Pracownia Afektywnych Praktyk Artystycznych
Studio of Affective Artistic Practices
dra hab Aleksandra Ska prof. AS & dra Dominika Łabądź
Akademia Sztuki w Szczecinie, Wydział Sztuki Mediów
Agata Ptak I rok I stopień
Tytuł tematu semestralnego: Twój koc jest twoją galerią
Tytuł projektu: No contact
obiekt, 210x120x40, 2023
No Contact jest wizualizacją ucinania kontaktu z ludźmi najczęściej krewnych, najbliższej
rodziny,dla własnej ochrony i komfortu.Proces ten nosi tą samą nazwę i najczęściej jest
stosowany przez ofiary przemocy domowej. Moja instalacja z użyciem różnych tonów czerwieni
oraz kilku rodzajów ostrzy, nawiązuje do brutalniejszej strony odbierania poczucia
bezpieczeństwa. Porównuję to do amputacji która, tak samo jak ucieczka od kiedyś najbliższych
osób jest zabiegiem koniecznym dla bezpieczeństwa osoby operowanej i zostawia za sobą ból
fantomowy po utraconej części siebie który z czasem zanika i słabnie.
No contact,Agata Ptak,210x120x40,2023,obiekt (telefon,nożyczki,bandaż,ostrza łamane)
Albert Słowiński, I rok, I st.
Tytuł tematu semestralnego: Protestologia
Tytuł projektu: Album - więzy krwi to nie wszystko, fotografia, 2023
Moja praca jest odpowiedzią na projekt Anety Grzeszykowskiej zatytułowany „Album", w którym
artystka celowo usuwa siebie ze zdjęć rodzinnych. Jednak w moim własnym albumie ponownie
wprowadzam jej wizerunek we własne fotografie z dzieciństwa, posługując się sztuczną
inteligencją. Metaforycznie adoptuję Anetę - osobę, której osobiście nie znam - do mojej rodziny.
Traktuję ją jak ciotkę, podkreślając znaczenie rodziny i więzi, które można stworzyć poza
biologicznymi powiązaniami.
W tym procesie wykorzystuję trzy metody fotograficzne. Obejmują one fotografię analogową,
a następnie digitalizację i przetwarzanie cyfrowe, ostatecznie integrując sztuczną inteligencję
z tworzeniem moich prac.
Praca została zaprezentowana podczas wystawy semestralnej pt. Twój koc jest twoją galerią w
Szczecinie 2023r.
Albert Słowiński, Album - więzy krwi to nie wszystko, 2023
Albert Słowiński, Album - więzy krwi to nie wszystko, 2023
Albert Słowiński, Wystawa- Twój koc jest twoją galerią, Album - więzy krwi to nie wszystko, 2023
Aleksandra Boratyn, I rok, I st.
Tytuł tematu semestralnego: Protestologia
Tytuł projektu: Się nie zapierdol
Projekt zwraca uwagę na wszechobecną w naszym otoczeniu kulturę zapierdolu i sprzeciw wobec
jej dalszemu kultywowaniu. Przede wszystkim skupia się na depresjogennych aspektach
nadużywania zachowań występujących w wielu środowiskach pracy oraz środowiskach szkolnych i akademickich. Niezgoda wobec powszechnie przyjętych norm od wielu lat wyrażana jest w ubiorze. W myśl punkowego DIY i sposobów na ekspresję buntu, ubrania oraz przedmioty
codziennego użytku przerabia się własnoręcznie i umieszcza na nich nasze poglądy w ramach
ekspresji. W tym wypadku również - hasła i symbole są rozpowszechniane i noszone przez osoby
wyznające niezgodę dla zjawiska kultury zapierdolu.
Przykłady kultury zapierdolu:
- wyścig szczurów - pozbawiona sensu, bezwartościowa i niekończąca się pogoń, jaką jest
absorbująca praca zawodowa/akademicka, która jest rzadko właściwie doceniana i wynagradzana;
- pracoholizm pokoleniowy - polskie zjawisko w którym przykładny obywatel musi
zapierdalać bez sensu, ale w taki sposób, żeby było widać, że się zapierdala, albowiem jak
ktoś nie zapierdala bez sensu tak, żeby było widać, ten nie jest godzien szacunku, uznania, a
nawet empatii
- inne patokapitalistyczne zjawiska, oparte na dużym pośpiechu, nakładzie pracy i nerwów nie
wartych obranego celu.
