L’ART
AU PALAIS DE JUSTICE
L
ancé par Jean-Pierre Buyle lors de son Bâtonnat, Avocart est une commission qui a réintégré l’art au sein du Palais de Justice.
Premièrement avec la fresque de Roger Somville et d’Edmond Dubrunfaut, qui après avoir été restaurée, a été replacée dans le palais en 2005. Le seule symbole de modernité du Palais retrônait dans son lieu d’origine. Par la suite, Avocart s’est penché sur les relations entre l’art et le droit au sein du métier d’avocat. Conférences et rencontres ont mis en exergue l’idée de contradiction comme point commun entre artistes et avocats. La vérité judiciaire n’émerge que dans un échange d’arguments au tribunal. Les artistes sont en contradiction, eux, avec la société, le pouvoir, qu’ils décodent et critiquent. Certes, les avocats ont
comme référence la norme, la loi, et travaillent avec des clients qui ont franchi ces lois ; les artistes, eux, dépassent cet interdit pour se nourrir dans l’imaginaire. Mais, ils se retrouvent à travers l’expression émotionnelle d’une grande liberté dans la manière d’interpréter et d’agencer les propositions de sens.
Kaisin a eu l’idée de faire plier, par 15 détenus rémunérés de la prison de SaintGilles, 10 000 origamis en forme d’Iris. Ces origamis suspendus dans l’immense espace de la salle des pas perdus par des fils rouges répondaient de manière symbolique aux trois labyrinthes dessinés par Poelarts sur le sol.
La photographie a fait son entrée au Palais de Justice par l’aménagement du bureau du Bâtonnier avec des œuvres, très symboliques pour Jean-Pierre Buyle, de Marie Jo Lafontaine. Le vestiaire des avocats du Palais a accueilli la version « tatouée » de l’allégorie de la Justice de Cranach par Jean-Luc Moerman et la salle du Conseil de l’Ordre, une œuvre contemporaine de Fred Eerdekens.
Avocart a encore organisé une rencontre avec Eric-Emmanuel Schmidt. Sans oublier l’adaptation du chef d’œuvre de Dostoievski, « Crime et Châtiment », transformé en pièce de théâtre itinérante dans le Palais en mai 2012 ! De son côté, la Fondation Poelart a lancé l’idée de classer le Palais au patrimoine de l’UNESCO et a commandé la création d’un masterplan pour la réaffectation du Palais en grande partie dédié à nouveau à la Justice…
Pour les 200 ans du barreau, Avocart a ensuite commandé une installation éphémère habillant le hall du Palais. Charles
FJ
EEN
KUNSTZINNIGE STAFHOUDER IN HET JUSTITIEPALEIS
A
vocart werd door JeanPierre Buyle opgericht voor hij stafhouder werd. Dankzij deze commissie heeft de kunst opnieuw haar rechtmatige plaats veroverd in het Justitiepaleis. De eerste grote mijlpaal was de terugplaatsing in 2005 van het gerestaureerde fresco van Roger Somville en Edmond Dubrunfaut. Eindelijk hing het enige moderne kunstwerk in het Paleis opnieuw op zijn originele plek. Vervolgens boog Avocart zich over de relatie tussen kunst en recht in het beroep van advocaat. Met hun conferenties en ontmoetingsmomenten hebben ze het over het idee van tegenspraak, dat ze zien als een gemeenschappelijke attitude van advocaten en artiesten. De waarheid komt in de rechtbank immers slechts aan het licht na een uitwisseling van argumenten. Kunstenaars liggen dan weer voortdurend in de clinch met de machthebbers en de maatschappij, die ze ontleden en bekritiseren. Advocaten mogen
dan wel alles toetsen aan de heersende normen en wetten, maar werken met klanten die met diezelfde wetten een loopje durven nemen. Artiesten durven evengoed over de schreef gaan en leven in hun eigen verbeeldingswereld. Hoewel beide categorieën ver van elkaar af staan delen ze toch een aantal ervaringen, zoals de vrijheid om een aantal begrippen te interpreteren en op een emotionele manier te uiten.
inkomhal van het Paleis. Charles Kaisin had het idee om 10 000 origamivelletjes te laten omplooien tot irissen door vijftien (voor hun werk betaalde) gedetineerden uit de gevangenis van Sint-Gillis. De geplooide papiertjes werden aan rode draden opgehangen in de enorme “salle des pas perdus”. Ze vormden samen een symbolische reactie op de drie labyrinthen die Poelaerts op de grond tekende.
Ook de fotografie heeft haar entree gemaakt in het Paleis. In het bureau van de stafhouder hangen verschillende werken van Marie Jo Lafontaine, die een grote symbolische waarde hebben voor Jean-Pierre Buyle. In de vestiaire van de advocaten van het Paleis hangt de ‘getatoeëerde’ versie van de Rechtvaardigheid van Cranach door Jean-Luc Moerman, en in de raadzaal van de Orde vind je een hedendaags werk van Fred Eerdekens.
Avocart heeft ook een ontmoeting georganiseerd met Eric-Emmanuel Schmidt. Een andere onvergetelijke ervaring was de opvoering van een toneelstuk gebaseerd op Dostojevski’s “Schuld en boete”, die in mei 2012 plaatsvond in het gerechtsgebouw. De Poelaert-stichting van haar kant heeft het idee gelanceerd om het Justitiepaleis te laten uitroepen tot UNESCO-werelderfgoed, en bestelde ook een masterplan om het een nieuwe bestemming te geven waarin justitie nog steeds een belangrijke rol zou spelen.
Ter gelegenheid van het tweehonderdjarig bestaan van de balie had Avocart ook een tijdelijke installatie besteld voor de
FJ
MAÏTRE Buyle
UN BATONNAT SOUS LE SIGNE DE