Ronduit Roessingh

Kennismagazine van Roessingh

Herwaarderen met behulp van vooruitstrevende

Met behulp van alle mogelijke technieken kan iedereen bij Roessingh het water in!

Sterre over haar prothese

Een tijdloos gesprek met Marleen Maulany en Chantal Abbink

Roessingh Arbeid zet mensen weer in hun kracht

Bewegen en sporten voor jong en oud

Petra Hes over haar revalidatie

Een eigen stem is niet vanzelfsprekend

Behandelen op afstand met Reinoud Achterkamp

Steun Roessingh maakt extraatjes mogelijk Paardrijden voor iedereen

Colofon

Ronduit Roessingh is een uitgave van Roessingh Concern en verschijnt jaarlijks in een oplage van ca. 1250 stuks. Aan informatie in deze uitgave kunnen geen rechten worden ontleend. Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd of overgenomen zonder bronvermelding en schriftelijke toestemming van Roessingh.

Redactie

Jacqueline Onderdijk

Annemiek Smit

Nessah Hulskers

Mike Raanhuis

Fotografie

Mike Raanhuis

Lidewij Olive

Tobii Dynavox

“Ik ga mijn spreekbeurt houden over de prothese”

Sterre Witten is 9 jaar oud en mist vanaf haar geboorte een deel van haar linker onderbeen. Dankzij Franklin, sinds mei 2016 haar vaste orthopedisch instrumentmaker, krijgt Sterre telkens weer een prachtige prothese aangemeten. In dit geval is het alweer haar dertiende. “Franklin maakt altijd grapjes met mij en ik vind het leuk om naar Roessingh te gaan.”

Franklin ziet vader Harold en dochter Sterre al aan komen lopen via de parkeerplaats. “Vandaag ga ik haar gipsen voor een nieuwe prothese, omdat

Sterre flink in de groei zit en haar oude prothese pijn begon te doen”, vertelt Franklin. “Het is een leuke meid die altijd vrolijk is, wij hebben een leuke klik samen. Ik ken haar dan ook al sinds dat ze één is!”

Kleine voet

Sterre glimt als ze vertelt over haar nieuwe ‘kleine voet’, zoals ze zelf altijd zegt. “Ja, andere kinderen doen hun schoenen uit als ze lekker willen liggen en ik doe mijn kleine voet uit.” Ze vervolgt: “Ik ben heel blij met mijn nieuwe, want deze doet pijn op sommige plekken. Maar ik kan ‘m nog wel gebruiken als ik ga zwemmen!” Terwijl Franklin behendig het twee-minutengips aanbrengt in drie lagen zegt hij: “Nou, die nieuwe past jou straks weer perfect, jongedame. Voor jou geen zere plekken meer, hoor.”

Spreekbeurt

De montere Sterre zit heerlijk op haar praatstoel, ze vertelt trots dat ze al in groep 5 zit. “Elke keer als ik een nieuwe kleine voet heb gekregen van Franklin, dan mag ik van de juf op de tafel staan en alle kindjes komen dan om mij heen staan. Ik ga ook mijn spreekbeurt houden over de prothese.”

“Papa en mama hebben alle protheses bewaard dus die neem ik dan mee naar school.

Ik weet er heel veel over en de kindjes in mijn klas niet, dus ik kan ze er heel veel over leren.”

Andere kinderen doen hun schoenen uit, ik doe mijn kleine voet uit.

Leuke stofjes

“Samen met mama en soms ook met papa, zoek ik altijd naar leuke motiefjes voor op de prothesekoker. Die stofjes kopen we op internet bij een winkel uit Amsterdam. Ik zie ook heel vaak van die gekke oude oma-stoffen, met allemaal bloemetjes enzo, hihi.

Maar deze die ik nu heb, panter, vind ik heel leuk!

Wanneer is mijn nieuwe kleine voet klaar, Franklin?”

Die antwoordt op zijn beurt dat ze er over drie weken mee kan gaan schitteren.

Zelfverzekerder

Vader Harold geeft aan dat Sterre graag naar Roessingh komt. “Ik vind het heel belangrijk dat het informeel gaat, dan is het minder beladen. Franklin doet dat perfect. Net zoals de fysio van Roessingh waar Sterre ook is geweest en natuurlijk ook de revalidatiearts die wij voor het technisch spreekuur bezoeken.”

