze działania inspirowane przez Codex związane z tematem alergii pokarmowych od czasu powstania pierwszej listy priorytetowych alergenów spożywczych Codex w 2000 roku. To ponad 120 godzin wirtualnych spotkań 25 naukowców z całego świata, posiadających wiedzę z tak różnych dziedzin, jak chemia białek i chemia analityczna, nauka o żywności, ocena ryzyka i alergologia kliniczna. To również niezliczone godziny poza czasem tych spotkań spędzone na przeglądzie i przygotowywaniu syntetycznej analizy istotnych danych, jak również na sporządzaniu raportów. W pracach wykorzystano i uwzględniono wyniki licznych badań przeprowadzonych w ciągu ostatnich dwóch dekad, z udziałem wielu osób uczestniczących w konsultacjach FAO/ WHO w kontekście dużych projektów międzynarodowych (np. Europrevall, iFAAM, program VITAL™).
Oczywiście, jak w przypadku wszystkich przedsięwzięć naukowych, prace nadal trwają, natomiast wyniki konsultacji stanowią kamień milowy w opracowywaniu oceny ryzyka związanego z alergenami, a tym samym w ochronie wszystkich osób cierpiących na alergie pokarmowe. Do pełnej realizacji wartości podjętych prac w najbliższych latach konieczne będzie zaangażowanie wszystkich zainteresowanych stron, ponieważ zalecenia są nadal omawiane w ramach Komitetu do spraw Znakowania Żywności (CCFL) – może to potrwać i nie oznacza, że zalecenia zostaną przyjęte w całości lub częściowo. Nawet jeśli zostaną one podjęte na poziomie Codex, może upłynąć trochę czasu, zanim zmiany zostaną wprowadzone do lokalnego prawodawstwa.
Do tego czasu wszystkie zainteresowane strony powinny zachowywać czujność, aby chronić osoby cierpiące na alergie pokarmowe i nadal dążyć do rozwiązania obecnych niejasności związanych z zarządzaniem ryzykiem i deklarowaniem alergenów.
8 Spot On wydanie 16
Orzechy włoskie (i pekan), nerkowce (i pistacje) 1,0 Migdały* 1,0 Jaja, mleko, orzeszki ziemne, sezam 2,0 Orzechy laskowe 3,0 Ryby, pszenica 5,0 Krewetki 200
Tymczasowo
*
Rysunek
o obecności alergenów. Opracowanie na podstawie: Spotkania 3 (FAO/WHO 2021)
Właściwe praktyki kontroli jakości, higieny i ograniczania ryzyka
Ocena ryzyka wskazuje: Możliwa niezamierzona obecność alergenu ≤ próg podejmowania działań na podstawie dawki referencyjnej
Tak
Ocena ryzyka
wskazuje:
Możliwa niezamierzona obecność alergenu > próg podejmowania
działań na podstawie dawki referencyjnej
Skróty
RA: Ocena ryzyka
Czy niezamierzona obecność alergenu może być utrzymana na poziomie lub poniżej progu podejmowania działań na podstawie dawki referencyjnej przy zastosowaniu dodatkowych praktyk ograniczających ryzyko?
UAP: Niezamierzona obecność alergenu
AL: Próg podejmowania działań
RfD: Dawka referencyjna
Literatura
Brak znakowania ostrzegawczego o obecności alergenów [użyć sformułowania w sekcji 4.2
CX/FL 21/46/8 14 załącznik III]; Konsument powinien wiedzieć, że zastosowano ocenę ryzyka dzięki oznaczeniu (np. symbolowi) na opakowaniu lub w punkcie sprzedaży w przypadku żywności nieopakowanej.
Nie Ocena ryzyka wciąż wskazuje: Możliwa niezamierzona obecność alergenu > próg podejmowania działań na podstawie dawki referencyjnej; Ryzyko niewykluczone
Proste, wyraźne i jednoznaczne ostrzeżenie łatwo zrozumiałe dla konsumenta: [Zobacz pełne sprawozdanie]; Konsument powinien wiedzieć, że zastosowano ocenę ryzyka dzięki oznaczeniu na opakowaniu lub w punkcie sprzedaży w przypadku żywności nieopakowanej.
Wyniki konsultacji stanowią kamień milowy w opracowywaniu oceny ryzyka związanego z alergenami, a tym samym w ochronie wszystkich osób cierpiących na alergie pokarmowe.
