Maart tweeduizend vierentwintig nr.171
De expeditie: Groenland
Gids Brecht De Meulenaer
Samen Anders
Peter Van Bambost
Lookalikes
Sven Ornelis & Marc Ost
Fris en blij magazine voor Lochristi, Zaffelare, Beervelde & Zeveneken Fris en blij magazine voor Lochristi, Zaffelare, Beervelde & Zeveneken
QUALITY DOGFOOD BY HORTA ADULT MET LAM
Volledig smaakvol diervoeder voor honden
• Droge hondenbrokken geschikt voor alle hondenrassen met een normale energiebehoefte
woensdag 13 maart t.e.m.
zaterdag 16 maart
ONTDEK VERSCHILLENDE kippenrassen tijdens onze EXPO in de winkel
Kies je favoriete kip en neem ze mee of bestel ze in de winkel
Ontdek
15 kg
€28,95 € 14,48/zak
€ 0,97/kg bij aankoop van 2 zakken
*Zolang
Nummer9080 is een maandelijks informatieblad over, voor en door Lochristi. Verspreiding iedere maand - gratis op 10 600 ex. in alle brievenbussen van Groot-Lochristi
Administratie en contact
Fris watervoordevis - Oosteinde 25 9080 Lochristi - Tel: 09 3568 588 info@nummer9080.be - www.nummer9080.be
Voorstel rubrieken en teksten: l.vandevijver@skynet.be
Redactie
Concept & beelden: Mark Verbrugge
Concept & teksten: Luc Van de Vijver
Concept & reclame: Sofie Hesters
Werkten nog mee aan dit nummer
Sofie Hesters: Lootsche baton + Klavertje vier
Filip Naudts: fotografie
Bert Vervaet: Lochristi en zijn herenhuizen
Eric De Wilde: Erics rariteitenkabinet
André Baert: Dialect
Marcus Bundervoet: Natuur in Lochristi
Daina De Saedeleer: fotografie
Contact reclame: Sofie Hesters, Fris watervoordevis, tel: 09 3568 588 info@nummer9080.be
Druk:
Drukkerij Graphius - Traktaatweg 8 - 9041 Gent
Verantwoordelijke uitgever: Mark Verbrugge - Zaffelaredorp 17 9080 Zaffelare
Cover: Sven Ornelis en Marc Ost
© foto: Filip Naudts
nummer 172: 27 maart 2024
deadline adv. en info: 14 maart
nummer 173: 24 april 2024
deadline adv. en info: 11 april
nummer 174: 29 mei 2024
deadline adv. en info: 16 mei
nummer 175: 26 juni 2024
deadline adv. en info: 13 juni
Neen.
Nu even niet.
Nu moeten de ramen op een kier, het kruid uit de aarde groeien, en het kind op zijn achterwiel het leven rond.
En
mijn
tenen,
moeten hoognodig tussen het gras piano spelen.
Ik moest eerst maar eens wat niets.
Gewoon. Leven. Dus neen. Nu even niet.
Sven
MARIA Antwerpse Steenweg 20 - 22 COMFORTABEL EN LUXUEUS
Uit respect voor de historiek van de bestaande site, behouden we het oorspronkelijke herenhuis Villa Maria en voeren we een grondige vernieuwbouw door, met enkele villa appartementen. Rond deze villa, met zijn prachtige tuin, bouwen we de rest van de residentiële site en woonomgeving op.
Villa appartementen met terras en nieuwbouwwoningen met tuin in een rustgevende groene omgeving!
Nieuwpoortstraat 161
Moderne nieuwbouwwoning op een zeer interessante ligging op de grens Zeveneken / Lokeren (Oudenbos). Deze woning geniet van een mooie ruime tuin (1668 m²) met een rustig uitzicht achteraan, doch op een uiterst vlot bereikbare locatie.
Vraagprijs: 622.000 euro
Vraagprijs: 349.000 euro
Kallestraat 18
Heel rustig gelegen op te frissen halfopen woning met 3 slaapkamers, op wandelafstand van het vernieuwde centrum van Zeveneken. Totale oppervlakte van 439 m².
Kerkwegelakker 8
Verder af te werken
starterswoning met 2 ruime slaapkamers en afzonderlijke garage op een toplocatie in hartje Lochristi
Totale oppervlakte van het terrein is 265m².
Vraagprijs: 319.000 euro
Veldekensstraat 43
Alleenstaande woning met prachtig uitzicht op de velden.
Totale oppervlakte van 400 m².
Vraagprijs: 398.000 euro
Zeveneken-Dorp 38-44
Nieuwbouw tweeslaapkamer appartement met balkon en terras op de eerste verdieping, topligging. Op het gelijkvloers en de derde verdieping zijn er ook nog andere 1, 2 of 3-slaapkamer appartementen beschikbaar.
Vraagprijs: 310.830 euro
Houtstraat 21
Moderne nieuwbouw 3 ruime slaapkamers en 2 badkamers in Destelbergen met prachtig zicht achteraan! De woning wordt afwerkt volgens het bijna-energieneutraal principe. Oplevering voorzien eind 2023.
Vraagprijs: 561.600 euro
09.342 77 77
info@loimmo.be - www.loimmo.be
Kerkstraat 134 bus A
Vernieuwbouw energiezuinige charmevolle woning met 3 slaapkamers, gunstige ligging. Totale oppervlakte 349 m².
Vraagprijs: 490.000 euro
Pauwstraat 70
Vraagprijs: 264.622 euro
Vraagprijs: 419.000 euro
Instapklare halfopen woning met 3 slaapkamers op een toplocatie nabij het centrum van Lochristi! Totale oppervlakte van 541 m².
Smalle Heerweg 122
Te renoveren open gelijkvloerse woning met inpandige garage op een rustige, maar centrale locatie in Lochristi. Totale oppervlakte van 675 m².
Vraagprijs: 389.000 euro
16 maart 2024 - GBS Lochristi
Ploegen van 4 leerlingen uit
dezelfde school zullen het tegen elkaar opnemen
Tijdens de COVID-pandemie begonnen veel mensen (al dan niet opnieuw) te schaken vanuit “hun kot”. Ook de succesvolle Netflix-serie “The Queen's Gambit” zorgde voor een ruggensteuntje.
Na de pandemie vonden velen hun weg naar een club. Aangezien de club in Lobos al enkele jaren geen jeugdwerking meer heeft, kloppen jeugdspelers noodgedwongen aan bij De Mercatel uit Sint-Amandsberg, die een goed uitgebouwde jeugdwerking heeft. Om die in de kijker te zetten organiseren ze het Vlaams schoolschaakkampioenschap, een van de grootste schaaktoernooien in ons land.
Een van de grootste schaaktoernooien in ons land.
Ploegen van 4 leerlingen uit dezelfde school zullen het tegen elkaar opnemen. Er zijn 3 categorieën: onderbouw en bovenbouw lager onderwijs en middelbaar. De beste teams winnen een mooie beker, maar elke speler gaat sowieso met een mooie naturaprijs naar huis dankzij onze sponsor De Denksportkampioen uit Gentbrugge. Maar men kan zich ook plaatsen voor het Belgisch kampioenschap (op 20 april in Bergen).
Het is hartverwarmend vast te stellen dat zovelen hun schouders onder dit initiatief willen zetten. Een dergelijk groot tornooi vraagt een goede samenwerking tussen de organiserende schaakclubs, de gemeenteschool, het gemeentebestuur en de provinciale en Vlaamse schaakfederaties. Ook VROB zal aanwezig zijn op de toernooidag met hun zendwagen. Een evenement als dit zal ongetwijfeld de schaaksport (terug) op de kaart zetten in Lochristi. Hopelijk voor meer dan één dag, want in het Uytcafé wordt gedacht aan een “start to chess” reeks voor hen die deze mooie denksport willen leren ontdekken.
De organisatie loopt vlot, al was het wegens de overvolle nationale schaakkalender en het rijke verenigingsleven in Lochristi erg moeilijk om een goede datum en locatie te vinden. Voor sommige middelbare scholieren valt het ook net voor de paasexamens. Momenteel hebben reeds een 25-tal medewerkers toegezegd, maar indien u graag meehelpt dan kan u zich nog steeds aanmelden op info@demercatel.be. (schaakkennis niet vereist)
Deze week viel het doek over de Expeditie: Groenland. Een handvol BV’s waagde zich 12 dagen lang aan een loodzware expeditie door het ijskoude Groenland. Veel kijkers keken dan ook met grote ogen en beate bewondering naar zoveel natuurpracht en doorzettingsvermogen, anderen trokken het desolate en onherbergzame van de tocht dan weer in twijfel, vooral na het vroegtijdig afhaken van Jinnih Beels: kon je dan zo vroeg de slee aan de haak hangen, en de groep al verlaten?
Even polsen dus, bij onze Sint-Amandsbergse buur en exploratiegids Brecht De Meulenaer, een van de twee doorgewinterde begeleiders van de Groenland
Expeditie. Want als iemand de zwaarte van de tocht juist taxeren kan, dan hij wel. Na zijn universitaire werkzaamheden in de biologie en onderzoekingen aan het Max Planck Instituut (ornithologie), ging Brecht volop voor zijn passie, nl. reizen en gidsen, en dat doet hij nu al een decennium lang. Hij woonde in Georgië, Zweden en IJsland, en organiseerde ondertussen talloze belevingstochten naar Afrika, Rusland, Mongolië, IJsland, de hoogste poolgebieden … noem maar op. En ook naar dit grote onherbergzame Deense eiland, want ook in Groenland was hij niet aan zijn proefstuk toe.
Mensen schakelen tussen veerkracht en ploeteren. Dat typeert nu eenmaal zulke tochten.
De ‘The Arctic Circle Trail’ is 164 km lang, en laveert tussen gletsjers en bergen, van een dorp met een paar honderd inwoners én een luchthaven, naar een ander dorp met pakweg 2000 inwoners. Helemaal weg van de wereld ben je dus nooit. Op het middelpunt ben je 82 km van de bewoonde wereld vandaan. Dus wat heet desolaat? Het einde van de wereld kan je het niet noemen, maar het wegparkeren als een gezellig tussendoortje ook weer niet. Als je aan het stappen bent, bij min dertig, met een striemende en ijzige wind, meter na meter, dan voer je een gevecht met de weersomstandigheden, én met jezelf, en of je dan tien of tachtig kilometer van een dorp verwijderd bent, maakt niet veel uit.
Tekst: Luc Van de Vijver
Foto's: Brecht De Meulenaer
Het is een strijd die iedereen aangaat met de natuur en met zichzelf. Maar waar je verrassend genoeg toch wel vlug kon uitstappen? Getuige exit Jinnih Beels.
Dat is waar. Volledig afgesneden zijn van de wereld, is ook nooit het opzet. Trouwens, iedere expeditie heeft een paar minimumcondities inzake verzekering en bereikbaarheid. En deze doortocht door Groenland al zeker. De Groenlandse overheid laat je niet zomaar deze tocht ondernemen. Je moet traceerbaar zijn en contact kunnen nemen. Ik doe heel veel reizen, en het is quasi standaard dat je hoe dan ook in communicatie kan gaan op barre tochten. Een satelliettelefoon is iedereen bekend, maar daarnaast zijn er ook nog twee andere systemen: Garmin Inreach gps tracking, voor sms-berichten, en Iridium Go voor foto’s. Misschien dat dit in de mediabeeldvorming niet altijd vermeld wordt, maar iedere gids die zijn verantwoordelijkheid neemt –moet nemen – zorgt voor de mogelijkheid om contact te nemen. Dus om terug te keren op je vraag: Jinnih kon inderdaad na ons bericht door de homebase met de sneeuwscooter opgehaald worden, en die maalt natuurlijk op een paar uur tientallen kilometers af. We blijven ten allen tijde bereikbaar, maar dat neemt niet weg dat het landschap onherbergzaam is… met temperaturen tot min vijfendertig graden, een snijdende wind waar je gepakt en gezakt maar heel traag kan stappen.
Met ongeoefende deelnemers dan nog.
Dat maakt inderdaad een verschil met andere expedities. Het is gangbaarder dat participanten zich soms jarenlang voorbereiden op zo’n tocht, of dat als een ultieme droom zien, en daar al heel lang op inzetten, ook fysiek. Hier lag dat natuurlijk anders. Deze acht BV’s kregen een kans en gingen de uitdaging aan. Uiteraard was er wel een grondige voorbereiding voor ze aan de tocht begonnen. Maar ze hebben het er echt goed van afgebracht, ondanks het vertrek van Jinnih kon je uit de mond van anderen soms een gigantische bewondering voor de natuurpracht horen, maar soms even goed: dit doe ik nooit meer. Het is nu eenmaal afzien, op de zwaarste momenten. Mensen schakelen tussen veerkracht en ploeteren. Dat typeert nu eenmaal zulke tochten
Goed dat je dan plots, ter afwisseling van de oncomfortabele tentjes, een hut ter beschikking krijgt, en dan nog wel op dé ‘storm’dag van de expeditie. Of was het niet ‘plots’ maar gepland, zoals vrienden-bergebeklimmers van me durven te betwijfelen.