Wzory od szablonów - Się nie zapierdol, Aleksandra Boratyn, Szczecin, 2023
Się nie zapierdol, Aleksandra Boratyn, działanie w przestrzeni społecznej, Szczecin, 2023
Wzór na ubraniu - Się nie zapierdol, Aleksandra Boratyn, Szczecin, 2023
Szablon - Się nie zapierdol, Aleksandra Boratyn, Szczecin, 2023
angela emilia klein, 1 rok, I stopień, nowe media i animacja protestologia
“spiralness” bawełniane prześcieradło, hula hop, karton, czarny filc, 140cmx200cm spiralness to wciągająca instalacja artystyczna, która zagłębia się w koncepcję "spiralness". biały koc przykryty idealnym czarnym kręgiem
przyciąga ciekawość. podnieś krąg, a urzekająca spirala ujawni się, symbolizując zawiłą ścieżkę do doskonałości. wejdź w objęcia spirali, zanurzając się w istotę uwięzienia, niezdolnego do pójścia naprzód. to prowokujące do myślenia doświadczenie oferuje przejmującą refleksję na
temat wyzwań związanych z głębokim, nadmiernym myśleniem i tęsknotą za
doskonałością.
angela emilia klein, first year, bachelor, new media and animation
protestology
“spiralness” cotton sheet, hula hoops, cardboard, black felt, 140cmx200cm
spiralness is an immersive art installation that delves into the concept of "spiralness." a white blanket decked with a perfect black circle beckons your curiosity. lift the circle, and a captivating spiral reveals itself, symbolizing the intricate path to perfection. step into the spiral's embrace, immersing yourself in the essence of being trapped, unable to move forward. this thought-provoking experience offers a poignant reflection on the challenges of deep thinking, overthinking, and the yearning for perfection.
definition - definicja
spiralness (noun): the state of being caught in a spiral of deep thinking, overthinking, and perfectionism, where one's thoughts and actions become increasingly circular and repetitive, leading to a sense of being stuck and unable to move forward. This state often involves a hyperfocus on details and a tendency to obsess over minor flaws or imperfections, which can lead to anxiety, stress, and a sense of being overwhelmed. Those experiencing Spiralness may find it difficult to break free from this pattern of thinking and may benefit from mindfulness techniques or professional support to help them manage their thoughts and emotions.
spiralness (rzecz.): stan, w którym człowiek wpada w spiralę głębokiego myślenia, nadmiernego myślenia i perfekcjonizmu, w którym jego myśli i działania stają się coraz
bardziej okrężne i powtarzalne, co prowadzi do poczucia, że utknął i nie jest w stanie iść
naprzód. Stan ten często wiąże się z
nadmiernym skupieniem na szczegółach i tendencją do obsesji na punkcie drobnych wad lub niedoskonałości, co może
prowadzić do niepokoju, stresu i poczucia przytłoczenia. Osoby doświadczające
Spiralności mogą mieć trudności z uwolnieniem się od tego wzorca myślenia i mogą skorzystać z technik mindfulness lub profesjonalnego wsparcia, aby pomóc im w
zarządzaniu swoimi myślami i emocjami.
spiralness, angela emilia klein, instalacja, szczecin, 2023
spiralness, angela emilia klein, instalacja, szczecin, 2023
spiralness, angela emilia klein, instalacja, szczecin, 2023
Daniela Weiss, I rok, I st.
Tytuł tematu semestralnego: Protestologia
Tytuł projektu: Jesteśmy cholernie zmęczone, koc, 2023
Słowo cholernie odnosi się tu do chorobliwości - psychosomatycznej, która idzie z zewnątrz.
Zabrudziłam mój ulubiony koc w ulubionym odcieniu fioletu będącego historycznie znakiem
queerowego oporu - jest mi bliższy niż tęcza - jest bardziej pojemny na intersekcjonalne sojusze i jest cięższy do zawłaszczenie przez kapitalizm - który wykorzystuje do krycia wyzysku w
niezachodnich krajach.
Ten koc jest banerem stającym w oporze kulturze zapierdolu i zwracający uwagę na depresje
akademicką. Dotyczy przepracowania, zarówno osób studenckich jak i tych wykonujących
afektywną pracę opiekuńczą.
Nie dopowiada więcej bo ma dosyć tłumaczenia swojego doświadczenia opresji.
