Mozaiek Magazine 36 | 2024 by Mozaiek

Joyce Francke

"Zijn liefde is onvoorwaardelijk”

Teresa Heijnen

"Ondanks het verlies van Hope wil ik getuigen van Gods liefde”

Martin en Jolanda Burgerhart stelden hun huis open voor een Alpha@home

oop heeft een naam, dat is dit jaar het thema van de kerstdiensten bij Mozaiek. En daarmee ook het thema van deze kersteditie van Mozaiek Magazine. De kans is groot dat je een exemplaar van dit magazine hebt ontvangen nadat je een kerstdienst van Mozaiek bezocht hebt.

Ook in dit magazine geven we Hoop een naam door het delen van bijzondere verhalen van hoop en herstel.

De Mozaiekers die in deze editie aan het woord komen, stellen zich door het delen van hun persoonlijke verhaal kwetsbaar op. En dat was voor een aantal van hen best spannend. Maar toch deden ze het en gingen ze uit hun comfortzone. Waarom? Omdat ze willen getuigen van wat God in hun levens heeft gedaan en nog steeds doet. Om daarmee jou, als lezer, te bemoedigen en een stukje Hoop te laten ervaren. Want wat is het mooi om te weten dat door de komst van Jezus naar deze aarde Hoop een naam gekregen heeft!

Hilde Stapert

Eindredacteur Mozaiek Magazine

Beeld: Lisa Hoogmoed

U alleen verzet de bergen

U alleen herstelt ons land

Onze hoop en onze redding in Uw naam houden wij stand

Uit: Hoop en Redding, Mozaiek Worship

Elke editie stellen we een aantal vragen aan een deel van Mozaiek. Jefta Bijpost is deel van Mozaiek0318 en beantwoordt zeven vragen over zijn bezigheden, geloof en eerste ervaringen met Mozaiek.

Hoe ben jij bij Mozaiek terecht gekomen?

Ik ben samen met mijn vrouw (Hannah) en 2 kinderen (Sara en Aaron) 2,5 jaar geleden in Leersum komen wonen. Toen zochten we een jeugdgroep voor mijn dochter. We hebben toen contact opgenomen met Mozaiek, en via via is zij bij een leuke clan terechtgekomen. In de loop van de tijd vroeg ze mij: 'hé pap, zullen we ook naar de kerk toe gaan?' Dat hebben we toen gedaan, en zo zijn we eigenlijk vaker naar de kerk gegaan. En na een tijdje ben ik samen met mijn twee kinderen deel geworden van Mozaiek0318.

Wanneer sta jij stil bij je geloof?

Sowieso elke ochtend. Als ik bijvoorbeeld in de auto ergens naartoe ga, zet ik vaak een preek op. Maar als ik thuis werk, begin ik de dag vaak even met Bijbellezen. Bidden vind ik soms wat lastiger, omdat het stil is en er dan van alles door mijn hoofd gaat. Maar door de dag heen denk ik vaak aan God of praat ik even met Hem.

Hoe geef je vorm aan het aanbidden van God?

Voor mij betekent dat vooral Gods agenda boven mijn eigen agenda stellen.

Zijn kijk op zaken gaat voor die van mij, en dat probeer ik in mijn keuzes mee te nemen. Aanbidding wordt vaak gezien als muziek en zingen, wat ik ook tof vind. Maar dat is natuurlijk maar een klein deel. De rest van de week is aanbidding voor mij meer hoe ik leef en keuzes maak.

Tekst: Jonathan Wisse Beeld: Regina van de Munt

De eerste pijler van Mozaiek is ‘God aanbidden’.

Hoe doe jij dat?

Mijn beste eigenschap is dat ik goed orde kan scheppen in chaos. Als een project of situatie echt chaotisch is, kan ik daar rust in brengen en orde creëren zonder snel stress te krijgen. Dat helpt me ook in mijn werk als projectmanager, waar er vaak veel verschillende dingen tegelijk spelen.

Welk lied is voor jou bijzonder en waarom?

Mijn favoriete Bijbeltekst is: ‘Daarom, als iemand in Christus is, is hij een nieuwe schepping. Het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden.’ (2 Korintiërs 5:17). Wat ik zo mooi vind aan deze tekst, is dat er bij God altijd een nieuwe start is. God kan grote veranderingen teweegbrengen in je leven, en dat geeft me hoop.

Welk boek of welke film heeft indruk op je gemaakt?

Het boek 'Genadeloos goed' van Arie de Rover vind ik een geweldig christelijk boek. Het gaat erover dat je een kind van God bent en dat dit feit je enige bron van identiteit, eigenwaarde en zelfvertrouwen is. Je kunt dit niet uit andere dingen halen, ook al lijkt dit soms een tijd wel te zo te zijn.

Vertel eens iets wat niemand van je weet. Een bijzondere gewoonte, hobby

Iets wat niet veel mensen van me weten, is dat ik soms echt kan genieten van een goed opgebouwde Excel-sheet. Als de structuur klopt en de formules werken zoals ik wil, dan kan ik daar wel van genieten. Dat is misschien een beetje gek, maar ik vind dat gewoon mooi om te zien.

JEFTA BIJPOST

Leeftijd: 47 jaar | Woonplaats: Leersum

Heb je zelf een bericht voor deze pagina’s? Stuur een e-mail naar magazine@mozaiek.nl .

Wat een mijlpaal vanmorgen: vanaf vandaag hebben we in Mozaiek020 een ingezegende Raad van Opzieners. #Dankbaar #Mozaiek020

Wat een geweldige dag was het gisteren! Een groots feest met 27 mensen die gedoopt werden in de zee, heel veel toeschouwers en heerlijk weer.

Jonathan Wisse

Dit bordje heb ik gekregen van een vriendin. Zij had dit voor mij meegenomen uit Sierra Leone, een arm land in Afrika waar zij met een project van world-servants, een school ging bouwen. Het bordje betekent voor mij veel omdat ik het een mooi idee vind dat mensen uit zo’n ver land, ook Jezus kennen en dat ze daar ondanks alles de tijd nemen om zulke bordjes te maken, en daarmee tijd besteden aan het geloof. Dit is voor mij een teken dat Jezus overal op aarde werkt! Ze heeft dit bordje voor mij gekocht omdat ik ging verhuizen naar Zeist, een plek waar ik niemand kende en een nieuw avontuur aan ging. Dit bordje helpt me dan herinneren dat Jezus er altijd bij is en dat ik op Zijn weg wil gaan!

WAY Sport & Fun was vanmorgen een groot succes! Met ruim 40 jongeren hebben we gevoetbald in het Schollebos en speelden we het spel levend stratego. Twee keer een activiteit waarin we streden om de winst. Dat was meteen een mooie brug naar de Bijbel. Want waar strijd jij eigenlijk voor? Wij vinden… dit doen we snel nog een keer!

MIJN GELOOFSVOORWERP

GEZIEN OP SOCIAL MEDIA

Mozaiek010

Mozaiek071

Mozaiek020

KINDERGEBEDSBOX

Ellie van Heerde is samen met haar man Martin en hun kinderen Lukas (13 jaar) en Lieke (11 jaar) vanaf de start betrokken bij Mozaiek010. De afgelopen jaren zijn ze als gezin op avontuur gegaan met God. Eén van die avonturen is de ontwikkeling van een gebedsbox speciaal voor kinderen

Ellie: “Mijn kinderen zijn twee energieke stuiterbalkinderen, waarvan de aandacht vaak al weg is, voordat ik deze kan pakken. Op een dag bad ik: ''Heer, hoe kan ik mijn kinderen leren in rust tijd met U door te brengen?'' Vanaf dat moment gingen als het ware de sluizen van de hemel open en zegende God mij met creatieve ideeën. Ik maakte een doosje met 10 kleine spulletjes (oa een dobbelsteen, kralen, een spiegeltje en een sleutel). Aan elk van deze dingen koppelde ik een gebed: aanbidding, vergeving, bidden voor anderen, luisteren, vragen stellen etc. Kinderen leren door ervaren, voelen en vasthouden. Dat kon met deze materialen.

Die zomer waren we in Zwitserland op vakantie. We nemen als gezin altijd een thema mee op vakantie en dit jaar was dat dit gebedsdoosje. We ontdekten met elkaar de materialen en de gebeden die erbij hoorden. Van daaruit ontstond er gezinsgebed en vanuit daar persoonlijk kindergebed. Ik weet nog goed dat mijn dochtertje van toen 5 jaar buiten op de grond zat. Ze zei:

Scan de QR-code voor meer informatie over de kindergebedsbox

''Hoi God, hier ben ik dan met mijn spulletjes, ik ga nu lekker met U praten.'' En zo hield zij daar, als klein meisje buiten, hoge bergen op de achtergrond, haar tijd met Jezus. Bij thuiskomst zei mijn zoon: "Mam, ik weet het nu echt zeker, nu ik ga nooit meer stoppen met bidden, want nu weet ik wat ik kan doen in mijn tijd met God''.

Deze twee zinnen waren inspiratie om door te gaan met dat wat van zoveel betekenis was voor onze kinderen. Vanuit hier ben ik -samen met een kostbaar team - de ideeën uit gaan werken tot dat wat het nu is: de Kindergebedsbox. In de box zitten 21 items en aan elk item is een uitlegkaart gekoppeld. Het is een praktische handreiking om kinderen van 4 tot 12 jaar te leren bidden en hen te leren hoe zij hun tijd met God kunnen doorbrengen.”

SOULMATES: KARIN & BENNO

Benno:

"Er zijn heel veel eigenschappen in haar die ik waardeer, Karin is een lief persoon, betrokken bij mij en de mensen om haar heen."

Karin en Benno ontmoetten elkaar via een christelijke datingapp. Na wat gechat te hebben, kwam er een eerste wandeldate. Het was toen midden in de coronaperiode, dus er was tijd om elkaar in alle rust te leren kennen. Na corona zochten ze samen een kerk en kwamen ze uit bij Mozaiek036 in Almere die toen in de opstartfase zat, waar ze al snel deel werden.

Vier jaar later trouwden Karin en Benno. "We wilden ook de zegen over ons huwelijk vragen in onze kerkgemeente en met onze familie en vrienden erbij. Hoe doe je dat

(PRE) MARRIAGE COURSE

dan in een gemeente waar je je heel erg thuis voelt, maar die geen eigen gebouw heeft? En zo kwamen we op het idee om de inzegening van ons huwelijk in een gewone kerkdienst op zondagmorgen te doen.”

"Ik kan heel erg met Benno lachen. We kunnen heel goed met elkaar praten, ook al zijn we het niet altijd met elkaar eens." -Karin

De voorgangers van Mozaiek036 vonden het gelijk een goed idee. Op

Heb je ook trouwplannen of ben je al langer getrouwd? Denk eens na over het volgen van de (pre) marriage course die in een aantal Mozaiek gemeentes wordt georganiseerd. Meer weten over deze cursus? Check de QR code.

zondag 27 oktober was het dan zover. "De samenkomst was zoals deze altijd is, met een extra moment voor onze huwelijksinzegening.” Een vriendin van Karin en een vriendin van Benno hebben het bruidspaar toegesproken en een gebed uitgesproken. Karin en Benno hopen dat hun vrienden en familie tijdens en deze dag misschien Gods genade mochten ervaren. "We hopen dat, al is het maar een klein beetje, de nieuwsgierigheid gewekt is."

Beeld: Esmé van Tol

VRIJWILLIGER UITGELICHT

Thorsten (14 jaar) dient samen met zijn vader binnen team Welcome van Mozaiek0599 in Stadskanaal:

“Ze zochten mensen die graag ‘welcome’ wilde doen, dit leek mij leuk om te doen omdat je dan in de ochtend bij de deur kan staan om te kijken wie er allemaal zijn. Zo ben ik in het team terecht gekomen samen met mijn vader.

Het is mooi om te zien wie er in ochtend binnen komen. Iedere zondag ontmoet je wel nieuwe mensen. Een vriendschap heb ik er niet door opgebouwd, omdat er in onze nieuwe gemeente nog niet veel jongeren zijn, maar ik hoop dat dit snel komt!

Mijn typische zondag is eigenlijk heel relaxt, ik ben nog maar 14 jaar dus ik houd ervan om lekker op de bank te liggen en voetbal te

kijken, helaas moet ik wel soms nog huiswerk maken voor de maandag.

Door dit vrijwilligerswerk heb ik geleerd dat je maar iets heel kleins hoeft te doen om mensen zich fijn te laten voelen. Het voelt goed om mensen blij te maken met iets simpels, bijvoorbeeld door een bakje koffie voor iemand te zetten.

Ik vind het zelf ook belangrijk dat iedereen zich op z’n gemak voelt en dat ik daaraan mag bijdragen door mijn rol.

Ik beveel iedereen het dienen binnen Mozaiek aan. Je leert snel nieuwe mensen kennen. Ik zeg maar altijd: ‘nooit geschoten is altijd mis.’ Als de bediening toch niet bij je past, kun je altijd stoppen, maar heb je het wel geprobeerd!’’

WIL JE DEEL WORDEN VAN DE MOZAIEK GEMEENTE?

