2012 - 04 - Spinner Magazine by Nederlandse Flipper Vereniging

Club van In maart 2008 introduceerde de NFV, met veel dank aan Gerard van de Sanden, de Club van 100. Inmiddels heeft de Club van 100 al 48 deelnemers. Deze deelnemers betalen € 100,- voor deelname van 12 maanden. Hiervoor krijgt men een vermelding op de Club van 100 pagina in het Spinner Magazine, de Club van 100 webpagina (met link), een ingelijst logo op A4 formaat in het NFV Funhouse en gratis toegang tot evenementen in het NFV Funhouse (1 toegangsbewijs per deelnemer). Ieder jaar is er tevens een speciale bijeenkomst voor de deelnemers van de Club van 100.

Iedereen die de NFV een warm hart toedraagt kan lid worden: leden, niet-leden, vriendenclubs, bedrijven, sponsors en anderen. In 2011 is geïnvesteerd in een paar topkasten voor de NFV collectie. Het verbeteren/vernieuwen van de website staat nog op het programma voor 2012. Lid worden van de Club van 100 is eenvoudig: stuur een e-mail naar Jan Meijer (jan@nfvpinball.nl) en hij helpt u verder.

Crispus Holding BV

Logoblok Club van 100 - NFV

www.kleurenklok.nl Een praktisch hulpmiddel om kinderen zelfstandig te leren werken

Marcel Fokkens Transport

Ben Boogaard

JAMMA EN EMULATION ARCADE CABINETS ARCADE CABINET SPARE PARTS RETRO USB ARCADE JOYSTICKS VOOR PC, XBOX, PLAYSTATION EN WII ARCADE JAMMA GAMES NEOGEO MVS CARTRIDGES

www.rastermania.be - info@rastermania.be Violetstraat 17, 2260 Westerlo, België

Langedijk samen werken aan oplossingen

Your Logo Here ???

Inhoud Top stories

08. The Matrix Pinball 22. Update Wizard of Oz 38. The Making of â&#x20AC;&#x153;No Balls, No Glory!â&#x20AC;? 42. ACDC unboxing party 46. Free WPC - Cactus Canyon 56. Ungunchable Harry (deel 1) 66. The Matrix Pinball (P-ROC)

Vereniging

07. NFV DVD kado 25. Update Funhouse collectie 34. NFV 20 jaar: Het begint met een idee... 62. NFV en Social Media 64. Operatie Wormerland (derde veiling) 72. NFV collectie - Jurassic Park

Evenementen en competitie 16. Dutch Pinball Open 2012 26. Belgian Open Pinball 2012 60. Technische Workshop 61. NFV Teamtoernooi 70. RFT Seizoen 2012 75. Evenementenagenda 2013

08, 66: The Matrix Pinball

Overig

28. Book of Kells (deel 18) 30. Impressie boekpresentatie 32. Flipperkast Mods - Luidspreker Upgrade 50. Dutch Pinball Elite on Tour 54. Flipperen in de media 74. De vijfde speler

16: Dutch Pinball Open 2012

56: Ungunchable Harry

26: Belgian Open Pinball 2012

theo van vroenhoven

COLOFON

Van de redactie

NFV Spinner Magazine is het tijdschrift van en voor leden van de Nederlandse Flipper Vereniging (NFV) en wordt viermaal per jaar gratis aan de leden toegestuurd in een oplage van 1250 stuks. Losse nummers: € 10,00. Redactie: Bas Vis en Theo van Vroenhoven (redactie@nfvpinball.nl) Aan dit nummer werkten verder mee: Ad Jonker, Aeneas Verhé, Albert Nomden, Danny Schwarz, Dennis van de Pas, Gerard Poelwijk, Gerard van de Sanden, Henk de Jager, Jaco Idema, Jean Paul de Win, Jim Jansen, Jules Reivers, Martijn van Amsterdam, Merlijn Vink, Pieter Stoffelen, Pieter van Leijen, Rens Hooijmaijers, Richard Baan, Robert van Schie, Ronald Klappe, Sacha Voskuil en Winfred de Ruijter Speciale dank voor: Martin Ayub en Fred van Diem. Redactionele bijdragen: Artikelen en fotomateriaal zijn zeer welkom op het redactieadres. Er mogen geen rechten van derden op rusten. Door inzending geeft de auteur of fotograaf toestemming tot publikatie in het Spinner Magazine. Artikelen kunnen schriftelijk (bij voorkeur digitaal) worden aangeleverd. Teksten (zonder opmaak) in DOS/Windows formaat (Rich Text Format of Word). Foto’s moeten apart worden aangeleverd, niet in het document. Artikelen, advertenties, vragen, columns en ingezonden brieven opsturen naar: redactie@nfvpinball.nl Advertentie tarieven 1/4 pagina 1/2 pagina 1 pagina Achterkant: op aanvraag Commerciële Spinnertjes

€ 50,00(1x) € 150,00 (jaarcontract,4x) € 100,00(1x) € 300,00 (jaarcontract,4x) € 150,00(1x) € 450,00 (jaarcontract,4x)

De vorige Spinner was met 72 pagina’s de dikste ooit. Dit record heeft echter maar kort standgehouden; dankzij veel kopij en een nieuwe adverteerder telt deze Spinner maar liefst 76 pagina’s! Dit betekent natuurlijk wel weer extra werk voor de redactie. Daarom hierbij nogmaals een oproep voor uitbreiding van ons team. Reacties graag naar redactie@nfvpinball.nl

€ 15,00(1x) € 45,00 (jaarcontract,4x)

Niet-commerciële Spinnertjes van leden zijn gratis. Per Spinnertje kunnen maximaal drie flipperkasten worden aangeboden. Aansprakelijkheid: De redactie werkt met grote zorgvuldigheid aan de samenstelling van de SPINNER. De redactie en/of Nederlandse Flipper Vereniging aanvaardt geen aansprakelijkheid voor mogelijke schade (direct of indirect, van welke aard of omvang dan ook) die het gevolg is van onjuiste vermelding en/of zetfouten. Copyright: Niets uit de SPINNER mag worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van de redactie. De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden bijdragen in te korten, op onderdelen te wijzigen of te weigeren. PTT periodiek: 146128 ISSN: 1382-4066

NFV NFV Dagelijks Bestuur: Voorzitter: Winfred de Ruijter (wderuijter@nfvpinball.nl) Secretaris: Bas Vis, telefoon: 0297-263451 (bvis@nfvpinball.nl) Penningmeester: Jan Meijer (jmeijer@nfvpinball.nl )

In dit nummer veel aandacht voor zogenaamde ‘zelfbouwprojecten’. Het meest in het oog springt natuurlijk de coverstory van Gerard van de Sanden, Dennis van de Pas en Sacha Voskuil die in geuren en kleuren uiteenzetten hoe zij een Johnny Mnemonic flipperkast hebben omgebouwd tot The Matrix Pinball. Daarbij hebben ze niet alleen het uiterlijk aangepast maar ook de software volledig herschreven. Ook Aeneas Verhé is bezig met het herschrijven van software voor een Bally/Williams kast; mbv FreeWPC voorziet hij de Cactus Canyon van een compleet nieuwe ruleset. Van Rens Hooijmaijers ontvingen we een mooi artikel over het upgraden van luidsprekers en ook Richard Baan is weer van de partij met een nieuwe aflevering in de serie ‘Book of Kells’ waarin hij de ontwikkeling van zijn eigen flipperkast beschrijft.

Collectie/Techniek: Ben Boogaard (bboogaard@nfvpinball.nl) Coördinator België: Lieven Engelbeen (silverballgames@telenet.be) Clubhuis: Arie Pijl (apijl@nfvpinball.nl) Commissies: Ledenadministratie: Henk van Duijn (ledenadministratie@nfvpinball.nl) Website: Mark van der Gugten (webmaster@nfvpinball.nl) Evenementen Organisatie: Jules Reivers (evenementen@nfvpinball.nl) Wedstrijd Organisatie: Ad Jonker (wedstrijd@nfvpinball.nl) Technische Vraagbaak: Gert-Jan de Haan (techniek@multigame.biz) 06-27456890 (Maandag- en vrijdagavond van 19:00 tot 21:30 uur) Eric Bartels (hmbartels@kpnmail.nl) 0251-293489 (Dinsdag- en donderdagavond van 19:00 tot 21:30 uur) Ereleden: Guus Arens, Jurgen van de Peppel, Ad Jonker, Martijn van Aken, Bas Vis Lidmaatschap van de Nederlandse Flipper Vereniging: Lid worden van de Nederlandse Flipper Vereniging kan door een aanmeldingsformulier aan te vragen bij de secretaris. of via de NFV website (www.nfvpinball.nl). Lidmaatschap kost € 35,00 per kalenderjaar. Voor mensen die op hetzelfde adres wonen bestaat de mogelijkheid om duolid te worden. De contributie voor dit duo lidmaatschap is € 40,- per jaar. Voor hele gezinnen is er het familie lidmaatschap: € 45,- per jaar. Per adres wordt slechts één Spinner gestuurd. Opzeggingen: schriftelijk uiterlijk 2 maanden voor het einde van het kalenderjaar bij de penningmeester. Bankgegevens: ING bank, rekeningnr. 7233926 t.n.v. NFV, te Wierden. IBAN: NL 04 PSTB 0007233926 BIC: PSTBNL21 Betaling voor Belgische leden: 143-0746934-38 t.n.v. NFV- Lieven Engelbeen. KVK inschrijving: 40482631

Tot zover de techniek van heden ten dage. Hoe het er in de jaren 40, 50 en 60 aan toeging kunnen jullie lezen in een prachtig artikel met als titel ‘Ungunchable Harry, King of the Pins’ dat vertaald werd door Henk de Jager. Maar er is natuurlijk meer dan de Techiek van de Flipperkast. In deze Spinner ook ruim baan voor de belevenissen van flipperaars op het Dutch Pinball Open (DPO) en Belgium Open Pinball (BOP). Ook de wat kleinere NFV evenementen komen in deze Spinner aan bod. Zo nadert het RFT seizoen zijn ontknoping. In deze Spinner lees je alles over de stand van zaken. Tenslotte zal het jullie niet ontgaan zijn dat er tijdens het 20 jarig jubileum een boek over flipperen is verschenen. In deze Spinner staan we uitgebreid stil bij het ontstaan van het boek “No Balls, No Glory” van Jim Jansen en Danny Schwarz. Een leuk boek om op de leestafel naast de Spinner te leggen... Fijne feestdagen met veel leesplezier gewenst, doe voorzichtig met vuurwerk en alvast een gelukkig en gezond 2013!

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

WINFRED de RUIJTER

Van het bestuur

Update 4e kwartaal 2012 Nieuws over het jubileumboek en het jubileum DPO

Je leest nu alweer de laatste Spinner van dit jaar. 2012. Voorbij gevlogen. Maar een gedenkwaardig jaar denk ik. Enkele highlights: 20 jaar NFV, een prachtig eigen boek, een groots en sfeervol DPO evenement en een nieuwe website. Stuk voor stuk projecten waar door vele leden samen iets moois is neergezet. Zoals we altijd zeggen: voor en door leden. Over de meest recente gebeurtenissen - het verschijnen van het boek en het Dutch Pinball Open - is al het e.e.a. op onze website en in de email nieuwsbrief verschenen. Daarom nog even heel in het kort voor eenieder die dit toch gemist had... ‘No Balls, No Glory!’ is een prachtig boek over 20 jaar NFV historie, maar vooral ook over de mensen achter de vereniging. Van de oprichters tot en met de nieuwste leden. 132 Pagina’s over flipperen, gewoon in het Nederlands. Prachtige foto’s. Leest gemakkelijk weg.

Het jubileum DPO werd een geweldig evenement. Meer hierover in deze Spinner. De sfeer en samenwerking was fantastisch, dankzij de gastvrijheid en medewerking van leerlingen en leerkrachten van de Amsterdamse Heldringschool. Nogmaals veel dank aan onze gastheer Gerard Poelwijk (NFV-lid en leerkracht op de school) en aan Rob Capel, onze DPO-coördinator natuurlijk. We hebben al veel vragen gekregen over de DPO-lokatie in 2013: hier kijkt het organisatieteam naar en zij komen met een aanbeveling voor volgend jaar.

En dan nog even iets over de publiciteit. Het blijft belangrijk om flipperen onder de aandacht te brengen van het grote publiek. Al is het alleen al om nieuwe leden te werven. Met het jubileum, het boek en de komst van Gerrit Zalm naar Amsterdam zat het qua media-aandacht in oktober wel goed: 8 keer op de radio, 5 keer op televisie, 5 keer in de krant, aandacht op verschillende websites. Veel dank aan Jim Jansen die als woordvoerder én als auteur van het boek de meeste interviews verzorgde. Iets gemist? Kijk het terug via de website: zie Nieuws-In de media rubriek.

Tot slot. De laatste fase van 2012 is ingezet. Volg de agenda op de site voor alle details over de komende evenementen: er zijn nog veel flippermogelijkheden... Alvast fijne feestdagen en hopelijk ook tot ziens op de Nieuwjaarsborrel van 12 januari 2013: dan heffen we het glas op een mooi nieuw flipperjaar!

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

NFV SHOP Artikel Windvest Fleece vest rood of zwart Body warmer T-shirt DVD Muismat NFV beer met logo NVF pet Kentenplaathouder Jaartallenboek flipperkasten Mok/beker Translite (50 x 70 cm) Translite (55 x 75 cm) Verzendkaart NFV Rekenmachine Jubileumboek “No Balls, No Glory!” Affiches van diverse flipperkasten Affiches van diverse flipperkasten met lijst T-shirt 20 jaar “No Balls, No Glory!” Flyer “No Balls, No Glory!”

Leden € 47,50 € 27,50 € 22,50 € 17,50 € 17,50 € 5,00 € 27,50 € 10,00 € 7,50 € 5,00 € 10,00 € 50,00 € 55,00 € 0,25 € 5,00 € 20,00 € 5,00 € 12,50 € 20,00 € 2,50

Niet-Leden € 52,50 € 32,50 € 25,00 € 22,50 € 20,00 € 7,50 € 32,50 € 12,50 € 7,50 € 7,50 € 10,00 € 55,00 € 60,00 € 0,50 € 6,50 € 20,00 € 5,00 € 12,50 € 20,00 € 2,50

Meer info bij Erik Boes: rikje@itfeweb.nl

TECHNISCHE VRAAGBAAK Flipperkast defect?”, “Hoe sluit je een nieuwe spoel aan?”, “Hoe check je of de opto’s goed zijn?” Voorbeelden van vragen die leden kunnen stellen aan de Technische Vraagbaak (TV). De TV wil leden helpen die zelf het initiatief hebben genomen om iets aan hun kast te gaan doen, maar met een technisch probleem zitten waardoor ze niet verder kunnen. Of mensen die wel willen, maar misschien niet weten waar ze moeten beginnen; de TV biedt hulp. Vragen kunnen zowel schriftelijk als telefonisch gesteld worden. Verwacht geen kant-en-klare oplossingen. GertJan en Eric zullen je een stap op weg helpen zodat je zelf weer verder kunt. Vanwege de onregelmatige werktijden van Eric kan het zijn dat zijn voicemail aan staat. Als je een berichtje inspreekt, dan wordt je uiterlijk de volgende dag teruggebeld. Let op! Bel alleen op de aangegeven dagen en tijden! Schrijven of e-mailen kan natuurlijk altijd. Uiteraard kun je ook je vraag stellen in het NFV-forum. Gert-Jan de Haan Roptasins 14 9051 GR Stiens 06-27456890 techniek@multigame.biz Maandag- en vrijdagavond van 19:00 tot 21:30 uur

Eric Bartels Frankrijklaan 69 1966 VC Heemskerk 0251-293489 hmbartels@kpnmail.nl Dinsdag- en donderdagavond van 19:00 tot 21:30 uur

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

20 jaar NFV - Wie jarig is trakteert! Het kan jullie niet ontgaan zijn: dit jaar viert de vereniging een jubileum. Twintig jaar NFV dat is reden voor een feestje. Volgens goed Nederlands gebruikt trakteert de jarige job zijn vrienden. De traditionele taart leek wat bewerkelijk, dus zochten we als bestuur naar een alternatief…

De video werd in eigen beheer gemaakt, met eenvoudige middelen. NFV lid Joska Keunekamp legt uit en NFV kampioen Albert Nomden laat zien hoe je met bepaalde aanpassingen in je spel tot veel betere resultaten kunt komen. Tien jaar later zijn de tips van Joska en Albert nog altijd waardevol voor de liefhebbers van de zilveren bal. Dankzij de inzet van voormalig voorzitter Guus Arens werden de originele opnames afgestoft en geschikt gemaakt voor reproductie. Jean Paul de Win maakte speciaal voor deze re-release een nieuw booklet in de stijl van het 2012 jubileum

En zo vinden jullie bij deze Spinner een re-release van wat in 2002 werd genoemd “de nieuwe NFV videoband”. Het is de klassieker “Hoe word ik wereldkampioen flipperen?”. De keuze voor de DVD als kado kwam tijdens het proces van het maken van het jubileumboek spontaan op. Jim interviewde Joska Keunekamp en dat bracht de herinneringen weer boven. Het is een bijzonder tijdsdocument in de NFV geschiedenis. Zo ontstond het idee: wat zou het leuk zijn als alle leden, ook zij die na 2002 lid werden, deze beelden ook eens zouden kunnen zien!

Op voorhand hadden we niet gedacht dat zoiets budgettair haalbaar zou zijn. Toen we voor het Friends pakket naar de kosten van diverse oplagen gingen informeren, bleken de kosten bij een run van 1000 stuks verrassend laag te zijn. Dus kozen we voor deze oplage in plaats van de oorspronkelijk geplande 200. Veel plezier met deze DVD! NB: Voor de NFV-leden die eerder het NFV Friends pakket bestelden (met daarin de DVD) kozen we een alternatief kado: zij kregen van de NFV een speciaal topcoach boek.

Beste flipperliefh

ebber,

Deze DVD is een re-release van wat in 2002 werd gen gelegenheid van oemd 'de nieuwe het 20-jarig jubi NFV videoband'. Ter leum van de vere klassieker opnieuw niging hebben we uit te geven. besloten deze Als promotie wer d toen deze tekst gebruikt:

Veel plezier met dez

rdevol voor de lief

RE LD KA MP IOE N FLI

Tien jaar later zijn de tips van Joska en Albert nog alti de zilveren bal. jd waa

HO E WO RD IK WE

Altijd al kampioe n flipperen wille n worden? Verbeter techniek met behu je lp van de instructie s op de videoband voorbeelden word . De en door Joska Keun Nomden (voormal ig wereldkampioen) ekamp en Albert duidelijk uitgelegd voorgedaan. De beel en den zijn in close-up als halve snelheid zowel op normale opgenomen en daar volgen. Voor deze door zeer goed te flipp van een Indiana Jone ercursus wordt gebruikt gemaakt s. Let eens op hoe simpel het halen het eindspel van van de Indiana Jone flipperprofessiona s is voor echt e ls. Na het volgen van deze videocurs het voor jou ook us is eenvoudig. Zowe l interessant voor beginner als de de professional. Verd iep u in de ‘hog flipperkunde’....Ve ere el plezier en succ es!

hebbers van

e DVD!

PP ER EN ?

Spee lduu r: ong.

45 min.

WWW.NFVPINBALL

rland se Flipp er

Veren iging

VIDEO

Gerard van de sanden en sascha voskuil

The Matrix Project

You have to see it for yourself! Gerard van de Sanden liep al jaren met het plan rond om een Johnny Mnemonic flipperkast om te bouwen tot een Matrix flipperkast. Helaas bleef het bij dromen. Tot hij dit jaar kennismaakte met P-ROC en Dennis van de Pas. Samen met Sascha Voskuil zorgden ze er vervolgens voor dat de droom werkelijkheid werd. Unfortunately, no one can be told what the Johnny Mnemonic is. You have to see it for your self. Van alle flipperkasten die ik heb gespeeld heb is de Johnny Mnemonic toch wel de kast die mij het meeste voldoening geeft: snelheid, flow en tactiek. Alles komt samen in deze kast. Maar dat thema: wat een enorme rukfilm! Ik heb mij meerdere malen door de film heen geworsteld en kreeg daarbij de gedachte: zou dit niet een soort van voorloper kunnen zijn van de film “The Matrix”? Keanu Reeves maakt die vergelijking natuurlijk wel makkelijk, aangezien hij Johnny speelt in Johnny Mnemonic en Neo in The Matrix. De eerste gedachten om een Johnny Mnemonic te gaan transformeren in een Matrix flipperkast gaan op deze manier al weer heel wat jaartjes terug. Meerdere malen heb ik ook de eerste stappen gezet van zo’n project: toys gekocht, artwork bedacht, ideeën opgedaan, mensen

enthousiast gemaakt. Maar zonder ook werkelijk de software te kunnen aanpassen blijft het een soort van leeg concept. Een Volkswagen met een Porsche motor is geen Porsche. Het idee ging de koelkast in. Om daar weer uit te komen toen er een paar jaar later een systeem op de markt kwam dat je in de gelegenheid stelt om zelf je software te schrijven: P-ROC. En toen was er geen houden meer aan…

partner in crime I: Dennis VAN DE PAS Dennis van de Pas heeft zo’n board gekocht, zich de techniek eigengemaakt en is in alle stilte een Demolition Man gaan herprogrammeren. Waar ik hoog van de toren blaas dat ik een Johhny/Matrix swap wil doen, sluit Dennis zich duizend manuur op en komt pas als hij klaar is met zijn project naar buiten. Demolition Man on Steroids! Het debuut vindt plaats in Ommen, in de gameroom van René Timmer. De kast is dan nog niet helemaal af, er moet nog het nodige getweekt worden. Tijdens de TRON launch party bij ons

in Moerdijk heeft Dennis zijn vuurdoop met een compleet opnieuw geprogrammeerde flipperkast. Veel enthousiastelingen melden zich voor een potje. Ook ik ga na afloop van het evenement een potje doen, had hier nog geen tijd voor gehad maar ik ben gelijk verkocht. Jammer dat ik niet kan programmeren, want dat zou het Matrix project weer nieuw leven kunnen inblazen. Ik vertel Dennis van mijn idee onder het genot van een spelletje op de Johnny Mnemonic, ik laat hem mijn stijl van flipperen zien op deze kast en laat hem, zo denk ik nu achteraf, inzien wat de potentie van deze kast is. Ik weet niet meer hoe of wat of wanneer Dennis heeft besloten om zijn diensten aan te bieden. Om samen een team te vormen waarin hij zich zal bezig houden met het programmeerwerk maar ik voelde een kriebeling in mijn buik. Zou het echt kunnen lukken..... Dennis vertelde die avond ook over zijn plannen over een bezoek aan de Expo in Chicago om daar zijn werk te laten zien maar hij zag het niet zitten om alleen te gaan. Aangezien ik al jaren dolgraag een hobby gerelateerde roadtrip wilde, besloten we om samen te gaan. Dat we uiteindelijk met zijn vijven gingen maakte de reis alleen nog maar leuker. Tijdens de dagen in the USA zijn een hoop brainstorm sessies gedaan en de ideeën druppelden binnen. Zou het niet tof zijn als.... En wat zou het leuk zijn om....

Terug naar mijn allereerste idee: het laten airbrushen van het speelveld. Maar dan wel door een professioneel iemand. Want inmiddels had ik het standpunt ingenomen dat als we het doen we het dan ook maar goed moeten doen. Na wat speurwerk vind ik een airbrush artiest op nog geen vijf minuten bij mijn huis vandaan. Na een eerste kennismaking het oude speelveld eens meegenomen en een uurtje gebabbeld over mijn wensen. Ik wist dat er met airbrush een hoop mogelijk was maar dat fotokwaliteit ook kon, daar was ik erg verbaasd over. Na een offerte te hebben gehad besluit ik om dit samenwerkingsverband aan te gaan. Een akkoord met de artiest is één ding maar: welke afbeeldingen moet ik nu gebruiken en welke teksten moeten er op de lenzen/inserts? Dit moet uiteraard in overleg met de programmeur. Intensieve gesprekken met Dennis volgen, inmiddels was ik een “graag geziene gast” bij Dennis thuis. Althans, dat hoop ik. Maar afgaand op al dat lekkers dat de vrouw des huizes steeds in huis haalde, twijfel ik daar niet aan…

De uitdaging: een eigen spel ontwerpen Er moeten modes bedacht worden en die moeten weer overeen komen met de inserts en layout. Ik kan jullie zeggen dat dit veel tijd vergt maar ook enorm leuk is en elke keer als ik weer bij Dennis langs ga, heeft hij weer wat te laten zien met betrekking tot het spel, geluidje hier, lampshowtje daar, animatie zus en een combo shot zo. De layout van het speelveld neemt vaste vormen aan, al blijven er natuurlijk discussies wat nou het beste is, maar ik denk dat we een goede basis hebben bedacht. Softwarematig zijn we er nog niet helemaal uit wat we allemaal gaan doen, maar onder het speelveld kunnen we niet meer uit. Dat wordt dus vanaf nu programmeren in dienst van de inserts en layout en niet meer andersom.

Dennis heeft in de periode na Amerika een hele mooie Johnny Mnemonic gekocht en zich opnieuw opgesloten om te beginnen aan een wederom duizend uur durende programmeer sessie. Chapeau.

Aan de slag met het speelveld Nu was het mijn beurt om actie te ondernemen, want het zou natuurlijk mooi zijn als we beiden tegelijk klaar konden zijn. Als trouw NFV forum bezoeker had ik door de jaren heen een hoop gelezen over technieken die bestaan om speelvelden te produceren. Nu hoef ik geen nieuw speelveld te ontwikkelen maar een oud speelveld van de Johnny Mnemonic moet wel voorzien worden van nieuw artwork. Digitaal inscannen, daarna photoshoppen en dan weer laten afdrukken: dat was één van mijn ideeën over het speelveld. Na een lange zoektocht vind ik een bedrijf in Den Haag dat een 1:1 scan kan maken van het oude speelveld. Helaas had deze scan niet het gewenste resultaat. Een kleine afwijking bleef. En aangezien de kleinste afwijking grote gevolgen zou hebben ben ik afgestapt van dit idee. Photoshoppen kan ik toch al niet, hoef ik er ook niemand anders mee lastig te vallen.

Zelf ben ik druk bezig met “de rest ideeën’. Die lagen al jaren op de plank en blijken ineens niet meer zo leuk te zijn of er komen betere ideeën boven water. Overal is of zal over moeten worden nagedacht: kopruit, kopkast, kabinet, muntdeurtje, poten, launch button, lockbar, glasplaat, dot matrix display, geluidssysteem. Maar het meest belangrijk is natuurlijk het speelveld. Een bijkomend voordeel van het programmeren is dat we de hand uit de Johnny Mnemonic kunnen laten doen wat we ermee willen. In het huidige spel is de hand een beetje een storende factor. De Johnny Mnemonic is één bonk flow maar de hand is een enorm vertragende factor. Dennis heeft een geweldige softwarematige oplossing gevonden, geen stop momenten meer in The Matrix. Maak je borst maar nat, één en al flow. Ik denk dat de kast zeker 20 kilo zwaarder zal zijn met al deze extra flow. De hand zal verbouwd worden tot een gadget uit de film, verder zal elke plastic, ramp, spinner, lampenkapje, postje, rubbertje enz. thema gericht worden aangepakt.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

De ambitie: beter dan B/W Het grootste compliment zal zijn als een nietsvermoedende flipperaar gaat twijfelen of Bally/Williams echt een Matrix flipperkast heeft gemaakt. Daarom hebben we ook besloten om dicht bij het origineel te blijven, geen poespas maar vanuit de gedachten van Bally/Williams denken. Dennis is lekker bezig met P-ROC-en, maar ik loop tegen een hoop dingen aan. Technisch ben ik een knurft, sleutelen is ook niet mijn hobby. Ik kan wel aardig mensen enthousiast maken. De nodige verzoeken aan vrienden zijn dan ook al gedaan. Inmiddels heb ik hulp aangeboden gekregen in allerlei disciplines. Op de achtergrond gaan meerdere mensen mij helpen. Deze mensen ben ik dan ook zeer dankbaar en ik zal aan hen een passend gebaar maken als de kast klaar is.

Work in progress Een aantal weken verder en we hebben niet stil gezeten, Dennis zit momenteel op zo’n 50 % van het programmeer werk. Lichtshows, modes, geluidseffecten en multiballen. Elke keer als ik bij Dennis langs ga valt mijn mond open van verbazing.