“Zmęczenie staje się techniką zarządzania: męczysz ludzi, aby byli zbyt zmęczeni, by zająć się tym, co ich męczy."”
Sara Ahmed, Complaint! (pl. Narzekanie!)
Daniela Weiss, Jesteśmy cholernie zmęczone, koc, Szczecin, 2022
Marta Las, I rok, I st.
Tytuł tematu semestralnego: Protestologia
Tytuł projektu: świadczenia do (do)świadczenia, grafika komputerowa, 1920 x 810 px, 2023
Istnieje mnóstwo świadczeń rodzinnych - rodzina 500+, fundusz alimentacyjny, rodzinny kapitał
opiekuńczy… Mimo tego, wiele mniejszości bądź ludzi w trudnej sytuacji, nie otrzymuje żadnych
świadczeń lub zaledwie jedno. Stworzyłam serię grafik, odnoszących się do tych istniejących
świadczeń rodzinnych. Duża część z nich jest edycją grafik pochodzących z oficjalnej strony
rządowej. Stworzyłam własne świadczenia, które moim zdaniem mogłyby naprawdę zaistnieć. Chciałam rzucić światło na takie sytuacje jak bycie samotnych rodzicem, wychowanie dziecka niepełnosprawnego w pojedynkę, potrzebę wsparcia osób przynależących do sfery LGBTQ+, jak i prawo kobiet do podejmowania decyzji dotyczących własnego ciała. Grafiki zostały przeze mnie
wydrukowane, tak, aby przypominały ulotki. To właśnie one są często używane do przekonania do własnych racji, zareklamowania czegoś. Chciałam stworzyć program społeczny, który przemówiłby do ludzi i skłonił ich do refleksji nad aktualnym stanem rzeczy.
już
świadczenia do (do)świadczenia, 9 dwustronnych wydruków na papierze 300g, 18 x 7,5cm, 2023
świadczenia do (do)świadczenia, 9 dwustronnych wydruków na papierze 300g, 18 x 7,5cm, 2023
świadczenia do (do)świadczenia, 9 dwustronnych wydruków na papierze 300g, 18 x 7,5cm, 2023
Martyna Nachyła, I rok, I st.
Tytuł tematu semestralnego: Protestologia
Tytuł projektu: ADHD w kulturze zapierdolu
Celem projektu jest edukacja na temat Zespołu Nadpobudliwości z Deficytem Uwagi (ADHD), jednocześnie zwracając uwagę na trudności, z którymi mierzą się osoby z ADHD w Kulturze
Zapierdolu, próbując funkcjonować w systemie zaprojektowanym dla osób neurotypowych. Moim
zamiarem jest także stworzenie poczucia wspólnoty poprzez przeprowadzenie wywiadów ze studentami Akademii Sztuki, dzięki czemu studenci z ADHD będą mogli podzielić się swoimi
doświadczeniami i historiami, ponieważ mając ADHD często wydaje się nam, że jesteśmy sami w
swoich doświadczeniach.
W swoim projekcie zebrałam wypowiedzi, w których osoby opowiedziały o swoich
doświadczeniach, trudnościach oraz sposobach radzenia sobie ze swoją neuroatypowością.
ADHD w Kulturze Zapierdolu, Martyna Nachyła, działanie w przestrzeni społecznej, PAPA, Szczecin, 2023
Wypowiedzi studentów
Piotrek
Pamiętam że w podstawówce dosyć mi to przeszkadzało w nauce i irytowało mnie moja
rozpraszanie się byle czym, bardzo ciężko było mi się skupić na jednej rzeczy, zwłaszcza jeśli coś mnie nudziło (a było wtedy tego dużo). Wydaje mi się że nie przejawiałem zewnętrznie
przynajmniej jakiejś nadpobudliwości czy to ruchowej czy umysłowej (uważałem siebie przez to za głupiego i nie zdolnego do niczego).
W gimnazjum problemy z koncentracją się znacznie nasiliły, faktycznie ciężko było mi się skupić na nauce ale zacząłem dostrzegać plusy w ADD, ponieważ szybciej i łatwiej zacząłem nawiązywać kontakty z ludźmi i stałem się bardziej towarzyski niż w podstawówce. W technikum i obecnie potrafię się w miarę możliwości skupić na jednej rzeczy ( a czasem nawet na kilku naraz) myślę że trochę też przez moją nadpobudliwość zacząłem się jeszcze bardziej otwierać na ludzi i stałem się jeszcze bardziej towarzyski.
