en editie van Mozaiek Magazine die helemaal in het teken staat van Kenia, een langgekoesterde wens.
Vanuit mijn communicatierol bij Mozaiek0318 ben ik al jaren betrokken bij Mozaiek Magazine én bij Mozaiek Kenia. Mooi dat deze twee rollen nu samenkomen in een uiting waaraan ik met veel liefde heb gewerkt samen met Mozaiekers en Compassioncollega's. Inderdaad, collega’s. We werken nauw met elkaar samen waardoor ik ook de medewerkers van Compassion als collega’s zie. Er is een band ontstaan.
En dat is ook wat er de afgelopen jaren is gebeurd tussen de lokale Mozaiek gemeentes en de lokale kerken in het noorden van Kenia: we raken steeds meer met elkaar verbonden.
In mei jl. had ik het voorrecht om een bezoek te brengen aan Kenia. Vanuit mijn rol binnen het kernteam van Mozaiek Kenia mocht ik als redacteur mee met de Muskathlon. Om samen met fotograaf Everdien en videograaf Lukas verslag te doen van deze reis, maar ook om verhalen te verzamelen waarvan we er een aantal delen in dit bijzondere magazine.
En wat was het een bijzondere reis! Ondanks de confrontatie met armoede, heb ik genoten van de ontmoetingen, de uitbundige kerkdienst, het rotsvaste geloof van mensen en de bewogenheid van de Compassionmedewerkers die via de lokale kerk Hoop brengen in soms uitzichtloze situaties.
Eindredacteur
Brieven schrijven
Hilde Stapert
GOD AANBIDDEN VAN ELKAAR HOUDEN ONZE OMGEVING DIENEN
“God is good all the time and all the time God is good”
Beeld: Everdien Molenaar
1
Kun je iets over je familie vertellen?
Mijn naam is Sheila. Ik ben 27 jaar en niet getrouwd. Ik ben de oudste in een hecht gezin. Ik heb nog een jongere broer en zus. Mijn beide ouders leven nog en zijn een grote steun voor ons geweest. De band die we als gezin hebben is zeer waardevol voor me. Ik ben dankbaar voor de rol die ik als oudste heb in het gezin.
2
Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik werk als projectdirecteur in KE0249 in het cluster Marsabit. ’s Morgens begin ik de dag met stille tijd, waarbij ik in mijn
Bijbel lees en de dag plan. Ik hou enorm van lesgeven, en een deel van mijn werk houdt ook in dat ik direct met kinderen mag werken. Ik mag ze begeleiden en ze helpen groeien. Ontspannen na mijn werk doe ik door te lezen, film te kijken of nieuwe recepten in de keuken uit te proberen. Tijdens de weekenden ben ik betrokken in mijn kerk en dan vooral bij de jongeren.
3
Wat houdt het werk van een projectdirecteur precies in?
Als projectdirecteur ben ik
Mijn lied
‘Create in me a clean heart’ is een bijzonder lied voor mij. Het gaat over een diep verlangen naar geestelijke vernieuwing en reinheid. Het wijst me op het belang van het zoeken naar een puur en toegewijd hart in mijn aanbidding en dagelijks leven. Dit lied helpt me om stil te staan bij de geestelijke doelen die ik voor ogen heb en moedigt mij aan , om een leven te leiden dat in overeenstemming is met mijn geloof.
SHEILA
Mijn hoop
Het kennen van Christus. Zijn aanwezigheid is de bron van troost en kracht in zowel moeilijke als vreugdevolle tijden. Mijn diepe connectie met Hem en mijn geloof geven me de hoop dat omstandigheden beter kunnen worden, en dat er altijd een weg vooruit is ongeacht de omstandigheden. Jezus kennen geeft me de zekerheid dat Zijn liefde en genade er altijd zijn, en die hoop inspireert mij om elke dag met vrede en vertrouwen tegemoet te zien.
verantwoordelijk voor het overzien en managen van de planning, de uitvoeringen en afronden van de taken die we als kerk hebben als het gaat om het programma voor de kinderen.
Wat is een moment in je werk dat indruk op
Een van de meest bijzondere en impactvolle momenten was toen we een kind konden helpen de juiste medische hulp te krijgen. Het kind was ziek, maar vanwege de traditionele opvattingen wilde de familie geen hulp van arts of ziekenhuis. We zijn toen echt met deze familie opgetrokken en hebben verteld hoe belangrijk de medische zorg voor het kind is. Uiteindelijk heeft het kind de behandeling gekregen die nodig was. Het was zo mooi om te zien hoe dit niet alleen de gezondheid van het kind ten goede kwam, maar ook echt een verandering in de community teweeg bracht. De opluchting en dankbaarheid van de familie en de
Projectdirecteur KE0249 (in cluster Marsabit)
Even voorstellen: maak kennis met een medewerker van Compassion Kenia.
wetenschap dat we een stap konden zetten om (ongezonde) culturele overtuigingen/ praktijken te overwinnen was ontzettend waardevol!
