Ölümün Çığlık Sesi Uzun zaman olmuş buraya gelmeyeli. Senden sonra ilk defa. Aslında bir iki defa geldim ama- yok. En fazla kapıda kaldım. Sonra geri döndüm. Şu binanın önündeki yaşlı adamı tanıyor musun? Ne için geldiğimi sordu. Sonra da dinlemeden gitti. Deli herhalde. Hem ben onu ilk defa görüyorum. Yeni mi taşındı yoksa? Binanın girişinde birkaç kadın da vardı. Merdivenlerden yukarı çıkarken arkamdan fısıldadıklarını duydum. Onlara dönünce sustular. Çekirdek kabuklarını da yere atmışlar. Bilirsin. Kirlilik sevmem. Bu arada tamirciyi çağırdım. Musluğu tamir edecek. Neden herkes beni görünce tuhaf tepkiler veriyor? Bu çağırdım üçüncü tamirci. Birisi gelirim dedi. Ama sonra ne telefonuma cevap verdi ne de geldi. Öbürü daha kötüydü. Yüzümü görüne selam bile vermedi. Ben de gittim yanından. Ne dersin? Bu sefer ki gelir mi? Keşke küçükken babamdan tamir etmeyi öğrenseydim. Gerçi o da pek bilmezdi ama idare edecek bir şeyler yapardı işte. Bu ses de nesi? Derinlerden bir uğultu. Yaklaşıyor. Etrafımda değil. Nerede? Korkuyorum. Çınlamaya dönüşüyor. Çınlama yaklaşıyor. Çınlama yanımda. Gözlerim karıncalanıyor. Hayır. İstemiyorum. Karıncalanmayı sevmem ben. Hayır. Çınlama kulaklarımı sağır ediyor. Çınlamalar arasından derin bir kapı sesi bu da kim. Kapıyı açmıyorum. Gözüm iyice kamaştı. Yere yıkılıyorum. Kafamı çarpıyorum. Çınlama durdu. Kapıda bir alacaklı. Kapı sesi artıyor. Arterken ses kesiliyor. Artık Duymuyorum. Bağırıyorum. Sadece Bağırıyorum. Ses tellerimi incitmiş olmalıyım. Sesim gittikçe tizleşiyor. Kapıdaki korkmuş olmalı. Kapı çalıyor. Ben bağırıyorum. Gözlerim açık. Görmüyorum. Daha da Açmaya çalışıyorum. Yok. Olmuyor. Ve son bağırış bitti. Artık duymuyorum, görmüyorum, bağırmıyorum ve yaşamıyorum. Emir Yapıcı
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.