Eindelijk mag ik zelf aan de slag: het schuren van het oude Johnny Mnemonic speelveld. Met een grove korrel vliegt Johnny mij om de oren. Na het schuren met een fijne korrel blijft er een plank over die zo glad is als babybilletjes.

Het artwork voor het kabinet en kopkast is uitbesteed aan Sascha Voskuil. Zijn eerste opzet van het kabinet viel direct in de smaak en zal verder worden uitwerkt. De poten zijn inmiddels klaar en geheel in Matrix stijl.

De airbrush artiest die het speelveld onder handen neemt zit ook niet stil en mijn onderkaak krijgt het zwaar te verduren want ook hier valt mijn mond open van verbazing. Het speelveld is inmiddels voorzien van een “basis” zwart met heel veel groene vallende data, iets wat zo typerend is uit de film. Deze grondlaag is afgewerkt met een clearcoat. Vanuit hier kan de airbrush artiest verder werken en kan ze makkelijker fouten corrigeren zonder de basis te beschadigen. Uiteindelijk zal als bij een lasagne het artwork worden opgebouwd, tussen clearcoats in dus. Er zullen in totaal 40 lagen clearcoat worden aangebracht. Slijten zal hij dan in ieder geval niet meer.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Het demonteren van de Johnny Mnemonic die dienst doet als fundering voor The Matrix is gaande en daarmee komen we op het “point of no return” aan. Geen weg meer terug, was ook niet de bedoeling maar geeft toch een bijzonder gevoel. Het kabinet en kopkast worden als eerste aangepakt en de verkleurde stickers van Keanu Reeves verdwijnen met een hete lucht föhn en een plamuurmes als sneeuw voor de zon.

andere kwaliteit: het vinden en rekruteren van de beste mensen om mij hierbij te helpen, of laat ik het anders zeggen: ik hen hierbij te helpen.

Partner in crime II: Sascha Voskuil Sascha Voskuil is mijn held in flipperland en hij komt dan ook menig uurtje langs om dit klusje te klaren. Stukje bij beetje hangen we de ouwe zooi om naar het nieuwe onderkomen. Het blijft ouwe zooi maar alles lekker schoon en waar kan nieuw, moet het weer jaren meegaan. Het opbouwen van de bovenzijde gaat wat lastiger, 40 lagen clearcoat hebben alle gaatjes verkleind of zelfs weggevaagd. Met de overlay die we hadden meegekregen van de airbrusher konden we alle gaatjes weer vinden. De gaatjes die te klein waren geworden moesten stuk voor stuk handmatig worden uitgevijld. Monnikenwerk maar elke starpost of schroefje dat terug geplaatst wordt brengt meer eenheid in het speelveld.

Met een geleende playfield tipper begin ik aan het demonteren van het speelveld. Aangezien ik de assembly line naar huis heb verplaatst gaat dit in de avonduurtjes als een ‘razende roeland’.

De opbouw: het speelveld Nu is het wachten totdat het speelveld klaar is. Inmiddels heeft de airbrusher ook al de nodige afbeeldingen aangebracht. Het resultaat mag er meer dan wezen. De dag dat de airbrush artiest belde met de mededeling dat het speelveld klaar was gaf mij het gevoel of de eerste zonnestralen doorkomen na een lange winter. Het speelveld staat mij op te wachten en ik kan niets anders uitkramen als ooee en aaaahh. Ik had hoge verwachtingen maar dit resultaat gaat die verwachtingen ver te boven. Met het speelveld onder mijn arm maak ik een reis langs vrienden en betrokkenen bij het project (de betrokkenen zijn ook vrienden maar er zijn ook vrienden die niet betrokken zijn (-;) maar wel oprecht geïnteresseerd). Hun reacties liegen er niet om, we hebben hier een product in handen alsof het uit de Bally/Williams Fabriek komt. Tijd om het oude speelveld te gaan swappen met het nieuwe speelveld. De bovenkant van het oude speelveld was al leeg maar de onderkant zat nog bomvol met alles wat daar hoort te zitten. En daar komt de lastige hobbel in mijn expertise van flipperkasten. Maar ik heb wel een

Vele handen maken licht werk Inmiddels is het speelveld zover opgebouwd dat we tegen andere problemen oplopen. De beide ramps zijn niet meer zo mooi. Aangezien het budget steeds maar weer omhoog moet worden bijgesteld besluit ik om helemaal los te gaan. Carte blanche. Twee nieuwe ramps worden besteld. Bertjan Postma die met zijn bedrijf Ministry of Pinball distributeur is van nieuwe ramps neemt dit klusje op zich inclusief het ombouwen ervan. Want waar ik dacht dit ombouwen van de switches enz. die aan de ramps vast zitten met popnagels te kunnen doen geeft hij onderwijzend antwoord dat dit rivets zijn. Als je er zoveel verstand van hebt is dit een klein kunstje.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

vraagt of dit een professioneel bedrijf is geweest die dit gedaan heeft. Ook vaak gehoord waarom hij niet zijn geld op deze manier verdient. Ik heb wel een opmerking. De borsten van Trinity vind ik wat karig, kunnen die ook groter als zijnde de easter egg van het ontwerp? U kunt het zelf allemaal zien nu hij klaar isâ&#x20AC;Ś

Volgend probleem, het artwork op het speelveld heeft een bepaalde stijl. Nu ik ook ramps moet voorzien van de nodige afbeeldingen komt er weer een uitdaging bij. Vind maar eens afbeeldingen die matchen bij de stijl die gekozen is. Dat lukt niet. Dan de airbrusher maar vragen of zij deze gewenste afbeeldingen kan maken. Het is immers haar stijl. Sascha zijn ontwerp van het kabinet is hier er daar wat aangepast en goedgekeurd. Nu was het de bedoeling om stickers hiervan te laten drukken en deze op het strak gelakte kabinet te plakken maar ik besluit om ook dit door de airbrusher te laten doen. Het resultaat volgens Sascha; ontwerpen is een ding maar hem dan ook nog zo kunnen aanbrengen is van grote klasse. Clearcoat over kopkast en kabinet heen en klaar is Kees of in dit geval Ed Hage die al ons clearcoat al jaren verzorgt.

Ik heb mezelf inmiddels gestort op het reproduceren van de plastics, ik moet immers ook wat te doen hebben. Ik koop een elektrische figuur tafelzaag en een plaat polycarbonaat. Het resultaat van het namaken van het eerste plastic is een dikke voldoende. Alleen doe ik er met het zagen, schuren en polijsten van de randen twee uur over. En ik heb nog veel plastics te gaan. Dit moet makkelijker kunnen. Ik neem contact op met de Cut Company, een bedrijf hier in de buurt wat aan watersnijden doet. Het reproduceren is voor hen een koud kunstje alleen moeten de oude plastics wel aangeleverd worden in AutoCAD. Mijn buurman Jeroen doet dit dagelijks voor zijn werk en neemt dit klusje uit handen. Ook wordt NFV-lid Jeroen van Beek benaderd. Hij is de man van alle mooie lasergesneden logoâ&#x20AC;&#x2122;s van onder andere Bally en Stern. Hij zal een custom made deurtje voor mij maken aangezien het een kast wordt voor thuisgebruik en ik geen muntinworp of geldteruggave bakje in mijn deurtje wil. Misschien ooit een biljet lezer (-;

De voltooiing nadert Dennis heeft ook niet stilgezeten of eigenlijk weer wel. Want de software is zo goed als klaar.

Aangezien de man uit Leiden, Sascha zo lekker bezig is vraag ik hem of hij mijn idee over de kopruit kan verwezenlijken. Dat kan, een ontwerp waarvan menig passant

Er zullen nog de nodige puntjes op de i moeten worden gezet maar het spel staat, en hoe! Na een bezoek aan Dennis ga ik vol ongeloof weer huiswaarts. Eigenlijk heel raar om een volwaardig spel te spelen, net alsof je een nieuwe kast voor het eerst speelt. Het klopt gewoon allemaal. En omdat het allemaal klopt heb je er geen besef van wat voor een geweldige prestatie mr. Vanthepass geleverd heeft.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

De maand voor het DPO, en met het tikken van deze tekst is die maand al voorbij, was de meest zware maand uit mijn leven. Omdat we zo graag op het DPO wilden knallen hebben we onze natuurlijke behoefte om te slapen aan de kant gezet. Sascha, Dennis en ik wisten van voor niet meer dat we van achter leefden. Sascha die de translite perfect wil hebben heeft nachten doorgewerkt om dit te realiseren. En in de weekenden en meerdere avonden per week was hij bij mij thuis te vinden om te solderen, monteren of te fantaseren. De dag dat Rob Capel (Print Xpress) zijn bijdrages voor het project binnenkwamen hebben Sascha en ik met een bak koffie in ons hand even een kwartier niets gezegd en genoten. Translites, speakerpaneel, stickers en ander drukwerk, alles komt nu samen. Het idee voor het speakerpaneel was een ingeving in een van de laatste weken. Ook dit pakte Sascha nog even mee en Dennis had nog wat extra te programmeren. Het opbouwen loopt niet zonder slag of stoot maar elke dag komen we weer een stukje verder. Verlichting achter het muntdeurtje, check. El wire om de nieuwe ramps, check. Phonebooth terug van de airbrusher, check. Elke dag gebeurt er wel iets of staat er weer een postbode aan te bellen om iets af te leveren. De portemonnee raakt aardig leeg maar ik kan nu geen concessies meer doen.Mijn kids kunnen vast nog wel even langer met die kapotte schoenen rondlopen (-; De toymaker, Farid Reicher, heeft de toys ( Sentinel en Phonebooth) voorzien van leds en ze gemonteerd in de kast. Eyecatchers waar je niet omheen kunt.

De laatste twee weken voor het DPO verhuist de kast naar Dennis om de software met de hardware te laten samensmelten. De avond dat het P-ROC board in de Matrix gehangen werd was een magische avond. Hier hadden we naar uitgekeken. Maar het moment van geluk was ook weer zo verdwenen. Aangezien de software op een andere Johnny Mnemonic geschreven was en de “hand” uit deze kast toch heel anders reageerde op de software lag er nog een behoorlijke uitdaging voor de boeg. Deze twee weken heeft Dennis nauwelijks zonlicht gezien. Programmeren, werken, slapen en eten. Sascha en ik komen regelmatig langs voor morele ondersteuning en de nodige technische assistentie. Wat ook niet prettig is om in de laatste week nog een brainwave te krijgen en Dennis hiervan op de hoogte te brengen. Mr. Vanthepass kan hier niet tegen want hij wil dat dan ook realiseren. En hij had het al zo druk. Sorry Dennis (-; maar het resultaat is dan ook geweldig.

The Matrix is geboren Donderdag 4 oktober. Nog één dag te gaan voor het DPO 2012, Zaza (Sascha), mr Vanthepass en The Big One zijn klaar, tijd voor champagne, met een grote knal sla ik de fles champagne kapot op de lockbar van de kast. Had leuk geweest maar niet gedaan natuurlijk. Een klein nipje want als je zoveel slaap tekort komt in zo’n drukke periode dan hakt alcohol er aardig in. Voor ons staat een kast die zo uit de Williams fabriek had kunnen rollen. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat een idee van twee mensen na een klein jaar tot deze ontknoping komt. Tweeduizend man uur, een crew van elf man met ieder zijn eigen kwaliteiten, een enorme zak met geld en vooral liefde en passie. Dit is voor mij een natte droom die uitkomt. Pinch me, want ik geloof het zelf nauwelijks. Vrijdag 5 oktober. Dutch Pinball Open 2012 te Amsterdam. Hier hebben we naar toegeleefd. Zenuwachtig hoe de kast ontvangen zal worden. Ik heb me afgelopen maanden moeten inhouden om zo weinig mogelijk prijs te geven maar toch de interesse proberen vast te houden. Als alles van tevoren al bekend zou zijn geweest dan was het oe en aah moment verdwenen. En wat hebben we een hoop oe en aah momenten gezien dat weekend. Superlatieven schieten tekort om uit te leggen hoe de kast ontvangen is en hoe het Matrix team zich voelde. Dagen na het DPO zaten er nog steeds veren in mijn bips en ik geloof bij de rest van de jongens ook. Ik schijn nogal vaak en veelvuldig met een grote glimlach naast de kast te hebben gestaan. Vrouwen die thuis amper spelen, die waren niet weg te slaan bij de kast. Mannen die kwijlden over de ontspiegelde glasplaat. Oren die suizen van de harde decibels. Zweetplekken van

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

de drukte om de kast heen. Hangende kaken van de flow van de kast. Verbazing alom. Mensen die reageerden van â&#x20AC;&#x2DC;O, een Matrix? Nooit geweten dat Williams die gemaakt heeft?â&#x20AC;&#x2122; Dat zijn de mooiste complimenten en ik had hier stilletjes op gehoopt maar nooit verwacht. Ben ik nog wat vergeten te vermelden? Vast wel maar dit is een enorme lap tekst geworden en ik wil jullie niet lastig vallen met een 56 pagina durende monoloog van een man met een droom die verdulleme nog uitgekomen is ook. Als ik morgen maar niet wakker word en het allemaal echt een droom blijkt te zijn...... Kijk voor de nodige info op www.pinnovating.com of op www.ministryofpinball.com. Iedereen bedankt voor de inzet van afgelopen jaar! Speciale aandacht voor Maya Voskuil, Christel Westbroek en mijn vrouw Marijke en de kinderen voor het moeten missen van alle aandacht van hun mannen afgelopen jaar. Thnx, we zullen het nooit meer doen (-; Gerard van de Sanden

Morpheus: "Your mind makes it real" Dat het idee van een "The Matrix" flipperkast al een paar jaar speelde wist ik wel, maar dat het in zo'n stroomversnelling zou raken was toch wel een verrassingâ&#x20AC;Ś. Tijdens de bekende avondjes flipperen bij de jongens van Pinball Boulevard was het wel eens voorbijgekomen. "The Matrix", wie heeft die film nou niet gezien! Ja, de trilogie ligt al een hele tijd hier in de dvd-kast maar gezien had ik hem nog niet... Half maart 2012 begint de e-mail wisseling met Gerard voorzichtig op gang te komen. Foto's met verschillende keuzes voor de kopruit, en wat later de eerste foto van een kaalgeschuurde Johnny Mnemonic. Er is duidelijk een start gemaakt. Wat daarna volgt, is een stortvloed aan mail en sms verkeer dat niet meer ophoudt tot aan begin oktober. Vanaf eind maart gaat het ineens hard. Regelmatig komt er een update via de mail over het speelveld met verbluffende foto's. Hier is een airbrush-artiest mee bezig en daarmee was ook gelijk de lat hoog gelegd.

De keuze voor de translite is gemaakt en ook deze mag ik doen. "Sas, kun je deze foto opblazen tot translite formaat?" Voor mij ligt een donkere foto van 1024x768 pixels, hoe pak ik dit aan? Met de vorderingen van het speelveld in m'n achterhoofd kan ik me er niet zo simpel van af maken. De translite moet net zo mooi worden als het speelveld. Met deze tekening en nog een andere van het internet geplukte plaat van dezelfde lage resolutie ga ik aan de slag met het tekenprogramma. Terwijl de mensen om me heen steeds bruiner worden van het mooie weer, blijf ik bleek. Iets in me zegt dat er een zomer is geweest. Ook tijdens de opbouw heb ik Gerard terzijde gestaan, het omzetten van donor Johnny- naar Matrix speelveld, aansluiten van diverse bedrading, starpostverlichting bij de slingshots, extra schakelaars in het handmechnisme, verlichting achter de coindoor en de el-wire. Wat mij betreft de betere klussen.

Al gauw komt voor mij de eerste echte klus: Gerard heeft een afbeelding van een Sentinel en wil deze gebruiken voor de zijkant van het kabinet, samen met de kenmerkende vallende karakters.

Maar de el-wire, die gaf toch wat problemen. Mogelijk zit er ergens een te grote knik waardoor er een bijna kortsluiting ontstaan is, daar kunnen de inverters (omvormers) niet zo goed tegen. Toen de inverters allemaal op waren gerookt, is dit maar even opzij geschoven, eerst de kast klaarmaken voor het DPO. Dennis krijgt ook nog een flinke taak om de software aan te passen en 6 oktober kwam al snel dichterbij. Om een idee te krijgen waar het allemaal over gaat moet ik nu toch echt de flim gaan kijken. Het begint me duidelijk te worden, deze film is zeer geschikt om als thema te gebruiken voor een flipperkast. Na wat maten opgenomen te hebben van het kabinet, kom ik uit op een tekening van 30 megapixel. Dat kan die oude PC nog wel aan, maar bij een tekening met meerdere lagen werd het toch wel iets te groot en onwerkbaar traag, toch maar een stapje terug. Het logo "The Matrix" moet ongeveer 70 cm breed op de zijkant en daarom superstrak gemaakt gaan worden als vectortekening. Met foto-materiaal van het internet en een scan van de DVD-cover lukt het om er een goede vector-tekening van te maken.

In de laatste week, nu bij Dennis thuis, nog snel wat storingen verhelpen en toch nog wat kunnen experimenteren met de el-wire. Met componenten uit electrische-muggenmeppers weer betere inverters kunnen maken. Resultaat is prima, helaas het probleem zelf nog niet kunnen verhelpen.

Er gaat nog veel gebeuren aan de machine zowel hardals softwareâ&#x20AC;Ś..maar daar stond het resultaat van een jaren oud idee en ruim een half jaar werk. Schitterend en indrukwekkend, trots dat ik er aan heb mogen werken, dank aan het hele team,

Sascha Voskuil

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Dutch Pinball Open 2012 De jubileum-editie Na weken van voorbereiding en een vrijdag hard werken gingen op zaterdagmorgen al vroeg de deuren open voor alweer de 16e editie van het Dutch Pinball Open. Dankzij de inspanningen van gastheer Gerard Poelwijk en DPO-coördinator Rob Capel en hun respectievelijke teams kregen de bezoekers een mooi flipperweekend aangeboden. Een aanbod waren velen gebruik van maakten!

aanbood, maar ook complete speelvelden voor bijvoorbeeld Medieval Madness, Twilight Zone, Funhouse, Attack from Mars, Elvis and Shrek.

ZATERDAG Zoals altijd vond het DPO plaats op een locatie in het land. Dit jaar was er een terugkeer naar Amsterdam. Een mooie locatie voor een DPO en het bijbehorende jubileumfeest.

Er was ook een lokaal gereserveerd voor een aantal heel interessante machines: de nieuwste modellen van Stern (AC/DC in Black en X-Men Wolverine), een AFM met kleurenDMD en twee zelf ontwikkelde kasten met P-ROC. De nieuwe Stern kasten waren afkomstig van Ministry of Pinball, die tevens een stand hadden waren onderdelen werd verkocht, speelvelden van Scared Stiff en Whoa Nellie - Big Juicy Melons, aangevuld met een assortiment van mods en toppers. Het hoofdtoernooi van het DPO werd gehouden in de sporthal, maar in veel klaslokalen stonden kasten op ‘Free Play’. In de centrale hal van de school stond de grootste verzameling. In totaal waren er ruim 100 kasten, waarvan het grootste deel voor recreatief gebruik beschikbaar was.

Naast de stand van Ministry of Pinball stond een volledig unieke kast: The Matrix. Gebaseerd op een Johnny Mnenomic speelveld, creëerde een team van liefhebbers (Pinnovating.com) een kast met nieuw artwork, een nieuw speelveld en vooral ook: een volledig nieuwe rulesheet. Er was ook een lokaal dat werd gebruikt voor het team toernooi (op zaterdag) en het dames Toernooi (op zondag). Daarnaast was een lokaal in gebruik voor het Classics wedstrijd. In dat lokaal was er ook een stand voor High Class Pinballs, die een uitgebreid assortiment aan onderdeel

Er naast stond The Machine - Bride of Pinbot van Dutch Pinball. Deze Bride met Dot matrix display, heeft ook een nieuwe rule sheet en tevens nieuw geluid en muziek. Ook het cabinet is van grote schoonheid.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

De Heldringschool Amsterdam, 6 en 7 oktober

Om de zaal van de hoofdwedstrijd te bereiken moesten de deelnemers de binnenplaats oversteken. In het zonnetje kon daar ook een broodje gegeten worden of één van de andere producten uit de professionele keuken van de Heldringschool. In een ruimte voor de sportzaal zat wedstrijdleider Ad Jonker. Dankzij een nieuw systeem werden de scores direct verwerkt, zodat alle deelnemers op het LCD scherm hun plaats in de kwalificatie konden volgen.

Er waren 140 deelnemers aan de hoofdwedstrijd. Aangezien er reeds 7 spelers dankzij een voorronde een ticket voor de finaledag hadden, bleven er 41 kwalificatieplaatsen over op zaterdag. De uitslag van de kwalificatie is te vinden op de website van de NFV. Terwijl de kwalficatie aan de gang was, werd elders in de school het team toernooi gespeeld. Met een record aantal deelnemende teams: liefst twaalf! De strijd was spannend en de overwinning ging naar een team van lokale spelers: het Pinball Wizards team van captain René van Gool.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Dutch Pinball Open 2012 De jubileum-editie ZONDAG Het DPO in Amsterdam werd druk bezocht. Vooral natuurlijk door flipperliefhebbers, maar Jim Jansen (PR man van de NFV en auteur van het jubileum boek) had ook voor veel pers gezorgd.

school) zorgde samen met zijn collega’s en leerlingen voor een memorabel DPO. Elders in de Spinner wat indrukken van de medewerkers en leerlingen.

Voor de prijsuitreiking en de overhandiging van het eerste exemplaar van het jubileumboek was er een speciale gast: NFV-lid Gerrit Zalm. Hij vermaakte zich geruime tijd in de diverse lokalen en speelde, voor een groot publiek, nog symbolisch een partij tegen Jim op de TAF. De ontvangst voor de gasten was zeer hartelijk. Gastheer Gerard Poelwijk (NFV-lid en docent op de Heldring-

Heel goed bezet was dit jaar de jeugdwedstrijd. Meer dan 30 kinderen namen deel. De overwinning ging naar België: Timber Engelbeen won de strijd. NFV Bestuurslid Lieven Engelbeen keerde als trotse vader huiswaarts richting Gentbrugge. De spelopzet voor de finales van de hoofdwedstrijd was zoals de laatste jaren: een dubbel knock out systeem. Waarbij elke partij in de ‘winnaarsronde’ een beste-vandrie was en in de ‘verliezersronde’ er steeds maar één partij bepaalde wie door mocht en wie definitief afviel.

Uitslag Loterij DPO 2012

Hoofdprijs: Monopoly flipperkast.

Lotnummer: R 256

1e Prijs: Canvasdoek “The Matrix” Pinball 2e Prijs: Kofferset, de Kofferkoning 3e Prijs: Diverse Led Lampen, Led4pin 4e Prijs: NFV Kledingpakket 1 5e Prijs: Translite Op Canvas Spiderman 6e Prijs: Onderdelenpakket High Class Pinball 7e Prijs: NFV Kledingpakket 2 8e Prijs: T-Shirt Ministry Of Pinball. 9e Prijs: 2 Kaarten Etten Open Air. 10e Prijs: 3 X Pinball Magazine.

Lotnummer: G 73 Winnaar: B. V.D. Ven Lotnummer: G 235 Winnaar: M. Speetjens Lotnummer: G 223 Winnaar: S. Duijvelshof Lotnummer: R 434 Winnaar: G. Arens Lotnummer: G 385 Winnaar: J. Wieringa Lotnummer: R 375 Winnaar: J. Izaks Lotnummer: G 126 Winnaar: K. Oenema Lotnummers: R 58 / R 167 / G 174 / G 285 Winnaars: J. v Lent, D. Dujardin, E. Hut, J. Scholten Lotnummer: R 418 Winnaar: G. Arens Lotnummers: G 73 / G 382 / R 382 Winnaars: J. Reivers, J. Wieringa en J. Izaks

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Winnaar: P. Stoffelen

De Heldringschool Amsterdam, 6 en 7 oktober DPO Resultaten

De finale werd een Nederlands onderonsje. Albert Nomden won van al zijn tegenstanders en begon ook goed in de finale. Hij pakte op de Roadshow een 1-0 voorsprong tegen zijn verrassende opponent: Jasper van Eeden. Jasper kwam sterk terug op de kast van zijn keuze: de Johnny Mnemonic. De beslissende partij werd gespeeld op de Spiderman. Daat was Jasper opnieuw de sterkste en zo werd hij de winnaar van deze editie van de Dutch Pinball Open.

Tegelijkertijd vond in een ander lokaal de dameswedstrijd plaats. De winnares was Jasmijn de Jong, die op zaterdag één van de wedstrijdleiders was bij de teamwedstrijd. Verslag en foto’s: Martin Ayub (Pinball News)

1 2 3 4 5= 5= 7= 7= 9= 9= 9= 9= 13= 13= 13= 13= 17= 17= 17= 17= 17= 17= 17= 17= 25= 25= 25= 25= 25= 25= 25= 25= 33= 33= 33= 33= 33= 33= 33= 33= 33= 33= 33= 33= 33= 33= 33=

Jasper van Eeden Albert Nomden Taco Wouters René van Gool Wilbert der Kinderen Paul Jongma Peter Müller David Deturck Erwin Deutschlander Bas Vis Martin Ayub Roy Wils Glenn Verhoosele John van der Wulp Axel Bouet Ernö Rotter Martijn van Amsterdam Janne Toukkari Jules Reivers Glenn Pellis Lieven Engelbeen Michel van den Elzen Michael Trepp Daniele Celestino Acciari Dirk Elzholz Vincent Chardome Pieter van Leijen Steven van der Staaij Brenn Oosterbaan Martijn van Aken Norbert Broman Alex Reihle Thomas Smedberg Helen de Haan-Verbeek Mats Sahlberg Edwin Nijs Sylvain Grévin Jean-Paul de Win Tim Kreukels Beat Kuhn Joska Keunekamp Robert van Dam Gerard Poelwijk Ronald Oenema Dennis Verleyen Koen Heltzel Ralph Beckers

Netherlands Netherlands Netherlands Netherlands Netherlands Netherlands Germany Belgium Germany Netherlands Great Britain Netherlands Belgium Netherlands France Germany Netherlands Finland Netherlands Belgium Belgium Netherlands Switzerland Italy Germany Belgium Netherlands Netherlands Netherlands Netherlands Netherlands Germany Sweden Netherlands Sweden Netherlands France Netherlands Netherlands Switzerland Netherlands Netherlands Netherlands Netherlands Belgium Netherlands Netherlands

33=

Mark van der Gugten

Netherlands

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Dutch Pinball Open 2012 De jubileum-editie Afgelopen DPO was qua wedstrijdresultaat voor mij bepaald geen succes te noemen. Dat heeft echter de pret niet gedrukt; het was een super evenement. Samen met Jesse van Iersel, een goede vriend van mij, zijn we vanuit Tilburg naar Amsterdam afgereisd om ons daar het hele weekend onder te dompelen in de flippergekte. We troffen daar een mooie collectie kasten aan. De opstelling was zeer professioneel. Er was genoeg ruimte om ongestoord te flipperen ondanks dat het druk was. De locatie leende zich dan ook erg goed voor dit evenement. Door de drukte waren we genoodzaakt ook zo nu en dan op wat oudere solid state kasten te spelen. Normaal gesproken richten we ons op de dot matrix spellen. Tot onze verbazing hebben we ons echt uren vermaakt met onderlinge wedstrijdjes op de solid states. Het spel is eigenlijk heel anders dan op de modernere kasten. Flippers kwamen er wat minder aan te pas, veel stootjes, tikken en schudden. Leuk! Van de wedstrijd zelf heb ik wat minder meegekregen. Dit kwam vooral ook door mijn matige prestaties bij de kwalificatie. Daardoor enigszins geërgerd richtte ik me vooral op de niet-wedstrijd kasten. Wat erg leuk was, waren de home made projecten (The Bride of Pinbot en The Matrix). Als je daarop speelt, krijg je echt een gevoel van groot respect voor de makers. Wat een werk moet dat geweest zijn. Hulde! Ook tof om te zien dat de nieuwste Stern kasten AC/DC en X-Men aanwezig waren. Ik wil graag van de gelegenheid gebruik maken iedereen te bedanken die heeft meegeholpen dit evenement te doen slagen en in het bijzonder de leerlingen van de Heldringschool, wat hebben die kinderen tof meegeholpen zeg! Tot slot: het feit dat ik niet als laatste ben geëindigd met de kwalificatie zorgde toch voor enige geruststelling ;)

Merlijn Vink

Toen Gerard Poelwijk voorstelde om met het DPO circus naar zijn Helderingschool te komen, keken we eerst vooral naar de technische aspecten. Voldoende ruimte, goede catering mogelijkheden, parkeergelegenheid, stroomvoorziening, dat soort zaken. De grootste bonus konden we pas ervaren tijdens het DPO weekend zelf: de gastvrijheid van de docenten en leerlingen. Een school voor Zeer Moeilijk Lerende Kinderen, maar met wel veel andere talenten. Dat het ook voor hen een heel speciaal weekend werd, viel uit de reacties op te maken. Een kleine bloemlezing door Gerard. Toen op vrijdag middag de vrachtwagen arriveerde en uitgeladen werd, kregen de chauffeurs een warm onthaal. Niet zoals je zou verwachten van mijn leerlingen. Maar er waren drie opgeschoten puber jongens en een klein viswijfje, die de school binnen wilden om met één van onze leerlingen op de vuist te gaan. Gelukkig was ik op tijd bij de ingang. Van het jochie met de grootste bek zou ik de politie moeten bellen, omdat onze leerling iets ergs had gedaan. Ik heb hem toen fijntjes uitgelegd dat als hij niet snel van ons terrein afging, hij een probleem kreeg en dat hij mooi even zelf die politie kon gaan bellen. Zijn kleine viswijfje zag hem al een beetje afdruipen en deed nog een korte poging om mij er van te overtuigen dat zij toch echt naar binnen moesten. Maar het bleef bij een poginkje...Het groepje droop af........... Ik zeg soms tegen m’n leerlingen “Je mag soms best een grote bek hebben, maar ik heb een grotere bek, dus ik win.....houdt het dus maar gezellig” Ik heb Mario wel 570 glazen zien ophalen! Vermenigvuldig dit getal met 5 en je hebt het aantal mensen aan wie hij zich afgelopen weekend heeft voorgesteld. Ik heb Rafik bier zien tappen, met schuimkragen van wel 7 vingers! Ik heb vanaf het balkon Tiel als een apenkoning zien waken over de aula of alles veilig was. En daarnaast deed hij tijdens speeches ook nog effe het geluid! Ik heb onze keuken bestaande uit Lou, Tarik, Tonia, en de moeder van Rafiki lachend dingen zien doen waar ze bij een gestresst McDonalds restaurant minstens 30 man voor nodig hebben. En natuurlijk vergeet ik mensen, Corrie, Petra, Caroline, Mahmut, Linda, Esther, Hester en zelfs een uitzinnige Ab met rode wijn, en ga maar door. Wat een team. Leerlingen pakten hun kans, Patrick tapte bier alsof hij nooit anders had gedaan. Omer werd in ‘zijn’ bar met al zijn gedelegeer door de flippervoorzitter met ‘directeur’ aangesproken. Adil moest extra red bull halen, marsen, twixen, brood, patat, het was niet aan te slepen. En weer honderden glazen, weer Mario, onvermoeibaar. Alsof werkelijk geen enkel

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

De Heldringschool Amsterdam, 6 en 7 oktober kind zijn pillen had genomen dit weekend. Er was een podium. En onze kinderen stonden erop, ik zie Jorn en Tim en Mario en Stacy en meer van dit spul. En wat namen ze deel en wat waren ze trots. Wat kan ‘klein’ toch heel ‘groot’ zijn!