“De protheses zorgen ervoor dat Sterre écht alles kan doen, het maakt haar zelfverzekerder.” De kleine dame besluit trots: “Ik heb altijd een prothese gehad, die is heel normaal voor mij. Ik kan er ook goed mee voetballen, hoor. Dat vind ik heel erg leuk, want als een bal tegen mijn been komt, dan voel ik helemaal geen pijn!”

Roessingh Revalidatie Techniek

Deskundig, toegewijd, klantgericht, toonaangevend en professioneel. Dat zijn de kernwaarden die de dienstverlening van Roessingh Revalidatie Techniek (RRT) samenvatten.

RRT behoort tot de toonaangevende specialisten in Nederland voor lichaamsgebonden orthopedische hulpmiddelen. Met toewijding en vakmanschap bedienen circa 80 medewerkers de klant met orthopedische artikelen (orthesen en prothesen), orthopedische schoenen, therapeutisch elastische kousen en mammacareproducten.

Lees meer over RRT op de website.

Een tijdloos gesprek

In dit interview spreken we met twee medewerkers van Roessingh. Een ervaren professional die al jaren deel uitmaakt van de organisatie en een enthousiaste nieuwkomer die recent is begonnen.

Marleen Maulany

Ik adviseer en ondersteun leidinggevenden en hun medewerkers bij alle zaken die met Personeel & Organisatie (P&O) te maken hebben. Hierbij richt ik mij op de stafafdelingen, de kliniek dwarslaesie & orthopedie, de kinderkliniek, pijnrevalidatie en Roessingh Research and Development.

Werken in de zorg is helemaal nieuw voor mij. Ik vind het erg interessant en leer graag meer over welke ontwikkelingen er allemaal plaatsvinden. En dan met name welke rol P&O daarin speelt, ook ten opzichte van andere branches. De afwisseling en dynamiek binnen mijn werk en binnen de organisatie is wat mijn werkdagen zo leuk maken.

Tot nu toe ben ik het meest trots op de opmerkelijke betrokkenheid en loyaliteit die ik ervaar bij collega’s, zowel naar elkaar als naar de patiënt toe. Dat hier vaak dienstjubilea worden gevierd zegt wel iets over Roessingh als werkgever en de kwaliteit van de mensen die hier werken.

1 jaar in dienst als personeelsfunctionaris op de afdeling Personeel & Organisatie

23 jaar in dienst als

coördinerend verpleegkundige

Meer weten over werken bij Roessingh?

Chantal Abbink

Als verpleegkundige draag ik zorg voor de patiënten die aan mij zijn toevertrouwd. Het is mooi om de vooruitgang te zien bij alle patiënten. Over het algemeen worden patiënten zelfstandiger in de ADL-zorg (Algemene Dagelijkse Levensverrichtingen) tijdens het verblijf hier.

Patiënten bemerken zelf de vooruitgang en komen er in het weekend thuis achter waar ze nog aan kunnen werken, om het ook thuis nog beter te laten verlopen. Zo blijven ze ook gemotiveerd tijdens het revalideren.

Als verpleegkundige probeer je de patiënt te ondersteunen in de moeilijke fases van het revalidatieproces. Door dit ook met collega’s te bespreken en evalueren, probeer je werkgedachtes niet (te veel) mee te nemen naar huis.

Naast dat ik zelf verpleegkundige ben, ben ik ook verantwoordelijk voor het coördineren van de werkzaamheden op de verpleegafdeling. Daarbij zorg ik er samen met de roosteraars voor dat de juiste verpleegkundigen op de afdeling aanwezig zijn.

Paardrijden voor iedereen bij

Manege het Roessingh

Ruim een jaar geleden ging Manege het Roessingh samen verder met de Enschedese Ponyboerderij PK. Niet alleen de pony’s en paarden, ook instructeurs én ruiters verhuisden mee. Instructeur en manager Caroline Walda is één van de medewerkers die de overstap maakten.

“Mensen met én zonder beperking kunnen hier (leren) paardrijden, van jong tot oud en zowel recreatief, therapeutisch als sportief. Het niveau maakt hierin niet uit. Mensen kunnen elkaar hier ontmoeten en van elkaar leren. Waar mogelijk laten we kinderen die extra begeleiding nodig hebben bijvoorbeeld gewoon in de groepslessen meedraaien.”