Ad hoc Joint FAO/WHO Expert Consultation on Risk Assessment of Food Allergens, 2021. Part 2: Review and establish threshold levels in foods of the priority allergens (Summary and Conclusions). https://doi.org/https://cdn.who.int/media/docs/ default-source/food-safety/jemra/2nd-allergen-summary-report-20aug2021.pdf?sfvrsn=915a8417_8
Ad hoc Joint FAO/WHO Expert Consultation on Risk Assessment of Food Allergens, 2022. Part 2: Review and establish threshold levels in foods of the priority allergens (Milk and Sesame follow-up Summary and Conclusions) [WWW Document].
URL https://cdn.who.int/media/docs/default-source/food-safety/jemra/2nd-allergen-summary-report-milk-and-sesame-apr2022.pdf?sfvrsn=35130ec2_7 (accessed 4.4.22).
Ad hoc Joint FAO/WHO Expert Consultation on Risk Assessment of Food Allergens, 2021. Part 3: Review and establish precautionary labelling in foods of the priority allergens (Summary and Conclusions) [WWW Document]. URL https://cdn. who.int/media/docs/default-source/food-safety/jemra/3rd-allergen-summary-report-13dec2021.pdf?sfvrsn=5415608_7 (accessed 4.25.22).
FAO/WHO, 2022. Risk Assessment of Food Allergens. Part 1: Review and validation of Codex Alimentarius priority allergen list through risk assessment. FAO, Rome. https://doi.org/10.4060/cb9070en
Patel, N., Adelman, D.C., Anagnostou, K., Baumert, J.L., Blom, W.M., Campbell, D.E., Chinthrajah, R.S., Mills, E.N.C., Javed, B., Purington, N., Remington, B.C., Sampson, H.A., Smith, A.D., Yarham, R.A.R., Turner, P.J., 2021. Using data from food challenges to inform management of food-allergic consumers: a systematic review with individual participant data meta-analysis. J. Allergy Clin. Immunol. https://doi.org/10.1016/j.jaci.2021.01.025
Turner, P.J., Patel, N., Ballmer-Weber, B.K., Baumert, J.L., Blom, W.M., Brooke-Taylor, S., Brough, H., Campbell, D.E., Chen, H., Chinthrajah, R.S., Crevel, R.W.R., Dubois, A.E.J., Ebisawa, M., Elizur, A., Gerdts, J.D., Gowland, M.H., Houben, G.F., Hourihane, J.O.B., Knulst, A.C., La Vieille, S., López, M.C., Mills, E.N.C., Polenta, G.A., Purington, N., Said, M., Sampson, H.A., Schnadt, S., Södergren, E., Taylor, S.L., Remington, B.C., 2022. Peanut Can Be Used as a Reference Allergen for Hazard Characterization in Food Allergen Risk Management: A Rapid Evidence Assessment and Meta-Analysis. J. Allergy Clin. Immunol. Pract. 10, 59–70. https://doi. org/10.1016/j.jaip.2021.08.008
Houben, G.F., Baumert, J.L., Blom, W.M., Kruizinga, A.G., Meima, M.Y., Remington, B.C., Wheeler, M.W., Westerhout, J., Taylor, S.L., 2020. Full range of population Eliciting Dose values for 14 priority allergenic foods and recommendations for use in risk characterization. Food Chem. Toxicol. 146, 111831. https://doi.org/10.1016/j.fct.2020.111831
Remington, B.C., Westerhout, J., Meima, M.Y., Blom, W.M., Kruizinga, A.G., Wheeler, M.W., Taylor, S.L., Houben, G.F., Baumert, J.L., 2020. Updated population minimal eliciting dose distributions for use in risk assessment of 14 priority food allergens. Food Chem. Toxicol. 139, 111259. https://doi.org/10.1016/j.fct.2020.111259
Publikacja Romer Labs ® 9
Odpowiednia ocena ryzyka
2: Proponowane ramy znakowania ostrzegawczego
Chociaż soja została usunięta z listy globalnych alergenów priorytetowych, nadal istnieją różnice regionalne i standardowe sankcje, uwzględniające dodatkowe alergeny w lokalnych przepisach, aby odzwierciedlić te różnice.
CODEX i możliwe zmiany w deklarowaniu obecności alergenów:
5 faktów, o których warto wiedzieć
Wkrótce zostaną wprowadzone zmiany w CODEX Standard w zakresie informowania o obecności alergenów, ale jak wpłyną one na sposób znakowania produktów?