Dat was even schrikken op het DPO! Ik had een Member/Recreational Package met 3 lootjes besteld, meer met het idee om de NFV te steunen dan om iets te winnen, ik win toch nooit wat… Des te leuker was het om dan zowaar toch een hele flipperkast te winnen! Zo kon ik thuis ook mooi uitleggen dat ik er echt niets aan kon doen dat we nu met een flipperkast opgescheept zitten. Probleem was wel dat we hem even niet kwijt konden, maar na drie avonden flink ruimen was er in de garage plek genoeg om de kast neer te zetten, zelfs wel twee trouwens…. De NFV en speciaal Ben Boogaard waren zo vriendelijk geweest de Monopoly vanuit Amsterdam weer naar Ederveen te transporteren waar ik hem op de EM-klusdag op heb gehaald. Die oude kasten van Frank Douwenga op een rij was een heel mooi gezicht. Vrijdagavond toen ze er stonden, vroeg leerling Omer, die geholpen had met opbouwen, of hij de meest linkse kast al mocht spelen. Natuurlijk, had hij verdiend..... Ik deed de stekker erin en hij heeft een paar potjes gespeeld. Viel me wel op dat hij steeds heel snel zijn bal kwijt was. Hij bleef maar kijken naar die kopruit “mooi meisje meester” (noot redactie: dat moet de ‘Sexy Girl’ geweest zijn). Eén van onze andere leerlingen, Mario, speelde op de Matrix, die hij omschreef als een ‘bioscoopflipperkast. Ik speelde ook nog luchtgitaar met hem bij een partij op de AC/DC, echt super. Eind zondagmiddag was duidelijk: de kast ging uit. Bertjan Postma zag Mario en had direct door dat hij heel lang gewacht had. Hij drukte dus toch vier credits af en Mario kon lekker uit zijn dak gaan op de muziek. Echt super sympathiek... Toen kwam er nog een leerling bij....Jorn is dol op volume knopjes...en die vroeg aan Bertjan ‘hoe hard kan die ?’. Bertjan maakte het deurtje voor Jorn open, liet het knopje zien en drukte hem helemaal vol open. De twee allerlaatste potjes van de AC/DC hebben door de school geknald !! Echt heel tof dat hij het zo voor hen regelde, dat ga ik het hele schooljaar van ze horen....

Voor beginnende flipperkast sleutelaars is het zeker een aanrader zo’n sleuteldag na een DPO. Ik heb in één dag onder leiding van Arie Pijl genoeg ervaring opgedaan om flipperkasten netjes te verplaatsen, op te stellen en om simpele reparaties zelf uit kunnen voeren. Samen met lekkere snacks van Jan en Tonia heb je dan gewoon een leuke dag! Ik moet eerlijk bekennen dat ik als Williams fan de Stern kasten nogal eens oversloeg en ook weinig op de Monopoly in Ederveen gespeeld had. Toch is het een hele leuke kast, het Monopoly thema is er ook leuk in verwerkt. Je moet veel gericht schieten om te scoren, dus goed om te oefenen. Tot mijn grote verrassing waren mijn kinderen en hun vriendjes al snel achter de kast te vinden. Zoonlief die nooit geflipperd had, schoot al meteen vier keer achter elkaar de middenlaan van de kast in, dus dat kan nog leuk worden! NFV bedankt! - Pieter Stoffelen

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Tekst & foto’s; Martin Ayub / Pinball News

The Wizard of Oz (deel 7) Alweer het zevende deel over “The wizard of Oz” de eerste flipperkast van Jersey Jack Pinball (JJP). De productielijnen draaien inmiddels op volle toeren, maar het is wachten tot de eerste kasten geleverd worden. Tot die tijd houden we je in de Spinner op de hoogte van de allerlaatste nieuwtjes en beeldmateriaal. In deze Spinner een verslag van een bezoek aan de JJP fabriek in Lakewood.

Het bezoek was al enige tijd geleden geregeld, maar we hadden geen idée what we zouden aantreffen in de kantoren van Jersey Jack Pinball in Lakewood. Zou de fabriek nog steeds leeg zijn, in afwachting van de aflevering van onderdelen? Of zouden er grote aantallen van The Wizard of Oz kasten op de productie lijn in de rondte gaan? In de praktijk was het iets daar tussenin. De kasten werden in elkaar gezet op de productie lijn, maar de aantallen waren relatief klein en vooral bedoeld om vast stellen om de werkzaamheden bij elk werkstation goed in te richten. Gedurende het weekend werd het tempo echter opgevoerd en zo’n 50 kasten begonnen hun tocht op weg richting transport naar geselecteerde distributeurs later in de maand november. Er was volop activiteit in de fabriek.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Er zijn vier productie gebieden. De eerste is een lange slangvorming speelveld productielijn. Daarachter was het gebied waar de mini speelvelden en andere grote delen in elkaar werd gezet, klaar om te worden gekoppeld aan het speelveld.

The Trumper Bumpers

Aan de rechterkant op de foto hiernaast is het gebied waar het cabinet en de kopkast in elkaar worden gezet. Hier worden de externe bedrukte cabinetten voorzien van hun hardware en onderdelen, zoals de speakers en flipper buttons. Het vierde gebied, dat niet op de foto staat, is de voorraad ruimte. Daar staan vele, vele dozen vol met onderdelen. Onderstaand nog wat meer details van de productie lijn. Binnen in het cabinet vinden we het PC bord, het driver bord en het audio bord. Het begin van de speelveld productie lijn

De electronica binnen in het cabinet

Een rek vol met Witchâ&#x20AC;&#x2122;s Castle miniplayfields en speelvelden, gereed voor verdere assemblage

Het moederbord bevat een passief gekoelde Intel mini-ITX, met een Atom D2700 CPU. Omdat de WOZ gebruikt maakt van Linux, is men echter niet gebonden aan dit specifieke type of merk. Daarmee is het product veel meer toekomstbestendig dan bv. Pinball 2000 was. Als het speelveld volledig bedraad is, ziet het er zo uit:

Samenvattend Veel dank aan Jack Guarnieri en zijn team bij Jersey Jack Pinball voor de mogelijkheid om de fabriek te bezichtigen. Alles in de fabriek oogt netjes en solide. Hetzelfde geldt voor de WOZ. Iedereen is duidelijk gebrand om de productie goed om gang te brengen en de afgebouwde kasten gereed te maken voor transport, in de vrachtwagen richting gebruikers. Het zal zeker niet lang meer duren voor het zover isâ&#x20AC;Ś Volg voor het volledige artikel op Pinballnews onderstaande link http://www.pinballnews.com/games/wizardofoz/index34.html

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

pieter van leijen

Update NFV Funhouse collectie De NFV Funhouse collectie is voortdurend aan veranderingen onderhevig. Dankzij donaties en gerichte aankopen wordt de collectie uitgebreid. Ook gaan er af en toe kasten weg omdat ze plaats moeten maken voor de nieuwe aanwinsten. Op deze pagina informeren we jullie over de wijzigingen in de kastencollectie in het clubhuis. Wat is er uit, en wat is er in?

De afgelopen maanden was de collectie wat anders dan anders. Door het grote aantal veilingkasten dat stond opgesteld, was een gedeelte van de eigen collectie tijdelijk opgeslagen. De veiling van afgelopen 17 november heeft ruimte gemaakt in het clubhuis, maar bij het ter perse gaan van dit nummer is nog niet bekend hoe de ‘line-up’ er straks precies uit gaat zien. Aan de verzameling kunnen in ieder geval drie titels worden toegevoegd: De Jurassic Park komt uit de partij aankoop en is in de voorbije maanden door Martijn

van Amsterdam weer perfect spelend gemaakt. Zie elders in deze Spinner voor een verslag. De Twister is terug van een langdurig verblijf in een jeugdhuis. De Captain Fantastic is een donatie van NFV-lid Peter Noorlander (veel dank namens de NFV!). Deze kast had heel lang in opslag gestaan en ziet er voor zijn leeftijd van 40 jaar geweldig uit.

OVERZICHT KASTEN IN HET NFV FUNHOUSE Electro Mechanisch: 4 Aces Bow and Arrow Captain Fantastic Expo Mariner Masquerade Royal Flush Spirit of 76 Target Alpha Wizard!

(Williams, 1970) (Bally, 1974) (Bally, 1975) (Williams, 1969) (Bally, 1971 (Gottlieb, 1966) (Gottlieb, 1976) (Gottlieb, 1975) (Gottlieb, 1976) (Bally, 1974)

Early Electronics: Black Hole Black Knigh Dolly Parton Fathom Flash Gordon Flight 2000 Harlem Globetrotters Haunted House Jungle Lord Mata Hari Meteor Mr. & Mrs. Pac-Man Nine Ball Rocky Scorpion Silverball Mania Vector Xenon

(Gottlieb, 1981) (Williams, 1980) (Bally, 1978) (Bally, 1980) (Bally, 1981) (Stern, 1980) (Bally, 1978) (Gottlieb, 1982) (Williams, 1981) (Bally, 1977) (Stern, 1979) (Bally, 1982) (Stern, 1980) (Gottlieb, 1982) (Williams, 1980) (Bally, 1980) (Bally, 1981) (Bally, 1979)

(Alpha) Numeriek: Andromeda (Game Plan,1985) Arena (Gottlieb, 1987) Class of 1812 (Gottlieb, 1991) Comet (Williams, 1985) Deadly Weapon (Gottlieb, 1990) Elvira & the Party Monsters (Bally, 1989) F-14 Tomcat (Williams, 1987) High Speed (Williams, 1986) Hoops (Gottlieb, 1991) Lights...Camera...Action! (Gottlieb, 1989) Operation: Thunder (Gottlieb, 1992) Rollergames (Williams, 1990) Secret Service (Data East, 1988) Silver Slugger (Gottlieb, 1990) Space Shuttle (Williams, 1984) Space Station (Williams, 1987) Time Machine (Data East, 1988) Title Fight (Gottlieb, 1990) Whirlwind (Williams, 1990) Dot Matrix: Bram Stoker’s Dracula Cirqus Voltaire Congo Corvette Creature from the Black Lagoon Dirty Harry Doctor Who Fish Tales

(Williams, 1993) (Bally, 1997) (Williams, 1995) (Bally, 1994) (Bally,1992) (Williams, 1995) (Williams, 1992) (Williams, 1992)

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Goldeneye (Sega, 1996) Jack·Bot (Williams, 1995) Johnny Mnemonic (Williams, 1995) Junk Yard (Williams, 1996) Jurassic Park (Data East, 1993) Mary Shelley’s Frankenstein (Sega, 1995) Monopoly (Stern, 2001) Monster Bash (Williams, 1998) Scared Stiff (Bally, 1996) Spider-Man (Stern, 2007) Star Trek: The Next Generation (Williams, 1993) Stargate (Gottlieb, 1995) Tales from the Crypt (Data East, 1993) Terminator 2: Judgment Day (Williams,1991) The Flintstones (Williams, 1994) The Getaway: High Speed II (Williams, 1992) The Shadow (Bally, 1994) The Who’s Tommy (Data East, 1994) Theatre of Magic (Bally, 1995) Twilight Zone (Bally, 1993) Twister (Sega, 1996) World Cup Soccer (Bally, 1994) Pinball 2000: Revenge From Mars

(Bally, 1999

(overzicht per 1 december 2012)

Bas VIS

Belgian open pinball (BOP) 2012 ‘Meneer, uw kamer bevindt zich aan de binnenplaats. Ik loop even met u mee. Komt u laat retour naar het hotel? Dan toon ik u de entree via de tuinzijde ook juist even’. Onze gastheer denkt dat ik met mijn zoon van elf jaar eens flink de bloemetjes ga buiten zetten hier in het Vlaamse…

Even later zijn we op weg naar het volkshuis van Puurs. Een last minute entry als deelnemer voor het Belgian Open Pinball (BOP). Heel ontspannen, midden op de dag. Wat een genoegen om zo maar eens een evenement als gewoon deelnemer te mogen beleven…

lijk gaan we ook uitgebreid proberen bij The Matrix. De wachttijd is daar wat langer, maar zo hebben we tijd om naar de uitleg van Gerard te luisteren.

Entree De ontvangst in het volkshuis is allerhartelijkst. Veel bekende gezichten, voor de verandering allemaal in geel T-shirt gehuld. In ruil voor een financiële vergoeding voor gebruik van de zaal en een paar consumpties (vindingrijk zijn ze, onze zuiderburen) krijgen we toegang tot een waar pinball paradijs.

En passant proberen we ook op de The Naked Addam de high score te verbeteren met een blinder voor de flippers. Dat is nog wel te doen, maar die Zaccaria met die opgekeerde flippers: dat is echt waanzinnig lastig. Het is druk, maar door de limiet op het aantal recreatiespelers zijn er toch steeds voldoende kasten beschikbaar. En ze spelen allemaal goed. Dat willen zeggen: technisch zijn ze in orde. Dat er beroerde scores op het display komen is mijn eigen fout… De pizza ’s avonds smaakt prima, net als het speciale Belgische biertje. Om tien uur worden we de zaal uitgezet en zoeken we de weg door de achtertuin van het hotel naar onze kamer. Onderweg hebben we al zitten turven welke kasten we in ieder geval willen spelen. Vooral het aanbod aan recente Stern titels zorgt bij Tom al voor hoog gespannen verwachtingen. Die verwachtingen moeten direct flink bijgesteld worden: de organisatie hanteert een ondergrens qua leeftijd voor deelnemers. Liefst 16 jaar moet-ie worden voor hij mee mag doen. Geen wedstrijd op zaterdag. Een tegenvaller, vooral ook omdat de Iron Man, X-Men en AC/DC in de kwalificatie line-up staan…

Recreatie De tosti’s zijn wat kleverig, maar het gewenste alternatief (patatje) moet nog even wachten tot de patatbakker zijn werkdag begint. Het rondje langs de velden levert veel moois op. De 24 kan van de lijst nog te spelen kasten af, net als de Big Buck Hunter. De CSI kenden we al, maar de Batman dat was toch een hele tijd geleden. Natuur-

Jeugdwedstrijd Het ontbijt is smakelijk. Voor een volgende keer weet Tom dat hij niet om een zacht gekookt eitje moet vragen. Na het kapot tikken van de eierschaal loopt de inhoud er compleet uit…. In de zaal spelen we nog wat in en dan gaat Tom eindelijk zijn wedstrijd spelen. In de kwalificatie doet hij het geweldig op de Shrek en 24, maar op de Diner lukt het minder. Uiteindelijk kan hij zich op de CV nog sterk verbeteren in de herkansing, maar hij ziet de finaleplaats toch nipt aan zich voorbij gaan. Het niveau is bijzonder hoog, er komen scores op het display die ik nog nooit gehaald heb. De zoon van Pascal, Korben van Wonthergem, haalt als laatste de finale, maar laat in die partij op de Batman zijn sterkste spel zien en wint.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Een beetje vreemd, maar wel lekker - Ad Jonker Ik had weer eens zin in een weekeinde buiten de deur flipperen en begin november was er in Puurs in België het eerste Belgian Open Pinball, niet te verwarren met eerder gehouden Belgian Pinball Open wedstrijden. De wetgeving maakt het onnodig lastig om een flipperwedstrijd in België te houden. Tot zover de Europese wetgeving! Maar zelf twee flipperkasten mee en op de zaterdag dan deelnemen aan de kwalificatie en verder de nodige partijen flipperen. En dan ineens komt Albert Nomden naar mij toe met de vraag of ik mee wil doen in het Dutch Pinball Team. Een ander lid had kort vooraf afgezegd en Albert zat naar mijns inziens in hoge nood.

Hoofdwedstrijd De hoofdwedstrijd heeft een overzichtelijke opzet: kwalificeren door een score neer te zetten op 6 van de 10 opgestelde kasten. Leuke variatie in de line up: heel moderne Sterns, een paar B/W toppers, twee DE favorieten (Tommy, TFTC) en de Rescue 911 van Gottlieb. Dat kwaliteit altijd boven komt drijven blijkt wel uit de samenstelling van het deelnemersveld aan de finale: Franck Bona, Martin Ayub, Roy Wils en Taco Wouters. De Belgen moeten toezien hoe hun favorieten in het zicht van de finale één voor verslagen worden. De finale zelf kent een bijzonder verloop. Liefst drie partijen worden er gespeeld. Na winst voor Roy bij de TRON en winst voor Taco op de IM lijkt het tussen die twee te gaan voor de winst. Op de derde kast heeft Martin Ayub alleen nog een kans als hij wint, Franck Bona tweede wordt en Roy laatste. En dat is precies het scenario dat uit komt…

Geslaagd evenement Als wedstrijdleider Lieven Engelbeen aan het eind van de middag de prijzen uitreikt, kan het organisatieteam concluderen dat deze eerste versie van het Belgian Open Pinball goed geslaagd is. Dankzij de inbreng van vele privé verzamelaars en de inzet van veel vrijwilligers is alles goed verlopen. Ook het laatste hoofdstuk, het opbreken van de kasten, hebben ze goed geregeld: de meeste kasten zullen op poten terug vervoerd worden. Dat scheelt een pak werk… Na een smakelijke portie Vlaamse frieten rijden Tom en ik terug naar Vinkeveen. Thuis direct maar de onderhandelingen beginnen dat we volgend jaar weer van de partij willen zijn!

Na nog eens twee koppen zwarte koffie bleek het echt gemeend en zat ik samen met Edwin Nijs, Joska Keunekamp en Albert in de eerste ronde. Dat betrof drie wedstrijden tegen steeds een van de andere teams in de poule, in dit geval drie maal spelen. De beste twee teams gingen later op de dag verder naar de halve finale. Nu weet ik geeneens meer op welke kasten ik gespeeld heb. De ene partij viel behoorlijk tegen en de andere ging dan weer heel aardig. Uiteindelijk gaat het om het totaalresultaat van het team en ging ons team naar de halve finale. De halve finale speelde Joska en ik op de Dr. Who, die schijnbaar een hekel aan flipperspelers had, want het ging uiterst moeizaam. Ik had de tweede score en Joska werd laatste. Vervolgens verloren we ook de ZEN. Dat zag er niet goed uit. Echter, Edwin en Albert hadden een heel ander spelverloop en tot de verbazing van zowel Joska als ik stonden we toch in de finale. Daar was de keuze onder andere op Congo. Ik speelde die met Albert. De Congo, die ikzelf heb, ken ik alleszins goed. In de soloronde haalde ik de tweede score. En dan de ZEN met Albert. Het verschil zit hem dan in dat Albert even stopt met spelen en zijn plan vertelt. Heel aardig is dan hoe de videomode te spelen. We kwamen er helemaal doorheen doordat ik ter plekke besloot steeds ‘links’ te zeggen als ik de boot naar links wilde sturen. Toen onze tegenstanders ook in de laatste bal niets meer konden uithalen kwam als grootste verrassing dat ik weer eens naar huis kon met een beker en wel die voor de eerste plaats. Er zijn spelers die veel vaker winnen, maar volgens mij gaat het nooit vervelen. Bij mij in ieder geval niet.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

richard baan

Mijn eigen flipperkast maken: Book of Kells - Display In 2004 ben ik begonnen om zelf een flipperkast te ontwerpen. Het idee was om een plank bij de Praxis te halen, er een oude PC in te hangen en spelen maar. Intussen bleken de zaken toch iets anders uit te pakken dan in eerste instantie was gedacht. Via de Spinner houd ik de leden van de NFV op de hoogte van de vorderingen van de Book of Kells. Februari 2012, ik zou nog wat testjes gaan doen met de display. Ik had het idee om een display bestaande uit 2 regels van 14 karakters waarbij elk karakter een 5x7 dotmatrix is. Dat zijn dan dus 14 rijen en 70 kolommen. Nu had ik het idee om achter elkaar een rij aan te sturen plus de bijbehorende kolommen. Het probleem is dat mijn programma elke 100ste seconde de elektronica aanstuurt, en dus 1 regel van de 14 laat zien. Dat betekent dat ik 14/100ste seconde nodig heb voor het hele beeld (de beide regels). En dat is 7 beeldjes per seconde, en dat ga je echt wel zien, tenzij de leds iets van traagheid hebben…

Test Ik heb eerst een print gemaakt met een interface IC naar de rest van de elektronica, en die stuurt een display driver aan. Dat is de MM5450, een IC die seriële data ontvangt, en afhankelijk daarvan de uitgangen aanstuurt. Dat zijn er 34 per IC. Effe rekenen: 2 regels x 7 dots is 14 rijen, plus 14 karakters x 5 dots is 70 kolommen, samen dus 84 uitgangen nodig. Dat kan mooi met 3 IC’s. Voor de testprint heb ik er eerst maar eens 1 gedaan, met 2 karakters. Eerst maar eens kijken wat hij doet.

De displaydriver kon mooi aangesloten worden op de aansturing van de auxiliary lampdriver die ik niet nodig had. Een aux. lampdriver heeft 1 draadje minder, maar gelukkig had ik die al op lengte in de draadboom klaar liggen. Ware het niet dat de display vast staat in de kop, en de interface print komt op een deur, dus dat moet scharnieren. Ach geen probleem…

Datasheet De MM5450 ontvangt seriële data en afhankelijk daarvan worden de uitgangen hoog of laag (5V of 0V) gestuurd. Die seriële data bestaat uit pulsjes van 5V die achter elkaar worden opgestuurd op een manier dat het IC het begrijpt. Dat worden ook wel bitjes (nulletjes en eentjes) genoemd. 35 bitjes voor 35 uitgangen, zo ongeveer… Het programma deed het in eerste instantie niet. Ik begreep er niets van. Soms waren de uitgangen zenuwachtig flikkerend, niet constant. En de uitgangen waren geïnverteerd, als ik een 0 opstuurde kwam er een hoogsignaal over leek het wel. Op zich geen probleem, het programma is zo aangepast, maar als ik de datasheet van dat IC doorlas stond daar niets over in. Toch raar. De datasheet van het IC MM5450 was ook op andere punten niet duidelijk. Er was 1 datasheet, en die geldt voor 2 IC’s. De een heeft een pinnetje voor de data enable, en de andere heeft op dat pinnetje een 35e uitgang. Ik moest maar testen hoe of wat: 35 bitjes en 37 bitjes gaven een zenuwachtige reactie op de uitgangen, met 36 bitjes waren de signalen in ieder geval constant. Dus eigenlijk 36 bitjes voor 34 uitgangen… Door de signalen in het programma achter elkaar te zetten heb ik wat verschillende dingen uitgeprobeerd en gemeten waar de signalen uit komen. Wat moet je bijvoorbeeld met dat 35e bitje? Die moet ik dus wel opsturen, maar gaat niet naar een pinnetje. Het lijkt er op dat dat het 1e bitje is en die moet “1” zijn… Maar ik kan hem nu gelukkig wel aansturen. Ik heb voor mijn test maar een B en een K laten zien, dat vond ik wel toepasselijk. Overigens: de rest van de elektronica deed het wel in 1 keer, ik leer het nog wel eens…

Testresultaten De testen waren precies wat ik had verwacht: 14 rijen (7 beeldjes per seconde) geeft een lelijke golfbeweging, dat gaat niet werken. Pak je 7 rijen is het zenuwachtig

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Effecten geflikker, nog steeds niet acceptabel, 4 rijen (25 beeldjes per seconde) is net acceptabel en met 3 rijen ziet het er gewoon goed uit. Als ik het op een andere manier probeerde (wat eigenlijk veel sneller moest werken) ging het ook niet goed: het werd schokkerig en niet continu aangestuurd. Je zag het en dat is lelijk. Tevens reageerden de feature lampjes er ook op, net zo schokkerig. Het geheel werd te traag, zeker als dan ook nog de harde schijf van de PC werd benaderd. Ook als ik het nog anders oplos is de display wel continu, maar je ziet wel een flikkering. Het is nog steeds niet mooi.

Andere merken Een oude Bally heeft een 2e (snellere) interrupt waarmee de display wordt aangestuurd, en een Data East en Stern werkt met een aparte processor voor de aansturing van de display. Die zijn dezelfde zaken 30 jaar geleden al tegen gekomen. Die processor is dan alleen maar bezig met de display-aansturing en nergens anders mee. Ik had inmiddels een processortje gekocht: een Arduino Uno: een processortje met 14 in- en uitgangen waar je ledjes mee kan aansturen, en maar liefst 32k geheugen. Dat moet wel genoeg zijn denk ik.

Karakters Daarna heb ik bijna 800 extra regels code in mijn programma ingeklopt. Want een 5x7 display kan mooi een karakter laten zien, maar dan moet wel gedefiniëerd worden hoe zo’n karakter er uit moet zien. Zodoende heb ik een avondje karakters getekend en een paar uur die definitie in het programma ingeklopt. Het viel me op dat WMS kasten eigenlijk alleen hoofdletters gebruiken, ik wilde echter ook kleine letters. Tel daarbij de cijfers op en de extra tekens zoals een procent of een ampersandje (&).

Ik heb de Arduino zo geprogrammeerd dat hij niet alleen tekst laat zien, maar ik geef ook een code mee voor een effect. Ik heb 2 soorten effecten: 1 geeft een filter over de dots, zodat je delen tekst niet ziet, zo laat ik een rollend effect over de tekst rollen ter indicatie dat speler 1 aan de beurt is. Maar ook bijv. een lijn die van onder naar boven gaat en dan de tekst laat zien of juist weg haalt. Een 2e soort effect is de positie van de tekst op de display. Gecentreerd, of links of rechts uitgelijnd is wel logisch natuurlijk, maar ik kan ook een tekst laten scrollen, altijd handig voor de zinnen die langer zijn dan 14 karakters. Verder kan ik de huidige tekst naar rechts laten schuiven terwijl de nieuwe tekst er vanaf links weer in komt. Een beetje afgekeken van de Williams kasten, maar wel leuk om te programmeren. Ik zit op het moment op 10k geheugen van de 32. Volgens mij kan ik nog behoorlijk wat effectjes er in proppen voordat dat vol is. Verder ben ik nog van plan om een Jackpot effectje te maken waarbij de tekst gespiegeld wordt weergegeven. Dat was een idee van mijn vrouw en ziet er vast wel leuk uit.

