Remmelt en Hans vertellen over vriendschap en geloof in diepe dalen
Júlia Herku is Jonge Theoloog des Vaderlands: “Ik wilde altijd al mensen helpen”
Restaurant0548 in Rijssen: een plek van ontmoeting en verbinding
asen brengt nieuw leven! Dankzij de dood én opstandig van Jezus is er voor ons altijd een nieuw begin. Net zoals tijdens de lente de natuur ieder jaar weer opnieuw ontwaakt uit de winterslaap en tot bloei komt. Voor mij persoonlijk is dit de mooiste periode van het jaar, waar ik enorm van kan genieten.
Waar ik ook van geniet is de inhoud van deze editie van Mozaiek Magazine. Ook dit keer delen Mozaiekers hun persoonlijke getuigenissen. Zo vertellen Hans en Remmelt over hun vriendschap en geloof in diepe dalen. Júlia deelt haar vol passie haar missie: zorgen dat mensen God zien zoals Hij echt is. Ook bijzonder is het verhaal van Corine en Corine, hun vriendschap is ontstaan via een ticket voor de kerstnachtdienst van Mozaiek0318 en inmiddels zijn ze samen gedoopt.
Tobias getuigt van zijn wonderlijke genezing en vertelt wat de Muskathlon in Kenia hem gebracht heeft. Marcel Koning en Sander Wuister gaan met elkaar in gesprek over het verstaan van Gods stem: de gave van profetie. Op de pagina's Gemeenteleven maak je onder meer kennis met Monique en Alica en vertelt Alinda vol passie over haar winkel waar iedereen zich welkom mag voelen. En er is nog meer te ontdekken!
Ik hoop dat dit magazine je mag inspireren en bemoedigen. En dat je er, net als mij, ook van mag genieten!
Hilde Stapert Eindredacteur
“ Hij is niet hier, want Hij is opgestaan zoals Hij gezegd heeft. ”
Mattheus 28:6
Elke editie stellen we een deel van Mozaiek aan je voor. Monique Cameron is deel van Mozaiek0318 en beantwoordt zeven vragen over haar bezigheden, geloof en eerste ervaringen met Mozaiek.
Tekst: Jonathan Wisse Beeld: Lisa Hoogmoed
1
Hoe ben jij bij Mozaiek terecht gekomen?
Dat is eigenlijk al best een tijdje geleden. Destijds was Mozaiek nog in De Shelter. Ik zag allerlei mooie dingen voorbijkomen, zoals de Prayer Course. Daarna ben ik samen met mijn twee dochters de diensten gaan bezoeken. Zij voelden zich er al snel thuis, dus de keuze was snel gemaakt.
2
Op welke manier dien jij je omgeving?
Door er gewoon te zijn. Soms voel ik aan dat er iets aan de hand is met iemand, dus dan stuur ik een berichtje. Daar ontstaat dan vaak een gesprekje uit. Op die manier kan ik een luisterend oor bieden en hulp aanbieden als dat nodig is. Als ik vraag hoe het gaat, krijg ik soms reacties als ‘Wat lief dat je dat vraagt!’. Maar voor mij is dat heel normaal, het gaat eigenlijk vanzelf.
3
Wat is iets waarin je kunt groeien?
Ik moet sommige dingen wat meer laten gebeuren. Doordat ik alleen voor mijn dochters zorg, heb ik een bepaalde regie. Iedereen zegt altijd dat het bij mij goed loopt. Dat klopt, maar dat heb ik mezelf aangeleerd. Toch is het soms ook goed om dingen even los te laten en hulp te aanvaarden. Ik ben er altijd voor anderen, maar dat is tegelijkertijd ook een valkuil.
4
Wat is voor jou het fijnste moment van de dag?
Mijn dag begint vaak best vroeg. Ik maak eerst een kopje koffie en ondertussen lees ik een overdenking van Joyce Meyer. Dat is eigenlijk een routine geworden.
5 Welke Bijbeltekst of welk lied raakt jou?
Een lied dat ik heel mooi vind, is 'Firm Foundation' van Maverick City. De zin "I put my faith in Jesus" vind ik erg krachtig. Liederen brengen me vaak terug naar een bepaalde tijd. Bijvoorbeeld het lied 'Ik stel mijn vertrouwen', dat we heel vaak zongen op de basisschool. Elke keer als ik dat lied zing, denk ik daaraan terug.
6
Welk film heeft indruk op je gemaakt?
De film 'War Room' heeft veel indruk op mij gemaakt. In deze film besluit Priscilla een plek in haar huis te creëren waar ze altijd bidt. Ik heb zelf ook geprobeerd zo’n vaste plek te maken, maar merk dat ik dat soms snel weer kwijtraak. Als ik een film mag aanraden, zou het echt deze zijn. Je wordt helemaal meegenomen in hoe je je gebedsleven kunt invullen, want dat kan soms best lastig zijn.
Wat is iets wat veel mensen niet van je weten?
Ik zing graag. Mijn dochter en ik houden allebei erg van worship, dat is iets wat we thuis vaak doen. Zij speelt gitaar en ik zing.
MONIQUE CAMERON
Leeftijd: 48 jaar | Woonplaats: Barneveld
Mozaiek0548
Dankbaar! In februari was Serve druk met het inzamelen van de Jumbo actie zegels. Daarbij plaatsten we een link om de zegeltjes te doneren.
Op 11 februari waren er al voldoende zegels gedoneerd voor 17 boodschappenpakketten. Deze pakketten gaan naar mensen binnen onze gemeente die dit goed kunnen gebruiken, of een steuntje in de rug verdienen!
Mozaiek0118
Zondag 9 februari
vierden we met elkaar twee jaar Mozaiek0118! Een dienst met een eerlijk getuigenis van Cedric over zijn leven met Jezus en een krachtige preek over de gaven van de Geest door Ies Maaswinkel.
God is goed!
#dankbaar #samenkerk
#zeeland #mozaiek
Mozaiek071
Feest!Vandaag, 20 maart, precies drie jaar geleden mochten we onze eerste samenkomst houden Wat is er inmiddels al veel moois gebeurd, wat zijn er een hoop mooie mensen betrokken en wat zijn we God dankbaar voor alles wat Hij ons heeft gegeven!
Heb je zelf een bericht voor deze pagina’s? Stuur een e-mail naar magazine@mozaiek.nl.
MIJN GELOOFSVOORWERP
25 jaar geleden heb ik de winkel LUV in Spakenburg overgenomen, die toen nog de naam "Het Baken" had. De winkel was een kleine christelijke boekwinkel, gerund door de vrouw van een dominee. Ik besloot de winkel over te nemen nadat ik het boek Deadline van Randy Alcorn had gelezen. Dat boek greep me zo, omdat het me liet inzien dat we ons veel te druk maken om het leven hier op aarde, terwijl het leven hierna eigenlijk veel belangrijker is. De winkel stond echt bekend als het ‘domineeswinkeltje’. Mijn doel was om die drempel te verlagen. Ik wilde er een gezellige winkel van maken waar iedereen zich welkom voelt. Toch heeft de winkel nog steeds een christelijke identiteit. Dit vonden wij erg belangrijk, omdat we ons daarmee kunnen onderscheiden. Tegenwoordig zijn er maar weinig winkels over met een christelijke identiteit. Wij vinden het heel mooi om zaadjes te planten en lichtjes te verspreiden. We willen dat mensen, zodra ze de winkel binnenkomen, echt een andere sfeer proeven. Dit doen we bijvoorbeeld door prachtige worship muziek op te zetten, wat meteen opvalt. Daarnaast proberen we ook veel liefde uit te stralen, bijvoorbeeld door mensen te begroeten. Sommige mensen die alleen wonen, zeggen dan: "Jullie zijn de eersten die vandaag tegen mij praten." 25 jaar LUV heeft veel voor mij betekend. Het heeft inspirerende mensen op mijn pad gebracht. Ik heb drie boeken mogen schrijven en heel veel andere dingen mogen organiseren.
SOULMATES: WILRIK & JULIA
''We zien ernaar uit om samen een thuis te bouwen, het leven aan te gaan en we dromen van alle avonturen die nog voor ons liggen.”
Wilrik Selles (21 jaar) en Julia de Bruin (24 jaar) leerden elkaar 5,5 jaar geleden kennen tijdens een kerkdienst. Wat begon als een toevallige ontmoeting in een overvolle dienst, is uitgegroeid tot iets heel waardevols. Op 11 juli 2025 hopen ze te trouwen.
Julia: “Ongeveer 5,5 jaar geleden leerden wij elkaar kennen tijdens een dienst van Interchurch, een dienst voor jongeren georganiseerd door een aantal kerken. De zaal was volledig gevuld en toevallig kwamen wij achter elkaar te zitten. Net als bij Mozaiek was er in deze dienst een moment om even kennis te maken met de mensen om je heen. Tijdens dat korte contactmoment sloeg voor ons de vonk al over.
Een week later was ik samen met een vriendin en haar ouders bij Mozaiek033. Bij aankomst bleek de zaal zo vol dat we werden doorverwezen naar het balkon. Daar bleek nog net een plek vrij te zijn, toevallig precies naast Wilrik Selles. Het voelde bijna als een knipoog van bovenaf. Voor mij was dit bovendien de eerste keer dat ik een samenkomst bezocht binnen Mozaiek. Wat me direct opviel was de warmte, de sfeer en vooral de voelbare aanwezigheid van God. Het maakte diepe indruk en bevestigde voor mij dat ik hier vaker wilde komen.
Niet veel later nodigde Wilrik mij uit om samen een dienst van Mozaiek te bezoeken en vanaf dat moment groeide
het contact verder. Na een periode van samen bezoeken van meerdere Mozaiek samenkomsten en daten in de corona periode kregen we een relatie en mochten we samen groeien tot waar we nu staan. Inmiddels zijn we ruim vijf jaar verder en staat onze trouwdag gepland voor 11 juli aanstaande.
We kijken vol verwachting uit naar ons huwelijk en het leven dat voor ons ligt. We zien ernaar uit om samen een thuis te bouwen, het leven aan te gaan en we dromen van alle avonturen die nog voor ons liggen.”
(PRE) MARRIAGE COURSE
Heb je ook trouwplannen of ben je al langer getrouwd? Denk eens na over het volgen van de (pre) marriage course die in een aantal Mozaiek gemeentes wordt georganiseerd. Meer weten over deze cursus? Check de QR code.
KIDS BEZOEKEN DE ARK VAN NOACH
Zondag 9 februari zijn de kids van Mozaiek0521 naar de Ark in Meppel geweest. Een leuk en verbindend uitje. Verschillende bijbelverhalen waren prachtig uitgebeeld. De kinderen hebben met elkaar Goliath verslagen en net als Simson pilaren omvergeduwd.
FACTS: EERSTE MOZAIEKBABY IN 2025
Op 3 januari zijn de eerste Mozaiek baby's van 2025 geboren!
Ruby Feenstra
Mozaiek055
Noa Mariena
Mozaiek0318
ALPHA ONLINE ZOEKT GESPREKSLEIDERS
De Alpha cursus is ook goed online te geven en daardoor kunnen mensen uit het hele land aansluiten. Het komend jaar willen we vanuit Mozaiek Alpha Online gaan aanbieden. Hiervoor zijn we nog op zoek naar gespreksleiders.
Is dit iets voor jou?
Scan de QR code en meld je aan!
VRIJWILLIGER UITGELICHT
Robbert Rossieau (40 jaar) is coördinator bij team Hospitality binnen Mozaiek0521 (Steenwijk).
''Zo’n 1,5 jaar geleden werd ik gevraagd voor de rol van coördinator bij team Hospitality. In mijn gebed ervoer ik Gods bevestiging dat dit voor nu mijn plek binnen Mozaiek mag zijn. Gastvrijheid zit in mijn DNA, waarbij ik mensen zie zoals ze echt zijn.''
Het team bestaat uit 20 tot 30 mensen. Dat zijn de vrijwilligers van Welkom en Facility, variërend van de parkeerwacht en gastheer/ gastdame tot de opruimploeg en de catering. Samen dragen we eraan bij dat iedereen zich welkom voelt—vandaar de naam Hospitality. Ik ben gedreven om de zondagochtend in de basis goed te regelen. Ontmoeting is daarin ook heel belangrijk, en vanuit Hospitality kun je daar goed aan bijdragen. Als gemeente mogen we samen dienen en samengroeien.
Naar elkaar omkijken en de nood van anderen zien is daarbij ontzettend belangrijk. In mijn rol en met mijn team mag ik daar echt een bijdrage aan leveren.
Deel worden van team Hospitality is een mooie gelegenheid om je talenten te ontdekken. Op dit moment lopen er ook meerdere jongeren mee in het team, die zich verder ontwikkelen en groeien. Fantastisch om te zien!
Mijn wens voor Mozaiek0521 is dat we nog meer stappen gaan zetten in het uitstralen van gastvrijheid en dienstbaarheid. We zouden een grote slag kunnen maken als iedereen één zondag per maand zou dienen. Op die manier raak je ook meer betrokken bij de gemeente. Een dienende houding is fundamenteel als je volgeling wilt zijn van de grootste Dienaar ooit—bij wie we met Pasen in het bijzonder weer stilstaan - : Jezus Christus.”
WIL JE DEEL WORDEN VAN DE MOZAIEK GEMEENTE?