Toch wel, hoor. Maar toch even kaderen. Als ervaren gidsen weten we natuurlijk dat er hutten zijn op die tocht, waaronder twee behoorlijk uitgeruste, en een paar andere, die nauwelijks de term ‘hut’ waard zijn. We hadden dit vooraf niet aan de groep meegedeeld. We wisten ook niet of we die zouden aandoen, want een groep heeft nu eenmaal zijn eigen stapsnelheid, het was dus niet te voorspellen of een hut dan precies op het einde van een tocht zou liggen. Om de veerkracht in de groep te houden, en omdat het paste met ons parcours, besloten we twee keer een hut aan te doen. Niet gepland dus. Dat de eerste hut net tijdens de storm was, was louter toeval. Het was trouwens zo dat we letterlijk in ‘het oog’ van de storm zaten. Maar via onze communicatie werden we wel op de hoogte gebracht, reden waarom we er langer zijn gebleven dan eerst gedacht.
Kom jij ons groeiend team versterken?
Word een sleutelfiguur in onze financiële toekomst. Verwerk cijfers en vorm de kern van onze finance afdeling door bank- en kasboekverrichtingen te beheren, verkoopfacturen op te stellen, financiële rapporten te assisteren en btw-aangiftes voor te bereiden.
Bij Welda draait het om klantgerichtheid en groei, in een dynamische rol waar elke dag anders is.
Als External Sales medewerker bij Welda ben jij de drijvende kracht achter de verkoop van metaalbewerkingsmachines en/of lasapparatuur aan onze B2B-klanten.
Je bent commercieel sterk, je begrijpt de noden van jouw klant en biedt hen een duurzame oplossing.
Om eerlijk te zijn: toen ik de lijst van BV’s doorgespeeld kreeg, kende ik er de helft niet van (lacht).
De cameraploeg had het vast ook niet onder de markt?
Henk-Jan en ikzelf, gidsten de deelnemers, maar er waren dan nog drie andere gidsen die zich om het lot van de tienkoppige filmploeg bekommerden. Zij hebben ontzettend lange dagen gemaakt, en hadden het soms nog kouder dan wij. Ze maakten ook langere dagen dan ons, zo stonden ze telkens een uur vroeger op voor de briefing en gingen ze pas anderhalf uur na de cast slapen. Maar je kan rustig stellen: het was afzien voor de filmploeg. Ga er maar staan, regisseren, en camera’s en audio hanteren, bij temperaturen van min 30, in een ijzige wind, terwijl wij dan net in onze tenten kruipen en eten maken, of ’s morgens dan weer, nog wat langer doorslapen. Geen sinecure, dat kan ik wel je wel verzekeren.
Wie de reeks volgde, merkte wel dat het er eigenlijk steeds gezelliger aan toeging?
Dat klopt. De temperatuur ging naar het einde toe omhoog. En dat doet wonderen. Anders is het de hele dag door aan temperatuursbeheersing doen. Je wil eten en drinken, maar na twee minuten, wil je alweer opwarmen door verder te stappen. Dat is het lot bij min dertig, naar het einde van de reis toe werd het overdag slechts min vijf en dan wordt het een heel ander verhaal natuurlijk. Als je dan ook nog eens zon hebt is het aangenamer stappen. De temperatuur is allesbepalend, en natuurlijk ook de mood die stijgt naarmate je de finish nadert.
Was je zelf ook blij dat jullie de reis tot een goed einde brachten. Zo’n octet BV’s achter je aan, moet toch helemaal anders voelen dan de diehards waar je anders mee op pad gaat. Het is anders, dat is waar, maar tegelijk, ook niet zo heel ergens anders, hoor. Zodra je aan het stappen gaat, maakt het niet meer uit wie je bent. Dan ben je een reiziger doorheen een ijskoud en bar landschap. Of je dan een bekende zangeres bent, of een topadvocaat,
peu importe. En om eerlijk te zijn: toen ik de lijst van BV’s doorgespeeld kreeg, kende ik er de helft niet van (lacht). Om maar te zeggen: onder de indruk van mediafiguren zal ik niet te gauw zijn. Maar ze hebben het goed gedaan, en afgezien van de cameracrew, was de tocht in se niet zo erg verschillend met andere tochten die ik begeleid. Je stapt, je hebt koud, je eet en drinkt, praat wat bij, zet een tent op, maakt eten, houdt je warm ’s nachts, staat ’s morgens op, en herneemt je tocht. Bekend of niet bekend, de natuur is altijd baas. En daar hebben wij, mensen, ons naar te schikken.
Dank voor de babbel. Nog een vraagje: waar zit je nu eigenlijk, want ik merk hier een behoorlijk ander decor in ons beeldbelletje.
Zon en groen!
Zuid-Afrika. Kaapstad. Maar kijk, over veertien dagen trek ik weer door Groenland.
Een beetje afwisseling kan je wel hebben? Graag! (lacht)
Sissimut < < 163 km < <
Kangerlussuaq
Cultuur Zaffelare (Cuza) organiseert een muzikale topavond
9 MAART 2024 - 20 U. - SPEURDONKHOF - BUSSTRAAT VOORPROGRAMMA: DRIES VAN HAUTE
de memoires aan de hand van muziek en vertelling
Op 9 maart opent Cultuur Zaffelare hun cultureel seizoen met een dubbeloptreden om u tegen te zeggen. De alom bekende Jean Blaute brengt in Speurdonkhof een muzikale vertaling van zijn recente boek Met vallen en Opstaan. De affiche toont een goedlachse Jean, zoals eenieder hem kent, maar het boek (en dus ook de muzikale avond) etaleren het veel rijkere palet van zijn persoonlijkheid. Jean Blaute zelf nuanceert met klem dat al te stereotiep beeld van hem dat de media steeds weer ophangen: ‘Ik wil de lezer entertainen met mijn herinneringen aan dat ongewone leven dat ik in ontvangst mocht nemen. En dat is veel meer dan de zotskap Jean Blaute. Dat beeld wil ik graag bijstellen.'
Je begrijpt, beste lezer, de spreekwoordelijke naald van de avond blijft niet hangen op de humoristische tv-Blaute zoals we hem allemaal kennen. En dat is maar goed ook, want een artiest van zijn niveau is natuurlijk noch muzikaal noch naar levenswijsheid voor één gat te vangen. Wie die avond afkomt, ontmoet dus gegarandeerd een scala aan emoties, anekdotes en muzikale insteken. Om duimen en vingers bij af te likken. Bereid je dus voor op verwijzingen naar Jeans Zottegemse jeugd, zijn korte carrière bij de vuilnisdienst van New Orleans, zijn hang naar al wat Beatles is, zijn producerschap, zijn moeder die hem snedigheid bijbracht: 'Het is niet de schuld van Eddy Wally dat mensen geen platen van Miles Davis kopen', zijn melancholische aard, zijn aversie voor muziekparasieten, en nog zoveel meer.
En wat de avond nog straffer maakt, is dat zijn kompaan die avond zijn levenslange vriend Eric Melaerts is, de top van de Vlaamse gitaarwereld, zeg maar. Top top top, het kan niet op.
Tot slot nog deze uitsmijter, of beter: binnenkomer: ook het voorprogramma is van goudwaarde. Dries Van Haute – dé coming man in de Vlaamse elektro-psychedelische muziekscene, met zijn typerend heerlijk soft timbre – opent de veelbelovende avond en laat ons van bij aanvang verdwalen in een wervelend universum van klanken. Het kan dus niet stuk, daar in de Busstraat op 9 maart. Dus: …
'Het is niet de schuld van Eddy Wally dat mensen geen platen van Miles Davis kopen'
Be there. En rep je, want de kaarten vliegen nu al de deur uit.
Met een vast rechtstreeks nummer zijn we voor onze klanten vlot bereikbaar.
Een goede vaste ploeg wil u met veel kennis en ervaring de juiste service aanbieden.
Stefaan Famaey Specialist Home, 10 jaar ervaring 09 353 73 04
Voor een autolening, brandverzekering, opbouw van vermogen. Van kindersparen tot private banking, … we hebben de mogelijkheden, we hebben de kennis.
Ons loket is open op maandagvoormiddag van 9.00 u. tot 12.00 u en op vrijdag 14.00 u. tot 17.00 u. Kom gerust eens langs.
Of maak een afspraak op een van bovenstaande telefoonnummers.
Els Verhoeven Business Banker, 10 jaar ervaring
09 266 02 56
Dirk Kelem Specialist Business Insurance, 30 jaar ervaring
09 353 73 05
Jasmin Verspeeten Financial Advisor, 10 jaar ervaring
09 353 70 35
Izaskun Gomez Oraa Specialist daily banking, 5 jaar ervaring
09 353 73 02
Ann Lammens Specialist verzekeringen, 35 jaar ervaring
09 353 73 06
bieden
aan voor al uw vragen over je bedrijf, als bestuurder of als zelfstandige.
Binnen onze Gentse regio bieden wij eveneens een Private Banking Aanpak aan. Vraag ernaar.
Belfius Lochristi
Bank- en Verzekeringsagent Regio Gent CommV
Dorp-West 58 - 9080 Lochristi - 09 353 73 00
lochristi@belfius-gent.be
Christophe van Loo
Kantoorverantwoordelijke en financial advisor, 11 jaar ervaring
09 353 73 03
Interview
Tekst: Luc Van de Vijver
wordt lijsttrekker samen anders
In Wachtebeke heerst er nu al jarenlang een traditie van samengaan, niet alleen in de coalitie van het gemeentebestuur, maar ook binnen de leading party daarbinnen. Anders, van burgemeester Rudy Van Cronenburg, blijft zijn DNA getrouw en breidt uit over heel Lochristi, nu wel onder de naam Samen Anders. Maar het blijft een samengaan van rood en groen en Wachtebeekse onafhankelijken. Die laatste groep zorgt voorwaar voor de lijsttrekker: Peter Van Bambost. Sinds jaar en dag een vaardige kapper (de snor verraadt het al ), maar nu lesgevend coifferend op halftijds geschakeld, door zijn drukker politieke engagement. Want wie weet, spreek ik hier met onze nieuwe burgemeester?
Peter: (lacht) Hoho. Dat is wel héél hoog gegrepen. Yves Deswaene is al decennia lang een gevestigde waarde, die zo vertrouwd is met de politieke handel en wandel van Lochristi, dat hij zo goed als incontournable is geworden. Je moet de macht der getallen respecteren, hé: Lochristi telt meer dan 23 000 inwoners, Wachtebeke 8 000. Natuurlijk doen wij het hier ook al meer dan 10 jaar heel goed, tot tevredenheid van menig burger, maar ik ga mezelf niet onder druk zetten door zo’n zotte doelstelling voorop te zetten. Bovendien is het kiessysteem nu helemaal anders: wie lijsttrekker is, vangt voortaan niet langer eerst de aanvullende kopstemmen. De persoonsgerichte stemmen worden dus veel bepalender dan voorheen. Verkiezingen worden naar verkozenen misschien dus nog onvoorspelbaarder? Bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen
Ons burgerbetrokken beleid willen we erg doorzetten in Lochristi.
was ik trouwens zelf lijstduwer, en zie, ik werd toch verkozen. En werd schepen. Nu staat Rudy, onze burgemeester, op die plaats. Toch ook een trekker, niet?, met 44 jaren politieke ervaring op de teller, en meer dan 10 als burgemeester? Enfin, we zullen wel zien. Verkozene, schepen, burgemeester, meerderheid, oppositie… Het ligt allemaal bij de kiezer. Wat onze ambitie is, is ons programma realiseren. Daar gaat het om.
En dat programma ligt in het verlengde van hoe jullie in Wachtebeke het voorbije decennium bestuurden?
Zo is dat, maar nu aangevuld en verrijkt met de visie van onze Lootse gelijkgestemden. De groene en rode accenten blijven uiteraard bewaard, maar worden afgetoetst aan de gebruiken en de realiteit van Lochristi.
En daarmee bedoel je?
Kijk, we zetten hier heel erg in op wijkbetrokkenheid. Wachtebeke werd door ons ingedeeld in vijf wijken, die we tweejaarlijks per jaar bezoeken. Er is dan een heuse wijkvergadering met al wie zich daarvoor interesseert, en waar de mensen hun ei kwijt kunnen. En wij luisteren daarnaar en gaan in overleg. Als er bv. een klacht is over straathinder, of de aanpak van de werken of… dan beleggen wij daar bv. nog een extra vergadering over. We nemen nota van de klachten en gaan aan de slag. Ons burgerbetrokken beleid willen we erg doorzetten in Lochristi. Alleen, zoals ik al stelde, zijn er daar drie keer zoveel inwoners. Hoeveel wijken worden dat dan? Moeten we onze lokale bevraging en overlegmanier aanpassen? Dat bedoel ik met aftoetsen aan de verschillende realiteiten. En dat zijn we nu aan het uitwerken. Maar begrijp me niet verkeerd: burgers betrekken is een echte pijler van ons beleid en het zal dat altijd blijven.
En de andere pijlers zijn…?
Groenbeheer en mobiliteit bv. Wachtebeke is een heel groene gemeente en we willen dat zo houden. Het klimaat is een wereldthema, maar ieder niveau moet zijn steentje bijdragen, ook wij, en dat doen we hier al heel lang. Je moet weten dat de subsidies op dat gebied a rato van 1 euro voor 1 euro zijn. Wat kort door de bocht, maar om het eens te schetsen. Wie in zijn begroting dus inzet op de uitvoering van een klimaatgericht beleid, krijgt daarvoor evenveel subsidies als eigen input. Voor ‘ontharding’ hebben we bv. 100 000 euro begroot. Via subsidies kan je daar dan het dubbele op inzetten. Zoiets maakt dus een wezenlijk verschil in de begroting. Je begrijpt dat er lokaal tussen de partijen misschien niet altijd onmiddellijk zoveel verschillen te zien zijn – in tegenstelling tot gewestelijk of nationaal – maar in zulke keuzes maken partijen echt wel het verschil. Natuurlijk houden wij heel erg de vinger aan de pols van onze begroting, maar je kan ze als het ware uitbreiden via subsidies door juiste
keuzes te maken en die op te nemen. Hetzelfde principe geldt overigens voor andere issues, zoals wonen – de watertoestanden zijn ons inmiddels allemaal wel bekend? – veilige schoolomgevingen, … noem maar op.