Także moje ADD nie przeszkadza mi za bardzo w codziennym funkcjonowaniu, a nawet pomaga jeśli chodzi o kontakty międzyludzkie i często mam dzięki temu dużo energii, myślę że dzięki temu między innymi potrafię być duszą towarzystwa.
Obecnie moje ADD bardziej pomaga mi w życiu codziennym niż utrudnia, ponieważ dodaje mi mnóstwo energii która już mnie nie rozprasza a nadaje mi tempa i motywuje do działania.
Olen
Pisząc to cztery razy zdążyłem się rozproszyć i nie zrobić tego co chciałem. Bywa to bardzo uciążliwe. Samo sprzątanie staje się problematyczne. Niby wiadomo - skoro się sprząta, to robi się po kolei różne czynności, aż efekt będzie nas zadowalał. Ale oczywiście nie może być tak prosto. Podnosząc jedną rzecz z ziemi i chcąc ją odnieść w inne miejsce, napotykam coś, co miałem uciąć nożyczkami, a tego nie zrobiłem, więc zostawiam coś w połowie drogi i idę po nożyczki. W drodze po nożyczki znajduję nieumyty kubek który chcę umyć, a po jego umyciu zapominam co robiłem wcześniej, wiec zaczynam od nowa w innym miejscu i tak na prawdę syzyfowa robota zapętla się na ciągłym rozpraszaniu.
Poza tym bardzo trudne jest przyjmowanie jakichkolwiek informacji. Niby najgorzej jest
zapamiętać jakieś ważne rzeczy ze szkoły/studiów, ale najbardziej uciążliwe jest nie pamiętać tego, że ktoś coś nam ważnego powiedział, lub pamiętać szczątkowo.
Ostatnią rzecz na którą mogę ponarzekać to skupienie. Jego brak lub jego nadmiar i nic pomiędzy. Łapiąc hiperfokus na jednej czynności potrafię zapomnieć o potrzebach
fizjologicznych, czasie, całym świecie i robota idzie do przodu, ale jeśli tylko coś na sekundę
mnie rozproszy - nie jestem w stanie wrócić z powrotem do tego transu i przez to wiele rzeczy nie mogę zrobić na czas.
Anonimowe
Generalnie zawsze miałem spory problem z koncentracją. ADHD bardzo mi przeszkadzało w czasach szkolnych bo nie ważne ile czasu bym nie poświecił na naukę czy jak bardzo próbowałem się skupić na lekcjach, szybko się dezorientowałem. Wtedy nie wiedziałem co to, jak działa mój mózg. Przebadałem się jakoś rok temu i szczerze mówiąc czułem się przez to gorszy od rówieśników. Od nauczycieli czy po prostu starszych słyszałem tylko „no musisz się skupić i będzie git”, tak jakbym miał na to wpływ. Ale odkad się przebadałem, znajoma mnie namówiła, wpłynęło to mocno na jakąś samoakceptacje i tez pomogło mi wykorzystywać te mocne strony AHDH. Hyperfocus, kreatywność itd. Miałem przepisane leki ale czułem się po nich bardzo dziwnie, wiec przestałem je brać. I zacząłem wprowadzać jakieś drobne nawyki, głównie tez dzięki pomocy mojej dziewczyny.
Martyna
Przez wiele lat nie miałam pojęcia że mogę mieć ADHD. Nie sprawiałam nigdy problemów, a przynajmniej nie takich, które sprawiłyby, że dorośli w moim życiu podejrzewaliby ADHD. To, co sprawiało mi trudność można było zrzucić na lenistwo, brak poważnego podejścia do obowiązków. Od zawsze miałam duży problem ze sprzątaniem, pamiętaniem o zadaniach czy zabraniu zeszytów. Trudne było też samodzielne ustalanie priorytetów i systematyczna nauka, ale zawsze dawałam radę, bo jeśli czułam wystarczający stres z powodu zbliżającego się terminu, byłam w stanie się zmusić. Moje problemy zaczęły się w liceum, kiedy przygniotła mnie ilość obowiązków oraz ustalenie równowagi pomiędzy życiem towarzyskim i przyjemnościami a obowiązkami. Być może gdybym dostała diagnozę o wiele wcześniej, uniknęłabym problemów związanych z zaburzeniami lękowymi oraz depresją. Obecnie dodatkowo zmagam się z wypaleniem i różnymi problemami, takimi jak zapominanie o ważnych datach czy terminach, gubieniem rzeczy, rozpraszanie się podczas pracy. Zdarza mi się wsiąść do złego autobusu, z czego zdaję sobie sprawę dopiero wtedy, kiedy jest już za późno. Czasami stoję w kuchni zastanawiając się po co w ogóle tam poszłam a podczas rozmowy często nie pamiętam o czym przed chwilą mówiłam. W relacjach często spotykam się z irytacją ze strony innych, kiedy jestem zbyt „chaotyczna”. Leki pomagają, ale nie są niestety rozwiązaniem wszystkich problemów, zwłaszcza tych które nagromadziły się przez lata bez diagnozy i leczenia. Staram się zapisywać daty w kalendarzu i robić plany czy listy rzeczy do wykonania. Czuję jakby doba nie miała wystarczająco godzin bo większość czasu spędzam na prokrastynacji.