“Omdat we met veel verschillende doelgroepen werken, stellen we hoge eisen aan onze paarden en pony’s. Ze zijn over het algemeen braaf en meegaand en moeten goed kunnen aanvoelen wat een ruiter nodig heeft. Zakt een ruiter bijvoorbeeld ongewild langzaam scheef in het zadel, dan zal de pony langzamer gaan lopen. Zit een ruiter niet goed rechtop, dan wacht de pony met wegstappen. Het samenspel tussen ruiter en paard lijkt wel wat op dansen: je vangt elkaar op en geeft steun als het nodig is. Je laat je meevoeren in elkaars beweging als het kan.”

“Kinderen die bij ons komen vanuit Onderwijscentrum Het Roessingh hebben weer hele andere doelen. Het paardrijden kan hen bijvoorbeeld helpen beter te kunnen bewegen of sterker te worden, zowel fysiek als mentaal. We hebben speciale zadels die extra ondersteuning bieden zodat het kind toch kan sporten en in beweging kan blijven.”

Het samenspel tussen ruiter en paard lijkt wel wat op dansen.

De redenen om op therapeutische basis bij de manege te komen rijden zijn uiteenlopend. Sommigen hebben ervaring en willen na een ongeval of operatie kijken of het paardrijden weer lukt. Ook mensen die tijdens het paardrijden een ongeval hebben gehad, kunnen hier terecht om in een veilige omgeving opnieuw aan de pony te wennen. Daarnaast komen regelmatig mensen die revalideren na orthopedisch letsel of chronische pijnklachten.

Bij de manege werken ook mensen in het kader van dagbesteding. Ze leren in een rustige omgeving met veel structuur bijvoorbeeld zorgen voor een ander en samenwerken in groepen. De verzorging van de dieren staat centraal; denk bijvoorbeeld aan helpen voeren, verzorgen en de stal netjes houden. Door ze een stukje verantwoordelijkheid in het werk te geven, ziet Caroline hun zelfvertrouwen langzaam toenemen. “Op zaterdagmiddag bieden we sinds kort ook dagbesteding voor kinderen. Om de week zijn ze een paar uur bezig met de paarden en pony’s. Ze werken met en voor de paarden en leren ondertussen ook goed voor zichzelf te zorgen, plezier te maken en samen te werken met anderen.”

“Ik voel me helemaal thuis hier. Alle puzzelstukjes van de samenvoeging zijn op hun plek en samen hebben we er een mooie nieuwe organisatie van gemaakt, die ook nog eens op een prachtige locatie is gelegen.”

Roessingh Arbeid zet mensen weer in hun kracht

Lieke Hoppenreijs staat midden in het leven. Ze is moeder van een jong gezin, heeft een drukke baan, een actief sociaal leven en is volop actief in het verenigingsleven. Tijdens de voorbereidingen van het carnavalsfeest begin 2023 gaat het mis. Ze ziet een glazen deur over het hoofd en loopt er vol tegenaan, met meteen een grote bult en twee blauwe ogen tot gevolg.

Pas als Lieke de volgende dag weer gewoon aan het werk wil, merkt ze dat er meer aan de hand is. Ze kan zich niet concentreren, heeft voortdurend hoofdpijn en ze ziet dubbel. Volgens de huisarts kan dit wel 6 weken duren. Maar 6 weken later heeft Lieke nog steeds nul energie en verdraagt ze geen prikkels.

“De bedrijfsarts adviseerde mij toen het traject Multidisciplinaire arbeidsrevalidatie (Vroege Interventie) van Roessingh Arbeid”, vertelt Lieke.

“Ik zou daar begeleid worden door een heel team met psycholoog, fysiotherapeut, bewegingsagoog en adviseur arbeid. Ik was eerst wat terughoudend,

omdat ik dan echt ‘patiënt’ zou worden. Maar ik wilde ook heel graag weer beter worden.”

Aan de slag

“Multidisciplinaire arbeidsrevalidatie bestaat uit wekelijks twee dagdelen fysiotherapie, sport en spel en psycho-educatie in een groep”, legt adviseur arbeid Evelien de Jonge uit. “Bij psycho-educatie geven we uitleg over omgaan met pijn, inzicht krijgen in je eigen waarden, je belastbaarheid en hoe je je tijd en dus energie beter kunt inzetten om je leven weer vorm te geven. Om de week zijn er individuele gesprekken met de psycholoog. We zitten als team heel dicht op de cliënten.”