5
Welk persoon heeft een bijzonder invloed in je leven gehad en waarom?
Dat is mijn vader. Hij is de drijvende kracht geweest in mijn persoonlijke en professionele ontwikkeling. Hij legde altijd de nadruk op het belang van educatie en doorzettingsvermogen. Daarom werkte ik hard en durfde ik ambitieuze doelen te stellen voor mezelf. Zijn geloof in wat ik kan en zijn leiding hebben me geholpen om te gaan met uitdagingen én successen. Nog altijd inspireren zijn steun en advies mij om het beste te maken van de kansen die ik krijg.
6
Waar bid je voor (en kunnen wij voor jou bidden)?
Ik bid voor kracht en wijsheid om een positieve invloed op de kinderen te mogen zijn waar ik meewerk in het project en in de community. Ik bid voor hulp om te kunnen leiden met compassie en altijd beslissingen te nemen die anderen helpen en inspireren. Ik bid ook voor bescherming van de kinderen, dat ze mogen groeien in geloof, zelfvertrouwen en mogen weten hoe waardevol ze zijn. Ik waardeer het enorm als jullie daarvoor mee willen bidden!
Mijn droom
Ik wil graag impact hebben op anderen en de mensen om me heen inspireren en bemoedigen. Of het nou in mijn werk is, in persoonlijke relaties of in de community, ik wil bijdragen aan een community waarin mensen elkaar helpen en bemoedigen. Mijn doel is om een goed voorbeeld te zijn, en anderen te helpen hun potentieel tot uiting te laten komen.
Ingrediënten
250 gram bloem (gewone bloem, speltbloem of volkorenbloem) 145 ml warm water 0,5 tl zout olie extra bloem om mee te werken
Chapati
Bereidingswijze
• Doe bloem, zout en 1 eetlepel olie in een kom. Voeg beetje bij beetje het water toe en kneed tot een zacht en plakkerig deeg.
• Strooi wat bloem op je werkoppervlak en kneed het deeg zo’n 10 minuten tot een bol.
• Dek het deeg af en laat zo’n 20 tot 30 minuten staan (buiten de koelkast).
• Maak 5 gelijke stukken van de bol, en kneed daar weer gelijke bollen van.
• Rol elke bol uit met een deegroller tot een platte pannenkoek.
• Smeer het uitgerolde deeg in met een beetje olie aan beide kanten en rol op, zoals je een matje zou oprollen.
• Draai de opgerolde stukken deeg om je vinger heen naar binnen zodat je een soort bloem krijgt.
• Leg de deeg-bloemen onder een theedoek en laat 15 minuten rusten.
• Strooi opnieuw bloem uit op je werkoppervlak en maak de deegrollen stuk voor stuk plat met je deegroller.
• Doe een olie in je koekenpan en laat warm worden.
• Bak elke chapati aan beide kanten zo’n 30 seconden. Smeer steeds de bovenste laag van de chapati in met een beetje olie.
• Indien nodig, draai de chapati een paar keer om zodat hij aan alle kanten goed gebakken is. Zodra aan beide zijden van de chapati bruine bubbels verschijnen, is hij klaar.
Er naast de drie medewerkers nog heel veel vrijwilligers vanuit de eigen kerk en gemeenschap zijn die lesgeven, koken, kinderen en jongeren begeleiden en op andere manieren helpen?
De kinderen op een projectdag zowel een stevig ontbijt als een uitgebreide lunch krijgen?
Er in de kerken waar Compassion mee samenwerkt meestal drie mensen in dienst zijn speciaal voor het
Compassion-programma:
De projectdirecteur (verantwoordelijk voor het geheel), een accountant (verantwoordelijk voor de financiën), een maatschappelijk werker (verantwoordelijk voor direct contact met de kinderen)?
Wist je dat...
Compassion altijd via een lokale kerk werkt en dat deze ‘frontline church partners (FCP)’ worden genoemd? Mozaiek Kenia niet alleen focust op de regio Marsabit, maar ook op de aangrenzende regio’s Isiolo, Samburu en Turkana?
Er tussen de
en Het schooljaar van kinderen in Kenia loopt van januari tot december?
kinderen per project deelnemen aan het programma?
VERBINDING IN GETALLEN
kinderen worden via Mozaiek gesponsord door totaal
Compassion
Kenia heeft als doel om
brieven zijn geschreven aan Nederlandse sponsoren
baby’s kregen een goede start dankzij het Moederen Babyprogramma dat Mozaiek in een aantal
Compassion-projecten
De oudste sponsor is
de jongste sponsor was o jaar toen hij de sponsoring aanging. Een mooie keuze van de ouders om bij geboorte van hun eigen kind ook een kind ver weg te ondersteunen!
brieven zijn geschreven aan kinderen in Noord Kenia
bomen per jaar te planten en in 2023 is dat ook gelukt!
