48
I n D es i g n
Выклік, які мы не жадаем прымаць Экалагічны дызайн і экалагічны падыход у дызайне Ала Пігальская
Дызайнеры традыцыйна выкарыстоўваюць шмат но вых матэрыялаў, таму з пункту гледжання экалогіі яны не столькі спрыяюць рашэнню экалагічных праблем, колькі ствараюць ды ўзмацняюць іх.
С
таўленне да экалогіі праводзіць водападзел паміж тымі, хто думае пра дызайн у катэгорыях дэкаратыўна-афарміцельскага мастацтва, і тымі, для каго дызайн робіцца формай актывізму, ладам жыцця. Паміж тымі, хто прыгожа намалюе на любую модную тэму, і тымі, хто імкнецца знайсці рашэнне, нават калі яно не мяркуе прыемнага візуальнага сузірання, праля гае лінія фронту. Бо экалогія яшчэ раз паставіла пад пытанне літаральнае і наіўнае разуменне пра сувязь прыгажосці і карысці. Уздзеянне прапаганды, выкананай прафесійнымі мастакамі і дызайнерамі падчас дзвюх сусветных войнаў і існавання таталітарных рэжымаў у ХХ стагоддзі, прымусіла пры знаць, што прыгажосць можа выдатна спалучацца са згубнымі намерамі, а не толькі з карысцю. Можа падацца, што атрыманыя ў спадчыну з савецкіх часоў практыкі пра даўжэння жыцця рэчаў ці іх перапрацоўка (пераробка) маюць адносіны да экалогіі, але не варта забываць: асноўным імпульсам такога стаўлення быў дэфіцыт, а не ўсвядомленасць, таму калі тавараў зрабілася дастаткова, то і «экалагічныя» практыкі сышлі ў нябыт за непатрэбнасцю, у той час як эка лагічныя праблемы толькі набіралі абароты. Абстрактныя заклікі савецкіх плакатаў да эканоміі рэсурсаў таксама ніяк не змянялі лад жыцця і думання ні аўтараў, ні замоўцаў, ні тых, каму гэтыя плакаты трапляліся на вочы. Асобаснае стаўленне да экалогіі як да сур’ёзнага глабальнага выкліку ці да недаўгавечнай моды шмат у чым вызначае падыход і дыяпазон сродкаў, якімі дызайнеры садзейнічаюць рашэнню ці паглыбленню экалагічных пра блем. Дызайнеры не павінны рабіцца экалагічнымі актывістамі, але ніколі не будзе лішнім паказаць, як менавіта можна спрыяць паляпшэнню экалогіі творамі саміх дызайнераў. Ёсць розныя стратэгіі ўзняць экалагічнасць дызайну, але ключавым будзе паняцце ўсвядомленасці саміх дызайнераў. Такія эка-рашэннні могуць быць практычнымі і выгаднымі з фінансавага пункту гледжання, але ў іх аснове —
«Мастацтва» № 3(444)
сапраўдная занепакоенасць экалагічнымі праблемамі. Можна выкарыстоўваць ма тэрыялы, атрыманыя ў выніку перапрацоўкі (тую ж паперу ды іншыя паверхні), і адпавед ныя тэхналогіі друку (шаўкаграфія), нягледзя чы на тое, што гэтыя рашэнні даражэйшыя за звычайныя, прычым калі-нікалі істотна. Паспя ховым прыкладам паўторнага выкарыстання можа стаць дацкі брэнд торбаў, заплечнікаў і гаманцоў з тэнтаў велікагрузных аўтамабіляў «Freitag». Як спрыяць усведамленню экалагічных праблем у навучальнай дзейнас ці, можна было пабачыць на выставе Resolution #influenced 100 у межах BRLNDSNWK (Берлінскага тыдня дызайну), што праходзіў летась у кастрыч ніку. На выставе былі прадстаўлены творы студэнтаў Акадэміі мастацтваў і дызайну «Бецалель» (Ізраіль), Анхальцкага ўніверсітэта прыкладных навук у Дэсаў (Германія) і Універсітэта прыкладных мастацтваў у Вене (Аўстрыя). Праекты дэманстравалі спробу ўсвядоміць экалагічныя выклікі сённяшняга дня ў рэчышчы падыходаў і эстэтыкі школы Баўхаўз. Харчовая індустрыя пе ражывае сур’ёзныя змены, але рэвалюцыя, якая адбываецца літаральна ця пер, незаўважная для нас, спажыўцоў. Змены звязаныя з усё большай доляй удзелу навуковых і лабараторных вышукаў у вытворчасці ежы. Калі немаг чыма спыніць уварванне навуковых тэхналогій у працэсы стварэння ежы, то дызайнер Маўрыцыа Соса прапаноўвае рабіць для штучнай ежы адмысло вы дызайн, які дазволіць пакупніку адрозніваць яе з першага погляду. Такім чынам дызайн, інспіраваны стылістыкай Баўхаўзу, прапаноўвае прадаваць штучную ежу ў выглядзе простых геаметрычных формаў. Вядома, такі праект