VERGETEN VOETBALLER
MELVIN MULLER
De familie Muller op vakantie in Winterberg. Van links naar rechts Melvin, Astrid en Noa en op de voorgrond Dex.
V E RG E T E N VO E T BA L L E R M E LV I N M U L L E R Voor de driemaandelijkse serie Vergeten Voetballers is een bezoek gebracht aan Melvin Muller die drie jaar (2006-2009) uitkwam bij MVV ‘27. Na een lastig jaar met blessures beleefde de pijlsnelle spits twee topjaren met veel doelpunten in Maaslandse dienst. OVERSTAP NAAR MVV ‘27 Tot de zomer van 2006 speelde ik bij VDL op zondag en wilde eigenlijk lager gaan voetballen in een vriendenelftal, het 6e van Excelsior Maassluis. John van der Meij sprak ik in die tijd regelmatig en vroeg mij in die tijd dan ook meerdere keren om naar MVV ‘27 te komen. Op zich leuk, maar ik werkte eigenlijk iedere zaterdag. VDL degradeerde dat seizoen. In dat jonge team speelde ik als een van de weinige ouderen en die jongeren hadden toch een mentaliteit die ik niet helemaal gewend was. Ook René Verhagen, een goede vriend van mij, zou gaan stoppen en dat maakte dat ik wel een beetje klaar was met VDL na negen jaar in de selectie te hebben gespeeld.
linkermiddenvelder met een drang naar voren wilde inzetten. Onder Ruud Spierings, ’n jaar later, ben ik doorgeschoven naar de spitspositie. BLESSERELEED Het eerste jaar bij de Maaslanders was niet erg succesvol vanwege blessureleed aan de enkel. Je wilt je direct waarmaken, had de drang om te presteren, maar fysiek zat het gewoon niet goed. Als je je enigszins weer fit voelde, bleek dat in de praktijk tegen te vallen en kreeg je weer een terugslag. Pas in december was het leed voorbij
en kon er probleemloos gespeeld worden. BEGONNEN BIJ MSV ‘71 Toen ons gezin nog in de Steendijkpolder woonde, werd ik als klein ventje aangemeld bij MSV 71. Toen we, na één jaar in de F, verhuisde naar een buurt bij het Palet ben ik gaan spelen bij VDL. Tegelijkertijd met Bob Jansen en Richard Rasens kwam ik weer enkele jaren later te spelen bij SVV in Schiedam met twee seizoenen in de C, waarvan het laatste jaar als
Portretfoto van Melvin Muller uit augustus 2006
BEGRIP Bij VDL kon men wel begrip opbrengen voor mijn overgang naar MVV ‘27. Er is geen kwaad woord gevallen en wanneer ik daar weer eens over de vloer komt is iedereen even hartelijk. Aan mijn tijd daar heb ik veel vrienden overgehouden en de club is sowieso hartstikke gezellig. Tenslotte was er ook de reden dat Astrid en ik in die periode verhuisden naar Maasland. Het werd dus MVV ‘27 en nog even geen vriendenteam. Het was eigenlijk ook zonde om al op mijn 30e afscheid te nemen van het prestatievoetbal. De beslissende gesprekken waren met Peter Broekman die mij als
3
MVV ’27 aanvoerder. Het waren de gloriejaren van SVV in het betaalde voetbal met Dick Advocaat als hoofdtrainer en John van Dijk als sponsor. Wim Jansen was op dat moment de technisch directeur. Vervolgens kwam ik niet direct in de B-selectie, maar startte in B2 en brak al snel in dat seizoen mijn enkel. Ik zat in pubertijd en voetbalde dus niet. Mijn ouders geloofden het wel, vonden het ook niet meer zo logisch om mij heen en weer te brengen naar Schiedam en vervolgens ben ik helemaal gestopt met voetballen.
HERSTART Na anderhalf jaar ben ik toch weer begonnen bij Excelsior Maassluis en kwam in de A2. Vervolgens door naar de senioren, gestart in de C-selectie en al na één wedstrijd opgeklommen naar de B-selectie. Met het derde elftal werden we kampioen en soms mocht je meedoen met het tweede elftal onder Richard Grootscholten. In mijn laatste jaar daar speelde je wel wat bekerwedstrijden met de hoofdmacht, maar daar bleef het verder dan ook bij. Voetballen op zaterdag werd daarna
Zaterdag 27 september 2008, MVV ‘27 – SVC 08 5-1. Melvin Muller passeert keeper Nick Turfboer en brengt de 2-0 op het scorebord.
4
een probleem. Ik ging werken in een supermarkt en volgde een opleiding tot bedrijfsleider. Excelsior M heeft nog wel geprobeerd een andere baan voor mij te zoeken. Bij VDL voetbalde ik dus op zondag, voordat MVV ‘27 in beeld kwam. BIJ MVV ‘27 Het tweede jaar in Maasland was dus ’n stuk leuker. In een met 6-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen Gouda scoorde ik viermaal en dat was best wel verrassend. De avond daarvoor had ik met de zaak bij een klant van ons weer eens
V E RG E T E N VO E T BA L L E R M E LV I N M U L L E R
Zaterdag 08 november 2008, MVV ‘27 - Lyra 3-1. Melvin Muller haalt uit, maar ziet zijn poging eindigen in het zijnet.
