Elk zijn vloa
Kookrubriek van Lochristi. De Lootse medemens in haar of zijn keuken met een uiterst smaakvol gerecht.
Skrei - geplette Cornes de Gatte - Oesterzwammen
door Myriam Minne
Zaterdag 8 maart 2013. Een stralende winterdag. En onze fotograaf heeft dik geluk, want hij mag lekker aanschuiven, de kwikke beentjes gezellig onder tafel, aan een heerlijk maal, ten huize van Myriam Minne in de Kastanjedreef. Myriam is levensgezellin van Eddy Vinckier, de ‘levenslange’ trainer van supersportster Gella Vandecaveye, jawel, een van onze judohelden, met talloze nationale en internationale titels op haar naam. Maar ook Myriam is aardig door de sportmicrobe gebeten, en het leuke is dat ze daarvoor haar keuken niet eens hoeft aan te passen. Haar motto? Ik loop niet omdat ik graag zweet, ik loop omdat ik graag eet!
W
anneer ik iets doe, doe ik het graag goed. En zo komt het dat nogal wat van mijn hobby’s zwaar uit de hand gelopen zijn… Eerst was er het koken. Ik begon ermee in 1996. Op aanraden van de moeder van Ulla Werbrouck schreef ik me in aan hotelschool Spermalie in Brugge. Vandaag heb ik mijn koksdiploma op zak, heb ik ook al de 2 jaar patisserie afgewerkt en ben ik nog steeds ‘student’: ik ben gewoon terug van voren af aan herbegonnen… Ik blijf me bijschaven: technieken, ingrediënten en bordschikkingen veranderen. Ondertussen deel ik mijn kennis en recepten sedert (bijna) 2 jaar op mijn kookblog: Hap & Tap. En jawel, ook de blogmicrobe heeft me serieus te pakken: een recordaantal pageviews, een nieuwe liker op Facebook of een leuk commentaartje maken me oprecht blij.
Voor een moelleux au chocolat mag je me altijd midden in de nacht wakker maken! Met het lopen verging het me net eender. Ik startte in 2005 met Start 2 Run, nam 1 jaar later deel aan de 10 Miles van Antwerpen en de 20 Km door Brussel om nog een jaar later mijn 1e marathon te lopen in New York. Ondertussen heb ik er reeds 7 marathons (New York, Berlijn, Boston, London, Firenze, Jeruzalem en Reims) opzitten en zelfs 1 ultraloop van 56 km in Kaapstad in Zuid-Afrika: Between 2 Oceans. De aard van het beestje… In tegenstelling tot wat men van een marathonloopster zou kunnen verwachten, kook ik niet gezond, biologisch en/of vegetarisch… Integendeel. Mijn motto is dan ook: “Ik loop niet omdat ik graag zweet, ik loop omdat ik graag eet!”. Het meeste houd ik nog van desserts. Voor een moelleux au chocolat mag je me altijd midden in de nacht wakker maken! En na de dessertjes gaat mijn voorkeur uit naar een lekker stukske vis mèt sausje, dat spreekt voor zich!”
10 april’14