POLSKI PRZEGLĄD CHIRURGICZNY 2011, 83, 9, 959–965
P R A C E P O GLĄD O W E R E V I E W P A P E R S
Zespół Boerhaave’a Boerhaave syndrome Jacek Szeliga, Marek Jackowski Z Katedry i Kliniki Chirurgii Ogólnej, Gastroenterologicznej i Onkologicznej Collegium Medicum w Bydgoszczy, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu (Department of General, Gastroenterological and Oncological Surgery, Collegium Medicum in Bydgoszcz, Nicolaus Copernicus University in Toruń) Kierownik: prof. dr hab. M. Jackowski
W roku 1723 Baron Jan von Wassenaer, Wielki Admirał Floty Holenderskiej i Prefekt Rhinelandii, po spożyciu sutego posiłku zaczął gwałtownie wymiotować, po czym jego lewą połowę klatki piersiowej i nadbrzusze ogarnął silny, nieustępliwy ból. Wezwał natychmiast swojego lekarza, Hermana Boerhaave’a, który pomimo starań nie był w stanie złagodzić cierpień pacjenta i który zmarł 17 godzin później w wielkich męczarniach. Ze względu na niejednoznaczne objawy zarządzono badanie autopsyjne, które wykazało rozerwanie tylno-lewej części przełyku na wysokości około 5 cm nad przeponą oraz treść o zapachu pieczonej kaczki rozlaną w lewej jamie opłucnej. W rok później Boerhaave dokładnie opisał napotkany przypadek jako nową jednostkę chorobową (1). Opisany przez tego holenderskiego lekarza przypadek admirała, określany jako spontaniczne, pełnościenne pęknięcie przełyku zostało od tego czasu w nomenklaturze medycznej określane zespołem Boerhaave’a.
In 1723, having consumed a large meal, Grand Admiral of the Dutch Fleet and Prefekt of Rhineland, Baron Jan von Wassenaer, began vomiting violently; following which, he developed a severe, persistent pain in the left part of his chest. Immediately, he called for his physician, Herman Boerhaave, who despite his efforts was unable to alleviate his patient’s suffering. The Baron died 17 hours later in great torment. Due to inconclusive symptoms, a post mortem was performed revealing a tear in the left posterior part of the esophagus, approximately 5 cm above the diaphragm and the presence of food content, smelling of roast duck, in the left pleural cavity. One year later, Boerhaave described this case in detail giving rise to the name of the disease (1). The admiral’s condition reported by this Dutch physician, previously known as spontaneous whole-wall rupture of the esophagus, has been since referred to in medical literature as Boerhaave syndrome.
Własne spostrzeżenie
CASE REPORT
W styczniu 2006 r., w późnych godzinach wieczornych, do kliniki został przyjęty 41-letni pacjent, bardzo cierpiący, u którego dominującą dolegliwością był silny ból zlokalizowany w nadbrzuszu i lewym podżebrzu. W wywiadzie pacjent podawał ponadto incydent wymiotów sprzed kilku godzin, który wystąpił po
In January 2006, late in the evening, a 41year-old man was admitted to the clinic. The patient’s presenting complaint was agonizing pain located in the epigastrium and the upper left quadrant of the abdomen. Additionally, the history revealed an episode of vomiting several hours earlier that occurred after con-