In 6 jaar tijd zijn er
Mozaiek samenkomsten geweest waar Kenia centraal stond. De eerste was in 2019.
mensen
Kunstwerken
voor en door kids
In mei 2024 zijn er op verschillende projecten in Kenia door de Muskatleten schilderijen uitgedeeld die worden opgehangen in de klaslokalen. Deze mooie kunstwerken zijn gemaakt tijdens de kinderdienst op zondag 22 april in Mozaiek0318 én Mozaiek033. Op de, met glitters versierde, hartjes zijn mooie tekeningen gemaakt en lieve teksten zoals Jesus loves you geschreven.
Kenia ligt op de evenaar aan de oostkust van Afrika en heeft een tropisch klimaat. De hoofdstad is Nairobi en dit is ook de grootste stad van het land. Kenia is bijna 15 keer groter dan Nederland. Er wonen ruim 52 miljoen mensen. De officiële talen zijn Engels en Swahili. Kenia staat voornamelijk bekend om de vele natuurparken, waar je de iconische ‘Big Five’ kunt spotten.
Even voorstellen: maak kennis met een medewerker van Compassion Kenia.
1
Kun je iets over je familie vertellen?
Mijn naam is Emmanuel en ik ben getrouwd met Mary. We zijn allebei 34 jaar en hebben drie kinderen: Jayjay (5), Kendra (3) en Reinhard (1).
2
Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik ben echt een family-man en hou ervan bij mijn gezin te zijn. Als ik thuiswerk of thuis ben help ik zoveel mogelijk in de zorg voor onze drie kinderen. Ik werk bij Compassion International Kenya, als partnership facilitator in het noorden van Kenia, in het cluster Isiolo-Samburu. Daarnaast ben ik actief als oudste in onze kerk en mag ik regelmatig voorgaan in kerken. Onlangs heb ik mijn Master in ‘Contextualized Pastoral Ministry’ afgerond.
3
Wat houdt het werk van een partnership facilitator zoal in?
Mijn werk is om de samenwerking tussen Compassion en de kerken waar de kinderen deelnemen aan de Compassion-projecten, te faciliteren. In mijn cluster zijn er 17 kerken waar het Compassion-programma wordt aangeboden. Deze bezoek ik zeer regelmatig om alle lopende zaken te
Mijn lied
‘Light of the world’ is echt mijn favoriete lied. Twee aspecten raken me nog altijd. ‘You stepped down into darkness’ voelt voor mij precies zoals het in mijn leven is gegaan, Jezus ontmoette mij op die hele donkere plek waar ik als kind opgroeide, zonder hoop en toekomst. Daardoor kwam er licht in mijn leven. Daarnaast blijft de zin ‘I’ll never know how much it costs, to see my sin upon that cross’ mij raken. We kunnen nooit genoeg beseffen hoe groot het offer van Jezus voor ons is geweest.
OVER KENIA
Mijn hoop
Mijn hoop is natuurlijk allereerst in Jezus. Toen ik 10 jaar oud was ervaarde ik hoop heel praktisch in de vorm van een matras. Voor het eerst kreeg ik een matras om op te slapen. Daarvoor sliepen we op de grond. Een matras was iets voor rijkere of oude mensen. Maar nu hadden wij thuis ook een matras. Dat maakte dat ik geloofde dat er hoop was voor een betere toekomst.
bespreken. Daarnaast organiseer ik voor de kerken in mijn cluster ook trainingen op het gebied van bescherming van kinderen, voorbereiden op rampen en calamiteiten en inkomensgenererende activiteiten.
Dit kan zijn voor medewerkers, maar ook voor ouders van de kinderen.
4
Waarom heb je ervoor gekozen om Compassion te gaan werken?
Vanaf dat ik 7 jaar oud was is Compassion een deel van mijn leven. Toen werd ik zelf in een Compassion-programma opgenomen. Dat bracht zoveel verandering en hoop in mijn leven en zonder dat moment zou ik niet zijn waar ik nu ben. Ik vind het geweldig dat ik nu onderdeel mag zijn van dit werk, voor zoveel kinderen en gezinnen in Kenia.
5
Waar ben je zelf opgegroeid?
In een heel afgelegen dorp in het Westen van Kenia. Nog altijd moeilijk te bereiken met de auto.
6
Wat is een moment in je werk dat indruk op je heeft gemaakt?
Dat zijn er zoveel. Maar wat me afgelopen jaar enorm heeft geraakt is toen ik vlak na de overstromingen in Noord-Kenia bij Pauline haar huis ging kijken. Pauline is de moeder van Yamlick die aan het Compassionprogramma deelneemt. Hun huis was helemaal ondergelopen met modder en eigenlijk onbewoonbaar. Al hun huisraad was verwoest, hun vee weggespoeld. Ze had tijdelijk onderkomen gevonden in de school, en wist ook niet hoe het verder moest. En toch sprak ze nog altijd van haar vertrouwen op God. Rotsvast. Dat maakte zo’n indruk op me.
Gelukkig konden we haar helpen met een nieuw huis, op een veiliger plek.