Dan nodigen wij je graag uit voor onze twee intro-avonden. Tijdens deze avonden vertellen we je meer over onze gemeente, onze visie en maak je ook kennis met nieuwe mede-Mozaiekers. Check onderstaande QR-code voor meer informatie over de Mozaiek locaties en ontdek waar je je kunt aansluiten.

TIP DE REDACTIE

Heb je zelf een bericht voor deze pagina’s? Stuur een e-mail naar magazine@mozaiek.nl.

WELKOM!

In iedere editie stellen we een aantal vragen aan een deel van Mozaiek. Jaron Guijt is deel van Mozaiek071 en beantwoordt zeven vragen over zijn bezigheden, geloof en eerste ervaringen met Mozaiek.

Hoe ziet jouw dagelijkse leven eruit?

Ik volg de opleiding Social Work aan de Hogeschool Leiden. Met deze opleiding hoop ik later als ggz-agoog te kunnen werken in een kliniek voor mensen met ernstig psychiatrische problematiek. Momenteel loop ik daar ook stage. Veder maak ik veel muziek: ik zing, speel saxofoon en leer sinds kort gitaar spelen.

Wanneer sta jij stil bij je geloof?

Ik sta dagelijks stil bij mijn relatie met God, mede doordat ik op mijn stage veel geconfronteerd word met het lijden en de vragen over zingeving die cliënten vaak hebben. Zelf praat ik graag over de relatie die ik met God heb en wil dit ook graag blijven uitdragen naar anderen.

Van wie hou jij het meest?

Ik kan niet zeggen van wie ik het meest hou; ik ben gezegend met veel vrienden en een liefdevol gezin waarin ik mag opgroeien. Een bijzondere vorm van vriendschap die ik erg waardeer, is die met mijn neven. Wij kunnen met elkaar over van alles praten, waaronder ook ons geloofsleven.

Op welke manier dien jij je omgeving?

Ik dien mijn omgeving door het geven van de Youth Alpha-cursus. Ik vind het ontzettend gaaf om de blijde boodschap van het evangelie te mogen doorgeven aan

de jongeren. Het is telkens weer bijzonder om hen te zien groeien in hun (soms net begonnen) relatie met God.

Wat is voor jou het fijnste moment van de dag? Dat ik lekker relaxed op de bank zit met een bakkie koffie om vervolgens over van alles en nog wat te praten met mijn ouders, heerlijk!

Welk lied is voor jou bijzonder?

Het nummer ‘Als een hert dat verlangt naar water’ is voor mij bijzonder. Dit nummer vond ik als kind al prachtig, en ik herken me sterk in de tekst en het verlangen naar God.

Wat is het mooiste dat je ooit hebt meegemaakt in Mozaiek?

De eerste keer dat ik mocht meespelen als saxofonist in het worshipteam van onze kerk was echt een geweldige ervaring. Het is tot nu toe het mooiste wat ik heb meegemaakt bij Mozaiek.

JARON GUIJT

Leeftijd: 19 jaar | Woonplaats: Katwijk aan Zee

Tekst: Michiel Kuijt Beeld: Nienke Vianen

Wat kan ik voor u betekenen?

Inpandige verbouwingen

Diverse timmerwerken

Stalen en aluminium deuren en wanden voor binnen

Glazen wanden en puien voor (terras)overkappingen

Stefan van Middendorp

svmbouwenmontage

svmbouwenmontage@outlook.com

06 36 53 04 94 Veenendaal en omgeving

Voor het ontwerpen van huisstijlen, boekomslagen, affiches en (redactionele) illustraties: ottow.nl.roel@ottow.nl.055-3120800

Arianne Herrebout

ALS WE TERUGKIJKEN ZIEN WE DAT GOD ONS HEEFT

GEDRAGEN

ARIANNE VOELT ZICH GEDRAGEN

Een paar dagen voor ons gesprek is er een bed in de woonkamer gezet. Het lukt Arianne niet meer om de trap op te lopen. Het is confronterend voor het gezin, maar als ik zie hoe liefdevol Herman, Arianne en hun kinderen met elkaar omgaan kan ik alleen maar vol verwondering zijn. Ondanks vragen en verdriet vertrouwen ze op hun Hemelse Vader en op Zijn zorg voor hen.

Herman en Arianne Herrebout zijn ruim 31 jaar getrouwd en hebben vier kinderen.

Arianne: “Ons eerste kindje, Esther, is voor haar geboorte overleden. Er werd tegen ons gezegd dat we moesten oppassen dat we niet uit elkaar zouden groeien door dit verlies. Gelukkig is dat niet gebeurd, het heeft ons juist dichter bij elkaar én dichter bij God gebracht.”

Na het verlies van hun dochter krijgt het stel nog drie kinderen: Jako, Wim en Korine. In 2012 krijgt het gezin het bericht dat Arianne borstkanker heeft, waarbij ook uitzaaiingen zijn gevonden. De eerste jaren zijn stabiel, maar de laatste tijd gaat het steeds meer achteruit.

Herman: “Er wordt wel eens gevraagd of de dingen die we meemaken invloed hebben op ons geloofsleven.” Glimlachend zegt hij: “Als ik hierover nadenk zijn we eigenlijk maar twee grijze muizen. We hebben geen ups en downs, we hebben geen ‘grote omkeer’ gehad. We zijn gelovige mensen. Lukt alles? Nee, ook

Tekst: Jeanine Kwant Beeld: Liesanne de Carpentier

wij rommelen wel eens aan. Maar we proberen naar Gods wil te leven. Dat is niet altijd makkelijk, ook als we kijken naar Arianne haar ziek zijn. We weten dat God voor ons zorgt, maar nu Arianne beneden in bed ligt en ik alleen boven, is het moeilijk. We hebben onze dochter verloren, Arianne is haar vader verloren, en nu is ze ziek. We hebben vragen, maar die mogen we bij God brengen. Als we terugkijken zien we dat Hij ons altijd de kracht heeft gegeven om door te gaan, dus daardoor weten we zeker dat Hij ons helpt.”

“Dankzij ons geloof hebben we een aantal zekerheden. Als Arianne komt te overlijden gaat ze naar de hemel. Wij blijven achter, maar God gaat ons helpen. Hóe weten we niet, maar het gaat gebeuren. Dat hebben we ook gezien na het overlijden van Esther. Ik moet denken aan het gedicht ‘Voetstappen in het zand’. Als we terugkijken zien we dat God ons heeft gedragen.”

Ondanks dat Esther niet hier op aarde is maar leeft in de hemel, is ze onderdeel van het gezin.

Arianne: “Toen de kinderen klein waren vroeg Wim op haar verjaardag eens of we pannenkoeken of friet gingen eten. Het was toch een beetje een feestdag. We weten dat zij het goed heeft en dat ze op haar plek is.”

Herman: “Op de dag van haar overlijden gaan we naar haar graf, dat doen we nu al jaren. Ook hebben we een foto van Esther in de woonkamer gezet, boven het bed van Arianne.”

Arianne: “Als ik kom te overlijden ga ik Esther weer ontmoeten, dan mag ik mijn eerste dochter leren kennen. Ik weet nog niet hoe dat eruit gaat zien, maar het is enorm mooi dat ik contact met haar zal hebben. Daar zie ik naar uit. Het is iets wat ik heel graag wil en wat mij vertrouwen geeft. Kinga Bán zingt in een lied: ‘Dan ben ik opnieuw geboren’. Daar kan ik alleen maar over juichen.”

“Kinga Bán zingt ook ‘Nu drink ik wijn met Jezus’. Ik drink nooit wijn, dus de kinderen moeten altijd lachen als ik dat zeg. Toch geeft ook dit mij vertrouwen, maar ik laat Herman en de kinderen achter. Zij gaan door en ik weet dat zij daarvoor de kracht zullen krijgen.”

Sinds de start van de gemeente is het gezin Herrebout betrokken bij Mozaiek0118.

Herman: “Tijdens een wandeling met een goede vriend, een paar jaar geleden, zeiden we tegen elkaar dat het mooi zou zijn als er een Mozaiek gemeente zou komen bij ons in Terneuzen. We kwamen erachter dat er een welkomavond was in Capelle aan den IJssel, en daar hoorden we dat er in Zeeland een Mozaiek gemeente werd gestart. Het bleek in de omgeving van Middelburg te zijn en zo zijn we betrokken geraakt bij Mozaiek0118.”

“We voelen ons thuis in de gemeente. Onze kinderen zijn betrokken bij Welcome, Facility en Kids, en het is mooi om te zien dat het wordt gewaardeerd dat ook jongeren iets doen in de gemeente. Iedere generatie mag mee doen. De gesprekken na de dienst zijn

waardevol en ook rondom het ziek zijn van Arianne merken we veel betrokkenheid vanuit de gemeente.

Arianne: “Wat voor ons als ouders heel waardevol is, is dat ook aan onze kinderen gevraagd wordt hoe het met hen gaat. Zij worden écht gezien. Alle drie de kinderen hebben mensen gevonden waarbij ze hun verhaal kwijt kunnen. Ze zijn op hun plek in de gemeente en dat is iets waar we dankbaar voor zijn.”

Herman: “We zijn blij dat onze kinderen voor het geloof kiezen. We hopen dat ze blijven zien en ervaren dat God dichtbij hen is.”

Herman: “We hebben nooit gewild dat Esther zou komen te overlijden of dat Arianne ziek werd, maar we kunnen zeggen dat het ons ook zoveel goeds heeft gebracht. Juist in de moeilijke momenten hebben wij Gods nabijheid ervaren.”

Arianne: “De kernwoorden in ons leven zijn: veel liefde voor onze kinderen, vertrouwen en genade.” Herman vult het mooi aan: “Geloof, hoop en liefde.”

Op 11 november is Arianne opnieuw geboren. Zij is nu in de hemel, waar zij haar Hemelse Vader, haar aardse vader en haar eerste dochter Esther mag ontmoeten.

Met toestemming van haar man Herman delen we haar verhaal in dit magazine.

Horizontaal

3 Deze branden vaak in huis om het gezellig te maken

4 De drie wijzen brachten dit als geschenk

5 De periode van vier weken voor Kerstmis

6 Witte vlokken die uit de lucht vallen in de winter

7 Lichtpunt die de wijzen volgden op de weg naar Jezus

Verticaal

1 Plaats waar Jezus in een krubbe werd gelegd

2 De plaats waar Jezus geboren is

3 Groene versiering met lichtjes en ballen

Op pagina 67 kun je de oplossing vinden.

Tekst: Hilde Stapert

Beeld: Regina van de Munt

Alpha@home in Barneveld

Er zijn verschillende manieren om een Alpha cursus te volgen. Eén daarvan is in een kleine groep bij iemand thuis: Alpha@home. Bij een Alpha@home zetten mensen hun huis (of bedrijfsruimte) open om gasten te verwelkomen die in een intieme setting met elkaar in gesprek willen gaan over het leven, geloof en God. Martin en Jolanda Burgerhart hebben afgelopen jaar, met behulp van hun L2M, hun huis in Barneveld opengesteld voor een Alpha@home.

Martin: “We zijn al een aantal jaren betrokken bij de Alpha cursussen die gegeven worden in Mozaiek Centrum in Veenendaal. Na een tijdje kwam bij ons het verlangen om thuis een Alpha cursus te geven, maar hoe precies was nog onduidelijk voor ons op dat moment. We hebben in de buurt geïnventariseerd of er interesse was voor een Alpha cursus, maar daar kwam maar één aanmelding uit. Ik wilde het al opgegeven, maar Jolanda zei toen: ‘wacht nog maar even af’. En toen kwam de vraag vanuit Mozaiek of mensen hun huis wilden openstellen voor een Alpha@home. Dat was voor ons de bevestiging om ons plan door te zetten.” Jolanda vult aan: “En dat was nog best een stap en voor mij echt wel uit mijn comfortzone. Ik had nooit kunnen vermoeden dat God ons op deze manier wilde inzetten.”

Martin: “We hebben ons huis opengesteld en daarnaast een beroep gedaan op onze L2M groep. Alpha start altijd met een maaltijd en we hebben binnen onze L2M gevraagd of er mensen voor de groep

deelnemers wilden koken. En op die oproep werd positief gereageerd. Veel mensen uit Barneveld hebben een avond de maaltijd verzorgd.”

Ik had nooit kunnen vermoeden dat God ons op deze manier wilde inzetten.”

Jolanda: Dat was erg fijn, want hierdoor konden wij ons echt richten op de inhoudelijke voorbereidingen van de avonden. Hiervoor maakten we gebruik van het cursusmateriaal van Alpha Nederland. Voor iedere cursusavond gingen we eerst samen in gebed en hebben we ons echt afhankelijk opgesteld van God. En tijdens de cursus merkten we hoe God door ons heen werkte. Hoe Hij harten heeft geraakt. Dat was heel mooi en bijzonder om te ervaren.”

Martin en BurgerhartJolanda

Leer ook levens redden

BHV / EHBO / VCA AREHBO.NL

IN HOOPVOLLE VERWACHTING ZIJN HAD NOG NOOIT ZOVEEL BETEKENIS ALS DIT JAAR KERST.