een etentje en dat liep uit tot vier uur, half vijf de volgende morgen. Lag dus laat op bed en vermoedde dat de wedstrijd helemaal niets zou worden, maar verbaasde mezelf nog het meest. Dat seizoen werden we trouwens periodekampioen en speelde twee wedstrijden tegen Alexandria 66. We speelde twee goede wedstrijden, in het uitduel miste Ruud Vermeulen nog een penalty, maar gingen toch ten onder. MVV ‘27 miste daarmee promotie naar de eerste klasse en dat was zonde. RUUD SPIERINGS Ruud was een trainer uit Schiedam met een hoop bravoure en een grote mond, maar ik kon het goed met hem vinden. Ik kende hem al uit de tijd dat je met VDL speelde tegen zijn oude club Victoria 04. Hij was altijd druk bezig met bakkeleien tegen spelers en trainers van andere clubs. Destijds was ik
dus wel sceptisch bij zijn komst naar MVV ‘27, maar uiteindelijk kon ik hem wel waarderen. Wedstrijden die mij zelf het meest bijgebleven zijn waren die tegen ’s Gravenzande. Die duels leefden erg sterk in de groep en waren altijd wel spannend. TOPPERS VAN MVV ‘27 Als de betere spelers in mijn tijd bij MVV ‘27 zou ik Dion Dickhoff willen noemen. Een hele goede speler, maar was ook blessuregevoelig. Verder Ruud Vermeulen, Arno van Nierop, Coen Hordijk en Roel Nooteboom. Op de training wilde ik ook liever niet tegen die laatste twee spelen; ik had ze liever in mijn eigen team. Roel had trouwens ook veel hoger kunnen spelen. Ik moest het in mijn carriere zeker niet hebben van het maken van een dubbele schaar. Snelheid, loopacties en
het inzien waar de ruimtes liggen gingen mij beter af. Bij SVV werd nadrukkelijk het accent gelegd op dit soort eigenschappen. VRIENDENTEAM Na drie jaar werd het dan toch tijd om in een vriendenteam van Excelsior M te gaan spelen, waarin ook Martijn Krabbendam uitkwam. Net vader geworden van Noa wilde ik ook wat meer thuis zijn. Een klein groepje onder leiding van aanvoerder Martin van Berkel is nog bij mij aan de deur geweest om mij over te halen ’n jaartje door te gaan. Dat vond ik een hele leuke actie vond en zij brachten zelfs een schoenenbon mee als presentje. Ruud Spierings had al eerder aangegeven dat eenmaal trainen per week geaccepteerd zou worden, maar daar hou ik zelf niet van. Ik
5
MVV ’27 wilde geen voorkeursbehandeling. Een ander traint misschien wél tweemaal en staat er dan toch nog naast. KLAPLONG Op dit moment doe ik veel aan cross fit. Bij ons aan de zaak hebben we drie gyms en een personal trainer die trainingsprogramma’s samen stelt. Tweemaal per week doe ik mee aan de groepslessen na vijf uur en eenmaal tijdens werktijd. Tot ’n klein jaar geleden deed ik daar nog niet aan mee. Ik was op de zaak om te werken en niet om te sporten. Verleden jaar kreeg ik echter te maken met een klaplong in Singapore, had bij terugkomst veel pijn op de borst, maar ben nog wel gaan werken. Nadat er in het ziekenhuis alsnog foto’s werd genomen ben ik daar direct opgenomen. Afgelopen februari volgde een operatie en werd het zaak om weer fit te worden. Toen ben ik pas gaan sporten op de zaak en dat bevalt inmiddels prima. MANAGER INKOOP Ik was in Singapore voor mijn werk als manager inkoop voor World Bearing
6
Trade, een ca 25 jaar oud familiebedrijf aan de Waterweg in Vlaardingen dat gespecialiseerd is in lagers. Voor mijn werk moet ik veel reizen om producenten te bezoeken en deals te sluiten. Daar in dat pand aan de Waterweg zijn we uiteindelijk beland na enkele flinke uitbreidingen en momenteelt telt het bedrijf zo’n veertig personeelsleden. Ikzelf werk er inmiddels veertien jaar. Vanwege de corona reis ik nu niet meer. Als je dat zou doen, moet je in sommige landen bij aankomst direct veertien dagen in quarantaine en dat schiet natuurlijk niet op. Dan zit je in je hotelkamer, wordt je balkondeur vergrendeld en het eten voor je deur gezet! Nu gaat alles online via bijvoorbeeld conference calls. BEGELEIDER VAN DE MINI’S De jongste zoon Dex voetbalt bij de Mini’s van MVV ‘27. Omdat ik iedere zaterdag bij hem kwam kijken, werd er al snel gevraagd of ik die dagen niet kon helpen de kinderen te begeleiden en aan te sturen. Het tijdstip doordeweeks van trainen is echter voor mij te vroeg, want dan ben ik nog aan het
werk. Dex vindt eigenlijk alle sporten leuk, maar is helemaal gek op voetbal. De oudste zoon Noa voetbalt niet. We hebben het wel geprobeerd, maar hij is kennelijk niet sportief aangelegd. Het leven in Maasland bevalt ons goed. Er is nog sprake van sociale controle. Ooit werd er zelfs in het clubblad gevraagd rustiger te rijden in het dorp. KERST & VUURWERK Vele jaren kwamen we met de gehele familie van Astrid samen met de kerst, maar de laatste jaren gebeurde dat al niet meer. De families werden daarvoor te groot en de beschikbare ruimte te klein. Een nicht is inmiddels verhuisd naar Naarden en betrok daar een groot huis. Het plan was om daar nu massaal naar toe te gaan, maar de corona gooide roet in het eten. Nu krijgen we de eerste kerstdag mijn moeder over de vloer en de dag erna mijn schoonouders. Het wordt dus niet massaal, maar we maken het wel gezellig. Voor het oudjaar is geen zwaar vuurwerk ingekocht (zegt hij lachend). We houden het bij sterretjes.