Dan nodigen wij je graag uit voor onze twee intro-avonden. Tijdens deze avonden vertellen we je meer over onze gemeente, onze visie en maak je ook kennis met nieuwe mede-Mozaiekers. Check onderstaande QR-code voor meer informatie over de Mozaiek locaties en ontdek waar je je kunt aansluiten.
TIP DE REDACTIE
Heb je zelf een bericht voor deze pagina’s? Stuur een e-mail naar magazine@mozaiek.nl.
Elke editie stellen we een deel van Mozaiek aan je voor. Alica Kraneveldt is deel van Mozaiek0548 en beantwoordt zeven vragen over haar bezigheden, geloof en eerste ervaringen met Mozaiek.
1
Hoe ben jij bij Mozaiek terecht gekomen?
Mijn roots liggen in Katwijk aan zee. Mijn broertje, Lennard, is een actief deel van Mozaiek071. Vorig jaar is hij met de Muskathlon naar Kenia gegaan. Ik heb hem mogen helpen met het inzamelen van geld door fotoshoots te organiseren. Op dat moment deed ik zelf al 16 jaar niets meer met het geloof door een ongeluk op mijn 18e. Vorig jaar ben ik samen met mijn gezin verhuisd naar Rijssen. Een aantal maanden na de verhuizing hoorde ik via Instagram het lied ‘Church (take me back)’. Dat lied beschrijft echt mijn leven van de afgelopen jaren. Ik wist dat er in Rijssen een Mozaiek gemeente was. Het horen van dat lied en een gevoel van binnenuit, was het duwtje dat ik nodig had om God weer toe te laten in mijn leven. Die week ging ik alleen naar Mozaiek0548 toe. Sindsdien ga ik elke week met mijn twee kinderen naar de dienst.
2
Hoe ziet jouw dagelijkse leven eruit?
Van beroep ben ik hoofdagent, ik werk op het basisteam in Hengelo. Mijn gezin bestaat uit mijn partner Leon (35), dochter Avery (7) en zoontje Jason (2). We hebben vier honden en een pony. Daarnaast ben ik ook druk mijn uit de hand gelopen fotografiehobby. Ik fotografeer ongeveer 20 bruiloften per jaar. Daarnaast doe ik de socials van Mozaiek0548.
3
Wat is kenmerkend voor jouw persoonlijkheid?
Nou, ik ben echt een open boek en heel sociaal. Ik voel mij als een vis in het water in een groep en kan eigenlijk met iedereen wel goede gesprekken voeren. Dat is echt mijn kracht.
WELKOM!
Tekst: Hilde Stapert
Beeld: Alica Kraneveldt – van der Plas
4
Op welke manier dien jij je omgeving?
Ik doe actief mee aan de acties die vanuit Serve worden georganiseerd, zoals de kerstactie. Ik heb dit jaar een aantal kerstpakketten mogen wegbrengen en heb daarop hele mooie reacties gehad. Het is mooi om op die manier mensen een steuntje in de rug te mogen geven.
5
Wat is iets waar je in kan leren?
Op dit moment volg ik de Alpha cursus. Ik merk dat de cursus mij helpt mij meer open te stellen voor God en mijn relatie met Hem te verdiepen.
6
Welke Bijbeltekst raakt jou?
Mijn favoriete Bijbeltekst is Jesaja 41:10. Ik heb een hele zware periode (gehad), door mijn werk heb ik PTSS opgelopen, en deze tekst zegt dat ik mij niet druk hoef te maken, want God heeft het in Zijn hand en zorgt dat het goed komt. Sinds ik weer een relatie met God aan het opbouwen ben, merk ik dat ik heel
Wat is voor jou het fijnste moment
Dat is de ochtend. Wanneer de kinderen aan het ontbijt zitten, trek ik mij 10 minuten terug met een bakje koffie en lees ik via de bijbelapp de tekst van de dag. Het is mijn favoriete moment
Leeftijd: 33 jaar | Woonplaats: Rijssen
ALICA KRANEVELDT – VAN DER PLAS
Goede zorg ontstaat in de relatie Ontdek hoe jouw talent van betekenis kan zijn.
‘10.000 redenen tot dankbaarheid‘
Bekijk onze mooie collectie boeken, home, lifestyle en fashion. Tot snel! Al 25 jaar een begrip!
NEEM JE EEN KIND HOE NEEM JE EEN KIND AAN DE HAND TIJDENS AAN DE HAND TIJDENS ROUW EN VERLIES? ROUW EN VERLIES?
06 86 88 66 20 werkenbijcharim.nl
Laat je inspireren in onze showrooms! Opheusden Duiven Apeldoorn
Creëren van beweging en groei voor personen, teams en organisaties
Er is altijd een goede reden waarom iets vast zit en niet wil stromen. Samen onderzoeken we wat de goede reden is dat het vastzit. Daarna ontdekken we wat nodig is om weer in de flow te komen. Kracht van Verschil werkt vanuit systemische blik. Familiesystemen en organisatiesystemen hebben zo hun eigen dynamiek en invloed op personen, teams en organisaties. Door hier vrij en zonder oordeel naar te kijken ontstaat er nieuwe ruimte om in beweging te komen.
Wij werken op afspraak, zodat u ervan verzekerd bent dat wij alle tijd voor u hebben
REMMELT
Remmelt en Hans
“HEER, WELKOM IN MIJN PIJN”
HANS
Tekst: Annemarie Kok – van Twillert
Beeld: Tessa Baas
GETUIGENIS
REMMELT EN HANS OVER VRIENDSCHAP EN GELOOF IN DIEPE DALEN
Tijdens een zwarte periode in zijn leven komt Hans Dijkhuizen (39), na een noodkreet van zijn vrouw, in contact met Remmelt Mastebroek (64). Inmiddels zijn ze goede vrienden. Het is gezien het leeftijdsverschil - ze hadden vader en zoon kunnen zijn - wellicht een wat ongewone vriendschap. Toch is er veel wat ze bindt; ze hebben beiden lijden gekend - zowel fysiek als mentaalmaar de liefde voor hun grote Vriend Jezus is hun grootste gemene deler. Over die grote Vriend schreven ze samen een boek.
Op een van de eerste zonnige lentedagen van het jaar spreek ik Remmelt en Hans in De Bron, het ontmoetingscentrum in een oude kerk in Bunschoten-Spakenburg waar Hans pastor is. De levensvreugde van beide mannen valt op. Ze grappen wat af en plagen elkaar vriendschappelijk. Uit niets blijkt dat ze allebei diep zwarte perioden hebben gekend. En je zou bijna vergeten dat Remmelt doof is en Hans vrijwel blind. Af en toe tikt Remmelt even met twee vingers tegen zijn lippen als hij iets niet goed verstaan heeft. En hij herinnert me aan Hans’ visuele beperking door gekscherend te roepen: "Hij ziet je niet hoor”, als ik Hans aankijk terwijl hij aan het woord is. De toon is gezet.
Zwart-wit
“Weet je,” zegt Remmelt, “ik heb perioden gehad dat dit - hij gebaart met zijn handen naar zijn lijf - wit was en dit - hij gebaart naar zijn hoofdzwart. Nu is het andersom, maar ik ben gelukkiger dan ooit.” Remmelt doelt op de zeven jaar dat hij zwaar depressief was. Inmiddels is zijn geest “wit”, zoals hij het zelf omschrijft, maar heeft hij vele fysieke problemen. Die zijn het gevolg van een auto-immuunziekte, het antifosfolipide syndroom. Het lichaam vormt stolsels in de bloedvaten. Bij Remmelt zorgde dat ervoor dat hij zijn gehoor verloor. Daarna trof het ook zijn hart, zijn hartfunctie is nog slechts twintig procent.
Hans verloor zijn zicht grotendeels toen hij veertien was, als gevolg van een erfelijke ziekte. Dan stort je leven als puber wel even in,” blikt hij terug. “Ik zat in havo 3, maar na een maand ging dat niet meer en moest ik naar Bartiméus (een school voor mensen met een visuele beperking, red). Leren braille lezen en met spraak werken. Het was een eenzame tijd. Verwarrend ook. Ook naar God toe. Toch is mijn geloof altijd levend geweest. Dat was als kind al, als mannetje van tien jaar bad ik: er is één ding dat ik van U vraag, geef dat ik U nooit verlies, want dan ben ik alles kwijt.”
Hans leert leven met zijn beperking. Hij keert met hulpmiddelen terug in het reguliere onderwijs, doet een opleiding social work, trouwt, krijgt kinderen en studeert theologie. Hij leidt een heel normaal en gelukkig leven.
Maar in 2021 krijgt Hans tinnitus, heftig oorsuizen. “Als je slecht ziet, is je gehoor je gevoel van veiligheid,” vertelt Hans. “Nu kwam er ineens allemaal geluid doorheen. Geluiden deden pijn, de hele dag door. Ik kon mijn omgeving niet meer peilen met mijn oren. Ik werd diep angstig. Ik kon en wilde niet meer verder, het leed was heel groot. Meer dan een jaar dacht ik elke ochtend: niet weer een dag! Waarom moet ik nog zo lang? Ik wilde niet dood, maar ik wilde dat het lijden kleiner werd.”
Appje
Na anderhalf jaar wordt Hans opgenomen op een gesloten afdeling. In die tijd doet zijn vrouw Jantine een noodkreet via de nieuwsbrief van Mozaiek033. Een oproep die Remmelt onder ogen krijgt: “Ik las het en dacht: ik heb zeven jaar in het pikkedonker geleefd. En ik weet wat herrie in je hoofd met je kan doen, daar word je helemaal gek van. Ik begreep Hans als geen ander, ik had die eenzaamheid ervaren en ik weet hoe je ermee om moet gaan.” Remmelt stuurt een appje dat Hans onder ogen krijgt als hij thuiskomt van de gesloten afdeling. Hans: “Remmelt schreef: 'Ik heb keihard oorsuizen en heb diepe angst gekend. Ik weet waar je doorheen moet.’ Op dat moment viel mijn eenzaamheid even weg. Ik stond in de keuken, weet het nog precies, de tijd stond even stil. Er was nog iemand die hiermee dealt, die weet wat lijden is, en die nu gelukkig is. Dan moest ik dat ook kunnen. Nu weet ik dat Remmelt een verhoring van gebeden is. Er is veel voor mij gebeden in die tijd.”
Ook al voelt Hans zich even niet meer eenzaam in zijn lijden, zijn depressie is niet zomaar verdwenen. Remmelt: “Ik heb hem voorgesteld om op 3 januari om 11 uur af te spreken, maar Hans had een belangrijke afspraak. Hij vroeg of het niet op een ander tijdstip kon. Dat kon best, mijn agenda was leeg, maar ik bleef erbij: 3 januari om 11 uur.” Hans: “Ik had op dat moment een afspraak met mijn huisarts om euthanasie te bespreken. Dat voelde als een oplossing, maar ik wist ook: het klopt niet. Ik wilde Jantine en de kinderen niet achterlaten. En ik wist ook dat het een geestelijke strijd was. Ik hoorde vaak een keiharde stem in mijn hoofd, die zei: ‘Je moet je leven beëindigen’. God zegt: ‘Jouw leven behoort mij toe’. Dus ik heb het talloze keren gezegd: Heer, mijn leven behoort U toe.”
zijn borst en brengt ze vervolgens geopend naar voren. Zijn handen trillen zichtbaar.
“Ja, het doet me veel,” antwoordt hij desgevraagd. “Ik word er nog altijd emotioneel van, ga weer door dat verdriet heen. Het was een gevecht van leven en dood.”
En in dat gevecht was daar ineens Remmelt. Zijn aandringen haalt Hans over om toch op dat specifieke tijdstip af te spreken.
Remmelt: “Hans heeft een veilige plek uitgekozen, het kamertje achter het orgel in ‘zijn’ De Bron. Daar was het stil en veilig. We hebben er twee uur gekletst. Na afloop zei Hans een beetje verward: ‘Ben je nu mijn pastor of mijn coach of zo?’ Ik heb hem gezegd: ik ben niet je pastor en zeker niet je coach, ik bied je mijn vriendschap aan.” Hans: “Op dat moment braken we allebei. Je hebt zo’n behoefte aan iemand die je begrijpt!”
Terwijl hij dit zegt, vouwt Hans zijn handen gesloten op
Er ontwikkelt zich een bijzondere vriendschap. Hans: “Remmelt heeft mij een aantal lessen bijgebracht die hij tijdens zijn eigen depressie heeft geleerd. Hij liet mij als een soort vaderfiguur zien hoe je dealt met grote shit. Dan kwam hij heel dichtbij met zijn hoofd en zei: ‘Het enige dat helpt is acceptatie’. Nog zo’n les: hij raakte me vaak aan. Ik denk dat je weer meer tot leven komt als iemand je aanraakt.” Remmelt: “Zeven jaar heb ik op zwart gestaan, zwaar depressief. Depressiviteit, daar kan niemand bij. En ze willen het liever ook niet begrijpen. Ik ben in die zeven jaar bijna niet aangeraakt, alleen door mijn vrouw.”
De derde les die Hans van Remmelt leert is om zijn grenzen te bewaken. Hans: “Weet je nog dat ik bij jou en Petra op de camping was?” Remmelt herinnert het zich nog goed: “Je was zwaar over je grenzen gegaan.” “Je gaat snel over je grenzen als je met grote angst leeft, want dat kost megaveel energie,” gaat Hans verder. “Remmelt zei tegen me: ‘Vriend, je moet beter voor jezelf gaan zorgen’. En hij leerde me toen ook gelijk zijn vierde les.” “Ja,” zegt Remmelt, “Ik zei: Hans, je moet jezelf wel een beetje verwennen. Daarom lunchen wij samen altijd met iets lekkers. Kroketten bijvoorbeeld.”
