Днямі ва універсітэце адбыўся навуковаметадалагічны семінар для выкладчыкаў кафедраў грамадазнаўчых дысцыплін, на якім выступіў доктар гістарычных навук, дырэктар Інстытута гісторыі НАН Беларусі, акадэміксакратар аддзялення гуманітарных навук і мастацтваў Аляксандр Аляксандравіч КАВАЛЕНЯ. Зыходная ўстаноўка дакладчыка заключалася не ў тым, каб прачытаць змястоўную лекцыю для слухачоў, а каб абмяняцца думкамі з калегамі, паспрабаваць разам знайсці адказы на хвалюючыя пытанні. Тэма Вялікай Айчыннай вайны паранейшаму хвалюе і даследчыкаў, і літаратуразнаўцаў; не застаюцца ўбаку выкладчыкі і студэнты нашага універсітэта. Мільёны дзяцей і ўнукаў удзельнікаў той вайны імкнуцца знайсці найбольш вычар пальную і аб’ектыўную версію падзей 65гадовай даўніны. Прафесар А.А. Каваленя расказаў прысутным пра свой удзел у прадстаўнічай міжнароднай навуковапрактычнай канферэнцыі, якая праходзіла ў Маскве і прысвячалася 65й гадавіне Вялікай Перамогі над германскім фа шызмам. Усе найважнейшыя гістарычныя падзеі без выключэння з цягам часу перажываюць этап пе раасэнсавання. І калі адны гісторыкі імкнуцца перагледзець падзеі Другой сусветнай вайны ў святле раней невядомых фактаў, то другія хочуць
задаволіць пэўныя палітычныя і ідэалагічныя інтарэсы. Пазіцыя беларускіх вучоных (і ўсё больш даследчыкаў пагаджаюцца з намі) у тым, каб не замоўчваць непрыемныя факты і падрабязнасці. А яшчэ — паглядзець на гісторыю праз суб’ектыўнае ўспрыняцце падзей іх удзельнікамі: партызанамі, дзецьмі, салдацкімі маці. Такі падыход дапаможа паказаць вядомыя падзеі ў зусім новым ракурсе. Сімвалічна, што тэма Вялікай Айчыннай вай ны, якая раней распрацоўвалася перш за ўсё гісторыкамі старэйшага і сярэдняга пакаленняў, усё больш хвалюе маладых даследчыкаў. Гэтая цікавасць сведчыць пра жаданне зразумець улас ную гісторыю дзеля таго, каб рухацца далей, бо без гістарычнай памяці пакаленняў немагчыма ствараць сучаснасць і будучыню. Ірына НІКІЦІНА, загадчык кафедры філасофіі
заголовок Эфектыўнасць і якасць адукацыі залежаць ад многіх фактараў. Для тых, хто вывучае замежную мову, самае важнае — магчымасць мець зносіны з яе непасрэднымі носьбітамі. Студэнтамлітуаністам з факультэта беларускай філалогіі і культуры ў гэтым плане пашанцавала: яны праходзяць педагагічную практыку ў Пяляскай прыватнай сярэдняй школе, дзе навучанне цалкам адбываецца палітоўску. Але галоўнае — вось ужо каторы год яны ўдасканальваюць свае веды і ўменні ў Вільнюскім педагагічным універсітэце, з якім нашу alma mater звязваюць даўнія сяброўскія і дзелавыя адносіны. Нядаўна студэнты і выкладчыкі ВПУ завіталі ў госці да нас: адны — каб атрымаць новы вопыт, другія — каб перадаць яго. Вераніка МАНДЗІК Да ліку апошніх адносіцца выкладчыца факультэта літуаністыкі ВПУ Лілія Александровіч. Правёўшы некалькі заняткаў з нашымі студэнтамі, яна адзначыла высокі ўзровень іх ведаў: « Я працавала з другім і пятым курсам, у асноўным мы займаліся развіццём вуснага маўлення, разглядалі найбольш эфектыўныя спосабы і прыёмы навучан ня літоўскай мове. Дзяўчаты цудоўна справіліся, я вельмі задаволена. Мы выбіралі нейкую тэму, цікавую для студэнтаў, і, абмяркоўваючы яе, вывучалі новыя моўныя канструкцыі. Падчас аднаго з заняткаў я
Усё глыбей у гісторыю адыходзяць падзеі 1941—1945 гг. Аднак тэма Вялікай Айчыннай вайны пры гэтым не толькі не становіцца менш актуальнай, але, наадварот, з’яўляецца прадметам павышанай цікавасці. І сёння, калі краіна рыхтуецца да святкавання 65й гадавіны з дня Вялікай Перамогі, гэтай праблеме ўдзяляецца асаблівая ўвага.
