NIEDŹWIEDZIE TROFEUM INŻ. ROSZKOWSKIEGO

Jednym z najefektowniejszych eksponatów Muzeum Leśnictwa jest skóra niedźwiedzia, prezentowana na wystawie stałej. Jak okazałe jest to trofeum myśliwskie, można przekonać się, odwiedzając Oficynę – dawny pałac Czartoryskich.

Na niedźwiedzia brunatnego, eksponowanego dziś w Gołuchowie, zapolował z sukcesem inżynier Witold Roszkowski. Wydarzenie to miało miejsce 11 kwietnia 1928 roku w należącej wówczas do Polski Rafajłowej w województwie stanisławowskim, na terenie dzisiejszych ukraińskich Karpat.

Ubity niedźwiedź oraz uczestnicy polowania 11.04.1928 r., od prawej: W. Roszkowski, inż. Roman Jurkiewicz (nadleśniczy w Rafajłowej), Nikoła Smereczuk (strażnik łowiecki), inż. Romanowski (nadleśniczy w Zielonej), Polak (gajowy), Jur Smereczuk (strażnik łowiecki) (fot. ze zbiorów OKL)

Pozyskane wówczas trofeum było przed wojną prezentowane i nagradzane na wystawach łowieckich. Podczas Jubileuszowej Wystawy Łowieckiej Małopolskiego Towarzystwa Łowieckiego, która odbywała się w dniach 5–30 września 1936 roku we Lwowie, Roszkowski, myśliwy i właściciel, otrzymał za nie złoty medal. Natomiast rok później na Międzynarodowej Wystawie Łowieckiej w Berlinie skórę wyceniono na 347,0 punktów i nagrodzono tarczą nr 2, a także złotymi medalami w konkurencjach międzynarodowej oraz krajowej.

Skóra na wystawie w Oficynie, stan obecny (fot. K. Bul)

Do Ośrodka Kultury Leśnej w Gołuchowie trofeum trafiło przeszło czterdzieści lat temu. Andrzej Roszkowski, syn Witolda, 16 lutego 1980 roku złożył ofertę sprzedaży, w której czytamy: „skóra niedźwiedzia brunatnego, ze łbem na oryginalnej czaszce […]. Według moich wiadomości jest to rekord tego gatunku”. Już cztery dni później Komisja ds. Zakupu Muzealiów OKL (dr inż. Andrzej Grabowski – przewodniczący, mgr inż. Julian Jeszke i inż. Janusz Kaźmierowski) podjęła decyzję o nabyciu skóry do zbiorów.

Łapa, fragment eksponatu (fot. K. Bul)

Decyzja Komisji była ukoronowaniem wcześniejszych, dwuletnich starań pracowników Ośrodka, nawiązywania kontaktów oraz wnikliwych badań wszelkich publikacji dotyczących obiektu. Pozwoliło to uznać, że „trofeum jest okazem bardzo dobrym i nadzwyczajnym, godnym ukazania wraz z zachowanymi medalami w części łowieckiej Muzeum Leśnictwa”. Komisja dokładnie określiła również Skóra na wystawie w Oficynie, stan obecny (fot. K. Bul) miejsce przyszłego eksponowania – i skóra do dziś wzbudza zainteresowanie turystów odwiedzających muzeum w pomieszczeniu zaplanowanym przed czterdziestu laty.

Warto dodać kilka słów o samym myśliwym. Witold Roszkowski (1878–1939), leśnik po Hochschule für Bodenkultur w Wiedniu, pracował w lasach państwowych Galicji, m.in. jako nadleśniczy w Polanicy w powiecie dolińskim, oraz jako nauczyciel w Niższej Szkole Lasowej w Bolechowie. Był też wieloletnim pracownikiem Dyrekcji Lasów Państwowych we Lwowie – gdzie m.in. w latach 1918–1931 pełnił funkcję inspektora – a także wykładowcą w Wyższej Szkole Lasowej we Lwowie oraz na Politechnice Lwowskiej, na której od 1930 roku jako zastępca profesora kierował Katedrą Użytkowania Lasu. Aktywnie działał również w wielu towarzystwach branżowych, w tym w Polskim Towarzystwie Leśnym, którego w latach 1936–1938 był przewodniczącym.

Konrad Bul