
18 minute read
Marcello Geerts Fotografie opent unieke studio
Experience Studio in Nieuw-Vennep mooie stap voor Marcello Geerts
Marcello Geerts Fotografie opent unieke, multifunctionele studio
Advertisement
In het digitale tijdperk is het eenvoudig om plaatjes te schieten. Maar hoe vaak is het eindresultaat teleurstellend? Voor wie zich wil ontwikkelen tot een goede fotograaf zijn tips van een expert altijd welkom. Marcello Geerts beleeft veel plezier aan het opleiden van mensen met passie voor fotografie. Vanaf eind februari beschikt hij over een unieke, multifunctionele fotostudio in Nieuw-Vennep. 433 Magazine legde deze bevlogen fotograaf een aantal vragen voor.



Je hebt grote plannen voor dit jaar. Wat kun je daar over vertellen?
‘Begin 2020 was ik net een paar maanden bezig met mijn Golden Hour Membership met als doel om amateurfotografen stap voor stap te begeleiden en grenzeloos te laten groeien in hun fotografie via een compleet leersysteem en persoonlijke, online coaching. Dit concept sloeg meteen aan. Elke week kwamen er weer fotografen bij. In het voorjaar zat ik met mijn 'growth team' te overleggen. Waar liggen er nog meer kansen, waar wil ik heen en welke kant wil ik zeker niet op? Ik kreeg ook de rechtstreekse vraag: waar ligt dan je droom? Spontaan zei ik: een multifunctionele en unieke fotostudio waarin zoveel te beleven valt dat het een feestje is om daar te zijn. Dit werd de basis voor mijn Experience Studio.’
Omdat de directe vraag mij een stap verder bracht, besloot ik ook de vraag aan mijn members voor te leggen: wat is je droom? Regelmatig heb ik livestreams waarin ik technieken uitleg en mensen verder help. Vaak doe ik dan een liveshoot, zodat members kunnen vragen: wat gebeurt er met instelling X of Y? Ik kan dit dan meteen laten zien. In de zomer 2020, tijdens een korte opening tussen de lockdowns, deed ik een livestream vanaf de boulevard in het Italiaanse Livorno en stelde mijn members de vraag wat hun droom is. De antwoorden varieerden van camera beter leren kennen en betere foto's maken, tot aan een eigen bedrijfje beginnen als fotograaf. Hier mocht ik mijn droom van de Experience Studio delen en de reacties waren waanzinnig goed. Ik kreeg steun uit alle hoeken. Dit was het begin van het avontuur waar ik nu midden in zit.’
Het woord 'experience' prikkelt de nieuwsgierigheid. Kan je een tipje van de sluier oplichten?
‘Een traditionele studio heeft een grijze-, een witte- en een zwarte wand en dan houdt het meestal wel op. Aangezien ik veel op locatie werk, wilde ik diverse mooie locaties naar de studio brengen. Wat nu als je onafhankelijk van het weer op een paar super gave locaties kunt schieten zonder buiten te zijn. Hier ben ik mee aan de slag gegaan en heb met een bedrijf samengewerkt dat ook Tv-studio’s bouwt, Addition. Was mijn idee technisch haalbaar? Het bleek een flinke uitdaging te zijn, maar zeker haalbaar! Met deze opmerking ben ik een plan gaan maken voor deze unieke studio. Als snel kreeg ik telefoon van Ralph de Zwart van de Outlet Factory in Cruquius. Het concept sloeg meteen bij hem aan en hij wilde instappen om zo een mooie instructiehoek of ruimte voor me in te gaan richten.