7
Welke persoon heeft een bijzonder invloed in je leven gehad, en waarom?
Dat is Yator. Toen ik 16 was, werkte Yator al bij Compassion en hij geloofde in mij. Sindsdien heeft hij mij altijd bemoedigd en gesteund in de keuzes die ik maakte. Hij was voor mij een vertrouwenspersoon, waar ik graag advies aan vroeg. Zo vertelde ik hem toen ik met Mary ging daten. Ondertussen is hij meer dan de helft van mijn leven een mentor voor me. En samen mogen we nu bij Compassion werken.
Mijn droom
Voor mijn gezin wil ik graag een huis bouwen om in te wonen. Een stuk land heb ik al, en ik geloof dat daar ooit een huis zal staan voor ons. En qua werk wil ik in de toekomst graag doorgroeien binnen Compassion Kenia om verder te bouwen aan deze missie.
Partnership Facilitator in Noord-Kenia (cluster Isiolo-Samburu)
Creëren van beweging en groei individueel of in teams!
Er is altijd een goede reden waarom iets vast zit en niet wil stromen. Samen onderzoeken we wat de goede reden is dat het vastzit. Daarna ontdekken we wat nodig is om weer in de flow te komen. Kracht van Verschil werkt vanuit systemische blik. Familiesystemen en organisatiesystemen hebben zo hun eigen dynamiek en invloed op individuen en teams. Door hier vrij en zonder oordeel naar te kijken ontstaat er nieuwe ruimte om in beweging te komen.
Mozaiek voorganger Kees Kraayenoord was onderdeel van de groep Mozaiekers die in februari 2019 een reis maakten naar het noorden van Kenia. Een indrukwekkend reis van waaruit in nauwe samenwerking met Compassion de bediening Mozaiek Kenia is ontstaan. In mei dit jaar bezocht hij Kenia opnieuw, dit keer reisde zijn vrouw Nicole ook mee.
Tekst: Hlide Stapert Beeld: Eigen beeld Kees en Nicole Kraayenoord
Kees: “Aanbidding en gerechtigheid gaan hand in hand in de Bijbel. Toen ik nog als artiest in het land optrad zocht ik ook vaak de samenwerking met een organisatie om op die manier aanbidding en gerechtigheid samen te brengen.
En als we kijken naar wie we als Mozaiek zijn, dan is aanbidding een belangrijke waarde en het is daarmee niet meer dan logisch om daarbij ook gerechtigheid als belangrijke waarde te hebben. Je leest het ook diverse keren terug in de Bijbel, onder andere in het Nieuwe Testament waar Jezus in Mattheus 25, vers 31-46 zegt: ‘Ik had dorst, en jij gaf Mij te drinken. Ik had honger en jij gaf Mij te eten’. En Hij zegt dan: ‘Wat je voor de meest onaanzienlijke hebt gedaan, dat heb je voor Mij gedaan’. Dus recht doen is aanbidding! Opvallend is dat Jezus dit verhaal zo vertelt dat de Koning zegt: Ik had dorst... ik had honger. Het verhaal wordt dus verteld vanuit het perspectief van Koningschap. Het gaat hier om het Koninkrijk van God waarvan Jezus zei: Zoek eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid.
Dat is dan ook de reden dat we in 2019 als Mozaiek de samenwerking met Compassion zijn aangegaan en ons hebben verbonden, verbonden door Hoop, met de lokale kerken in het noorden van Kenia.”
‘Wat je voor de meest onaanzienlijke hebt gedaan, dat heb je voor Mij gedaan’
GODANA
“In 2019 heb ik in Marsabit een kleine jongen ontmoet: Godana. Ik hoorde dat hij net zijn vader was verloren en daardoor alleen met zijn moeder achterbleef. En dat raakte mij enorm. Het was nog maar kort geleden dat mijn broer Piet was overleden en mijn neefje daardoor geen vader meer had. Godana was ongeveer even oud als mijn neefje. En ik voelde de zorgen om deze jongen, want wie ging er nu voor hem zorgen? In Nederland vingen we als familie mijn neefje op, maar hoe was het netwerk van Godana op deze afgelegen plek in het noorden van Kenia? En toen realiseerde ik mij ‘de lokale kerk en Compassion kunnen jouw netwerk zijn’. Ik besloot Nicole te bellen voor overleg, maar eigenlijk had ik mijn besluit al genomen om de sponsor van deze jongen te worden, zodat hij een kans kreeg om ook zonder zijn vader een goede toekomst tegemoet te gaan.”
Nicole: “En dat was goed. Afgelopen mei hebben we Godana, die nu 11 jaar is, en zijn moeder ontmoet. Ze wonen in een kleine, ronde hut met een rieten dak. Godana was wat verlegen en zijn moeder sprak geen Engels, wat maakte dat de communicatie wat lastig verliep. Maar het was goed om hem te zien en te weten dat hij nu toegang heeft tot onderwijs en gezondheidszorg en zich kan ontwikkelen.”