Al sinds ik me kan heugen gaan er twijfels gepaard bij het idee van moeder worden. Vragen als – “Kan ik wel echt een goede moeder zijn?”, “In wat voor wereld breng ik nieuw leven?”, “Dan gaat mijn lichaam heel erg veranderen, ik vind het heel moeilijk om daar mee om te gaan” beheersten mijn gedachten op dit thema. Mijn pest verleden vormde een bril op mijn kijk op de eventuele toekomstige - mama wordende Wyke.

Mijn beste vriendin en daarnaast nog zoveel meer mensen in en buiten onze omgeving moesten heel, heel lang wachten - of wachten nog steeds op nieuw leven. Ik vond dat ik geen recht van spreken had met mijn onzekerheid, schaamde me er bij tijde voor en stopte de vraag maar eigenlijk vooral de twijfel diep weg.

Op donderdag 9 mei, hadden Gerard en ik - best wel onverwacht - een positieve zwangerschapstest in onze handen. Gerard stak gelijk de feesttrompet op, hield me stevig vast en blijdschap was zowel van zijn gezicht als zijn woorden af te lezen. En ik, ik kon eigenlijk alleen maar huilen. Al die vragen die ik zo diep had weggedrukt kwamen met een rotvaart weer omhoog. Diep in mijzelf voelde ik iets wat leek op dankbaarheid, maar heel eerlijk, overheerste angst en grote onzekerheid mijn denken.

De dag daarna waren we met Mozaiek Worship te gast op een heel leuk, kleinschalig festival in Friesland. Het was heerlijk zomers weer. In een gezellige, afgeladen volle tent mochten we aanbidding leiden en beleefden we met elkaar een prachtige avond. De avond was afgelopen, ik zocht mijn spulletjes bij elkaar toen er een wat oudere man schuifelend op me af stapte. “Ja, hallo. Ik weet niet zo goed hoe en of ik dit moet zeggen, maar ik denk dat God me iets heeft gezegd wat ik jou moet zeggen”. Ik reageerde met; “Wat mooi!”. De man ging verder: “Ja, ik weet het echt niet hoor. Het is nogal wat. En ik weet helemaal niet of je er wel iets aan hebt, en ik weet ook niet óf ik het wel moet zeggen”. Intrinsiek moest ik

al grinniken om de onzekerheid en het gestamel van de man, maar het wekte ook mijn interesse. “Meneer, gooi het er maar uit. Als het niet resoneert zal ik het loslaten. Beloofd.” Met een kleine twijfel in zijn ogen vertelde de man uiteindelijk welke woorden hij van God aan mij mocht geven: “Moeder” - en- “Het komt echt goed”. Stilte - Ik kon niet meer zoveel zeggen en merkte dat mijn ogen zich vulden met tranen.

De dagen, weken en maanden die daarop volgden vulden zich met een ontluikend proces waarin ik mocht leren lief te zijn voor mijn eigen onzekerheid. Waarin ik mocht ontdekken dat veel van de gevoelens die op kwamen bij de gedachte aan moeder zijn een wortel kenden waar ik ook voor mag zorgen en heling in mocht vinden. Dat ik ruimte mocht nemen om te voelen wat ik voelde. Maar boven alles, dat God het beste wist en weet wat goed zou zijn voor mij en voor ons. Dat Zijn timing uiteindelijk de perfecte was en dat ook ik in Hoopvolle verwachting kon zijn. Met kerst vieren we dat Jezus kwam, in alle kwetsbaarheid en kleinheid. Dat Zijn komst, hoop en nieuw leven betekent. Dat Zijn komst ook betekent dat de weg vrij is om met alles wat we hebben te komen bij Hem. Met onze pijn, onze grote vragen, onze onzekerheid en ons verleden.

Hoe dat verleden er ook uit zag en hoe het onze weg vandaag de dag misschien nog kleurt. Misschien wacht je zelf wel op het wonder van nieuw leven, moet je dealen met triggers die z’n oorsprong vinden al ver terug op jouw tijdlijn, of wordt je leven gekenmerkt door zorgen. Aan een ding mogen we echt voor altijd vasthouden – misschien wel doorgegeven door de oude man die je tegenkomt onderweg - Zijn komst zal de weg van ons leven voor altijd kleuren met hoop. Hoop heeft een naam, en Zijn naam is Jezus.

WykeBokma -Koudijs

HOOP HEEFT EEN NAAM

“IK HEB EEN STUKJE HEMEL MOGEN ERVAREN: HET PLEKJE VOOR HOPE” Teresa Heijnen

Donderdag 26 oktober 2023

staat de wereld van Teresa Heijnen (45) stil; haar dochter Hope overlijdt op slechts 14-jarige leeftijd. “Erger kan niet”, aldus Teresa. Toch wil ze niets liever dan getuigen wat God – door Hope – in haar leven heeft gedaan.

Teresa’s verhaal begint in december 2008, als ze zwanger is van haar tweede kindje. Vol verwachting gaat ze naar de 20-wekenecho, waar de echoscopist iets verontrustends ziet. Heel erg bezorgd is Teresa dan nog niet. Ze is blij, ze krijgt – na een zoon – een meisje! Al zit het haar niet lekker dat ze de volgende dag direct in het WKZ wordt verwacht. Een dag later slaat de blijdschap om als blijkt dat het kleine meisje in haar buik een zeer ernstige hartafwijking heeft. Teresa en Hope’s vader Jaap-Jan krijgen de keus: de zwangerschap afbreken of een hele serie operaties voor hun kleine meisje, direct vanaf de geboorte, om überhaupt een kans op overleven te hebben. Dat is een oplossing, maar geen genezing.

Omdat de zwangerschap al een eind gevorderd is en de feestdagen voor de deur staan, moet de beslissing snel genomen worden.

Tekst: Annemarie Kok-van Twillert Beeld: Everdien Molenaar

Teresa: “Ik dacht alleen maar: wat hebben we dit kind te bieden? Zoveel operaties, geen energie. Zou ze een toekomst hebben? Ik was bang dat ze later boos op me zou zijn, omdat ze zoveel niet zou kunnen. Dus ik wilde de zwangerschap laten afbreken, maar Hope’s vader wilde dat niet.” Teresa vertelt dat haar oma zorgde voor een kentering. “Ze zei tegen me: 'Welke keuze je ook maakt, denk eens na over hoe je daar over een jaar of veertien op terugkijkt.’ Toen ging ik om. Als ik haar zou laten weghalen, zou ik alleen maar denken: ‘wat als…’. Mijn oma heeft haar leven gered.”

Hope

Met vrienden spreken ze dat weekend over de naam voor het ongeboren meisje. Een eerder gekozen optie lijkt totaal niet meer te passen. Zowel Teresa als een vriendin komen tegelijk met dezelfde optie: Hope. Het is duidelijk, zo moet dit meisje heten. Hoop op leven. Ze krijgt ook de naam Karina, vernoemd naar Teresa’s oma, die haar deed inzien welke keuze ze moest maken

Een paar dagen later is het noodweer. Het stormt en het hoost op de weg naar Utrecht, waar de keuze voor Hope wordt besproken. Eigenlijk wil Teresa omdraaien, zo slecht is het weer, maar ze belanden toch veilig in het WKZ. Op het moment dat ze in de kamer van de arts hun keuze voor het leven van Hope doorgeven, breekt plotseling de zon door. Heel kort en dan stort de regen weer naar beneden. “Het leek alsof de hele kamer heel even verlicht werd,” herinnert Teresa zich. “Mijn geloof was op dat moment eigenlijk helemaal zoekgeraakt. We hadden veel kaartjes gekregen en mensen zeiden ‘ik bid voor je’, maar ik kon er niks mee. Geloof was voor mij een gewoonte.” Toch voelt die ene zonnestraal voor Teresa als een teken, een bevestiging dat dit de juiste beslissing is.

“Het leek alsof de hele kamer verlicht werd”

Op 13 mei 2009, een dag voor de uitgerekende datum, wordt Hope geboren. Een heel klein meisje van slechts 1.800 gram. Ze wordt direct in een couveuse gelegd. Teresa mag haar heel even aanraken en dan wordt Hope weggereden voor een eerste ingreep, een voorbereiding op een openhartoperatie die later nodig is. Voor die grote operatie moet Hope minimaal twee kilo zijn, maar een week later moet ze - ook al is ze nog te klein - al geopereerd worden. Het blijkt typerend voor Hope, vertelt Teresa: “Ze was altijd te klein of niet sterk genoeg, maar ze liet artsen vaak versteld staan. Het ging bij haar vaak anders dan anders.”

“Hope liet artsen vaak versteld staan”

De kleine Hope moet nog tot een volgende grote operatie in het ziekenhuis blijven, maar op 2 september mag ze eindelijk mee naar huis en kan grote broer Levi haar voor het eerst ontmoeten. Ondanks haar fysieke beperking groeit Hope redelijk normaal op. De vele ziekenhuisbezoeken en ingrepen worden bijna routine voor Teresa en Hope, maar het drukt toch een grote stempel op het gezin en het gedrag van Hope. “Ze was niet makkelijk,” zegt Teresa eerlijk. “Ze moest veel doorstaan en dat merkte je aan haar gedrag.” Naast de zorgen om Hope, raakt ook het huwelijk van Teresa in zwaar weer. Zij en Hope’s vader groeien uit elkaar en scheiden.

Reanimatie

Op 1 juni 2022, Hope zit dan in groep 8, gaat het helemaal mis met Hope. Teresa: “Het was woensdagochtend en ik was op mijn werk toen ik werd gebeld door Hope’s school. In plaats

van een bekende stem, kreeg ik een onbekende – nogal zenuwachtige –agent aan de telefoon. Ze vertelde me dat Hope gereanimeerd werd, meer kon ze niet vertellen.” Teresa springt direct in de auto, maar als ze vlak bij school is, krijgt ze te horen dat Hope weer een hartslag heeft en naar het WKZ gebracht wordt. Terwijl Teresa met een rotgang naar Utrecht rijdt en bellend achter het stuur zit, ziet ze een motoragent achter zich. “Ik dacht: ik rijd gewoon door, maar gelukkig reed de agent mij voorbij.” Dan ziet Teresa plotseling dat ze geen benzine meer heeft. “Als het benzinelampje ging branden, drukte ik de teller altijd op 0 en dan wist ik dat ik nog 70 kilometer kon rijden. Ik zag ineens dat ik al op 85 kilometer zat.” Teresa doet een schietgebedje en komt gelukkig bij het WKZ aan. “Later kregen ze mijn auto met geen mogelijkheid meer aan de praat, zo leeg was ‘ie.”

Hoewel artsen altijd hadden gezegd dat Hope niet gereanimeerd kon worden, overleeft ze de reanimatie na haar hartstilstand. Teresa en haar partner Jaap en Hope’s vader en zijn partner Suzanne wachten in spanning af hoe ze bij zal komen. Wonderwel wordt Hope wakker en knapt ze op. Ook de enorme terugval daarna komt ze te boven, al hadden de artsen haar al opgegeven. “Dat was typisch Hope,” zegt Teresa. “Alles wat niet kon, deed ze. Ze ging eigenlijk net niet over het randje. Haar vader zei toen de artsen haar opgaven: ‘Dat gaat niet gebeuren. Hope doet altijd alles anders, dus dit komt goed.’ Hij had gelijk.”

Het is niet alleen een wonder dat Hope het overleeft, ze komt ook als een totaal ander meisje uit het ziekenhuis. Stiefvader Jaap, die Hope al vanaf haar geboorte kent, vertelt daarover: “Tot aan haar reanimatie was Hope bang voor de hele wereld en zichzelf. Dat maakte haar tot een opstandig kind.

Natuurlijk had ze goede momenten, maar ze was wel heel pittig. Na de reanimatie is ze uit het ziekenhuis gekomen met een glimlach die niet meer wegging. Ze was een vrolijk, onbezorgd kind geworden.” “Zelfs ziekenhuisbezoeken en medicatie innemen was geen strijd meer,” vult Teresa aan. Terugkijkend beseft ze: “Die verandering is een gebedsverhoring. Toen Hope na de reanimatie in het ziekenhuis lag, is er voor haar gebeden om een nieuw hart. Ze kreeg geen nieuw fysiek hart, maar een nieuw liefdevol hart.”

Hope start na de zomervakantie op het voortgezet onderwijs. Ze geniet van een zo normaal mogelijk leven. Haar ouders worstelen ondertussen met moeilijk nieuws dat ze die zomer te horen hebben gekregen. Een eventueel transplantatietraject zal voor Hope zo zwaar worden, en de kans op succes zo klein, dat ze haar dat niet willen aandoen. Hope zelf leek de boodschap niet te deren. Teresa: “Als ik weleens zei dat ze geen nieuw hart kon krijgen, reageerde ze met: ‘Maar het gaat toch goed?’ Ze maakte ook gewoon toekomstplannen. Ze wilde graag drie kinderen, terwijl ze al twee jaar niet meer groeide en niet ongesteld werd. Haar lichaam had alle functies die niet noodzakelijk waren uitgeschakeld. Het was confronterend, maar ik vond het ook fijn dat ze gewoon dromen had.”