Helemaal zelf Toch een heel stuk elektronica wat ik (inclusief programma) helemaal zelf in elkaar heb geknutseld. Ik ben er eigenlijk wel trots op. Heeft behoorlijk wat tijd gekost, maar was zeker een hele leuke uitdaging. Weet ik ook eens hoe een elektronisch componentje werkt. Tot nu toe heb ik de PC alleen maar gebruikt om elektronica aan te sturen, maar nu zie ik het zelfde vanaf de andere kant. Ik was altijd nog eens van plan om de lampdriver aan te passen, want die deed eigenlijk hetzelfde als de display: hij geeft een flikkerend effect als de PC iets anders aan het doen is. En zo’n Arduino is spotgoedkoop, ik zal eens gaan proberen om met zo’n ding de lampdriver aan te sturen.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

bas vis

‘No Balls, No Glory!’ Impressie boekpresentatie

Om drie uur is het nog heel rustig op de 5e etage in Pakhuys De Zwijger. Is hier zo dadelijk de boekpresentatie van de flippervereniging? Ik zie nog geen flipperkast. En waar is Jim? De gastvrouw vraagt: ‘staat die tafel zo goed? Die is bedoeld om straks de boeken op te leggen’. Boeken? Ik kijk rond en zie niets. Waar zijn de boeken? Gelukkig, daar is Danny, de fotografe. ‘Ze zijn onderweg’ is haar antwoord op mijn niet uitgesproken vraag. Maar ze heeft het niet over de boeken, maar over de mensen die de presentatie gaan doen. ‘Dolf zit beneden te lunchen, Jim kan elk moment hier zijn en Dieter komt zo ook, met flipperkasten’.

Jean Paul geniet intussen van een drankje en uit de grote zaal klinkt de muziek van de Bride. Die onderdelen van de presentatie gaan goed komen, maar waar is…. Ah, daar is Dolf. Hij kijkt eens rustig rond en inspecteert de stapel T-shirts. Een klein stapeltje S-jes, een grote stapel (X)XLletjes. Je ziet ‘m denken: daar kan ik straks wat mee.

Boeken? Nee, daar weet ze niets van. Ondertussen meldt Erwin Bouma zich om zijn Space Invaders een mooie plek te geven bij de bar. Zo’n klassieker met een geluid dat je uit duizenden herkent. Als je als NFV wat organiseert, moet er natuurlijk wel geflipperd kunnen worden. Jan en Tonia komen binnen met de doos met speciale jubileum T-shirts. Kijk, zo is er in ieder geval iets om te verkopen.

Een gemeleerd gezelschap vrienden en familie van Danny en Jim staat in de ontvangst ruimte, aangevuld met een grote groep NFV-ers. Winfred verwelkomt Robert van Schie en Jaco Idema, de mannen die in 1992 het eerste initiatief ontwikkelden voor de oprichting van de NFV. Het lijkt wel een soort mini reünie als ze in gesprek raken met de bestuursleden van het eerste uur, Ed Hut en Freerk André de la Porte. Ook Guus Arens en Jurgen van de Peppel zijn van de partij. Samen goed voor heel wat uurtjes bestuurswerk van onze jubilerende vereniging.

Jean-Paul de Win arriveert en gaat aan de slag om zijn presentatie over de Wizard of Oz voor te bereiden. De kast is nog niet in Nederland, maar er is wel een heleboel te vertellen over de ontwikkeling ervan. Hij heeft een gecombineerde foto en video presentatie, inclusief geluid: die wil hij graag even testen. Ondertussen geniet ik van het fraaie uitzicht over het IJ. Jim heeft een mooie locatie geregeld voor de presentatie van zijn project… Niet veel later komen ook Barry en Koen van Dutch Pinball uit de lift, samen met hun Bride of Pinbot. Zo’n rit vanuit Limburg naar Amsterdam op vrijdagmiddag duurt altijd langer dan je eigenlijk zou willen. Poten eronder, doekje erover. De kast ziet er echt geweldig uit. De laptop die gekoppeld wordt aan de BoP lijkt een soort van infuus: er komt direct geluid uit!

Ondertussen loopt de tijd door en de zaal vol. Er waren 120 aanmeldingen, maar de 150 stoelen blijken niet voldoende om iedereen een zitplaats te kunnen bezorgen. Natuurlijk worden de flipperkasten druk bespeeld. Alle genodigden zijn binnen: zullen we dan maar? Dolf maakt een rondje en drijft zijn publiek naar binnen. Als de deur van de zaal bijna dicht gaat, gaat de deur van de lift open. Daar zijn de dozen met de boeken….

Drukker Carl en schrijver Jim arriveren vrijwel tegelijkertijd maar reageren verbaasd op de constatering dat de boeken er nog niet zijn. ‘Vanmorgen met de koerier meegegeven’ vertelt Carl en dan begint de zoektocht naar de dozen. 500 stuks, die verstop je niet zomaar. Eerst maar eens in het pand verkennen, daarna eventueel informeren bij de koerier. Ondertussen stelt Dieter van Es samen met zijn maat heel snel twee flipperkasten op poten. Er ontstaat een mooi rijtje, met een Space Invaders, Dr Who en TRON.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Rens Hooijmaijers

‘Modden’ van flipperkasten (2) Luidspreker upgrade In de vorige Spinner ging het om het optisch verfraaien van de flipperkast. Echter, een flipperkast gebruikt niet alleen een mooi uiterlijk om de speler in het spel te ‘trekken’, het geluid is voor een goede belevenis zeker net zoveel van belang. Het is niet voor niets dat spelen in een arcadehal wegens het zachte geluid vaak een mindere belevenis is dan thuis.

Helaas is het zo dat de luidsprekers in een flipperkast vaak een sluitpost zijn en van mindere kwaliteit zijn. Echter, dit biedt ons ‘modders’ weer een kans om onze kunsten hierop bot te vieren. Ik heb op alle drie mijn flipperkasten (TZ, ST:TNG, BdK) het geluidssysteem aangepast en wil in dit artikel graag in detail ingaan op de modificatie gedaan op mijn Twilight Zone. De TZ beschikt over een enkeltrap eindversterker (rondom IC LM1875 gebouwd die een minimale impedantie van 4 Ohm nodig heeft). In de backbox zit een 8 Ohm breedband luidspreker met parallel daarover aangesloten een 8 Ohm hoogtoner. Deze 2 luidsprekers staan dus parallel aan elkaar en geven aldus een eindbelasting van (8x8)/(8+8)= 4 Ohm. Verder staat met deze 2 luidsprekers in serie de cabinetluidspreker van 4 Ohm. Dit geeft uiteindelijk een totaalbelasting voor de eindversterker van 4+4=8 Ohm. Deze 8 Ohm is een belangrijke waarde want als je de belasting te laag zou maken (bv 3 Ohm) bestaat er de mogelijkheid dat je de versterker op het audioboard opblaast. Maak je de belasting hoger (bv 12 Ohm) dan wordt het geluid (te) zacht. Het audioboard is geschikt tot een belasting van minimaal 4 Ohm (is in ieder geval mijn praktijkervaring en zegt datasheet fabrikant LM1875), lager mogen we echter echt niet gaan. De fabrieksopstelling ziet er dus zo uit :

Uitgangspunt : Wat we willen is een mooiere klankweergave en betere bas in goede verhouding tot de hogere tonen. Als vervanger van de vaak matige luidsprekers af fabriek heb ik gekozen voor luidsprekers van het merk Visaton, http://www.visaton.de. Dit merk biedt naar mijn ervaring een goede prijs-prestatie verhouding. Als cabinetspeaker heb ik bij mijn TZ gekozen voor een breedbandluidspreker type BG-20 (8 Ohm), voor in de backbox de breedbander SC-13 (8 Ohm) en de hoogtoner SC10N (8 Ohm). De BG-20 in het cabinet wil ik gaan gebruiken voor de bas (het cabinet fungeert ook als een goede klankkast hiervoor), daarom plaats ik hier in serie een spoel voor

van 1,5 mH om de hoge tonen weg te filteren waardoor alleen de lagere tonen de BG-20 bereiken. Bij de SC-10N doe ik precies het omgekeerde, daar zet ik een condensator in serie van 10 uF om de lage tonen daar weg te filteren. Daar 3 luidsprekers van 8 Ohm parallel een eindbelasting geven van minder dan 3 Ohm zullen we een weerstand moeten toevoegen om de belasting terug te brengen op ca 8 Ohm. Tevens willen we de basklank wat meer naar voren halen. Wat we dus gaan doen is een weerstand in serie zetten met de backbox luidsprekers wat 1) de belasting voor de eindversterker in orde brengt en 2) het geluidsniveau bij de backbox luidsprekers verlaagd tov de cabinet luidspreker. Duidelijkere bas dus. Uiteindelijk wordt de opstelling dus als volgt:

De SC-13 parallel aan de SC-10 geeft (8x8)/(8+8)= 4 Ohm. In serie hieraan 8,2 Ohm geeft 12,2 Ohm. Dit parallel aan de BG-20 geeft als eindresultaat (8x12,2)/(8+12,2) = 4,83 Ohm. Hoger als de grenswaarde van 4 Ohm dus OK. Belangrijk : vergeet die 8,2 Ohm weerstand dus niet, anders is de belasting ca. 2,7 Ohm en loop je kans je eindversterker op te blazen ! Daar de cabinetluidspreker eerst in serie stond met de backbox zul je de bedrading (licht) moeten aanpassen. Let ook op de plus en de min, op de luidsprekers staat dit duidelijk vermeld. De zwart met gele draad van J504 is de plus, de totaal zwarte draad van J505 is de min. Ik heb de bedrading naar de cabinetluidspreker losgekoppeld (dus uit de serie gehaald met de backboxluidsprekers) en daarna parallel over de backbox luidsprekers aangesloten mbv een paar

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

‘stroomdieven’ (die rode blokjes in onderstaande foto). Is zo eenvoudig weer terug te draaien.

Lijst met alle benodigheden (tussen haakjes het Visaton bestelnummer). Totale investering is ca. € 90,• • • • • •

Visaton BG20 8 Ohm (dieptoner/breedband) (3020) Visaton SC13 8 Ohm (diep/middentoner) (8013) Visaton SC10N 8 Ohm (hoogtoner) (8011) Visaton luchtspoel 1,5 mH (5017) Keramik weerstand 8,2 Ohm 9 Watt (5154) Bipolair Elketrolytcondensator 10 uF (5364)

Als je deze update uitvoert zal je reis naar de andere kant …. de Twilight zone nooit meer hetzelfde zijn. Deze update is ook 1:1 van toepassing op andere flipperkasten model WPC’s met DMD (audioboard A-12738) Montage van de cabinet luidspreker is eenvoudig. Deze zit gemonteerd op een kleine houten plaat die op zijn beurt geniet is aan de onderzijde van het cabinet. Een paar lichte tikken en hij zit los en je kunt de nieuwe luidspreker met spoel eenvoudig monteren. Let op dat je bij het monteren van de luidspreker het membraan niet beschadigt!

De oude luidspreker vervangen door een Visaton BG20.

Ik heb in mijn ST:TNG een beperkte uitvoering van voorgaande uitgevoerd. De ST:TNG maakt nl. gebruik van een digitaal geluidsboard, het zgn. DCS-systeem. Mijn praktische ervaring is dat de backbox luidsprekers vervangen niet veel brengt, de winst is te halen door de cabinet luidspreker te vervangen door de BG-20 met in serie 1,5 mH spoel. Om een goede balans te vinden tussen de cabinet luidspreker en de backbox luidsprekers kun je in serie voor de backbox luidsprekers de Visaton regelaar LC-57 zetten of, voor de soldeerders onder ons, de weerstand R33 op het audioboard omwisselen met een 50 KOhm potentiometer. Je gevecht met de Borg wordt nu zeer heftig met een diepe bas, resistance is futile, pinball is irrelevant ! Ik wil de ontwikkelaar van deze mod, Hetten2001 van het Duitse flipperforum, ook alle eer doen toekomen. Ik hoop dat dit artikel jullie helpt in het behalen van nog meer flipperplezier. Vragen, suggesties of ideeën voor andere mods? Stuur ze svp naar pinball@rensellen.nl. Wellicht vind je ze dan terug in een volgende Spinner.

NIEUW!

USA talingen in e b r e d r o y - mone s USA - postadre nd en Duitsla n in b e ic v r ide - ophaalse en worldw d g n li a t e lb itslan - paypa solving Du m le b o r p - EBAY

www.huifkar.de

De slimme eBay kruiwagen voor Duitsland, België en Nederland

bas vis

NFV 20 jaar: Het begint met een idee... Robert van Schie en Jaco Idema

Dit jaar bestaat onze vereniging 20 jaar. Als onderdeel van het jubileum gingen we ook op zoek naar de mannen die twee decennia geleden het initiatief namen voor de oprichting van een vereniging: Robert van Schie en Jaco Idema. Dankzij de moderne media ging dat zoeken eenvoudig en zo konden we ze uitnodigen bij de boekpresentatie en vragen naar het ‘verhaal van toen’. Bij de leden van het eerste uur zijn jullie bekend. Maar bij heel veel mensen die de club pas later ontdekt hebben helemaal niet. Kunnen jullie in het kort iets over jezelf vertellen?

Toen ik erachter kwam dat je “gewoon” een flipperkast kon kopen en thuis kon spelen hoefde ik niet lang na te denken. Ik ging met een goede vriend toen naar de Rock’n’roll beurs in het Autotron en zag daar een paar flipperkasten te koop. Ik besloot er toen een te kopen. Bij stom toeval werd het gelijk de originele Fireball uit ‘72! Vervolgens leerde ik de jongens van Replay uit Eindhoven kennen. Daar heb ik menig uurtje doorgebracht. Om dat ik kleine mankementen graag zelf repareerde ging ik nog wel eens een avondje of zaterdag naar Eindhoven. Daar begon de ontdekking van de flippergeschiedenis. Robert: Hoe de liefde voor de flipperkast is ontstaan? In 1969 woonde ik als 17 jarige in Oudewater, waar in het lokale cafetaria de flipperkast “Gator” stond. Ik kreeg destijds fl. 1,75 zakgeld per week. Kocht daarvan eerst een baaltje shag, vervolgens een ijsje en met de overblijvende fl. 0,25 speelde ik één spelletje als ik pech had en 12 spelletjes als de cafetaria eigenaar pech had :-) In 1971 verhuisde ik naar Apeldoorn waar de liefde op dezelfde wijze werd voorgezet, alleen toen met wat meer geld op zak.

Jaco Idema achter de TRON.

Er zijn heel veel liefhebbers van flipperen en die vinden het allemaal leuk om met elkaar te spelen. Maar er zijn er maar weinig die daar ook initiatieven voor nemen. Laat staan dat ze op het idee komen om een vereniging op te richten. Dat eerste zaadje hebben jullie gepland. Vertel eens, hoe ging dat?

Jaco: Ik ben van jongs af aan altijd aangetrokken geweest door visuele dingen. De kopruiten van flipperkasten trokken altijd mijn aandacht. Je vond, toen ik jong was (red.: Jaco is van bouwjaar 1965), bijna in ieder café of kantine wel een flipperkast ergens in een donker hoekje. De lampjes en de verlichte kopruiten hadden een onverklaarbare aantrekkingskracht op me. Dat resulteerde altijd in zeuren om een kwartje om te kunnen spelen. Op de middelbare school stond er vlakbij de school een sporthal met in de kantine de KISS flipperkast. Daar moest natuurlijk regelmatig het zakgeld in gegooid worden. Ik was ook KISS-fan en dat maakte het dubbel leuk..Daarnaast en later speelde ik overal en nergens op verschillende kasten. Vooral tijdens vakanties in het buitenland was er altijd een “zoektocht” op de camping of in een nabijgelegen café of er ergens een onbekende kast stond om op te spelen.

Robert: Er was destijds geen internet en alles ging via vaste telefoon of individuen die bij elkaar op bezoek gingen. We voelden dat er behoefte was aan het meer delen en beschikbaar zijn van “flipper info”. Dus het idee van een vereniging was een logisch vervolg. Jaco: Op zoek naar informatie over flipperen kwam ik er achter dat er vrij weinig bekend was. Ik was toen secretaris van de Lambretta Club Nederland ( Lambretta scooters, het ‘zusje’ van de bekendere Vespa scooters) en er bestond geen club van flipperaars... Daar wou ik wat mee doen. Het is leuk om met gelijkgestemden over je hobby of passie dingen uit te wisselen en samen te spelen; er staan niet voor niets tellers voor vier spelers op de kopruit! Thuis was het ook vaak druk met vrienden om samen op een kast te spelen. De highscore

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Fragmenten uit een nieuwsbrief die Jaco en Robert in april 1991 aan een aantal flipperliefhebbers toestuurden.

verbeteren was een geliefde bezigheid bij mij thuis. Niet altijd tot genoegen van de buren. Dat het nog niet zo eenvoudig is om gelijkgestemde zielen te verenigen bleek al bij de eerste meeting. Hoe hebben jullie die bijeenkomst toen ervaren? Wat is jullie rol geweest in het vervolg van de oprichting van de vereniging?

Jaco: Ik denk dat ik het idee van een club heb geopperd.

We hebben toen bedacht dat we wat mensen zouden aanschrijven om te kijken of ze daar interesse in zouden hebben. Als vormgever had ik snel een nieuwsbrief (ja een echte op een A4 geprint!) in elkaar gezet. Robert wou de enveloppen en postzegels wel betalen en zo gingen de eerste stuk of 30 nieuwsbrieven de deur uit.

Robert: Jaco wist een locatie, een kantine van een in ver-

val rakende papierfabriek in Apeldoorn. Daar konden we een middag gratis over beschikken. Daar is de NFV eigenlijk geboren. We spraken volgens mij af met iets van tien personen. We waren het al snel eens dat de flipperclub er

moest komen en personen boden zich aan voor diverse taken. Toen Freerk André de La Porte erbij kwam kreeg ik direct het vertrouwen dat hij de club de eerste moeilijke tijden leven in zou blijven blazen. Toen ben ik eigenlijk al snel naar de achtergrond verdwenen. Jaco: Daarna volgden nog wat meetings in De Schep in Hoevelaken. We kozen voor die ruimte omdat het aantal belangstellenden inmiddels aardig was gegroeid. Het was al een nationaal ding geworden. Robert was druk bezig om een bedrijf op te zetten en ook ik had het druk. We wilden de organisatie en werkzaamheden graag overdragen aan een echt bestuur. Ik heb geloof ik nog wat opmaak dingen gedaan en stukjes geschreven. En ben vervolgens gewoon lid geworden. De NFV is een trouwe club van liefhebbers. Eens kijken wat jullie na 20 jaar nog weten. Wie kunnen jullie je nog herinneren als enthousiastelingen van het eerste uur? Robert: Naast Jaco zijn dat Ed Hut, Henk de Jager (de

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

enige echte autoriteit in mechanische flippers), en Freerk André de la Porte. Jaco: Daarnaast de jongens van Replay, Patrick van Gelder en Ruud, een vriend die ik nog zie. Als ik een lijst zie uit die tijd waarschijnlijk nog wel wat meer want ik ben beter in gezichten dan in namen.

met de geweldige visual van Giger; Alien. Ook het opzwepende geluid dat steeds sneller ging vind ik heel geslaagd. Achter ( of voor?) de Medusa heb ik ook heel wat uurtjes doorgebracht. Een andere favoriet was Electra, met het verdiepte speelveldje onder het plexiglas. Ook hiervan vond ik de vormgeving heel mooi. Daarnaast stonden er o.a. een Wizard (de enige niet Bally), Eight Ball Deluxe, 4 Million BC, Silverball, en anderen. Ik mis ze wel...

De vereniging is actiever dan ooit. Hoe zit het met jullie flipperhobby? Hebben jullie nog een eigen collectie? Wat zijn jullie favoriete kasten? Robert: Ik heb circa 50 kasten in privé thuis opgesteld gehad. In 1995 heb ik bijna alles verkocht, een groot deel aan jongens van Wizard en veel enthousiastelingen die één of twee kasten kochten. Mijn favorieten waren Centaur l, Bally 4 Million BC. Mijn laatste kast, een Bally Fireball uit 1972 in bijna smetteloze staat, heb ik in 2010 verkocht voor € 400. Jaco: De hobby is wat naar de achtergrond verdwenen, maar flipperen kan ik echt niet laten. Als er ergens een kast in een kroeg of zo staat moet ik er toch al gauw wat in gooien. Deze zomer heb ik in Baskenland nog op diverse flipperkasten gespeeld. Thuis heb ik nu geen plek meer. Maar ik heb nog een aantal kasten in opslag staan. Wegens ruimtegebrek ga ik er komende zomer enkele opruimen.

Robert van Schie (Foto Danny Schwarz)

Ik was altijd groot fan van de eerste electronische Bally’s. Na eerst de Fireball flink gespeeld te hebben, kwam er een Centaur I in de woonkamer. Dit is nog steeds mijn favoriete kast. Verschrikkelijk mooi vorm gegeven en geweldig om te spelen met de vijf ballen multiball. Vooral de electronische stem was erg gaaf; “Destroy Centaur” hoorde je dan!

De andere favoriete kast was de brede Space Invaders;

NIEUWE LEDEN Paul de Waal, Wijk bij Duurstede Edwin van der Wal, Dirksland Edward Wilbrink, Woerden Francois du Crocq, Almere Johan Looijs, Nijmegen Rolf de Koning, Hilversum Marcel Fokkens, Maasdijk Robert Pelgrim, Hoogezand Frans Klappe, Wezep Martijn Groen, Leiden Gerard Vos, Voorschoten Tiemen Fiat, Apeldoorn Marcel Overwater, Nederweert Marten Bangma, Haarlem Thera Vinkesteijn, Amsterdam Richard Hellevoort, Utrecht Peter Roos, Haarlem Jan van Nieuwaal, Oud Beyerland Tom Huider, Edam

Nils de Kleine, Zwolle N. Schulpen, Nieuwegein M. Bouwman, Enschede Ben Kooi, Amsterdam Joris van Neijenhof, Nijmegen Martijn Vaassen, Eindhoven Jurriaan Noij, Amsterdam Bas van Doorn, Amsterdam Igor Dolné, Helmond Andre Mies, St. Willebrord Barry Hoeben, Venlo Monique de Jong, Oud Beijerland Frank Koopmans, Zwanenburg Marc Bijlstra, Den Haag Joost van Tilburg, Amsterdam Jefrey Reinhardt, Den Haag Johan van Althuis, Hardegarijp Ferry Versluis, Hellevoetsluis

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

jim jansen

No Balls, No Glory! The Making of...

Twintig weken geleden stelde ik voor aan het bestuur voor dat we echt een boek zouden gaan maken. Het kostte wat creativiteit om het project mogelijk te maken, maar nu is het af! In deze Spinner een samenvatting van de blog zoals ik die bijhield tijdens de productie van dit onderdeel in de NFV geschiedenis.

30 juli 2012

6 augustus 2012

De eerste proef van “No Balls, No Glory!” is binnen. Hoewel proef van een proef een betere benaming is, want te veel bladzijdes zijn nog wit, incompleet of een combinatie hiervan. Maar toch, er is iets tastbaars dat uiteindelijk moet uitmonden in een volwaardig boek. En daar is de afgelopen tien weken keihard voor gewerkt. Wat we eerst in honderd twintig bladzijdes zouden doen, daar zijn het er nu 132 geworden. Alles staat in het teken van twintig, als verwijzing naar twintig jaar Nederlandse Flipper Vereniging. Twintig kasten, twintig leden en de rest gaat over de vereniging zelf. De basis staat, hoofdstukken moeten worden afgerond, er moeten nog een paar interviews worden gehouden en momenteel ben ik op zoek naar nog een paar zeer bijzondere verhalen van leden of over de vereniging zelf.

‘Het is een niet alledaagse hobby en toen ik zelf een flipperkast had gekocht en de vereniging ontdekte, had ik het gevoel onder gelijkgestemden te komen.’ Aldus Geert Jan de Vries uit Deventer die een aantal jaar met de voorzittershamer binnen de NFV heeft gezwaaid. Uit de tijd met Geert Jan als voorzitter bewaar ik persoonlijk goede herinneringen. Het moment op zondag dat een team van het NOS journaal binnenliep voor een item en Geert Jan en ik ze lachend welkom heetten zal ik nooit vergeten. Geert Jan sprak ik voor een van de eerste hoofdstukken van het boek over ‘de waarde’ van de vereniging. Waarom is er eigenlijk een NFV en wat hebben we er aan? Samen met quotes van Guus Arens en Freerk André de La Porte een onmisbaar hoofdstuk in de geschiedenis van de NFV.

123091-2 No Balls No Glory_binnenwerk 25-07-12 12:22 Pagina 28

Flipperende postbode wordt wereldkampioen

De eerste proefpagina’s

balde zijn vuist en gaf zijn ij b maatje een high five. In 1998 maat berreikte Albert Nomden uit Wildervank derv in Las Vegas het onmogelijke: hij werd wereldkampioen flipperen.

‘Het gaat niet om het geld of om de bokaal; het gaat om de eer. Het Papa [Professional and Amateur Pinball Association, red.] winnen is voor een wedstrijdflipperaar het hoogst haalbare.’ Albert Nomden, de flipperende postbode uit Wildervank, is lid van het Dutch Pinball team en werd eerder Nederlands- en Europees kampioen. Hij kiest zijn woorden met zorg en spreekt ingetogen over zijn prestatie. Veertien jaar later vertelt Nomden nog regelmatig terug te denken aan de bewuste dagen in Las Vegas, februari 1998. ‘Ik flipperde al een jaar of tien en had twee jaar eerder de overgang gemaakt van ‘gewoon flipperen’ naar wedstrijdflipperen. Als je in het café speelt dan is de highscore halen eigenlijk het enige

doel. Als ik ano, mijn initialen, in de kast heb gezet, dan is het wat mij betreft klaar. Bij een wedstrijd is dat anders. Ik bepaal een strategie naar gelang de opzet van de wedstrijd en afhankelijk van welke kast het is. Soms is het slim om snel multiball te halen en een aantal jackpots te scoren, in andere gevallen is afwachten beter.’ Nomden reisde met een klein gezelschap naar Las Vegas onder leiding van voormalig nfv-voorzitter Guus Arens. Hij was de grote aanjager. Nomden: ‘Alle wedstrijden zouden op vier nieuwe kasten worden gespeeld. Scared Stiff, Circus Voltaire, Starship Troopers en No Good Gofers. Omdat de kasten als het ware net uit de fabriek waren gerold, kon je ze in Nederland nog niet bespelen. Guus had daar een oplossing voor bedacht. Hij had contact gezocht met de Europese importeur en geregeld dat ze een weekend in zijn huis werden opgesteld. Daar zijn we met een aantal spelers gaan oefenen en zo hebben we de kasten leren kennen.’ Hoewel Nom-

Boven: Bijschrift Rechts: Bij terugkomst op Schiphol was er ruime belangstelling van de pers.