Chociaż może upłynąć trochę czasu, zanim te zmiany zostaną wdrożone jako regionalne i lokalne przepisy, producenci żywności muszą wiedzieć, co nadchodzi, aby mogli się przygotować. Weźmiemy pod lupę niektóre z proponowanych zmian i odpowiemy na pytania, które mogą się w związku z nimi pojawić.
Autor: Martin Candia, Kierownik produktu w Romer Labs
Czego dotyczą zmiany proponowane w CODEX Standard?
Zmiany zaproponowane przez Komitet Ekspertów możemy podsumować w następujący sposób:
Usunięcie niektórych "tradycyjnych" alergenów z globalnej listy priorytetowych alergenów: soi, orzechów brazylijskich, orzechów makadamia, orzechów piniowych i owsa, które w przyszłości zostaną włączone do "drugorzędnej" listy priorytetowej. Poszczególne kraje mogą decydować o ich uwzględnieniu w zależności od powszechności ich występowania w danym regionie;
Uwzględnienie sezamu jako globalnego alergenu priorytetowego;
Aktywne monitorowanie niektórych alergenów, które mogą nabrać większego znaczenia, gdy dostępnych będzie więcej danych (kiwi, białka owadów itp.), w celu oceny możliwości wpisania ich na listę w przyszłości;
Ustalenie dawek referencyjnych dla alergenów z globalnej listy priorytetowej. Odpowiadają one ilości alergenu, którą 95% osób uczulonych może spożywać bez wywołania ostrych reakcji. Dawki te mają być stosowane w programach zarządzania alergenami jako część oceny ryzyka i wpływać na decyzje dotyczące znakowania ostrzegawczego o obecności alergenów (PAL);
Ustanowienie ram regulacyjnych dla znakowania ostrzegawczego informującego o obecności alergenów, które określają, kiedy dopuszczalne jest jego stosowanie i jak należy to robić.
Czy powyższe zmiany oznaczają, że muszę przestać oznaczać obecność soi i zacząć oznaczać sezam?
Jeśli chodzi o soję, to odpowiedź brzmi... to zależy. Chociaż soja została usunięta z listy globalnych alergenów priorytetowych, nadal istnieją różnice regionalne i standardowe sankcje, uwzględniające dodatkowe alergeny w lokalnych przepisach. Zwykle znacznie łatwiej jest zaostrzyć przepisy niż je złagodzić. Niektóre kraje zdecydują się na zachowanie wymogu oznaczania soi pomimo rekomendacji, ponieważ takie przepisy już tam obowiązują. Podobnie można podejść do orzechów brazylijskich, makadamia i piniowych.
Przypadek sezamu jest znacznie prostszy, ponieważ alergen ten zostanie prawdopodobnie wpisany na obecną listę alergenów wymagających oznakowania we wszystkich krajach będących członkami Światowej Organizacji Handlu (WTO). Dlaczego? Z tego samego, wspomnianego wyżej powodu: zaostrzenie przepisów jest zwykle łatwiejsze niż ich złagodzenie.
10 Spot On wydanie 16
2. 1.
Czy muszę teraz umieszczać oznakowanie ostrzegawcze informujące o obecności alergenów na swoich etykietach?
Najprostsza odpowiedź na to pytanie brzmi: "nie, jeszcze nie!". Chociaż Komitet Ekspertów zalecił opracowanie ram prawnych dla stosowania znakowania ostrzegawczego to ich praca może spowodować utworzenie kolejnej grupy zadaniowej poświęconej znakowaniu zamiast natychmiastowego zastosowania wszelkich zaleceń. W istocie, Komitet zaproponował nie tylko opracowanie ram; zalecił również, jak i kiedy wdrożyć znakowanie ostrzegawcze.