Bij het plannen van de inrichting met studioflitsers bleek al snel dat CameraLand in Alkmaar en Godox, de producten van studioflitsers, als technology partners wilden meedoen. Samen met Addition, de studiobouwer, ontstond er zo een geweldig team voor de realisatie van mijn wilde plannen. Met mijn growth team ben ik gaan nadenken over hoe we de studio echt multifunctioneel zouden gaan gebruiken. Naar workshops voor fotografen blijkt de ruimte ook heel erg geschikt te zijn voor events zoals 'Schiet en Geniet', productpresentaties en andere events. Met 100 m2 studio beneden en een sfeervolle ruime instructieruimte boven van eveneens 100 m2 kunnen er evenementen gedraaid worden, waarbij de gasten met een product op de foto gezet worden in verschillende settings en daarna met een hapje en drankje boven kunnen netwerken en bijkletsen. Uiteraard heb ik meteen overleg gehad met uitgever Marnix Bakker om te kijken of dit soort zaken inderdaad in de ruimte te realiseren zijn. Met zijn kennis en ervaring bleek dit inderdaad een hele goede locatie te zijn.’
Wanneer verwacht je de studio te openen en wat maakt deze plek bijzonder?
‘Uiteraard ben ik afhankelijk van de coronamaatregelen, maar ik hoop per 10 maart de deuren te openen voor kleine groepjes. Het bijzondere aan de plek is dat we met elkaar gewerkt hebben aan het wauw-gevoel. Zodra je de deur opent, moet je mond open vallen en stap je een andere wereld binnen. Een wereld die een lach op je gezicht tovert. Het moet echt een ervaring zijn. De enorm fotoachterwanden geven het gevoel dat je buiten bent en je kunt op 100 m2 naar 3 verschillende plekken toe en dus in drie verschillende scenes foto’s maken. Boven de fotostudio komt een prachtige instructie-/ontvangstruimte. Dit unieke project wordt ondersteund door een technology partner: www.cameraland.nl en de unieke meubelzaak 'The Outlet Factory' dat zorg gaat dragen voor inrichting van de instructie-/ontvangstruimte.’
Kun je iets vertellen over het cursusaanbod voor komende tijd?
‘Het hart van de activiteiten zijn de shoots en de cursussen. Voor Golden Hour Members komen er themadagen, waarbij een speciaal thema wordt behandeld en uiteraard gaan de cursisten meteen in de studio aan de slag met hun eigen camera om de technieken onder mijn begeleiding te oefenen. Als je geen member bent, dan is het mogelijk om losse thema-workshops mee te doen. We beginnen met de thema-workshops: basis studio-technieken, 3D effecten met licht in je foto, X-plode, een spetterende en energieke shoots met modellen die van het beeld van knallen en Summertime, een fashion shoot met de zomer als thema. De exacte planning hangt natuurlijk sterk af van de coronamaatregelen en versoepelingen van de lockdown.’
Wat moeten onze lezers beslist nog weten over Marcello Geerts Fotografie?
‘Marcello Geerts Fotografie draait niet om mij. Het draait om jou, jouw resultaten, jouw groei en nog het meest belangrijke: jouw plezier in fotografie. Want iedereen heeft diep van binnen een creatieve bron. Deze moet echter soms aangeboord en gestimuleerd worden. En dan is iedereen in staat om foto's te maken waarmee je jezelf verbaast en waar je trots op mag zijn. En zo wil ik met fantastische mensen om mij heen een community vormen om samen te blijven groeien en te genieten.’

Marcello Geerts
Duinbeek 45 • 2134 VT Hoofddorp info@marcellogeerts.nl
www.marcellogeerts.nl
Joël Drommel van middenvelder tot keeper in het Nederlands elftal
Tekst Martijn Kramer
Joël Drommel beleefde in 2020 zijn absolute doorbraak. De keeper van FC Twente maakte indruk door zijn goede prestaties in de Eredivisie en werd bekroond met een plek bij het Nederlands elftal. Piet-Jan Drommel, vader en zaakwaarnemer van Joël, zag het allemaal vanaf de zijlijn gebeuren. Hij voedde zijn kind op sportieve manier op en zag dat hij aanleg had om de top te halen. Hoe kijkt hij terug op de ontwikkeling die Joël heeft doorgemaakt?
