NP Jabbeke

Robert

Reebok - Marc Vandamme Als dichte buur is hij dagelijks op stap in het Maskobos en omgeving, minstens ’s morgens en ‘s avonds. Zijn fijne wandelstok met mooi gekromd handvat geeft de maat aan als een metronoom. Die wandelstok herinnert me aan de tijd dat Robert met varkensberen van hofstede naar hofstede reed om zeugen te laten dekken. Die stok diende dan om dieren aan te wijzen en om wat aan te porren bij het laden en lossen. De megastallen van tegenwoordig kennen die romantiek niet meer.

Vroeger was zijn hondje, een ‘rattenpakkertje’, onafscheidelijk tot het ouder wordende beestje zich twee keer niet had kunnen verweren tegen een loslopende loebas van een hond. Dan zijn er ook nog de mountainbikers die zo moeilijk de verleiding kunnen weerstaan om de wandelpaden te verkennen. We zijn met velen die buiten willen en de plaats is krap voor ieders voorkeur en hobby. Robert bekijkt het allemaal een beetje filosofisch. Hij geniet vooral van de schoonheid. Het welzijn van moeder en dochter ezel, Jeanne en Paulien, is zijn bekommernis. En als het nodig is, gaat hij op eigen initiatief met de grasmaaier door de Beukendreef. Toen we er achter kwamen dat hij dat deed, verrasten we hem met een exemplaar van het Maskobosboek. ‘Dankjewel, maar ’t was niet nodig. Ik doe dat graag.’ Na de oogst gaat hij regelmatig behoedzaam over de maïsakker op zoek naar sporen en zijn stok doet dan dienst als detector. Onlangs kwam hij me tegemoet in onze straat. Ik herkende hem van ver aan zijn stap, zijn stok en zijn pet. Met zijn wandelstok schuin in de lucht vroeg hij me even halt te houden: “Ik heb een ree gezien, tweemaal”. Hij glunderde.

Reesporen hadden we al enkele keren gezien, maar Robert heeft de ree met eigen ogen gezien. Overigens heeft een koppel meerkoeten de poel ingepalmd en de kleine bonte specht verraadde zijn aanwezigheid met zijn naaimachinegeluid. Een bunzing vonden we, maar hij was dood. Slachtoffer van de winterprik?

Kris D’hondt

Alleen ga je sneller, samen kom je verder

Marleen Vanden Broucke

Joeri Van Bijlen “Alleen ga je sneller, samen kom je verder.” Dit Afrikaanse spreekwoord vormde de rode draad doorheen de voorbije gebeurtenissen van Natuurpunt Jabbeke.

Bijenhelden in VBS De Klimtoren

Het begon allemaal met Edgar en Rune, twee leerlingen die heel bezorgd zijn over de toekomst van onze planeet en het klimaat. Dat deze jongens van aanpakken weten, was meteen duidelijk toen ze met het plan kwamen om de speelplaats van de school om te bouwen tot een groene oase vol leven. Directeur Rebekka was meteen gewonnen voor de “groene droom” van de leerlingen en Natuurpunt werd erbij gehaald om het plan concreet te maken. Met voorzitter Joeri Van Bijlen en adviseur Erik Blauwet werd een “groenwerkgroep” gevormd en werd na overleg beslist om de voortuin van de school aan te pakken. Het steriele grasveld van 130 m² zou worden omgevormd tot een bijen- en vlindervriendelijke tuin!

Het grote enthousiasme van Edgar en Rune werkte aanstekelijk. Lander en later ook Jules kwamen de ploeg versterken. De kinderen genieten van de natuur- en groendeskundigheid van Joeri en Erik en geven dit met plezier door aan hun medeleerlingen. Er werd gestart met het grote voorbereidende werk om van het midden van de tuin een bloemenakker te maken. Erik kwam verschillende keren langs om de grond te frezen. Frezen is volgens kenner Erik veel beter dan diep ploegen: het bodemleven wordt minder verstoord en koolstof blijft in de bodem. Eind maart werd er ingezaaid en

Kinderen aan de poel - Luc Simoen

na een koud voorjaar begon alles pas begin mei te kiemen. Ja, met de natuur moet je soms wat geduld oefenen.

