15/35

Tekst: Menno de Boer Fotografie: Marjory Haringa

‘Ik studeer muziekwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam, maar werk elke dinsdag bij het NMF op kantoor als vrijwilliger. Daar heb ik al vaak gezien hoe mensen zich laten inspireren door een oud instrument. Als ze bijvoorbeeld een oude viool in hun handen gedrukt krijgen, zie je hen bijna nadenken over de historie en verhalen. Dat hoor je dan ook terug in hun spel. Heel bijzonder. Als kind was ik al geïnteresseerd in strijkinstrumenten. Ik speel zelf viool, lees graag over violisten en bouwers en ga naar veilingen van bijzondere violen. Voor het NMF onderzoek ik nu in hoeverre geblinddoekte luisteraars het verschil horen tussen een nieuwe viool en een oude Stradivarius van een paar miljoen euro. Helemaal iets voor mij! Ik ben blij voor dit fonds te werken. Heel mooi dat het NMF ervoor zorgt dat kostbare instrumenten in handen komen van talentvolle musici, die zoiets anders nooit hadden kunnen betalen. Wat ook nog wel goed is om te vermelden: ik ben nu bezig met een database van hedendaagse vioolbouwers. Daarvoor heb ik eerst uitgebreid onderzoek gedaan naar wat ervoor zorgt dat een bouwer echt bij de top van de top hoort. De voornaamste criteria daarbij: hoeveel prijzen heeft hij of zij gewonnen en hoeveel bekende en gerespecteerde musici spelen er op zijn of haar instrumenten? Objectieve criteria dus. En dankzij die database kan het NMF nu ook musici helpen die zich afvragen bij wie ze hun nieuwe viool kunnen laten bouwen.’

Links aan de muur een portret uit 1958 van violist Theo Olof, die samen met initiatiefnemer Pieter Moerenhout het NMF oprichtte. Het kunstwerk is geschilderd door Willem Schrofer (1898-1968).