Torenvalk Fa/co tinnunculus
eet aas
en een overzicht van zijn dieet
Johan Op 13
Vanautgaerden
februari 1999 reden Romain Ackermans en ikzelf een rondje in de grote
omgeving van Bierbeek op zoek naar Torenvalken met de bedoeling ze te vangen en te ringen. Er werden verschillende Torenvalken gezien en we hadden reeds twee vogels geringd toen we vanuit Meldert naar Opvelp reden. Op deze baan ter hoogte van het reservaat de ·Hazenberg" zagen we plots een Torenvalk aan de rand van de weg; de vogel deed zich te goed aan een doodgereden konijn. We maakten rechtsomkeer en toen we ter plaatse kwamen zat hij in een struik naast de weg. Het was een adult vrouwtje en het liet zich gemakkelijk vangen. Het eten van aas is bij Torenvalken is eerder een uitzondering en de gegevens hierover zijn schaars. Berghmans (1997) beschrijft het gedrag van een vrouwtje dat aan een dode Scholekster Haematopus ostralegus
zat te eten aan de
Brouwersdam in Zeeland (Ned.). Ash (1965) spreekt over ·veel waarnemingen", terwijl Shrubb (1982) tijdens een drie jaar durende studie over de jachtgewoonten van Torenvalken, zes gevallen noteerde op basis van braakballenanalyse. In een andere, twee jaar durende E�gelse studie (Mason en Macdonald 1995) over verkeersslachoffers bij konijnen en de vogels die hierop afkwamen, wordt geen melding gemaakt van Torenvalken. Eksters Pica pica
en Zwarte Kraaien
Corvus c. corone werden wel genoemd, met enkele gevallen elk voor Kokmeeuw Larus ridibundus en Roek Corvus frugilegus . Het is bekend dat het stapelvoedsel van Torenvalken uit (veld)muizen bestaat (Village 1982, Pettifor 1984 ), vooral tijdens het broedseizoen (Korpimaki 1985). Het menu van deze soort is echter uitgebreider dan men denkt. Afhankelijk van het seizoen, biotoop, weersomstandigheden, muizenarme of -rijke jaren worden ook andere zoogdieren, allerlei insecten zoals kevers en sprinkhanen, wormen, amfibieên en diverse vogelsoorten buitgemaakt en gegeten (Village 1990).
Jonge vogels voeden zich na het uitvliegen vooral met kevers en sprinkhanen en 5