oël was zeven maanden oud toen wij naar Spanje verhuisden. Onder het genot van de Spaanse zon voetbalden wij altijd met het gezin. Als de kinderen uit school kwamen was het altijd de kinderen tegen papa. Dan moest ik ze altijd wel laten winnen natuurlijk’, zegt Piet-Jan lachend. ‘Als ouders wilden we onze kinderen altijd laten sporten, zodat ze gezond bleven en plezier hadden. Joël was een drukke, spontane jongen en zat altijd vol energie. Voetbal was voor hem dan ook een geweldige uitlaatklep.’ De familie Drommel wilde na zes jaar Spanje graag terugkeren naar Nederland. De familie kwam terecht in Zandvoort. Bij voetbalclub S.V. Zandvoort speelde Joël als jeugdspeler op het middenveld, maar liet hij ook voor het eerst als keeper zien wat hij in zijn mars had.
Goede voetballer
‘Joël was vroeger een goede voetballer en speelde bij zijn jeugdclubs als controlerende middenvelder. Hij had ook altijd wel interesse in het keepersvak. Ik weet nog wel dat Joël als keeper een jeugdwedstrijd bij SV Zandvoort speelde, omdat de keeper van het team geschorst was. Hij pakte alles. Geen spits wist die wedstrijd bij hem te scoren. Na de wedstrijd kwam oud-voetballer Piet Keur naar me toe. Hij had de wedstrijd gezien en zei dat Joël beter keeper kon worden. Ik verklaarde hem voor gek en zag dat niet zo zitten, omdat ik hem juist een hele goede voetballer vond.’ De familie Drommel verhuisde nogmaals. Dit keer van Zandvoort naar Bussum. Joël ging voetballen voor de plaatselijke voetbalvereniging SDO, maar dat avontuur duurde niet lang. ‘Joël had het naar zijn zin bij SDO en hij werd een steeds betere voetballer.


Al heel snel is hij toen gescout door de KNVB om, samen met andere talentvolle voetballers, extra wedstrijden in een gelegenheidselftal te spelen. Als echte nummer zes was hij de stofzuiger op het middenveld. Hij was de man van de passes, de cornerballen en de voorzetten. Na één jaar SDO werd hij, door zijn goede prestaties, gevraagd door Almere City. In zijn SDO tijd dacht ik echt dat hij als veldspeler kon doorbreken, maar bij Almere City zag ik in dat het voor hem heel moeilijk werd. Hij kwam ten opzichte van anderen net tekort.
Halverwege het seizoen werd daar de keeper weggestuurd en toen zag ik voor hem de kans om op goal te gaan en zijn voetbaldroom op een andere positie waar te maken. Ik heb toen mijn vriend en keeperstrainer Wouter van Voorthuizen gevraagd wat hij van Joël zijn keeperskunsten vond. Hij vroeg aan mij hoelang hij al keeper was. Een week, zei ik. Dat kan helemaal niet daar is die veel te goed voor, zei van Voorthuizen toen.’ ‘Ook de trainers van Almere City waren enthousiast. De club gaf aan dat Joël vier maanden de kans kreeg om zich als keeper te bewijzen. Het keepen ging erg goed en ze wilden hem dan ook graag voor het volgende seizoen behouden. Totdat een nieuwe trainer roet in het eten gooide. De nieuwe trainer gaf Joël geen kans. We besloten meteen te vertrekken, want ik wilde dat hij wedstrijden bleef spelen. Wouter van Voorthuizen was toen keeperstrainer bij IJsselmeervogels. Ik vond het een mooie optie om Joël aan zijn hand verder te ontwikkelen. Gelukkig was er een plekje voor hem vrij bij IJsselmeervogels. Van Voorthuizen ging veel met hem trainen en hij werd steeds beter. Hij werkte er heel erg hard voor. Op maandag, woensdag en vrijdag trainen, op zaterdag een wedstrijd en op zondag weer trainen. Op die manier leerde hij in korte tijd de technische kant van het keepersvak.‘