“We houden elkaar voortdurend op de hoogte. De psycholoog loopt bijvoorbeeld regelmatig even binnen bij de fysieke trainingen. Als één van ons iets opmerkt bij of bespreekt met een cliënt, kunnen we daar meteen op inspelen.”

“De eerste keer bij Roessingh Arbeid dacht ik ‘nu gaan ze me precies vertellen wat ik moet doen om beter te worden’. En dan hup aan de slag en klaar! Ik begon fanatiek met het idee van ‘nu zal ik wel eens even laten zien wat ik kan’. ” Lees meer over Multidisciplinaire arbeidsrevalidatie.

“De nek- en schouderoefeningen die ik van de fysiotherapeut kreeg, deed ik in één keer allemaal achter elkaar. Maar daarna was ik op. Tot ze mij vroeg wat ik daarmee had bereikt. Langzamer oefenen met rust-momenten heeft hetzelfde effect, zonder helemaal stuk te gaan. Zij heeft mij vaak een spiegel voorgehouden en leren luisteren naar mijn lichaam. Net als de psycholoog. Zij kapte een keer ons gesprek al na een paar minuten af, omdat ze zag dat ik veel te moe was. Dit was een eye-opener. Ik leerde inzien dat steeds over mijn eigen grenzen gaan mijn herstel en doel om weer aan het werk te gaan juist tegenwerkte. Met die inzichten ben ik aan de slag gegaan.”

Samen

Lieke heeft de begeleiding door het multidisciplinaire team als heel waardevol ervaren. “Anders dan bij een gebroken been zaten mijn klachten in mijn hele zijn”, legt ze uit. “De fysieke oefeningen verbeterden mijn uithoudingsvermogen, kracht en balans. Maar zonder alle aandacht voor ontspanning, structuur, rust en ruimte voor mezelf en weer leren vertrouwen op mijn lichaam zou ik niet zover zijn gekomen. Ik heb ook veel gehad aan de groep. We motiveerden en leerden van elkaar en beurden elkaar op wanneer het een keer tegen zat.”

Ik begon fanatiek met het idee van ‘nu zal ik wel eens even laten zien wat ik kan’.

Terug aan het werk

Met de adviseur arbeid en de bedrijfsarts heeft Lieke bekeken hoe zij haar werk het best weer kon opbouwen. “Ik begon met hele afgebakende taken en heb dat stapsgewijs uitgebreid”, vertelt ze. “Mijn dag heeft nu veel meer structuur en ik heb duidelijke keuzes leren maken voor wat wel of niet kan. Ik ervaar daardoor meer balans tussen werk en privé. Ik werk af en toe thuis als ik daar behoefte aan heb en trek wat vaker de deur dicht zodat ik ongestoord kan doorwerken. En de mindfulness bevalt mij erg goed, dat oefen ik nog elke dag. Het ging met ups en downs en al ben ik er nog niet helemaal, ik heb al veel bereikt en daar gaat het voor mij om.”

Het verhaal van Petra Hes

In 1986, toen Petra Hes 17 jaar was, verloor ze plotseling de controle over haar lichaam door een hersenbloeding.

Na een zware operatie volgde Petra een intensieve revalidatie bij Roessingh. In dit verhaal neemt Petra ons mee op haar reis door de jaren heen.

Ik was 17 jaar. Mijn leven draaide om school, vrienden en het ontdekken van de wereld om me heen. Op 28 augustus van dat jaar was ik voor de spiegel bezig met mijn haar toen ik plotseling de controle over mijn lichaam verloor. In paniek wilde ik hulp halen. Toen ik op de grond viel wist ik dat er iets goed mis was. Ik bleek een ernstige hersenbloeding (CVA) te hebben gehad.