Alpha cursus

Al die tijd worstelt Teresa met haar geloof. Niet eens zozeer voor zichzelf, maar vooral voor Hope. “Ik wilde dat Hope goed terecht zou komen als ze zou overlijden.” Een paar maanden na Hope’s hartstilstand start Teresa met een Alpha cursus. “Ik wist dat God er was, maar ik voelde er niks bij.” Tijdens de Alpha cursus wordt alles duidelijker voor Teresa, maar toch blijft het gevoel dat ze zoekt weg. Ook het Alpha weekend doet haar in eerste instantie niet veel. “We moesten opschrijven wat we kwijt wilden en dat in het vuur gooien. Ik heb opgeschreven: ‘Pfff, wat moet ik opschrijven? Wat een gezeur!’” Maar dan gebeurt er iets heel bijzonders. Teresa: “We zaten met ons groepje in een kamer om te bidden en toen heb ik een stukje hemel mogen ervaren. Ik zag het en er werd mij op

het hart gedrukt: dit is het plekje voor Hope. Ik was helemaal heppie de peppie! Daar was ik naar op zoek; gaat Hope in de hemel komen? Als ik er niet kom is dat prima, dacht ik toen, maar ik moest er alles aan doen om te zorgen dat zij gered zou worden.”

“Ik ben in de hemel geweest”

Weer thuis bij Jaap, durft Teresa bijna niet over haar ervaring te vertellen, bang voor zijn reactie. “Uiteindelijk zei ik: je zult me wel knettergek vinden, maar ik ben in de hemel geweest.” Jaap herinnert het zich nog goed en vertelt: “Ik kom uit een geloof met duizend geboden. Daar was ik van afgestompt en wilde ik niks meer mee te maken hebben, maar ik wist wel dat het echt was. Teresa vertelde al tijdens onze tweede date dat ze zoekende was. Ik vond dat prima, maar ze moest mij er niet mee lastig vallen. Ze heeft haar reis alleen gevolgd, maar ik zag wel dat er wat gebeurde. Uiteindelijk ging ik steeds meer verbanden zien, dingen die ik eerder als toevallig afdeed.” Teresa valt hem in de rede: “Wij geloven niet meer in toeval.” Jaap vervolgt: “Ik groeide toe naar een open hart en zag: er wordt toch wat geregisseerd. Toen Teresa vertelde wat er tijdens Alpha was gebeurd, had ik mijn hart er al voor opengesteld.”

Care

Het jaar erop gaat de gezondheid van Hope achteruit. Ze begint te hoesten. Niet zomaar een hoestje, maar enorme hoestbuien, de hele dag door. Hope blijkt vocht vast te houden en wordt zwakker. Ze kan hooguit twee uurtjes per dag naar school. Haar ouders krijgen te horen dat artsen nu echt niets meer voor haar kunnen doen. Ze zal een ziekbed krijgen en uiteindelijk overlijden. Dat is een nieuwe klap. “Dat ze zou overlijden wist ik,” blikt Teresa terug, “maar ik dacht dat haar hart er gewoon een keer mee

zou stoppen. Aan een ziekbed had ik nooit gedacht.” Teresa weet niet hoe ze dit aan Hope moet vertellen. “Drie keer heb ik het geprobeerd, maar ik kon het niet. Als ik een poging waagde zei ze: 'Mam, wees niet bezorgd, alles komt goed’. Ze zei het zo rustig en wijs dat ik dacht: ben jij Hope?” Toch wil Teresa het gesprek met Hope aangaan en ze laat bij Mozaiek033 voor zich bidden. Ze wordt ook aangemeld bij Care, omdat Hope op korte termijn kan overlijden en de situatie vraagt om meer dan een enkel gebed. Een aantal dagen later wordt Teresa namens Care gebeld door Eveline. Teresa: “Eveline is ook uitvaartverzorger en toen ze mijn verhaal hoorde, wilde ze me duidelijk maken dat ze me namens Care benaderde en geen dubbele agenda had. Maar ik wilde voor Hope iemand die is gespecialiseerd in kinderuitvaarten en dat was Eveline niet, dus het was geen probleem.”

Een dag na het gesprek met Eveline gaat Hope naar school. Ze heeft een heel goede dag en na school komen haar vriendinnen nog even mee. Teresa: “Op een gegeven moment stonden die meiden in de tuin keihard te zingen: ‘Ik ga slapen, ik ben moe’. Ik schaamde me een beetje voor de buren, maar Hope zei: ‘Het is toch mooi?’ Daarna zongen ze ook nog knetterhard het Onze Vader. Daar kon ik nog wat van leren, zo vrijmoedig.”

Na het eten zet Jaap, op verzoek van Teresa, een slot op de poortdeur van de tuin. De prachtige veranda in de tuin was net af en het slot op de poortdeur was de finishing touch. Wat Jaap niet wist, is dat Teresa in haar hoofd had dat Hope in de veranda opgebaard zou kunnen worden na haar overlijden. Dan had Hope een eigen huisje, waar ook haar vader dag en nacht bij zou kunnen. Als het slot op de deur zit, gaan Jaap en Teresa naar binnen. Hope heeft zin in wat lekkers en huppelt naar de keuken. Plotseling keert ze weer om, met haar hand

Jaap en Teresa in hun veranda: Hope’s ‘huisje’

''Ze heeft nu alles, zonder beperkingen. Dat is hoop.''

op de borst en zakt ze in de armen van Teresa in elkaar. Teresa: “Ze kon alleen nog ‘mam’ zeggen en toen was ze weg. Haar ogen zeiden alles. Ik heb allerlei soorten ogen bij Hope gezien; blije ogen, boze ogen, verdrietige ogen, net-uit-denarcose-ogen… maar deze ogen had ik nog nooit gezien.” Jaap vult aan: “Alsof je een autoruit intikt. De ziel was eruit.”

Teresa: “We keken elkaar aan en zeiden: dit is het.”

Toch handelen Jaap en Teresa direct. Jaap – brandweerman van beroep –begint te reanimeren, Teresa belt 112 en Hope’s vader. Hoewel Teresa eigenlijk al weet dat ze er niet meer is, wordt Hope nog naar het ziekenhuis gebracht, waar ze op 14-jarige leeftijd overlijdt.

“De strijd was gestreden,” zegt Teresa. Jaap: “Uiteindelijk is Hope overleden op de manier die we voor haar wilden: geen ziekbed, maar in een liefdevolle omgeving, na een mooie dag.”

Na Hope’s overlijden moet Teresa in het ziekenhuis ineens weer aan

uitvaartverzorger Eveline denken. En hoewel ze haar in eerste instantie helemaal niet zag zitten, voelde ze op dat moment: God weet dat we Eveline als uitvaartverzorger nodig hebben.

Teresa: “Ik heb laten bidden voor woorden voor Hope, maar die had ik niet nodig. Ik had Eveline nodig. Eveline was het antwoord op mijn gebed. Bizar toch?”

Het is een van de vele tekenen die Teresa heeft gekregen. Ze raakt er niet over uitgepraat: “Het is groots.”

Hoop heeft een naam

Over de vraag wat het thema van deze kerst – Hoop heeft een naam – voor hen betekent, moet Teresa even nadenken. Maar al snel antwoordt ze: “Dat je hoop kan blijven houden, ook in heel slechte tijden. Dat er altijd iets beters is, hoe zwaar het ook is. Hope is overleden, erger kan niet. En natuurlijk mis ik mijn meisje! Maar ik wil haar voor geen goud terug op aarde. Ze heeft nu alles, zonder beperkingen. Dat is hoop.” Ze vervolgt:

“Hope’s leven heeft heel veel losgemaakt: ik wilde voor haar een plekje in de hemel – alsof je dat kunt kopen – maar ik ben God zelf gaan voelen. En ook Jaaps hart is opengegaan.” Jaap: “Ik denk dat dát het plan was voor Hope’s leven. Als Hope een gezond kind was geweest, had ze nooit zo’n effect op beide gezinnen gehad als ze nu heeft gehad. Toen Hope was overleden, vroeg een vriend mij: 'Wat voor wrede god zou dit toelaten?’ Ik had op dat moment geen antwoord. Daar ben ik naar op zoek gegaan en nu weet ik: haar ziekzijn heeft heel veel levens veranderd. Zonder dat ze het zelf doorhad. Dát is het antwoord dat ik nu kan geven. Haar missie was klaar en God heeft gezegd: 'Kom maar meisje, het is klaar. Je hebt genoeg geleden.”

minder piekeren, meer werkplezier

www.priscillahovenier.nl

06 288 176 52

Coaching voor loopbaan en persoonlijke ontwikkeling in Ede en Spanje

BLANKHART & BRONKHORST

Notaris nodig?

Wij verzorgen alle notariële diensten op het gebied van

• personen- en familierecht (bijv : testament, levenstestament, estate planning, huwelijksvoorwaarden, schenkingen, familieleningen)

• onroerend goed (bijv : huis en hypotheek)

• ondernemings- en rechtspersonenrecht (bijv : stichting, vereniging, BV, bedrijf starten)

U kunt ons bereiken op 055 - 506 33 33 of via info@bbnwn nl

Kantooradres Wolterbeeklaan 3, 7361 ZD Beekbergen (Apeldoorn)

Notaris Bas Bronkhorst

Alpha Nederland

Alpha is de plek waar alle verhalen samenkomen. Elk jaar volgen zo’n 17.500 mensen een Alpha!

Dat heeft een enorme impact. 92% van de deelnemers ervaart een positieve tot zeer positieve invloed van Alpha op hun geloof en leven. Inmiddels hebben wereldwijd meer dan 25 miljoen mensen Alpha gevolgd, in Nederland zijn dit ruim 375.000 mensen.

Al die cijfers zijn mensen, ieder met een eigen verhaal. Mensen die een kans krijgen om Jezus te leren kennen, op een plek waar levens veranderen, vragen welkom zijn en hoop groeit.

Zo ook het verhaal van Sterre:

Sterre komt op haar 29ste in de New Age-wereld terecht. Uit wanhoop zoekt ze het licht in de spirituele wereld. Toch gaan de negatieve gedachten niet weg. “Ik voelde me nog steeds heel depressief, somber en verdrietig. Vanuit wanhoop was ik op zoek naar iets wat me verlichting kon geven, iets wat me rust of vrede kon geven.”

Op een dag ziet Sterre een bericht op social media, iemand uit de New Age-wereld deelt hoe God haar veranderd heeft. Ze stuurde haar een berichtje uit nieuwsgierigheid, en niet veel later kwam ze terecht op Alpha.

Impact van Mozaiek

“Datgene waar ik al zoveel jaar hard voor aan het werk was, bleek God me gewoon gratis te willen geven”

Sterre begint met bidden en dingen beginnen te veranderen. In het begin denkt ze nog dat het toeval kan zijn, maar dan verandert haar leven compleet. “Alles waar ik al zoveel jaar mee worstelde, de somberheid, het verdriet en het lege gevoel, het was allemaal weg. Datgene waar ik al zoveel jaar hard voor aan het werk was, bleek God me gewoon gratis te willen geven.”

Mozaiek draagt ook bij aan deze bijzondere verhalen. Elk jaar wordt er een groot aantal Alpha’s georganiseerd binnen Mozaiek, waarbij er voor honderden mensen een veilige plek gecreëerd wordt, waar mensen met hun vragen terecht kunnen.

Door open gesprekken, warme gastvrijheid en ruimte voor ontmoeting, bieden kerken door het hele land een omgeving waarin mensen zoals Sterre Gods liefde kunnen ontdekken en ervaren hoe Hij levens verandert. En jij kunt daar een rol in spelen! Door iemand uit te nodigen voor Alpha geef je diegene de kans om deze reis van ontdekking te maken en de liefde van God te ervaren. Meer weten over Alpha? Kijk op alphanederland.org

‘In 2036 hebben één miljoen mensen in Nederland het evangelie van Jezus Christus hebben gehoord via Alpha.’ De droom van Alpha Nederland

DIY GLAS IN LOOD MAKEN

De vormgeving rondom de kerstdiensten bij Mozaiek is gebaseerd op het thema ‘glas in lood'. Misschien heeft jou dit geïnspireerd om hier ook mee aan de slag te gaan. Dan komt deze Do It Yourself goed uit! We hebben een stappenplan samengesteld waarmee jij in een mum van tijd een prachtig glas in lood kunstwerk maakt.

BENODIGDHEDEN

Transparante sheet of fotolijst met glas als basis voor je kunstwerk.

Zwarte permanent marker of 3D-verf om de loodlijnen te tekenen.

Glasverf in verschillende kleuren voor het glas-in-lood effect. Kleine kwastjes voor precisiewerk.

STAP 1: ONTWERP EN VOORBEREIDING

Kies een ontwerp dat jou inspireert, zoals een kruis, bloemen of een mooi abstract patroon.

Print het ontwerp en leg het onder de doorzichtige sheet of glasplaat. Plak het vast zodat het niet verschuift. Zorg dat je ontwerp duidelijke vlakken heeft om in te kleuren, zodat je een mooi glas-inlood effect kunt creëren.

Gebruik glasverf of transparante verf om elk vlak in te kleuren. Begin met de grotere oppervlakken en werk zo naar de details. Laat elke laag goed drogen voor de mooiste, heldere kleuren. Pas op dat je de kleuren niet mengt en probeer binnen de lijnen te blijven voor een strak effect.