Cultuur?
Het moge duidelijk zijn dat beide gemeentes ook nu al heel veel te bieden hebben op cultureel vlak, zowel Lochristi als Wachtebeke. Het gonst van de initiatieven, en dat in vele wijken én op gemeentelijk niveau. Nieuwe inwoners hier melden dat steevast: wat een bedrijvigheid er hier heerst, zeggen ze dan!
En we horen van onze Lootse kompanen dezelfde verhalen. Dus dat houden we zo. Rond de gebouwen die we daartoe nodig hebben, spreekt het voor zich dat bv. Uyttenhove en Lodejo net vernieuwd zijn, en dus zeker beantwoorden aan isolatievereisten e.a. In gebouwen waar dat niet zo is, zullen we dat aan moeten pakken uiteraard. Voor sport kunnen we hetzelfde zeggen: ook daar is er een grote graad van bedrijvigheid. Houden zo, en kijken waar en wat we nog kunnen optimaliseren. Laat de mensen hun dingen doen en probeer ze zoveel mogelijk te ondersteunen, dat is ons cultureel credo.
Voor de concretisering van al deze dingen is het nog even wachten op het definitieve programma?
Inderdaad. Dat werken we nu uit, binnen verschillende werkgroepen. Vorige maand lanceerden we de partij definitief, met mij als lijsttrekker, en tegen juni krijgt iedereen het uitgewerkte programma in de bus. Zodat iedereen de juiste stem uit kan brengen midden oktober (knipoogt).
Samen
Anders?
Ja, wat Anders? (lacht)
‘Anatomie d’une chute’ of ‘Anatomy of a fall’ is een verhaal over een rechtszaak waarbij men een oorzaak zoekt voor een verdacht overlijden. De vrouw van het slachtoffer, de hoofdverdachte, wordt ondervraagd en geconfronteerd met een diepgaande analyse van haar relatie met de man.
Wanneer een zoon zijn vader ontdekt, die onfortuinlijk gevallen is, wordt de rol van de moeder meteen in twijfel getrokken. Aangezien de zoon de enige getuige is, staat hij voor een moreel dilemma. Wat begint als een typisch whodunit-verhaal, verandert al snel in een introspectieve reis door familiebanden, hoewel dat eigenlijk al te laat is. Deze film blijft boeien van begin tot eind en weet de kijker succesvol in spanning te houden, in afwachting of er wel een onthulling aan te pas zal komen.
Voor haar beklijvende rol als de verdachte moeder, wordt Sandra Hüller meer dan terecht geprezen als de absolute sterkhouder, die elke scène als een meester vormgeeft. De Engelstalige, maar Franse film won niet alleen een Oscar-nominatie, maar ook een 'Palme d'Or' en wordt wereldwijd geprezen als een buitengewoon
Deze film
kan je gaan bekijken op dinsdag 19 maart (20 u.) in de Lodejo.
Info: filmfons.lochristi@gmail.com of op de facebookpagina van FilmFons.
geslaagde film, een prestatie die niet altijd voor Franse films is weggelegd. Regisseur Justine Triet wordt gelauwerd voor het nauwkeurig in beeld brengen van een tragisch drama met een therapeutische ondertoon, waarbij het gezinsleven tot op de kern wordt ontleed. Mooie beelden in een prachtig landschap worden gecombineerd met spannende sferen die je de adem doen inhouden.
Onthullingen, geheimen, puzzelstukken, botsende opvattingen en open pistes houden de kijker van begin tot eind, en nog dagen langer, geïntrigeerd. Het is een film zonder winnaars, waarin een tragedie mensenlevens bestempelt en de diepe complexiteit van relaties onthult.
Daina fotografeerde voor de Gentse musicalvereniging Karthago de participerende acteurs van de nieuwe productie Pippin. Ze passeren hier de revue. En wat voor een revue .
Karthago vzw bestaat dit jaar 10 jaar én voor de eerste voorstelling van ons feestjaar, Pippin, keren we daarom terug naar Lochristi waar we vorig jaar met groot succes ‘Cabaret’ brachten. De Lodejo zal weer omgetoverd worden tot een unieke theaterzaal en zo wordt de gedachte aan Broadway of West-End weer een stapje dichterbij gebracht. Een grote catwalk in het midden van de zaal vormt het podium en je zal als publiek langs beide kanten kunnen zitten. De musical Pippin werd gekozen omdat het een heel herkenbaar en grappig verhaal met prachtige muziek is. Op zoek gaan naar wie je bent, wie je wilt zijn én wat anderen van je verwachten is iets van alle leeftijden.
Musical Pippin I Lodejo I 4, 5 & 6 april om 19.30 u. I 7 april om 14.30 u.
Voor de fotoshoot werd gewerkt met projecties om de personages nog extra in de verf te zetten en een heel duidelijke sfeer mee te geven. Dit konden we door middel van de projecties extra uitvergroten. Hoewel het geen sinecure is om zowel acteurs als projectie, licht, camerastandpunt, … op elkaar af te stemmen, zijn we toch ongelooflijk trots op het resultaat. Het zijn stuk voor stuk kleine kunstwerkjes.
Onze Leading Player aan het woord: “Ik mag in deze bijzondere musical een heel veelzijdige rol vertolken waarvoor ik alles uit de kast moet halen.Elke repetitie moet ik mezelf opnieuw vocaal uitdagen tijdens de zangrepetities en fysiek uitdagen bij het aanleren van de pittige choreografieën. Om van de combinatie nog te zwijgen! Gelukkig voelt spelen bij Karthago voor mij ondertussen als thuiskomen. Zoals elk jaar voel ik me heel erg goed ondersteund door het volledige team en de andere leden
van onze topcast! Ik ben er zeker van dat we dat sterke groepsgevoel ook op het podium zullen uitstralen.
Laat je meenemen door de uitbundige choreo’s, het mooie verhaal en de prachtige zang. Ik kijk er alvast naar uit om voor jullie de show te mogen openen.“
“Kom hier, ja we gaan beginnen Kom hier, ga gerust naar binnen ‘t wordt een magische tijd, kom erbij!”
Meer informatie: www.karthago.be
21 MAART 2024 – BIB REINAERT LOCHRISTI – 19.30 U. VRIJE TOEGANG – INSCHRIJVEN VOORAF
De Prostaatlijn organiseert
Mijn vrouw en ik zaten bij de uroloog. Ik herinner me van dat gesprek niets, alleen dit: er zit kwaad in.
Twee jaar geleden kreeg Luk Wulgaert het verdict dat hij prostaatkanker had. De psa bleek hoger dan verwacht, en dan volgen onderzoeken en uiteindelijk krijg je te horen dat ‘er kwaad inzit’. Dat is alles wat Luk zich nog herinnert van dat éne alles veranderende gesprek. Er is immers een voor en een na. De prostaat en ‘het beestje’ zoals Luk dat noemt werd verwijderd, en sindsdien engageert hij zich om alle mannen van 45+ te sensibiliseren. Wees er vlug bij want dan is het helemaal te genezen.
Zo is dat. Een simpel bloedonderzoek met PSA-controle kan je al veel wijzer maken. De PSA is een tumormerker, en een snelle stijging kan wijzen op het begin van prostaatkanker. Niet noodzakelijk, hoor, want de stijging kan ook aan andere dingen te wijten zijn, maar het kan wel een indicatie van kanker zijn. Normaal staat de PSA tussen 0 en 4, maar als hij plots hoger gaat, is het best je verder te laten onderzoeken. Zo ging het bij mij ook.
Het resultaat was niet wat je gehoopt had.
Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Mijn vrouw en ik zaten bij de uroloog. Ik herinner me van dat gesprek niets, alleen dit: er zit kwaad in. Voor de rest niets meer. Vage herinneren aan schetsen en beelden en veel woorden… maar niets concreets meer. Mijn advies aan iedereen die op zo’n gesprek uitgenodigd wordt: ga met twee, want zelf verlies je alle grond onder de voeten op dat moment.
Maar er blijven hoe dan ook nog best veel momenten alleen… Wat hielp er jou op die eenzame momenten?
Ik heb in eerste instantie alles van mij afgeschreven. Dat hielp echt. De dag daarna herlas ik het dan, en soms dacht ik: dat is quatsch… of: dat heb ik al geschreven… of: ja, zo is het… Je zoekt je weg erin. Periodes van zwaarte, sprankels van hoop, of omgekeerd. Ook dat zal iedereen voor zichzelf uit moeten maken: wat helpt mij? Het afschrijven? Wandelen? Mensen zien? Maar, hoe dan ook: neem contact met de Prostaatlijn. Voor een hart onder de riem. Ondersteunende getuigenissen. Juiste en gepaste info.
Had ik onmiddellijk bij de Prostaatlijn aangeklopt, ik had me heel veel kopzorgen en angsten bespaard. Veel minder nachten wakker gelegen.
En dan begint een bijzonder zware periode?
Een heel intense periode van twijfel, hulp zoeken, lotgenoteninfo verwerven, … Een verhaal van angst en hoop tegelijk. Want je baadt in onzekerheid. Het wachten is heel lastig: op meer info, op data, op overleg, op de operatie… In die wachttijd is het enige wat je goed beseft: de wereld draait door met of zonder mij, en je beseft tegelijk dat je in die wereld leeft en verder moet en wil leven. Waaruit ik toch kracht probeerde te puren en tegen mezelf zei: recht je rug en ga door. Dat is dan ook de enige raad die ik kan geven. En zoek je lotgenoten op.
Zoals jij deed?
Ja, maar veel te laat dan goed voor me was. Zoveel twijfels en vragen ik had, en telkens weer probeerde ik er op eigen houtje helder in te zien en courage te vatten. Je weet wil: je wil geen mietje zijn. Sterk zijn. Zo zijn wij, Vlamingen, toch? Maar had ik onmiddellijk bij de Prostaatlijn aangeklopt, ik had me heel veel kopzorgen en angsten bespaard. Veel minder nachten wakker gelegen. Veel vlugger alle pro’s en contra’s van de mogelijke ingreep geweten: bestraling of verwijdering. Ik koos uiteindelijke voor het laatste, de zogeheten prostatectomie.
De eerste lenteavond in de bib, is hun initiatief.
Zo is dat. Het kadert in sensibiliseren van de doelgroep, mannen van boven de 45. Zo’n infoavonden staan los van de lotgenotenavonden ‘Praat met een maat’, waarin mensen ervaringen delen en vanuit persoonlijke beleving getuigen hoe het is, en alle mogelijke gevoelens, inzichten, manieren van aanpakken… delen. Bij voldoende interesse kan ook dat initiatief in Lochristi plaatsvinden.
Maar ik heb begrepen dat jij op 21 maart hier ook toch de zaak aan elkaar praat, en dus ook wel enige getuigenis zal brengen. Dat is mijn rol, ja. En er zullen ook getuigenissen zijn. Maar meer als omkadering binnen het hoofdzakelijk informatieve karakter van de avond. We willen vooral een forum creëren om het belang van screening en preventie te behartigen. Om informatie te delen. Om vragen te beantwoorden, rond de medische stand van zaken, mogelijke testen, dingen waarop men kan en moet letten… Daartoe komen er drie sprekers, elk met hun expertise: een arts van Lochristi, een uroloog-chirurg, een oncologische verpleegkundige. Elk zal vanuit zijn vakgebied klaarheid scheppen in de materie: hoe kom je prostaataandoeningen op het oog? Welke zijn er? Hoe bepaalt men wat er speelt? Wat zijn mogelijke therapieën? Hoe wordt er gekozen? Hoe verloopt het herstel? Wat doet het met je seksualiteit? Met je zelfbeeld? … Noem maar op. Het kan allemaal ter sprake komen.
Inschrijven hoeft niet, begrijp ik?
Neen. Het is een open avond en iedereen is welkom. Er is plaats voor 50 mensen, en bij meer schuiven we wel enkele stoelen bij. Meer info vind je ook altijd op www.prostaatlijn.be
Lutgard Vermeeren spreekt met enthousiasme en vol bewondering over Tineke Boel. Haar verrassen naar aanleiding van de jubileumeditie voor het 50-jarig bestaan van Dans en Ballet Arabesk leek een geschikt moment. Lutgard trok samen met Karen Verslycken en dochter Isa richting Tineke.
Liefste Tineke, Hier staan we dan, op een druilerige middag in februari, aan jouw voordeur. We bellen aan en wachten vol spanning en met pretoogjes tot je in de deuropening verschijnt. We worden verwelkomd met blikken vol oprechte verbazing en verwondering.