Na een zware hersenoperatie kwam ik voor revalidatie bij Roessingh terecht. Ik had het idee dat ik dit allemaal niet nodig had en dat ik zo weer thuis zou zijn. Maar uiteindelijk verbleef ik een half jaar bij Roessingh en volgde ik een intensief revalidatieprogramma. Eerst kon ik me alleen voortbewegen in een rolstoel, maar geleidelijk kreeg ik mijn mobiliteit terug. Lopen bleef wel lastig, omdat ik als gevolg van de hersenschade een sleepvoet had. Hierdoor kon ik mijn linkerbeen niet meer goed aansturen.

Verschillende fysiotherapeuten van Roessingh hielpen me hiermee. Ik kreeg een peroneus stimulator, een kastje ter grootte van een walkman, om mijn voet omhoog te brengen. Elektroden met plakkers op mijn been stimuleerden de spieren om mijn voet omhoog en naar buiten te bewegen. Dit werkte goed en ik vond langzaam maar zeker mijn weg terug naar het gewone leven.

Ik verdween uit beeld bij Roessingh. Ik maakte mijn schoolopleiding af en ging studeren. Ik trouwde, kreeg kinderen en leefde mijn leven.

2001

Omdat ik de peroneus stimulator op een gegeven moment niet meer gebruikte, werden mijn loopproblemen door de jaren heen steeds erger. En ik wilde per se geen voetspalk.

Uiteindelijk kwam ik in 2001 toch weer terug bij Roessingh, waar werd voorgesteld een peroneus implantaat te proberen. Ik was de eerste vrouw die dit implantaat kreeg. Helaas werkte dit bij mij niet zoals gehoopt. Na vijf operaties, waarbij de chip werd gerepareerd of vervangen, verloor ik langzaam de hoop.

Na 20 jaar kon ik zeggen: Ik doe ertoe!

2006

Toen ik niet meer kon en de vraag “Hoe nu verder?”, bij Roessingh neerlegde, gaf mijn behandelaar aan dat er een nieuwe techniek was ontwikkeld: de SPLATToperatie. SPLATT staat voor Split Tibialis Anterior Tendon Transfer. Bij deze operatie werden verschillende pezen in mijn been en voet verlegd. Deze operatie bleek een keerpunt in mijn leven. Na maanden van intensieve revalidatie kon ik eindelijk weer rechtop staan, met mijn voet stevig op de grond. 20 jaar na mijn hersenbloeding ben ik anders gaan lopen dankzij die ingreep.

Niet alleen lichamelijk maar ook emotioneel was het een zwaar traject: ik worstelde met zelfacceptatie en het gevoel van anders zijn. Dankzij de steun van de therapeuten en de vooruitgang die ik boekte, accepteerde ik mezelf langzaam maar zeker. Na 20 jaar kon ik eindelijk tegen mijzelf zeggen: “Ik doe ertoe!”

2007

En toen, 30 jaar na mijn eerste bezoek aan Roessingh, gebeurde er iets heel bijzonders. In 1987, kort na mijn hersenbloeding, had ik een tijdje verkering met een jongen, Reinoud. Maar hij ging studeren en maakte het uit, toevallig bij Roessingh. Toen ik na de SPLATT-operatie voor therapie in Roessingh was, liep er ineens een lange blonde man langs: het was diezelfde jongen! Hij was daar met zijn dochter en was na 1987 verder nooit meer bij Roessingh geweest. We raakten weer aan de praat en bleken beiden gescheiden te zijn. Kort na ons gesprek stond hij met bloemen voor mijn deur en we zijn nog steeds samen. We hebben nog geprobeerd om onze bruiloft bij Roessingh te houden, maar dit bleek helaas niet haalbaar.

2014

In 2014 was ik voor het laatst als patiënt bij Roessingh. Het is echt bizar hoe je leven kan veranderen en hoe belangrijk de mensen zijn die je tegenkomt. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik in de buurt van Enschede woonde en al die jaren heb kunnen profiteren van de expertise van Roessingh.

Behandelen op afstand

Bij Roessingh wordt het behandelen van patiënten op afstand een steeds groter onderdeel van de revalidatie. Het brengt voor zowel patiënt als behandelaar veel voordelen met zich mee, maar vergt ook een andere manier van werken. GZ-psycholoog Reinoud Achterkamp vertelt erover.

Reinoud is werkzaam als senior GZ-psycholoog in het team Pijnrevalidatie, het NMA / ALS team en in team Hersenletsel van Roessingh en is verbonden aan de Universiteit Twente. Zijn onderzoek richt zich op implementatie- en effectiviteitsstudies van innovatieve revalidatietechnologie, met een sterke nadruk op extended reality.