Gebruik een zwarte marker of 3D-verf om de lijnen van je ontwerp over te trekken. Deze lijnen vormen als het ware het “lood” dat de glasstukjes samenhoudt. Werk precies en volg de lijnen rustig, zodat het een strak resultaat geeft. Laat de lijnen goed drogen voordat je met de kleuren begint.

STAP 2: DE LOODLIJNEN TEKEN JE MET ZORG

STAP 3: BRENG KLEUR TOT LEVEN

LAAT JE WERK STRALEN

Laat je glas-in-lood kunstwerk minstens 24 uur drogen, zodat alles stevig vastzit. Wil je nog speciale effecten, zoals metallic accenten? Die kun je nu toevoegen voor een extra bijzondere uitstraling. Hang je kunstwerk op een plek waar het licht erdoorheen schijnt – zo kun je iedere dag genieten van het prachtige kleurenspel!

“God is aan het werk in Hardenberg”

Ruim een jaar geleden, in september 2023, vierde Mozaiek0523 in Hardenberg de officiële start van de gemeente met een Sunday Funday. Pauline Muusse en Aernout Kisteman vertellen vol passie over deze Mozaiek gemeente. Samen met Jan Willem Oosterhuis vormen zij het Interim Leidersteam (ILT).

Pauline: “We gaan terug naar 2021. Destijds kwamen we met een groep van zo'n 30-40 personen elke zondag bij elkaar. We deelden dan met elkaar ons verlangen voor herstel in Hardenberg en zochten naar een manier om onze ontmoetingen meer invulling te geven. We ervoeren sterk dat God een plan had, maar wat precies was nog niet duidelijk. Vanaf het begin zijn we met elkaar de livestream van Mozaiek0318 gaan kijken. En dat was heel prettig om te doen.”

Aernout vult aan: “De eerste keer dat we samen de livestream keken ging het echt over ons, we waren allemaal geraakt die dag. Bijzonder was dat! Daarna zijn we elkaar in gesprek gegaan over wat we belangrijk vinden als kerk. Ons verlangen voor Hardenberg sloot goed aan bij de Mozaiek beweging. We hebben contact gezocht met het leidersteam van Mozaiek en na een aantal gesprekken besloten we toen om twee introductiedagen te organiseren voor de groep mensen met wie we regelmatig bij elkaar kwamen. Tijdens deze dagen vertelden Ido Buwalda en Johan Ravesloot vanuit Mozaiek over visie en DNA. Maar ook werd concreet de vraag gesteld: ‘Stel we worden een Mozaiek gemeente, wil jij jouw schouders eronder zetten en meebouwen aan deze nieuwe gemeente?’”

“Een mooi proces, omdat zo iedereen zelf heel bewust de keuze maakte om zijn of haar steentje bij te dragen.” - Pauline

Ondertussen blijft de groeiende groep wekelijks bij elkaar komen. Vaak om naar de livestream te kijken, maar daar omheen ontstaan gaandeweg al allerlei initiatieven en teams. Iemand meldt zich aan als host, het kinderwerk wordt opgezet voor de grote groep kinderen en er ontstaat een worshipteam. Hierdoor wordt het ook mogelijk om af en toe een eigen samenkomst te organiseren.

Aernout: “In het hele proces van samen optrekken en ontdekken of we als Mozaiek gemeente verder zouden kunnen gaan, hebben we al zoveel mooie verhalen van herstel gehoord.

Tekst: Hilde Stapert

Beeld: Nathalie Stam

God is al die maanden al zichtbaar aan het werk geweest. Juist die verhalen brachten ons als kernteam samen met Mozaiek Nederland tot de gezamenlijke overtuiging dat we Mozaiek0523 wilden opstarten. Toen hebben we coördinatoren voor de verschillende bedieningen en het ILT van drie personen aangesteld.

In mei 2023 werden we door inschrijving bij de KvK officieel een Mozaiek gemeente, een mooie verwijzing naar ons netnummer 05-23.”

Inmiddels zijn er iedere week samenkomsten in een schoolgebouw. Pauline: “Iedere zondag zijn er 250-300 bezoekers en het bijzondere is dat we iedere week nieuwe mensen mogen verwelkomen. We zitten hiermee bijna aan de maximale capaciteit van de zaal. Een spannende ontwikkeling, maar het is mooi om te zien dat mensen herstel vinden en daardoor ook groeien in geloof. Wat ook bijzonder is, is dat de jongeren echt een plek binnen de gemeente hebben. Het is een groep met actieve jongeren die om de week bij elkaar komen en daarnaast met elkaar activiteiten ondernemen. En wat zijn we trots op de vele kinderen die er zijn en en wat hebben we al veel prachtige dingen meegemaakt. Zoals een doopfeest, waarbij zoveel mogelijk mensen een thermoskan met heet water meenamen om het doopbad te vullen.”

Naast de zondagse samenkomsten is er ook doordeweeks ruimte voor ontmoeting en verbinding. Iedere dinsdag is er een gebedsmoment bij iemand op kantoor, er zijn L2M groepen, GROW avonden op woensdag en onlangs was het eerste vrouwenevent (SIS) waar meer dan 150 vrouwen bij aanwezig waren.

Aernout: “We willen een kerk zijn waar je wordt gezien en aangesproken. We dagen elkaar ook echt uit om de ander te zien. En dat is soms spannend, maar je ziet dat mensen het doen en daardoor soms ook even uit hun comfortzone gaan. Maar dat is wel hoe we samen kerk zijn. God is aan het werk in Hardenberg.”

KIES VOOR EEN

UITDAGEND

CHRISTELIJK

TUSSENJAAR

EH-Basisjaar

(1 jaar)

EH Traject

Vraag jij je ook wel eens af?

Hoeveel kan ik lenen voor de aankoop van een woning?

Welke geldverstrekker heeft de beste aanbieding voor mij?

Welke financierings- en subsidiemogelijkheden zijn er voor het verduurzamen van mijn woning?

Ben ik goed verzekerd of ben ik juist over verzekerd?

Bouw ik wel voldoende pensioen op?

Deze of andere financiële vragen? Bel of mail gerust, wij helpen je graag.

Goede zorg ontstaat in de relatie. Het begint met écht zien en écht luisteren.

Onze droom? Een waardig en betekenisvol leven voor iedereen - en in het bijzonder in de laatste fase van het leven. Samen met cliënten, hun naasten, zorgpartners en het netwerk bieden wij ondersteuning en zorg.

VAN RATRACE NAAR RESET Gun je lichaam en geest een moment van ontspan-

Tekst: Jeanine Kwant

Beeld: Liesanne de Carpentier

Twee keer per jaar wordt in Mozaiek0118 (Middelburg)

´Embrace your place´ georganiseerd. Reinder en Mattanja de Jong, coördinatoren van de pijler Serve, vertellen wat dit initiatief inhoudt en een aantal gemeenteleden vertelt over wat zij tijdens deze actie hebben gedaan.

Omzien naar elkaar

Reinder: “Met ‘Embrace your place’ willen we mensen aanmoedigen om Jezus’ liefde te laten zien in hun omgeving. Dit hoeft niet door iets groots te organiseren, het zit vaak in de kleine dingen. Een taart bakken voor de buren, een bos bloemen aan iemand geven. Als iedereen iets kleins doet, gebeurt er heel veel. Er kunnen mooie gesprekken ontstaan, maar als dit niet gebeurt dan is het ook oké. Jezus’ liefde laten zien door iets voor een ander te doen, dat is het doel.” Mattanja: “Zelf hebben wij pannenkoeken gebakken en gratis uitgedeeld tijdens de rommelroute bij ons in het dorp. Het was zo bijzonder om te zien hoe blij mensen hiervan werden!”

“We vinden het mooi als mensen iets doen wat bij hen past. Zo worden er bijvoorbeeld ook gebedswandelingen georganiseerd of wordt er koffie uitgedeeld op verschillende plaatsen

in Zeeland. Door iets wat in onze ogen misschien eenvoudig is, kun je zoveel vreugde geven aan anderen! En daar word je zelf ook blij van.”

Frank en Debora: “Bij ons in de straat woont een buurvrouw waarbij het onkruid 1,5 meter hoog stond en over de stoep hing. Een aantal weken probeerden wij contact met de buurvrouw te krijgen om haar onze hulp aan te bieden, maar dit lukte steeds niet. Op de zondag waarop vanuit onze gemeente ‘Embrace your place’ werd georganiseerd deden wij weer een poging en juist op deze dag deed ze de deur open. Frank bood zijn hulp aan en samen met de buurvrouw heeft hij een ochtend in de tuin gewerkt. De actie maakte wat los in de straat, want verschillende buren kwamen kijken en er ontstonden enkele gesprekken.  Het is mooi dat je door iemand te helpen echt verschil kunt maken.”

Krista: “Met mijn gezin woon ik in een wijk waar veel mensen wonen die al op leeftijd zijn. Sinds een aantal jaar organiseren wij jaarlijks een nieuwjaarsborrel, iets wat ervoor zorgt dat er leuke contacten ontstaan in onze wijk. Voor ‘Embrace your place’ wilde ik graag iets doen voor de alleenstaande en/of eenzame mensen uit onze wijk. Zo kwam ik op het idee om een koffie uurtje te organiseren op zondagochtend. Het initiatief werd enthousiast ontvangen, onze woonkamer zat vol! Daarom hebben we besloten om het koffie uurtje maandelijks te gaan organiseren. Door onze voordeur letterlijk open te zetten en de mensen welkom te heten kunnen wij Gods liefde voor de mensen laten zien.”

Frank en Ellen: “Wij hadden het verlangen om te dienen tijdens ‘Embrace your place’, maar wisten niet goed wat we konden doen. Tijdens een gebedsnacht kwam Frank in gesprek met iemand die betrokken is bij ‘de Bron van Hoop’ in Terneuzen, een woongemeenschap voor vrouwen en kinderen die door omstandigheden alles hebben moeten achterlaten. De volgende dag kregen wij het idee om daar te gaan helpen. We hebben contact gelegd en tijdens ‘Embrace your place’ hebben we onze handen uit de mouwen gestoken. We hebben ramen gelapt, pannenkoeken gebakken en samen gegeten met de bewoners en vrijwilligers. Het was fijn om praktisch bezig te zijn en zo de bewoners en vrijwilligers te eren voor hun moed en voor hun werk.”

In gesprek met Emmanuel

In oktober was Emmanuel Okonda (34 jaar) op bezoek in Nederland. Emmanuel werkt als partnership facilitator voor Compassion Kenia in het cluster Isiolo-Samburu in Noord-Kenia. Zijn bezoek aan Nederland sloot hij af met Keniazondag op 3 november. In de ochtend sprak hij in Mozaiek010 (Rotterdam) en in de avond was hij aanwezig bij de Worship & Prayer in Mozaiek0318 (Veenendaal).

Emmanuel: “Mijn werk is om de samenwerking tussen Compassion en de kerken waar de kinderen deelnemen aan de Compassion-projecten, te faciliteren. In mijn cluster zijn er 17 kerken waar het Compassionprogramma wordt aangeboden. Deze kerken bezoek ik zeer regelmatig om alle lopende zaken te bespreken. Daarnaast organiseer ik voor de kerken in mijn cluster ook trainingen op het gebied van bescherming van kinderen, voorbereiden op rampen en calamiteiten en inkomen genererende activiteiten. Dit kan zijn voor medewerkers, maar ook voor ouders van de kinderen.”

Toen Emmanuel zeven jaar oud was, is hij opgenomen in een Compassion-programma.

“Dat bracht zoveel verandering en hoop in mijn leven en zonder dat moment zou ik niet zijn waar ik nu ben. Ik vind het geweldig dat ik nu onderdeel mag zijn van dit werk, voor zoveel kinderen en gezinnen in Kenia.”

Tijdens zijn bezoek aan Nederland heeft hij een aantal Mozaiek gemeentes bezocht. Emmanuel: “Het was mooi om te ervaren wie Mozaiek als kerkbeweging in Nederland is. Het is een biddende kerk, een kerk die echt luistert naar wat er nodig is en dit niet zelf bepaalt of al voor ons invult. En toen er nood was tijdens de overstromingen eind 2023, kwam Mozaiek snel in actie om hulp te bieden. Mozaiek zoekt echt de verbinding met ons en een grote groep Mozaiekers nam zelfs de moeite om ons in het noorden van Kenia te bezoeken en ons te ontmoeten.”

Zelfstandig inkomen genereren

Vanuit Mozaiek worden nu ruim 2.900 kinderen gesponsord in de regio’s Isiolo, Marsabit en Turkana. En met name bij de projecten in Marsabit en Isiolo-Samburu

is er de afgelopen jaren al veel gerealiseerd, zoals schoon en veilig water, en klaslokalen. Dat geeft de mogelijkheid om weer een stap verder te gaan in het ondersteunen van deze kerken en de communities.

Denk aan het nog meer beschikbaar maken van schoon en veilig water voor mensen en activiteiten die voor inkomen zorgen en de economie stimuleren.

Op één van de Compassion-projecten in Isiolo is vorig jaar een vaardigheidstraining voor volwassenen, ouders van de kinderen in het project, gestart. In een training van één week leren ze skills om zelf een kleine onderneming op te zetten en zo een eigen inkomen te generen. In Kenia zijn veel kleine ondernemers, het is vaak de makkelijkste manier om geld te verdienen.