We zijn hier vandaag gekomen om je te bedanken voor wie je bent en voor alles wat je doet. Als bezielster van Dans en Ballet Arabesk, een dansschool die je in 1999 hebt overgenomen van Lily De Munter, geef je reeds 25 jaar met veel goesting en passie danslessen aan klein en groot, jong en euh… minder jong. De liefde voor het vak blijkt uit het nimmer aflatende enthousiasme en doorzettingsvermogen waarmee je het beste uit je leerlingen haalt. We zijn heel trots en blij dat we deel uitmaken van jouw dansgroep. Ook kennen we jou als iemand die zeer begaan is met andere mensen en openstaat voor nieuwe uitdagingen.
Naast jouw werk als leerkracht plastische opvoeding en als dansjuf vind je ook nog de tijd om als vrijwilliger te werken in het crea-atelier in Orphanimo. Dansworkshops, een bijdrage leveren aan Ambrosiana, ‘The Sounds of Broadway’ van de Koninklijke Harmonie Willen is Kunnen, Lo Trail, … niks is jou te veel. Hoe druk je het ook hebt, je doet steeds je best om anderen te helpen of om een luisterend oor te bieden.
11 en 12 mei 2024 vindt onze volgende dansvoorstelling plaats in zaal Uyttenhove. Het wordt een jubileumeditie voor het 50-jarig bestaan van Dans en Ballet Arabesk. Wij kijken alvast uit naar alweer een spetterend optreden!
Tineke omringd door 3 generaties danseressen, Lutgard Vermeeren en Karen Verslycken met dochter Isa, respectievelijk 14, 32 en 4 jaar lid van Arabesk.
Lieve Lutgard, Karen, Isa, Maud en fotograaf Austin
Wat was me dit een verrassing van formaat deze middag!
Jullie onverwacht bezoekje met geschenkjes heeft me zo hard ontroerd. Zó hartelijk, mooi en attent! Met zo veel liefde en goesting voor het dansen, sta ik elke week voor jullie klaar. Het vraagt, maar geeft vooral massa's energie. Je bent maar zo goed als de toffe groep dansers waaraan ik mag lesgeven en het fantastische team waarmee ik mag samenwerken. Jullie maken me tot wie ik ben, voor wat ik voor jullie kan en mag betekenen.
Ik ben zo fier op onze warme grote 'balletfamilie'.
Liefs, Tineke
50 JAAR OP DEZE WERELD 3 JAAR IN LOCHRISTI
Zeg nu zelf, beste lezer. Waar te beginnen?
Radiomaker, tv-presentator, would-be chef, wandelgoeroe, uitgever, schrijver, dj, Barcelonakenner, opiniemaker, levensgenieter, wijnboer … en ik vergeet er nog een paar. Misschien gewoon maar wat babbelen dus, want je bent er toch nooit helemaal klaar mee, met deze duizendpoot die iedere hokjesdenker in zware problemen brengt, en ook nooit voor één gat te vangen is, want rad van tong, en door zijn ochtendshow ook nog eens van alles op de hoogte. Aangename mens, vlotte babbelaar, uitbundige levensgenieter, pittige stellingnemer, no-kapsonelijer. Enfin, ik was dik op mijn gemak. En dat was Sven ook. Dubbelganger Marc en fotograaf Filip, idem dito. We hadden warempel kunnen kaarten, als Sven niet zo dringend … wandelen moest, op die heerlijke, zonnige en winterse vrijdagmiddag vorige maand, 19 januari.
Interview
Tekst: Luc Van de Vijver
Foto's: Filip Naudts
Ja, het is niet anders. Ik wandel zowat alle dagen. Maar zelden dat ik het rateer, of ik moet ziek zijn, of werkelijk een overvolle agenda hebben. Maar dan nog. Het wandelbeestje kruipt waar het niet gaan kan, en dat is zo al vele jaren. Vroeger liep ik vanuit ons huis in Rijmenam, uren langs de Dijle, naar Keerbergen, of de andere kant op, naar Mechelen. Heerlijk vond ik het toen al. Verstand soms mijmerend aan, of soms ook gewoon op nul, om dan plots te beseffen dat je mijlenver doorgelopen bent. Fantastisch toch? Dat je zo in de tijd kan verdwijnen? Wandelen betekent heel veel voor mij. Uitwaaien. Gezellig nadenken over van alles en nog wat. De wereld voelen. De zintuigen die aanstaan: het fluiten van de vogels, de wind die waait, de zon die schijnt, het grind dat kraakt… Ik zou het voor geen geld ter wereld willen missen, en soms vraag ik me af: stel dat ik eens iets voor zou hebben, een beenbreuk of iets van die aard, wat zou ik dan beginnen? Ik zou het begot niet weten! Dus lekker gezond blijven door te wandelen om te kunnen… wandelen. (lacht)
Favoriete routes hier?
De kasteeldreef en zo verder naar het hinterland. Je weet dat ik in Villa Braeckman woon? Alle straten daaromheen ken ik al door en door. En natuurlijk, soms neem ik de wagen, voor het domein, de Moervaart, het Heidebos… Ik houd van de buitenlucht en de natuur. Je kan mij daar niet mee straffen. Weer of geen weer.
Villa Braeckman heeft zelf al een mooie tuin, toch?
Zeker. Die is een hectare groot, vroeger was die het dubbele. Je kan niet geloven hoe blij we zijn met de aankoop van de site, nu drie jaar geleden. Ons vorige ‘strakke’ huis in Rijmenam was eerst echt ons ding, opgebouwd vanaf scratch, maar geleidelijk aan wilden we een huis met een verleden. Toen zijn we op zoektocht gegaan, en toen Villa Braeckman in beeld kwam, heeft dat ‘kasteeltje’ ons nooit meer losgelaten. De woning, de portierswoning, het kapelletje – dat we van mei tot oktober, twee Mariamaanden, openstellen – het was echt ons ding vanaf dag één. Natuurlijk moesten we behoorlijk renoveren, maar ook dat zagen we zitten, want de kamers zijn van gepaste grootte, niet te klein, niet te groot, want daar waren we ook beducht voor: te grote ruimtes worden immers niet geleefd. En dat het huis een ziel heeft, dat wilden we ook heel erg. De villa dateert al van 1904 en werd in WO I even een Duits soldatenheim (red. zie edities 68 en 112). Laatst kregen we een briefje in de bus, van een mevrouw van 80 die hier nog geboren is. De dochter van de lokale commissaris ten tijde van WO II, omdat de eigenaars op die manier wilden verhinderen dat de Duitse bezetter het weer zou confisqueren. Haar daaropvolgend bezoek aan ons huis, haar geboortehuis dus, werd ronduit hartverwarmend. De anekdotes over het huis, de tuin, de familie, de kamers, de zolder… waar de appels lagen te drogen bv. Heerlijk! Smullen! Voor alle duidelijkheid, zij was geen ‘Braeckman’, want de echte eigenaars woonden in Gent. Dit was hun buitenverblijf.
Zoals jij er een hebt in Barcelona.
Zoiets ja.Mijn liefde voor de Catalaanse hoofdstad is al jaren terug ontstaan. Van favoriete citytripstad tot tweede woonplaats, waar ik iedere vakantie verblijf. Dat is het mooie aan een radio-ochtendshow, dat die de schoolvakanties volgt. In Catalonië kan ik echt mijn hart ophalen, en – het zal je niet verbazen – ook weer veel wandelen. Want ook een stad heeft zijn charmes. In Barcelona ‘verdwaal’ ik op het ritme van de verkeerslichten: is het groen loop ik gelijk door, is het rood, sla ik links- of rechtsaf. In
het dambordpatroon van dat deel van de stad is dat geen enkel probleem. En zo ontdek ik ook de meest ongekende hoekjes. De prachtige kuststad is echt mijn tweede thuishaven geworden.. Nogal wiedes, de warmte…, zal je zeggen. En je hebt gelijk, maar meer nog dan dat, gaat het voor mij over het licht. Hier in België kan je wekenlang onder een deken van grijze wolken leven, maar daar waaiert heerlijk zonlicht zo goed als dagelijks over de stad uit. Dat doet mij onwezenlijk veel deugd.
In Barcelona ‘verdwaal’ ik op het ritme van de verkeerslichten: is het groen loop ik gelijk door, is het rood, sla ik links- of rechtsaf.
Zoveel als muziek, vermoed ik.
Ja, ook muziek is van heel grote betekenis in mijn leven. En mijn smaak is heel breed, van Bach tot Dionne Warwick, ik zeg maar wat. Ik houd werkelijk van alles, dat blijkt ook wel uit mijn professionele carrière en de projecten waaraan ik particpeerde: Radio 2, Donna, Q, Joe, de foute muziek… Op dj-avonden speel ik voor elk wat wils. Als ik kan, ga ik naar de opera. Thuis draai ik klassiek, pop, rock, … noem maar op. Maar als je me toch dwingt een favoriet genre te kiezen dan is
het soul en light jazz, à la Gregory Porter.
Maar Stubru zou waarschijnlijk nooit op je cv zijn gekomen?
Waarschijnlijk niet. Maar dat had meer met de tijdsgeest van toen te maken, met het hokjesdenken van de jaren 80 en 90, dan met mijn persoonlijke voorkeur – al moet ik bekennen dat harde gitaarmuziek nu wel het minst mijn ding is. In de jaren 80 of 90 kon je bv. niet voor Abba zijn, als je muzikale streetcredibility wou hebben. Nu is dat gelukkig helemaal anders. De zenders zijn veel minder muzikaal geprononceerd en geborneerd. Dat vind ik best zo. Ik amuseer mij rot, in de Ochtendshow op Joe. En de luisteraars genieten ervan blijkbaar.
Een ochtendshow is het meest dankbare moment van de dag?
Zeker weten. Doorheen de dag schakelen mensen steeds vaker over naar de youtubes en spotify’s van deze wereld, maar de ochtend starten nog heel veel luisteraars graag met de radio. Het nieuws wordt er voor jou handig getrieerd, er heerst gezelligheid, je voelt de bruis van de dag, het enthousiasme van mensen die al een tijdje in de dagbeleving zitten slaat aan – wij staan al om vier uur op –, kortweg: de vitaliteit van de dag komt binnen. En het is echt heerlijk van daar deel van uit te maken.
Ken je die krokettenmachines nog van vroeger, met die staaf en de zwarte dop erop?
Welnu, dat was steevast mijn microfoon, al van toen ik pas vijf jaar was.
Vast een kinderdroom die waarheid werd. Toch wel. Altijd al was ik in de weer met cassettetjes, en ‘radio maken’ thuis, zolang als ik me kan herinneren. Ken je die krokettenmachines nog van vroeger, met die staaf en de zwarte dop erop? Welnu, dat was steevast mijn microfoon, al van toen ik pas vijf jaar was. Ik moest en zou ooit radio maken, zoveel was zeker. Maar het was niet de enige drive die ik had, hoor. Ik was nieuwgierig naar vele zaken. Op Sint Barbara in Gent, toen ik 15 was, schreef ik ooit een brief naar Gorbatsjov. Over de Perestrojka en de Glasnost. En je gelooft het of niet, de ambassade reageerde, en wat later reden er drie grote limousines voor aan het college, en geraakten we later die dag met de hele klas gezellig aan de praat met de Russische ambassadeur. Let wel: mét nog een schriftelijk antwoord van Gorbatsjov op de koop toe! Ons hele internaat stond op stelten, kan je nagaan. Mijn vrienden spreken er nog van – want internaatgezellen zijn
En dat zal altijd zo zijn?
Dat amuseren wel, maar aan mijn bijdrage daaraan, bedoel je vast? Tja, aan alles komt ooit een eind. Ik ben nu 50 en bruis nog van energie, maar je kan natuurlijk ook niet eeuwig doorgaan.
En ’t is niet ook dat je geen andere dingen om handen hebt: boeken schrijven en uitgeven en koken, om er slechts een paar te noemen.
Dat koken is een veredelde hobby. Al bijt het soms wel eens in mijn bil, het idee om een eetzaak louter voor de gezelligheid uit te baten. In Barcelona of zo. Je weet wel. Niets hoeft, alles mag. Iets voor mijn pensioen? Wie zal het zeggen. Dat is nog heel veraf, maar de vreugde van het koken kan me al sinds jaar en dag werkelijk gedurende een heel lange periode bezighouden. Dat ga ik elke dag aan het kokkerellen, probeer ik van alles uit, tover ik zevengangenmenu's tevoorschijn, probeer ik ze uit met vrienden, grossier ik in de mogelijke wijnen… ja, ik ben een Bourgondiër (tikt even op de buik), en dus je begrijpt: het wandelen dient uiteraard ook de gezondheid. Reden waarom ik er ooit mee begonnen ben trouwens. Want ja koken en eten… het zal me nooit loslaten, de smaken en de geuren, en natuurlijk: de gezelligheid van het tafelen. Dat vooral. Dat heb ik van thuis mee.
vrienden voor het leven. Het zorgde voor een springplank om ook in de radio wat aandacht te vangen, en van het een kwam het ander. Ik kon het ook niet laten, mij te laten horen, ideeën te verspreiden, en de mediawereld te verkennen. In Van Kattekwaad tot Erger, van Kathy Lindekens, was ik vaak te gast, en bij Michel Follet kwam ik ook even in beeld, en dat bleek beslissend. Mijn grootste luisterdichtheid bereikte ik in de gouden dagen van Radio 2, toen alle andere mainstreamzenders nog het daglicht moesten zien: ik verving Follet een zomer lang, en dat was smullen voor mij. Zot ook, hoeveel luisteraars er toen voor de radio gekluisterd zaten, met Radio 2 onbetwistbaar in poleposition. De tijden zijn erg veranderd, eerst met de komst van Donna, het huidige MNM, daarna Q-Music, wij van Joe… Ondertussen staat onze zender in de top drie, na Radio 2 en Q-music. En daar zijn we met z’n allen best trots op. En we voelen: we hebben nog groeipotentieel.