Oefenportaal en ALS thuismeting

“Goede voorbeelden van hoe Roessingh haar patiënten al op afstand behandelt zijn ons oefenportaal en de ALS Thuismeten & Coachen app. In deze app geven patiënten aan hoe het met ze gaat, zodat een arts, fysiotherapeut of diëtist op afstand kan meekijken. Dit scheelt patiënten reistijd, en de behandelaar krijgt een veel gedetailleerder beeld van de situatie. Daarnaast kun je bij videoconsulten zien hoe de patiënt er thuis bij zit; hoe is bijvoorbeeld de houding in de stoel? Dit is waardevolle informatie om de zorg voor patiënten te verbeteren.”

“Er zal natuurlijk altijd een groep patiënten zijn die het lastig vindt om deze technologie te gebruiken. Daar is een vangnet voor. Als technologie wordt ingezet zorgen we ervoor dat mensen volledig begrijpen hoe het werkt, voordat ze er thuis mee aan de slag gaan. Virtual Reality (VR) is hiervoor een prima middel. Het is gebruiksvriendelijk en het blijkt dat mensen er snel aan wennen.”

Motivatie

“Met VR worden mensen ondergedompeld in een andere wereld, wat de beleving heel echt maakt. Door toevoeging van spelelementen ervaren mensen meer motivatie om te trainen, dan wanneer ze een reguliere oefening heel vaak moeten herhalen. Daarnaast biedt VR de mogelijkheid om activiteiten te doen die in een echte wereld niet kunnen.”

Kritische blik

“We zijn kritisch op wat we wel en niet doen. We worden vaak benaderd met de vraag of we een applicatie willen afnemen. We hebben een goede basisgroep van patiënten en behandelaren waarmee we dan demonstraties uitproberen. Zien we potentie in een applicatie, dan gaan we over naar een proefplaatsing. Dit is een periode van ongeveer drie maanden waarin we kijken of deze voldoet aan onze verwachtingen en of het in de behandelingen kan worden ingebouwd. Na de proefplaatsing worden patiënten en behandelaren bevraagd over hoe ze de applicatie hebben ervaren, het gebruiksgemak en of ze deze zouden aanbevelen aan andere patiënten. In een volgende fase wordt de grotere effectiviteit of lagere kosten dan gebruikelijke behandeling onderzocht. Zo gaat het niet alleen maar gaat om het inzetten van nieuwe technologie, maar vooral ook over het maken van impact.”

Toekomst

“In de toekomst voorzie ik dat patiënten naar ons revalidatiecentrum zullen blijven komen, maar in lagere frequentie dan nu het geval is. En dat zij hiernaast behandelingen volgen in een digitale revalidatiekliniek, waarin patiënten thuis oefenen.”

Bekijk ook de video over behandelen op afstand

Bewegen en sporten

Bewegingstherapie & Sport is het onderdeel van Roessingh dat zich richt op de bewegingswereld van mensen met een beperking of aandoening. Iedereen weet dat bewegen belangrijk is voor de gezondheid, maar het vraagt wel enige kennis, ervaring en de juiste middelen. Zeker wanneer je een beperking of aandoening hebt.

Plezier halen uit bewegen

Iedereen kan bewegen en sporten. Roessingh heeft de kennis om u daarover te adviseren, waarna u direct op een laagdrempelige manier aan de slag kunt. We zijn er niet alleen voor (oud-)patiënten, maar ook voor mensen die ondanks een lichamelijke beperking weer plezier willen halen uit bewegen en sporten. Daarnaast draait het ook om een gezonde relatie met uw lichaam, een gezonde leefstijl en sociale interactie. Hieraan besteden we daarom minstens zoveel aandacht!

Kinderen kunnen naar hartelust zwemmen bij Roessingh. Volwassenen kunnen naast zwemmen ook deelnemen aan aquajoggen, hydrofit, fitness, sportmix en foambal tennis.

Toegankelijk zwembad

Bewegen in het water kan erg helpend zijn bij beweeg-, pijn- en houdingsklachten. Het verwarmde water geeft een ontspannen gevoel en maakt dat bewegen makkelijker gaat, omdat spieren en gewrichten minder worden belast.