Ajax, AZ, FC Utrecht, FC Twente en NIKE
Joël deed het steeds beter en zijn vader wilde zijn snelle ontwikkeling doorzetten. Piet-Jan gaf hem op voor de Nike Challenge Cup. Een selectiedag van sportconcern Nike voor voetballers, vanuit de hele wereld, die de droom en kwaliteiten hebben om door te breken als profvoetballer. Joël werd die selectiedag als beste bevonden door de keeperstrainer en het werd de opstap voor zijn transfer naar FC Twente. In Enschede kende hij in 2020 een geweldig jaar. ‘Op de Nederlandse selectiedag kregen de jongens training van Erik Weghorst, keeperstrainer van FC Twente. Aan het begin van de dag maakte ik een praatje met hem. Hij vertelde mij dat hij Joël namens FC Twente al langer volgde en het een goede keeper vond. Daar rolde uiteindelijk een trainingsstage uit. De stage was voor beide partijen goed bevallen en Joël kon al heel snel een contract tekenen bij Twente, maar we besloten te wachten. Hij won de Nederlandse selectiedag van de Nike Challenge Cup en mocht naar Engeland afreizen om daar de wereldwijde finale te spelen. Wie weet kon hij ook terecht bij buitenlandse clubs.’ Joël reisde af naar Engeland om de finale van Nike Challenge Cup te spelen. Na drie dagen lang trainen en testen afleggen, werd bekend dat Joël ook de internationale finale had gewonnen. De clubs lagen vanaf dat moment voor het uitkiezen. Ajax, AZ, FC Utrecht en FC Twente waren geïnteresseerd. Daarnaast mocht hij ook nog drie maanden op voetbalstage bij Nike in Engeland. Uiteindelijk was het gevoel bij FC Twente voor vader en zoon Drommel zo goed dat zij begin 2014 niet langer wilden wachten en hij daar een jeugdcontract tekende. ‘Voordat we bij FC Twente tekenden heb ik eerst met Nike gebeld en gevraagd of het mogelijk was dat Joël een contract kon tekenen en alsnog stage kon lopen bij Nike. Dat was geen enkel probleem volgens Nike. Dus wij tekenden bij FC Twente en om dat te vieren gingen we die avond met de familie uiteten in Enschede.
Aan tafel werd ik gebeld door een vertegenwoordiger van Nike. Hij vertelde heel kort dat Joël niet meer naar Engeland hoefde te komen, want ze hadden niks meer aan hem. Een enorme klap in ons gezicht. Ik had net geregeld dat hij drie maanden niet naar school hoefde en stage bij Nike kon lopen. Ik heb meteen doorgeschakeld en regelde met FC Twente dat Joël bij een gastgezin in Enschede terecht kwam, zodat hij van maandag tot en met vrijdag mee kon trainen bij FC Twente. Op zaterdag speelde hij dan zijn laatste wedstrijden bij IJsselmeervogels. Het was een geweldige zet, want hij leerde de club en zijn toekomstige teamgenoten alvast kennen en kon zijn periode bij IJsselmeervogels mooi afsluiten.’
Niet goed genoeg
Joël speelde een jaar in de A1 van FC Twente en maakte een goede ontwikkeling door. Zo goed, dat hij een jaar na zijn overgang al zijn debuut voor het eerste elftal maakte. Op 12 september 2015 speelde Joël Drommel
met FC Twente in de Grolsch Veste tegen Ajax. De donderdag voor de wedstrijd kreeg vader Piet-Jan het geweldige nieuws te horen, maar toen hij eenmaal in het stadion zat om zijn zoon te zien spelen, sloegen de zenuwen toe.
