Voorwoord Marnix Bakker

De velden zijn bedekt met een flink pak sneeuw op het moment dat ik dit voorwoord schrijf. Een fraai gezicht, maar voor de vele toch al getroffen voetballiefhebbers in onze regio beslist geen pretje. Na een bewogen en een sportief gezien teleurstellend jaar moet 2021 een nieuw begin zijn met nieuwe kansen. Het jaar waarin het coronavirus (hopelijk) naar de achtergrond verdwijnt en er nieuwe kansen ontstaan voor ondernemers en bedrijven. Een jaar waarin de voetballers en staf en natuurlijk ook de supporters weer welkom zijn op de voetbalvelden.

433 Magazine ziet zeker ook nieuwe kansen. Zo is bij meerdere voetbalverenigingen in de regio de vorige editie (december 2020) ook door onze ‘433-crew’ uitgedeeld aan ouders, trainers en geïnteresseerden. Zo lang het nodig is, blijven wij dat met plezier doen. Dit jaar kunt u ons om de maand verwachten bij uw vereniging of bij een van onze andere verspreidpunten. Erg mooi te zien dat voetbalverenigingen ook blijven denken in kansen. Binnen de (beperkte) mogelijkheden doen ze er alles aan om de jeugd te kunnen laten voetballen, maar ook van de optie trainen in tweetallen bij de senioren wordt gretig gebruik gemaakt. Daarnaast worden er plannen gesmeed om in de lente te starten met regionale competities en bekertoernooien. Maar alleen als de overheid haar fiat geeft voor versoepelingen.

Achter de schermen wordt er ook al hard gewerkt aan het nieuwe seizoen met het vastleggen van spelers, trainers en het overige kader. In deze editie leest u onder meer over de nieuwe kansen voor voetbalvereniging Teylingen. De club uit Sassenheim laat na 97 jaar! selectievoetbal op zondag achter zich. Clubman Rajinder Deen gaat na de zomer aan de slag als hoofdtrainer van Haarlem-Kennemerland en krijgt zodoende een nieuwe kans. Joël Drommel van FC Twente hoopt komende maanden via een mooie transfer een nieuwe kans te pakken. Martijn Kramer, onze laatste aanwinst die zich al heeft opgewerkt tot basisspeler, sprak met vader en zaakwaarnemer Piet-Jan over de lange weg die zijn zoon heeft afgelegd. Linksback Merel van Dongen pakte in 2020 haar kans om een fraaie transfer te maken naar Atletico Madrid. Voor 2021 wil ze alles in werk stellen om met de Oranje Leeuwinnen een medaille te bemachtigen in Tokio tijdens de Olympische Spelen.

Onze trouwe redacteur Hennie van de Weerd moest vanwege fysiek ongemak even noodgedwongen op de reservebank plaatsenemen. We zijn blij dat het weer goed met hem gaat en hij het schrijven voor 433 Magazine weer oppakt. Lucas de Goede heeft zijn stage bij ons succesvol afgerond en we hebben hem een spelerscontract aangeboden. Van deze spits, die nu nog bij UNO speelt en transfervrij is, gaat u vanuit 433 Magazine nog meer horen.

Gemeente Haarlemmermeer heeft een nieuwe wethouder Sport – Fouad Sidali – die ook op redelijk niveau blijkt te kunnen fluiten. Wij heten hem vast een warm welkom in onze prachtige gemeente. 2021, een nieuw jaar een nieuw begin en nieuwe kansen? Helaas niet voor iedereen, maar de vooruitzichten zijn positief en we mogen de moed niet verliezen.

Onze redactie blijft u in ieder geval informeren via onze website www.433magazine.nl, de magazines en de sociale media over het amateurvoetbal in uw regio.

Nieuw begin, nieuwe kansen?

Volg ons ook op 433magazine.nl, Instagram, Facebook en Twitter! #SamenSterkTegenCorona

Marnix Bakker

Uitgever 433 Magazine

AZ-talent Myron van Brederode

‘Door mijn houding ben ik van veel lijstjes afgehaald’

Tekst Martijn Kramer Foto's Jarrik Bijsterbosch

Myron van Brederode tekende in de zomer van 2019 zijn eerste professionele contract bij AZ. De pas 17-jarige linksbuiten maakt momenteel furore bij Jong AZ in de Keuken Kampioen Divisie. Hij geldt als een van de parels van de Alkmaarse jeugdopleiding, maar wie is Myron van Brederode precies?

an Brederode omschrijft zichzelf als een creatieve voetballer die vooral sterk is in de kleine ruimtes. ‘Ik beschik over veel snelle passeeracties en diverse vlotte schijnbewegingen. Daarnaast kan ik mijn medespelers doormiddel van scherpe steekpasses vaak alleen voor de keeper zetten. Mijn rendement qua doelpunten en assist is elk seizoen hoog. Vorig jaar heb ik bijvoorbeeld in een half coronaseizoen zo’n twaalf doelpunten gescoord. Dat is veel voor een vleugelspeler. Ik denk dat ik daardoor een sleutelspeler ben voor het team.’ Het profvoetbal zat er altijd al in voor de Hoofddorper. Op zesjarige leeftijd mocht Van Brederode al ruiken aan voetbal op het hoogste niveau, nadat hij een serie goede wedstrijden speelde voor zijn amateurclub SV Overbos klopte Ajax op de deur. ‘Met SV Overbos speelden we op een toernooi bij Ajax. Ik maakte daar indruk en dwong een stageperiode af. Bij Ajax heb ik toen veel wedstrijden in de F1 gespeeld als rechtsback.’ Uiteindelijk kwam het nooit tot een definitieve overgang naar Amsterdam. Ajax koos voor een andere speler en Van Brederode keerde terug naar SV Overbos. Pas in de D’tjes kwam daar verandering in.