Hans: “Remmelt leerde me mooie lessen, maar die landen pas in diepe relatie met Jezus. Jezus is onze gemeenschappelijke Vriend, maar God is ook mijn vijand geweest.”
Remmelt: “Als we samen waren, kon het zo zijn dat Hans zo kwaad was op God, dat hij op Hem schold. Ik werd daar zo verdrietig van. Ik moet nu weer huilen. Je hebt het wel over mijn allerbeste vriend!, zei ik. Je staat hem uit te schelden, daar word ik verdrietig van.” Hans: “Als ik nu boos ben, zegt Remmelt: ‘Jij gaat over je grenzen, dan moet je niet met stenen naar God gooien’.”
Psalm 32
Hans: “Ik heb in die tijd Psalm 32 op een bordje gezet: ‘Heer U leert mij hoe ik moet leven, U geeft mij raad, Uw oog is op mij gericht.’ Ik heb mijn wil en mijn wijsheid zeer ernstig ter discussie gesteld; wat weet ik nou eigenlijk? Ik ben geswitcht naar de houding: Heer leert U mij dan maar hoe ik moet leven. Ik wil het bij U zoeken. Ik voelde het niet, maar God doet ons allerlei beloften. Hij zegt: ik ben er. Daarom zeg ik elke keer weer, ook met twijfel in mijn hart: Jezus, U bent er echt. Ik kies ervoor om dit uit te spreken en te geloven.” Remmelt onderbreekt Hans: “Wat je dan doet, is God uitnodigen in jouw pijn.” Hans: “Goed dat je dat benoemt. Ik heb steeds gebeden: God, haal mij uit deze diepe angst. Dat was mijn idee van hoe het moest, alleen: God deed het niet. Dat zorgde voor een vertrouwensbreuk. Maar Gods belofte is: ik ben met je, in álle situaties. Dus uiteindelijk heb ik gezegd: oké Heer, ik
ben diep angstig, welkom in mijn pijn. En dat is zoveel vrijer! En Hij belooft het ons: Ik ben aanwezig! Ook in jouw pijn.”
Lijden
Remmelt: “Er wordt vaak gebeden om het wegnemen van ziekte, maar dat gebeurt niet altijd. Hans en ik vragen daarom niet: ‘neem de ziekte weg’, maar: ‘kom in onze ziekte’. Niet je gezondheid is het allerbelangrijkst in jouw leven, dat is de aanwezigheid van God. Er zijn honderden mensen die bidden voor mijn genezing, maar dat is niet zo belangrijk. Ik heb een geest waar de Heilige Geest woont, dát is belangrijk. Dat maakt dat ik de situatie kan accepteren. Het is niet erg, God is erbij.”
Hans: “Sterker nog, ik heb gebeden: laat mij soms ook nog maar een beetje angstig zijn. Dat verbindt mij aan mijn angstige broers en zussen. Want, wat heb jij aan mij als ik een groot feelgood verhaal ben?” Remmelt vult aan: “Het grootste voorbeeld is Jezus zelf. Jezus trok al het lijden van de wereld, want Zijn Vader was in Hem. Jezus ging pas stuk toen God verdween, toen Hij aan het kruis hing en God Hem had verlaten. Hij had kunnen zeggen: ‘Engelen kom’, maar hij deed het niet, want Hij wist dat het drie uur zou duren en daarna was het volbracht. Dát is de les voor iedereen die het horen wil.” Hans: “Dat staat letterlijk in de Bijbel, in Filippenzen, Jezus hield de hemelse prijs voor ogen.”
Hemellaantje 7
De bijzondere vriendschap tussen beide mannen heeft geleid tot een gezamenlijk boek: Hemellaantje 7. Hans: “Toen het ietsje beter met mij ging, zei Remmelt: ‘Ik ben bezig met mijn elfde boek, wil je daar overdenkingen bij schrijven?’” Remmelt: “Dat kostte Hans heel veel, maar hij heeft het gedaan. En het mooie is: heel veel reacties die we krijgen, gaan over de overdenkingen. Lezers voelen zich begrepen.” Hans onderbreekt zijn vriend: “Je mag jezelf niet tekort doen, Remmelt! Jouw reis in het leven, jouw mooie levenslessen, dat is in Hemellaantje naar papier gegaan. Het is een boekje met mooie, korte, wijze verhalen, waarin de Vriend dichtbij wordt gebracht.” Remmelt: “Wij zijn superdankbare mensen die het niet makkelijk hebben gehad. En nog niet, want het is best wel lijden.” Hans: “Er zijn ook moeilijke momenten, maar niet meer dan dat: momenten.” Remmelt: “God is heel dichtbij. Pfff, ik moet weer huilen, God is zo mooi!”
Denk je aan zelfdoding?
Neem contact op met 113 via 0800 113 of www.113.nl
Een liefde die standhoudt de kerkelijke inzegening van Ico en Andrea
Sommige momenten raken je. De kerkelijke inzegening van Ico en Andrea Abis op 2 maart tijdens de dienst in Mozaiek033 was zo’n moment. Een viering van liefde, trouw en geloof, midden in een werkelijkheid die zwaar is. Een huwelijk dat al op 1 mei 2017 begon, maar door omstandigheden pas nu, jaren later, voor God en in de gemeente kon worden gezegend.
“Als jij loslaat, houdt de ander je nog vast.”
Wat deze dag extra bijzonder maakte, was de kracht en de vastberadenheid waarmee Ico en Andrea voor elkaar en voor God stonden. Hun liefde is door de jaren heen beproefd, niet alleen door het leven zelf, maar ook door de ziekte van Ico.
Hij heeft kanker en is menselijk gezien niet te genezen. Maar hun vertrouwen en hoop reiken verder dan wat zichtbaar is.
Ze weten zich gedragen door God die erbij is in de strijd en pijn waar ze samen doorheen gaan.
Tijdens de dienst stonden we stil bij de betekenis van het huwelijk als verbond – een liefdesband die niet afhankelijk is van wat je ervoor terugkrijgt - , maar die blijft staan, ook in kwetsbaarheid. “Een verbond is elkaar bij de pols pakken,” klonk het, “als jij loslaat, houdt de ander je nog vast.” Net zoals God ons nooit loslaat!
Andrea en Ico straalden – niet alleen vanwege de vreugde van het moment, maar ook vanwege het diepe besef dat hun huwelijk gedragen wordt door Gods liefde. En dat was voelbaar.
In hun gebrokenheid schittert hoop. Waar de toekomst onzeker is, blijft dit zeker: hun liefde wordt gedragen door een grotere Liefde. En hun Hoop is groter dan de dood. Daarom zongen we met elkaar na het inzegenen 'Holy Forever' : het lied van de eeuwige aanbidding, zowel in de hemel als ook op de aarde. Met de hele gemeente staan we biddend om Ico en Andrea heen – in alles wat nog komt.
IcoenAndrea Abis
Tekst: Marcel Koning Beeld: Tessa Baas
Voel je dat je vastloopt?
Ingesleten patronen kunnen zorgen voor spanning en een gevoel van ongelukkig zijn. Je hoeft dit niet alleen op te lossen. Tijdens een 1-op-1 traject met Eli ga je de natuur in en krijg je nieuwe inzichten. Samen ontdekken we wat je blokkeert en krijg je praktische handvatten voor duurzame verandering.
Maak vrijblijvend een eerste afspraak op www.debuitendienst.com of scan de QR-cde
Sommige dingen vragen simpelweg om genade. Zoals mannen die denken dat het vervangen van een lamp een Olympische prestatie is, terwijl ze compleet in paniek raken als de Wi-Fi uitvalt. Of vrouwen die elke dag plechtig beloven nú echt gezond te gaan eten, terwijl er alweer drie koekjes spoorloos zijn verdwenen : ik noem geen namen.
We leven in een maatschappij waarin prestaties de norm zijn en falen genadeloos wordt afgestraft. Een wereld waarin succes allesbepalend lijkt en we het liefst foutloos door het leven willen gaan. Juist in zo’n omgeving is genade geen luxe, maar noodzaak. Genade is geen voorrecht voor gevorderden, maar een basisbehoefte voor ons allemaal. Het betekent dat God onze fouten niet met opgetrokken wenkbrauwen beoordeelt, maar ons keer op keer met een liefdevolle glimlach tegemoetkomt: hoe vaak we ook struikelen.
Neem bijvoorbeeld onze zondagochtenden. De hele week oefen ik in rust, vrede en vreugde, maar zodra het zondag is, verander ik in een strenge kampleider. “Nee, je kan NIET op je sokken naar de kerk!”, “Ruub, gassen, we zijn al te laat!”, “En nu is dat gesodemieter op de achterbank afgelopen!” Voor je het weet, zit je gehuld in zonde achter het stuur. Maar goed, je bent er. Genade.
Eenmaal in de kerk begint de volgende uitdaging: rustig blijven terwijl je vaste plek is ingenomen door gasten, geen oordeel vellen over die ene broeder die op exact het verkeerde moment “Amen” roept, en niet in paniek raken wanneer je de leidster van de kindercrèche tegenkomt. Je weet wel, degene die je drie maanden geleden nog vol overtuiging vertelde: “Ik bid voor je.”
Genade is niet alleen iets wat we ontvangen – het is ook iets wat we kunnen geven. Het nodigt ons uit om diezelfde liefdevolle blik van God naar anderen én naar onszelf te richten. Want het leven is één grote oefening, geen wedstrijd. Laten we dus royaal zijn met genade. We zijn tenslotte allemaal beginners.
Neem nou onze tweejarige charmeur Boris, die met zijn onschuldige vliegkusjes wekelijks de vrouwelijke medewerkers in de supermarkt een glimlach bezorgt. Wat zou er gebeuren als we elkaar vaker een knipoog gaven in plaats van een sneer? Of een knuffel in plaats van een kritische blik? We ploeteren allemaal op onze eigen manier door het leven, en dat verdient pas echt applaus – of op z’n minst een koekje.
Met liefde en een vleugje zelfspot, jouw mede-gelovige,
Maak kennis met onze nieuwe columniste Nelske – contextueel hulpverlener, schrijver, moeder, deel van Mozaiek033 en bovenal medereiziger in het soms chaotische, maar genadevolle leven. Vanuit haar woonplaats Hoogland schrijft ze met een knipoog én een warm hart over alles wat het leven als gelovige zo menselijk maakt.
NelskeVink
GENADE VOOR BEGINNERS
Beeld: Nienke Hartog
“IK WILDE ALTIJD AL MENSEN HELPEN” Júlia Herku
Tekst: Martin de Wit
Beeld: Lisa Hoogmoed
Eigenlijk wilde ze psycholoog worden, zodat ze mensen kon helpen. Maar het liep anders voor de 21-jarige Júlia uit Apeldoorn. “Ik vroeg me af, wat heeft mij zelf nou geholpen in mijn leven? Het antwoord daarop was simpel; Jezus.” En dus koos Júlia voor theologie en inmiddels draagt ze met trots de titel 'Jonge Theoloog des Vaderlands'. Maar haar focus is niet veranderd: mensen helpen. Haar eerste missie: zorgen dat mensen God zien zoals Hij echt is.
Als je ChatGPT vraagt een afbeelding te maken van 'een theoloog' dan krijg je een foto van een serieus kijkende man in pak en stropdas, zijn handen gevouwen voor een bijbel, achter hem rijen en rijen met bruinige boeken. Júlia Herku voldoet niet aan dat plaatje en toch werd juist zij verkozen tot 'Jonge Theoloog des Vaderlands' tijdens de Nacht van de Theologie afgelopen jaar. Júlia komt regelmatig in Mozaiek en spreekt ook zo nu en dan in Mozaiek gemeenten. Op dit moment zit ze in het laatste jaar van haar opleiding theologie aan de Christelijke Hogeschool in Ede. Ze heeft een relatie met een politieman in opleiding. En sinds ze haar officiële titel heeft, heeft ze het druk. Júlia heeft de tel niet heel goed bijgehouden maar het interview met Mozaiek Magazine zal ongeveer haar twintigste zijn. En die interviews doet ze graag: “Het is zeldzaam dat zo’n jong iemand zo’n groot podium krijgt. En als kind had ik graag vaker vrouwen op het podium of de preekstoel in de kerk gezien. Nu kan ik die rol zélf pakken.” Dat podium pakt ze met beide handen aan en dat is niet voor niets. Ze heeft een verhaal te vertellen. Een verhaal dat recht uit haar eigen hart en haar eigen leven gegrepen is. Een verhaal over wat je eigen afkomst, je eigen gezin, je eigen verleden doet met hoe je tegen God aankijkt. “In kerken gaan we er wel vaak van uit dat iedereen uit een ideale gezinssituatie komt, maar dat is natuurlijk niet zo. En wat betekent het dán, om “thuis te komen bij Jezus" of om God te zien als “je vader”?