No balls no glory!

den zeker baat had bij de oefensessies in huize Arens, wachtte hem bij de start in Las Vegas toch een teleurstelling. ‘De kasten waren supersnel en heel gevoelig afgesteld,’ herinnert hij zich. ‘De outlanes waren helemaal open en als je de kast iets te hard aanraakte, sloeg hij op tilt.’ Ondanks de wat hem betreft belabberde instellingen, haalt hij de halve ﬁnale waarin hij het beste uit zichzelf moet halen om te overleven. Hij kan zich de wedstrijd twaalf jaar later nog in detail herinneren. ‘Na een gewonnen wedstrijd op Starship Troopers verknalde ik het op Circus Voltaire. Ik had twee ballen gelocked en wist dat een multiball mij de overwinning zou opleveren. Ik heb acht pogingen gedaan, maar het lukte domweg niet. Nee, dat had niks met spanning of zenuwen te maken. Daar heb ik nooit last van.’ Uiteindelijk moet Nomden minimaal tweede worden op Scared Stiff om de ﬁnale te halen en na twee weggelopen ballen ziet het er slecht voor hem uit. ‘Ik had minder

dan 300.000 punten en moest naar elf miljoen. De meest voor de hand liggende optie was multiball te starten en dan jackpots te gaan scoren. Het eerste lukte, het tweede niet. De ballen verdwenen te snel van het speelveld. De laatste strohalm was alle missies te volbrengen en zo het eindspel aan te zetten. Dat kreeg ik voor elkaar en uiteindelijk haalde ik twintig miljoen punten; genoeg voor een finaleplaats.’ Toen Nomden de halve finale had overleefd, besefte hij dat er meer in zat. Maar een gemakkelijke overwinning zou het niet worden. ‘De sfeer in de zaal paste bij een finale. Er waren veel mensen aan het kijken, maar ik kon me volledig afsluiten. Het karakter van de kasten was me inmiddels bekend, alleen had ik nog steeds grote moeite met de afstelling. De flippers stonden bijna horizontaal. Ik begon met winst op de Circus Voltaire maar haalde slechts één punt op de No Good Gofers, waardoor de Fransman Franck Bona op de eerste plaats kwam. Op Scared Stiff pakte ik de

graag twee regels inkorten

winst terug, maar de laatste partij moest nog wel gespeeld worden, want ik kon nog verliezen. Doordat ik had gewonnen op de Scared Stiff, mocht ik als laatste beginnen op Starship Troopers. En uiteindelijk hoefde ik de derde bal niet eens meer uit te schieten, want met een bal minder had ik al meer punten gepakt dan mijn drie medefinalisten. Toen het tot me doordrong dat ik de titel had, voelde dat als het absolute summum.’ Nomden balde zijn vuist in de lucht en zocht zijn flipperpartner Joska Keunekamp in het publiek op, met wie hij eerder het zen-kampioenschap had gewonnen. Alle felicitaties werden door Nomden rustig in ontvangst genomen. Geen geschreeuw, geen champagne. ‘Ik drink nooit en ben van nature een ingetogen type,’ stelt de wedstrijdflipperaar bijna vijftien jaar later droogjes vast. Op de vraag of hij de titel ooit nog denkt te kunnen prolongeren, is zijn antwoord helder: ‘Volgend jaar is het WK in Duitsland en ik weet dat ik nog steeds van iedereen kan Twintig jaar winnen.’

pinball in de polder 29

2 augustus 2012

7 augustus 2012

Nooit verwacht dat er in 2012 nog zoveel beweging in de flipperwereld zou zijn. Het is leuk dat er na Stern Pinball nieuwe initiatieven opduiken. Voor “No Balls, No Glory!” is het Jersey Jack Pinball project zeer interessant. Jean Paul de Win is zoals bekend betrokken bij de kast en dat is ook terug te lezen in het boek. Deze week wordt Bertjan Postma gefotografeerd en geïnterviewd over The Wizard of Oz. In het boek zal hij o.a. vertellen over het speelveld en de kast.

Het verhaal van Cactus Canyon is klaar; de kast werd gemaakt toen de Pinball 2000 al volop in de ontwikkelings- en ontwerpfase was. Cactus was de laatste echte Bally flipperkast en lange tijd was het de vraag of hij überhaupt op de markt zou komen. Dit beaamt ook John Youssi die al het artwork van de kast heeft gemaakt. Juist een verhaal van Youssi geeft iets extra’s aan “No Balls, No Glory!”. John had beloofd nog een aantal schetsen uit de ontwerpfase van Cactus Canyon te

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

sturen en gisteren kreeg ik die; ze zijn fraai en exclusief. Ook stuurde hij twee foto’s van hem en zijn zoon poserend als bad guy voor de backglass: erg mooi. Het verhaal van Aeneas Verhé completeert het geheel: hij probeert de software van de kast en het geheel af te maken.

9 augustus 2012 Vandaag een bespreking gehad met Bas Vis om te kijken hoe we “No Balls, No Glory!” op de markt kunnen gaan brengen. Wellicht ga ik het doen via een nieuwe nog op te richten uitgeverij. Op zich is dat idee mooi. In de tijd dat alles digitaal gaat juist tegen de stroom in zwemmen en komen met een eigen uitgeverij. We hadden overigens afgesproken in het nieuwe Crea cafe, achter de Roetstraat in Amsterdam. Alle aan het boek gerelateerde afspraken vonden plaats op een locatie waar een flipperkast staat. Bas kwam overigens ook nog met goed nieuws; bij elkaar zitten er al meer dan 250 boeken in voorintekening. Dat geeft de burger moed.

14 augustus 2012 Het grote puzzelen is begonnen. Grofweg heeft het boek vier belangrijke bestanddelen: de leden pagina’s, de bladzijdes voor de kasten, het verhaal van de vereniging en de extra’s. Nu valt dus langzaam alles op zijn plaats en zien we wat er nog ontbreekt. Soms hebben we iets ingeschat voor twee pagina’s maar is het toch beter om er een paginaatje meer aan te besteden. Soms geldt dat ook andersom. Maandag komt vormgever Kjeld terug van vakantie en dan zal er snel veel werk worden verzet. Met een eigen bedacht systeem met postmemo’s ga ik nu per pagina bekijken wat er nog ontbreekt. Het is wellicht ouderwets, maar wel effectief.

25 augustus 2012 Via Jean Paul de Win een aantal weken terug in contact gekomen met Greg Freres, kunstenaar/artiest van een zeer groot aantal flipperkasten. In het verleden had ik hem al vaker geïnterviewd en net als toen reageerde hij zeer enthousiast en sympathiek. Greg verwerk ik in het hoofdstuk over Pinball 2000, toch een zeer bijzondere kast als je terugkijkt naar de afgelopen twintig jaar. Bij dit hoofdstuk hebben we ons gefocused op de ombouwmogelijkheid van de kast. Het idee achter het principe was, dat je van een kast -RfM- vrij makkelijk een nieuwe kast -SWE1- zou kunnen bouwen. Een NFV lid nabij Nijmegen heeft beide kasten in bezit en voor fotograaf Danny gaat hij van één kast een andere maken.

27 augustus 2012 Op één na zijn de ledenpagina’s klaar. Door mijzelf geschreven, gefotografeerd door Danny, opgemaakt door Kjeld en gecorrigeerd door een team van eindredacteuren en correctors. Maar bij een laatste check dit weekend klopte er toch iets niet. Was het de foto die niet helemaal uitkwam? Lag het aan de verdeling van tekst en beeld? Schrijven is schrappen en Kjeld, de vormgever kwam vandaag met negentien nieuwe leden pagina’s met een vullende foto op rechts. Precies goed. Nu nog Friends pakketten het laatste lid en ook dit kan afgestreept worden. inpakken...

15 augustus 2012 Scoop, extra ball, ramps, spinner, multiball, DPO. Waarschijnlijk is er geen hobby of sport te bedenken met zo’n uitgebreid vocabulaire als het flipperen. Nu ik de eerste proef aan het doorlezen ben, vormt de terminologie enigszins een probleem. Het is ondoenlijk om elke term steeds uit te leggen, maar om het boek voor de leek ook interessant te maken, is hier en daar een verklaring wel op zijn plaats. De oplossing voor dit probleem kwam uit Roermond. Barry Driessen, bekend van Dutch Pinball en hun PROC-project met Bride of Pinbot gaat een illustratie maken van een flipperkast met daarbij een verklaring van alle belangrijke begrippen uit de flipperwereld. We plaatsen die illustratie aan het begin van het boek over twee pagina’s. Dat is niet alleen nuttig, maar Barry kennende ook erg mooi.

20 augustus 2012 Vanaf morgen gaan we vlammend de laatste fase van de productie in. Het is nu vooral keuzes maken. ‘Krijgt’ het DPO twee pagina’s of worden het er toch vier? Is dit onderwerp wel op een goede manier geïllustreerd? Dat soort vragen. Fotograaf Danny is nu twee weken met vakantie geheel verdiend overigens - en rond 4 september schiet ze de laatste beelden. Een dikke week later moet alles af zijn.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

28 augustus 2012

6 september 2012

Gisteren sprak ik Ed Hut, een van de leden van de NFV van het eerste uur. Bij de oprichting van de vereniging was hij belast met de evenementen. Ed kan prachtig vertellen over de begintijd van de NFV en gebruikte meerdere malen de term pionieren. Een voordeel van het schrijven van “No Balls, No Glory!”. Iedereen die in het boek voorkomt, wil naar de presentatie komen. En zo hebben we tijdens het DPO weekend meteen een heuse reünie.

De proef is binnen: een proef is het boek in een zeer ver gevorderd stadium en slechts kleine wijzigingen kunnen nu nog worden doorgevoerd. Zo’n moment is altijd spannend omdat je -ik in dit geval- elke bladzijde van nul af aan hebt zien groeien. Het idee voor een tekst, de tekst zelf, het idee voor een foto, het beeld zelf en datgene wat de vormgever er van maakt. En dat maal honderdtweeëndertig. Natuurlijk had ik steeds fragmenten gezien. Een foto van Danny; een opzet van Kjeld en ga zo verder. Maar als het geheel dan af is, in volgorde, dan is dat een mooi moment.

2 september 2012 Raar maar waar, maar tot een week of wat geleden stond er niets over The Addams Family in “No Balls, No Glory!”. Helemaal in het begin had ik een kastenspread aan TAF gewijd en gekoppeld aan Martijn van Aken. Maar omdat Martijn weer in het hoofdstuk van de De Spinner prominent naar voren komt, heb ik de Addams vervangen door een andere kast. De oplossing voor dit probleem kwam van Pascal Leroy uit Gent die een zogenaamde Naked Addams had gemaakt. Het verhaal was zeer indrukwekkend en van die kast is er precies één in de wereld beschikbaar. Van het een kwam het ander en behalve dat we beelden van de kast van Pascal gebruiken heeft fotograaf Danny ook een echte TAF van binnen en van buiten gefotografeerd. Met die foto’s zijn we ook naar de cover gaan kijken, omdat ik niet helemaal blij was met het oorspronkelijke idee. Nu is er een cover met een combi van Meer dan 100 boeken signeren... mooie fonts en een prachtige foto van The Addams.

10 september 2012 Een week of wat geleden zei Spinner hoofdredacteur Theo van Vroenhoven dat de laatste loodjes het zwaarst wegen. Het spreekwoord is niet voor niets bedacht. Vrijdag kwam de proef van de vormgever en die werd dit weekend bekeken door een vijftal mensen met ieder zijn eigen pet op. Alle aanwijzingen, kritiek en andere opmerkingen verwerkte ik en die werden vandaag doorgevoerd in een bijna definitieve proef. Guus Arens las de teksten tegen en kwam met een aantal taalkundige adviezen; Bas en Theo keken meer naar de NFV inbreng terwijl Martien op papier eindverantwoordelijk is: hij is nl. de corrector. Morgen zullen de allerlaatste fouten eruit worden gehaald en de laatste foto, in dit geval van René van Gool, wordt toegevoegd.

21 september 2012 “No Balls, No Glory!” ligt bij de drukker. Vorige week toch nog twee spreads veranderd. Op de pagina over het WK in 1998 waar Albert kampioen werd, hebben we een kader toegevoegd over het Dutch Pinball Team. Zo kwam er, naast dat hij door anderen genoemd werd, ook echt een beetje aandacht voor Paul Jongma: een bijzonder lid van de NFV. Ook bij de spread van Silverstone hebben we een kader toegevoegd. Over het EPC, dat daar georganiseerd werd, en voor vele NFV-ers een hoogtepunt was. Afgelopen maandag is vormgever Kjeld in de drukkerij in VelsenNoord geweest om de zogenaamde plotproef te controleren. Hij was erg onder de indruk van de kwaliteit en als het goed is, wordt de hele oplage volgende week bezorgd.

3 oktober 2012 De boeken zijn geleverd en afgelopen zondag zijn de NFV-friendspakketten ingepakt. Met zes man hadden we een ware ‘productieband’ gestart, waarbij eerst dozen gevouwen en geplakt moesten worden. Daarin kwam een boek te liggen, voorzien van handtekening; verder nog een T-shirt, poster en een DVD heruitgave van de legendarische videoband: ‘Hoe word ik wereldkampioen flipperen?’. De boekpresentatie vindt aanstaande vrijdag plaats in Pakhuis De Zwijger in Amsterdam: met fotograaf Danny en de mensen van het Pakhuis alles doorgenomen. Broer Dolf Jansen doet de presentatie. Met het oog op de boekpresentatie en het DPO is persaandacht ook altijd erg prettig. Vanmiddag word ik door Ruud de Wild geinterviewd bij Radio 538.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

De presentatie in de Zwijger.

5 oktober 2012

12 oktober 2012

Vanochtend om iets na half zeven wakker gebeld door een redacteur van Giel Beelen, 3 FM. Eigenlijk wilden ze de kanshebber voor het DPO in de uitzending hebben, maar toen ik zei dat dat onmogelijk was, namen ze met mij genoegen. Voorts gisteren een item gemaakt met DeGidsFM, dat op vrijdag wordt uitgezonden op Radio 1. Wat ik persoonlijk erg leuk vond was het interview met de Volkskrant met Paul Onkenhout. Hij is columnist bij de krant, de Twaalfde man, en gaat een ode aan de flipperkast maken. Na afloop van het interview speelden we nog een potje op The Addams Family en hij won met grote cijfers.

Op de kop af is ‘No Balls, No Glory!’ een week uit. Die week bestond vooral uit de perspromotie. Vanaf woensdag tot maandag was ik elke dag minimaal 1 keer op de radio. Van Ruud de Wild, via Felix Meurders, de vervanger van Giel Beelen naar Cappuccino, eindigen bij BNR. Het is trouwens prettig om bij BNR te worden uitgenodigd, want je doet één keer live in de studio een interview en dat wordt zeer vaak herhaald. Het boek ligt in de winkel, is bij bol.com verkrijgbaar en ook buitenlandse sites hebben interesse. Voor een deel sluiten we een opnieuw zeer geslaagd NFV hoofdstuk af. Met een belofte. Er zijn nu al plannen om het vijfentwintig jarig jubileum ook niet onopgemerkt voorbij te laten gaan. Daarom: wordt vervolgd…

WIL JIJ OOK EEN EXEMPLAAR VAN “NO BALLS, NO GLORY!” ? Dat kan! Bestellen gaat heel eenvoudig via de NFV website (www.nfvpinball.nl) of via een e-mail naar: bas@nfvpinball.nl Voor elke tiende bestelling hebben we een speciale attentie: een print met het logo van “No Balls, No Glory!” Ook kun je tijdens evenementen in het NFV Funhouse een exemplaar aanschaffen .

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Rens Hooijmaijers

Unboxing Party AC/DC Niets vermoedend ging ondergetekende met veel plezier op weg naar het DPO 2012 te Amsterdam, niet wetend dat dit wellicht zijn duurste flipperbezoek ooit zou gaan worden. Een verhaal over liefde op het eerste gezicht.

Na entree te hebben betaald bij onze altijd behulpzame Tonia de zaal eerst eens rondgekeken. Vooral nieuwsgierig of er ook nieuwe modellen stonden. Gelijk bij de ingang begon het al goed met een Transformers Pro beschikbaar gesteld door Game-XL. Gelijk maar een potje spelen en daarna weer doorgelopen op zoek naar nog meer moois. Wat was die ‘herrie’ toch in dat kamertje achterin? Blijkt Bert-Jan van Ministry of Pinball maar liefst twee gloednieuwe kasten uit zijn privé verzameling te hebben meegenomen, een X-Men LE en AC/DC Back in Black (BiB).

En die laatste, dat was me toch een spektakel! Eerste potje erop gespeeld tegen Roy Wils (bijna gewonnen ;-) ) en dat liet maar één indruk achter, ik wil er ook zo één !! De geluiden lichtshow die werd afgespeeld voor mijn ogen zorgden voor dat gevoel. Diepgang, spelregels, modes, wat maakt het uit. Gewoon feesten op de kast onder begeleiding van één van de beste hardrock bands aller tijden.

Deze kast schreeuwt naar je: speel me !!

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

De ramps, de bel met het fantastische booiiing geluid, de trein die voorbij dendert door de speakers, meerkleurige inserts die het speelveld steeds anders laten opkomen, een lekkere snelle flow met backshots, makkelijke en moeilijke schoten, een mini speelveld, niet al te lange baltijden, een echt kanon, een jukebox met keuze uit twaalf volledige AC/DC songs voor de liefhebber, fantastisch! Niet onbelangrijk bij een muziekpin: het geluid. Voor het machtige geluid wordt gezorgd door een grote, 12 inch (!), subwoofer. Dit brengt de muziek van AC/DC pas echt tot leven.

Behalve in de PRO uitvoering is de verlichting volledig voorzien van LEDâ&#x20AC;&#x2122;s waarvan er een aantal meerkleurig (RGB) zijn. Het is een feest voor het oog kan ik je wel zeggen als het speelveld verkleurt tijdens het spel. Verder heb ik alle vertrouwen in Lyman Sheats dat de spelregels die hij maakt zorg dragen voor lange termijn spelplezier. Dat vertrouwen heeft hij ook wel verdiend als programmeur van oa. Medieval Madness, Spider-Man, Attack from Mars en Monster Bash, toch niet de eerste de beste kasten.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Die dag nog verscheidene potjes op de AC/DC geflipperd die de eerste indruk alleen maar versterkten. Na wat onrustige nachtjes slapen (ik riep altijd dat je wel gek zou zijn om een nieuwe flipperkast te kopen, weet je wel wat dat kost?) en veel research op internet (eerste indruk is leuk maar wat denken huidige gebruikers over hun kast na een paar maanden?) de knoop doorgehakt en gekozen voor een AC/DC Premium met additioneel een ingebouwde shaker bij NFV-sponsor Game-XL. Mijn eerste NIB! De LE uitvoeringen LtbR & BiB waren uitverkocht en anders toch wel erg duur dus gekozen voor de Premium wegens, naar mijn inzien, beste prijs-prestatieverhouding en een speelveld dat gelijk is aan de LEâ&#x20AC;&#x2122;s (BiB & LtbR). Alleen de shakermotor mist maar die is achteraf te monteren. De rest van de verschillen is vooral cosmetisch aan het cabinet en backbox. Een Premium is eigenlijk een un-limited limited Op een bewolkte vrijdagmiddag in november na een nacht met weinig slaap was het eindelijk zover. Op naar Game-XL voor het uitpakken van mijn eerste NIB. Van NIB naar NOB in 1 minuut. Shaker wordt ingebouwd, alles getest en goed bevonden. Daarna kopkast eraf en op naar Drunen!

Met de nodige zweetdruppels staat de kast op zijn plaats, alle kabels weer aangesloten in de backbox, duimen en de kast aangezet. Hij gaat aan en alles draait zoals het hoort! Gelijk spelen natuurlijk en weer vallen alle details op die me gelijk bij het eerste potje ook zo pakten.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

De officiĂŤle overhandiging door Paul Rehmann van Game-XL en dan staat hij uiteindelijk op zijn plek naast zijn broer Batman: The Dark Knight Ik kan je garanderen, de AC/DC is een kast die je meetrekt in het spel of je het nu wilt of niet. Het geluid, de lichtshow en de vele mooi uitgevoerde details laten je gewoon geen keuze. Het maakt niet uit of je wel of niet een AC/DC fan bent. Duidelijk Steve Ritchie op zijn best. Alleen jammer dat een andere creatie van Steve Ritchie, de ST:TNG, heeft moeten vertrekken om plaats te maken voor zijn opvolger, de AC/DC. Maar de AC/DC verzacht de pijn aanzienlijk.

WHOLE LOTTA PINBALL !!!

Speciale dank aan Bert-Jan van Ministry of Pinball voor het kennis mogen maken en spelen op zijn AC/DC BiB op het DPO, Jord Knapen voor het mogen spelen & bekijken van zijn AC/DC Premium en Game-XL voor een vlekkeloze levering!

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

AENEAS VERHÉ

FreeWPC in de praktijk

Nieuwe spelregels voor Cactus Canyon Eerste artikel in (hopelijk) een reeks hoe ik nieuwe spelregels voor Cactus Canyon programmeer. Ik had voor mezelf besloten om met FreeWPC aan de slag te gaan. Vraag was alleen: welke kast? Eigenlijk lag de keuze voor de hand: Cactus Canyon. Ik hou van die kast, vind ze superleuk. Het is een hele mooie kast, met leuke geluidjes, goede flow en originele toys. Ze heeft alles om een echte topkast te zijn. Alles, behalve de software.. Even wat geschiedenis De spelregels van de Cactus Canyon zijn gewoon veel te eenvoudig, zeker op standaard instellingen. Dan haalt bijna iedereen wel het eindspel, zelfs mijn zesjarige dochter. Het aantal modes dat je kan starten of combineren is ook vrij beperkt, veel strategie zit er niet in. Even wat geschiedenis: Cactus Canyon was de laatste WPC kast die Williams maakte voordat Pinball 2000 op de markt kwam. De kast moest op een bepaalde datum klaar zijn, om de productie draaiende te houden tot Pinball 2000 klaar was. Vooral in de software zie je dat sommige zaken zijn gehaast en men niet alles heeft uitgewerkt zoals bij andere modellen. De verkeerde instructiekaart-

jes werden afgedrukt, die spreken over Bionic Bart terwijl die niet in het spel zit. De jackpot insert voor ‘Bart’ scoort geen jackpot tijdens het spel. De motherlode jackpot die je kan scoren tijdens goldmine multiball, heeft dan weer geen jackpot lampje. Hier en daar ontbreken geluiden en animaties, zoals bij de match of bij het eindigen van de wizard mode. De grote vraag is nu, ga ik het zelf beter kunnen? Kan ik van Cactus Canyon een betere kast maken? Ik heb zelf geen idee, we zien wel. Ik doe alvast een poging en zie wel waar ik eindig. Ik besef dat het een ambitieus project is, zeker als ik de kast ‘af’ wil maken met volwaardige set spelregels, DMD animaties, enz.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Machine definition In FreeWPC begin je met een zogenaamde ‘machine definition’. Dat is een bestand waarin je een specifiek speelveld beschrijft, om alles aan te sturen. Alle lampjes (tot hun plaats en kleur als je dat wil, om speciale lamp effecten eenvoudig te maken), switchen en spoelen. Lampjes en switches waren geen probleem, de spoelen en de aansturing ervan was al iets moeilijker. Bijna alles aan CC is speciaal. De droptargets zijn een nieuwe mechaniek met één spoel dat ook de droptarget kan laten zakken. Ik kan de bestaande droptarget code niet gebruiken. De twee upposts in de inlanes worden speciaal aangestuurd en kunnen meerdere seconden actief zijn. Er zijn zelfs twee Extra Ball inserts.De kast heeft zowel een manuele als automatische plunger.

De trein en goudmijn hebben beide motors, de trein kan in twee richtingen rijden aan verschillende snelheden. Allemaal speciale dingen die hun eigen aansturing vragen. Zoiets kan je eenvoudig programmeren: gewoon de treinmotor enkele milliseconden laten draaien en op voorhand berekenen hoe lang dat moet zijn om in 30 seconden heel het speelveld te overbruggen. Je kan het ook doen zoals het hoort: tellen hoeveel keer de opto contact geeft vooraleer hij heel de lengte van het spoor heeft afgelegd. In het programma voorzien dat je in een spelmode kan aanpassen hoe lang de trein er moet over doen en de kast zelf laten uitrekenen hoe snel de trein dan moet rijden om bv in 45 of 60 seconden het speelveld te overbruggen. Compleet met calibratie bij het opstarten van de flipperkast, nakijken of de motor en optos wel werken, compensatie van kapotte schakelaars enz. En in dat laatste geval ben je enkele dagen aan het programmeren en heb je nog geen enkele mode die de trein gebruikt. Maar stel je dat werk uit, dan weet je dat je het later ooit toch moet doen. Even vraag ik me af of ik toch niet beter met een kast met eenvoudiger speelveld was begonnen als eerste project..

De eerste (programmeer) stapjes Ik begin met iets heel eenvoudig qua spelregels te programmeren: de rollovers boven de popbumpers. Ik laat een lampje branden als de switch is geactiveerd. Ze veranderen van plaats met de flipperknoppen, en als je ze beide hebt gescoord, gaat de bonus multiplier omhoog. Niet dat ik al een bonus heb, dat komt later wel. Wanneer ik de rom compileer en uittest in Visual Pinmame heb ik een Eurekamoment. FreeWPC werkt echt! De kast doet verder niet veel, maar die twee lampjes die van plaats veranderen, doen dat omdat ik dat zo heb gemaakt! Terwijl ik de documentatie lees en bestudeer hoe de andere kasten zijn geprogrammeerd, ga ik verder met de basis: het geluid. FreeWPC laat je toe om in de zelftest alle in een flipperkast aanwezige geluiden en muziekjes te spelen. Dat zijn er veel meer dan de geluiden die in een normale zelftest worden afgespeeld. Dat alleen al maakt het de moeite waard om een FreeWPC rom voor een kast te maken: horen wat er nog allemaal verborgen in de soundroms is Ondertussen begin ik te beseffen waar ik aan begonnen ben. Dit is geen werk van tientallen of honderden uren. Hier gaan waarschijnlijk duizend of meer uren in kruipen, wil ik iets volwaardigs afleveren waar ik echt tevreden over ben. Even twijfel ik of ik wel verder ga. Er is nog iemand anders met P-Roc aan Cactus Canyon bezig. Hij staat al verder, heeft zelfs animaties bij zijn modes. Maar ik wou dit doen, FreeWPC interesseert me al lang, ik ben er eindelijk aan begonnen en ga iets maken waar ik tevreden mee ben.

Nieuwe motivatie Het beluisteren van alle geluiden in de rom (dat nam ook een uur of drie in beslag) geeft me opnieuw motivatie. Ik noteer over 500 geluiden, meer dan de helft heb ik nog nooit gehoord tijdens het spelen! Ik hoor stemmen van een nieuwe

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Bart cowboy en Bionic Bart (hij klinkt wat als de Terminator). Nieuwe achtergrondmuziek. De start voor ‘Marshall multiball’. Want je kan wel een dozijn nieuwe modes verzinnen, zonder geluiden om alles te ondersteunen krijgt de speler geen leuke belevenis. CC heeft echt veel potentieel. Het wordt me duidelijk dat de ontwerpers van CC echt wel grootse plannen hadden. Het was niet hun bedoeling om eenvoudige spelregels te maken, ze hadden gewoon geen tijd om meer af te leveren. Nu begint het brainstormen over nieuwe spelregels. Ik weet dat het technisch mogelijk is, de rollovers bewijzen dat. Ik heb veel nieuwe geluiden. Nu moet ik nog bepalen wat ik precies ga programmeren. Ik was begonnen aan dit project met het idee om de bestaande spelregels over te nemen en een beetje uit te breiden met wat extra modes en Bionic Bart. Nu ik al die geluiden gehoord heb en de lampjes op het speelveld goed bekeken heb, krijg ik zowel een gevoel van vrijheid als hulpeloosheid. Ik weet even niet wat te doen, heb geen leidraad meer. Wat vast staat is dat ik gebonden ben aan de layout van het speelveld, de tekst op de lamp inserts en de beschikbare geluiden. Maar verder heb ik nu de vrijheid om alles te veranderen. Je hebt bijvoorbeeld het geluid voor ‘stampede multiball’, ‘gold mine multiball’, ‘motherlode’ enz, met overeenkomstige inserts op het speelveld. Maar wat je voor elk moet doen, kan ik kiezen. Hoe worden ze gestart, wat moet je erin doen, verdien je iets speciaal als je het goed doet ? Alles kan, alles mag. Nu is er maar één ‘save polly’ mode, maar er zijn vijf ramps/loops met elk drie inserts, wat vijf tot vijftien modes mogelijk maakt! Ik verzin ook vijf videomodes. De quickdraw targets en hun lampjes staan los van al de rest. De Bart kop en de saloon ook. De beer target en het gunfight lampje zijn ook aparte dingen.

een optie, ik wil vermijden dat ik zes maanden programmeer om dan te merken dat de modes echt niet leuk zijn en ik opnieuw moet beginnen. Ik beslis om toch de huidige manier van spelen te behouden. Ik hou van de flow in CC, de spelregels en multiballs zijn goed (maar te gemakkelijk). Ik wil een betere kast maken, die hetzelfde aanvoelt om te spelen. Enkele eenvoudige modes, maar ook moeilijk te halen doelen. Meer afwisseling en strategie erin steken. Ik wil de weg naar het eindspel moeilijker maken. Dat je zoals in Monster Bash modes moet uitspelen en niet enkel starten, vind ik een goed idee. Net zoals een eindspel in meerdere stappen zoals op CV. Allemaal gemakkelijker gezegd dan gedaan. Met die richtlijnen in het achterhoofd bestudeer ik de rulesheets van kasten die ik zelf leuk vind. CV, AFM, MM, MB, TZ, TSPP en vele andere. Voor elk schets ik op papier hoe de schoten op het speelveld liggen. Wat je voor elke mode en wizard mode moet doen, ik tel hoeveel schoten je minstens moet maken en hoe moeilijk elk doel is. Welke stukken op het speelveld afhankelijk zijn van andere. Hoe je modes start.