У
толькі афіцыйную лічбу, якая ўвайшла ў падручнікі (370 ты сяч чалавек), але і найноўшыя дадзеныя — 374 тысячы. У цэлым усе ўдзельнікі спра віліся з заданнямі вельмі добра, паказалі сваю дасведчанасць і шырокі кругагляд. Самымі лепшымі ў індывідуальным заліку аказаліся наступныя студэнты: І.Ю. Мікалаеў і А.Я. Махнач з факультэта прыродазнаўства (I і II месцы ад паведна), а трэцяе месца заняла М.У. Чарвінская (факультэт бе ларускай філалогіі і культуры). Вы лічыце, што таксама няб лага арыентуецеся ў гістарычных падзеях? У вас ёсць магчымасць праверыць свае веды і адказаць на некалькі пытанняў, якія былі прапанаваны ўдзельнікам алімпіяды. 1. Хто стварыў першы партызанскі атрад у Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны? 2. Які раённы цэнтр БССР пер шым быў вызвалены Чырвонай Арміяй? 3. У гонар чаго ці каго ўзведзены Курган славы на шашы Мінск — Масква? (У гонар франтоў, якія вызвалялі Беларусь)
29 красавіка 2010 г.
«Вайна вачыма дзяцей» і г.д. Ім хочацца ведаць, як дзейнічалі партызаны і падпольшчыкі, як жылі савецкія людзі ў палоне і на акупаванай тэрыторыі, бы тавыя падрабязнасці і многае іншае. Разважаючы, студэнты самастойна прыйшлі да высновы, што сапраўдныя жыццёвыя каштоўнасці вучаць жыць па самых высокіх мерках маральнасці і патрыятызму. ласную ацэнку ваен ным падзеям нельга даць без ведання дакладных фактаў — бітваў, дат, персаналій. Наколькі студэнты арыентуюцца ў тэарэ тычным матэрыяле па гісторыі Вялікай Айчыннай вайны? Ад казаць на гэтае пытанне дапа магла алімпіяда, арганізаваная кафедрай айчыннай і сусветнай гісторыі. Удзел у ёй прынялі студэнты з усіх факультэтаў БДПУ (акрамя гістарычнага), і ўпершыню разам з імі свае сілы паспрабавалі старшакласнікі сталічных школ. Апрача тра дыцыйных адкрытых і закры тых тэстаў, былі прапанаваны і іншыя заданні. Дастаткова складана аказалася знайсці памылкі ў гістарычным даку менце. Затое пры выкананні астатніх заданняў удзельн ікі паказалі сваю эрудыцыю. На прыклад, адказваючы на пытан не «Якая колькасць партызан дзейнічала на тэрыторыі Беларусі падчас Вялікай Айчыннай вай ны», адна студэнтка ўказала не
(Камарын)
кія ж аспекты ваеннай тэматыкі цікавяць сучас ную моладзь? У чым заключа ецца сакрэт яе актуальнасці? Менавіта гэтым пытанням быў прысвечаны круглы стол, пра ведзены сярод першакурснікаў факультэта сацыяльнапедага гічных тэхналогій. Падчас гутаркі выявілася, што сту дэнты імкнуцца павысіць уз ровень сваіх ведаў пра вайну, а галоўнае — захаваць памяць пра яе падзеі. Многія прыносілі фотаздымкі , лісты, узнагаро ды сваіх сваякоў, якія зрабілі ўнёсак у Вялікую Перамогу. Гэта можна растлумачыць некалькімі прычынамі. Папершае, амаль кожная сям’я панесла страты ў выніку ваенных дзеянняў, і памяць