Mateusz Sobków, 1 rok, I stopień
Tytuł tematu semestralnego: Protestologia
Tytuł projektu: la Marionnette
Opis projektu
W mojej pracy używam wykreowanej przeze mnie, półimprowizowanej choreografii do własnej kompozycji
muzycznej aby wyrazić ból oraz frustrację spowodowaną sytuacją, która spotyka wiele osób członkowskich społeczności LGBTQIA+. Mówię o życiu rozdartym między poczuciem obowiązku wypełnienia określonej roli w rodzinie, a potrzebą podążania za głosem serca. Chcę również rozpocząć dialog na temat korzyści
jakie płyną z zerwania więzów z teatralnego społecznego krzyżaka i podążania za autentycznymi więziami.
la Marionnette, Mateusz Sobków, performens dokamerowy, wideo, 2 min 37 sek, 2023
la Marionnette, Mateusz Sobków, performens dokamerowy, wideo, 2 min 37 sek, 2023
la Marionnette, Mateusz Sobków, performens dokamerowy,wideo, 2 min 37 sek, 2023
Michalina Piórkowska, I rok, I st.
Tytuł tematu semestralnego: Protestologia
Tytuł projektu: Projekt ŁÓŻKO, instalacja,, 2023
Projekt Łóżko to instalacja dotycząca tematu Kultura Zapierdolu. Łóżko jako centrum życiu
człowieka jest rozwiązaniem negatywnych skutków kultury zapierdolu. Początkowo składa się z
kołdry i poduszki w białej pościeli oraz białego prześcieradła. Wszystkie przedmioty znajdują się na różowym kocu. Powstała aby udowodnić, że łóżko to początek, środek i koniec życia człowieka.
Wyjaśnia jego znaczenie oraz ukazuje, jak można ocenić osobę patrząc na stan jej łóżka. Ma na celu zmianę definicji obiektu jakim jest łóżko, która tradycyjnie sprowadza się do pojęcia mebla lub miejsca do spania. Jest to realizowane poprzez zaproszenie wszystkich obecnych do wspólnego wejścia do łóżka i rysowanie oraz pisanie po białej pościeli kolorowymi pisakami do tkanin. Osoby zawierają tam między innymi swoje myśli związane z rolą łóżka w ich życiu. Intymna sfera łóżka zostaje przekroczona, a pościel zamienia się w miejsce kreatywne tworzenia.