Dat blijkt: nu ook nog winnaar van een Kastaar!
Inderdaad. Het was echt fantastisch om die Kastaar voor beste radioprogramma in ontvangst te mogen nemen. Ik ben 33 jaar geleden met mijn eerste ochtendshow gestart, en nu enkele decennia later mag ik aan de zijde van Anke Buckinx elke dag honderdduizenden trouwe luisteraars van Joe wakker maken. Dat ze zo massaal gestemd hebben voor ons vinden wij niet evident maar zeer hartverwarmend, een stimulans om nog jaren door te gaan.
Vandaar je boek, samen met je mama. Inderdaad. Ik wou haar echt eens eren, samen met oma, om de heerlijke recepten en de liefde voor de keuken die ze mij heeft bijgebracht. Het 2de boek dat ik nu uitgeef bij onze eigen uitgeverij Silenro, naar het palindroom van mijn naam – het eerste boek gaat over wandelen – bevat 20 recepten van haar, die ik dan zelf ook nog eens transformeer naar mijn eigen smaak. Een vb. De klassieke stoverij met frieten, wordt bij mij Spaanse stoverij met vis, en patatas bravas, met Catalaanse groenten. Tomatensoep met balletjes wordt een bisque met balletjes. Begrijp je? Het was heel leuk om het boek te maken. Een hommage aan thuis. Ik kom uit een warme thuis, en daar ben ik mijn ouders heel dankbaar om. Papa was eerst onderwijzer, en werd later directeur, maar hield van huiselijkheid, én was tegelijk altijd al erg geëngageerd ook.
Jij ook, moet ik zeggen. Voor een pittige stelling meer of minder, draai je je hand niet om. Of liever, de volumeknop van Joe, of die van de sociale media…
Zo ben ik. Dat maakt deel uit van het concept en mijn persoonlijke beleving van de Ochtendshow: ik zeg wat ik te zeggen heb. Zo werkt het toch? En een ander mag gerust ook het zijne zeggen uiteraard. Geen erg. Dan kunnen we in debat gaan. Het spreekt vanzelf dat ik dan voor mijn grote gelijk ga, maar ik ben niet te beroerd om mijn ongelijk toe te
Nieuwe Molenstraat 44 | 9160 Lokeren
09 348 65 97 | kj.keukens@skynet.be
voormiddag: op afspraak
namiddag: 13 u. – 18 u.
zaterdag: 10 u. – 13 u.
zon- en maandag gesloten
geven als dat later blijkt. Ik herinner me bv. dat ik ooit heel scherp van leer trok tegen het rookverbod in de horeca: waar bemoeit de staat zich mee, dacht ik? Maar zoveel jaren later ben ik wat blij dat mijn kleren niet meer naar rook stinken.
De overheid moet zich niet te veel moeien, Sven?
Kijk, mensen zetten me graag weg als een wat conservatieve denker. Ik kan dat begrijpen in het licht van wat je net vraagt, maar eigenlijk vind ik dat onterecht. Ik sta open voor nieuwe denkpistes, maar laat me alsjeblief toch ook mijn eigen visie verwoorden. Hoe zou dat anders moeten? Dat met de voet vooruit tackelen van al wie iets anders denkt, om zo nieuwe visies af te dwingen, het is niet aan mij besteed, moet ik zeggen. Dat werkt niet. We zijn toch allemaal kinderen van onze tijd? Voor hetzelfde geld was ik de mannelijke Anuna De Wever, mocht ik na 2000 geboren zijn. Wie zal het zeggen? Dus enige consideratie voor het maatschappelijk era waarin ik groot werd ajb, en geef me tijd om te evolueren. Toch? Inclusie, jazeker. Maar gepast, en met genoeg afwegingen van wat wel en niet mogelijk is.
Voel ik een enige wokewrevel, Sven?
Met vlag en wimpel zal ik nooit vooroplopen, en als anderen dat willen, doe maar, maar niet door wie een ander tempo loopt, te veroordelen.
moet dingen in hun tijdsgeest zien. Ja, je mag ze nu bevragen, maar niet door ongenuanceerd en ongebreideld dat verleden te veroordelen. Laat ons beleefd van mening verschillen, soms tegenovergestelde standpunten verkondingen en in discussie gaan. Maar respecteer de ander en geef iedereen tijd om standpunten te verdiepen of te nuanceren of te veranderen. Met vlag en wimpel zal ik nooit vooroplopen, en als anderen dat willen, doe maar, maar niet door wie een ander tempo loopt, te veroordelen. Een voorbeeld. Ook ik ben voor duurzaamheid. Maar ik wil niet, telkens ik het vliegtuig neem, een terechtwijzende vinger mijn kant op voelen wijzen. Ik rijd ondertussen ook hybride, dus duurzaamheid is ook echt wel mijn ding. Het is door te overleggen dat we een maatschappij vormen. Zo, en niet anders.
Laat ons klein beginnen, Sven. Vandaag met je dubbelganger? Graag!
Zaken mogen vanuit een nieuwe tijdsgeest bevraagd worden. Zeker. Maar je moet redelijk blijven, hé. Hoorde ik laatst tijdens een wandeling een liedje van Johan Verminnen waar het n-woord in voorkwam, echt uit respect voor de zwarte medemens. Ook mijn vader die zich in scholenbouw in de Derde Wereld engageert – bv. in India, voor de kastelozen, de paria’s – heeft dat n-woord destijds stellig nooit met enige zweem van racisme gebruikt. Integendeel. Hij is duizend procent tegen racisme. Laat staan dat wij thuis Sinterklaas en Zwarte Piet ooit zo hebben gepercipieerd. Dat was een feest voor kinderen, van cadeautjes en familiale gezelligheid. Je
Wedstrijd nummer9080
We geven graag een wandelboek en een kookboek weg!
Stuur voor 11 maart een mailtje naar wedstrijd@nummer9080.be - vermeld in het onderwerp WANDELBOEK of KOOKBOEKschrijf in de mail jouw naam, volledig adres en telefoonnummer.
Deze wedstrijd is enkel voor inwoners van Lochristi, Wachtebeke, Mendonk en omliggende gemeenten.
Lindestraat 108 - Gent-Desteldonk - tel: 09.355 65 27
Open: woensdag 13.30-18 u - donderdag en vrijdag 9-12 u en 13.30-18 u zaterdag 9-12 en 13.30-17 u
Meer dan 25 jaar ervaring.
We specialiseren ons in de fabricatie van keukens, badkamers, wandkasten en algemene meubelinrichtingen op maat. Zowel strakke moderne interieurs als landelijke stijlen worden met zorg gemaakt en Onze eigen ontwerpafdeling werkt alles uit en brengt elk idee van droom tot werkelijkheid.
Alle meubelonderdelen worden voor 100% in eigen atelier vervaardigd waardoor wij volledig op maat en volgens de wensen van de klant kunnen werken.
Filip Naudts: "Na de passage van enkele Lootse lookalike-foto's in De Slimste Mens Ter Wereld puilde mijn mailbox uit van enthousiaste reacties. Dubbelgangers van over heel Vlaanderen wilden plotsklaps hun vaak anekdotische verhalen met me delen. Het uitpuilen van die mailbox mag je overigens vrij letterlijk nemen, want meesten stuurden tegelijk een foto in hoge resolutie mee om hun gelijkenis zo goed als mogelijk te staven. Marc uit Steendorp was een van hen. Uit Steendorp inderdaad, dus niet van Lochristi en alleen al daarom zou hij normaliter niet in aanmerking komen voor de Lootse lookalike-rubriek. Maar aangezien zijn bekende evenbeeld zélf in Lochristi woont, maakten we maar al te graag een uitzondering. Eerder verscheen Sven een tweetal keer voor mijn camera, maar sinds zijn verhuis naar Lochristi kruisten onze wegen zich nog niet echt. Prima aanleiding dus, dat mailtje van Marc. Om het best mogelijke lookalike-resultaat te bekomen, was het vooraf afstemmen op elkaar echt wel noodzakelijk, en niet alleen vestimentair. Zo stemde Marc er mee in om zijn volle baard, die hij tegenwoordig draagt, af te scheren, en gaf hij me de toestemming om in de postproductie het nodige digitale boetseerwerk te verrichten om de fysieke verschillen wat te verkleinen en de gelijkenissen te vergroten."
Marc Ost:
"De eerste keer dat men mij nariep met "Hey Sven!" dateert van vele jaren terug. Aanvankelijk had ik geen idee over wie men het had, totdat iemand zei dat ik wel heel goed op Sven Ornelis leek. Het meest frappante moment was na een concert in de AB toen bij het verlaten van de zaal me een jongedame aansprak en vroeg of ik Sven Ornelis was. Toen ik dat bleef ontkennen, werd ze steeds agressiever en noemde ze me uiteindelijk een leugenaar. Een andere keer, in de brasserie van brouwerij Achouffe, merkte ik op dat een groepje jongeren nadrukkelijk naar me aan het kijken was en vervolgens met hun gsm foto's begon te maken van mij en mijn gezelschap. Ik ben dan maar spontaan naar hun tafeltje gestapt en hen meegedeeld dat ik niet Sven Ornelis was. Het gebeurde intussen al zo vaak dat men me nakeek, dat het een deel van mijn leven is geworden. Door het vele wandelen echter is Sven de laatste jaren wat kilo's afgevallen, en wordt de gelijkenis nu minder frequent opgemerkt, al gebeurt het wel nog steeds. De kennismaking met de échte Sven was echt heel tof. Hij toonde interesse in mijn bezigheden. De fotoshoot die daarop volgde, waarbij we ons baseerden op een dubbelportret van Sven & Anke, is een moment dat ik zal blijven koesteren."
Omdat iemands verhaal nimmer zo simpel klinkt als andermans oordeel …
Het kan zijn dat ik bewondering voor haar voel, ik doe dan ook mijn stinkende best om haar niet met al te duidelijke fascinatie aan te kijken. Ik recht mijn rug maar kan de plotse aandrang om in haar hoofd te kruipen en daar winterslaap te houden niet van mij afzetten.
Ze lijkt zich niet op haar gemak te voelen en eerlijk gezegd begint het voor mij ook ongemakkelijk te worden, omdat ik er nog steeds niet bij kan dat ze hier écht is. En ik denk bij mezelf: jij hebt geen idee wat je met me doet.
Maar ik zeg geen woord. Zij zit alleen naar me te staren. Maar het voelt leuk wanneer ze naar me staart omdat het lang geleden is dat ik me in andermans ogen mooi gevoeld heb.
En op dit moment neemt ze me zo nauwlettend op, met zo'n tevreden, gloedvolle blik in haar ogen dat ik het prima zou vinden om de hele
redenen waarom dit helemaal geen goed idee is. Ik kan alleen denken aan hoe goed het voelt dat ze zo dicht bij me is en hoe graag ik daar nog veel meer van wil.
Alle verkeerde delen van me antwoorden haar en dwingen mijn stem om te zeggen: ‘'nee, 't is oké' omdat alle goeie delen van me te zwak zijn om zich ertegen te verzetten.
Kennelijk is mijn hart bang dat ik haar bestaan ben vergeten want ze hamert zo hard en luid in m'n borst dat ik buiten adem ben. Deze knetterende spanning moet gedoofd dus schraap ik mijn keel.
'Wanneer heb je ervoor gekozen om kunstenaar te zijn?'
'Ik heb er niet voor gekozen, de kunst heeft mij gekozen.'
nacht in stilte te staren naar elkaar.
'Ik wil je schilderen' zegt ze zachtjes. 'Mmhh, da's niets voor mij' schud ik mijn hoofd.
'Alsjeblieft?'' Ik hoop dat ze er nooit achter komt dat ze me kan laten doen wat ze wil simpelweg door dat ene woordje uit te spreken. Ik hoop echt helemaal nooit. 'Ik ga niet naakt als je dat dacht!' pareer ik.
'Je hoeft er niet eens bij te zijn. Ik wil je gewoon schilderen. ‘Ik schilder je wel uit m'n hoofd', tikt ze tegen haar slaap. Ik denk niet aan alle
Ik beantwoord haar kus, ook al weet ik dat die nergens toe zal leiden.
Er wordt niets mee rechtgezet:de verkeerde dingen die ze heeft gedaan worden er niet goed mee gemaakt.
Maar dit zou weleens de laatste keer kunnen
Ik beantwoord haar kus, ook al weet ik dat die nergens toe zal leiden.
Ik weet niet precies wanneer ze zo dicht naar me toe is gekomen maar ze is zo dichtbij dat het voor een toevallige voorbijganger moet lijken of we een eind staan te maken aan onze relatie of er juist één beginnen.
Ze staart me aan met een behoeftigheid waarvan ik niet wist dat ik die bij iemand op kon roepen en ze neemt mijn gezicht in haar handen.
Ze zoent me. Ze probeert precies elk aspect van hoe dat voelt in haar geheugen te prenten omdat ze weet dat als we stoppen, ze niet meer heeft dan dit, de herinnering eraan.
zijn dat ik me zo voel en dat wil ik me niet onthouden. Hoe langer we zoenen, hoe meer we realiseren wat we te verliezen hebben en dat doet pijn.
