hij bijvoorbeeld de Romeinse koetsiers: ‘’t Is vermakelijk, hoe de koetsiers bij iedere gelegenheid die ze krijgen van zelf aan ’t kibbelen slaan, wat dan weldra tot een heftige scheldpartij overgaat. Daarbij zwaaien ze met armen en beenen en niet te vergeten, met de zweep. ’t Is hier anders niets buitengewoons; dat ligt zoo in hun aard en ze meenen het zoo kwaad niet’ (pagina 57). De jongeman kruidt zijn reisverslag met tal van anekdotes, zo al niet waar, dan toch aardig gevonden. Feitelijk zien we in dit verslag al in nuce de karakteristieke trekken van Timmers’ latere Rome- en Italië-literatuur. Zijn primaire doel is zijn eigen bevlogenheid op de lezers over te dragen: hij brengt de liefde voor stad, land en volk bij. Latere Rome- en Italiëgeschriften
Fig. 3: Timmers als gids op het Capitool in Rome bij het ruiterstandbeeld van Marcus Aurelius.
50
ervaring: de grandeur van het Romeinse rijk vervalt tot puin om – bijvoorbeeld op het Capitool – plaats te maken voor moeder Maria met het Christuskind; de overweldigende natuur in Zwitserland is een manifestatie van Gods almacht (‘Wat is dat groote menschenwerk toch klein, toch peuterachtig bij de ontzaggelijke wonderen van Gods Wil’, pagina 9). Timmers heeft oog voor het landschap, maar ook voor de aard van het land en zijn bewoners. Treffend karakteriseert
Na bijna dertig jaar kreeg Timmers de kans zijn jeugdliefde te herontdekken. Vanaf 30 november 1953 verbleef hij zes weken in Rome, met de barokarchitectuur als studieobject. De draad van weleer pakte hij weer op door voor de Gazet van Limburg een serie artikelen over het oude en contemporaine Rome te verzorgen. In de editie van 9 december 1953 wist hij zijn Limburgse lezers te verhalen, hoe hij op het dakterras van een palazzo met het echtpaar Bomans geluncht had. Bomans arriveerde overigens te laat, omdat hij baard en tabberd had moeten passen: later op de dag moest de bekende schrijver immers nog als Goedheiligman te paard – tussen de trolleybussen en Fiatjes manoeuvrerend – kindertjes uit Nederland en nietsvermoedende bijeengelokte jezuïeten met een hoogwaardig bezoek vereren.9 Enkele jaren later (1958) kreeg Timmers van Elsevier de gelegenheid de schoonheid van Italië aan het brede Nederlandse publiek te presenteren. Aan het hoofdmenu met tal van historische en kunsthistorische wetenswaardigheden gaat een uitvoerig voorgerecht vooraf, waarin de professor de aspirant-bezoekers het Italiaanse leven van alledag opdist en hun bijvoorbeeld adviseert om de
Roma Aeterna jaargang 5, aflevering I (juni 2017) www.romaaeterna.nl