Dat gezinssituaties helemaal niet altijd zo ideaal zijn weet Júlia uit eigen ervaring. Met haar eigen ouders heeft ze het erg getroffen. Ze groeide op in een liefdevol gezin in Apeldoorn met een broer en een zus. Vanaf haar vierde kwamen daar ook pleegbroers en zussen bij. Elk van hen met een eigen verhaal. “Dat heeft me erg gevormd”, zegt Júlia daar nu over. “Je wordt er empathischer van, in die zin, dat je leert dat anderen heel anders in het leven kunnen staan. Ik heb daardoor geleerd om anderen beter te begrijpen, het leven te zien vanuit andermans perspectief.” En het maakte Júlia tegelijk ook inschikkelijk en mee-verend. “Als je de grote problemen van anderen om je heen ziet, hoe belangrijk zijn je eigen problemen dan nog? Dat is de keerzijde.” Pas toen ze wat ouder werd besefte ze dat ook haar eigen dingen en issues er nog mogen zijn, ook bij God.
En daarmee stipt Júlia de kern van haar boodschap aan als 'Jonge Theoloog des Vaderlands'. Ze doet onderzoek naar de invloed van de gezinssituatie op het Godsbeeld. En die invloed is groot, ontdekte ze en niet altijd op de manier die je zou verwachten. “Mensen met een te strenge vader kunnen ook over God gaan denken als een erg strenge persoonlijkheid. Maar je ziet ook het tegenovergestelde. Dat mensen de gaten die ze hebben ervaren in hun eigen gezin compenseren met wat ze ervaren van God. Dat God de liefde kan geven die ze in hun eigen gezin gemist hebben.”
Voor Júlia is dat thema van Godsbeelden erg belangrijk, omdat het Godsbeeld ook bepaalt in hoeverre je een intieme relatie kan hebben met God. En uiteindelijk is dat toch waar het om draait, in hoeverre je een relatie hebt met God.
Dat ze zelf nog zo jong is betekent trouwens niet dat ze zichzelf als een jongerentheoloog of een jongerenpastoor ziet. “Als ik voor een gemeente sta, wil ik
“Jongeren staan voor zoveel keuzes, er is zoveel beïnvloeding. Er komt zoveel op hen af. ”
heel de gemeente aanspreken. “Maar het is voor haar wel heel makkelijk om juist ook de brug naar jongeren te slaan, omdat ze er zelf nog eentje is. Ze weet dus ook heel goed wat er speelt onder jongeren. “Ik zie veel problematiek om me heen. Jongeren staan voor zoveel keuzes, er is zoveel beïnvloeding. Er komt zoveel op hen af. En dan is er nog de drang om jezelf te laten zien. Er is veel onzekerheid en alles staat op scherp.” Toch is Júlia vooral positief en hoopvol over de jonge generatie. “Er is echt een honger naar zingeving. En we hebben op zoveel manier toegang tot zoveel bronnen. Er zijn zelfs hele algoritmes die aasluiten bij een bepaalde geloofsstroming. Dat is een interessante ontwikkeling. Ik zie dat vorige generaties vaak de kerk verlieten vanwege oude pijn maar dat beeld heb ik niet bij mijn leeftijdsgenoten. Deze generatie heeft weer een frisse blik op de kerk.”
Júlia hoopt haar opleiding dit jaar af te ronden en ze is al volop bezig met de toekomst. Eerder was ze voorzichtig met zichzelf als een voorganger te zien, maar inmiddels weet ze dat dat is wat ze wil worden. “Ik merk echt dat ik daarop aanga.
Hopelijk vind ik een gemeente die bij me past en waar ik op mijn plek ben zodat ik kan doen wat ik graag wil; mensen helpen.”
In november 2025 hoopt Júlia een Godsbeeldendag te organiseren. Het moet een expositie worden van door jongeren gemaakte Godsbeelden. Meer weten over de expositie of over Júlia? Kijk op juliaherku.nl of volg haar op sociale media
@Juliajongetheoloog
Op pagina 67 kun je de oplossing vinden.
AARDBEVING
AZIJN
BARABBAS
DISCIPELEN
DOBBELSTENEN
DOORNENKROON
GEVANGENNEMING
GRAFDOEKEN
GRAFLEGGING
GRAFTUIN
HAAN
HEMELVAART
HOGEPRIESTER
JEZUS
Puzzel
JOZEF VAN ARIMATEA
JUDAS
KAJAFAS
KRUIS
LENDENDOEK
MAGDALENA
MIRRE
NIKODEMUS
OVERWINNING
PETRUS
PONTIUS PILATUS
PURPEREN MANTEL
RECHTSZAAL
SPEER
STEEN
TEMPEL
VERLOOCHENING
VERSCHIJNING
VOETWASSING
VOLBRACHT
VOORSPELLING
ZEGEL
ZILVERLINGEN
MOZAIEK VISIE
GODS STEM VERSTAAN: DE GAVE VAN PROFETIE
God heeft ons ‘geestelijke gaven’ gegeven, unieke talenten. Eén van de bijzondere gaven van de Heilige Geest is het doorgeven van de stem van God: profetie. Profetie is een krachtige gave waarmee je elkaar kunt opbouwen, bemoedigen en troosten (1 Korinthe 14:3).
In de afgelopen maanden is er in zowel Mozaiek033 (Nijkerk) als Mozaiek0318 (Veenendaal) door Sander Wuister en zijn team, een cursus profetie gegeven aan leiders binnen de verschillende bedieningen van de kerk. Eén van de deelnemers was Marcel Koning, voorganger Mozaiek033. Hij ging na afloop van de cursus in gesprek met Sander Wuister over deze bijzondere gave van de Heilige Geest en vertelt over zijn verlangen om dit ook meer onderdeel binnen Mozaiek te laten zijn.
Marcel: “Mijn eerste ervaring met een profetisch woord was in 2010 bij een bezoek aan het International House of Prayer in Kansas. Deze luister ik nog vaak terug. Ik heb het echt als iets moois ervaren.
‘Waarom is de kerk van dit moois beroofd?’
En met deze ervaring was mijn beeld al vrij snel ‘Waarom is de kerk van dit moois beroofd?’. Waarschijnlijk omdat het in het verleden op een verkeerde manier is ingezet, en met die historie
Tekst: Hilde Stapert Beeld: Emiel Hop
is het van belang om het als kerk heel zorgvuldig op te pakken. En daarom vind ik het ook zo mooi hoe jij, Sander dit aanvliegt. Je bent een echte bèta en houdt van structuur. Maar jij hebt ook kennis over de volle breedte van de kerken en bent super vrijmoedig in het laten spreken van de Geest. Ik kan er echt van genieten hoe jij deze gaven inzet. Tegelijkertijd geef je tijdens de cursus iedereen in de kring ruimte om zijn of haar eigen proces te laten ervaren.”
Sander vult aan: “Dat is ook wat ik daarin het mooiste vind. Ik word altijd blij als mensen tijdens de cursus profeteren. Dan zijn er twee mensen blij. Diegene die het woord heeft gegeven, want die denkt ‘Oh wauw, was dit accuraat? Ja, kon je hier wat mee?’ En de ander die het ontvangt denkt
‘Wauw, dit is zo bijzonder’. Dan ben ik als derde persoon, als toeschouwer, superblij. Want op dat moment is de Geest aan het werk. Maar wat je zegt Marcel, wat zonde dat bij veel kerken de bewustwording van profetie ontbreekt. Sinds de verlichting is binnen de kerken vooral voorrang gegeven aan de ratio.”
Marcel: “Terwijl er echt een hele geestelijke wereld is en we ook in de samenleving zien dat men op zoek is naar zingeving en daarbij vaak uitkomt bij de occulte cultuur. Laten we als kerk vrijmoedig zijn en dit goed begeleiden. Want hoeveel van onze jongeren zijn nieuwsgierig naar het bovennatuurlijke? De kerk moet hierbij dé plek zijn waar ze hun vragen kunnen stellen en waar het vuur op een goede manier kan worden aangewakkerd.”
Sander: “Het is goed om ons te realiseren dat profetie één van de gaven van de Heilige Geest is. Net zoals bijvoorbeeld de gave van wijsheid, de gave van geloof en de gave van gastvrijheid. De Heilige Geest geeft ons deze gaven om de gemeente te dienen en op te bouwen. Ze helpen de kerk om te groeien in het dienen van God en van elkaar. Geen enkele gave is beter dan de andere, dus laten we ze allemaal trainen. De ene persoon heeft een extra portie gastvrijheid ontvangen, ik word blij van profeteren. Toch kan iedereen kan Gods stem verstaan, voor zichzelf en voor een ander, want met elkaar mogen we het lichaam van Christus vormgeven.
In mijn cursussen en boeken besteed ik altijd aandacht aan het feit dat iedere christen het woord van God in zich heeft, de Heilige Geest wil door ons heen spreken. En dat hoeft echt niet altijd groots te zijn, een bemoedigend appje sturen en dan later van de ontvanger horen dat hij of zij er erg door bemoedigd werd is ook een vorm van Gods stem verstaan. Ik denk dat de Heilige Geest meer tot ons spreekt dan dat we doorhebben. Vaak denken we dat iets onze eigen gedachten is of negeren we een gedachte omdat het gek klinkt of juist kwetsbaar is. Het is mijn droom dat profeteren binnen de kerken met hetzelfde gemak gaat als koffie schenken voor of tijdens een samenkomst. ”
Marcel: “Wat zou je tegen de lezers willen zeggen die denken ‘joh interessant allemaal, maar ik vind het eigenlijk best wel spannend?”
Sander: “Liefde is altijd de basis voor profetie. Paulus schrijft ook in 1 Korinthe 13 dat de geestelijke gaven Gods liefde laten zien. Als een woord niet liefdevol is mag je het zeker afkappen. Blijf altijd nuchter en verwachtingsvol en sta jezelf toe dat je fouten mag maken. En vergeet niet om de ontvangen woorden te toetsen. Profetie is Gods spreken door mensen en moet altijd getoetst worden.
Profetische woorden spreken in overeenstemming met (de boodschap van) de Bijbel. Verder is het goed om bij
ontvangen woorden af te vragen of het voor jou is en of het voor nu is. Niet altijd hoef of kun je gelijk wat met een woord. Profetie is daarnaast altijd opbouwend, bemoedigend en troostend. En soms kan er een correctie zijn, een correctie in het vernieuwen van ons denken, in dat geval heeft Jezus altijd een beter alternatief.”
Leestip: op pagina 45 vertelt Melvin Blankenstijn (voorganger Mozaiek0118) in een persoonlijke column over de gave van profetie.
1 Korinthe 14 (HSV)
1Jaag de liefde na en streef naar de geestelijke gaven, en vooral daarnaar dat u mag profeteren. 2 Wie namelijk in een andere taal spreekt, spreekt niet tot mensen, maar tot God, want niemand begrijpt het, maar in zijn geest spreekt hij geheimenissen. 3 Wie echter profeteert, spreekt tot mensen woorden van opbouw en vermaning en troost.
4 Wie in een andere taal spreekt, bouwt zichzelf op, maar wie profeteert, bouwt de gemeente op. 5 En ik zou wel willen dat u allen in andere talen spreekt, maar vooral dat u profeteert. Immers, wie profeteert, is meer dan wie in andere talen spreekt, tenzij hij het uitlegt, opdat de gemeente erdoor opgebouwd wordt.
Bidden in vier stappen
Bidden is tijd doorbrengen met God. Het kan op allerlei manieren en momenten, met of zonder woorden. Maar bidden kan soms ook best lastig zijn. Daarom hebben we een aantal praktische tips voor gebed. Het zijn vier stappen die je als hulpmiddel kunt gebruiken om te bidden.
Stap 1: Gas terug
Zoek een plek in de ruimte en neem een gemakkelijke houding aan. Voel waar spanning is in je lichaam en probeer daar te ontspannen. Haal diep en langzaam adem. Je hartslag wordt lager en de mentale ruis komt tot rust. Doe eventueel een ‘adem’ gebed. Dat is een korte zin die je in één adem kan uitspreken en herhalen. Bijvoorbeeld Inademen: ‘Onze Vader in de hemel’. Uitademen: ‘Laat Uw naam geheiligd worden.’ Nodig de Heilige Geest uit.
Stap 2: Aanbidding
Aanbid God door Hem te Prijzen om wie Hij is. Hier kan je de ruimte nemen om een lied te zingen, een Psalm hardop te bidden en God te danken voor alles waar je dankbaar voor bent.
Stap 3: Vragen
In deze stap leg je al je vragen en verlangens bij God neer. Deel je hart met Hem zoals het is en doe voorbede. Bijvoorbeeld door de gebeden op briefjes te schrijven.
Stap 4: Eerbied
Dit is het moment dat je in de stilte mag zijn bij God. Probeer in je gedachten God en jezelf voor te stellen. Wat gebeurt er? Wat doet God? En wat Zegt Hij tegen je? Neem de tijd om te luisteren naar Zijn stem en schrijf het eventueel op.
Bidden met jouw community
De Bijbel belooft dat God erbij is als je samenkomt met andere gelovigen om te bidden. Hoe mooi is dat? Geef daarom ook samen met jouw community invulling aan gebed.
Tip 1: Reserveer een of meerdere momenten om als groep bij elkaar te komen voor gebed.
Tip 2: Organiseer een filmavond! De film 'War Room' is een film die gaat over de kracht van gebed en het inrichten van de binnenkamer. Je kunt de film kopen op DVD of huren bij Amazon Prime.
Tip 3: Bid voor de mensen in je wijk door een gebedswandeling. Nodig mensen uit om mee te bidden, print een kaart, verdeel de straten en ga wandelen en bidden!
