Nummer9080
Sprokkeloogst Sprokkeloogst
Nummerzesmaarttweeduizendennegen
Voortaan kunnen de lezers hun ei kwijt in onze nieuwe rubriek sprokkeLOogst! Een karrenvracht vol, krijgen we er hier, en heerlijk vinden we die interactie. Zie maar, een selectie.
Al geweest, aan ‘t station van Beervelde? Tom van de Breughel – proficiat overigens met je vernieuwde etablissement, en jazeker, ’t zijn lekkere en niet te dure dagschotels – informeert ons dat het een groeiend succes is: mensen die gaan shoppen, shoppen, shoppen in Antwerpen, St-Niklaas of Gent, of forenzers, of … Maar oppassen, zegt Tom, sommigen staan fout en wachten geduldig aan de kant van het oud stationsgebouw, terwijl de opstapplaats wat verder is, aan de overkant. En, sluit hij af, de treinen komen vier voor en vier na ieder half uur. En hoe onthoud je welke trein het eerst komt? Antwerpen komt voor Gent in het alfabet, dus naar Antwerpen komt voor het halfuur. Duidelijk? Zeker, Tom. Nooit meer verkeerd.
Zaten we net gezellig op de redactie te brainstormen voor dit februarinummer, of er waait daar een bakker binnen, die luistert naar de naam Joost, en die praat als een wervelwind. Nog iets weten over Lo, vraagt hij? En omdat wij niet onmiddellijk een vraag voorradig hebben, stamelen wij stomweg iets over die blauwe pleisters om zijn vingers. Verplicht in bakkerijen en slagerijen, weet bakker Joost. Wij mogen geen huidkleurige pleisters hebben, want als die tussen de deeg of het vlees geraken, is ’t zoeken als naar een naald in een hooiberg. Te egaal van kleur, snappie, snappie? En zegt hij, langs zijn neus, moest dat niet assortiment zijn, de vorige keer, in dat bloemistenartikel? Welneen, Joost, je loopt een blauwtje: sortiment is net zo goed!
Een aandachtige lezer liet ons het volgende weten: Aan de redactie van 9080: In het nummer van 9080 van december lees ik op blz 7: de boom in het centrum van Beervelde is een plataan. Mag ik opmerken dat dit een esdoorn is of ahorn. Het esdoornblad is het symbool van Canada. Jozef uit de St-ELooistraat. Wij hebben enkele kenners aangesproken, de oudste schriftelijke bronnen, en zijn zelf ook nog eens ter plaatse gegaan, met een natuurgids in aanslag om te determineren, en nog steeds komen wij op een plataan uit. Zijn wij hardleers, of hebben we het toch bij het rechte eind? Natuurvorsers, kruip in je pen, en beslecht dit pleit!
44 maart’09