Het kan me niet schelen hoelang ik haar al wel of niet ken: niemand heeft me ooit zoveel laten voelen als zij. En misschien is dat gevoel zo zeldzaam dat ik het na vanavond waarschijnlijk nooit meer zal voelen.
'Ik ben bang dat ik dit gevoel bij niemand anders ooit meer zal krijgen' fluister ik.
'Ik ben net bang van wel' fluistert ze terug.
53 jaar
Zaffelare
Apothekeres in hart en nieren
We geven onze Lootsche estafettestok door aan een ‘groepsmens’. De gekozen loper bepaalt wie overneemt. (sh) 2
Bedankt, Katrien, voor het doorgeven van de baton.
Mijn naam is Caroline van Eetvelde en ik ben al meer dan 20 jaar apothekeres in Zaffelare, samen met mijn echtgenoot Jan, ook wel gekend als Koning Albert I maar nu gelukkig weer zonder snor.
Ik zou jullie graag willen vertellen over 2 heuglijke gebeurtenissen die mij recent te beurt vielen.
Eerst en vooral studeerde onze dochter Paulien af als apotheker en de manier waarop ze dat deed, stemde mij bijzonder trots. Sedertdien werkt ze nu voltijds bij ons in de apotheek en is ze een echte versterking voor ons team. Zo lijkt de opvolging van ons levenswerk een zekerheid.
Voor de 2e wijziging komen we weer terecht bij Katrien, een echte dierenvriend. We dachten er al lang over om een hondje in huis te nemen en iemand zoals Katrien, deed er ons alleen maar meer naar verlangen. En zo geschiedde, sedert eind november zijn we eigenaar van een schattige Border Collie genaamd Polly. Ik hoef er allicht geen tekening bij te maken dat zo’n jonge spring-in-‘t-veld direct voor het nodige leven in de brouwerij zorgt. Maar binnenkort gaan we met Polly naar de puppieschool en zal onze zotte doos veel vaardigheden aangeleerd krijgen. En we weten dat Katrien altijd zal klaarstaan met goed advies. We kijken er reikhalzend naar uit want minstens 2 x daags met Polly gaan wandelen is mijn belangrijkste goede voornemen voor 2024.
Dan is het nu tijd om de baton door te geven. En wel aan een jonge zelfstandige die recent een eigen zaak opende bij ons in het dorp: Josephine van broodjeszaak Louphine. Zoals haar mogen er gerust meer zijn want Zaffelare-dorp heeft dringend nood aan meer (jonge) mensen die durven te springen en voorbeeld nemen aan Josephine. Het woord is aan u, Josephine.
De Groote Josephine
22 jaar I Lochristi
Zaakvoerster van de nieuwe broodjeszaak Louphine in Zaffelare
Dankjewel Caroline om de Lootse baton aan mij door te geven!
Ik ben Josephine De Groote en zaakvoerster van broodjeszaak Louphine te Zaffelare-dorp 15 waar jullie natuurlijk allemaal welkom zijn voor een lekker broodje of een warme kop koffie en nog veel meer lekkers!
Van kleins af aan ben ik opgegroeid tussen de zelfstandigen. Mijn mama heeft 15 jaar haar eigen kruidenierszaak gehad in Laarne en mijn papa was aannemer in de bouw. Als kind vind ik het al leuk om bij mijn mama achter de toonbank te staan en haar te helpen.
Ik heb voor verkoop gestudeerd op Edugo Lochristi en ik veel ervaring opgedaan door mijn voormalige jobs in de verkoop alsook door studentenjobs.
Mijn droom was altijd om mijn eigen zaak te hebben, ik ben dus zeer blij deze stap gezet te hebben! Ik hou er van om met de mensen in contact te komen en ze met alle plezier van dienst te zijn. Ik doe dit dan ook met hart en ziel en haal alle voldoening uit de tevredenheid van mijn klanten.
Mijn vrije tijd besteed ik vooral aan mijn hondje Loulou, aan mijn dichtstbijzijnde vrienden, mijn liefste petekind en natuurlijk ook aan mijn lieve zus die mij ook overal in steunt! Eens lekker gaan eten of gewoon gezellig samen zijn, meer moet dat voor mij niet zijn.
Bij deze geef ik graag de baton door aan de lieve mensen van de Commune in Beervelde.
33 & 37 jaar
Gepassioneerde dames met een warm hart vol liefde voor dochter, man en hun zaak!
3
Bedankt Josephine voor de Baton! Onze collega-onderneemster die dag op dag 1 jaar na de start onze Bistro I Bar ‘Commune’, heerlijke broodjes verzorgt in haar nieuwe zaak: Louphine te zaffelare.
Wij zijn Femke Colenbie (33) & Margo Baudewijn (37), 2 gepassioneerde Dames met een warm hart vol liefde voor elk onze dochter, onze man en onze zaak.
Ik ben Margo, een echte Beerveldenaar die ervan geniet om mezelf te kunnen zijn in ons mooie dorp. En dit samen met mijn prachtige dochter Jools en mijn verloofde Erik Vanslembrouck, mijn twee grootste fans én mijn hartveroveraars.
Geboren in de horeca, Bachelor Hotelmanagement behaald en in de Brusselse hotellerie blijven hangen na m’n stage.
Gastvrijheid groeide al snel uit tot mijn passie. Na de hotellerie, genoot ik van een mooie carrière als marketing & events coördinator en wedding planner. Alles tot in de puntjes regelen & coördineren, lachende dankbare gezichten toveren, is voor mij: fantastisch! I always go that extra mile.
Femke (én, oh ja, ook mijn man) overtuigden me om een eigen zaak te starten. En zo ontstond Commune.
Mede door mijn grote voorbeeld: Chef Jan Baudewijn én perfectionistisch kantje, ben ik intussen gegroeid tot fiere Lady Chef. Samen met mijn collega Sommelière Femke wil ik graag Commune verder laten bloeien.
Ik ben Femke, een gepassioneerde sommelière uit Nazareth, getrouwd met een echte Lochristinaar Jonas Roland. Ons gezin werd in 2015 compleet met de geboorte van onze lieve dochter Florence. Florence die steevast elke zondag op post staat in de Chiro van Beervelde. Ze is fan!
Ook al zit horeca niet in mijn genen, kreeg ik de smaak te pakken door jarenlang de job uit te oefenen in het weekend. In 2019 vond ik de liefde voor wijn en ondertussen behaalde ik mijn Sommelier-Conseil diploma! Voor mij is wijn meer dan werk - het is een passie die mijn hart vult met plezier & liefde.
Dankzij mijn passie voor wijn heb ik de overstap kunnen maken van een bureaujob als beleidsmedewerker bij de overheid naar het boeiende en uitdagende horeca verhaal.
Samen met Margo heb ik mijn droom gerealiseerd en kan ik mijn passie in ons eigen restaurant overbrengen aan jullie.
We geven graag het woord aan Davy & Brendy van Frituur Mathys.
Davy mathys en brendy coppens
39 & 40 jaar jaar I Zeveneken
Zelfstandig frituuruitbater - Frituur Mathys te Zeveneken en Frituur Mathys in Lo te Lochristi.
ONZE HOBBY IS ONS WERK!
Voor krokant gebakken frietjes, die met veel liefde bereid zijn, moet u zeker eens langs komen bij Frituur Mathys in Zeveneken (Zeveneken-Dorp 15) of Lochristi-centrum (Dorp-West 26).
Wij baten onze zaak al meer dan tien jaar vol passie uit. Voor alle maaltijden maken we uitsluitend gebruik van verse, eigenbereide producten. Daarbij zijn de scampi diabolique en in lookboter echte aanraders!
Bestel gerust online: www.frituur-mathys.be
Wij zouden graag als opvolger Frituur de Lekkere Friet nomineren... Zij hebben sinds een jaar de fakkel overgenomen van Paul. Wij hadden het genoegen deze mensen te leren kennen op een beurs. Ze hebben de microbe goed te pakken en zijn gaandeweg hun Frituur aan het vernieuwen. Dus wel een leuke manier om hen nog eens te leren kennen.
Zaterdag 9 maart 2024 vanaf 14 u. - Sport- en cultuurcomplex Uyttenhove
Op 9 maart nodigt Muziekschool Lochristi iedereen uit voor haar 35e verjaardag. Een uitgelezen kans voor oud-leerlingen, leerkrachten en vrienden van de school om samen te komen en herinneringen op te halen!
Deel jouw muziekschool-herinneringen!
We nodigen iedereen uit om foto's, video's en andere memorabilia van hun tijd bij de muziekschool te delen via onze website. Deze worden op de dag zelf getoond en toegevoegd aan ons digitale archief.
Over Muziekschool Lochristi
Opgericht in 1989 als ‘Muziekschool Gina Lefebure’, is Muziekschool Lochristi inmiddels uitgegroeid tot een school met meer dan 400 leerlingen en een breed aanbod lessen en kampen. De school onderscheidt zich nog steeds door haar unieke aanpak die de nadruk legt op de individuele ontwikkeling van elke leerling en liefde voor muziek. Met motiverende lessen is de school een vruchtbare voedingsbodem geworden voor verschillende generaties muzikanten, zowel amateur als professioneel. En minstens even belangrijk: voor diepgaande vriendschappen en gemeenschappen die binnen de muren van de school zijn ontstaan.
Praktisch
Vanaf 14 u.: Doorlopend zijn er activiteiten gepland. Voor de kinderen zijn er toffe muzikale workshops en knutselactiviteiten. Volwassenen kunnen genieten van live concerten (livestream door VROB), gezellige babbels en natuurlijk de bar en foodtruck.
17 u.: Reüniemoment Musical – een speciale uitnodiging voor iedereen die ooit deel uitmaakte van onze musicalproducties. Dé kans om oude vrienden terug te zien en samen die geliefde nummers te zingen!
18.30 u.: Reüniemoment Muziekkampen – herleef de magie van onze muziekkampen. Een gezellig moment voor alle oud-deelnemers om samen te komen en herinneringen op te halen.
20 u.: Muziekschool Nostalgia Quiz – test je kennis over muziek en onze school. Schrijf je in met vrienden of familie en maak kans op leuke prijzen.
Info, inschrijven & beeldmateriaal insturen: www.muziekschoollochristi.be/35jaar
Datum: 9 maart 2024 vanaf 14 u.
Locatie: Sport- en cultuurcomplex Uyttenhove, Zavel 5, 9080 Lochristi
Zaterdag 2 maart - 9.30 u. tot 12 u.
Peuterverkendag - De Weg-Wijzer
Kom kijken en spelen in een van onze 2 vestigingen! - Waar: Zaffelare-Dorp 6 & Oude-Veldstraat 265 - Organisatie: Vrije Basisschool Zaffelare - Info: www.deweg-wijzer.be - Maak vooraf een afspraak via secretariaat@deweg-wijzer.be of 09/355 13 82
Zaterdag 2 maart - 21.30 u.
Nacht van de jacht - KLJ
Jaarlijkse fuif van KLJ Lochristi Hijfte meisjes, die toegankelijk is voor iedereen van 2008 en ouder - Waar: Lodejo
Organisatie: KLJ Lochristi Hijfte meisjes
Info: www.kljlochristihijfte.be
Maandag 4 maart - 14.30 u.
Bram Verbruggen met weerweetjes
Bram Verbruggen komt met weerweetjes en praat over de verstoring van het klimaat: kunnen we ons hierop voorbereiden? Wat is er precies aan de hand?
Waar: 't Fazantenhof, Bosdreef 5c
Organisatie: Okra academie Lochristi Info: academielochristi@gmail.com
Woensdag 6 maart - 14 u.
Poppenkast Pierke
Organisatie:
gezinsbond Lochristi
Waar: zaal LodejoInschrijven: zie website gezinsbond Lochristi
Donderdag 7 maart - 19 u.
In deze lezing zal Dr. Ir. Eric De Maerteleire alle aspecten van allergieën bespreken.
Organisatie: Femma Lochristi
Waar: 't Fazantenhof, Bosdreef 5c Info & reserveren: € 10 - femmalochristi@ gmail.com
Donderdag 7 maart - 14 u.
Aan de andere kant van België
Voordracht door Tim Peinen, hij brengt op een bijzonder vlotte, toegankelijke en voortreffelijk gedocumenteerde wijze de fascinerende geschiedenis van Duitstalig België, met aandacht voor de streek, maar vooral ook voor de mensen.- Organisatie: Neos Lochristi Waar: zaal Lodejo, Dorp-Oost 1
Inschrijven: neoslochristi@gmail.com of 0476 41 02 19
Zaterag 9 maart
Muziekschool Lochristi wordt 35 jaar
Alumni en vrienden van MUZIEKSCHOOL LOCHRISTI worden uitgenodigd om herinneringen op te halen tijdens reüniemomenten en mee te doen aan een nostalgische quiz. Daarnaast roept de school op om memorabilia en foto's delen voor de tentoonstelling via haar website. Bekijk de volledige planning op www.muziekschoollochristi.be/35jaar. Contact: info@muziekschoollochristi.be
Zaterag 9 maart - 20 u.
Muzikale topavond door Cultuur Zaffelare
Met in het voorprogramma Dries Van Haute. Jean Blaute en Eric Melaerts Muzikale Boekvoorstelling 'Met vallen en opstaan' zie ook artikel blz 11
Organisatie: Cultuur Zaffelare
Locatie: Speurdonkhof - Busstraat 1
Tickets: martine.ms.stevens@telenet.be
Woensdag 13 maart - 19.30 u.