ŁÓŻKO to miejsce, w którym się urodziłxm
ŁÓŻKO to centrum mojego życia
ŁÓŻKO jest miejscem odpoczynku
ŁÓŻKO to miejsce snu
ŁÓŻKO jest początkiem dnia
ŁÓŻKO jest zakończeniem dnia
ŁÓŻKO to rzecz, którą powinien mieć każdy człowiek
ŁÓŻKO to miejsce w którym śpię
ŁÓŻKO to miejsce w którym nie śpię
ŁÓŻKO to miejsce w którym się kocham
ŁÓŻKO jest tylko dla mnie
ŁÓŻKO jest miejscem, do którego wpuszczam zwierzęta
ŁÓŻKO dzielę tylko z bliską osobą
ŁÓŻKO jest zawsze czyste czyste
ŁÓŻKO to kokon w którym przechodzę metamorfozę
ŁÓŻKO to moja strefa komfortu
ŁÓŻKO jest miejscem w którym tylko śpię
ŁÓŻKO wspiera mnie w mojej chorobie
ŁÓŻKO to miejsce, w którym gniję
ŁÓŻKO to centrum sypialni
ŁÓŻKO jest miejscem, w którym robię wszystko
ŁÓŻKO jest moim miejscem pracy
ŁÓŻKO jest moim bezpiecznym miejscem
ŁÓŻKO jest moim intymnym miejscem
ŁÓŻKO mnie przytula, kiedy jestem samx
ŁÓŻKO to miejsce uczuć I rozkoszy
ŁÓŻKO to każde miejsce, w którym śpię
ŁÓŻKO to miejsce, w którym uczę się samodzielności
ŁÓŻKO to statek kosmiczny, który zabiera mnie na planetę snu
ŁÓŻKO jest miejscem, w którym oddaję się w objęcia Morfeusza
ŁÓŻKO jest miejscem, z którego zabierze mnie śmierć
ŁÓŻKO to grób
ŁÓŻKO to trumna do wiecznego odpoczynku
ŁÓŻKO to miejsce, w którym umrę
Projekt ŁÓŻKO, Michalina Piórkowska, instalacja realizowana w przestrzeni społecznej, PAPA, Szczecin, 2023 (fot. Angie Klein)
Paulina Minga, 1 rok, 1 st.
Tytuł tematu semestralnego: Protestologia
Tytuł projektu: Jak NIE być rodzicem
Grafika komputerowa, 230 x 290 mm, 2023
Poprzez stworzone przeze mnie ilustracje, chciałam zwrócić uwagę na problem złego
wychowywania w polskich rodzinach. Postanowiłam skupić się szczególnie na sytuacjach, które
przekładają się na dorosłe życie dzieci, w tym również traumy. Zilustrowane sceny zostały
zaobserwowane w moim otoczeniu lub zaczerpnięte z historii innych osób. Uproszczenie stylu
miało skupić uwagę na przypadkach przemocowych relacjach rodzica z dzieckiem.
Catolicus manius, Paulina Minga, grafika komputerowa, 230x290mm, 2023
Czułości, Paulina Minga, grafika komputerowa, 230x290mm, 2023
Twój koc jest twoją galerią, Paulina Minga, wystawa końcowo semestralna w PAPIE, 2023
Piotr Zakrzewski, I rok, I st.
Tytuł tematu semestralnego: Protestologia
Tytuł projektu: Pieczywo pracy,Pieczywo, Fotografie, 155;92 cm, 2023
Stoisko z pieczywem, na którym znajdują się bułki w kolorach czerwonym, niebieskim i czarnym. Dodatkowo są one spleśniałe. Kolory symbolizują kolejno: krew oraz wkurw jaki
towarzyszy przy produkcji, smutek i depresje oraz wypalenie zawodowe.
Pieczywo to jest symbolem bezsensownej pracy. W pieczywo powbijane zostały wykałaczki z ich nazwami. Oprócz tego koło pieczywa znajdują się fotografie mojej mamy.
Protestologia , Pieczywo pracy,Pieczywo, Fotografie, 155;92 cm, 2023
Protestologia , Pieczywo pracy,Pieczywo, Fotografie, 155;92 cm, 2023
Protestologia , Pieczywo pracy,Pieczywo, Fotografie, 155;92 cm, 2023
Wojciech Bieńkowski, I rok, I st.
Tytuł tematu semestralnego: Protestologia
Tytuł projektu: Porównania, fotografie, 2023
Dzieciństwo wspominam dobrze, lecz zmagałem się często z problemem porównywania mnie przez rodziców do rówieśników czy starszego kuzynostwa. Miewałem przez to kompleksy i postawiłem sobie za cel, aby budować poczucie własnej wartości u mojej młodszej siostry. Często naśladuje mnie, jeżdżąc na deskorolce czy robiąc zdjęcia jak ja. Jestem z niej dumny i wraz z nią cieszę się z jej sukcesów, dlatego wykonałem serię zdjęć, gdzie spróbowałem odtworzyć zdjęcia siostry – i tym razem to „porównywanie” zmienić na coś pozytywnego.
Projekt PORÓWNYWANIE, Wojciech Bieńkowski, instalacja realizowana w przestrzeni społecznej, PAPA,Szczecin, 2023, fot. Albert Słowniński
Projekt PORÓWNYWANIE, Wojciech Bieńkowski, instalacja realizowana w
przestrzeni społecznej, PAPA,Szczecin, 2023, fot. Albert Słowniński
