remezler. Allah’ın emri gelinceye kadar onlar bu hal üzere devam ederler.”(1) Küçük bir makaleden böylesine manidar bir hadisin tafsilatlı izahı beklenmemelidir. Buna ne zemin ne de zaman müsaittir. Bu sebeple makalede, zikri geçen bahtiyar yiğitlerin özelliklerinin kısaca anlatılmasıyla yetinilecektir. Sonunda mertebelerin en yücesi olan şehitlik nasip olmak üzere Yüce Allah’tan niyazı-
• İlim Sahibi Olmak İlk emri “Oku!” olan, yeryüzündeki en yüce hakikat kelime-i tevhidin hakkıyla anlaşılamsı için ilmi bu yüce kelimeden önce zikreden(3) bir dinin gerçek temsilcilerinin ilimden, irfandan yoksun olmaları düşünülemez. Allah azze ve celle, Kitabında isminin yanında melekleri ve ilim sahiplerini anmışken,
(4)
kendisinden gereğince
mız, bizleri de dininin müdafii bu zümreye dahil
korkanların ilim sahipleri olduğunu beyan et-
etmesidir.
mişken(5) ve “verdiğimiz misalleri yalnız bilenler anlayabilir” buyurmuşken(6) bu dinin bayk-
TÂIFE-I MANSÛRADA BULUNMASI GEREKEN BAŞLICA ÖZELLIKLER
raktarlığını yapacak olan, İslam’ı temsil etmeye namzet kimselerin ilimden habersiz olmaları nasıl mümkün olsun ki? O halde bu güzide topluluk,
ŞUNLARDIR:
ilim ve irfan sahibi olmalı, kulluğun hakikatine er-
• Kur’an-ı Kerim ve Sünnet-i Seniyye’ye Sarılmak Resulullah aleyhisselamın “Ümmetimden…” buyurarak kendisine nispet ettiği güzide topluluğun, onun getirmiş olduğu yüce hakikatlerden gafil olması ve bu hakikatleri tatbik sahasında uygu-
mek için kulu olduğu Rabbi tanımalıdır. “…Allah sizden inananları ve kendilerine ilim verilenleri derecelerle yükseltsin.” (Mücadele Suresi 11) Resulullah aleyhisselam şöyle buyuruyor: “Allah her kimin hayrını isterse ona din hususunda büyük bir anlayış verir.“(7)
lamaya geçmeden bahse konu yüce övgüye mazgerçek manasıyla temsil edecek insanların en bariz vasıfları; Hz. Peygamber’in en büyük mucizesi Kur’an-ı Kerim’e ve ahlaki, ictimai, siyasi vs. prensipleri içinde barındıran sünnet-i seniyyesine tabi olmalarıdır. “Ey iman edenler! Allah’a itaat edin. Peygamber’e ve sizden olan emir sahiplerine de
• Allah Yolunda Mücadele Söylenilen sözler doğru, yapılan davet ve çağrılar haklı olsa bile nasipsiz insanların genel davranışıdır hakikati söyleyenleri kovmaya, uzaklaştırmaya çalışmak. Hatta canlarına bile kastedilebilir hakikat meşalesini taşıyan davetçilerin. “Hatırla ki, kafirler seni tutup bağlamaları veya
itaat edin. Eğer bir hususta anlaşmazlığa düşer-
öldürmeleri yahut seni (yurdundan) çıkarmaları
seniz Allah’a ve ahirete gerçekten inanıyorsanız
için sana tuzak kuruyorlardı.” (Enfal Suresi 30)
onu Allah’a ve Resûl’e götürün (onların talimatına göre halledin); bu hem hayırlı, hem de netice bakımından daha güzeldir.” (Nisa, 59) “Kendisi için doğru yol belli olduktan sonra, kim Peygamber’e karşı çıkar ve müminlerin yolundan başka bir yola giderse, onu o yönde bırakırız ve cehenneme sokarız; o ne kötü bir yerdir.” (Nisa Suresi 115) Resulullah aleyhisselam şöyle buyuru-
Bazen öyle bir zaman olur ki, şirk, küfür, zulüm ve isyan sahipleri bütün imkanlarıyla çullanmak isterler doğruluğun temsilcilerine, ardlarına koymazlar ellerinden gelenleri. Peki ya bütün bu durumlar karşısında ne yapmalı son Peygamber’in hüsn-ü teveccühünü kazanmış muzaffer zümre? İlhadın ve küfrün tahkir, tezyif ve zulüm tazyikleri karşısında sağ yanağına tokat atılınca
yor: “…Benden sonra sizden kim yaşarsa o, pek
sol yanağını mı çevirmeli? Dinine su-i kasıtlarla
çok (dini) ihtilaflara şahid olacaktır. Binaenaleyh
dahledenlere eyvallah mı çekmeli? “Hoşgörü”,
size gereken, sünnetime ve doğru yolum üzerinde
“diyalog” gibi içi boşaltılmış, asli mecrasından
bulunan halifelerimin sünnetine sarılınız…”
saptırılmış kavramlara mı yapışmalı içinden bu-
(2)
REBİÜLEVVEL 1434
O’nun İzinde...
har olması düşünülemez. Din-i mübin-i İslam’ı
43