Tekst: Michiel Kuijt en Hilde Stapert
Beeld: L2M Padel en Everdien Molenaar (L2M senioren)
Alleen geloven? Nee hoor. Geloven doe je samen! Dat leert Jezus ons. Ook Hij deelde Zijn leven met anderen. We hebben elkaar nodig. Je leven delen doe je in Mozaiek Communities. In de communities ontmoet je anderen én God. Want Jezus zegt: ‘Waar twee of meer bij elkaar zijn, daar ben Ik’.
L2M Padel:
Samen sporten, samen verbinden
Bij Mozaiek071 is L2M Padel meer dan alleen een balletje slaan. Het is de manier om samen te sporten, nieuwe mensen te leren kennen en vooral veel plezier te hebben met elkaar. Sinds het eerste toernooi in 2023 is de groep alleen maar groter geworden en zijn er regelmatig wedstrijden en gezellige toernooien waar iedereen – jong, oud, ervaren of beginner – kan meedoen.
Tijdens de wedstrijden wordt er vaak volgens het King of the Court-principe gespeeld, wat zorgt voor leuke, snelle potjes en veel afwisseling. Zo blijft het laagdrempelig, sportief en vooral gezellig. Of iemand nu jaren speelt of voor het eerst een racket vasthoudt, bij deze L2M Padel van Mozaiek071 is iedereen welkom om mee te doen!
Mozaiek Communities zijn voor iedereen, zoals onze Love2Meet (L2M) groepen. In de L2M groepen van Mozaiek leer je andere mensen kennen en deel je het leven met elkaar. Zo ook bij L2M Padel in Mozaiek071 (Katwijk) of L2M Senioren in Mozaiek033 (Nijkerk).
L2M Senioren: Maandelijkse ontmoeting, inspiratie en bemoediging
“Senioren beschikken over levenswijsheid en hebben de tijd. Uw ouden zullen dromen dromen.’’
Iedere maand komt in het Ontmoetingscentrum in Nijkerk een groep senioren bij elkaar. Iniatiefnemer Jan Hemink: “Senioren beschikken over levenswijsheid en hebben de tijd. ‘Uw ouden zullen dromen dromen’ profeteert Petrus bij de uitstorting van de Heilige Geest. In Gods Koninkrijk worden senioren gebruikt om mensen te zegenen. Denk aan Isaac en
Jacob die hun zonen zegenen, aan Simeon en Anna die Jozef en Maria zegenen. Wat hebben senioren veel te geven!”
Ben je 60 jaar of ouder en woon je in omgeving van Nijkerk, dan ben je van harte welkom om een keer aan te sluiten.
Ook
deel worden van een community?
Check de website van de Mozaiek gemeente in jouw buurt voor een overzicht van de communities en sluit je aan!
Op de Eekhoeve valt
altijd wat te beleven.
Kom en ontdek het pure boerenleven!
Een boerderij met een verhaal wat begon bij opa Kees en oma Sien die het natuurlijke boerenleven graag met anderen deelden. Inmiddels voegt de derde generatie er met liefde en trots nieuwe hoofdstukken aan toe.
Wees welkom op onze boerderij, voel je thuis en wordt onderdeel van ons verhaal!
Neem de tijd, ontsnap aan de drukte en verdwaal in de pluk & moestuin vol kleuren, geuren en smaken. Verstop je samen met de dieren in een hoekje van de stal of geniet van een boergondische lunch in ons theehuis. En als je er dan toch bent, neem uit onze landwinkel vol streekproducten een klein beetje van dit eenvoudige, pure leven mee voor thuis.
Wanneer de opvang aanvoelt als thuis.
Dat thuisgevoel geldt bij LeV christelijke kinderopvang voor de kinderen, maar ook zeker voor onze collega’s!
Heb jij het LeV en wil je dit ook ervaren?
Solliciteer dan op één van onze vacatures via www.kinderopvanglev.nl onze
Geloof in elk kind.
Vacatures
Onthaast en ontmoet
Ontdek hoe vertragen je mentaal sterker maakt
Verlang je naar meer rust en balans in je leven? Een leven met meer aandacht en ontspanning? Waarin je ruimte hebt om écht aanwezig te zijn – bij God, jezelf en de mensen om je heen?
Onthaasten en ontmoeten? Ga samen met ons de uitdaging aan. Ervaar meer rust en voel je mentaal sterker. Doe je mee? Je krijgt een boekje met challenges en creatieve oefeningen om met aandacht te leren leven. En je kunt luisteren naar podcasts van Michelle van Dusseldorp en Paul Donders. Gun jezelf het cadeau van rust en aandacht.
Bestel nu jouw boekje Onthaast en ontmoet en ontdek hoe meer rust jou mentaal sterker maakt! Aanvragen kost niets.
Meer informatie: dechristelijkezorgverzekeraar.nl/mentaalsterk
Restaurant0548
“RESTAURANT0548 IS EEN PLEK VAN ONTMOETING EN VERBINDING .”
Mozaiek0548 in Rijssen organiseert iedere vierde dinsdagavond van de maand Restaurant0548. Voor dit initiatief mag gebruikt gemaakt worden van restaurant De Markies, dat midden in het centrum van Rijssen ligt. Melanie Perry-Scholten is coördinator van dit bijzondere concept.
Melanie: “Met het restaurant willen we op een laagdrempelige manier mensen met elkaar in contact brengen. Iedereen is welkom, ongeacht je achtergrond. We bieden een driegangendiner inclusief consumptie aan voor € 17,50 per persoon. Dat is een nette prijs en in schrijnende gevallen is er de mogelijkheid om via Serve een bijdrage in de kosten te ontvangen.
Wat ik erg leuk vind, is dat De Markies tijdens ‘onze’ restaurantavond ook gewoon open is voor andere gasten. Aan de achterzijde van het restaurant is er een grote tafel voor ons gereserveerd. De bediening en het welkom wordt door een groep van tien vrijwilligers vanuit Mozaiek0548 gedaan. Vooraf eten we met elkaar en nemen we met het personeel van De Markies het menu van de avond door. Deze onderlinge samenwerking is erg fijn.
Naast ontvangst en bediening is er ook tijd om een praatje met de gasten te maken. Uit de gesprekken merk ik dat de eenzaamheid hoog is en hoe mooi is het dan om te zien dat men zich echt welkom voelt en een luisterend oor vaak al genoeg is.
Maandelijks mogen we weer nieuwe mensen verwelkomen in het restaurant. In december heeft er een artikel in de lokale krant gestaan, maar veelal komen de mensen via via hier terecht. Sommige gasten vinden het zo fijn, dat we ze regelmatig weer terugzien. Zo is er een ouder echtpaar dat iedere maand aanschuift.
Eten werkt verbindend, vaak kennen de gasten elkaar niet. Maar doordat ze met elkaar aan tafel zitten ontstaan er bijzondere gesprekken over het geloof, ziekte en thuissituaties van mensen. De achtergrond van de gasten is divers, sommige mensen gaan naar Mozaiek0548, anderen bezoeken een andere kerk in Rijssen. Ook ontvangen we mensen die eigenlijk helemaal niets met het geloof hebben, maar door de gesprekken ook wel nieuwsgierig worden. Het is een gaaf concept en ik ben dankbaar dat ik hieraan mijn bijdrage mag leveren. ”
Tekst: Hilde Stapert
Beeld: Roel van Dijk
Wil je meer weten over Restaurant0548?
Of een keertje aanschuiven?
Je bent van harte welkom!
Check de QR-code voor meer informatie en data.
Meegroeien naar Turkana
Mozaiek groeit en het project Mozaiek Kenia willen we daarom laten meegroeien. Grenzend aan Marsabit ligt de regio Turkana.
Dit gebied, waar circa 1 miljoen mensen wonen, is nog meer afgelegen dan Marsabit en het gebied met de meeste armoede in heel Kenia. Hier wonen veel nomaden, herders, die zich hebben aangepast aan het harde en droge klimaat van hun leefomgeving. Het fokken van dieren zoals schapen, geiten, runderen en kamelen is een belangrijk onderdeel van hun leven. En met dit vee trekken ze rond op zoek naar water en begrazing. Het vlees wordt ook gebruikt om het zelf te eten. Ze leven als community op één plek in door vrouwen zelfgebouwde huizen. De verschillende stammen hebben diverse tradities, zoals kleurrijke kleding en versieringen, maar ook oude religieuze praktijken.
Er zijn Keniaanse pastors die een verlangen hadden om juist naar dit gebied te trekken en mensen te helpen. En inmiddels zijn er al kerken gestart. Dat is niet zonder gevaar en in deze moedige stap willen we ze als Mozaiek steunen, zowel financieel als in gebed. Mozaiek beweegt mee naar Turkana en gaat ook hier kinderen sponsoren en projecten ondersteunen bij de nood die er is.
Ondertussen zijn er negen projecten gestart of in de startfase en er komen er nog bij. Dit zijn kerken waar soms alleen maar een klein zaaltje is waar mensen bij elkaar kunnen komen. Verder is er vaak helemaal niets: geen lokalen, geen toiletten, geen watervoorziening.
Onderwijs
Het onderwijs in Turkana is heel erg slecht. Omdat er weinig scholen zijn, gaan kinderen vaak pas laat naar school omdat het te ver lopen is. Omdat Turkana zo afgelegen en soms onveilig is, zijn er weinig goede onderwijzers die hier willen komen werken. Onderwijs is daarom een van de belangrijkste speerpunten van de projecten.
Vanuit Mozaiek010 is er dit jaar geïnvesteerd in de bouw van twee klaslokalen op een Compassion-project in Kalobeyei. Pastor James vertelt over het belang hiervan: “We zijn erg dankbaar dat er twee klaslokalen op ons project worden gebouwd. Een klaslokaal betekent dat de kinderen niet meer
buiten in de zon en het stof les krijgen, maar in een veilige omgeving. Op deze manier krijgen de jonge kinderen in de community de kans om zich te ontwikkelen. De bouw van de klaslokalen betekent veel voor ons als kerk en voor de inwoners van de community. De lokalen worden ook gebruikt voor het volwassenonderwijs. Er is hier een hoog percentage analfabetisme en als kerk streven we ernaar om dit flink terug te brengen. We zijn dan ook erg dankbaar voor de support van Mozaiek hierbij, zowel in gebed als financieel.”
Tekst: Hilde Stapert
Beeld: Compassion & Everdien Molenaar
Ook in Kenia wordt Pasen gevierd. Op 1e Paasdag zijn er kerkdiensten waarin ook met elkaar het avondmaal wordt gevierd. Het is ook het moment om nieuwe gelovigen te verwelkomen binnen de kerk.
Op de kerken bij de Compassion-projecten is een kerkdienst waarin met de kinderen en jongeren de opstanding van Jezus wordt gevierd. Ook zijn er snacks en taart en worden er leuke spelletjes met elkaar gespeeld.
Ook is het echt een tijd om als gezinnen en families bij elkaar te komen. Er wordt gezongen, gefeest en verhalen gedeeld.
Ook is er een traditionele maaltijd met geroosterd vlees en chapati, waarbij soms ook een eigen geit geslacht wordt ter ere van dit feest.
Een definitie van innovatie is vernieuwing, en vernieuwing is een synoniem voor verandering. Verandering is dan weer typerend voor het tijdperk waarin we leven.
Wij geloven dat innovatie doorlopend een rol zou moeten spelen binnen een toekomstbestendige organisatie.
Met onze Digital Product Teams, hebben we de perfecte mix gecreëerd van creativiteit, structuur en doelgerichtheid, waarmee we organisaties faciliteren op het gebied van innovatie. Zo kunnen we snel, efficiënt en doelgericht organisaties helpen innoveren.
Met name het visuele aspect is erg belangrijk voor acceptatie en adaptatie. Vandaar dat wij ‘design’ als basis kiezen voor de uitwerking van innovatie. Zo wordt het voor alle stakeholders snel duidelijk waar een vernieuwing, een idee, naartoe beweegt. Kortom, met een extern digital product team kun je je volledig richten op je core business, terwijl wij de digitale innovatie voor onze rekening nemen.
Je hoeft je geen zorgen te maken over het opbouwen van een intern team, het managen van verschillende specialisten, of het bijhouden van de nieuwste technologieën. Wij hebben de kennis en ervaring in huis om snel te schakelen en flexibel in te spelen op jouw behoeften. Zo blijf jij gefocust op waar je goed in bent, terwijl wij zorgen dat jouw digitale product naar een hoger niveau wordt getild. We hebben een sterk in-house development team. Dat is erg prettig omdat we hierdoor vanuit de basis na kunnen denken over de technologische architectuur van een innovatieve oplossing. Dit geeft ons de kracht om zeer complexe projecten te realiseren.
In het kort noemen we dit veranderproces: Innovation by Design, gedreven door verandering.
MELVIN BLANKENSTIJN VOORGANGER MOZAIEK0118
‘Mijn eerste keer’, ik weet het nog goed. Halverwege april 2018, in een oude kerk in het centrum van Rotterdam. Relaxt. Ik schrijf over iets anders dan waar jij misschien aan dacht.
Afgelopen week was het acht jaar geleden dat een vrouw die ik niet kende, mij aansprak. Ze wilde ‘een gedachte’ met mij delen en vroeg of dit mocht. Niet wetende waarop ik toestemming gegeven had, vertelde ze mij datgene waar ze de hele kerkdienst al ‘bij bepaald werd’. Uit beleefdheid heb ik haar enigszins verward bedankt, om vervolgens achter wat vrienden aan te rennen richting de koffie.
