Met de buik tegen de muur : Muurhagedissen in het Leuvense
ven opfrissen : de Tivolistraot
E D
gelsprinkhanen Oedipoda caerulescens huist wa reeds geweten, maar nu bleken er ook Muurha
e Tivolistraat te Heverlee ver bindt
de
gedissen Podarcis muralis voor te komen (Mo reau, 2004). Tijdens de zomer van 2003 merkte
Geldenaaksebaan
Louis-Philippe Arnhem hier voor het eerst ha
met de Tiensesteenweg, en loopt
gedissen op. Toen dat in 2004 weer gebeurde
over zijn gehele lengte langs de
dieren op naam gebracht. Aanvankelijk bestond
spoorlijn tussen Wavre/Ottignies en
Leuven, die vanuit het zuid
westen
Heverlee doorsnijdt. Ter
hoogte van de Tivolistraat voegt zich hier vanuit het zuidoosten de spoorlijn uit Luik bij (zie Fig. 1 ) . Beide spoorlijnen liggen hier heel wat
lager
dan
het
omringende
landschap, en zijn aan weerszijden geflankeerd
door
metershoge,
zanderige en schaars begroeide bermen. Ook de bodem van dit spoorwegdal bestaat grotendeels uit kaal zand, en door zijn diepe ligging is het bovendien een wind luwe zone. Tijdens de zomer kun nen de temperaturen hier dan ook sterk oplopen, noem het een soort van microklimaat. In de zomer van 2004 zorgden de spoorweg bermen langs de Tivolistraat voor opwinding in het Leuvense natuurstudiewereldje, iets wat
deed hij navraag bij specialisten en werden de er enige reserve ten opzichte van dit gegeven, het zou hier immers om een nieuwe reptielen soort voor Vlaanderen gaan. Op de meest re cente Rode Lijst van amfibieën en reptielen in Vlaanderen komt de Muurhagedis niet voor, ook niet in de categorie Uitgestorven in Vlaan deren (Bauwens & Claus, 1996). Maar eens de determinatie van de Heverleese dieren definitief rond was (LPA leverde het ontegensprekelijke bewijs aan de hand van de eerste foto's) bezoch ten enkele waarnemers de site, op zoek naar hun eerste Muurhagedissen in eigen streek. Hierbij werden ook meermaals juvenielen waargeno men, meteen het eerste bewijs voor een Vlaam e reproductieve populatie (Moreau, 2004), en mis schien het begin van een nieuw succe verhaal. De plaatselijke habitat lijkt met zijn afwi van betonnen en stenen elementen en warmende zandgronden alle zin
eling
nel op
alle
voor
deze soort in huis te hebben. aar de herkomst van deze was het aanvankelijk gi
uurhagedi sen
en, maar dat het niet
om een natuurlijke koloni atie vanuit naburige gebieden kon gaan
tond onmiddellijk va t. In
België is de ver preiding van de Muurhage dis immers nagenoeg volledig beperkt tot het stroomgebied van de Maas, met de mee te po pulatie ten zuiden van Samb r en Maa . Ook de enige de
ederland e populatie (op een re tant van n lang heen de
tad wallen van Maa tricht
elt-Maa tricht)
luit aan op
het Waalse ver preiding g bi d (d
noordelijk
oude spoorlijn Ha
deze locatie anders erg weinig doet. Dat er hier
ste Waal e populati
een lokale en geïsoleerde populatie Blauwvleu-
vormt hiermee grofweg d
zit in
i
'
).
0
Maa vallei
natuurlijk
noord-
De Boomklever - maart 2008
33