Organisatie: Ferm Lochristi
Waar: 't Fazantenhof, Bosdreef 5c
Inschrijven: reynvoet.hesters@skynet.be
Donderdag 14 maart - 19.30 u.
Kookles Paasmenu
Organisatie: Ferm Zaffelare
Waar: Sfeervelde, Beerveldedorp 58 A Inschrijven: hildeboussaer@icloud.com
Vrijdag 15 & 22 maart - 20 u.
Zaterdag 16 & 23 maart - 20 u.
Toneel: Blijf van mijn lijf
In regie van Jacob Verdoodt - Waar: Zaal St.HubertusZaffelare - Organisatie: Toneelgroep LUDIO - Tickets: reservaties@ludio. be
Dinsdag 19 Maart - 19.30 u.
Crea Paasstuk
Organisatie: Ferm Zaffelare.
Waar: bij Sabien, Windgat 50, Zaffelare Inschrijven: veerle.mart@gmail.com
Dinsdag 19 maart - 14 u.
Lente Orgelconcert
Orgelist Jan Van Impe Brengt bekende en leuke melodieën. Organisatie: Organisatie Samana Zaffelare i.s.m. Samana Groot-lochristi, Okra, Landelijke Gilde, Ferm, en …
Waar: Kerk Zaffelare - Inschrijven: voor 10 maart 09/355.28.08 Filip Mattan
Vrijdag 22 maart - 19 u.
Etentje en gezellig samenzijn in countrysfeer
Organisatie: Ferm Lochristi
Waar: 't Fazantenhof, Bosdreef 5c Inschr.: linda.de.maesschalck@telenet.be
Donderdag 21 maart - 19 u.
Bakdemo door Meester bakker Pierre Duyts
Pierre Duyts leert ons stap voor stap hoe we taarten maken en versieren.
Organisatie: Femma Lochristi
Waar: Leskeuken, Uyttenhove, Zavel 5 Reserveren: femmalochristi@gmail.com
We verkopen paaslelies ten voordele van ons kamp. Nieuw in ons aanbod "Hanne de Lo" een azalea vernoemd naar een leiding binnen ons bestuur.
Organisatie: KLJ Lochristi Hijfte meisjes
Info: www.kljlochristihijfte.be
Zondag 24 maart - 14 u.
Organisatie: gezinsbond Lochristi
Waar: zaal Uyttenhove - Inschrijven: zie website gezinsbond Lochristi
Woensdag 27 maart - 19.30 u.
Avondlezing ‘Wat is autisme nu echt?’
Door: Kobe Vanroy (Sterkmakers in autisme)
Organisatie: De GAPH Lochristi
Locatie: Ldc ’t Fazantenhof Inschr.: dienstencentrum@ocmwlochristi.be
Maandag 25 maart - 14 u.
We bezoeken een zuivelarij die gekend is om het maken van lekkere kazen. We worden rondgeleid in de kaasmakerij en krijgen deskundige uitleg over het kaasmaken en we schuiven aan tafel voor een stevige zuivelarijplank, lokaal bier en alcoholvrije alternatieven.
Organisatie: Markant Lochristi
Waar: De Zuivelarij, Galgenbergstraat 54A, Berlare - Inschr.: (voor 20/03) karin.facon. markant.lochristi@gmail.com
Donderdag 28 maart - 20 u.
'Kunstvervalsingen doorgelicht: echt of fake?' door Niels Klerkx
In deze lezing zoomt Niels Klerkx, docent Kunst en Cultuur, in op het boeiende fenomeen van kunstvervalsingen, begeven we ons op de grens tussen kunst en misdaad en krijgen we antwoorden op vele vragen.
Organisatie: Cultuursmakers - Waar: Lodejo - Dorp Oost 1 - Inschrijven: www. cultuursmakers.be/lochristi - lochristi@ cultuursmakers.be - 09 356 94 20
Donderdag 28 maart - 19.30 u. Bakles
Organisatie: Ferm Lochristi
Waar: Aveve Lochristi, Dekenijstraat 31
Inschrijven: marcella.buysse@skynet.be
Paseieren zoeken in Park van Beervelde
Met de echte Paashaas en pop-up café
Organisatie:
Kwb Beervelde
Locatie: Park van Beervelde
Inschr.: paulhimpens@telenet.be
Aan huis geleverd - Organisatie: Ferm en Landelijke Gilden Zaffelare. Prijs: volwassene € 20, kind (t.e.m. 12 jaar) € 11
Bestellen: Claudine voor FERM: ivan. wulteputte@gmail.comHerman voor LG: herman. boussaer@skynet.be - of QR code
Lo Actua
Tekst: Rudy Tollenaere
Een oproep: Zie jij de wereld vooral in beelden?
Ook in 2024 gaan de cultuurraad en de cultuurdienst op zoek naar nieuwe cultuurlaureaten. Na de familie-editie van twee jaar geleden kiezen de organisatoren ook dit jaar voor een thema: FOTOGRAFIE.
Alle soorten fotografie mogen aan bod komen: portret-, natuur-, reportage-, straatfotografie, kleur, zwart-wit… En het maakt niet uit of je de foto’s maakt met een op en top professionele camera of met een smartphone.
Bovenop het benoemen van de nieuwe laureaten zullen de werken van de genomineerden in het najaar tentoongesteld worden voor het grote publiek.
Ben jij geïnteresseerd om mee te stappen in dit verhaal? Stuur dan meteen een mailtje naar cultuurlaureaat@lochristi.be. Je krijgt dan snel meer uitleg en de nodige praktische instructies.
Voor de jurering zochten en vonden de organisatoren versterking bij drie vakspecialisten: Filip Naudts, Peter Vervaet en Frederiek Vande Velde. Op de volgende pagina’s laat Nummer9080 je alvast met hen kennis maken.
Pers- en artistiek fotograaf sinds 1993, oprichter van Guarda La Fotografia in Lochristi en uitbater van twee fotografiegerelateerde toeristische logies in het centrum van Gent.
www.guardalafotografia.be - www.facebook.com/filipnaudts.fanpage - www.instagram.com/filipnaudts www.airbnb.be/p/photoroomzzz
Even terugspoelen naar eind jaren zeventig. Ik was toen een jaar of tien. Een Snoecks almanak trok mijn aandacht en maakte onverwacht een klikje in mijn jonge, nog pure brein. Mijn grootvader bewaarde het boekje op de bovenste boekenplank, wellicht om het buiten bereik te kunnen houden van nieuwsgierige kleine mensen met onbezoedelde breinen. Het bleek een strategische inschattingsfout, want het volstond om op mijn tippen op de armleuning van de fauteuil te gaan staan, met gestrekte arm het verboden boekje te pakken te krijgen, het ter inzage te nemen, en het even later op dezelfde plek terug neer te leggen. Alsof er niets gebeurd was, maar in werkelijkheid was het dat dus wel. In mijn hoofd althans. De foto’s die ik te zien had gekregen, hadden een betoverende impact op me, en hadden instant mijn interesse in fotografie gewekt. Het duurde echter nog een handvol jaren alvorens ik met mijn spaarcenten mijn allereerste spiegelreflexcamera kocht. Het werd een low budget Minolta. Ik experimenteerde wat, verdiepte me in fotografieboeken en leerde mijn eerste donkere kamer technieken in een workshop van VTB Fotoclub Spotlicht Lochristi. Kunstige kiekjes zaten daar toen niet bij. Het ging toen louter om het leren beheersen van technieken in de natte fotografie.
Ik was al 20+ toen ik de plannen om mijn vader zijn azaleakwekerij over te nemen definitief opborg. De bloemisterij, de weinig creatieve arbeid en de quasi onvermijdelijkheid om pesticiden te gebruiken, bleken uiteindelijk helemaal niet mijn natuurlijke habitat. Gevolg: ik besliste om me voortaan 100% toe te leggen op fotografie, een eigen opleidingsparcours uit te stippelen, en stap voor stap te groeien als professional in het vakgebied. Ik richtte mijn fotostudio Guarda La Fotografia op, werkte heel even voor VRT, ging aan de slag in het Antwerpse Fotomuseum, daarna bij het Nederlandse fotomagazine Foto, en combineerde dit alles als freelancer met enerzijds fotografieopdrachten voor populaire Vlaamse magazines, en anderzijds met schrijfopdrachten voor fotografie-gerelateerde magazines zoals dat ene waar het allemaal mee begon: Snoecks.
Sinds lang fotografeer ik met Canon-toestellen, en tegenwoordig is dat hoofdzakelijk met het type EOS R5. Maar dat doet er eigenlijk weinig toe. Wat telt, is hoe je met een toestel omgaat, niet welk merk of type het
is of welk prijskaartje eraan vasthangt. Het gaat er als fotograaf om een manier te vinden om, met eender welke camera, díe foto’s te kunnen maken die jou persoonlijk weten te raken. Ik kan me herinneren dat ik heel erg emotioneel werd, die eerste keren dat ik in de donkere kamer besefte mijn zielenroerselen op papier te hebben vastgelegd. Hierdoor was ik overtuigd zowel de formule als de definitie van een geslaagde foto te hebben gevonden. Magisch. Enigszins vergelijkbaar is de magie die ik soms ervaar bij het te zien krijgen van beelden van andere fotografen. Dat zijn vaak beelden die ikzelf niet zou maken, maar die op een of andere manier toch een gevoelige snaar bij me weten te raken. Heel vaak heeft het dan te maken met licht- en kleurbeheersing, originaliteit, creativiteit, en vooral stijlvastheid. Criteria waar ikzelf ook bij de jurering zeker rekening mee zal houden.
Filips favoriete foto?
Een favoriete foto in mijn archief heb ik niet, maar omdat ik inclusie hoog in het vaandel draag, zeker in een belangrijk verkiezingsjaar als dit, ga ik voor een portret dat ik maakte van een uiterst moedige en ambitieuze vrouw, die in 2000 vluchtte van Kazachstan naar België. Gorcha Davidova in “De Belijdenis”, uit de reeks “La Clé Du Boudoir” (2009).
26 jaar freelance persfotograaf voor meestal Mediahuis (Het Nieuwsblad, De Gentenaar, De Standaard) en meer recent ook voor week- en maandbladen via IDPhotoagency.be
Al 26 jaar op straat mogen lopen en fotograferen vind ik de perfecte combinatie
Was persfotograaf worden een jongensdroom?
Helemaal niet. Ik wist niet echt goed welke studies ik wou doen. Vol goede moed begonnen aan de richting handel-boekhouden om daar halfweg mee te stoppen om op leercontract te gaan. Na iets meer dan een jaar zag ik toch de meerwaarde van een diploma in en kreeg ik van mijn moeder de kans om me in te schrijven aan het Higro-Viso, richting fotografie, omdat ik toch al jarenlang de vakantiefoto’s maakte. De opleiding daar was heel praktijkgericht, met opgelegde en vrije reportageopdrachten. Na die opleiding slaagde ik in het ingangsexamen aan het Sint-Lucasinstituut, maar tegelijk solliciteerde ik diverse keren bij dagblad Het Volk in de Forelstraat. Na lang aandringen kreeg ik er een eerste opdracht. Daar hoorde ik uit de mond van de chef die zou beslissen of ik zou mogen meewerken dezelfde woorden als die van mijn moeder: “Eén kans. Eén kans”.
En wat hield die opdracht in?
Eddy Wally gaan fotograferen bij hem thuis in Zelzate. Ik was bloednerveus, op van de zenuwen. Eddy merkte dat op maar ik zou voor de dood niet toegegeven hebben dat het mijn eerste opdracht, meer nog, een proefopdracht was. Ik heb toen drie filmrolletjes van 36 opnames opgemaakt. En ik maar blijven vragen aan Eddy om andere poses aan te nemen, met andere achtergronden. Toen ik met mijn drie rolletjes aankwam op het fotolabo van Het Volk dachten ze dat ik die dag wel heel veel reportages gemaakt had, maar het was er dus slechts één. En eerlijk gezegd: ik heb het nooit afgeleerd: ook nu nog, al die jaren later, zal ik bij elke reportage, elke opname, zoeken naar zoveel mogelijk invalshoeken.
En nu ben je één van de drie experten in de jury van de
Op deze foto ben ik best een beetje fier. Gemaakt in 1995. Een schaapherder in het Land van Saeftinghe. Het is een van mijn eerste portretten. De man was wat mensenschuw en wou aanvankelijk niet gefotografeerd worden. Uiteindelijk mocht ik 10 minuten met hem meestappen en één beeld maken.
cultuurlaureaat fotografie. Wat is voor jou een goede foto? Eerlijk gezegd voel ik me niet echt goed bij het woord expert. Ik ben een professioneel fotograaf, ja, maar ‘expert’? Nu ja, ik vind het wel moedig van de organisatoren dat ze gezien het specifieke thema fotografie, er drie beroepsfotografen bij halen om de beelden te beoordelen. Filip en Peter zitten in een heel andere branche van de fotografie, en ze leveren in hun vakgebied super werk.