Het delen van een ‘gedachte’ zoals zij deed, voelde nieuw voor mij. Ik begreep er eigenlijk maar weinig van. Wat had ze nou precies allemaal gezegd en kun je dat wel zeggen? Had ze niet gewoon de verkeerde aangesproken? Misschien was dit woord voor diegene een bankje voor ons? Of achter haar? In elk geval voor iemand anders. Niet voor mij!
Ze moest eens weten. Ik zou haar nu graag vertellen wat de impact van haar woorden is geweest en wat haar moed om te spreken (mede) tot stand gebracht heeft.
Ik herinner dit als ‘mijn eerste keer’. De eerste keer dat God, zó duidelijk, door een ander heen tot mij sprak. Nou ja, duidelijk… ik ontdekte pas hoe duidelijk deze woorden waren toen ik jaren later terugdacht aan dit moment. Ik besefte dat hetgeen zij gezegd had, realiteit aan het worden was in mijn (en ons) leven.
In de voorbereiding op een preek over de gave van profetie voor Mozaiek0118 kwam deze herinnering weer levendig in mijn gedachten bovendrijven. Het is een herinnering aan Gods goedheid en leiding in mijn leven. Ik wil mijzelf, maar ook jou uitdagen! Zullen we een voorbeeld nemen aan deze moedige vrouw zonder naam?
Zij was gehoorzaam en sprak, zonder te weten wat de uitwerking zou zijn van haar profetische ‘gedachte’.
Ik geloof dat de Heilige Geest ons Zijn gaven geeft om meer van de hemel zichtbaar te maken op aarde. Jij ook? Hij zoekt mensen die beschikbaar zijn om woorden van leven te spreken en zo Zijn hart te openbaren aan de mensen om je heen.
Mag ik je uitdagen om stil te worden en te bidden. Nu? Ja, waarom niet. Je zit toch lekker te lezen. Ik denk dat God de vraag waardeert: ‘Heer, wie mag ik bemoedigen?’
Heb je iemand in gedachten? Stel dan ook deze vraag: ‘Heer, welke bemoedigende, troostende of opbouwende woorden mag ik hem/haar doorgeven?’
Ik wil je zegenen met moed. Om met woorden van leven Zijn hart te openbaren aan de mensen in jouw omgeving.
NB. Benieuwd naar de preek van Melvin? Check de QR code om deze via Spotify te beluisteren.
Binnen no-time vol waren de kerstdiensten van Mozaiek0318 vol. Alle 17.000 tickets waren binnen 5 uur gereserveerd. Heel wat mensen grepen mis, waaronder Corine van Schaik. Maar dan krijgt ze onverwacht een berichtje: een onbekende Mozaieker – die toevallig dezelfde voornaam heeft – wil haar twee kaartjes geven. Zo begint een bijzondere vriendschap én een keuze die haar leven veranderde.
Een bijzonder kerstcadeautje
Corine de Vries (Corien) had vier kaarten weten te bemachtigen. Toen vrienden toch niet meekonden, besloot ze de overgebleven tickets weg te geven. "Ik wilde er iemand anders blij mee maken, als een kerstcadeautje," vertelt ze.
Op Facebook zag ze een bericht van Mozaiek: alle kaarten waren weg. Daaronder stonden al talloze reacties van mensen die nog hoopten op een plek. De eerste reactie die Corien zag, was die van Corine. "Hey, wat leuk, dezelfde voornaam! Dat zie je niet zo vaak." dacht ze.
Geen toeval
Ze stuurde Corine een berichtje. Pas nadat haar vriendschapsverzoek was geaccepteerd, las Corien haar verhaal. "Ik was even stil. Ze schreef heel open over de moeilijke periode die ze meemaakte. Toen wist ik: dit is geen toeval."
Op dat moment was Corine opgenomen vanwege mentale problemen. Ze had al nachtverlof aangevraagd bij het UMCU om naar de kerstnachtdienst te kunnen, maar had geen kaartje kunnen bemachtigen. "Ik zag er juist zo naar uit," vertelt ze. Het bericht van Corien kwam precies op het juiste moment. Ondanks het leeftijdsverschil van twintig jaar was er direct een klik. "Ik voelde gewoon dat ik een luisterend oor moest zijn," zegt Corien.
Samen naar de kerstnachtdienst
Eerst wilde Corien de tickets gewoon doorsturen, maar ze wist hoe lastig binnenkomen zonder eigen kaart kon zijn. Daarom stelde ze iets anders voor: "Laten we samen naar binnen gaan. Daarna kun je zelf kiezen of je bij ons blijft zitten of een andere plek zoekt."
Ze ontmoetten elkaar bij de ingang en vonden een plekje achterin, vlak achter elkaar. Vanaf het eerste lied voelde
Corien dat het geen toeval was dat Corine daar die avond zat. Die moest zo zijn. "Het sloeg zó op haar situatie!" De woorden over hoop en licht kwamen precies op het juiste moment.
Laat er licht zijn
Voor Corine voelde het precies zo: "Hoe vaak ik tegen Corien heb gezegd: 'Dit is geen toeval, man' – ik weet het niet meer. De hele dienst raakte me. Het ging over mij, over de afgelopen jaren, maar ook over het Licht dat ik eindelijk moest gaan erkennen in mijn leven. Vanaf dat moment zijn er zoveel bijzondere dingen gebeurd. Nee, het was zeker geen toeval." Vooral het lied ‘Laat er licht zijn’ raakte haar, al kende ze het al een tijdje. "Pas tijdens die dienst kwam het écht binnen. Ik besefte: ik moet het met God doen, en niet alleen. Ik moet het in het Licht brengen – alles wat nu zo duister is: de opname, de suïcidaliteit, het trauma."
Tekst: Anneloes Mauer Beeld: Lisa Hoogmoed
Het Licht bleef hen de weg wijzen.
Na de dienst bleven ze nog even napraten. Corien vroeg ineens: "En nu? Wat is je next step?" Corine aarzelde. "Ik twijfel al drie jaar over de doop, maar ik durf niet." Corien reageerde meteen: "Dan gaan we toch samen naar de informatiebijeenkomst?"
Zo bezochten ze samen een voorlichting over de doop. Eerst ging Corien puur mee ter ondersteuning.
Maar toen Corine vroeg waarom zij zelf nooit was gedoopt bij Mozaiek, had ze daar eigenlijk geen antwoord op. "Waarom wel?" grapte Corien.
"Ik ben als kind gedoopt en ik weet niet of dit ook iets voor mij is. Maar ik zal erover nadenken."
Bevestiging op bevestiging
De volgende dag kwam Corien op haar werk en lag er een briefje van een collega op haar bureau met de tekst: ‘God van Licht – Opwekking’. "Luister die maar eens," zei haar collega. Het lied bracht haar direct terug bij haar keuze voor de doop. "Die tekst zou voor mij wel eens de betekenis voor mijn doop kunnen zijn. Wat bijzonder dat ik juist dat lied kreeg. Het zette me wel aan het denken." Ze bad: "Als het niet voor mij is, laat het dan maar weten." En dat moet je nu net niet vragen.
Die zondag gebeurde er iets bijzonders.
De dienst begon met het lied ‘Geen Afstand’ en in de preek ging het ook kort over dopen. Dat was precies de bevestiging die ze nodig had. "Het is echt in anderhalve week tijd in een stroomversnelling gegaan."
Van duisternis naar licht Op de dag van de doop stonden ze tegelijk in het water. Deze keuze voelde als iets van hen samen. "Vanaf het moment dat ik in het bad stond met Corine, leek het alsof alles om me heen verdween," vertelt Corien. "Vanaf dat moment heb ik een diepe rust in mij."
Ook voor Corine was het heel bijzonder. Ze had altijd last van podiumangst, maar nu voelde ze geen enkele spanning. Op het moment dat ze onder water ging, klonk het lied ‘Break Every Chain’. "Dat was opnieuw mijn bevestiging dat dit de juiste keuze was." Sinds die dag is alles anders: "Op de een of andere manier verandert je hele hoofd. Niet in de zin van mijn pilletje dat even werkt, maar echt je hele denken is anders. De duisternis is weg en het Licht is geboren. De suïcidale gedachten die ik had, zijn er vanaf dat moment niet meer geweest."
Als ze terugkijken op de afgelopen maanden, zien Corine en Corien hoe het thema Licht steeds terugkwam.
Van de kerstnachtdienst tot de doop: het Licht bleef hen de weg wijzen.
GOD IS GOED, MAAR NIET VOOR MIJ
Deze zin zei ik laatst in een live-interview bij Groot Nieuws Radio. In het slot van het gesprek over mijn boek 'De weg naar het licht, een moderne pelgrimsreis' vroeg een luisteraar ernaar: Hoe zit dat nou? Je gelooft dat God goed is, maar toch ook weer niet?
Ik reageerde hoe mijn leven een paradox is en mijn geloof vaak ook. Toch liet mijn eigen zin me niet meer los. Geloof ik eigenlijk wel wat ik zeg? Geloof ik écht dat God niet goed voor mij is? Of is het een overtuiging die zich gaandeweg in mij heeft genesteld?
Als kind groeide ik op met chronische ziekten: astma, eczeem en allergieën. Met zes maanden kreeg ik huidproblemen en op zesjarige leeftijd belandde ik voor het eerst in het ziekenhuis met een astma-aanval. Er volgden nog vele ziekenhuisopnames, zelfs in Davos. Lange tijd hoopte ik op genezing. Ik bad er elke dag voor. Ik smeekte om een gezond lijf. Maar God was stil en ik bleef ziek. Langzaam verloor ik mijn hoop op een beter leven. Langzaam verloor ik Gods goedheid voor mij persoonlijk.
Het is goed om je eigen woorden af en toe tegen het licht te houden. Dus dat deed ik na het interview. Ik vond het jaren eenvoudiger om zijn goedheid voor mij te ontkennen in plaats van die te omarmen. Ik denk als bescherming tegen de zware teleurstelling van dit nog altijd zieke lichaam. De woorden dat God niet goed voor mij is werden eerder gewenning dan waarheid.
Want God is wel goed voor mij.
Hij geeft mij elke dag kracht om het mooiste uit elk moment te halen – ook als ik ziek ben, nauwelijks adem krijg of uitgeput ben. Toen het bijna onmogelijk leek een woning te vinden, vond ik een geweldig appartement in Veenendaal.
Toen veel journalisten geen vaste aanstelling kregen, kreeg ik die wel bij het Nederlands Dagblad. Waar ik vroeger nauwelijks vrienden had, heb ik nu prachtige, lieve vrienden. Vrienden die mij spiegelen en met wie ik eindeloos lach –vaak om mijn eigen grap.
Dus ja, de Vader is goed voor mij. Ook als genezing uitblijft is Hij buitengewoon goed. Ik moest het alleen wel willen zien. Ik moest mijn perspectief verleggen van mezelf naar Hem.
Hij gaf het kostbaarste wat Hij had: Zijn eigen Zoon. Niet om tijdelijk onze zorgen weg te nemen, maar om de afstand tussen God en ons voorgoed te overbruggen. Jezus voelde onze pijn, eenzaamheid en schaamte – Zijn eigen lichaam werd gebroken. Hij droeg onze gebrokenheid, stierf en stond op uit de dood. Daardoor kunnen wij nu leven in hoop en liefde.
Dit is wat ik leerde: je ziet Gods goedheid niet altijd in het wegnemen van moeilijkheden, maar juist in zijn aanwezigheid te midden ervan. Voor mij is dát het grootste wonder: God belooft geen eenvoudige pelgrimsreis, maar wel dat we die nooit alleen hoeven te gaan.
Marina de Haan
Journalist bij Nederlands Dagblad, schrijver & deel van Mozaiek0318
Goed alle stof doornemen en vragen stellen aan docenten zodat alles duidelijk is.
2. Hoe ga je om met spanning rondom het examen?
Ik probeer er niet constant mee bezig te zijn. Daarnaast plan ik echt momenten in om te leren.
3. Heb je tips voor anderen wat hen kan helpen met het examen?
Op je examen krijg je principe alleen maar stof die je hebt gehad, dus probeer daar niet over te stressen.
4. Hoe betrek je je geloofsleven bij het examen doen?
Ik probeer alles met God te doen dus ook bij mijn examen, echt alsof Hij naast me zit.
5. Wat vind je het meest ingewikkeld in het keuzeproces wat je na je examen gaat doen?
Er is veel keuze uit verschillende vervolgopleidingen. Het kiezen was wel heel moeilijk om je veel kanten op kunt.
Tijn Hoek
(woonplaats: Katwijk)
In mei gaan de eindexamens voor de middelbare scholieren weer van start! Om hierbij stil te staan hebben we aan zes Mozaiekers gevraagd hoe zij zich hierop voorbereiden en hoe ze omgaan met eventuele spanningen rondom de examens.
Benne van de poll (woonplaats: Ede)
1. Hoe bereid jij je voor op het examen? Ik probeer gewoon zoveel mogelijk te leren.
2. Hoe ga je om met spanning rondom het examen?
Genoeg tijd voor jezelf nemen, zodat je tussen het leren door andere leuke dingen kan doen waar je energie uit haalt.