“Met behulp van de tillift kan iedereen het water in. De beweegbare bodem is recent vernieuwd en kan op allerlei dieptes worden afgesteld, net wat past bij de oefeningen. Het zwembad is uitgerust met een luie trap, die meebeweegt met de bodem. Hierdoor is in en uit het water gaan altijd goed te doen”, aldus Tom Klaassen, bewegingsagoog en beweegcoach.

Sauna

Elke woensdagavond kunnen volwassenen ook terecht in onze sauna. De sauna stimuleert de bloedcirculatie, zorgt voor soepele spieren en heeft een ontspannende werking op lichaam en geest. Vooral COPD-patiënten hebben baat bij de sauna. Ook kan er gebruik worden gemaakt van het warme hydrobad.

Ruim 500 mensen tussen de zeven en tachtig jaar met een lichamelijke beperking of chronische aandoening, volgen bij Roessingh Bewegingstherapie & Sport verschillende sportactiviteiten.

Ook deelnemen?

Bekijk alle mogelijkheden en tarieven.

Een eigen stem is niet zo vanzelfsprekend

‘Iedereen toegang tot passende communicatieondersteuning’. Met dit doel wordt momenteel het FunctioneringsGericht Indiceren protocol (FGI) ontwikkeld. Brancheorganisatie Lacoh en belangenvereniging ISAAC-NF zijn door het

Zorginstituut Nederland en Zorgverzekeraars

Nederland gevraagd hierover mee te denken. Eric Schonewille, directeur rdgKompagne en voorzitter Lacoh en Maartje Radstaake, voorzitter ISAAC-NF, vertellen er meer over.

Kwaliteit van leven

“Een eigen stem is zo belangrijk voor de kwaliteit van leven en zelfredzaamheid”, vult Maartje aan. “Het geeft mensen meer regie over hun leven en helpt bij het opbouwen van een sociaal leven.”

“Daarnaast vergroot het de kansen op een opleiding, werk en zelfstandig wonen. Mensen zitten beter in hun vel en hebben daardoor vaak minder zorg nodig. Het bespaart dus (zorg)kosten en het levert geld op doordat meer mensen aan het werk komen.”

“Het juiste communicatiehulpmiddel geeft niet alleen een stem, het biedt ook de kans om je tot je volle potentieel te kunnen ontwikkelen. Bij rdgKompagne zien we dagelijks de mooie resultaten die dit oplevert.”

Lastige keuzes

De dagelijkse praktijk is vaak minder rooskleurig. Communicatiehulpmiddelen kosten de maatschappij geld. Onder andere robuuste hardware, aanpassingen qua bediening, persoonlijke vocabulairesets en advisering en

service zijn noodzakelijk, maar dragen ook bij aan de kosten. De hardware van spraakhulpmiddelen wordt niet altijd meer vergoed door de zorgverzekeraar, wat problemen oplevert voor mensen die thuis wonen. Voor mensen die in een instelling wonen, betalen de zorgkantoren een beperkt deel van het hulpmiddel. Het grootste deel moeten de zorginstellingen zelf bekostigen. Er is onvoldoende budget om voor iedereen een communicatiehulpmiddel aan te schaffen. Dit dwingt tot lastige keuzes; wie krijgt wel een communicatiehulpmiddel en wie niet?

Kwetsbare groepen

“De meest kwetsbare groep vist hierbij vaak achter het net en dat moet anders”, vindt Maartje. “Voor mij is het ondenkbaar dat mensen zich niet kunnen uiten doordat het juiste communicatiehulpmiddel buiten bereik blijft. Ik weet uit ervaring dat je niet op een eerste indruk kunt afgaan om te bepalen of iemand baat heeft bij een communicatiehulpmiddel. Als orthopedagoog heb ik veel onderzoek gedaan naar het Angelman syndroom. Mensen met dit syndroom kunnen niet spreken maar begrijpen wel heel veel. Zij kunnen zich moeilijk uiten en worden vaak onderschat. Dat gebeurt vaak bij mensen die niet kunnen spreken; spraak is zo’n belangrijke factor.”