Tijdens de eerste Keniazondag in Mozaiek besloten Kees en Nicole om ook een meisje in Marsabit te sponsoren: Nasibo. Zij is inmiddels 8 jaar en ook haar mochten ze ontmoeten. Nicole: “Na het bezoek aan Godana waren we te gast bij Nasibo en haar familie. Een ontspannen ontmoeting, waarbij je opnieuw merkt hoe groot de invloed van deelname aan het Compassion-project in haar leven en dat van haar familie is. Het gezin wordt echt gezien door de lokale Compassion-medewerkers.”
CONTRAST
Qua omgeving was het contrast groot met het eerdere bezoek van Kees. “Terwijl we op de weg van Isiolo naar Marsabit reden, bleef de omgeving maar groen. Terwijl het de vorige keer zo droog en dor was. Aan de ene kant ben je dan dankbaar voor het groene gebied, maar tegelijkertijd merk je dat elke regenbui zowel vriend als vijand kan zijn. Onderweg zagen we namelijk ook de gevolgen van de overstromingen door de hevige regenval eind 2023 en begin dit jaar.”
Door hevige regenval ontstonden er overstromingen en is er veel schade ontstaan aan huizen, infrastructuur, vee en gewassen. Er is toen vrijwel direct door Mozaiek en Compassion een fonds ingesteld waarmee de lokale kerken direct noodhulp konden geven aan gezinnen, huizen, infrastructuur, medische hulp en andere zaken.
PAULINE
De 38-jarige Pauline heeft dankzij dit fonds een nieuw huis gekregen. Pauline is moeder van 10 kinderen en oma van een aantal kleinkinderen. Ook haar huis was totaal verwoest en door alle modder onbewoonbaar. Haar vee was weggespoeld, waardoor ze ook geen inkomen meer had. Haar zoon Yamlick is deelnemer van het Compassion-project en hierdoor was het gezin al snel in beeld bij partnerschip facilitator Emmanuel en projectdirecteur Fred. Kees en Nicole bezochten Pauline in haar nieuwe huis samen met Emmanuel en Fred. Kees: “We parkeerden de auto langs de weg en vanaf daar gingen we lopend naar Pauline. Ik denk dat we wel 20 a 25 minuten hebben gelopen, in de brandende zon over een open vlakte met hier en daar een hutje. Maar Emmanuel en Fred wisten de weg, ze kwamen hier duidelijk vaker. We werden hartelijk ontvangen, vol trots liet ze ons haar nieuwe huis zien. In onze westerse perspectieven is het nog steeds klein,
‘Dus recht doen is aanbidding!’
‘De kerk waar Fred dient, was een groene oase te midden van de duisternis. Een stukje paradijs, ik denk echt dat herstel er zo uit ziet’
maar er was ruimte voor een paar stoelen en in de hoek was een klein fornuis. Ook vertelde ze over haar rotsvaste vertrouwen op God. Want ook al heeft ze nu een nieuw huis, het is lastig voor haar om rond te komen. Het nieuwe huis staat om een veilige plaats, wat betekent dat ze in een andere omgeving woont en ook daar haar weg moet zien te vinden. Emmanuel vertelde ons eerder in de auto hoe hij Pauline net na de overstroming aantrof, ze probeerde met takjes de modder van haar doorweekte matras af te vegen. Ik merkte aan hem dat dat hem raakte.”
Nicole vult aan: “En dat laat de bewogenheid, betrokkenheid en veerkracht van Compassion zien. Er wordt naar elkaar omgezien en bij een crisis als deze direct geïnventariseerd welke hulp er echt nodig is zodat het ingezamelde geld zo effectief mogelijk wordt besteedt.”
EEN STUKJE HEMEL OP AARDE
In Isiolo is door Kees en Nicole ook de locatie bezocht waar Fred projectdirecteur is. Op het terrein staan een kerk, klaslokalen, sanitair gebouwen, een speeltuin, maar is er ook moestuin inclusief kas waar groente en fruit verbouwd wordt. Het project is, zoals bij de meeste Compassion-projecten in Kenia, ommuurd.
Nicole: “Compassion werkt altijd samen met de lokale kerken. En ik heb gezien en gemerkt dat deze kerken een veilige haven en bron van leven zijn. Zowel voor de kinderen als voor de community.”
Kees: “De kerk waar Fred dient, was een groene oase temidden van de duisternis. Een stukje paradijs, ik denk echt dat herstel er zo uit ziet. Ik hoop dan ook dat deze oase als een vlek verder mag groeien en ook de grauwe, donkere omgeving buiten de poorten bereikt.”
Puzzel
Op pagina 67 kun je de oplossing vinden.