Een goed beeld herken je meteen aan de ‘wow' factor. En als dat beeld jouw interesse blijft vasthouden. Als er een unieke kijk op het onderwerp is en het beeld er ook esthetisch aantrekkelijk uitziet. In mijn vakgebied van de persfotografie wordt dat maar al te vaak onderschat. Voor de meeste mensen zijn die foto’s voorbijgaande ééndagsbeelden. Maar vergis je niet: elk beeld moet evenveel nieuwswaarde hebben als het geschreven artikel zelf en binnen één cadrage moet je zoveel mogelijk elementen van het verhaal proberen te vatten. Je moet altijd op de juiste plek op het juiste moment zijn en snel kunnen anticiperen want je krijgt meestal geen tweede kans. Bij portret- en interviewbeelden kan de persfotograaf wel zijn eigen stijl verwerken. Uiteraard moet een goed beeld ook een goede opbouw hebben en is de manier waarop de fotograaf met het licht omgaat ook belangrijk.
Ook voor Peter Vervaet was fotografie niet meteen een jongensdroom: “Ik kom uit een gezin van vijf, moeder ziek, vader enige kostwinner, dus daar gold de regel: een man moet een stiel leren. En dat deed ik: diploma elektricien, er nog wat electronica bovenop gestudeerd en schoolmoe geworden. Aan de slag dus. Tal van diverse jobs via interimbureau’s, waaronder nachtdienst bij het toen zeer bekende bedrijf Spector: daar werden de filmpjes die bij tal van fotowinkels over het hele land opgehaald waren ’s nachts ontwikkeld en afgedrukt. Na verloop van tijd mocht ik er naar de afdeling waar de foto’s van professionele fotografen afgewerkt werden en daar groeide het besef dat zelf foto’s maken misschien wel iets voor mij was. En trok ik naar Sint Lucas in Gent om er vier jaar lang vier avonden per week les te volgen. In combinatie met mijn werk bij Spector was dat best heftig om bovenop de lessen ook nog reportageopdrachten voor school af te werken. Maar ik hield vol en slaagde en zocht werk in de sector: eerst bij een persagentschap dat gespecialiseerd was in ‘moord en brand’-fotografie, later ook bij een publiciteitsagentschap. Tot ik van een kennis vernam dat er bij Het Nieuwsblad een vacature was in het fotolabo en men daar ook een fotoredactie aan het opstarten was. Dus greep ik mijn kans, en nu zit ik daar, 30 jaar later, nog altijd.”
Wat houdt die job precies in?
“Op de fotoredactie werken we nauw samen met de eindredactie. Uit een dagelijks aanbod van 10.000 foto’s van nationale en internationale agentschappen bieden wij een eerste selectie aan, we sturen ook fotografen uit naar opdrachten, kopen foto’s aan in binnen- en buitenland en leveren ook ideeën aan voor de fotografische aanpak van bepaalde onderwerpen.”
Een fotograaf
Wat is voor jou een goede foto?
“Een goede foto is er één die je aandacht trekt en blijft vasthouden. Waar je met bewondering en verwondering blijft naar kijken. Waar je misschien ook een eigen verhaal kunt bij verzinnen. Als fotograaf moet je naar de dingen kunnen kijken met de verwondering van een kind. Dingen zien die iemand anders niet ziet. Dat kan een lichtstraal zijn, of een detail. Een fotograaf moet ook zijn tijd durven te nemen om bij de dingen stil te staan. Daarom neem ik, als ik met mijn partner op vakantie ben, eigenlijk niet gek veel foto’s. Want als fotograaf sta je dan een tijdlang naar iets te kijken vanuit diverse invalshoeken, terwijl je partner daar maar staat te wachten. Fotografie zal als kunst altijd blijven bestaan. We leven in een wereld waarin bewegende beelden op sociale media alomtegenwoordig zijn. Tot je niet meer weet wat je ziet. Een goede foto kan daarentegen een welgekomen rustpunt zijn.”
Favoriet van Peter
Deze foto is genomen tijdens de zomer van 2022 in Plomodiern, Bretagne. We hebben er gepicknickt, bovenop een klein plateau met zicht op de cote chauvage en de Keltische zee. Het was hoogseizoen, in de late namiddag en geen kat te zien. Heerlijk. Het kleine huisje bovenop de rots maakt de foto compleet. Het doet ons wegdromen van een plaats om samen oud te worden, los van de wereld. Tja, Bretagne is altijd een beetje thuiskomen voor ons. Deze foto is genomen met mijn smartphone en nadien bewerkt in Lightroom.
Wenst u hier ook vemeld te staan? Neem contact met info@nummer9080.be
Advocaten
Advocaat Tom De Sutter
Koning Albertlaan 128 - 9000 Gent
Tel: 09.222 94 31 - fax: 09.220 23 27
E-post: tdesutter@fransbaert-law.be
Webstek: www.fransbaert.be
Advocatenkantoor Erik Van Gerven BV
Dorp West 73 - 9080 Lochristi
Tel: 09.355 10 06 - fax: 09.355 20 50
E-mail: advocatenkantoor@van-gerven.be
Advocatenkantoor Bart Raes
Beukendreef 26 - 9080 Lochristi
Tel: 09.356 73 68 - fax: 09.355 67 03
E-mail: bart_raes@skynet.be
Deconinck & Deblauwe
Koning Albertlaan 48 - 9080 Lochristi
Tel: 09.337 50 70 - fax: 09.337 50 75
E-mail: info@advocaatlochristi.be www.advocaatlochristi.be
Advocaat Coolsaet Gert
Burg. Vermeulenlaan 20 - 9080 Lochristi
Tel: 09.328 8443 - Gsm: 0497.436 166 Gert.coolsaet@telenet.be
Jan Devroe
Zevenekendorp 16 - 9080 Lochristi
Tel: 09.356 95 72 - fax: 09.328 42 77
Gsm: 0495.800 944
Advocatenkantoor.devroe@telenet.be
Linda De Coninck
Beelbroekstraat 105a - 9040 Gent (Sint-Amandsberg)
Tel: 09.356 89 00 - fax: 09.356 69 75
E-mail: Linda.de.coninck@telenet.be
Advocatenkantoor Lievens
Ganzenhof 3 - 9080 Lochristi
Tel: 09.222 23 43 - fax: 09.398 03 37
E-mail: info@advocatenkantoorlievens.be
Advocaten 9080
Koning Albertlaan 58 bus 102 9080 Lochristi
Tel. 09.220 75 01
Email: info@advocaat9080.be
D&V Bedrijfsadviseurs BV
Werner De Pauw - Geert Van Rysseghem
Rivierstraat 19 bus 101 - 9080 Lochristi
Tel. : 09.259 09 60 - www.dvba.be geert.vanrysseghem@dvba.be werner.depauw@dvba.be
Moore Lochristi
Kapelleken 15/0001 9080 Lochristi 09.3551210 – jeanluc.demeyer@moore.be www.moore.be
CBA & Co BV
Boekhouding & Startersadvies
Kapelleken 15 bus 0002 - 9080 Lochristi
Tel: 09.348 52 35
valerie.caulier@cba-lochristi.be
www.cba-lochristi.be
CRVB Accountancy BV
Beerveldsebaan 2d - 9080 Lochristi
Tel : 09.355 24 63
E-mail: info@crvb.info
DPO Accountants en Belastingconsulenten
Kleemstraat 84 – 9041 Oostakker accountant@dpo.be
www.dpo.be
Logopedie
LOGOPRAXIS
Logopedie | Psychologie | Psychomotoriek | Diëtiek
Kapelleken 23 - 9080 Lochristi
Gsm: 0486.61 31 97 - www.logopraxis.be
Praktijk Op Pad
Logopedie - Psychologie - Diëtetiek - Auticoaching
Gentse Steenweg 416 - 9160 Lokeren
0496.84 00 31 - www.praktijk-oppad.be
Podologie
Helene Jacob
Hoekstraat 113 b - 9160 Lokeren
Gsm: 0485.27 60 49 www.podologiepraktijk-jacob.be
Psychologen
Rachel De Rudder
Psychologe/mentale coach
Loopbaan – zelfzorg – volwassenen & jongeren www.rdr-consult.com
Watersniphof 10 - 9080 Lochristi Derudderconsulting@gmail.com 0473.86 51 25
Therapie, herstel en zingeving
Als de lente wil
Krommendonck 15 - 9080 Lochristi
Luc Van de Vijver
Op afspraak: 0477.56 63 15 – l.vandevijver@ skynet.be www.alsdelentewil.be
Hilde De Clercq
Rouw- en Verliesbegeleider www.Groepspraktijkdevlinder.be - Zaffelare 0486.067837 - hildedeclercq4@gmail.com Huis- en schoolbezoek mogelijk! Omdat rouw niet rauw hoeft te zijn.
Vind je Balans - Valerie Carlier
Adem je stress weg…
Hartcoherentie | Volwassenen en kinderen
www.vindjebalans.be
0474.87 15 83 | valerie@vindjebalans.be
Studiebegeleiding
Xanthippe - FIRST CLASS TUTORING
www.xanthippe.be - Tel. 0476.27 28 70
Thuisverpleging
Wit-Gele Kruis Lochristi
Dorp West 88 - 9080 Lochristi
tel. 0800.20 30 2 - info@wgkovl.be
24u/7d – alle ziekenfondsen
www.witgelekruis.be / www.jouwstijl.be
Thuisverpleging op maat
Katleen De Maertelaere - Gsm: 0498.903 382
Marleen Sucaet - Gsm: 0495.235 462
Mendonkdorp 62 - 9042 Mendonk
Alle mutualiteiten - 7 dagen op 7
Thuisverpleging Greet Heeze
Hanselaarstraat 27 - 9080 Beervelde
Gsm: 0478.38 92 16
Alle mutualiteiten - 7 dagen op 7
Thuisverpleging Meersman Gaetan
Orchideeënhof 20, 9080 Lochristi
Gsm: 0487 68 58 61
Alle mutualiteiten 7/7
Voedings- en dieetkundigen
Voedings- en dieetkundige
Diabeteseducator - Céline Stadeus
Koning Leopold III Laan 4 - 9080 Lochristi
0476.39 33 60 - Enkel op afspraak
Diëtiste Sophie Bollaert
Afslankcentrum So-Ligna
0499.31 45 63 - Cootveld 2, Beervelde info@so-ligna.be - www.so-ligna.be enkel op afspraak
Acupunctuur
Acupunctuur Lochristi
Koen Van Landeghem PGAC
Doornzelestraat 28 - 9080 Lochristi 0472.70 51 57
www.acupunctuurlochristi.be
Een wandelende of fietsende beweeggrage lezer, bericht ons over de mooiste Lootse paden en wegen ...
Na een natte winter komt dan toch weer de lente, met hopelijk wat meer zon dan de afgelopen maanden! Meer zon, meer buiten, groter geluksgevoel. Een prachtige lentebode is het sneeuwklokje, een bloembolletje dat als 1 van de eersten begint te bloeien. Omdat het bolletje zich makkelijk vermeerdert, vanuit de bolletjes zelf én vanuit zaad dat door bv mieren weer verspreid wordt, komen er vanzelf steeds meer. En als je dat mooi vindt, moet je zeker eens gaan kijken in Provinciaal Domein Puyenbroeck.
Het Hallerbos mag dan wel beroemd zijn om zijn vele hyacinthen, maar wij hebben Puyenbroeck! Een nét zo mooi zicht, alleen dan met sneeuwklokjes, vind je daar in de omgeving van de Beukendreef en rond het Molenmuseum. Aangezien ik niet zo van massa’s mensen hou in de natuur, ben ik blij dat dit niet zo beroemd is als het Hallerbos! Toch laat ik jullie even mee genieten.
Dit jaar ging ik op sneeuwklokjes-bezoek met mijn moeder die bij ons logeerde. Mijn ouders wonen 250 km van Lochristi, en als ze komen dan is dat voor meerdere dagen. Het is leuk om haar mooie plekjes te laten zien hier uit de buurt, en ondertussen al wandelend wat bij te praten.
Ik woon in de Lobos in Lochristi. Ik ben “import”, een Nederlandse, maar in 2002 gaan samenwonen met mijn huidige man die uit Lochristi kwam. Ik ben gek op bloemen, tuinieren, wandelen, natuur, dieren, cultuur.
6% BTW*
*Aankoop met 6% BTW mogelijk, steeds onder voorwaarden. Contacteer ons voor meer informatie omtrent de overgangsmaatregel.
De ruwbouwwerken zijn gestart in project Øst. Dit duurzaam nieuwbouwproject is gelegen in Dorp-Oost in het centrum van Lochristi. Øst voorziet voor gezinnen, koppels of singles een leuke thuis met tal van unieke troeven. Er is een aanbod aan appartementen met één, twee of drie slaapkamers met oppervlaktes tot 126 m². Bovendien zijn alle entiteiten voorzien van een uiteenlopende mix aan hoogwaardige materialen en duurzame installaties, gericht op de toekomst. Rustig ontspannen en wonen wordt mogelijk gemaakt in deze groene en autoluwe woonomgeving. Een thuis vanaf 289.900 euro (excl. kosten), contacteer onze adviseurs voor meer info. Leven dichtbij alles
van 1/3 t.e.m. 9/3
Nu acties en kortingen
Ontdek alle droomkortingen op sleeplife.be
matrassen - boxsprings - lattenbodems - hoofdkussens - beschermers - dekbedden - bedtextiel
Sleeplife® Gent-Oostakker
Antwerpsestwg. 1124 - T. 09 355 98 01
Aan afrit 3 van de R4, richting Zelzate
Openingsuren: Di - Vr: 9u30 - 18u • Za: 10u - 18u
Zo en Ma: gesloten • Open op afspraak
Vlot bereikbaar tijdens de wegenwerken
Gratis shuttledienst, bel ons 09 355 98 01