Emmanuel: ‘We hebben een selectie gemaakt en de allerarmsten gezinnen uitgenodigd. Naast training in vaardigheden ontvangen ze een klein startkapitaal van ongeveer 20.000 Keniaanse schilling (omgerekend € 180,-). De trainer heeft al een succesvolle business en loopt na de training met de deelnemers op. Er zijn al mooie initiatieven ontstaan, bijvoorbeeld vrouwen die nu een eigen haarsalon hebben.”

Tijdens de Mozaiek Kenia Muskathlon afgelopen mei was er een craftmarket waar lokale ondernemers onder meer sieraden verkochten aan de muskatleten. “Ook deze mensen hebben deelgenomen aan de training en konden tijdens de market hun geleerde vaardigheden als ondernemer in de praktijk brengen. We merken dat het programma mensen zelfvertrouwen en waardigheid geeft. Ze hebben nu de mogelijkheid om zelfstandig te worden en te zorgen voor inkomen”.

Kerst in Kenia

Ook in Kenia wordt er Kerst gevierd. Op de Compassionprojecten ontvangen alle kinderen een kerstcadeau. Ze mogen vooraf zelf kiezen wat ze willen, er is keuze uit zaken als kleding, schoenen en dekens. Op de projecten wordt het kerstfeest gevierd met een gezellige dag voor de kinderen en hun ouders. Er zijn leuke activiteiten voor de kids en er is een gezamenlijke maaltijd.

Emmanuel: “De kerstdagen vier ik in de kerk en daarna met mijn gezin en vrienden. En, speciaal voor mijn zoon, hebben we dit jaar een kerstboom met lichtjes in ons huis. Maar dé Bijbeltekst die voor mij vertelt wat Kerst is, is Johannes 1, vers 14, waarin staat ‘Het Woord is vlees geworden en heeft bij ons gewoond, vol van goedheid en waarheid’. Wow, dit raakt mij iedere keer weer opnieuw en dit wil ik blijven vieren met heel mijn hart. Jezus heeft zijn troon in de hemel verlaten om onder ons mensen te komen.”

Mozaiek Kenia

Als Mozaiek zijn we verbonden aan lokale kerken in het Noorden van Kenia in de regio’s Isiolo-Samburu, Marsabit en Turkana. Dit doen we in nauwe samenwerking met Compassion. Wil je Mozaiek Kenia steunen met een (eenmalige) gift of wil je een kind in Noord-Kenia sponsoren?

Ga naar kenia.mozaiek.nl en bouw direct concreet mee!

Terugblik Keniazondag 2024

Vol dankbaarheid blikken we terug op Keniazondag (3 november), waarin we in alle Mozaiek gemeentes de verbinding vierden met onze partnerkerken in het noorden van Kenia. Met elkaar zijn we verbonden door Hoop. Inmiddels hebben nog eens 344 kinderen in het noorden van Kenia via Mozaiek een sponsor gevonden. Wat maakt dat nu meer dan 2.900 kinderen via Mozaiek een sponsor hebben gevonden en daardoor de kans hebben op een betere toekomst. Wow, wat mooi om te zien dat er zoveel liefde en betrokkenheid voor elkaar is!

Ook werden er diverse activiteiten rondom de samenkomsten georganiseerd waarbij de opbrengsten ten goede kwamen aan de projecten van Mozaiek Kenia. Zo werd er in Mozaiek0318 koffie, thee én lekkere taart verkocht, kon je in Mozaiek0118 genieten van een broodje hamburger en je haar laten vlechten en hadden de kids en jongeren uit Mozaiek020 en Mozaiek033 lekkere taarten gebakken om te verkopen. De dag werd afgesloten met een Worship & Prayer voor zowel WAY als volwassenen. Wat was het bijzonder om met zoveel mensen samen te komen, God

te aanbidden, te luisteren naar het verhaal van Emmanuel (Compassion Kenia) en met elkaar te bidden voor onze partnerkerken in het noorden van Kenia.

WAY lanceerde deze avond tevens de actie 'Draag je steentje bij', waarbij ze willen investeren in het bouwen van huizen door Keniaanse jongeren vanuit het Compassion-project.

Scan de QR-code om bij te dragen

KITTIGE KERSTBOOM

Het was de laatste zaterdag van november. Gerald en de kinderen waren een dagje weg en het leek me leuk om ze te verrassen! Daarom ging ik die dag iets eerder dan andere jaren aan de slag om Huize Troost alvast in kerstsferen te brengen. Ik haalde alle dozen met kerstspullen van de zolder en ging voortvarend aan de slag. Nadat ik 2 uur bezig was geweest met het uit de knoop halen van alle lichtslingers, kon ik eindelijk beginnen met de boom. Goede tip: test eerst of de lampjes het nog wel doen, voordat je ze uit de knoop haalt… Maar goed, lampjes in de boom, nieuwe kerstballen erin, lampjes voor de ramen, de kerst playlist aan en Huize Troost was net een setting van een kerstfilm. Ik was me al aan het verheugen op de reactie van Gerald en de kinderen die bijna thuis zouden komen.

Snel pakte ik nog even alle dozen bij elkaar om ze in de schuur te zetten. Maar terwijl ik de schuifpui openschoof, vloog de nieuwe kitten van de buren zo langs mijn benen het huis in. Ze zette het op een rennen, nam een sprong en…. vloog zo de kerstboom in! Ze sprong van tak tot tak tot ze er al rollend uit kwam tuimelen samen met twee derde van de nieuwe kerstballen en het kapotte lichtsnoer. Het kittige katje sprintte weer naar buiten en in enkele seconden was onze sfeervolle woonkamer verandert in een kerstboom ravage.

Toen de rest van het gezin thuiskwam troffen ze geen kerstmuziek en een gezellig verlichte kerstboom aan, maar het geluid van de stofzuiger, een halve boom en een lichtelijk gefrustreerde Nelinda met een behoorlijke kater.

Nu is dit maar een heel klein en nietig voorbeeld van hoe iets compleet anders kan lopen dan dat je had gehoopt.

Misschien heb je in dit Kerst magazine al de verhalen gelezen van Mozaiekers waarbij hun leven anders loopt dan dat ze ooit hadden verwacht.

Er is aardig aan hun boom geschut, zou je kunnen zeggen en de lichten lijken gedoofd. En toch lezen we over hoop, zelfs midden in de puinhopen van het leven. We lezen over mensen die de moed hebben gehad om de scherven bij elkaar te vegen en met die gebroken stukjes weer te gaan bouwen. Verhalen van hoop en herstel. Ik ben dankbaar dat zij de moed hebben om deze verhalen te delen. Het maakt namelijk dat ik elke keer weer onder de indruk raak van de Gever van hoop. Hij die zijn Zoon gaf om het licht weer aan te steken in onze duisternis. Een licht dat nooit zal doven. Wat een troost om te weten dat ‘Hoop’ een naam heeft en zijn naam is Jezus!

Voorganger Mozaiek0318

Nelinda Troost

ALS MOZAIEK GELOVEN

WE IN ALPHA EN DAAROM MOEDIGEN WE IEDEREEN

DIE MEER WIL WETEN OVER HET CHRISTELIJK GELOOF

AAN OM EEN ALPHA CURSUS TE VOLGEN. SAMEN MET

ANDEREN GA JE EEN REIS

AAN OM TE ONTDEKKEN

WAT ‘GELOVEN’ VOOR JOU BETEKENT.

GERT, HANS EN HENRY VERTELLEN OVER HUN ERVARINGEN MET ALPHA EN HOE HET HUN LEVENS HEEFT VERANDERD.

Wil je meer weten over Alpha? Ga naar mozaiek.nl/alpha voor meer informatie en de mogelijkheden.

Tekst: Michiel Kuijt en Hilde Stapert Beeld: Mandy van der Plas (Gert), Regina van de Munt (Hans) Hilde Sneep (Henry)

GertdevanEijkel

Gert van de Eijkel is deel van Mozaiek071 en is daar coördinator Alpha. “Een paar jaar geleden toen Mozaiek071 begon, had ik sterk het gevoel om mee te draaien in het Alpha team. Zo ben ik begonnen, eerst als helper en nu dien ik als coördinator.” De eerste keer dat Gert in aanraking komt met Alpha is 12 jaar geleden, toen was hij zelf ook nog zoekende. “Het is mooi om te zien hoe God met iedereen bezig is op een eigen manier. Je ziet mensen levens veranderen en voor mij is dat elke keer weer een bevestiging van het goede werk van God. Toen ik zelf de cursus deed, veranderde mijn leven ook, want uiteindelijk ben ik tijdens het Alpha weekend tot geloof gekomen.”

In de serie bijeenkomsten leer je van alles over het christelijk geloof, maar tijdens het weekend staat de heilige geest centraal. “Voor mij persoonlijk is het weekend het mooiste aan de cursus, hier gebeurt altijd zo veel.” Op de weekenden gaat Gert nu ook mee en mag hij bidden voor iedereen die daar behoefte aan heeft. “Dat ik zelf mag bidden tijdens de weekenden is voor mij heel speciaal, omdat ik iedere keer mag ervaren wat God door mij heen kan doen. Voor ieder gebed ben ik in afwachting wat er gaat gebeuren en dan tijdens het gebed gebeurt er altijd wel iets. Voor mij blijven dat de hoogtepunten.”

Het is zo mooi om te zien hoe God levens veranderd door Alpha heen. Veel mensen denken vaak dat de Alpha alleen is voor mensen die nog niet geloven. Natuurlijk zit daar ook een kern van waarheid in, maar toch ben ik van mening dat Alpha voor iedereen is. Alle mensen die bij Alpha terecht komen, zijn op zoek naar “iets”, bewust of onbewust. God heeft een plan voor iedereen en plaatst de mensen waar ze moeten zijn. Ik hoop dat iedereen gaat vinden wat ze zoeken, en dat ze mogen ervaren wie de heilige geest is en voelen hoe groot en goed God is. Al heb je maar enige twijfel, doe gewoon mee!”

HansJanze

Begin 2023 heeft Hans (62 jaar) bij Mozaiek0318 de Alpha cursus gevolgd. Hans: “Ik ben gelovig opgevoed, maar door verschillende gebeurtenissen in mijn jeugd had ik het geloof aan de kant gezet en daarmee God ook afgestoten. Op een dag werd ik benaderd door Henry Koopman, een goede vriend, met de vraag of ik samen met hem de Alpha cursus wilde volgen. Zijn vrouw vroeg dit 15 jaar geleden ook al eens aan mij, maar toen was ik er nog niet aan toe. Maar dit keer zag ik het wel zitten. Het speelde ook mee dat de cursus bij Mozaiek0318 was en niet bij mijn huidige kerk. Hierdoor kende vrijwel niemand van de groep mijn achtergrond.”

Hans en Henry werden beiden in een andere groep ingedeeld, maar reisden wel samen naar Veenendaal. En zeker op de terugweg leverde dat waardevolle gesprekken in de auto op. “Ik ben dankbaar dat ik de uitnodiging van Henry heb aangenomen. Het was heel bijzonder om nieuwe mensen te ontmoeten en met elkaar deze geloofsreis aan te gaan.”

Hoewel het in het begin even aftasten was, voelde Hans zich meteen thuis in de groep, waarvan de leeftijden varieerden van 40 tot 80 jaar. “Gespreksleiders Karl en Margriet creëerden vanaf het eerste moment een veilige sfeer en er was direct een klik met de groep. Het is bijzonder dat je zoveel dingen kan delen met mensen die je eigenlijk nog niet kent, dat je al snel met elkaar de diepte ingaat. Maar we konden ook met elkaar lachen en ook dat was waardevol. ”

Door het volgen van de Alpha cursus heeft Hans een andere kijk op het geloof gekregen. “Ik leefde alleen op zondag een beetje met God, maar weet nu dat Hij iedere dag op mij betrokken is en van mij houdt. Tot die tijd deed ik eigenlijk alles alleen, maar ik merk dat ik opener geworden ben over mijn gevoelens. En ook in de periodes dat ik niets van Hem wilde weten, heeft Hij mij toch altijd gedragen en niet losgelaten.

Ik werk al 45 jaar in de bouw en op de laatste avond van de Alpha cursus gebruikte ik het voorbeeld van de fundering van een gebouw. De fundering is de basis, maar kan verzakken en scheuren. Als je dat niet repareert, wordt het alleen erger. Maar als je er vaste grond onder legt, blijft de basis stevig. Zo is het ook met mijn leven. De beschadigingen uit het verleden blijven, maar doordat de basis met God beter wordt, kan ik de scheuren versterken en repareren.”

Sinds twee jaar is Henry Koopman betrokken bij Alpha binnen Mozaiek0318. “Bijna twee jaar geleden kwam bij mij het verlangen om mij te laten dopen. Voordat het zover was, wilde ik een aantal dingen achter mij laten en meer leven vanuit wat God van mij vraagt. Ik ben gelovig opgevoed en heb altijd met God geleefd, maar ik had het gevoel dat ik iets miste. Dat ik te veel de regie in eigen hand wilde houden. Ik besloot om de Alpha cursus te gaan volgen.”