Aan de rand van de tuin werden verschillende inheemse vaste planten en struiken aangeplant en tenslotte werden op 11 mei via de actie “Houtland Zoemt” nog extra bijenvriendelijke vaste planten en kruiden in de grond gestoken, zoals onder meer rode zonnehoed, hemelsleutel, kattenkruid, salie, ijzerhard, marjolein, duizendblad en wilde margriet. Het is nu nog wachten op een rijkelijke bloei en een massale opkomst van bijen, hommels, lieveheersbeestjes en vlinders. En ondertussen zit de groenwerkgroep niet zomaar te wachten, want er is nog een lange to-dolijst: een waterschaal met keien voor de dorstige insecten plaatsen, insectenhotelletjes ophangen, een hommelpot ingraven, een egelhuisje maken, enkele nestkastjes ophangen … Edgar, Rune, Lander, Jules, Rebekka, Joeri, Erik en ondertussen kwam Mathieu er bij, ze verdienen een standbeeld voor hun belangeloze inzet om de wereld groener en beter te maken! Een voorbeeld van een topsamenwerking met een prachtig resultaat!

Zwaluwnesten aan VBS De Wassenaard

Het burgerplatform Leefbaar Varsenare deed de suggestie om tegen de gevels van de Vrije Basisschool De Wassenaard in Varsenare kunstnesten te plaatsen voor huis- en gierzwaluwen. Diezelfde werkgroep nam vorig jaar reeds het initiatief om nesten voor gierzwaluwen te plaatsen in de kerktoren van Varsenare. Met goedkeuring van de kerkfabriek en met medewerking van onze Natuurpuntafdeling werd dit succesvol gerealiseerd. Nu was de keuze gevallen op de gevels van de school De Wassenaard. De directie van de school was bijzonder enthousiast voor het project en wij Natuurpunters stonden meteen klaar om advies te verlenen en de daad bij het woord te voegen. Onze zilvervossen Marcel en Dan staken hun handige handen uit de mouwen om de nesten op een deskundige manier aan te brengen: 6 voor de huiszwaluw en 5 voor de gierzwaluw. De gemeentelijke subsidie (50 euro per gierzwaluwnest met een maximum van 250 euro per aanvraag) was hiervoor meer dan welkom.

Waarom kunstnesten? Door de droge lentes van de voorbije jaren hebben de huiszwaluwen moeite om modder te vinden voor de bouw van hun nesten. Dankzij kunstnesten kunnen de huiszwaluwen toch tijdig starten met broeden. Kunstnesten kunnen zodanig geplaatst worden dat ze voor weinig overlast zorgen voor de bewoners. Een nestje vlak boven de voordeur wordt vaak verwijderd. Ook voor de gierzwaluwen zijn kunstnesten belangrijk. Door de moderne woningbouw vinden ze nog weinig holtes in de muren en de daken. Er bestaan veel houten varianten om tegen een gevelmuur of onder een dakgoot te plaatsen, maar de meest duurzame oplossing is het plaatsen van inbouwneststenen. Zowel gierzwaluwen als huiszwaluwen zijn kwetsbaar en we moeten er dan ook alles aan doen om de soort in stand te houden. Daarenboven zijn ze zeer nuttig, want ze eten grote hoeveelheden insecten die ze tijdens het vliegen uit de lucht plukken.Geef toe, ook deze samenwerking tussen verschillende organisaties heeft geleid tot een succesvol, natuurvriendelijk resultaat.

Ontdek de poel

Met meer dan honderd waren ze! Dit voorjaar kwamen de leerlingen van de tweede graad van VBS De Klimtoren kennismaken met de diertjes die in de poel leven in het Maskobos. Boudewijn, Geert, Annemie en Luc stonden klaar om samen met de kinderen te onderzoeken of er leven in de vijver zat, want vorig jaar was die zo goed als uitgedroogd. Ze begonnen met een test van het water. Volgens de tabel mogen we de poel matig goed noemen. Er werden poel- en posthoornslakken gevangen en die zijn bepalend voor de kwaliteit van de vijver: ze maken de vijver schoon en eten de dode bladeren op. De slakkenpoep is dan weer voedsel voor de planten. Gewapend met een schepnet vonden de kinderen heel wat diertjes, die ze op naam brachten: alpenwatersalamander, de kleine watersalamander, een bruine kikker, een pad, rugzwemmertjes, waterspinnen, larven van waterjuffers, en, jawel, duizenden dikkopjes.

Ondanks de gutsende regen was dit een ontzettend boeiende natuurbeleving. Zowel de leerkrachten als de leerlingen en de gidsen hebben samen genoten, met de nadruk op ‘samen’ want ook hier kan zo’n samenwerking alleen maar leiden tot een groot respect voor de natuur!

Marleen Vanden Broucke (met dank aan Rebekka, Joeri, Erik en Boudewijn voor de input)