1. Het eerste woord van de slogan van Mozaiek Kenia
2. In Kenia werkt Compassion altijd samen met de ...
3. Mensen in elke Mozaiek-gemeente die zich inzetten voor Mozaiek Kenia
4. Hiervan zijn er in mei 2024 110 van naar Kenia gereisd
5. Wat kinderen, medewerkers en vrijwilligers in Kenia het hardst nodig hebben
6. De provincie in het noorden van Kenia, maar zuidelijk ten opzichte van Marsabit
7. Het survival programma van Compassion is gefocust op dit duo
8. Eén van de dingen die een kind krijgt van de kerk en Compassion wanneer het nodig is
RENÉ MIJNHEER LIEP TIJDENS DE MUSKATHLON DE MARATHON VAN 42 KILOMETER. TIJDENS DE RUN ONTVING HIJ BIJZONDERE KRACHT OM OOK DE LAATSTE KILOMETERS UIT TE LOPEN.
René: “Het eerste deel van de marathon rende ik gelijk op met Martin. Na 30 kilometer werd duidelijk dat Martin fittere benen had en ik hem, mede door blessureleed, niet meer bij kon houden. We besloten om vanaf dat punt beiden ons eigen tempo te gaan lopen. Ik zag er tegenop om 12 kilometer alleen te lopen, maar God greep in. Er kwamen vrijwel meteen vier jonge kinderen naast mij lopen, ik schat dat ze niet ouder waren dan 7 jaar. Ze renden met mij mee, op blote voeten of kapotte schoenen. Samen liepen we een stuk omhoog. Na 3 kilometer was het tijd voor een verplichte ruststop van 5 minuten. De kinderen gingen weer hun eigen weg en ik dacht weer alleen te lopen. Plots zag ik dat weer iemand naast mij liep. Het was Jonathan, een jongen van 13 jaar. Hij was de steun die ik op dat moment nodig had. Hij heeft de laatste 9 kilometers, op slippers, met mij meegelopen en op sommige punten zelfs geholpen om de juiste route te vinden waar dat onduidelijk was. Bij de start had ik mij al voorgenomen om net voor de finish God te danken voor de kracht om de marathon uit te kunnen lopen. De kracht en hulp bleken veel groter dan gedacht, want Hij zond Jonathan. Samen hebben we God bij de finish mogen danken en heb ik voor Jonathan gebeden.
Vanuit Nederland had ik een tweede paar hardloopschoenen meegenomen met de intentie om ze weg te geven. Ik gaf de schoenen aan Jonathan en ze zaten hem als gegoten. Wow, God is goed!”
'De kracht en hulp bleken veel groter dan gedacht'
Tekst: Hilde Stapert Beeld: Everdien Molenaar
Wij werken op afspraak, zodat u ervan verzekerd bent dat wij alle tijd voor u hebben
PASTOR JOSEPH
Tijdens mijn bezoek aan Kenia in 2022 hebben we op een middag een ontmoeting met verschillende voorgangers uit de kerken in regio Marsabit. Ik zit deze middag naast Pastor Joseph. Joseph is ongeveer 60 jaar en vertelt dat hij al 30 jaar zijn kerk in de stad Marsabit leidt. De pastor is deze middag wat stil en houdt zich wat afzijdig als we hem proberen bij het gesprek te betrekken. Hij spreekt goed Engels, maar is wat afwezig. Het is best lastig en zoeken hoe je je in een andere cultuur met elkaar verbindt. Wat is beleefd, respectvol? Mag je doorvragen of neem je juist afstand. Oké denk ik, ik laat het maar en ik richt mijn aandacht op de andere pastor die wel wil praten, wel zo veilig.
’s Avonds zitten pastor Joseph en ik weer vlak bij elkaar bij het avondeten. Weer verbindt hij niet echt, hij trekt zich wat terug. We gaan met elkaar een lied zingen: The blessing. Ik krijg pastor Joseph aan mijn zijde. Naarmate het lied vordert, raakt Joseph aangedaan. Ik zie dat hij huilt. Mijn collega geeft tijdens het
Emiel Hop
voorganger Mozaiek033
zingen een bemoediging aan de pastors en daarna is het voorstel om met en voor elkaar te bidden. Ik begin te bidden, maar al snel besluit ik te stoppen. Dit werkt niet.
Ik vraag pastor Joseph een beetje ongemakkelijk of ik ergens voor mag bidden. ‘Voor mijn drie zoons’, zegt hij. Hij vertelt over zijn 6 kinderen, 4 jongens en 2 meiden. Zijn hart is eigenlijk vandaag ergens anders, zegt hij. Hij heeft zorgen. Zijn oudste zoon heeft 10 jaar in de gevangenis gezeten, is recent vrijgekomen maar heeft zijn leven niet gebeterd. En gisteravond heeft hij de hele avond op het politiebureau gezeten voor zijn tweede zoon die is gearresteerd voor crimineel gedrag. Hij is doodop. Zijn derde zoon is in de macht van Alle drie willen ze
Oh man, je kinderen. Ook voor deze pastor zijn eerste prioriteit en zorg. De afstand tussen ons verdwijnt en ik voel met hem mee als vader. Wat een gebrokenheid en zorg binnen
Ondanks het verdriet, koester ik – als ik dit later opschrijf - het moment van die avond. Het is niet gewoon dat pastors kwetsbaar zijn. Maar er mag ook hier gebrokenheid en kwetsbaarheid zijn en gedeeld worden. Elkaar gebroken verhalen vertellen zonder dat er gelijk een oplossing voor is. Ik ben zo trots en dankbaar voor deze verbinding en samenwerking met deze moedige
Onvergetelijke
ONTMOETINGEN
Tekst: Myrthe Kamphuis, Michiel Kuijt, Stefan de Hoop
Beeld: Everdien Molenaar
DRIE MOZAIEKERS OVER DE ONTMOETING MET HUN SPONSORKIND IN KENIA
Tijdens de Mozaiek Kenia
Muskathlon kregen de deelnemers de kans om het kind dat ze sponsoren te ontmoeten. Een bijzondere en unieke ervaring. Stefan, Myrthe en Michiel vertellen over deze onvergetelijke ontmoeting.