Verder brainstormen Elk speelveld is anders en je kan niet zomaar de spelregels van de ene op een andere layout overnemen. MM en CV hebben een aparte lock waar je een multiball kan starten, dat is zoals de gold mine multiball. Die is leuk. De Ringmaster en het kasteel moet je een aantal maal schieten om er iets mee te doen, dat kan ik op de Bart kop overnemen. Maar CV heeft veel inserts voor modes op het speelveld, die CC niet heeft. CC heeft droptargets die leuk zijn en ik meer wil betrekken in het spel, geen enkele andere kast heeft zoiets.

(Ontwikkel) Strategie bepalen Eigenlijk ben ik niet zo’n goede flipperaar, en zeker geen wedstrijdspeler. Ken maar de spelregels van een tiental kasten echt in detail (welke strategie best is, welke modes je wel of niet kan stacken, enz). Nog een dozijn andere kasten ken ik wel redelijk maar heb ik geen strategie voor. En het probleem met rulesheets te lezen is dat je niet alles te weten komt. Weten wat je voor een mode moet doen, zegt je niet of dat leuk of moeilijk is. Een leuke mode op een type flipperkast kan te moeilijk of net te gemakkelijk worden op de layout van een andere kast, omdat de schoten anders zijn. Zo heb ik het idee om de Bart toy meer te maken zoals de Ringmaster op Cirqus Voltaire: eerst gewoon op schieten, dan een 2-ball multiball en uiteindelijk een echte battle. Maar de Ringmaster beweegt op en neer, die is interactiever. De Bart kop is statisch en iets gemakkelijker te schieten. Of die modes even leuk en uitdagend worden ? Geen idee, we zien wel. Maar ik heb toch een leidraad nodig. Gewoon uittesten en zien wat het geeft, vind ik niet echt

Veel kasten hebben een scoop waarin je modes start, die is er niet op CC. Ik kan de Bart toy daar voor hergebruiken, maar vrees dat ik dan de flow uit de kast haal. Nu start een mode direkt wanneer je een ramp drie maal hebt geschoten en dat vind ik er leuk aan.CC heeft echt vlotte ramps. Ik wil vermijden dat je teveel op Bart moet schieten. In Scared Stiff bv vind ik dat je de linkse loop teveel moet schieten.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Even twijfel ik of ik veel modes zou maken met een gemeenschappelijke timer, zoals op TSPP. Toch maar niet. Het idee om zoals in Roadshow van de ene stad naar de andere te trekken, schiet ik ook af. Qua verhaallijn zou het kunnen: als cowboy van de ene stad naar de andere trekken (via het spoor, rivier, paard) om de Bart broers te verslaan, maar er zijn geen inserts voor. En dat lineaire in RoadShow vind ik ook niet zo leuk. Aangezien ik de flipperbal in de inlanes kan stoppen, zou ik in theorie iets zoals ‘thing flips’ op TAF of phantom flip in MB kunnen maken, en de kast zelf laten flipperen. Zou wel cool zijn maar zoiets moet ik in de rest van het verhaal en de modes kunnen inwerken. Het is een idee dat ik in mijn achterhoofd hou.

Gewoon beginnen Omdat ik er met brainstomen alleen niet uit raak, begin ik gewoon te programmeren. Ik ga overnemen wat ik leuk vind aan de huidige spelregels, breid ze wat uit, en zal dan wel zien naarmate ik vorder en kan spelen. Gold

Mine Multiball en Stampede multiball blijven. Quickdraws ook. In plaats van één save polly mode, heb ik vijf modes bedacht. De Bart kop wordt zoals de Ringmaster. Ik heb al een goed idee wat die Marshall multiball mode wordt. Ik weet nog niet wat ik met de combo insert ga doen. Houden zoals nu (10 keer een combo schieten), of verander ik het in combos zoals op AFM en moet je een 5-waycombo halen ? Maar dat is eenvoudig te wijzigen. Waar ik niet aan uit ben zijn de gunfights en hoe je een rank omhoog gaat. De huidige logica erachter bevalt me niet zo maar ik heb nog geen beter alternatief. Heel het verhaal moet kloppen, hoe alles samenhangt. Er zijn vier Barts te verslaan en er zijn geluiden voor nog een vijfde. Maar er zijn ook vier bad guy droptargets, die niet de Barts zijn. Of misschien wel? Volgens de flyer wel, maar het artwork op de kopruit en het speelveld doet wat anders uitschijnen, daar zit een vrouw tussen maar ik heb geen geluiden van een vrouwelijke bandiet. Gunfights en Quickdraws lijken op elkaar maar zijn ook niet hetzelfde. Zo veel mogelijkheden..

Nieuwe spelregels programmeren mbv FreeWPC Het FreeWPC project laat toe van nieuwe spelregels te schrijven voor WPC flipperkasten. Je moet niets kopen, er is geen speciale hardware vereist. FreeWPC is een gratis programma waarmee je een rom-image maakt dat compatibel is met wat in je flipperkast zit. Het resultaat van je programmeerwerk kan je gewoon in Visual Pinball / PinMAME uittesten en zelfs op een eprom branden die je in je flipperkast inplugt. En dat werkt. De installatie onder MS Windows was niet eenvoudig en slecht gedocumenteerd. Daar is nu verandering in gekomen: bij de downloads op http://code.google.com/p/freewpc/ vind je een document waar alle stappen in detail beschreven staan. Vol goede moed heb ik dit gevolgd, en enkele uren later had ik de nieuwe Corvette rom draaien in Visual Pinball. Succes! Het aantal kasten met nieuwe spelregels is beperkt. Nieuwe roms voor Twilight Zone, Corvette, Demolition Man en World Cup Soccer zijn getest in de fysieke machines. Die van TZ is heel uitgebreid: veel spelregels, nieuwe animaties, echt de moeite om te spelen. Verder zijn er nieuwe spelregels voor Bride of Pinbot, Attack from Mars, Terminator 2 en nog enkele andere kasten klaar of in ontwikkeling. Deze zijn nog niet in de fysieke kast getest, maar kan je wel onder Visual Pinball spelen. AFM is wel leuk, heel het spel is nu op tijd gebaseerd (zoals Safecracker) per schot dat je maakt kan je langer spelen. Programmeren doe je in C. Echt heel moeilijk is deze programmeertaal niet. De verschillende roms die anderen al geschreven hebben kan je bestuderen als voorbeeld. Tip: begin met Bride of Pinbot, die is eenvoudig en zowat het

minimum dat je nodig hebt aan nieuwe spelregels. Het voordeel van FreeWPC is dat je je ook enkel moet bezig houden met nieuwe spelregels. Heel het ‘operating system’ van de flipperkast is er al. Je kan zelfs een rom voor een flipperkast maken zonder enige spelregels in, en die gaat al vrij veel doen: de flipperkast zal opstarten, heeft menu’s met zelftesten en adjustments, je kan zelfs een spel starten. De bal komt op het speelveld, de flippers werken, alleen zal er niets gebeuren als de bal ergens tegenaan botst, want dat moet jij bepalen. Meerdere spelers, tilt, ballsaver, extra ballen, aansturen van geluid, lampjes, display animaties enzovoort is allemaal voorzien. Je hoeft het niet zelf te programmeren maar het bestaande framework te gebruiken. Er kruipt wel wat tijd in om uit te zoeken hoe je alles aanstuurt, maar het voordeel is dat je dat beetje bij beetje leert. Begin met de detectie als bijvoorbeeld een target wordt aangeschoten. Dan laat je een lampje aan gaan. Een geluidje afspelen. Tekst of een animatie op het display tonen. Heel complexe modes splits je in eenvoudige taken op. FreeWPC is nu echt wel klaar om door meer mensen gebruikt te worden en heeft veel potentieel. De omgeving is stabiel, de roms zijn getest in echte flipperkasten. Voor elke WPC kast kan je nieuwe spelregels bedenken, mogelijkheden genoeg. Wereldwijd zijn een tiental mensen aan het programmeren geslagen. Op het forum worden tips uitgewisseld en problemen snel opgelost. Wil je ook nieuwe spelregels maken, volg de installatie handleiding en stel jezelf voor op het forum.. http://www.oddchange.com/freewpc

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

albert nomden

Dutch Pinball Elite on Tour (3) Het wedstrijdflipperen in Nederland viert hoogtijdagen. Wie wil kan minimaal een keer per maand aan de bak. Toch zijn er nog flipperaars waarvoor dit niet genoeg is. Albert Nomden en Paul Jongma reizen onder de titel ‘Dutch Pinball Elite’ heel Europa af op jacht naar flipperprijzen. In deze reeks doen zij verslag van hun reizen. In deze derde aflevering een uitgebreid verslag van “Pinball Zelgi 2012” en het Swiss Open.

In Europa werden de beste en sterkst bezette toernooien tot nu toe gespeeld in Zweden en Nederland. De laatste tijd komen er echter steeds meer toernooien bij die ook de potentie hebben om door te groeien tot internationaal aansprekende toernooien. Zo werd in Zwitserland op 27 en 28 oktober het Swiss Open georganiseerd. Vorig jaar deden er voornamelijk spelers uit Zwitserland en directe omgeving mee. Dit jaar was wedstrijdleider Robert Sutter, zelf een bekende wedstrijdspeler, reeds vroegtijdig begonnen met het versturen van uitnodigingen naar bekende buitenlandse topspelers, waaronder ook de Nederlandse. Tevens had hij een wedstrijdopzet bedacht die verdacht veel leek op die van de Dutch Pinball Masters. Dit leidde ertoe dat dit keer ook spelers uit Nederland, Zweden, Frankrijk, Polen en Italië hun opwachting maakten. Vanuit Nederland reisden uiteindelijk Taco Wouters, René van Gool en ik zelf af naar Zwitserland.

Om het hele weekend nog iets aantrekkelijker te maken organiseerde Levente Tregova, de regerend Europees kampioen, op de vrijdagavond een toernooitje bij hem thuis, het zogenaamde Zelgi toernooi. Na een autoritje van ongeveer 10 uur arriveerden René en ik tegen 5 uur ’s middags bij Levente, net mooi op tijd om te beginnen met flipperen. Huize Tregova bleek klein maar fijn. In de woonkamer stonden een Star Trek TNG, een Wheel of Fortune en een Pinball Magic. Verder stonden in de kelder nog een Monster Bash, Lord of the Rings, Revenge from Mars, Tales of the Arabian Nights, Funhouse en een Corvette. Genoeg om ons een avond op te vermaken! Ook het eten en drinken was prima verzorgd. Voor 30 euro kon je zoveel krijgen als je wilde. Drinken was de gehele avond aanwezig en rond 8 uur was er tijd voor zelfgemaakte lasagne en goulash soep. Het smaakte uitstekend! Er waren 26 man aanwezig om mee te doen aan het toernooi. Alle grote namen uit binnen- en buitenland waren aanwezig. Het toernooitje werd (uiteraard) gespeeld volgens het Zwitsers systeem. Dit houdt kort gezegd in dat je elke ronde 1 tegen 1 op een kast speelt, waarbij je in principe tegen iemand speelt die op dat moment evenveel punten heeft als jij. Alleen speel je nooit twee keer tegen dezelfde tegenstander. Grootste voordeel is dat niemand voortijdig wordt uitgeschakeld en iedereen tot aan de finalerondes mee kan blijven doen aan het toernooi. Levente had zelf nog een element toegevoegd: elke eerste score die je op een kast haalde werd genoteerd. Zo kon je per kast een aantal kwalificatiepunten scoren. De scores van de 8 wedstrijdkasten werden bij elkaar opgeteld en hier werd ook een ranglijst van opgemaakt, naast de ranglijst van het gewone Zwitsers systeem dus. Beide ranglijsten werden aan het eind van de avond samengevoegd en de beste 7 spelers gingen door naar een finaleronde. Taco kwam een slechte start niet meer te boven en wist zich niet voor de finale te kwalificeren. René begon ook aarzelend, maar kwam steeds beter in zijn spel en eindigde uiteindelijk als vierde. Bij mij zelf zat het allemaal behoorlijk mee en ik eindigde dan ook als eerste in de kwalificatie. De finaleronde werd geheel gespeeld op Wheel of Fortune. Eerst speelden de nummers 5,6 en 7 uit de kwalificatie een

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

partij. De beste 2 gingen door. Vervolgens speelden deze 2 een partij tegen de nummer 4, tegen René dus. De winnaar van deze partij zou doorgaan naar de finale. René maakte met zijn laatste bal een achterstand van 10 miljoen goed en ging dus door naar de finale. In de finale trof hij de top 3 van de kwalificatie. Naast mijzelf waren dat de Pool Martin Janczyk en de regerend wereldkampioen uit Italië Daniele Acciari. Na bal 1 had René nog een voorsprong van 10 miljoen op de andere 3 spelers. Maar na bal 2 had Martin een stevige voorsprong genomen. In bal 3 wist ik echter nog net over zijn score heen te gaan, zodat de overwinning toch nog naar Nederland ging. Martin werd tweede en René derde. Bij Daniele zat het tegen en hij eindigde dan ook als vierde. Twee Nederlanders op het podium dus!

Het leek nog het meest op een oude fabrieksloods. Maar eenmaal binnen werd het stukken beter. Twee grote ruimtes met daarin ca. 35 wedstrijdkasten, een ruimte met daarin 7 kasten voor de classics, een kantine en een gang met daarin nog 2 recreatiekasten en een AC/DC voor een set the highscore wedstrijd. Meest opvallende aspect van mijn kant: alle kasten waren voorzien van ontspiegelde glasplaten. Prachtig om te zien! Ik weet dat ze niet goedkoop zijn, maar wat zou het mooi zijn als we die ook in ons clubhuis hadden! Er waren ruim 80 deelnemers. Deze waren in twee groepen verdeeld. Elke groep speelde opnieuw volgens het Zwitsers systeem. Van beide groepen gingen de beste 16 door naar de finaleronde van zondag, waarbij de top 8 de eerste ronde mocht overslaan. De top 4 mocht zelfs de eerste twee rondes overslaan. De groepen speelden

Het podium van Zelgi 2012: Martin Janczyk (2), Albert Nomden (1) en René van Gool (3).

Naast het hoofdtoernooi had Levente ook nog een extra wedstrijdje bedacht. De Pinball Magic was ingesteld op 4 ballen en iedereen mocht 1 poging doen om een zo hoog mogelijke score neer te zetten. Uiteindelijk wist ik ook deze wedstrijd te winnen met een score van bijna 1 miljard en zo had ik op deze avond 2 mooie trofeeën te pakken! Op de zaterdag was het dan tijd voor het hoofdgerecht: het Swiss Open. Dit kampioenschap werd gespeeld in Kollbrunn,een plaatsje even onder Winterthur. De locatie was van de buitenkant gezien niet erg aantrekkelijk.

steeds om en om, wat niet erg bevorderlijk was voor je spelritme. Taco speelde een zeer constante kwalificatie en eindigde dan ook als vierde in zijn groep. René begon ook erg sterk,maar verloor op het laatst een paar partijen, zodat hij als negende eindigde en dus net geen ronde mocht overslaan. Zelf had ik mijn kruit duidelijk reeds verschoten. Mijn spel leek nog het meest op het landschap om ons heen: hoge bergen, diepe dalen. Daar schiet je natuurlijk niet veel mee op en ik eindigde dan ook als 20e in mijn groep.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Gelukkig was er naast het hoofdtoernooi nog wel meer te doen. Er was ook een classics wedstrijd,waarbij je voor 1 frank per spel een poging kon doen op één van de 7 kwalificatiekasten. Je mocht zo vaak spelen als je wilde. Alleen de hoogste score per kast telde mee. Per kast waren er punten te verdienen, van 100 punten voor de topscore tot 1 punt voor de nummer 50. De beste 12 spelers kwalificeerden zich voor een finaleronde. René en ik hebben samen een paar pogingen gewaagd, maar het wilde niet erg lukken. We lieten het dan ook al snel lopen. Taco kwam nog tot de 18e plek, maar helaas ook niet genoeg voor de finale dus. Tevens was er nog een set the highscore wedstrijd op een AC/DC. Je betaalde 2 frank per spel en aan het eind van het weekend werd 80% van de inleg uitgekeerd aan de vier hoogste scores. Ik had deze kast voor dit weekend nog nooit gespeeld, dus dit was een mooie gelegenheid om hem een beetje te leren kennen. Heb helaas niet meegekregen wie dit uiteindelijk gewonnen heeft.

Taco speelde ondertussen zijn eerste partij tegen Andreas Borer uit Zwitserland. Nadat Andreas de eerste pot op World Cup Soccer enigszins gelukkig had gewonnen, lukte er bij Taco in de tweede pot op Star Trek TNG niet veel. Soms heb je zo’n potje, maar deze kwam op een erg ongelukkig moment. Ook Taco naar de verliezersronde dus. Het toeval wilde dat René en Taco daarin nu tegen elkaar moesten spelen. Op de AC/DC was René dit keer duidelijk de meerdere van Taco. Nadat René in de daaropvolgende ronde een mooie comebach had gemaakt op Getaway door in één multibal 200 miljoen goed te maken, moest hij daarna tegen Andreas Borer. Op de Attack from Mars was het verschil klein, maar miste René net dat ene schot voor Total annihilation. Ook voor hem was het daarmee einde verhaal. Maar met een gedeelde negende plek kon hij als enige van ons nog enigszins tevreden zijn.

In de kantine kon je tussendoor even rustig bijpraten of een beetje eten of drinken tegen voor Zwitserse begrippen redelijke prijzen. Een warme maaltijd zat bij de entreeprijs in en was beschikbaar van 15:00 to ongeveer 21:00. Je mocht zo vaak iets nemen als je wilde. Dat was uitstekend geregeld!

Daniele Acciari won uiteindelijk het hoofdtoernooi en Levente Tregova de classics. Maar toen waren wij allang weer onderweg naar huis, mede door de aanhoudende sneeuwval. Gelukkig bleken de wegen na Zwitserland weer gewoon goed begaanbaar.

Toen we aan het eind van de dag weer terug wilden rijden naar ons hotel wachtte ons nog een verrassing. Onze auto die van zichzelf al wit was, was nog een stuk witter geworden. Het had gesneeuwd en niet zo’n beetje ook. Aangezien we ook nog geen winterbanden hadden, werd het een erg voorzichtige rit naar het hotel. Zondagmorgen was het opnieuw erg wit. Wel een prachtig gezicht overigens daar in de bergen. Aangekomen op de wedstrijdlocatie mocht René direct aan de bak. De finaleronde was vergelijkbaar met het systeem dat wij gebruiken bij de Dutch Pinball Masters. René moest als eerste tegen een Duitse en won vrij gemakkelijk. In de tweede ronde moest hij tegen Martin Wiest uit Duitsland. Het werd een spannende partij, die Martin in de laatste en beslissende pot op Star Wars EP1 wist te winnen. Zo viel René terug naar de verliezersronde, waar hij een lokale Zwitser ontmoette op Tales of the Arabian Nights. Deze kast bleek erg lastig te bespelen, maar René was toch de bovenliggende partij.

Terugkijkend op het weekend overheerst ondanks de mindere prestatie bij mij toch een positief gevoel. Het was een uitstekend georganiseerd toernooi met een zeer aantrekkelijke wedstrijdopzet. Volgend jaar wil ik er dan ook graag weer naartoe. Wat verder opviel was het feit dat er in Zwitserland behoorlijk veel talent rondloopt. Onder hen ook een jochie van een jaar of 11. Heb met verbazing naar zijn spel staan kijken. Prima beukwerk, techniek zoals live catches en kastenkennis waren zeer prominent aanwezig. Als die blijft spelen, wordt het een hele grote. Verder ook een prima relaxte sfeer tussen de deelnemers onderling. We zijn het onderhand gewend, maar het blijft mooi om te zien dat er met veel respect voor elkaar wordt gestreden en dat er daarnaast ook voldoende ruimte blijft voor een ontspannen praatje met elkaar. Tot slot dank aan Edy Flammer, Robert Sutter en alle andere helpers die dit weekend mogelijk hebben gemaakt!

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

JAMMA EN EMULATION ARCADE CABINETS ARCADE CABINET SPARE PARTS RETRO USB ARCADE JOYSTICKS VOOR PC, XBOX, PLAYSTATION EN WII ARCADE JAMMA GAMES NEOGEO MVS CARTRIDGES

www.rastermania.be - info@rastermania.be Violetstraat 17, 2260 Westerlo, België

Flipperen in

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

n de Media

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

In de zomer van 1960 publiceerde het (in 1975 ter ziele gegane) Amerikaanse mannenblad “True, the man’s magazine” een lang interview met Harry Williams met als titel ‘Ungunchable Harry, King of the Pins’. De toen al 54-jarige Harry vertelde over de pioniersjaren van de pinball industrie. Henk de Jager heeft het blad in zijn flipper-archief en heeft het voor de Spinner lezers vertaald en bewerkt tot een serie in twee delen. In deze Spinner deel 1: The early years.

Ungunchable Harry, King of the Pins

The American pinball machine might still look like bagatelle if a genius named Harry Williams hadn’t come along to add blinking lights, jangling bells and an incorruptible little gadget called TILT by J.P Cahn (vertaald door Henk de Jager)

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

De Edison van de flipperkast Vrouwen wellicht uitgezonderd, is het de moderne flipperkast die ongetwijfeld de meest gevoelige snaar bij mannen raakt om wat kleingeld uit hun zakken te peuteren in ruil voor een beetje ontspannend vermaak. Onder een stortvloed van dubbeltjes en kwartjes is het ooit zo simpele knikkerspel uitgegroeid tot een apparaat dat het midden houdt tussen een kermiskraam en een computer. Achter deze opzichtige verlichting en moeilijke schakelingen steekt de eigenzinnige genialiteit van een op zijn zachtst gezegd kleine man van net even over de vijftig. Zijn naam is Harry Williams. Hij wordt beschouwd als de Edison van de flipperkast. Bijna iedere vondst in een moderne flipperkast ontsproot aan zijn vindingrijke geest: allereerst paste hij elektriciteit toe, toen rekende hij af met valsspelers door middel van het roemruchte “tilt” mechaniek en tot slot wist hij flipperkasten zó te bouwen dat het winnen van gratis spelen mogelijk werd. Zonder deze drie ontwikkelingen zou de flipperindustrie zich nog steeds in het stenen tijdperk bevinden.

JAI ALAI Door zijn inspanningen is Harry Williams nu de geslaagde zakenman die in zijn eigen Beachcraft heen en weer vliegt tussen zijn woning in Pacific Pallisades (een chique voorstad van Los Angeles) en zijn kantoor in Chicago: een extravagant directieonderkomen met kamerbreed hoogpolig rood tapijt, een zwart-wit bureau dat de ruimte vult van wand tot wand en een bijpassende witlederen sofa van dezelfde maat. Als we naar Williams’ welvaart van nu kijken kunnen wij ons moeilijk voorstellen dat hij in 1932 rondscharrelde in Zuid-Californië, niet wetend hoe hij aan lunchgeld voor de volgende dag moest komen. Als jongeman kwam hij naar Hollywood om er commercials te produceren, wat prima ging… tot in oktober 1929 de beurskrach kwam. Williams, een bespraakte 23-jarige, pas getrouwd, stond eensklaps op straat. Er moest een nieuwe baan worden gevonden. Hij las een advertentie waarin een wazig voorstel werd gedaan aan mensen “die graag $2,- per uur wilden verdienen”. Harry antwoordde er op en al snel kwam hij oog in oog te staan met de eerste muntautomaat die hij ooit had gezien. Een omslachtig apparaat met de naam “Jai Alai” (wat een Spaanse balsport bleek te zijn). De speler moest door het bedienen van hendeltjes een kurken balletje in een basket schieten. “Commercials, commercials?” snoof de Jai Alai verkoper hartgrondig. “Waarom wij geen commercials nodig hebben is dit: deze apparaatjes zijn zulke goede money-makers dat ze zichzelf verkopen. Je zult het zien”. De verkoper gaf Williams een handvol muntjes en zei “voel zelf maar eens hoe het werkt”. Terwijl Williams keer op keer

probeerde de techniek van het balletje schieten onder de knie te krijgen nam de verkoper wat afstand. “Het mooiste van Jai Alai” sprak hij enthousiast, “is dat het apparaat al het werk voor je doet. Je plaatst het in een winkel of melksalon en laat het munten slikken voor je. Jai Alai trekt zoveel mensen aan dat er winkel eigenaren zijn die jou een extraa tje geven wegens de grote hoeveelheid klanten die je bij ze naar binnen lokt. Deze kastjes brengen genoeg geld in het laatje om de huur- en energierekening te betalen. Je komt gewoon af en toe langs om de geldbak te legen. Jai Alai is als aas waarmee je vis vangt”. Zich al gouden bergen voorstellend mompelde Williams dat hij wel het alleenrecht voor Los Angeles en omgeving wilde nemen. “U bent,” jubelde de verkoper, “een man met vooruitziende blik, meneer Williams. Ik kan u de exploitatie in Los Angeles aanbieden voor $17.000,- cash”. Uiteindelijk kocht Williams vijf kastjes voor $100,- per stuk, een transactie die een zware aanslag was op zijn schamele bezit. Dit betekende het einde van Harry Williams’ loopbaan in de filmindustrie. Eigenlijk was het zo goed als het einde van Harry Williams zelf. In plaats van Williams te betalen om vooral maar een Jai Alai in hun zaak geplaatst te krijgen, vroegen de aspirant klanten de helft van de opbrengst voor het mogen neerzetten van zo’n kastje. Bovendien was het niet eenvoudig goede locaties te vinden. De beste zaken waren al voorzien door andere ijverige automaten exploitanten. Williams zette zijn eerste Jai Alai in een ijssalon die werd gedreven door een magere, zwijgzame man die zó het platteland ontvlucht leek te zijn. Na een dag of drie spoedde Williams zich weer naar de ijssalon om te zien wat zijn kastje had ingenomen. De salon binnenstappend lachte Williams maar eens vriendelijk naar de stille ijsverkoper, haalde met een elegante zwaai zijn sleutel tevoorschijn en opende de geldbak. Het bevatte zeven eenzame stuivers en één valse munt. “Wat is er mis aan dit spelletje?” vroeg Williams aan de ijscoman achter zijn toonbank. “Kweenie…” zuchtte deze, “Kdenk dat de mensen geen geld over hebben om een balletje in een mandje te frommelen. Geef mij mijn helft nu maar, vriend”. Williams gaf hem alle zeven stuivers en stak het valse muntje in zijn zak. Ontgoocheld liep hij de zaak uit. Op dat moment realiseerde hij zichzelf dat hij een miskoop had gedaan, en niet zo weinig ook! In plaats van $2,- per uur voor hem te verdienen bracht een Jai Alai met moeite $2,- per dag op, waarvan de helft ook nog eens aan de klant moest worden afgestaan. Williams rekende snel uit dat er met zulke omzetten nog een lange weg was te gaan voordat hij zijn investering terug zou hebben verdiend, om maar te zwijgen van een beetje winst. Maar er was geen uitweg, Williams bleef trouw zijn rondes maken om de schamele opbrengsten te incasseren, nauwelijks voldoende om zijn huisbaas te kunnen betalen. Hoe zwaar het ook was en hoe langer Williams zich langs zijn klanten worstelde, hoe meer hij er in geloofde dat er een gouden toekomst lag voor een spelletje dat spelers de kans zou bieden hun zorgen te vergeten en wat afleiding te bieden voor enkele centen. Het punt was, zo bedacht

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

hij, het juiste soort spel te vinden. Op een ochtend toen Williams in een drogisterij bezig was een weigerende Jai Alai te repareren, kwam de eigenaar van de zaak op hem afstormen. “Harry,” riep hij, “ik heb net een idioot apparaat gezien bij die andere drogist aan de overkant van Hollywood High! Een honkbalspel met geldinworp! Ze staan er echt in de rij om een keertje te kunnen spelen!” Met de nodige scepsis ging Williams er naar toe. Het bleek waar te zijn. Strak tegen de muur stond een log meubel waarin een miniatuur honkbalveld was te zien, compleet met een team van metalen poppetjes.

in een lunchroom tegenover de Universal Studio’s in Hollywood. Hoewel mooi gebouwd, was het niet veel meer dan een aflopend bord waarin spijkers waren geslagen. Maar het was niet het uiterlijk van het kastje dat Williams zorgen baarde, het was het feit dat de deur van de lunchroom niet meer dicht kon door de lange rij volwassen kerels die allemaal popelden hun muntjes in de Wiffle Board te gooien. Die avond vertelde Harry aan zijn vrouw Geneva over het nieuwe spelletje. “Ik kan er met mijn verstand niet bij dat volwassen mensen hun geld stoppen in een raar ding als dat”. Maar meer en meer Whiffle Boards doken op en Williams begreep dat het soort spel dat hij in gedachten had toen hij All American Baseball kocht nu écht werkelijkheid was. Al snel stonden door het hele land mensen in de rij om op Whiffle Board te kunnen spelen. De enigen die bij Harry Williams in de rij stonden waren schuldeisers. Hij worstelde voort met zijn All Americans zo lang hij kon. Dan, op een avond, zei hij: “Geneva, we gaan zelf automaten bouwen. Deze pinball kastjes zijn de toekomst en werken zo eenvoudig dat een kind ze kan maken”. Hij huurde een verkrotte werkplaats en timmerde ’s avonds kastjes in elkaar om ze de volgende dag naar drogist of melksalon te brengen om te zien of ze aansloegen bij de spelers. Hoewel opgejaagd door schuldeisers, en dagelijks geconfronteerd met hogere kosten voor levensonderhoud, lukte het hem maar niet om met een ontwerp te komen dat een écht groot succes werd.