беражліва ўтрымлівае ўспаміны пра тых, хто загінуў. Падругое, у гісторыі Вялікай Айчыннай ёсць яшчэ «белыя плямы», а моладзь хоча ведаць усю праўду пра вайну. Акрамя таго, кожны добра ўсведамляе, што галоўная задача чалавецт ва — захаванне міру і бяспекі на Зямлі, без чаго ўсё астатняе губляе сэнс. Нельга не звярнуць увагу і на тэматыку індывідуальных прац студэнтаў: яна істотна адрозніваецца ад той, што распрацоўвалася папярэднімі пакаленнямі. Сучасная моладзь цікавіцца такімі праблемамі, як «Цана Перамогі», «Удзел жанчын у ваенных падзеях»,
(В.З.Корж)
Я
Вольга ПАЎЛОЎСКАЯ, дацэнт кафедры айчыннай і сусветнай гісторыі
дала такое заданне: зрабіць рэкламу свайго універсітэта. Мы знайшлі столькі пунктаў, за якія можна пахваліць БДПУ! Гэта і зручнае месца размяшчэння, і выдатная матэрыяльнатэхнічная база, і высакаклас ныя спецыялісты, а яшчэ — дух творчасці і маладога запалу, якім нібы прасякнуты тут кожны сантыметр. А для нас, вядома, вельмі важна тое, што БДПУ — адзіная на тэрыторыі Беларусі навучальная ўстанова, дзе існуе спецыяльнасць «Літоўская мова». Чым жа запомніўся тыдзень, праведзены ў сценах нашай наву чальнай установы, студэнтам ВПУ? Аказалася, станоўчых эмоцый і ўражанняў ім хопіць надоўга! Вадзім Хлебародаў, 2гі курс, спецыяльнасць «Руская філалогія і міжкультурныя камунікацыі»: «Мы стараліся наведваць лекцыі па прадметах, якія не прадугледжаны нашымі вучэбнымі планамі. Напрыклад — дзяржаўная дзейнасць, падрыхтоўка да выхаваўчай працы ў летніку. Аднак асабіста для мяне галоўнай мэтай паездкі было паглядзець, як ажыццяўляецца студэнцкае самакіраванне ў вашым універсітэце (я сам з’яўляюся старшынёй савета свайго фа культэта). Я быў прыемна здзіўлены такой колькасцю найцікавейшых мерапрыемстваў, якія праходзяць у БДПУ, а таксама надзвычай высокім узроўнем іх правядзення. І гэта пры тым, што па вялікім ра хунку ўсё арганізуюць і ўвасабляюць самі ж студэнты! Мы з сябрам, напрыклад, як прадстаўнікі моцнай паловы чалавецтва ўвайшлі ў склад журы на конкурсе «Міс факультэта рускай філалогіі». Эмоцыі проста б’юць цераз край! Дзякуючы гэтай паездцы я поўны новых ідэй, думак, планаў і пастараюся ўсё гэта ўвасобіць на сваім факультэце. Вы мяне проста натхнілі!» Дзіяна Казлова, студэнтка філалагічнага факультэта: З задаваль неннем наведалі лекцыі па ўводзінах у мовазнаўства, хоць гэты курс прайшлі ўжо год назад. Проста мы даведаліся, што ў вас яго чытае прафесар А.А. Гіруцкі, па падручніку якога мы займаліся ў сваім універсітэце. Самі разумееце, адна справа — чытаць дапаможнік, і зусім іншая — паслухаць «жывую» лекцыю! Нам запомніцца добрая арганізацыя паездкі і проста фантастычная культурная праграма. Праўда, нават не хочацца пакідаць ваш універсітэт — мы ўжо марым 3