‘Ik was als keeper altijd heel rustig in de goal en ik ben een rustig mens, maar sinds Joël bij FC Twente in de goal staat ben ik nerveus geworden en kan ik moeilijk op mijn plek blijven zitten. Mijn vader stond ook altijd langs de lijn. Ik zag die man altijd rondjes lopen en nu pas begrijp ik waarom hij dat deed. Ik denk inmiddels dat er niks erger is dan vader van een keeper zijn. Eén foutje en je zoon wordt door iedereen afgebrand.’ Dat doemscenario werd werkelijkheid. Joël maakte een aantal fouten en werd na tien wedstrijden alweer vervangen. Piet-Jan kijkt terug op een moeilijke periode voor vader en zoon.
‘Als ik nu terugkijk naar zijn eerste serie wedstrijden, dan is hij te snel gebracht. Hij was nog een achttienjarig broekie en werd meteen voor de leeuwen gegooid. Ze hadden hem al na een paar wedstrijden uit de basis moeten halen en in bescherming moeten nemen. Hij was wel een hele goede keeper, maar voor Eredivisie-begrippen was hij nog niet goed genoeg. Hij moest op een heel moeilijk moment instappen, want Twente verloor veel. Ook Joël maakte fouten en dat bleef in de media niet onopgemerkt. Als vader moet je hem dan helpen door met hem te praten.
Ik ben vaak na wedstrijden naar zijn huis in Enschede gereden en dan ving ik hem op. We bespraken wat er beter moest en hoe hij situaties anders kon oplossen. Ik probeerde hem vooral weer zelfvertrouwen te geven, door te zeggen dat fouten maken een onderdeel van het leven is. Achteraf is het belangrijk geweest dat hij op jonge leeftijd veel kritiek heeft gekregen. Het heeft Joël mentaal sterker gemaakt en hij weet nu precies hoe hij met kritiek moet omgaan.’
Geen tweede doelman
Na een moeilijke begin periode bij FC Twente heeft Joël inmiddels een geweldig jaar achter de rug en is zijn vader trots op wat hij in de afgelopen jaren allemaal heeft geleerd en bereikt. Piet-Jan kijkt positief naar de toekomst en voorziet een transfer op de korte termijn. ‘Ik ben uiteraard trots op zijn ontwikkeling, maar het mooiste vind ik dat hij nog steeds dezelfde Joël is als dat hij bij S.V. Zandvoort en SDO was. Hij is niet naast zijn schoenen gaan lopen en heeft geen sterallures gekregen. Hij werkt nog harder dan vroeger en daardoor leert hij het keepersvak steeds beter. Daar hebben ook de goede en slechte prestaties bij FC Twente aan bijgedragen. Hij is gedegradeerd, gepromoveerd en heeft aan het Nederlands elftal mogen ruiken. Door al deze ervaringen ligt hij een straatlengte voor op andere keepers die dezelfde leeftijd hebben. Veel keepers gaan op hun 24e pas aan hun carrière beginnen. Joël is al zes jaar bezig. Ik ben er daarom van overtuigd dat hij de absolute top gaat halen.
Grotere club
We hopen dat Joël deze zomer een stap naar een nog grotere club gaat maken. Een topclub in Nederland heeft onze voorkeur, maar als die niet komen dan willen we ook over de grens gaan kijken. Afgelopen jaar waren Club Brugge en RB Leipzig al geïnteresseerd, maar dan zou Joël tweede keeper worden. Dat gaan we niet doen. Hij gaat ook niet achter André Onana bij Ajax staan. Hij moet elke week spelen om mee te gaan naar het EK, want dat is voor ons het grote doel van 2021.’


Clemens Groot kind aan huis bij SV Zandvoort
S.V. ZANDVOORT

Wat betekent de club voor jou? ‘SV Zandvoort is voor mij echt een sociaal gebeuren. We hebben onderling heel veel lol met elkaar. Zodra het eindsignaal klinkt is het tijd voor kannetjes bier en lekkere hapjes en wordt er wat af gelachen en zijn we nog lang in de kantine te vinden.’