Een stuk of zes mannen stonden ongeduldig in de rij op hun beurt te wachten om de gietijzeren poppetjes hun home-runs te laten maken. Dit was precies wat nodig was om het enthousiasme van Williams weer te doen oplaaien. Dat werd al snel een stuk minder toen hij de verkoper van die “All American Baseball” had getraceerd. Ze kostten maar liefst $600,- per stuk… Hoewel hij al zijn spaargeld in de Jai Alai’s had gestoken wist Williams de verkoper er toch toe te bewegen hem tien apparaten op krediet mee te geven.

Whiffle Board Harry Williams had zijn $6.000,- schuld amper afgelost toen een nieuw kastje de markt veroverde: “Whiffle Board”, van een fabriekje in Youngstown (Ohio). Dit kastje wordt nog steeds beschouwd als de voorloper van de flipperkast. Met deze nieuwe concurrentie was Williams weer terug bij af. Williams zag de Whiffle Board voor het eerst

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

CONTACT Hoe anders is het nu als hij er na al die jaren over spreekt. Een druk klein mannetje in een geel zijden overhemd, achterover leunend in zijn luxe kantoor, zijn massief gouden ring glanzend in het gedimde licht. “Ik herinner me dat ik meestal in een blauwe overall werkte en mijn ontwerpen maakte op grote vellen groen papier. Als ik eenmaal bezig was leek het wel of mijn ontwerpen vanzelf op het papier verschenen. Er kwam een goed idee bij mij op: eigenlijk moesten de ballen niet zomaar naar beneden rollen, maar moest er wat onverwachte actie aan worden toegevoegd. Misschien kon ik ze weg laten springen door kleine elektro-magneetjes (spoelen) te gebruiken. De vraag was alleen: waar vind ik die? Opeens schoot mij te binnen dat er naast mijn werkplaats een klein fabriekje was gevestigd waar ze iets als elektrische apparaten maakten. Ik stapte binnen met mijn tekening en vroeg aan de eerste knaap die ik er zag of hij wist waar ik elektro-magneten kon krijgen”. De knaap begon te lachen: “kijk eens in deze stellingkast meneer, die ligt helemaal vol met wat u zoekt. We noemen het solenoids (holle spoelen)”.

Harry Williams noemde zijn nieuwe elektrische kastje “Contact”. Stonden de oude kleine 1-cents kastjes meestal op de toonbank, Contact stond op eigen poten en had een inworp van 5 cent. De drogist op La Brea Street in Hollywood kreeg de primeur om Contact te mogen testen. In die tijd was Williams bevriend met Fred McClellan, een fabrikant van auto carburateurs die op zoek was naar andere producten om te maken. Samen plaatsten ze de eerste, handgemaakte, Contact in die drogisterij en bleven op afstand kijken wat er ging gebeuren. Het duurde niet lang of iemand schoof de eerste stuiver in het kastje. Zijn mond viel open toen de bal, door de spoelen, over het speelveld vloog. Williams en McClellan keken toe hoe de ene klant na de andere binnen kwam stappen om te zien wat er gebeurde. Al snel was het of de spelers zelf gemagnetiseerd waren: er verzamelde zich een hele drom mensen rondom het apparaat. Die avond, na sluitingstijd van de drogist, maakte Williams de

geldla van het kastje open. De munten stroomden over de rand van de la. “Ik denk,” zei McClellan terwijl hij een stapel stuivers uit de geldla pakte, “dat we dit machientje van jou in productie moeten nemen”. Het zat Harry Williams nu eens mee. McClellan kocht de rechten om Contact te mogen fabriceren, plus een royalty aan Williams voor iedere geproduceerde machine. Er werd een verkooppunt geopend aan Pico Street waar vandaag de dag meerdere automatenbedrijven zijn gevestigd. Bovendien werd afgesproken dat Williams nieuwe ideeën voor pinballs zou uitwerken. McClellan begon met het bouwen van tien Contact machines per dag die werden verkocht voor $75,- per stuk. Door iedere spoel ook nog een bel te laten activeren, weer een idee van Harry, verdubbelde de verkoop al snel. Het bedrijfje stelde echter niets voor vergeleken met de grotere pinball fabrieken die in Chicago waren opgericht. Die konden zonder veel moeite 1200 pinballs per dag bouwen. In het voorjaar van 1934 namen Williams en McClellan Contact mee naar de grote jaarlijkse speelautomaten vakbeurs in Chicago, met de hoop dat één van die grote concerns hun kastje wel wilde bouwen op royalty basis. Toen de beurs sloot hadden Williams en McClellan meer opdrachten in hun zak dan ze ooit konden bouwen. Hun klapperende spoelen en rinkelende bellen betekenden de doodsteek voor de gewone mechanische pinballs, en iedere grote fabrikant in Chicago begreep dat. Het beste royalty aanbod kwam van Ray Maloney, directeur van de Bally Manufacturing Company, een pinball gigant. Hij bood Williams $6,30 per stuk voor de fabricage rechten om er 10.000 te mogen bouwen, plus nog een royalty van $1,50 per stuk voor Harry Williams persoonlijk. Met dat geld al zo goed als in zijn handen en zijn naam voor eens en altijd gevestigd in de industrie, nam Williams de eerste trein westwaarts naar huis, onderweg bedenkend wat voor fabriek hij kon opzetten met $15.000,-. Onderweg, in Albuquerque, werd hij ruw uit zijn dagdroom gewekt. McClellan had een telegram gestuurd: de zaak met Maloney ging niet door. Williams zag zijn $15.000,in rook opgaan. Hij maakte dat hij uit de trein kwam en nam de eerste trein terug. Toen hij in Chicago aankwam wachtte McClellan hem op en vertelde hem dat zij Contact beter zelf konden fabriceren. En zo geschiedde: McClellan verkocht 23.000 Contacts, totdat het publiek was uitgekeken op het spelletje. Williams toog weer westwaarts, nog steeds hopend dat hij vanuit Los Angeles zijn pinball bedrijf kon runnen. Hij bouwde er twee aardig verkopende modellen: “Action” en “Signal”. Samen met het binnenstromende royalty geld van Contact was dat voldoende om uit zijn geldzorgen te komen. Niemand kon toen vermoeden dat Harry Williams op het punt stond een volgende belangrijke uitvinding op pinball gebied te doen.

In de volgende Spinner deel 2 van dit verhaal: “The invention of Tilt and Free Play”.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

JULES REIVERS

Technische workshop

Elektronica in de flipperkast voor beginners Het was nog vroeg, 10 uur, op zaterdagochtend 15 september bij het clubhuis. Zo’n 20 mensen hadden zich ingeschreven voor de technische workshop van Rob Willemsen.

Nadat het eerste bakje koffie was genuttigd, begon Rob met zijn presentatie. Zoals we van Rob gewend zijn, had hij alles tot in de puntjes voorbereid. Er hoefde geen aantekeningen gemaakt te worden, want Rob beloofde een samenvatting te sturen per mail. En inderdaad, bij thuiskomst rolde er een schitterende samenvatting binnen via de mail! Rob begon z’n verhaal met de uitleg over stroomkringen, wisselstroom, gelijkstroom en de verschillende elektronische componenten als weerstanden, diodes, condensators en dergelijke. Bij alles wat hij vertelde had hij een mooi praktijkvoorbeeld gereed om zijn verhaal te verduidelijken. Hierna was er aandacht voor de meer flipperkast gerelateerde zaken: Hoe stuurt de CPU een flasher of spoel aan? Er kwamen redelijk veel vragen van de deelnemers en Rob beantwoordde ze één voor één.

Na de pauze stond het onderwerp “Hoe meet ik...” op het programma. Niet geheel onbelangrijk en zeker handig. Rob legde haarfijn uit hoe je met behulp van een multimeter diverse onderdelen, zoals voedingen en spoelen kunt testen op functionaliteit. Vooraf had Rob gedacht dat we wellicht in tijdnood zouden komen, maar om 11.45 uur kwam er een officieel einde aan de workshop. Na een hartelijk applaus van de deelnemers beantwoordde Rob nog enkele vragen. Ondertussen waren de voorbereidingen voor het teamtoernooi in volle gang, waarover elders in deze Spinner meer! Rob, nogmaals bedankt voor de workshop en hopelijk mogen we nog eens gebruik maken van je expertise voor een vervolg!

Rob Willemsen heeft een ademloos publiek tijdens zijn workshop.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

JULES REIVERS

NFV Teamtoernooi

15 september in het NFV Funhouse Na de technische workshop van Rob Willemsen was het tijd voor het NFV Teamtoernooi! Maar liefst tien teams hadden zich ingeschreven voor dit toernooi. Helaas moest het Dutch Pinball Team zich wegens ziekte van één van de teamleden op het laatste moment afmelden.

Met negen teams werd er dus gestart aan de kwalificatierondes. Als snel bleek dat een match (bestaande uit drie partijen met vier spelers) best wel lang duurde en dat we wellicht in tijdnood zouden kunnen komen. En inderdaad, dat zou achteraf ook het geval zijn, maar dat mocht de pret niet drukken. Rond de klok van vijven waren dan eindelijk de halve finalisten bekend. Het Belgische team “De Belgen” en de “Amsterdam Pinball Masters” plaatsten zich voor de halve finales, maar bij deze halve finalisten zaten ook zeker enkele verrassingen zoals de “Pinball Dragons” en “The Outsiders”. In de have finales troffen “De Belgen” de “Amsterdam Pinball Masters”. Uiteindelijk bleken de Amsterdammers net een maatje te groot voor onze zuiderburen. In de andere halve finale, de finale van de underdogs, moesten “The Outsiders” uiteindelijk hun meerdere erkennen in de “Pinball Dragons”.

De finale tussen de Amsterdammers en de Dragons verliep uitermate spannend. Uiteindelijk behaalden de “Amsterdam Pinball Masters” (Martijn van Aken, Martijn van Amsterdam, Brenn Oosterbaan en Tom Loomans) een nipte 14-13 overwinning! Inmiddels stond de klok op 20.30 uur! Het toernooi was “maar” 2,5 uur uitgelopen. Dit was een leerschool voor de organisatie. Bij een volgende uitvoering wordt de opzet van het toernooi nog eens kritisch bekeken. Alle deelnemers bedankt voor jullie deelname. Het was een geweldig toernooi. Nog een speciaa woord van dank voor Arie Pijl die de catering die dag verzorgde. Door de uitloop van het toernooi heeft ook hij overuren gedraaid. Kortom, het NFV Teamtoernooi: voor herhaling vatbaar! Tot volgend jaar!

Het podium van het teamtoernooi. Links “De Belgen” (3), in het midden “De Amsterdam Pinball Masters” (1) en rechts “De Dragons” (2).

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

ronald klappe

De NFV en social media 2012 is het jaar van de Social Media en ook de NFV kan natuurlijk niet achterblijven. Ronald Klappe, lid sinds begin dit jaar, pakte de handschoen op en zorgde samen met onze voorzitter Winfred voor aanwezigheid op Facebook en Twitter.

Eerst maar eens heel soci(a)al voorstellen. Mijn naam is Ronald Klappe en ik ben 31 jaar, woon samen met Marijke, en sinds 3 oktober jl. zijn wij de trotse ouders van Wende. Ik werk op dit moment voor de VVV in Zwolle die helaas gaat sluiten vanaf 1 januari 2013. Daarnaast werk ik ook nog een paar dagen bij KennispuntOost, waar ik me voornamelijk bezig houd met de social media van de gehele provincie Overijssel. Hier heb ik een rol als kartrekker en probeer ik met mijn ervaring en enthousiasme de toeristische streken van Overijssel te voorzien van tips en trucs om hun social media kanalen nog beter te gebruiken en te benutten. Sinds eind januari ben ik lid van de NFV, sommige leden zullen mij verder kennen uit het geweldige boek ‘No Balls, No Glory!’ van Jim of zullen mij tegen zijn gekomen tijdens een RFT, clubhuisdag of Funhouse Friday. Ook post ik zo af en toe wat op het forum. Op het moment dat ik bij de NFV kwam viel het me op dat er eigenlijk niks werd gedaan met Social Media en ik vond dat jammer. Slechts een aantal dagen lid dacht ik: ‘Waarom zou ik hier niet gelijk op inspringen?’. Dus ik plaatste een berichtje op het forum, en een aantal dagen later zat ik met Winfred, onze voorzitter, aan de telefoon. In een leuk telefoongesprek, waarin ik gelijk een goed beeld kreeg van de vereniging, hebben we afgesproken tegelijkertijd met de lancering van de nieuwe website actief social media te gaan gebruiken. Zoals de meesten van jullie zullen weten is de nieuwe website ondertussen een aantal maanden online, en zijn we reeds enige tijd bezig om Twitter, maar vooral ook Facebook actiever in te gaan zetten. Samen met Winfred probeer ik op Facebook een leuke community te creëren waar je lekker relaxed over

flipperen kan praten. Zo kan je bijvoorbeeld reageren op berichten van de NFV die in de pers verschijnen, je mening geven over een oude/nieuwe flipperkast, een update van The Matrix zien, update van een nieuwe Pinball Arcade (app) tafel die uitkomt. Dus eigenlijk flipperen in de breedste zin van het woord. We hebben ook een Twitter account (@nfvpinball): daar plaatsen we alle Facebook updates door en ook evenementen en artikelen die we in 140 tekens kunnen delen met jullie. De hoofddoelstelling van de NFV is dat we met behulp van social media, meer bezoek krijgen op de NFV website. Daarnaast neemt door de inzet van social media, onze vindbaarheid in Google toe: dit leidt ook tot meer bezoek. En uiteindelijk levert meer bezoek, potentieel ook meer leden op. Mijn persoonlijke doelstelling is om natuurlijk zoveel mogelijk relevante likes voor onze pagina te krijgen en veel volgers te krijgen op Twitter. Daar wil ik minstens vijf nieuwe leden uit werven de komende maanden. Ook vind ik het belangrijk dat er over ons gepraat wordt op Facebook. Bovenin fanpagina’s op Facebook staat “zoveel mensen vinden dit leuk” en daarnaast zie je “praten hierover” De “praten hierover” worden berekend door middel van hoeveel likes en comments je krijgt op updates die je plaatst op de Facebookpagina. Om dat voor elkaar te krijgen zullen we regelmatig leuke updates op onze Facebookpagina plaatsen. Updates waarin we graag willen weten wat jullie ervan vinden, want dat is natuurlijk de hele gedachte achter Social Media: samen en in het openbaar praten over deze mooie hobby. Daarmee kunnen we meer mensen enthousiast maken voor onze vereniging. Twitter is een mooi medium om mensen die flipperen al leuk vinden te

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

benaderen en te volgen. Zo zijn ze op de hoogte van ons bestaan. Het mooiste is natuurlijk als ze ons gaan terug volgen en daarna lid worden. Ook Social Media is ‘hard werken’ en via die weg onze vereniging promoten hoort er ook zeker bij. Ook al hebben we een hobby die haar hoogtepunt kende toen internet nog in de kinderschoenen stond. Als vereniging moet je daar ook op inspelen en kom je met alleen een mooi foldertje niet meer weg, vind ik. Mocht je nog mooie ideeën hebben die wij kunnen gebruiken op Social Media-gebied dan hoor ik dat natuurlijk graag. Je kunt me altijd aanspreken zowel in het echte leven als op Social Media.

Quote van Gerrit Hurkens is lid en volgt ons op Facebook en Twitter, op de vraag waarom hij ons volgt antwoord hij “Omdat dit de makkelijkste manier is om op de hoogte te blijven van alles omtrent de leukste vereniging van Nederland” Duidelijk dan dit kan ik het niet verwoorden. Dus duik achter je computer en volg/ like ons snel. Twitter NFV: @nfvpinball en mijn persoonlijke is @ ronaldklappe Facebook: www.facebook.com/nfvpinball

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

BAS VIS

Operatie Wormerland: De derde veilingronde In september 2011 nam de NFV een collectie van 25 flipperkasten over. Er zijn in totaal acht kasten aan de NFV collectie toegevoegd. De overige kasten boden we via veilingen aan NFV leden aan. Op zaterdag 17 november 2012 was de derde en tevens laatste ronde van de veilingen. Omdat we wat extra ruimte wilden realiseren, was er tegelijkertijd ook een veiling van liefst 18 EM en early SS kasten. De opbrengst van de veiling was heel mooi: ruim 5000 Euro. Zaterdag 17 november 2012: 3e veilingronde Aan het begin van de veilingdag was al duidelijk dat alle kasten een nieuwe eigenaar zouden krijgen: op elke kast was namelijk een bod uitgebracht dat minimaal gelijk was aan de vraagprijs. Het aantal biedingen was niet zo hoog als bij de vorige veilingronde. Leuk voor de bieders: Joeri Stroobants had spijt dat hij niet direct de bestelwagen had meegenomen voor zijn Getaway en Taco Wouters dacht al na over het combineren van het transport van zijn nieuwe aanwinst (Batman Forever) en het spelen van de RFT finale in december. Na een laatste veilingronde om 16.00 uur waren dit de eindresultaten: Kast Partij aankoop Batman Forever Elvira & the Party Monsters F-14 Tomcat Frankenstein Highspeed II / The Getaway Heavy Metal Party Animal

minimum veilingprijs

gerealiseerde veilingprijs

700 300 400 600 800 300 300 3.400

775 535 400 625 850 395 365 3.945

de collectie waren met name de EM-kasten en early SS-kasten oververtegenwoordigd. Reden voor veiling van totaal 18 kasten, waaronder een paar van de medehuurder van het NFV Funhouse, Ad Jonker. De afweging was eenvoudig: het is beter dat deze kasten naar liefhebbers gaan dan dat ze in het NFV Funhouse op hun rug blijven staan… Op deze veilingdag waren het vooral de liefhebbers van deze oudere kasten die een kijkje kwamen nemen. Misschien ook wel omdat de vraagprijzen relatief laag waren: vanaf 25 Euro. Sommige kasten waren niet compleet (bv. een missende kopruit), maar dat bleek niet zo’n euvel. De koper van de Flip Flop kon zich bijvoorbeeld direct melden bij een andere NFV-er die nog een kopruit en onderdelen over had. Voor deze 18 kasten was de vraagprijs 750 Euro, de uiteindelijke opbrengst was ruim 1300 Euro. De bieders waren vooral liefhebbers die nu voor de winter een leuk project hebben. Jan Izaks nam direct de Nip It mee en voor Ronald Blom wacht de Supersonic. Ariën Albertsma ging naar huis met de Eager Beaver. Die had een gebroken kopruit, maar dat vindt Ariën nu juist een leuke klus. En daar lezen we dan hopelijk in het voorjaar het verslag van…

De totaalopbrengst voor de veilingen van de kasten uit de partij aankoop kwam daarmee iets boven de 15.000 Euro uit. De aanschafprijs van de partij was 11.500 Euro en de kosten van transport, opslag en onderdelen bedroegen ca. 2.000 Euro. Dat betekent dat de eindbalans heel positief is: een leuk overschot (ca. 1.500 Euro) en acht kasten ‘gratis’ voor de NFV: Pinball Magic, Flintstones, Dr. Who, Jurassic Park, Whirlwind, Star Trek (DE), Batman (DE) en Embryon. Met veel dank aan de vrijwilligers die hebben geholpen om dit mogelijk te maken! In één van de volgende Spinners waarschijnlijk de epiloog van Operatie Wormerland, want dan gaan we kasten van Marga & René, die tijdelijk onderdak hadden bij de NFV, terugbezorgen. Resultaten veiling van kasten uit de NFV collectie Aansluitend bij deze veiling gingen ook een heel aantal NFV-kasten ‘onder de hamer’. De NFV mikt op een eigen collectie van 100 kasten, verdeeld over alle generaties. In

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

De allernieuwste

flippers staan bij

GAME-XL

Wij hebben regelmatig tweedehands / nieuw gebruikte flipperkasten in de verkoop. Bel ons voor de meest recente voorraad.

Game-XL Friezenstraat 3, 5249 JT Rosmalen T +31 (0)73 5222264, F +31 (0)73 5222287 www.game-xl.nl, E-mail: info@game-xl.nl

Dennis van de pas

The Matrix Project

De evolutie van een Johnny Mnemonic Elders in deze Spinner hebben jullie al een uitgebreid artikel kunnen lezen over de ombouw van een Johnny Mnemonic tot een The Matrix flipperkast. Gerard van de Sanden en Sascha Voskuil hebben zich met name bezig gehouden met de hardware (speelveld, cabinet, toys) en Dennis van de Pas heeft de software compleet herschreven mbv PROC. In dit artikel zijn verhaal.

Wat voorafging De Demolition Man on Steroids (DMoS) was eigenlijk een eerste try-out om te kijken hoe het PROC bord (samen) werkt met een flipperkast. De DM was volgens mij de vierde kast die ik kocht en al vrij snel had ik het gevoel dat hier meer in zat. Ik vond het een snelle kast, maar die “modes” op de Claw en de beloning voor het schieten van combo’s was allemaal wat te licht uitgevoerd. Het was dan ook een logische stap om deze kast te PROC-cen en de nodige ervaring op te doen. Na het voltooien ervan was ik eigenlijk van plan om, als tussenstap, mijn Terminator 2 te PROCcen om daarna als uiteindelijk doel een kast volledig te transformeren. Ik had naar de EXPO in Chigaco al de nodige DMD animaties voor de T2 gemaakt en de nodige opbouw al geprogrammeerd, toen Gerard en ik tijdens onze trip naar Chigaco definitief besloten om de Johnny om te bouwen naar zijn jarenlange droom, een The Matrix. In het begin had ik nog de illusie om zowel de T2 als de Matrix naast elkaar op te bouwen, maar dat plan raakte al snel in de ijskast. Ik kon zijn JM uiteraard lenen, waarna we de ombouw zouden gaan doen. Echter zijn enthousiasme over de Johnny deed mij al redelijk snel besluiten om zelf een JM

aan te schaffen. Sowieso leuk omdat ik de kast slecht kende, maar ook gezien de technieken die Gerard me op de kast gedemonstreerd had; ik was toch wel heel benieuwd geraakt naar de ‘backflip’ flipperstijl’, iets waar de JM zich het beste voor leent. Bijkomend voordeel, ik kan programmeren terwijl Gerard druk aan de slag kan met het ombouwen. Al met al winnen we dan al snel een half jaar.

DMD Tijdens de kerstdagen ben ik gestart met de eerste regels programmeerwerk. In plaats van met de spelregels te beginnen, besloot ik te beginnen met de DMD animatie. En dan niet de filmpjes, maar de cijfers/score. Wat is een Matrix kast zonder vallende cijfers... Uiteindelijk zijn er vijf verschillende animaties uit naar voren gekomen. Van vallende score, naar vallende individuele cijfers uit de score. Verschuivende en wisselende cijfers en fade-in/ uit animaties. Alles realtime, dus bij het scoren van punten verander t de sco re op dat moment ook mee. Te c h n i s c h gezien een aardige uitdaging, daar de score in het midden wordt uitgelijnd, maar varieert van 0, naar 1000, 10000 tot 99.999.999.999 (net geen 100 miljard) en dus verschillende lengtes heeft en (meerdere) scheidingstekens bevat. Daarnaast wilde ik meer info in het scherm hebben, zeker omdat de JM lay-out zo’n snelle lay-out heeft. In dit geval een

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

bovenste en onderste balk met daarin het aantal spinners tot lock-mode voor multiball, het aantal combo’s tot mode-ready, de score-multiplier (hoe meer combo’s op rij des te hoger de basisscore voor een ramp, target, etc) en welke speler met welke bal bezig is. Van het een komt dan het andere, deze balk wisselt in multi-player met de score van de alle spelers.

Belletje naar Ome Geer om langs te komen en e.e.a. uit te proberen. Een mode maken is één, maar een beleving maken is toch wat anders. De mode blijkt inderdaad lekker lastig, maar niet frustrerend. The Big One met een Big Smile, mission accomplished! …We have done it Trinity, we found him…

Na ruim 3 weken experimenteren, was ik tevreden met het resultaat. In de staart van januari de basis benodigdheden aan het framework toegevoegd. Het benoemen van alle switches, lampjes, ballsaver, etc.

De rules Tijd om ‘The Big One’ eens uit te nodigen om het over de rules te hebben en dus ook de benoeming van de inserts. Alle beslissingen die we hierin nemen zullen cruciaal zijn. Gelukkig blijken we op dezelfde lijn te zitten en op de een of andere manier hebben we een (onderbewust?) vertrouwen in elkaar en in het project. Je kunt het ook kinderlijke onschuld noemen. Maar waar ik van nature nogal berekenend ben en, als ik zo vrij mag zijn, Gerard van het “standje voorwaarts, de rest kunnen we toch wel oplossen?” is, denk ik dat we elkaar aardig in evenwicht houden: De basis goed plannen en daarna de creatieve zondvloed.

Het lijkt erop dat bij Gerard het besef er is dat er potentie in het project zit en dat het er na al die jaren eindelijk van gaat komen. Nu is het zijn beurt om stappen te maken. Gelukkig zit Gerard niet stil en houdt me op de hoogte van de vorderingen. Druk met de airbrusher in overleg en de eerste foto’s druppelen langzaam binnen. Het project is voor het eerst een echte two-man-show. Eind maart is het wel duidelijk; ook Gerard is serieus om dit project van A naar Z te brengen. Zoals het in het leven gaat is het 30% inspiratie en 70% transpiratie, waarbij de meeste mensen het na de eerste 30% - ondanks alle goede bedoelingen - wel voor gezien houden en de discipline om na het werk weer ‘aan het werk te gaan’ niet kunnen volhouden. Voor mij het signaal om de overige honderden uren te gaan investeren. Twee mannen met een missie. …Anything is possible…Free your mind.

…You have to let it all go Neo, fear, doubt and disbelieve…

NebuchadnezzaR Februari is de maand van de eerste mode. Intussen de film een stuk of vier keer gezien en opgeknipt in zo’n 500 geluidsen effect samples. De eerste mode wordt de NebuchadnezzaR. Hier zal de hand in gebruikt worden en de eerste unieke feature; het doodleggen van de bal op de flippers om de mode uit te spelen. Voor de Wizard mode, The One, dienen alle modes overigens ook uitgespeeld te worden. Sascha had ons al gewaarschuwd voor de hand. In exploitatie is het een gruwel en ook in de thuissituatie is het niet het meest betrouwbare object. Maar dat zijn meestal niet de dingen die je tegen mij moet zeggen…Al met al denk ik dat het perfectioneren van de werking van de hand 30 uur aan tijd heeft ingenomen en gedurende het traject meerdere keren is aangepast. Maar het gezicht als de bal erdoor wordt opgevangen en automatisch wordt weggebracht blijft tof om te zien en zorgt voor de paar kleine rustpuntjes in het verder zo razendsnelle spel. De NebuchadnezzaR mode... wat een uitdaging was dat! Eerst de hand, waarbij de nodige zekeringen zijn doorgebrand. Daarna drie levels om te behalen alvorens de mode compleet te krijgen. In elke situatie bepalen of en hoe de mode beëindigd is: Door een drain, door de timer of door een ‘cheat’. O ja, en ook indien alle doelen behaald zijn natuurlijk. De eerste lampshows gemaakt, dus templates maken en dan testen, timing aanpassen, testen, aanpassen, sound effecten maken, aanpassen, timing aanpassen, testen… eindelijk gelukt.