Henry vraagt goede vriend Hans om ook de Alpha cursus te gaan volgen. En dat doet hij, iedere week reizen ze samen vanuit Leusden naar Veenendaal. Onderweg bespreken ze hun ervaringen en delen hun getuigenissen.

“Het was een bijzondere tijd en het heeft zeker mijn vriendschap met Hans verdiept. Ook heb ik gemerkt dat als je authentiek en dus dicht bij God wilt leven dit bekrachtigd wordt. Ik ben nu een bewustere echtgenoot, vader, opa en vriend en laat zo zien wie God in mijn leven is. Ook in mijn werk als coach en trainer wil ik dit uitstralen. Op 1e paasdag 2023 ben ik in Mozaiek0318 gedoopt. Een mooi en bijzonder moment.”

Nog steeds is Henry betrokken bij Alpha, nu als gespreksleider. “Alpha is een mooi vliegwiel om beweging binnen de kerk te creëren. Zeker nu we in een geïndividualiseerde wereld leven, hebben we een community nodig. En de kerk kan deze community zijn. Daarom vind ik het zo mooi dat Alpha binnen Mozaiek een belangrijke plaats inneemt en dat we op deze manier mensen (dichter) bij Jezus mogen brengen.

Wat ik bij iedere cursus steeds zo bijzonder vind is dat er binnen de groep al snel een open sfeer ontstaat waardoor er levensverhalen met elkaar gedeeld worden. En dat je zo ontdekt dat iedereen eigenlijk wel een verhaal heeft. En ook zonder enige kennis van de Bijbel en/of het geloof kun je deelnemen aan Alpha en dat maakt het laagdrempelig en toegankelijk voor iedereen die ervoor open staat.”

HenryKoopman

Een deﬁnitie van innovatie is vernieuwing, en vernieuwing is een synoniem voor verandering. Verandering is dan weer typerend voor het tijdperk waarin we leven.

Wij geloven dat innovatie doorlopend een rol zou moeten spelen binnen een toekomstbestendige organisatie.

Met onze Digital Product Teams, hebben we de perfecte mix gecreëerd van creativiteit, structuur en doelgerichtheid, waarmee we organisaties faciliteren op het gebied van innovatie. Zo kunnen we snel, eﬃciënt en doelgericht organisaties helpen innoveren.

Met name het visuele aspect is erg belangrijk voor acceptatie en adaptatie. Vandaar dat wij ‘design’ als basis kiezen voor de uitwerking van innovatie.

Zo wordt het voor alle stakeholders snel duidelijk waar een vernieuwing, een idee, naartoe beweegt.

Kortom, met een extern digital product team kun je je volledig richten op je core business, terwijl wij de digitale innovatie voor onze rekening nemen.

Je hoeft je geen zorgen te maken over het opbouwen van een intern team, het managen van verschillende specialisten, of het bijhouden van de nieuwste technologieën. Wij hebben de kennis en ervaring in huis om snel te schakelen en ﬂexibel in te spelen op jouw behoeften. Zo blijf jij gefocust op waar je goed in bent, terwijl wij zorgen dat jouw digitale product naar een hoger niveau wordt getild. We hebben een sterk in-house development team. Dat is erg prettig omdat we hierdoor vanuit de basis na kunnen denken over de technologische architectuur van een innovatieve oplossing. Dit geeft ons de kracht om zeer complexe projecten te realiseren.

In het kort noemen we dit veranderproces: Innovation by Design, gedreven door verandering.

TEKEN DE PETITIE

16,2 miljoen Afrikaanse christenen zijn op de vlucht voor geweld. Zij leven in onmenselijke omstandigheden in tentenkampen. Jouw vervolgde broers en zussen voelen zich alleen. Want iedereen zwijgt over het onrecht waar ze onder lijden. Teken de petitie en breek de stilte!

Scan de QR-code met je mobiel of ga naar opendoors.nl/petitie

MENS, WAAR BEN JE?

Herken je dat? Die ongemakkelijke stiltes en oppervlakkige gesprekken tijdens de feestdagen? De vragenapps en kletspotten zijn tegenwoordig niet aan te slepen. Een prachtig middel om verdieping aan te brengen. Vorig jaar moest ook ik eraan geloven. Dit deed mij denken… Welke vraag zou God stellen? Zou Hij er één uit de pot trekken of zou Hij misschien zelf met een vraag komen? Wellicht wel die allereerste geniale vraag in de Bijbel. De vraag die God stelt aan de mens na de zondeval. De mens is zojuist gestruikeld in de misleiding van de slang. Hierdoor voelt hij zich schuldig, schaamt zich voor zichzelf en is bang voor God. Maar God…

Hij snelt de mens direct tegemoet. God vecht niet, Hij vlucht niet, Hij bevriest niet, nee... Hij verbindt. Hoe verbindt Hij? Door de mens uit te nodigen met de woorden: Mens, waar ben je? Niet met een beschuldigende vinger: wie denk je wel dat je bent, of: wát heb jij gedaan? Nee, met een uitgestoken hand: Waar ben je? En eerlijk, dit is een bijzondere vraag toch? Het is een goddelijke vraag. God veroordeelt niet, maar zoekt direct weer de verbinding. Zijn vraag richt zich niet op ons gedrag. Het gaat een laag dieper, op identiteitsniveau: Hij zoekt ons hart. Deze eerste vraag in de Bijbel gaat over jou. God roept je vanuit liefde tevoorschijn.

Dat wat er hier gebeurt in de tuin van Eden is een ultieme profetische vooruitwijzing naar het wonder van kerst: de komst van Jezus. God die de tuin van deze wereld binnenstapt, om vervolgens nog een laag dieper ook de tuin van jouw leven binnen te stappen. Hij komt naar óns toe. Hij verlangt ernaar zo dichtbij jou te zijn en dit mocht Hem alles kosten.

Wanneer jij dit wonder ontvangt word je bevrijd van je ‘zelf’. In verbinding met Jezus kom je erachter dat jij niet bent wat je doet, wat je hebt, wat anderen van je vinden en zelfs niet wat jij van jezelf vindt. Jij bent Gods kind; onvoorwaardelijk geliefd en volkomen aanvaard. Deze bevrijding schept ruimte om niet meer continu bezig te hoeven zijn met je ‘zelf’, maar om deze liefde te delen met de ander.

Net als God in de tuin mag jij zonder oordeel de vraag stellen aan jouw naaste: Waar ben je? En juist in deze donkere maanden waarin zoveel mensen worstelen met eenzaamheid en depressieve gedachten kan deze vraag een wereld van verschil maken. Van de krantenverkoper bij de supermarkt tot jouw nichtje die je eindelijk weer spreekt bij het kerstdiner. Ik wil je aanmoedigen om deze vraag te stellen bij het kerstdiner met je familie en vrienden maar ook in je omgeving. Waar ben je? Waar bevind jij je op dit moment in je leven? Wat speelt er in je hart? Net als God mogen wij zonder oordeel mensen vanuit liefde tevoorschijn roepen en verbinden op een dieper niveau. Want dit is waar kerst maar ten diepste het evangelie om draait: verbinding. Met God, jezelf en de ander.

Robbie van Veen- van Tricht

Spreker, auteur & verbinder bij Royal Mission

Doe jij wat je geloo ?

Speciaal voor groep 7 en 8! TOFFE PRAKTIJK

VOLG EEN WORKSHOP

toffepraktijk.demeerwaarde.nl

5 FEBRUARI 2025

OPEN HUIS openhuis.demeerwaarde.nl

6 MAART 2025

Help ons als:

• Betaalde (zorg)professional

• Vrijwilliger in jouw regio

Wij geloven in kansen. In tweede kansen. In derde kansen. En in alle kansen daarna. Elk mens doet ertoe. Niemand uitgezonderd. Elk leven is het waard om geleefd te worden.

• Donateur met een gi of kleding

RONDLEIDING rondleiding.demeerwaarde.nl

ldh.nl/mozaiek

Wil jij bijdragen aan christelijk onderwijs in de regio?

Meer info? Kijk op:

De Meerwaarde

vacature.demeerwaarde.nl BARNEVELD

Wij geloven dat het samen kan

Stap uiterlijk 31 december over via: dechristelijkezorgverzekeraar.nl/overstappen

Wij geloven dat God elk leven geeft en liefheeft. Elk leven verdient het om gezien en beschermd te worden. Juist als het leven kwetsbaar is raken geloof, zorg en gezondheid elkaar.

Speeches, celdeuren, kaarsen en kerstfriet: Mozaiekers delen kerst tradities

Als je je ogen sluit en denkt aan kerstsfeer en kersttradities hoor je misschien wel rinkelende bellen en zie je neerdwarrelende sneeuwvlokken in een idyllisch wit landschap. In werkelijkheid is de laatste witte kerst al bijna 15 jaar geleden, de kans dat je nu naar buiten kijkt en een witte wereld ziet is vrij klein (Maar je zult net zien). Maar is dat nou echt kerst? Wat geeft jou nou echt een kerstgevoel? Welke kersttradities koester jij? Die vraag stelden we onlangs aan een aantal Mozaiekers, en dit zijn de antwoorden.

Celdeuren

Gratia Selier vierde precies tien jaar geleden kerst in de gevangenis, waar ze muziek mocht maken tijdens de kerkdienst.

Een bijzondere kerst die ze nooit zal vergeten. “De gedetineerden kwamen één voor één binnen, de meesten in een joggingbroek. De kerstversiering was minimaal. Toch was het een voorrecht om juist met kerst op deze plek te zijn en een geluid van hoop te kunnen laten horen." Sindsdien heeft kerst voor haar nog meer de betekenis van hoop: “Jezus die naar deze wereld kwam voor mensen die eenzaam zijn, dingen verknald hebben en liefde nodig hebben. Zelfs voor hen die helemaal geïsoleerd van de buitenwereld zitten, ver weg, menselijk gezien soms geen weg terug. Of het nu in de gevangenis is of daarbuiten, door Jezus’ komst naar deze wereld is er altijd hoop.”

Sen van Wessel heeft kerst opnieuw moeten uitvinden. Kerst was altijd iets van het gezin, maar sinds de scheiding van zijn ouders is het anders geworden. Hij heeft nu zijn eigen tradities gevonden. “Zo zijn de adventskaarsen in huis gekomen en wordt er iedere adventszondag een kaars aangestoken (net zoals we vroeger iedere dag een chocolaatje uit de adventskalender namen; oké die kalender was binnen een dag al op). Daarnaast is ook het bezoeken van de kerstnachtdienst iets dat ik als kersttraditie wil gaan doen, wie weet ooit op een dag met mijn eigen gezin.”

Kaarsen Speeches Kerstfriet

Waar veel mensen bezig zijn met kerstversiering en kerstkaarten is Mirjam Jonker in de dagen voor kerst aan het schrijven, samen met haar man. Hun traditie is dat ze elk jaar drie speeches schrijven, één voor elk van hun kinderen. De speeches

Charlotte Rozendal viert zolang ze zich herinnert al twee verjaardagen met Kerst. “Die van mijzelf en Jezus. Op die manier gingen we daar dan vroeger ook mee om. Eerst ’s ochtends naar de kerk om de verjaardag van Jezus te vieren en later op de dag kwam dan familie over de vloer om mijn verjaardag te vieren. Ik mocht dan ook altijd kiezen wat we gingen eten, dus ons kerstdiner was vroeger frietjes, haha! Inmiddels ben ik 26 en ziet de kerst er wel iets anders uit. Inmiddels vieren mijn vrienden en familie kerst met hun eigen gezinnen. Dat is zeker niet erg, want kerst vieren met de mensen van wie ik het meeste hou doe ik nog steeds: eerst ’s ochtends in de kerk en de rest van de dag met mijn ouders, broers en mijn vriend.”

Knutsel waxine licht houder

Boodschappenlijst

HOE DOE JE DAT?

Meng alles in een kom en verdeel het deeg in gelijke bolletjes. Je hoeft het deeg niet te laten staan, je kunt er gelijk mee knutselen. Druk de bolletjes een beetje plat met je hand en plaats een waxinelichtje in het midden. Het zoutdeeg rondom het kaarsje kan je nu beschilderen of versieren met strijkkraaltjes. Zoutdeeg wordt ook wel brooddeeg genoemd, maar vergis je niet, want dit is niet bedoeld om op te eten.

Terugblik Community Night

Eind oktober was de eerste Community Night binnen Mozaiek036! Het was een geslaagde avond waarin de deelnemers hebben genoten van de ontmoeting en de verhalen, de worship en de inspiratie. We zijn dankbaar voor alle dromen die gedeeld zijn, alle ideeën over hoe we samen kunnen bouwen aan Gods kerk en ook hoe we financieel gezond en zelfstandig kunnen worden. Heel waardevol om elkaar ook op deze manier te treffen!

Cursus ministry gebed

Mozaiek020 organiseerde in oktober een tweedaagse cursus over ministry gebed. Onder leiding van Sander Ris en Marieke ter Keurst leerden de deelnemers meer over gericht bidden voor genezing en bevrijding. “We hebben allemaal ervaren hoe krachtig de Heilige Geest is als we bidden om Gods herstellende en genezende kracht. Het bidden voor elkaar was intens, zegenrijk en louterend. Met deze twee cursusdagen hebben we in Mozaiek020 een mooi fundament gelegd voor ministry gebed. Met Gods kracht en leiding van de Heilige Geest mogen we verder bouwen aan Zijn kerk. Wat een zegen!”

