ROB PEEK IK BEN ER EVEN NIET….! Wie kan zich nog de tijd herinneren dat er geen mobiele telefoons waren? De tijd waarin je post uitsluitend ontving in je brievenbus en alleen een telefoontje aan kon nemen als je daadwerkelijk aanwezig was op kantoor? Het lijkt soms wel eeuwen geleden… De technologische vooruitgang van afgelopen twintig jaar heeft er voor gezorgd dat we altijd bereikbaar zijn en in staat zijn om 24/7 contact te hebben met de rest van de wereld. Niemand gaat meer de deur uit zonder mobiel en waar we vroeger een handjevol goede vrienden hadden, hebben we er nu honderden online. Het is praktisch, kan handig zijn en heeft vele voordelen voor mensen die in een sociaal isolement zitten. Maar is deze constante bereikbaarheid wel voor iedereen zo prettig en een vrije keuze? Als werkgever vind ik het fijn dat ik onze collega’s te allen tijde kan bereiken via hun mobiel, maken wij gebruik van levendige groepsapps en hebben we bij BHG een actief social media beleid. Allemaal positieve ontwikkelingen zou je denken, maar ik denk wel eens hardop ‘waar ligt de grens?’. Want wat vaak wordt vergeten is de sociale en maatschappelijke druk die mensen, waaronder ikzelf, voelen. Want nu iedereen weet dat we 24 uur per dag bereikbaar zijn en eigenlijk allemaal ‘de hele dag op onze mobiel zitten’ is de verwachting dat er snel gereageerd wordt ook veel groter. Tijdens vergaderingen valt het me op hoe vaak mensen op hun telefoon kijken en even snel een mailtje beantwoorden. Is een snel antwoord op een mail echt noodzakelijk of kunnen wij zelf niet meer een uurtje zonder? Erg toch eigenlijk? En eerlijkheid gebiedt te zeggen, ik erger me eraan maar ik doe er zelf ook aan mee. Want ook ik voel die druk om altijd alles en iedereen te moeten beantwoorden. Uit onderzoek blijkt dat mensen die het gevoel hebben dat ze altijd bereikbaar moeten zijn, gebukt gaan onder stress en schuldgevoel. De maatschappelijke druk om bereikbaar te zijn heeft zelfs geleid tot een nieuw fenomeen: ‘nomofobie’. Nomofobie is een overmatige angst voor het niet continu bereikbaar zijn via een mobiele telefoon. Deze angst kan veroorzaakt worden door het buiten bereik zijn, het vergeten van het toestel of een slecht functionerend toestel. De term is een afkorting die is afgeleid van de Engelse benaming ‘no mobile-phone phobia. 1) Ik ben blij dat het merendeel van de medewerkers binnen BHG een fysiek beroep heeft en actief is in de keuken of de bediening en daarom niet de hele dag op hun telefoon kunnen (en mogen!) kijken. Hoeveel meer rust zou het geven om nog maar maximaal een keer per uur je mobiel te checken? Als ik bij de BHG restaurants kom ligt er denk ik bij 80% van de gasten een mobiele telefoon op tafel. Als je daar even bij stil staat is het eigenlijk gewoon triest, zelfs tijdens een avond uit moeten we bereikbaar zijn. De volgende keer dat ik gezellig uit eten ga, zet ik mijn telefoon uit en ga ik genieten van mijn gezelschap. Dus als ik even niet opneem, wees niet ongerust…..ik bel echt wel terug. Later! 1) Bron: Wikipedia
Rob Peek
REAGEREN OP ROB? Mail naar heuvelrug@ondernamen.nl!
46 | ONDERNAMEN HEUVELRUG KROMME RIJN JUNI 2016
Directeur Brothers Horeca Groep Reageren kan via info@bhg.nl