Neo Vanuit mijn ervaring met de DMoS had ik besloten om eerst de modes te programmeren en pas later het overige spel. Dit maakt het testen wat makkelijker v.w.b. het verhogen van scores, zodat je (ook) hieraan kan zien wat de effecten zijn van het raken van een (combinatie van) switches. Ik besluit de Neo mode te gaan doen. De belangrijkste multiball van het spel. Ook hier drie levels te bevestigen met drie super jackpots. Echter eerst eens wat experimenteren met geluiden. De scene waarin Neo voor het eerst de Matrix in gaat om hem los te krijgen uit zijn cocon is de basis. Dozer zegt ‘Lock, I got him’, perfect voor de derde lock welke wordt gemaakt in de handpopper. De overige twee locks zijn nl virtueel en razen door de rechterloop. Daarna het effect van Neo die een schreeuw maakt gevolgd door de Multiball call uit de Tales of the Arabian Nights. Ik hou wel een beetje van verwijzingen en aangezien ik de TOTAN zelf nog bezit, vind ik het wel een leuke feature, naast het feit dat het heel lekker pakt. Nu opvullen met geluidseffecten en we hebben een toppie multiball intro. Op naar de kast, flasher- en lamp animaties eronder en weer aanpassen, timen, aanpassen, timen. Zo is het 20.00 uur, zo is het 0:00 uur. Oeps, morgen natuurlijk weer werken, morgen maar weer verder. In de Neo mode bouwen de popbumpers op naar de jackpot value. De diverter naar de popbumpers staat dan ook open. De bal uit de handpopper wordt als eerste in het spel gebracht en valt al direct boven de jetlanes. De tweede bal komt uit de trough en die wil Gerard knalhard uit de rechterloop naar de flippers hebben, dus divertertje weer even dicht

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

en weer open voor de derde bal, welke ook uit de trough komt. Paar keer testen en jawel, hier komen de eerste grote uitdagingen. De bal wordt niet altijd door de hand opgevangen. Soms raakt de bal de handswitch wel, soms ook niet. Oftewel drie mogelijkheden hoe de mode uiteindelijk te starten. Jammer joh, soms valt de bal ook terug in de handpopper en met een beetje pech valt hij precies achter de droptarget en blijft hij hier achter liggen. Vijf mooie uitdagingen die moeten worden opgelost alvorens de twee ballen uit de trough in het spel gebracht mogen worden. Na het behalen van de opdracht in één van de drie levels dient het level te worden afgesloten met een super jackpot op de rechterloop in de handpopper. De bal wordt naar de matrix gebracht en het volgende level begint. Nu wil de bal hier dus ook wel eens afketsen en terug op het speelveld belanden, dus ook hier weer alle scenario’s doorlopen en bepalen wat er wanneer moet gebeuren. Maar wanneer eindigt de multiball eigenijk, bij een drain van de ballen op het speelveld? En als er nu een super jackpot is gemaakt waarbij deze bal op het mini speelveld ligt? De mode beëindigen betekent in dat geval een vervolg van het normale spel met in ieder geval twee ballen.... en dat wil ik niet. Alle modes moeten worden afgerond om het eindspel te kunnen starten, dus ook de Neo mode. Ik besluit om een behaald level te behouden voor de speler. Dus bij een herstart van de Neo mode begin je in het level waar je geëindigd was. Jackpot samples erin, geluidseffecten toevoegen, scores bepalen voor overige switches, add-a-ball toevoegen in het eerste level en vooral een beetje spelen, aanpassen, spelen aanpassen. Flasher- en lamp effecten erin. Al met al weer twee weken verder, maar het ziet er weer goed uit. De hand functioneert weer beter en als bijkomstig voordeel zijn een aantal mogelijke toekomstige problemen zijn ook ondervangen. …I didn’t say it would be easy Neo...

Morpheus Ook de Morpheus mode moet iets aparts worden. Gerard had direct in het begin al het idee dat de flippers ‘gemirrord’ moesten worden. Morpheus staat in de film namelijk voornamelijk met zijn handen op zijn rug in de film. Linker flipperknop voor de besturing van de rechter flipper en vice versa. Nu moeten we de onderste lagen van de PROC software betreden, dus dit is een mooi moment om Robin van Beijnum er weer bij te halen. Met een avondje prutsen hebben we het voor elkaar en daarnaast nog wat andere aanpassingen gedaan. Iets wat voor exploitatie nodig is, maar voor thuisgebruik irritant: Indien je bijvoorbeeld – per ongeluk - drie spelers toevoegt terwijl je maar met zijn tweeën bent, moet je de boel resetten. Je kunt nu gewoon doordrukken en na de vierde speler is het weer een single player game. Maar wat is nu leuk? Het is toch verdomde lastig om een hele mode met gemirrorde flippers te ballen, waarbij de kans heel groot is af te gaan en er dus een bal op te verprutsen. We wilden ook iets met de blauwe en de rode pil doen, waarbij de blauwe pil in de film voor Neo terug naar de Matrix betekent zonder zich iets te kunnen herinneren en de rode pil kan worden ingenomenin om het avontuur voort te zetten. De bal die heeft geleid tot de mode-start blijft in de popper liggen en is de reserve bal voor een tweede kans, anders kan het wel heel snel voorbij zijn. Er wordt een bal vanuit de trough in het spel gebracht waarbij het de bedoeling is de bal in de linkerramp (Morpheus ramp) – met gemirrorde flippers - te schieten en de mode voort te zetten als multball. De linkerramp is echter de rode pil en draint de bal. Zeker de eerste keren is de mode heel erg lastig, maar oefening baart zeker kunst. Het blijft elke keer heel spannend in de thuis situatie en de mutiball beloning is het dan dubbel en dwars waard en een echte kick. Wanneer je het ‘mirror’ schot gemaakt hebt, is het eigenlijk ook weer heel raar als de flippers weer naar normaal zijn overgegaan, dus blijkbaar went het ook weer een beetje. Maar er moet ook nog wat bijzonders gebeuren wanneer je (per ongeluk) de verkeerde linkerramp/inlane schiet. Ik verknip een aantal zinnen van Morpheus uit de film, waardoor

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

hij nu zegt: “No Neo, I am trying to tell you, to take the red pill”. Toch weer een beetje humor uit een humorloze film.

Cypher en Agent Smith Na elke mode denk ik, het is nu wel mooi geweest. De volgende mode mag wel weer wat eenvoudiger m.b.t. het programmeerwerk. Maar ook de Cypher en de Agent Smith mode worden steeds weer meer bijzonder. Als je eenmaal bezig bent, dan komen de ideeën vanzelf. Daarnaast eet, drink en slaap je Matrix. Dus wanneer je de film weer eens bekijkt of de geluidssamples doorloopt, kom je op ideeën en wil je die dingen erin verwerken. Cypher is een redelijke recht-toe-recht-aan multiball. Maar wanneer je de standup target schiet heb je zeven seconden de tijd om een dubbele jackpot te schieten, en bij het behalen van alle vijf de dubbele jackpots krijg je de super jackpot. Rondje begint overnieuw, maar nu met dubbele jackpotwaardes. Ook hier weer zinnen verknippen uit de film en samenvoegen om een goede mode-start sample te genereren; “Everyone who has fought an agent has died, but I will guide you, do exactly as I say”. Agent Smith is een mode waarbij je goede- en slechte schoten moet maken. Elk schot kan echter een goed schot (witte verlichte arrow) of slecht schot (oranje arrow) worden: De schoten veranderen met de tijd van kleur, dus het is constant opletten of je schot nog wel een goed schot is. Te veel slechte schoten en de mode eindigt (en bij een drain uiteraard), genoeg goede schoten en de mode is behaald. Wanneer je het verliest van Agent Smith weer wat getruukt met samples: Agent Smith; “Goodbye, Mr. Anderson”, waarop Rudy uit Funhouse zegt; “I thought we were pals”. Een mooie mijlpaal is wanneer alle modes erin zitten, het is eind juni, begin juli. John, René en Kris komen een zaterdag flipperen en uiteraard staat de Johnny MneMatrix ook aan. Het is vooral John die elke keer weer terugkeert naar de kast. Waar het er voor mij allemaal vrij logisch uitziet, merk ik dat het voor de anderen nog wel lastig te volgen is op een JM speelveld. Na een paar honderd uur buffelen zie ik eigenlijk al geen JM speelveld meer. Gerard komt langs met het speelveld. Ik had al foto’s gezien, maar in het echt is het toch vele malen mooier. Door alle lagen clearcoat zit er toch een bepaalde diepte in en ook de kleuren zijn veel sprekender dan op een foto. Sascha is ondertussen ook vast onderdeel van de club geworden. Zijn hulp bij het ombouwen van de kast en voornamelijk het verbluffende artwork voor het kabinet en de kopkast zijn niet van deze wereld. Wanneer ik het kabinet voor de eerste keer in ‘levende lijve’ zie, val ik echt stil. Woorden schieten echt te kort en er staat gewoon een Bally/Williams flipperkast in de kamer van Gerard. Het speelveld is nog niet geheel opgebouwd en de translite en speakerpanel missen nog , de software is bij mij thuis, maar wat is dit bijzonder tof. Half september kan Gerard niet veel meer bij hem thuis doen en oppert het idee om de kast alvast langs te brengen zodat we de soft- en hardware sneller kunnen samenvoegen. En dat is maar goed ook, de hand loopt op de een of andere manier heel anders dan op mijn JM. Tot op de dag van vandaag snap

ik niet hoe Williams dit heeft opgelost met een paar duizend kasten, want met de JM software op de Matrix loopt deze wel goed. Maar de paar dagen voor het DPO is het voornamelijk testen wat er nu precies anders gaat en dit in de software aanpassen. Uiteraard zitten er nog wat switches omgedraaid of pakken door de snelle clearcoat niet altijd. Sascha heeft nachtmerries van de EL-wire die op beide ramps zitten. We krijgen het aan de praat evenals de starpost verlichting bij de slingshots. Het mooie van een zelf geprogrameerde kast is dat we ze nu zelf kunnen programmeren i.p.v. dat je ze op een flasher aansluit. De EL-wire gaat op twee niet gebruikte spoel aansluitingen en de starpostverlichting op de niet meer aanwezige buy-in verlichting. Helaas overlijden de transformatoren van de EL-wire en krijgen we dit nu voor het DPO niet meer aan de praat, maar verder functioneert de kast naar behoren. Het DPO verloopt super. Waar we zelf in de laatste weken alleen nog maar ‘gewoon’ een Matrix zagen met voornamelijk uitdagingen (lees: tegenslag) en nachtmerries, zagen we de Matrix ook weer door de ogen van de mensen die het voor het eerst mochten aanschouwen. Een soort wedergeboorte. De belangstelling is overweldigend en we staan met Ministry of Pinball in een eigen kamer. Verassing is dat de Bride of Pinbot 2.0 ook in de kamer staat, wat een passende aanvulling is op het geheel en met een AFM met ColorDMD en een AC/DC LE en ook nog een X-Men LE hebben we een line-up waar je de vingers bij aflikt. Het Facebook account wordt in de weken rond het DPO ruim 700 keer bezocht en de verzoeken uit het buitenland voor filmpjes zijn groot. Maar we zijn intussen ook een beetje Matrix moe. BertJan en Gerard maken zich op voor de trip naar Chigaco voor de Pinball Expo 2012 en ik zit, na maandag nog te moeten werken, dinsdag eindelijk in het vliegtuig naar mijn vakantiebestemming. Via het forum lees ik, naast al jullie lof over het project, dat Jeroen voor ons, naast het uitmunt-ende muntdeurtje, ook nog een paar sleutelhangers heeft gemaakt en stromen de berichten uit Chicago binnen, waar George Gomez himself de translite tekent met de voor ons legendarische zin: I love what you have done with my game. …No one can be told what the Matrix is, you have to see it for yourself… Welcome to the real word!

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

BAS VIS

Regionale Flipper Toernooien – Seizoen 2012 De organisatie van het DPO en BPO in oktober en november zorgde voor een volle flipperagenda. Meer daardoor kwamen twee geplande regionale toernooien te vervallen. Het seizoen bestond daarom uit zeven toernooien, terwijl het achtste toernooi (de finale) op zaterdag 15 december 2012 zal plaatsvinden. Bij de toernooien in Gelderland (Etten) en Utrecht (Ederveen) werden de laatste punten verdeeld. GELDERLAND (ETTEN)

UTRECHT (EDERVEEN)

Datum: Deelnemers:

In Etten staat één van de meest mooie en gevarieerde gamerooms van Nederland. Op de eerste zondag in september ontving gastheer Frank Douwenga liefst 30 enthousiaste flipperaars voor een toernooi. De toernooiopzet was iets aangepast zodat wat extra spelers konden deelnemen (met dank aan Edwin Nijs voor de creatieve inbreng). Dat kwaliteit toch altijd boven komt drijven bleek maar weer eens. De glazen trofee voor de overwinning was voor Lieven Engelbeen. Die had voor deze gelegenheid zijn complete gezin meegenomen uit Gentbrugge en wist met deze extra steun Edwin Nijs in de finale te verslaan. Koen Heltzel veroverde de derde plaats door Gerard Poelwijk te verslaan.

Datum: 17 november 2012 Deelnemers: 24 Ook deze RFT in Nederland was met 24 deelnemers weer maximaal bezet, waaronder drie spelers die voor het eerst aan een RFT deelnamen. Onder de deelnemers ook liefst 5 NFV-ers vanuit België. Dat ‘regionaal’ moet je dus ruim opvatten. Opvallend was de prestatie van Ronald Klappe die, met zijn vader als supporter, in de kwalificatie 9 overwinningen op 11 haalde. Taco liet tegen Pieter van Leijen zien dat de finale halen één ding is, maar dat winnen nog net wat meer vraagt. Prachtige partijen op de Congo en Dirty Harry, waarna Taco het karwei op de WCS afmaakte. Maximale punten voor hem en daarmee ruim voldoende om zich te kwalificeren voor de finale in december.

1. Lieven Engelbeen 2. Edwin Nijs 3. Koen Heltzel 4. Gerard Poelwijk 5. Victor Stulemeijer

1. Taco Wouters 2. Pieter van Leijen 3. René van Gool 4. Martijn van Amsterdam 5. John van der Wulp

2 september 2012 30

De Top 3 van Utrecht: René van Gool (3), Taco Wouters (1) en Pieter van Leijen (2)

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

RFT seizoen 2012 - eindstand In totaal hebben 75 spelers dit jaar één of meer toernooien gespeeld. Dat is een heel mooi aantal, vooral ook omdat het aantal toernooien in 2012 wat lager was dan andere jaren. De concurrentie van DPO en BOP in het najaar was voelbaar. Iets om bij de planning in 2013 rekening mee te houden. Verheugend was ook het aantal nieuwelingen dat in het deelnemersveld verwelkomd mocht worden. Dat flipperen een sport voor jong en oud is werd nog maar eens geïllustreerd met deelnemers van 10 jaar tot 60 jaar. Bijgaand de eindstand van het seizoen 2012. De beste 24 in deze stand krijgen een uitnodiging voor de RFT finale op 15 december. Voor de winnaar van dat toernooi is er de eretitel ‘NFV kampioen 2012’. Wie volgt Albert Nomden op?

RFT 2012 - RANGEN & STANDEN

EINDstand na 7 toernooien

Limburg – maart 1) Roy Wils 2) Ivan Geentjes 3) Roger Wijnands

1 2 3 3 5 6 7 8 9 9 11 12 13 14 15 16 17 17 19 20 20 20 23 24 24 26 26 28 28 30 30

Flevoland - april 1) Martijn van Amsterdam 2) Paul Jongma 3) Albert Nomden België – mei 1) Glenn Pellis 2) Tom Geneyn 3) Eric Buysen Overijssel – mei 1) Paul Jongma 2) Roy Wils 3) Albert Nomden Noord-Holland - juli 1) Vincent Chardome 2) Ivan Geentjens 3) Roy Wils Gelderland – september 1) Lieven Engelbeen 2) Edwin Nijs 3) Koen Heltzel Utrecht – november 1) Taco Wouters 2) Pieter van Leijen 3) René van Gool

Roy Wils Ivan Geentjens Albert Nomden Martijn van Amsterdam Lieven Engelbeen Glenn Pellis René van Gool Victor Stulemeijer Paul Jongma Gerard Poelwijk Taco Wouters Edwin Nijs Pieter van Leijen Bas Vis Helen de Haan Koen Heltzel Mark Heine John van der Wulp Barry Driessen Didier Daniël Dujardin Kevin Roelants Joeri Stroobants Robert Wegter Vincent Chardome Erik de Jong Sandra van Hees Jules Reivers Piet van den Berg Tom Geneyn Roger Wijnands Eric Buysen

67 62 55 55 54 52 51 50 47 47 41 39 35 34 33 32 30 30 28 27 27 27 26 25 25 24 24 22 22 20 20

De beste 24 spelers plaatsen zich voor de finale NB: Alleen de beste drie toernooien tellen mee

Finale: NFV Funhouse (Ederveen) zaterdag 15 december 2012

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

martijn van amsterdam

Nieuw in de NFV collectie: Jurassic Park (Data East, 1993)

De kast stond niet bovenaan de ‘wanted list’, maar toen we in het najaar van 2011 de partijaankoop deden waren Ben en ik het er direct over eens: JP moest blijven. De rest van de Kastencommissie deelde die mening, dus werd de kast op de lijst van uit te voeren projecten gezet. Want dit was er niet ééntje die zomaar in de line up gezet kon worden. Maar gelukkig zijn er mensen die het leuk vinden om zo’n project aan te pakken. Een staaltje teamwerk. gie en tijd in te stoppen om er weer een goed spelende en mooie kast van te maken. Toen de kast in Alphen kwam heb ik hem niet verder getest, maar ben meteen begonnen met het opknappen van de kast. Doordat de kast duidelijk in een vochtige omgeving gestaan had gestaan, was er nogal wat extra werk aan. Meer dan bij een normale revisie van een flipperkast. Als voorbeeld: alle (zo`n 40 stuks!) bajonet lamphouders waren verroest en moesten dus vervangen worden. Dit was al een flinke klus. Ook zijn alle prinplaten uit de kast gehaald om de solderingen te checken van met name de connectoren en waar nodig na te solderen.

Diagnose stellen Klusje voor Ben, met support van Leo. Zijn verhaal: ‘Het kabinet en speelveld zijn in puike conditie. De eerste inventarisatie qua techniek was kort: SNO. Start niet op… Bij het aanzetten begon de apocalypse! Voor wie de film heeft gezien kan zich het einde nog wel herinneren waar alles in rook en vlammen opging! De kickback rechts boven op het speelveld was de oorzaak van de rookontwikkeling. De oorzaak was zuurschade. Data East kasten hebben de vreemde kwaal om bij het niet opstarten enkele spoelen aan te trekken die meteen in de brand gaan. Na dit euvel te hebben verholpen bleek dat er meer nodig was om deze kast te laten leven. Leo Stelloo ging aan de slag met het DMD controller en daarna mocht de kast op reis .

Alle zekeringklemmen op de printen heb ik vervangen door nieuwe. Hier en daar was het preventief maar in veel gevallen waren ze al verbogen waardoor ze geen goed contact meer maakten met de zekering. In sommige gevallen waren de zekeringen zelfs al vastgesoldeerd aan de houders. Diverse zekeringen hadden ook niet de goede waarde...

Noeste arbeid

Die reis ging naar Alphen a/d Rijn. Daar woont Martijn van Amsterdam. Die hoort tot de groep van leden die af en toe een NFV kast mee naar huis neemt voor een grondige onderhoudsbeurt. Zo knapte onder andere de Golden Eye erg op van een paar maanden bij Martijn. Zijn verhaal over het Project JP: ‘Toen de kast in het Funhouse stond had ik meteen zoiets van `leuk dat we die nu ook hebben`. Zelf vind ik het een erg leuke kast en ik heb er zelf in het verleden ook één gehad. Om die reden ging ik de uitdaging graag aan om er ener-

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Het speelveld is uit het kabinet geweest en is volledig leeg gehaald. Alle mechanismen zijn uit elkaar geweest, schoongemaakt en waar nodig zijn de onderdelen gerepareerd/vervangen. Het speelveld is volledig gepoetst en weer terug opgebouwd.

Het speelveld is nog erg mooi en het kabinet ziet er ook nog erg goed uit. Wat mij betreft is het zeker de moeite waard geweest om deze prehistorische kast weer nieuw leven in te blazen.

Testen en nieuw leven Nadat het speelveld weer in de kast was terug gezet en alles weer aangesloten zat was het tijd om de kast voor het eerst aan te zetten. Schakelaar van de kast om... en poef alles uit. De automatische zekering van onze groepenkast was eruit gesprongen. Dat gebeurt wel vaker bij Data East kasten maar nu was het toch even schrikken :-) Bij de tweede poging ging het gelukkig een stuk beter en de kast ging aan. Alles bleek in ĂŠĂŠn keer te werken op een klein detail na. De flippers deden niks. De oorzaak was dat het relais op het powerboard niet werkte waardoor de flippers geen spanning kregen. Nadat ik deze had nagesoldeerd was het probleem verholpen en kon er weer geflipperd worden. Tijdens de LFC bij mij thuis is de kast uitgebreid getest en was iedereen heel enthousiast. Echt een aanwinst voor de NFV!

Data East Jurassic Park. Juni 1993. Joe Kaminkow, John Borg, Ed Cebula. Aantal geproduceerd: 9008

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

DE VIJFDE SPELER “No Balls, No Glory!” Al in de zomer waren we er over uit dat er twee boekpresentaties zouden moeten komen; eentje op het DPO en eentje voor mensen die wel in het boek waren geïnteresseerd maar niet persé naar het DPO wilden komen. Vanuit mijn werk heb ik veel contact met Pakhuis De Zwijger, wat mij betreft een van de mooiste zalen in Amsterdam; de directeur bleek ook dol op flipperen te zijn, dus de zaal was gauw geregeld. Voor de presentator gold hetzelfde. Het is altijd handig als je een broer hebt die wekelijks op een podium staat en ook frequent op radio en televisie verschijnt. En zo kreeg het programma van 5 oktober langzaam vorm.

De opkomst was groter dan verwacht en behalve dat we het boek presenteerden was het ook een soort mini reünie van de NFV. Veel bekende gezichten, een prima sfeer en vooral heel veel gelachen; en dat was weer dankzij de presentator. Twee dagen later was het weer raak, nu met Gerrit Zalm, inmiddels een bekende van de NFV. De voorzitter van de ABN AMRO was heel ontspannen en toen het even wat te veel werd qua pers en aandacht, trokken we ons terug in één van de lokalen.

Dieter van Es stond prachtig in “No Balls, No Glory!” en zorgde dat er een aantal kasten kosteloos waren te bespelen; want bij de presentatie van een boek over flipperen moet je het spelletje ook zelf kunnen spelen. De jongens van Dutch Pinball en hun Pinbot project was in No Balls één van de laatste verhalen die ik had geschreven, maar ook zij mochten hier niet ontbreken. Dat zelfde gold voor Jean Paul de Win, die een presentatie hield over WOZ en dat voor de eerste keer deed.

Twee bier er bij – per man- en Zalm had in no time de lachers op zijn hand. Ook hier liep de presentatie vlekkeloos; een potje op The Addams Family, wat grappen en grollen en heel veel pers. Een prachtige afsluiting van een intensieve productieperiode die meer dan de moeite waard was. Inmiddels zijn de plannen voor het vijfentwintig jarig jubileum al in de maak.

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

NFV EVENEMENTENAGENDA NFV - ACTIVITEITEN AGENDA 2013

Maand

Dag

Datum

Locatie

Tijden

Januari

zaterdag vrijdag zaterdag zondag

12 25 26 27

NFV Funhouse NFV Funhouse NFV Funhouse Venray

10.00 - 18.00 15.00 - 23.00 09.00 - 17.00 11.00 - 18.00

Nieuwjaarsbijeenkomst + LFC finale Funhouse Friday Klusdag / Magische Machines Regionaal Flipper Toernooi (Limburg)

Februari

zaterdag zondag vrijdag zondag

9 10 22 24

NFV Funhouse NFV Funhouse NFV Funhouse nnb

10.00 - 22.00 09.00 - 19.00 15.00 - 23.00 11.00 - 18.00

Dutch Pinball Masters Dutch Pinball Masters Funhouse Friday Regionaal Flipper Toernooi (nnb)

Maart

zaterdag vrijdag zondag

9 29 31

NFV Funhouse NFV Funhouse nnb

10.00 - 18.00 15.00 - 23.00 11.00 - 18.00

Clubhuisdag / Classics Toernooi Funhouse Friday Regionaal Flipper Toernooi (nnb)

April

zaterdag vrijdag zaterdag zondag

13 26 27 28

NFV Funhouse NFV Funhouse NFV Funhouse nnb

10.00 - 18.00 15.00 - 23.00 09.00 - 17.00 11.00 - 18.00

Clubhuisdag Funhouse Friday Klusdag/Magische Machines Regionaal Flipper Toernooi (nnb)

Mei

zaterdag zondag vrijdag

11 26 31

NFV Funhouse nnb NFV Funhouse

10.00 - 18.00 11.00 - 18.00 15.00 - 23.00

Clubhuisdag Regionaal Flipper Toernooi (nnb) Funhouse Friday

Juni

zaterdag zaterdag vrijdag zondag

1 15 28 30

NFV Funhouse NFV Funhouse NFV Funhouse nnb

09.00 - 17.00 10.00 - 21.00 15.00 - 23.00 11.00 - 18.00

Klusdag/Magische Machines NFV BBQ & ALV Funhouse Friday RFT 5e ronde (NW Nederland)

CLUBHUISDAG / NIEUWJAARSBIJEENKOMST – zaterdag 12 januari 2013 – vanaf 11.00 uur Traditiegetrouw beginnen we het jaar met de nieuwjaarsbijeenkomst. Extra trekpleister is de nieuwste aanwinst in de NFV collectie: de Attack From Mars. Voor de winnaars van de lokale flipper competitie (LFC) staat ook de finale op het programma.

CLUBHUISDAG / CLASSICS TOERNOOI – zaterdag 9 maart 2013 Zoals de titel al aangeeft: spelen op kasten van voor de Dot Matrix generatie. In het NFV Funhouse staan meer dan 40 opgesteld van die oudere generaties, dus genoeg kasten om uit te kiezen. Om nu alvast rekening mee te houden: bij dit toernooi gaan we waarschijnlijk weer twee varianten spelen: een duotoernooi (vader/zoon, moeder/dochter etc.) en een individueel toernooi. Nadere details volgen!

Thema

DUTCH PINBALL MASTERS – zaterdag 9 en zondag 10 februari 2012 Op zaterdag 9 en zondag 10 februari 2013 zal het clubhuis voor de vijfde keer het decor zijn voor een internationaal strijdtoneel: de Dutch Pinball Masters. De inschrijving is begonnen op 10 november en al snel bleek dat het toernooi bijzonder populair is bij de spelers. Drie dagen na de start van de inschrijving was het toernooi volledig volgeboekt. Iedereen die zich nog wil inschrijven zal dan ook op een reservelijst terecht komen. Natuurlijk is het ook mogelijk om in dat weekend gewoon langs te komen zonder aan de wedstrijd mee te doen. Er zijn nog voldoende kasten beschikbaar om vrij op te spelen (40-50). De entreeprijs bedraagt 7,50 euro per dag. Alle verdere informatie kun je vinden op onze website www. dutchpinballmasters.nl

NFV Spinner Magazine, jaargang 21, nummer 4

Bij Jukebox Gallery in Leerdam waant u zich werkelijk in de fifties en sixties. Hier hebben we in de loop der tijd één van de grootste collecties ter wereld aan originele jukeboxen bijeengebracht. Naast unieke jukeboxen treft u ook andere bijzondere items aan, zoals authentieke poolbiljarts, Coca-Cola-

automaten en sixtiesmeubilair. Denkt u aan jukeboxen, dan denkt u natuurlijk aan singles en zelfs 78-toeren bakeliet platen. En daarvan is een ruime sortering voorradig. Maar Jukebox Gallery heeft ook de nieuwste generatie met afspeelmogelijkheden. Voor CD’s en zelfs voor uw iPod!

GILDENSTRAAT 32 | 4143 HS LEERDAM | PHONE 0345-511 990 info@jukeboxgallery.com | www.jukeboxgallery.com

V JUKEBOXES V SLOTMACHINES V RADIO’S V VENDING MACHINES V COCA-COLA MACHINES V TV’S V elke werkdag en Zaterdag geopend van 10.00 uur tot 17.00 uur

It’s all about jukeboxes