‘Na mijn terugkomst bij SV Overbos ging het voetballen erg goed. Ik scoorde makkelijk en was vaak belangrijk voor mijn team. Na een paar seizoenen wilde ik meer uitdaging

voor mezelf en ik was dichtbij een overstap naar de D1 van S.V. Hoofddorp om daar op een hoger niveau te gaan acteren. Op het allerlaatste moment werd ik toen gebeld door AFC uit Amsterdam. Ik kreeg de kans om daar stage te lopen en de trainers te overtuigen, dat ik hun team verder kon helpen.’ Bij AFC scoorde Van Brederode wederom aan de lopende band en dat bleef niet onopgemerkt bij profclubs in Nederland. ‘Ik speelde daar veel goede wedstrijden en was keer op keer belangrijk met acties, goals en assists. Langzamerhand kreeg ik het idee dat er voor mij wel een plek bij een betaald voetbalorganisatie in het verschiet zou liggen. Uiteindelijk kwamen er veel clubs langs. AFC had toentertijd een regel dat een jeugdspeler bij maximaal twee clubs stage mocht lopen. Ik moest dus een keuze gaan maken. Ik koos voor PSV en AZ. Bij beide maakte ik een succesvolle stageperiode door. Allebei de clubs wilden uiteindelijk graag dat ik bij hun kwam voetballen.’

Kiezen voor AZ Moeilijke periode

Het doormaken van een moeilijke beginperiode was niet de enige worsteling die hij moest doormaken. ‘Ik heb ook overwogen te stoppen met topvoetbal. Ik maak niet snel nieuwe vrienden en ik heb er ook niet veel. De vrienden die ik heb, ken ik al van klein af aan. Juist die jongens begon ik steeds minder te zien, want ik was dagelijks met voetbal bezig. Als ik dan eindelijk een avondje bij ze langs kon, was ik altijd degene die als eerste naar huis moest, om op tijd in mijn bed te liggen. Dan zag ik via social media allerlei leuke filmpjes dat mijn vrienden het gezellig hadden met elkaar. Ik zat dan alleen thuis. Toen dacht ik wel: laat allemaal maar zitten. Ik wil daar ook bij zijn.’

Van Brederode wist zich door deze moeilijk periodes heen te slaan en is zijn ouders daar erg dankbaar voor. ‘Ik ben blij dat ik niet heb opgegeven en door heb gezet. Als ik zie wat ik er nu allemaal voor terug krijg, was dat het zeker waard. Ik heb twee jaar geleden mijn eerste profcontract mogen tekenen, al meerdere jeugdinterlands achter mijn naam staan en heb mijn debuut in het betaalde voetbal voor Jong AZ mogen maken. Daarvoor wil ik mijn ouders heel erg bedanken. Ze hebben me vaak ongelukkig zien thuiskomen. Ik plofte dan meteen op de bank en had nergens zin in. Ze zeiden dat ik moest volhouden met waar ik mee bezig was, omdat ik er echt bijna was. Dat heeft me op de been gehouden.’

De talentvolle buitenspeler kijkt inmiddels optimistisch en positief naar de toekomst en met de juiste persoonlijke verbeteringen weet hij zeker dat hij de top kan halen. ‘Ik denk dat ik vanuit mijn geboorte iets speciaals heb gekregen wat andere spelers niet kunnen aanleren. Conditie kan je verbeteren door veel te trainen, maar de manier van bewegen en inzicht in het voetbalspelletje, krijg je vanuit je ouders. Ondanks het talent wat ik heb gekregen, moet mijn gedrag nog verder verbeterd worden. Als dat lukt, weet ik zeker dat ik de absolute top ga halen.’

Van Brederode koos voor AZ, maar aanvankelijk was dat helemaal niet wat hij wilde. ‘Mijn vader vond AZ vooral een goede keuze, omdat het voor ons goed bereikbaar is. Ik woon in Hoofddorp. Als ik voor PSV koos, moest ik in Eindhoven in een gastgezin gaan verblijven, want dagelijks reizen van Hoofddorp naar Eindhoven is niet reëel. Toch wilde ik eigenlijk erg graag naar PSV, omdat de club mij heel erg aansprak. Ik heb uiteindelijk naar mijn vader geluisterd. Ik ben nog jong en ik besefte dat een gastgezin mentaal heel erg zwaar kan zijn voor een jonge jongen. Ik ben een familieman en wilde koste wat kost thuis blijven wonen. AZ was daardoor de enige juiste keuze.’ AZ werd dus de nieuwe club voor Van Brederode, maar in Alkmaar ging het alles behalve van een leien dakje. De vleugspeler had aanpassingstijd nodig en ondervond ook de minder leuke kanten van topsport. ‘Ik moest lang wennen bij AZ. In mijn eerste seizoen liep het voor mij niet lekker. Ik had geen klik met de trainers en heb vaak schreeuwende ruzie op het trainingsveld met ze gehad. Ik vond zelf dat ik het goed deed en kon kritiek niet waarderen. Ik verklaarde de trainers voor gek en wist het zelf altijd beter. Uiteindelijk zorgde dat ervoor dat de trainers er wel klaar mee waren. Ze lieten mij wekelijks op de bank zitten, omdat ik mij te vaak disciplinair had misdragen. Veel mensen vonden mij erg arrogant en moeilijk. Door die houding ben ik van veel lijstjes bij topclubs afgehaald. Daar ligt dan ook zeker mijn verbeterpunt. Ik ben al veranderd ten opzichte van vroeger, maar af en toe kan ik me nog steeds laten gaan.’