3. Heb je tips voor anderen wat hen kan helpen met het examen?
Ik weet dat leren echt taai is. Maar ik weet ook uit ervaring dat als je op het laatste moment leert of het uitstelt het uiteindelijk alleen maar nog taaier wordt! Dus neem de tijd zodat je ook genoeg kan relaxen tussendoor.
4. Hoe betrek je je geloofsleven bij het examen doen?
Het kan soms moeilijk zijn om naast het leren ook nog in de bijbel te lezen. Dus wat ik doe is echt even tijd met God plannen en Hem te vragen om mij te helpen met concentreren. En Hem uiteraard ook bedanken als het gelukt is!
5. Wat vind je het meest ingewikkeld in het keuzeproces wat je na je examen gaat doen?
Of je de opleiding wel echt leuk gaat vinden. Maar daar kom je alleen achter als je genoeg info hebt over de opleiding, daarom ga ik naar de open dagen van de opleidingen!
1. Hoe bereid jij je voor op het examen?
Mijn planning is leren, maar waarschijnlijk wordt dat sporten haha.
2. Hoe ga je om met spanning rondom het examen?
Ik probeer er maar niet zoveel aan te denken.
3. Heb je tips voor anderen wat hen kan helpen met het examen?
Tussen het leren door, lekker andere dingen gaan doen waar je blij van wordt.
4. Hoe betrek je je geloofsleven bij het examen doen?
Ik probeer ervoor te bidden.
5. Wat vind je het meest ingewikkeld in het keuzeproces wat je na je examen gaat doen?
Er is eigenlijk zoveel dat ik het lastig vind om echt een opleiding te kiezen.
Benne van de Poll
Tijn Hoek
Tekst: Jonathan Wisse
Beeld: Eigen beeld examenkandidaten
Julia Schreuder
(woonplaats: Apeldoorn)
1. Hoe bereid jij je voor op het examen?
Ik probeer goed het huiswerk bij te houden. Op die manier ben ik voorbereid op wat er gaat komen en wat voor soort vragen er worden gesteld tijdens een toets of examen.
2. Hoe ga je om met spanning rondom het examen?
Heel slecht. Ik heb al mijn hele leven last van veel stress. Ik probeer er maar aan te denken dat ik na de examen klaar ben en dat ik dan mag gaan doen wat ik echt leuk vind.
3. Heb je tips voor anderen wat hen kan helpen met het examen?
Ik heb geen idee, ik heb zelf de tips denk ik nodig haha. Ik denk gewoon vooral dat je moet genieten van je laatste weken op school omdat het straks ineens voorbij is.
4. Hoe betrek je je geloofsleven bij het examen doen?
Ik probeer altijd te bidden voordat ik een toets heb. Ik vraag dan of God mij wil helpen om rustig te blijven. Ook vraag ik of Hij mij concentratie en zelfvertrouwen wil geven.
5. Wat vind je het meest ingewikkeld in het keuzeproces wat je na je examen gaat doen?
Eerlijk gezegd weet ik het op dit moment nog steeds niet. Ik ben bang dat ik de verkeerde keuze ga maken. Mijn interesses liggen erg breed. Ik zou heel graag willen studeren in Amerika om daar te hockeyen op hoog niveau. Maar ook de opleidingen criminologie of docent muziek spreken mij aan.
Anna vuijst
Anna Vuijst
(woonplaats: Almere)
1. Hoe bereid jij je voor op het examen?
Ik maak heel veel oefenexamens, daarnaast probeer ik om vijf dagen in de week school vol te houden, haha.
2. Hoe ga je om met spanning rondom het examen?
Rustig ademhalen, veel blijven sporten, genoeg vragen stellen
3. Heb je tips voor anderen wat hen kan helpen met het examen?
Echt naar de les gaan, daar maak je contact met leerlingen die dezelfde examens maken als jij. Met hen kun je dan ook je frustraties delen en weet je dat je het niet alleen doet!
4. Hoe betrek je je geloofsleven bij het examen doen?
Ik bid altijd voor het leren en voor mijn toetsen, alleen en soms met een klasgenootje. Je moet zelf logisch blijven nadenken en vertrouwen op je verstand, maar als je in je hart rust ervaart van de Heer knal je die antwoorden zo op papier!
5. Wat vind je het meest ingewikkeld in het keuzeproces wat je na je examen gaat doen?
Ik vond mijn studiekeuze best lastig. Ik heb uiteindelijk voor de Evangelische Hogeschool in Amersfoort gekozen, daar hoop ik te ontdekken wat echt bij mij past en wat daarop aansluit.
Eden de kloe
Eden de Kloe (woonplaats: Maarn)
1. Hoe bereid jij je voor op het examen?
Ik neem nu extra bijlessen, daarnaast maak ik online zoveel mogelijk oude examens.
2. Hoe ga je om met spanning rondom het examen?
Voor mij werkt het goed om te bidden voor mijn angst en zorgen.
3. Heb je tips voor anderen wat hen kan helpen met het examen?
Begin vroeg met leren, want de tijd voor je examen gaat sneller dan je denkt.
4. Hoe betrek je je geloofsleven bij het examen doen?
Ik bid als ik spanning krijg of als ik iets niet weet op mijn toets of examen. Ik probeer dan ook te bidden om te herinneren wat ik moet weten op het juiste moment van mijn toets.
5. Wat vind je het meest ingewikkeld in het keuzeproces wat je na je examen gaat doen?
Ik twijfelde heel erg tussen twee dingen onderwijsassistent en fashion tailor dat vond ik lastig omdat ik het allebei heel leuk vond en heel graag wil doen, maar uiteindelijk toch voor onderwijsassistent gekozen omdat ik dan meer kans heb op een baan en kan later altijd nog iets met fashion doen.
Julia Schreuder
Met Pasen vieren we dat Jezus is opgestaan! En Hij deed dat speciaal voor jou, omdat Hij zoveel van je houdt. Zijn liefde voor jou is groter dan alles!
Z Z
Z Z
WIST JE DAT?
…sommige vogels slapend kunnen vliegen?
Ja, echt! Sommige vogels, zoals de albatros, kunnen honderden kilometers vliegen zonder te stoppen om te rusten. Hoe? Ze schakelen gewoon één hersenhelft uit terwijl de andere actief blijft. Dit betekent dat ze rusten én alert blijven op gevaar, zelfs tijdens hun lange vluchten! Het is net alsof ze kunnen slapen met één oog open!
Zo kunnen ze de hele dag en nacht blijven vliegen, zonder moe te worden. Hoe cool is dat?
…otters hand in hand slapen?
Ze doen dit zodat ze niet van elkaar wegdrijven in het water terwijl ze slapen. Zo blijven ze gezellig samen!
Wakker worden!
Sta vroeg op en luister naar het lied “Goeiemorgen” van Trinity. Maak iemand vrolijk wakker met een lekker ontbijtje! Misschien wel voor je ouders of je broer of zus?
Kleur de wekker in
Bananenpannenkoeken
Zin in lekkere en makkelijke pannenkoeken? Deze bananenpannenkoeken zijn gezond en heel eenvoudig te maken.
Voor ongeveer 6 kleine pannenkoekjes:
Zo maak je ze:
1. Prak de banaan in een kom met een vork tot een glad papje.
2. Breek de eieren erbij en klop ze los met een garde.
3. Voeg de bloem en kaneel toe en meng alles goed door elkaar.
Wathebjenodig?
1 rijpe banaan
2 eieren
2 eetlepels bloem (of havermout) Snufje kaneel (optioneel) Boter of olie om te bakken
4. Verwarm een beetje boter in een pan en schep kleine hoopjes beslag in de pan.
5. Bak de pannenkoekjes op middelhoog vuur tot ze goudbruin zijn. Draai ze voorzichtig om en bak de andere kant.
6. Klaar? Stapel ze op een bord en versier ze met fruit, honing of een beetje yoghurt.
Smullen maar!
Wil je het nog leuker maken? Gebruik een koekjesvorm om figuurtjes te maken of versier je pannenkoeken met gezichtjes van fruit.
Veel bakplezier!
BIDDEN EN VASTEN IN MOZAIEK0118
In januari was er binnen Mozaiek0118 (Middelburg) een periode van bidden en vasten. Ze kijken vol dankbaarheid terug op deze periode. “We hebben een hele mooie week beleefd als gemeente. Het doel van deze periode was om met elkaar te groeien en oefenen in datgene wat Jezus ons voor leeft. Zijn aanwezigheid in ieders leven, maar ook meer van Hem in ons als gemeente, Zijn lichaam.”
Op 5 januari was er in Mozaiek0512 (Drachten) een teambuildingsavond voor iedereen die betrokken is bij worship binnen de gemeente: House of Worship. De avond begon met een gezamenlijke maaltijd, gevolgd door een tijd van aanbidding. Tijdens de bijeenkomst werd de visie voor het komende jaar gedeeld en was er ruimte om na te denken over dromen en verlangens binnen de worship. Verlangens naar eenheid en vrijheid in aanbidding, samen groeien, elkaar persoonlijk leren kennen en God de ruimte geven om te werken, stonden centraal. Het doel is om een community te vormen van aanbidders die God dienen met hun aanbidding, zang en muziek.
Vier keer per jaar komen duizenden jongeren samen in de Basiliek in Veenendaal tijdens de landelijke aWAYke nights om elkaar en God te ontmoeten en Hem samen te aanbidden. Zo ook op zondag 2 maart. ‘’Het was een bijzondere avond met een spontaan worshipmoment, waar we met 1.000 jongeren bijna 20 minuten lang "AGNUS DEI" met elkaar zongen. We zijn zo onder de indruk van Gods goedheid! YOU ARE HOLY!”
HOUSE OF WORSHIP
AWAYKE NIGHT
''Er ontstond een gevoel van rust in alles wat ik inmiddels van mezelf moest.''
Marije van Capelleveen (30 jaar), deel van Mozaiek0318, bezocht vorig jaar met vriendinnen vrouwenconferentie The Garden in Veenendaal. Ze deelt graag haar getuigenis.
Marije: “The Garden was heel gaaf. Het was een dag waarin ik even uit alle dagelijkse bezigheden mocht stappen en bewust tijd met God mocht doorbrengen. Gedurende de dag werd ik door de liederen, verhalen en overdenkingen aan het denken gezet over mijn leven en Gods rol daarin. Het was op dat moment een intensieve tijd. Ik volgde een opleiding, heb een vaste baan, ben moeder van (inmiddels) een zoon van 4 en een dochter van 2, startte een bedrijf op als tuinontwerper, sport graag veel en we hadden ons huis in de periode daarvoor volledig verbouwd. Ik heb veel interesses en ben doelgericht ingesteld, maar voelde mij daardoor inmiddels ook vermoeid en opgejaagd. In de loop van de dag kwam ik tot het besef dat God lang niet altijd op de eerste plaats stond in mijn leven en ik veel bezig was met mijn eigen doelen.
In de avond kon je bij het kruis middels een briefje bij God brengen wat je wilde loslaten. Daarnaast was er Ministry. Ik voelde een drempel, maar ben toch gegaan omdat ik wist dat er verandering nodig was en ik dat niet zonder God kon. Op dat moment gebeurde er iets bijzonders. Ik moest namelijk even wachten op het moment dat er ruimte voor gebed was. Op het moment dat er voor mij gebeden werd, begon het worshipteam het nummer ‘U die mij geschapen hebt’ te zingen. Waarbij de zin ‘Heer U bent mijn doel’ mij enorm raakte. Dit was precies altijd ‘mijn nummertje’, omdat ik het ooit solo had gezongen op een cd met groep 5 van de basisschool. Ik had het nummer misschien al een paar jaar niet meer gehoord. Toen ik dit nummer en precies deze zin hoorde, wist ik dat God tot mij sprak. Er ontstond een gevoel van rust in alles wat ik inmiddels van mezelf moest. Want wanneer God mijn doel is en ik Hem ook werkelijk de ruimte geef om mij te leiden en tot mij te spreken, dan lopen alle andere plannen zoals God wil dat het moet zijn.
Daarbij moet ik ook vaak denken aan een tekst uit Spreuken 19:21: ‘Een mens maakt allerlei plannen, wat wordt uitgevoerd is het plan van de Heer’.
De periode daarna heb ik dit lied nog vaak beluisterd om die bewustwording vast te houden. Ik ben nog steeds ambitieus. Maar ik probeer veel meer te luisteren naar wat God mij te zeggen heeft. Deze ervaring bij The Garden heeft mij een boost gegeven in mijn vertrouwen op God, dat Hij mij leidt op de weg die ik ga en wat er ook gebeurt; het goed is, omdat Hij erbij is.”
Zet 23 en 24 mei 2025 in je agenda! Want dan is het weer tijd voor The Garden, dé vrouwenconferentie van Mozaiek0318. En jij bent van harte uitgenodigd! Je kunt kiezen welke dag je komt, want beide dagen hebben hetzelfde programma.
Dit jaar staat helemaal in teken van In Awe, onder de indruk zijn van Gods heiligheid. Scan de QR-code hieronder voor meer informatie en om tickets te bestellen.
Beeld: Lisa Hoogmoed
Met de producten van Kooloos Zon & Huis bent u thuis in elk seizoen!
De Kronkels 20 3752 LM Bunschoten
033 299 99 22 www.koolooszonenhuis.nl
HEB JE HET GEVOEL DAT JE VASTLOOPT?
Voel je je verloren na een ingrijpende gebeurtenis?
Word je overweldigd door verlieservaringen?
Heb je lichamelijke klachten door stress of spanning?