Een groot deel van de zaterdag doorbrengen bij SV Zandvoort. Dat is wat Clemens Groot al vele jaren het liefste doet. Hij volgt zijn maten bij de veteranen, het team waar hij tot een paar jaar geleden nog zelf het doel verdedigde, en na afloop is er uiteraard een gezellige derde helft. Wanneer ze niet gelijktijdig spelen, staan ze ook gezamenlijk als supporters van het eerste langs het veld. SV Zandvoort staat voor Groot (53) symbool voor vele, plezierige uurtjes. De sociale contacten op het voetbalveld ziet hij dan ook als een groot gemis in een tijd waarin weinig kan en mag.

Clemens met zijn zoons Roxy en Mickey

et seniorenvoetbal ligt praktisch stil, maar gelukkig heeft Groot nog een legitieme manier om wel het sportpark te betreden. Zo is deze clubman ook als vrijwilliger bij SV Zandvoort betrokken. Wanneer er nog een scheidsrechter nodig is, rinkelt bij hem de telefoon. ‘Het is toch zonde als een wedstrijd daarom niet zou kunnen doorgaan en het is zeker ook een mooie manier om zelf een beetje fit te blijven’, aldus Groot. Daarnaast gaan de handen net als bij een aantal maten uit het veteranenteam uit de mouwen wanneer er iets te klussen valt op het complex.
Amsterdammer
Groot is een geboren Amsterdammer. Hij speelde bij O.V.V.O op een steenworp van het oude Ajax-stadion De Meer. Op een verjaardag ontmoette hij zijn huidige vrouw Paulien van Paridon die met haar vriendinnengroep betrokken was bij SV Zandvoort. ‘Dat was in het begin als Amsterdammer even het katje uit de boom kijken en integreren, maar ik werd vrij snel opgenomen in een vriendenteam. Tot vijf jaar geleden heb ik nog in het doel gestaan van de veteranen. Ik speelde zo in een team met onder meer Piet Keur en Jan Lammers, al was laatstgenoemde vaker niet dan wel aanwezig i.v.m. andere verplichtingen.’ Wat zijn eigen sportieve hoogtepunt was? Op die vraag heeft Groot snel een antwoord paraat. ‘We zaten in een situatie dat we geen eerste team op de been konden brengen. Het bestuur heeft ons (het derde) toen gevraagd om door te schuiven. Anders zouden ze immers verplicht degraderen. In dat jaar werden wij tot grote verrassing zelfs kampioen en mochten we op de kar door het dorp.’
Zoons
Supporter is Groot zeker ook van zijn zoons Roxy (24) en Micky (19). ‘De oudste zit een beetje tussen 1 en 2 in en de jongste is keeper van de O19-1. ‘Natuurlijk zou ik het als vader leuk vinden en trots zijn als ze samen in 1 terecht zouden komen.’ Groot ziet het liefst een herkenbaar eerste team met zoveel mogelijk jongens uit Zandvoort. Het niveau van het voetbal is zeker ook belangrijk. ‘We willen graag naar de eerste klasse. Je krijgt dan ook te maken met een aantal mooie tegenstanders. Vorig jaar stonden we bovenaan in de tweede klasse op het moment dat de competitie werd afgebroken. Helaas heeft de KNVB ons niet laten promoveren. Ik weet eigenlijk niet waarom en ook dit seizoen waren we weer sterk gestart.’ Waarschijnlijk moet SV Zandvoort geduld blijven betrachten voor het daadwerkelijk omhoog mag in de voetbalpiramide. Als er in de laatste maanden van het seizoen ook weer door de senioren en veteranen lekker in teamverband gevoetbald mag worden, dan is dat al een overwinning op zich. Dat Groot bij dat heugelijke moment op de club aanwezig is, staat wel vast.