MYRTHE KAMPHUIS:
‘Ik denk nog heel vaak aan haar’
“Maandagochtend 6 mei zal ik niet snel meer vergeten: die dag mocht ik Inless Mary Joy ontmoeten. Met een kleinere groep gingen we naar het Compassion-project waar ook Inless naar toe gaat.
We werden hartelijk ontvangen met een dans en kregen een rondleiding langs de kleine kerk, een aantal klaslokalen, keuken, kantoor, toiletgebouw en speeltuin. Daarna gingen we de kerk in, waar kinderen in een schooloutfit (oranje en zwart) voor ons zongen. Ik keek of ik Inless zag, maar vond haar niet. Tijdens het theemoment werd verteld dat we daarna op huisbezoek zouden gaan naar onze sponsorkinderen.
De kinderen stonden al met hun ouders klaar. Door het raam zag ik een meisje en ik had het
gevoel dat zij Inless was en dat klopte! Ik liep naar hen toe om me voor te stellen en daarbij ging ik op m'n hurken. Inless rende naar me toe en viel me in de armen. Wat een enthousiasme! Ik had rekening gehouden met verlegenheid, maar dat liet ze nauwelijks zien. Inless was samen met haar moeder Esther, een lieve vrouw die een beetje Engels sprak. Per auto gingen we naar hun huis, een stukje verderop. Een medewerkster van het project ging met ons mee en hielp bij de vertaling. Inless zat voorin bij haar moeder op schoot en draaide zich steeds naar me om en lachte dan heel lief.
Na een ritje over een weggetje met enorme kuilen, kwamen we aan bij hun huis. Er waren twee rijtjeshuizen met daartussen een stukje open veld. Esther vertelde dat ze dit huurde (met hulp van haar zus, want het lukte haarzelf niet om rond te komen) voor zo'n 2.000 Keniaanse shilling. Dit is omgerekend zo'n 14 euro per maand. In het huisje stond een groot bed afgeschermd met een doek, een plastic stoel en een tafeltje met een paar keukenspullen. Verder was er bijna niks. Pff wat heftig. Later hoorden we dat ze voorheen op de grond sliepen, maar dat ze dankzij een gift van Mozaiek nu een matras en een deken hebben. Inless heeft twee oudere zussen, waarvan een ergens anders woont. Samen met haar moeder, oudere zus Linda en haar dochtertje Brianne wonen ze in dit kleine huis en slapen ze met zijn vieren in het ene bed. Inless‘ moeder verkoopt kolen van deur tot deur en doet de was voor mensen voor een beetje extra inkomen. Ze kunnen hiervan niet rondkomen, dus haar zus helpt haar.
Een tijdje geleden heb ik een familiegift aan het gezin gegeven en daarvan is een schaap gekocht. En dat schaap wilden ze mij vol trots laten zien. Zeker omdat het schaap inmiddels twee lammetjes had gekregen. Met veel moeite lukte het om een foto met het schaap te maken. Ook liet ze mij de brieven zien die ze van mij gekregen had.
Ik had voor Inless een rugzak met cadeautjes meegenomen. Nog voordat ze deze had opengemaakt kreeg ik al een dikke knuffel. Ik pakte de cadeautjes uit de tas en samen maakten we ze open. Ze riep bij alles ‘wauw', zo blij was ze ermee. Ook was er een voedselpakket van de kerk, via Compassion.
Daarna zijn we samen gaan spelen met klei en een springtouw. Ook liet ze mij zien hoe ze samen met haar nichtje altijd de afwas doet. Ook hebben we met elkaar gebeden. Moeder Esther wilde graag gebed voor haar twee oudste dochters die beiden op zoek zijn naar een baan. We zijn hand in hand in een kring gaan staan en hebben een gebed uitgesproken. Na een tijdje werd de medewerkster van het project gebeld, het was tijd om terug te gaan naar het project. Inless en haar moeder gingen ook mee, zodat we op het project nog met elkaar konden lunchen. Esther vertelde dat ze
pas de volgende dag met lunch weer een maaltijd zouden hebben. Door de deelname van Inless aan het project heeft ze toegang tot medische zorg en kan ze naar school. Ik heb deze dag met eigen ogen kunnen zien welk verschil sponsoring van een kind (en het gezin) kan maken. Toen kwam het moment van afscheid en dat was lastig. Je weet niet of je ooit weer de kans krijgt om elkaar te zien. Je bouwt in zo'n korte tijd wat op en dan ga je weer terug naar je eigen huis.