Welkom in mijn praktijk voor herstel van trauma en burn-out.
Lize van Veen psychosociaal therapeut
OVERKAPPING GROENE DAKEN PERGOLA VERANDA’S
SERRE’S SHUTTERS ROLLUIKEN
Een gezonde werkplek?
Kies
voor fruit op het werk
• Fruit van hoge kwaliteit uit de regio
• Levering volledig afgestemd naar wens
• Flexibiliteit – zonder contracten
• Gratis bezorgd in de regio
Zorg voor gezonde medewerkers en een productieve werkplek!
Bel De To e Peer 0313 - 762 766 wilcodeto epeer.nl
PASSIE VOOR GLAS EN EEN HART VOOR DE SAMENLEVING
Van Rijn is dé specialist in glazen doucheoplossingen. Passend in ieder ontwerp hebben wij een oplossing. Je vindt ons bij de betere sanitairspeciaalzaak!
Daarnaast willen we ook maatschappelijk impact maken! Daarom zijn we sponsor van het Moeder & Kind Project van Mozaiek 0548 Kenia.
Zo help jij ons helpen!
Activiteiten LIS Logistics:
Transport
Warehousing Douane faciliteiten
Meer weten of een dealer zoeken? www.vanrijnproducts.nl
Tekst: Hilde Stapert
Beeld: Mandy van der Plas en Everdien Molenaar (beelden Kenia)
Eind 2020 werd Tobias Nihot ernstig ziek: zijn leven hing aan een zijden draadje. Maar door een wonder is hij hersteld en genezen en heeft hij in mei 2024 samen met zijn vrouw Judith als wandelaar meegedaan aan de Mozaiek Kenia Muskathlon.
Voor het verhaal van Tobias gaan we terug naar eind 2020. In december van dat jaar meldt Tobias zich ziek bij zijn werkgever in de hoop dat hij snel zal herstellen. Maar hij wordt alleen maar zieker en zieker en kan op een gegeven moment niet meer op zijn benen staan. Op tweede kerstdag gaat het niet langer en wordt besloten om naar de spoedeisende hulp van het ziekenhuis te gaan. Daar blijkt dat Tobias in beide benen trombose heeft en dat zijn longen zwart zijn van embolieën. Hij wordt per direct opgenomen in het ziekenhuis en krijgt als diagnose: corona met als heftige bijwerking trombose.
Tobias: “De arts gaf aan dat als ik twee dagen later naar het ziekenhuis was gegaan, ik het niet had overleefd. Iets wat ik op dat moment nog nauwelijks besefte. Ik kwam op de longafdeling terecht en kreeg zuurstof toegediend. Het was op dat moment nog onzeker, wanneer ik weer naar huis mocht.”
Waymaker
Sinds 2019 organiseert Tobias samen met anderen ‘Kingdom come’ avonden in Bodegraven. En ook die zondagavond, als Tobias in het ziekenhuis ligt, is er een worshipavond. “Eigenlijk zou ik die avond de worship leiden. Er is toen geregeld, dat ik vanuit het ziekenhuis live kon meeluisteren.
Tijdens het zingen van het lied ‘Waymaker’ voelde ik Gods kracht door mijn benen stromen. Ik ben toen uit bed gestapt en merkte dat ik weer kon lopen. Hoewel het kleine stapjes waren, gaf dit mij het geloof dat het goed zou komen, en dat God nog een plan heeft met mijn leven.”
Na een aantal dagen in het ziekenhuis mag Tobias op Oudejaarsdag weer naar huis. “Op dat moment was ik echt een kasplantje, ik kon bijna niets meer. Met veel inspanning kon ik net naar de deur van de buren wandelen en weer terug. Om daarvan vervolgens de rest van de dag bij te komen.”
Revalidatie en longscan
Een lange tijd van herstel breekt aan, gepaard met verschillende complicaties, zoals haaruitval. Tobias krijgt steunkousen aangemeten voor zijn trombose. Er wordt hem verteld dat hij deze steunkousen minimaal twee jaar moet dragen. “Maar na drie maanden zei de trombosearts dat ik er mee moest stoppen, omdat het mijn herstel juist in de weg zat!”
In augustus start Tobias met een revalidatietraject van onder meer fysiotherapie. Bij de tussentijdse evaluatie na anderhalve maand werd er aangegeven dat er geen verbetering is en de revalidatie beter kan stoppen. Toch is Tobias ervan overtuigd dat God geneest en stoppen met de behandeling is voor hem dan ook geen optie. “Ik heb gebed gevraagd aan de mensen om mij heen, familie en vrienden. Toen ik daarna weer bij de fysiotherapeut kwam, ging het ineens stukken beter en in de weken daarna ging ik hard vooruit. De behandelaars van het revalidatiecentrum merken deze omslag in het herstel en zijn onder de indruk van Tobias’ getuigenis. “Dit zorgde voor bijzondere gesprekken, waarin ik iets mocht laten zien van Gods liefde.”
In januari 2022 is zijn energie weer flink hersteld en begint Tobias weer te werken. “Ik werkte als specialist binnen de ICT. Toen ik weer begon met werken had ik enorm last van geheugenverlies, een bijwerking van corona. Ik wist niets meer, kon bijvoorbeeld niet inloggen in de systemen. Ik heb echt maanden nodig gehad om dit herstellen en weer goed te kunnen functioneren binnen de organisatie.”
Aan het einde van alle behandelingen wordt er opnieuw een scan gemaakt van Tobias’ longen, waarbij de arts aangeeft, dat hij rekening moest houden met littekenweefsel. Maar Tobias spreekt dit tegen, omdat hij gelooft in een volledig herstel! “Op de foto waren mijn longen zo schoon als een pasgeboren kind en leek het wel alsof er geen corona of embolie in mijn longen heeft gezeten!”
Muskathlon
Begin 2023 besluit Tobias om zijn baan bij de ICT-organisatie op te zeggen. In Mozaiek071 hoort hij over de informatieavond voor de Mozaiek Muskathlon naar Kenia en hij besluit naar deze avond toe te gaan. “Tijdens deze avond werd ik op diverse momenten geraakt door de verhalen, die Jesse van Melle deelde. Ook vertelde hij over het voorbereidingstraject voor een Muskathlon. Dit is één jaar, evenveel als mijn hersteltraject. Toen wist ik: ik moet mee met deze reis.”
Eenmaal thuis vertelt hij zijn vrouw Judith over zijn plan om in Kenia een wandeltocht van 63 kilometer te gaan maken. Ze is niet meteen enthousiast, maar uiteindelijk besluiten Tobias en Judith om samen dit geloofsavontuur aan te gaan. “Het was gaaf om te zien hoe onze kinderen dit avontuur omarmden. Zo doneerde onze dochter Rebecca (toen 9 jaar) € 35 van haar spaargeld. Het was een tof jaar als gezin, maar op sommige momenten ook erg zwaar. Tijdens het trainen kreeg ik last van mijn voeten. Hiervoor heb ik ondersteuning gezocht bij een podoloog en bleek dat ik speciale schoenzolen nodig had. Deze heb ik gesponsord gekregen. Hierin was ook weer de voorzienende hand van God te zien.”
Herstel in Kenia
Op 3 mei 2024 is het dan zover: de Muskathlonreis naar Kenia begint. Het wordt een bijzondere reis, waarin Tobias herstel heeft ervaren. Tobias: “De dag voor de Muskathlon bezochten we met de groep ‘Prayer Mountain’. Na een klim van ongeveer 40 minuten waren we boven en mochten we genieten van een magnifiek uitzicht. Vlak voor de top zijn we gestopt en na een korte overdenking door Jesse hebben we met elkaar in stilte het laatste stukje naar de berg beklommen. Tijdens dit moment zei God tegen me: ‘Hoeveel vertrouw je Mij?’ Ik zei tegen Hem: ‘Volledig, Heer.’ God vroeg me mijn ogen dicht te doen en zo naar boven te gaan in vertrouwen. Ik ben toen met gesloten ogen het laatste stukje naar boven gelopen en ervaarde dat ik door twee handen werd vastgehouden. Ik heb daarna ook gebed ontvangen en dit moment was echt de start van mijn geestelijke herstel.”
Steunkousen
De dag van de Muskathlon breekt aan. Om 22.00 uur lokale tijd begint de groep wandelaars aan hun, grotendeels nachtelijke, wandeltocht. Ook Tobias en Judith gaan van start. De volgende ochtend moeten ze na 43 km de tocht helaas staken vanwege problemen door de hoogoplopende temperatuur. Dat is even balen, maar het is goed. Want na de finish wacht nog een bijzonder moment.
Tobias heeft zijn steunkousen meegenomen naar Kenia. Eerder in de week had hij een gesprek met de pastor (lokale voorganger) van de kerk in Isiolo. Tobias legt hem uit, dat hij twee paar steunkousen heeft en dat hij deze graag wil geven aan mensen die het nodig hebben. Ze spreken af om de steunkousen na de Muskathlon bij de finish te geven. “En dat moment raakte mij enorm. De pastor gaf aan, dat er twee vrouwen in de community zijn, die extreem last hebben van trombose en dat hij de steunkousen aan hen gaat geven. Zo bijzonder dat ik twee jaar eerder hoorde, dat ik die steunkousen heel lang zou moeten gaan dragen en dat ik ze nu gewoon kan doneren aan mensen, die het nodig hebben.”
Persoonlijk nawoord van Tobias “Ik wil iedereen bemoedigen met mijn verhaal. Misschien ben je zelf aan het struggelen met een ziekte die ‘nog’ niet genezen is en zie je geen uitweg meer. Weet dat God de Vader van je houdt. Die liefde is niet minder, ook al ben je ziek. Maar houd moed, want God is nog altijd dezelfde en geneest nog steeds, zoals je ook in mijn verhaal kunt zien. Strek je uit naar Zijn open armen, klim op Zijn schoot, en laat je knuffelen door zijn liefde! Hij is de Jehova Rapha!”
Toekomst
De afgelopen jaren heeft Tobias veel innerlijk herstel mogen ervaren. “Mijn geheugen is volledig teruggekomen. Ik heb ook veel ontdekkingen mogen doen, zoals dat ik altijd werkte als specialist in de ICT, maar dat dit niet de plek is, die God voor mij heeft. Ik kreeg steeds meer verlangen om mensen te helpen en niet bezig te zijn met de techniek. Afgelopen tijd heeft God ook veel gesproken over wat ik met Hem samen de komende tijd allemaal mag gaan doen, ook als worshipleader. Uiteraard alles stap voor stap en op Zijn tijd. Eén van de stappen is dat ik afgelopen januari begonnen ben met een nieuwe baan als Manager Managed Services in de ICT. Een grote verandering in mijn leven met veel verantwoordelijkheid, maar samen met God kan ik het aan!”
* Startende gemeentes hebben een Interim Leiderschapsteam totdat er minimaal twee voorgangers zijn benoemd.
OVER MOZAIEK
Mozaiek is een kerk waar je welkom bent, zoals je bent. Wij geloven dat Jezus van je houdt. Wie je ook bent, waar je ook vandaag komt en wat jouw verhaal ook is. Of je leven in puin ligt of alles op rolletjes loopt. Daarom heten we Mozaiek. We zijn een kunstwerk van gebrokenheid en Jezus is de Kunstenaar. Hij maakt van onze puinhoop en ons succes, onze twijfel en ons geloof een fantastisch mooi kunstwerk: een mozaïek.
MOZAIEK ONLINE
Iedere zondag is er een livestreamdienst vanuit Mozaiek0318 om 11.30 uur. Actuele informatie over onze samenkomsten is te vinden op onze websites.
APRIL 2025
Mozaiek Magazine 37 verschijnt in een oplage van 7.000 exemplaren. Via www.mozaiek.nl/magazine kun je de uitgave tevens downloaden.
REDACTIE
Emiel Hop, Eliane Klapwijk - van Oosterom, Annemarie Kok – van Twilt, Michiel Kuijt, Anneloes Mauer, Everdien Molenaar, Hilde Stapert, Jonathan Wisse, Martin de Wit
GASTREDACTEUREN
Melvin Blankenstijn, Marina de Haan, Marcel Koning, Nelske Vink
FOTOGRAFIE
Tessa Baas, Roel van Dijk, Lisa Hoogmoed, Alica Kraneveldt – van der Plas, Mandy van der Plas, Everdien Molenaar
OPMAAK
Benjamin Rijstenberg
DRUKWERK
Joost Westerink, Quality Dots
ADVERTENTIEBEHEER
Marlies Zegwaard
REAGEREN?
Of heb je een tip? Mozaiek Magazine is bereikbaar via magazine@mozaiek.nl
ADVERTEREN IN MOZAIEK MAGAZINE?
Ga naar www.mozaiek.nl/magazine voor de tarieven en mogelijkheden.
DISCLAIMER
Niets uit deze uitgave mag zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever openbaar worden gemaakt of verveelvoudigd, waaronder begrepen het reproduceren door middel van druk, offset, fotokopie of microfilm of in enige digitale, elektronische, optische of andere vorm of (en dit geldt zo nodig in aanvulling op het auteursrecht) het reproduceren (i) ten behoeve van een onderneming, organisatie of instelling of (ii) voor eigen oefening, studie of gebruik welk(e) niet strikt privé van aard is of (iii) voor het overnemen in enig dag-, nieuws- of weekblad of tijdschrift (al of niet in digitale vorm of online) of in een RTV-uitzending.