The Garden op 23 en 24 mei 2025

The Garden is de vrouwenconferentie van Mozaiek0318, een plek om samen te verbinden, te versterken en te verstillen. We nodigen je uit om God beter te leren kennen, Zijn stem te herkennen en te leven zoals Hij bedoeld heeft.

Na twee bloeiende edities maken we ons op voor een onvergetelijke derde ronde vol ontmoeting, worship en verdieping. Zet 23 en 24 mei alvast in je agenda en scan de QR-code voor meer informatie. We kijken ernaar uit je te zien!

Thanksgiving gala WAY en BEAM

In samenwerking met BEAM organiseerde WAY op vrijdag 22 november een Thanskgiving gala in de Basiliek. Met 500 jongeren tussen de 12 en 17 jaar oud vierden we dankbaarheid. En wat is er veel om (God) dankbaar voor te zijn!

van licht in Dronten

In oktober lagen de winkels weer vol met enge griezeldingen en ook in het winkelcentrum in Dronten werd op 31 oktober trick or treat gevierd met veel (eng) verkleedde kinderen en volwassenen. Tijd voor een tegengeluid, vond Mozaiek0321. Daarom organiseerden ze op 31 oktober het Feest van Licht voor alle kinderen van de basisschool. Ze hoopten op zo'n 20 aanmeldingen maar ze mochten maar liefst 43 kinderen verwelkomen! In een gezellig versierde aula met lichtjes en slingers speelden ze bingo

waarbij je leuke prijzen kon winnen. Niet gewonnen? Dan hadden we een leuk troostprijsje. De middag werd afgesloten met patat en frikandellen.

Bij het naar huis gaan kregen alle kids nog een klein presentje mee met hierop de tekst uit Johannes 12:46: ‘Jezus zegt: Ik ben het licht dat naar de wereld gekomen is, opdat iedereen die in Mij gelooft niet meer in de duisternis is'. Het was een ontzettend leuke middag, de plannen voor volgend jaar liggen alweer klaar!

Feest

“IK WILDE DAT HET WATER

WAT MIJN DOOD ZOU

Tekst: Jeanine Kwant

Beeld: Liesanne de Carpentier

GETUIGENIS

JOYCE KIEST VOOR EEN NIEUW LEVEN

God is altijd dezelfde, maar je gevoel en gedachten kunnen veranderen. Dat is iets wat Joyce Francke heeft ervaren en daar wil ze graag over delen. Ze heeft een donkere periode achter zich gelaten en leeft nu vanuit de waarheid dat zij een waardevolle dochter van God is.

“Ik ben nu bijna twee jaar deel van Mozaiek0118, en ik word altijd bemoedigd als ik iemands getuigenis hoor in de kerk of lees in Mozaiek Magazine. Sinds een paar maanden heb ik het verlangen om mijn verhaal te delen, maar ik wist niet goed hoe ik dat moest doen. Het is bijzonder om te zien hoe God werkt en dat ik hiervoor nu de mogelijkheid krijg. Ik hoop dat mijn verhaal een bemoediging zal zijn voor iemand anders.”

“Toen ik 18 jaar oud was werd ik nieuwsgierig naar de kerk waar mijn buren naartoe gingen. Ik ben opgegroeid in de PKN en zij gingen naar een evangelische gemeente. Er was iets wat mij trok en daarom vroeg ik hen naar hoe het er bij hun in de kerk aan toe ging. Ze nodigden mij uit om een keer mee te gaan. Ik voelde mij thuis in de gemeente en ging daarna wekelijks naar de diensten.”

Een paar jaar later raakt Joyce in een depressie. “Ik had veel om voor te danken en sprak dat ook uit naar God, maar mijn zorgen deelde ik niet met Hem. Ik wilde eerst mijn zaakjes op orde hebben voordat ik vond dat ik het misschien waard was. In mijn jeugd ben ik gepest en er waren vier gedachten die mij steeds achtervolgden. Door die gedachten was ik ervan overtuigd dat de wereld beter af was zonder mij en dat ik niets waard was.”

“De stormvloedkering (Oosterscheldekering) heb ik altijd een indrukwekkende plek gevonden, en ik kwam er graag. Ook in de periode van mijn depressie stond ik daar regelmatig. Het was de plek waar ik zou springen, maar steeds als ik daar stond kwam ik tot rust.”

In 2018 krijgt Joyce het verlangen om zich te laten dopen. “Als baby ben ik gedoopt, maar ik heb geen belijdenis gedaan. Ik had voor mijn gevoel nog niet echt de keuze gemaakt om Jezus te volgen en daarom wilde ik mij graag laten dopen. In die periode had ik een oppaskindje dat graag een keer het lied ‘Leef’ van André Hazes wilde horen. Ik kende het niet, en ’s nachts lag ik na te denken over de vraag ‘Wat zou ik willen doen als ik zou leven alsof het mijn laatste dag is?’ Het antwoord daarop wist ik al snel:

ik wilde mij laten dopen in de zee. Ik wilde dat het water wat mijn dood zou moeten worden mij nieuw leven zou geven!”

9 september 2018 is de dag dat Joyce wordt gedoopt. In de zee, met de stormvloedkering op de achtergrond. “Het was een prachtige dag, waarop ik echt kon genieten. Ik wilde afrekenen met de negatieve gedachten en wilde kiezen voor het leven. Mijn doop was een kantelpunt en het begin van iets moois. Het is nog een heel proces geweest daarna, maar ik hoefde het niet meer alleen te doen. God was bij mij.”

In de corona periode gaat Joyce creatief aan de slag en beschildert stenen waarop ze een Bijbeltekst schrijft. “Deze legde ik op verschillende plekken neer, als bemoediging voor anderen. De vier negatieve gedachten had ik nog steeds en daarom schreef ik deze ook op een steen. De vier stenen deed ik in mijn rugtas. Op den duur ging de rugtas letterlijk wegen. Ik wilde af van deze gedachten. Daarom besloot ik om de stenen bij de stormvloedkering in zee te gooien. Ik vond het spannend om te doen, want de gedachten hoorden bij mij. Ze waren vertrouwd. Het weggooien van de stenen voelde als een leegte, wat zou ervoor in de plek komen?”

“In de week voordat ik de stenen ging weggooien kwam tot drie keer toe dezelfde Bijbeltekst op mijn pad.

‘Jij bent zo kostbaar in Mijn ogen, zo waardevol, Ik houd zoveel van je.’

Jesaja 43 vers 4:

Ik merkte de tekst wel op, maar twijfelde of deze echt voor mij was. Mijn psycholoog ging mee naar de stormvloedkering en nadat ik de stenen in zee had gegooid kreeg ik van haar een kaart. Op de voorkant stond precies dezelfde Bijbeltekst. Deze tekst is in de plaats gekomen van de gedachten die ik had. Het is mijn identiteit geworden, ik leef in de zekerheid dat ik Zijn geliefde dochter ben. Stapje voor stapje leerde ik God toe te laten en inmiddels kan ik me geen leven zonder Hem meer voorstellen. Ik heb geleerd dat een groeiproces wat voelt als een puinhoop ook prachtig kan zijn. Je hoeft niet eerst beter te worden om Gods liefde te ‘verdienen’. Zijn liefde is onvoorwaardelijk!”

''Ik wilde afrekenen met de negatieve gedachten en wilde kiezen voor het leven.''

VOORGANGERSTEAM

Kees Kraayenoord en Nelinda Troost

CONTACTGEGEVENS contact@mozaiek0318.nl 0318-734900 (dinsdag t/m vrijdag) www.mozaiek0318.nl

VOORGANGERSTEAM

Dinant Getkate, Peter van Rijn en Nienke Ris-Stolk

CONTACTGEGEVENS contact@mozaiek0548.nl www.mozaiek0548.nl

VOORGANGERSTEAM

Mieke Honing, Emiel Hop en Marcel Koning

CONTACTGEGEVENS contact@mozaiek033.nl 033-3038800 (dinsdag, donderdagen vrijdagmorgen) www.mozaiek033.nl

VOORGANGERSTEAM

Job Vink en Willem van Slooten

CONTACTGEGEVENS contact@mozaiek055.nl www.mozaiek055.nl

VOORGANGERSTEAM

Martijn Rutgers en Jarno Zange

CONTACTGEGEVENS contact@mozaiek071.nl www.mozaiek071.nl

VOORGANGERSTEAM

Jan-Willem Bosman, Ies Maaswinkel en Eline van de Woestijne

CONTACTGEGEVENS contact@mozaiek010.nl www.mozaiek010.nl

VOORGANGERSTEAM

Joël Boertjens en Serge de Boer (interim) CONTACTGEGEVENS contact@mozaiek020.nl www.mozaiek020.nl

TIJDELIJK LEIDERSTEAM

Hans Ottens en Adrianne Rook

CONTACTGEGEVENS contact@mozaiek0521.nl www.mozaiek0521.nl

VOORGANGERSTEAM

Arjen ten Brinke en Daniëlle Rebel

CONTACTGEGEVENS contact@mozaiek036.nl www.mozaiek036.nl

VOORGANGERSTEAM

Melvin Blankenstijn en vacant

CONTACTGEGEVENS contact@mozaiek0118.nl www.mozaiek0118.nl

INTERIM LEIDERSTEAM*

Elisabeth Lei, Maartje Smilde, Henk Jan van der Veen en Pieter van der Zwam

CONTACTGEGEVENS contact@mozaiek0512.nl www.mozaiek0512.nl

INTERIM LEIDERSTEAM*

Jan Willem Oosterhuis, Aernout Kisteman en Pauline Muusse

CONTACTGEGEVENS contact@mozaiek0523.nl www.mozaiek0523.nl

INTERIM LEIDERSTEAM*

Jan Brouwer, Anita Kloppenburg, Christa Prins en Harro Prins

CONTACTGEGEVENS contact@mozaiek0599.nl www.mozaiek0599.nl

INTERIM LEIDERSTEAM*

Amber Boeve, Leony Bos en Chiel Naber

CONTACTGEGEVENS contact@mozaiek0321.nl www.mozaiek0321.nl

LEIDERSCHAPSTEAM

Arjen ten Brinke, Emiel Hop en Johan Ravesloot

* Startende gemeentes hebben een Interim Leiderschapsteam totdat er minimaal twee voorgangers zijn benoemd.

Mozaiek is een kerk waar je welkom bent, zoals je bent. Wij geloven dat Jezus van je houdt. Wie je ook bent, waar je ook vandaan komt en wat jouw verhaal ook is. Of je leven in puin ligt of alles op rolletjes loopt. Daarom heten we Mozaiek. We zijn een kunstwerk van gebrokenheid en Jezus is de Kunstenaar. Hij maakt van onze puinhoop en ons succes, onze twijfel en ons geloof een fantastisch mooi kunstwerk: een mozaïek.

Iedere zondag is er een livestreamdienst vanuit Mozaiek0318 om 11.30 uur. Actuele informatie over onze samenkomsten is te vinden op onze websites. Mozaiek online

DECEMBER 2024

Mozaiek Magazine 36 verschijnt in een oplage van 11.000 exemplaren. Via www.mozaiek.nl/magazine kun je de uitgave tevens downloaden.

REDACTIE

Wyke Bokma - Koudijs, Emiel Hop, Michiel Kuijt, Jeanine Kwant, Everdien Molenaar, Hilde Stapert, Jonathan Wisse, Martin de Wit

GASTREDACTEUREN

Robbie van Veen-van Tricht

FOTOGRAFIE

Liesanne de Carpentier, Lisa Hoogmoed, Everdien Molenaar, Regina van de Munt, Mandy van der Plas, Nathalie Stam, Nienke Vianen

OPMAAK

Benjamin Rijstenberg

DRUKWERK

Joost Westerink, Quality Dots

ADVERTENTIEBEHEER

Marlies Zegwaard

REAGEREN?

Of heb je een tip? Mozaiek Magazine is bereikbaar via magazine@mozaiek.nl

ADVERTEREN IN MOZAIEK MAGAZINE?

Ga naar www.mozaiek.nl/magazine voor de tarieven en mogelijkheden.

DISCLAIMER

Niets uit deze uitgave mag zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever openbaar worden gemaakt of verveelvoudigd, waaronder begrepen het reproduceren door middel van druk, offset, fotokopie of microfilm of in enige digitale, elektronische, optische of andere vorm of (en dit geldt zo nodig in aanvulling op het auteursrecht) het reproduceren (i) ten behoeve van een onderneming, organisatie of instelling of (ii) voor eigen oefening, studie of gebruik welk(e) niet strikt privé van aard is of (iii) voor het overnemen in enig dag-, nieuws- of weekblad of tijdschrift (al of niet in digitale vorm of online) of in een RTV-uitzending.

OPLOSSING PUZZELS PAGINA 19

COLOFON

OVER MOZAIEK

U ALLEEN VERZET DE BERGEN

U ALLEEN

ONS LAND

ONZE HOOP EN ONZE REDDING

WIJ STAND

Vind onze muziek op: MOZAIEK WORSHIP