Jak już powszechnie wiadomo, znakowanie w obecnej formie jest stosowane bardzo różnie, często jest ono przypadkowe i nie opiera się na właściwej ocenie ryzyka. Co więcej, niewiele krajów posiada przepisy, które przewidują stosowanie znakowania ostrzegawczego na produktach w opakowaniach jednostkowych, nie mówiąc już o tym, jak to zrobić. Komitet Ekspertów przyjął podejście podobne do tego, które zaproponowało już biuro Allergen Bureau w Programie VITAL®, mianowicie, że stosowanie znakowania ostrzegawczego informującego o obecności alergenów powinno opierać się na wdrożeniu kompleksowego programu zarządzania alergenami opartego na ocenie ryzyka, który obejmuje zestawienie zawartości alergenów w produkcie końcowym z dawkami referencyjnymi. Ponadto stosowanie znakowania byłoby uwarunkowane uprzednim wdrożeniem takich programów i może być zabronione w innych przypadkach. Komitet Ekspertów zastosował nieco inny sposób ustalania dawek referencyjnych. Niemniej jednak ich ogólne zastosowanie jest takie samo: dawki referencyjne zostałyby wykorzystane do ustalenia progów podejmowania działań dla produktu końcowego; te z kolei zostałyby wykorzystane do podjęcia decyzji, czy należy zastosować znakowanie ostrzegawcze.
3. 4.
Jeśli dawki referencyjne ustalono
z myślą o ochronie 95% populacji, to czy nie mógłbym lepiej chronić swojej firmy, jeśli zastosuję znakowanie ostrzegawcze informujące o obecności alergenów, nawet jeśli próg podejmowania działań nie został osiągnięty?
Nie. Wniosek zawiera bowiem zalecenie, że znakowanie nie może być stosowane, jeśli poziom obecności alergenu nie przekracza progu podejmowania działań. Wyraźnie jest to odpowiedzią na nadużywanie znakowania przez niektórych
producentów. Zalecenia posuwają się jeszcze dalej i sugerują umieszczenie wyraźnie widocznego logo, które wskazuje, że przy produkcji żywności wdrożono odpowiednią ocenę ryzyka związanego z alergenami, niezależnie od tego, czy zastosowano znakowanie ostrzegawcze czy nie.
To nie wszystko: wybrana 95% wartość graniczna uwzględnia nie tylko występowanie reakcji alergicznych, ale również ich intensywność. Z tego względu Komitet Ekspertów uważa, że wszelkie reakcje zgłoszone w przypadku spożycia na poziomie i poniżej ustalo nych dawek referencyjnych byłyby łagodne. Pozwoliłoby to uniknąć zarówno nadmiernego chronienia klientów w sposób, który nie przynosi im żadnych dodatkowych korzyści, jak i konieczności opracowywania zbyt dokładnych metod wykrywania w przypadku niektórych produktów.
5.
Czy będę mógł oznaczyć swoją żywność jako "wolną od alergenów", jeśli zawartość alergenów będzie poniżej zalecanych dawek referencyjnych?
Nie. Należy pamiętać, że progi graniczne mają być stosowane jako narzędzie pomagające w podjęciu decyzji, czy znakowanie ostrzegawcze informujące o obecności alergenów jest konieczne. Nie należy ich stosować jako kryterium przy podejmowaniu decyzji, czy produkt może być oznaczony jako "wolny od". Żywność "wolna od" jest w dużej mierze niezdefiniowana, a jej oznakowanie nie jest regulowane, dlatego Komitet wyraźnie to odradza. Aby umieścić jakiekolwiek oznaczenie "wolny od", producent musi opierać się na odpowiednio dobranych normach, które mogą zapewnić bezpieczeństwo żywności i wiarygodność takiej deklaracji. Niemniej jednak w ykracza to poza zakres niniejszej dyskusji i zaleceń Komitetu Ekspertów.
Wnioski:
Czas przygotować się na CODEX
Wnioski nadal czekają na zatwierdzenie przez odpowiednie komisje CODEX. Chociaż publikacja nowych norm, jak również ich późniejsze wdrożenie przez wszystkie krajesygnatariuszy nie jest czymś, co można zrobić z dnia na dzień, jedno jest pewne: podmioty działające na rynku spożywczym mają jeszcze czas na dokonanie oceny i dostosowanie się w razie potrzeby. Jednak nie przygotowując się, narażasz się na porażkę i chociaż normy nie mają mocy prawnej, ich obecna nowelizacja stanowi olbrzymi krok we właściwym kierunku dla lepszego i bardziej odpowiedniego zarzą
dzania alergenami pokarmowymi.
Znakowanie ostrzegawcze informujące o obecności alergenów w produktach spożywczych jest obecnie stosowane przypadkowo i nie opiera się na właściwej ocenie ryzyka.
Publikacja Romer Labs ® 11
-