Eerlijke kansen

“Om iedereen een eerlijke kans te geven op passende communicatiehulpmiddelen, is zorgvuldig onderzoek nodig naar wat iemand nodig heeft om zo goed mogelijk te communiceren”, legt Maartje uit. “Het FGI protocol helpt daarbij. Er wordt volgens een internationale standaard gekeken wat er nodig is om iemands beperkingen te compenseren of op te lossen. Dit wordt vertaald naar functionaliteit en kenmerken van een communicatiehulpmiddel dat nauwkeurig aansluit op de individuele behoeften, ook voor de meest kwetsbare mensen. Ook deze doelgroep heeft met het FGI protocol een eerlijke kans op passende communicatiehulpmiddelen.”

Een belangrijke stap

“Lacoh heeft besloten om vanaf 1 januari 2025 te gaan werken op basis van het FGI protocol”, vertelt Eric. De leveranciers zien het als kwaliteitsstandaard waarmee cliënten over het meest adequate communicatiehulpmiddel kunnen beschikken.”

“Vanuit de belangenvereniging zouden we natuurlijk het liefst optimale communicatieondersteuning zien voor iedereen en met levenslange vergoeding”, zegt Maartje. “Zover is het helaas nog niet, maar het FGI Protocol is een belangrijke stap. Als belangenvereniging zijn we blij dat we dit onderwerp samen met Lacoh op de politieke agenda hebben gekregen.”

Steun Roessingh maakt zorginnovaties voor patiënten mogelijk

Stichting Steun Roessingh zet zich in voor het welzijn van alle patiënten van Roessingh en hun naasten, in de ruimste zin van het woord.

De focus ligt daarbij op het financieren van technologische zorginnovaties.

Vijf jaar geleden heeft Steun Roessingh de taak overgenomen van het voormalig Hulpfonds van Roessingh. Dankzij giften en donaties maakt de stichting vooral extra technologische zorginnovaties mogelijk. Deze dragen bij aan het verder verbeteren van de zorg in praktische zin en vormen een belangrijk onderdeel van de behandelingen door Roessingh.

De eerste gerealiseerde innovatie was de ZeroG in 2020. Veilig ondersteund, als het ware zonder zwaartekracht, kunnen patiënten dagelijkse situaties oefenen. Een voorbeeld hiervan is lopen met een rollator. Alle patiënten met loop- en balansproblemen kunnen hiervan gebruik maken.

Bedfiets voor klinische patiënten

Eind vorig jaar heeft de afdeling fysiotherapie met hulp van Steun Roessingh een bedfiets kunnen aanschaffen. Hiermee kunnen mensen al vroeg in hun revalidatie, als ze nog aan bed gebonden zijn, starten met het opbouwen van conditie en kracht. Op de bedfiets kun je met armen of benen fietsen, al dan niet ondersteund door een motor. Inmiddels is de bedfiets door meerdere patiënten geprobeerd, die erg enthousiast zijn. Het wordt ook ingezet buiten therapietijden, zoals in het weekend. De wens is om de bedfiets uit te breiden met bijvoorbeeld een videoscherm, wat het gebruik ervan nog uitdagender en afwisselender zal maken.

Zelfs wie nog aan bed gebonden is, kan beginnen met het opbouwen van conditie en kracht.

Dankzij technologische zorginnovaties boeken patiënten soms grensverleggende resultaten.

Geef aan Steun Roessingh en maak een verschil. U kunt erop rekenen dat uw gift, groot of klein, altijd op de juiste plek terecht komt: bij de patiënten!

Bezoekadres

Roessinghsbleekweg 33

7522 AH Enschede

053 - 487 58 75 www.roessingh.nl

Postadres

Postbus 310

7500 AH Enschede

@roessingh_

Revalidatiecentrum Roessingh

Roessingh, Centrum voor Revalidatie

Roessingh

Duurzaam papier van Waardewenders maakt zichtbaar verschil

Dit papier is gemaakt met vezels van maaisel uit ecologisch beheerde bermen. Omdat het maaisel niet blijft liggen in de bermen, verschraalt de bodem en biedt het kansen voor meer verschillende bloemen, kruiden en grassen. Het levert voeding en bescherming voor allerlei dieren. De insecten staan op het menu van vogels, vleermuizen en kleine zoogdieren. Als de bloemen en kruiden uitgebloeid zijn, wordt de berm gemaaid en het maaisel afgevoerd, gedroogd, gemalen en gebruikt als grondstof voor nieuw papier.