Ik denk nog heel vaak aan haar en heb thuis gelijk een brief gestuurd met wat foto's van onze ontmoeting. Het ging zo ontspannen en er werd echt de tijd genomen voor het huisbezoek. Ondertussen heb ik ook weer een brief terug gehad waarin de moeder ons bedankte en aangaf dat Inless met veel vreugde had genoten van onze ontmoeting en dat ze dankbaar was dat ik weer veilig thuis was. De tranen stonden in m'n ogen toen ik dat las.”
MICHIEL KUIJT:
‘Het moment dat ik contact met hem had voelde heel speciaal’
“Als ik terugkijk op mijn Muskathlon is de ontmoeting met Sethceejay (8) - Seth, zoals ik hem mag noemen - een van de mooiste gebeurtenissen van mijn reis geweest.
Vroeg in de ochtend vertrokken we met een aantal jeeps naar het dorpje waar Sethceejay en een aantal andere gesponsorde kinderen wonen, waar we enthousiast onthaald werden.
Ik keek al beetje uit het raam of ik Seth zag spelen, maar ik kon hem niet herkennen. Toen we eenmaal binnen in de kerk van het dorp waren, werd ik naar voren geroepen. Mijn ontmoeting met Sethceejay ging plaatsvinden. Zodra ik vooraan stond, herkende ik Sethceejay direct van de foto’s die Compassion mij had opgestuurd. Ik knielde neer om hem een hand te geven en even later liepen we samen naar buiten. Door de taalbarrière was het vooral lachen en met handgebaren wat proberen, maar het moment dat ik contact met hem had, voelde heel speciaal.
Ondanks het bijzondere moment van contact, voelde ik toch nog een zekere spanning en af-
stand. Het was tijd voor een huisbezoek om te zien waar Seth samen met zijn moeder woont. De afstand naar zijn huis is 300 meter en daar wilde ik een wedstrijdje van maken. Ouderwets wie als eerste bij het huis is, wint. Sethceejay was hier helemaal voor in, net zoals zijn vriendje dat mee was. Ik wist dat Sethceejay ervan hield om buiten te spelen, maar dat hij snel was, had hij nog niet verteld. Hij vloog me voorbij en zo verloor ik deze race. Vanaf dat moment was het ijs volledig gebroken. Sethceejay pakte mijn hand vast en leidde mij naar de woonkamer van zijn huis. Hij ging naast mij zitten op de bank en samen openden we de cadeaus die ik voor hem had meegenomen. Ondertussen was dit het moment om naar Sethceejay zijn leven te vragen, maar ook om te weten te komen hoe het voor hen als gezin is om in deze omgeving te wonen. Veel wist ik al uit de brieven die hij had geschreven, maar dit was de eerste keer dat ik contact had met Lucy, zijn moeder. Tijdens het gesprek hield Lucy zich nog sterk, maar op het moment dat we naar buiten gingen brak ze toch en gaven we elkaar een lange knuffel. Ze vertelde mij dat ze heel dankbaar is dat ik dit doe voor Sethceejay en dat ze hem echt ziet glunderen omdat ik er ben. Het contact met Lucy raakte ons allebei diep en voordat we terug naar de kerk gingen, baden we nog voor elkaar en dankten we God voor dit contact.
Langzaam besefte Sethceejay dat het bijna tijd was dat we afscheid van elkaar moesten nemen. Zijn grote glimlach veranderde in tranen, omdat hij niet wilde dat we uit elkaar gingen. We hadden echt een mooie klik. Ik wilde daar blijven en hij wilde met mij mee. Het idee dat we elkaar diezelfde donderdag misschien nog zouden zien bij de Muskathlon, was een kleine maar mooie troost.
Na mijn Muskathlon was het 9.00 uur in de ochtend en ik nam een plekje in de schaduw om te beseffen dat ik gewoon een halve marathon had uitgelopen. Ik draaide mijn hoofd naar de finish en draaide hem vervolgens naar links, waar ik iemand naast me zag staan. Het was Sethceejay, die samen met zijn moeder al om 7.00 uur bij de kerk was, omdat hij dacht dat ik 7.00 uur zou starten in plaats van 6.00 uur. ‘Sethceejay wilde dolgraag met je mee rennen vanaf de start’, zei Lucy. Het was een heel bijzonder moment en de hele dag heeft Seth nog bij me gezeten. Hij baalde dat ik al klaar was met rennen, dus besloten we samen nog een stukje hard te lopen, om vervolgens nog met z'n tweeën over de finish te gaan. Na de reis bleef het contact via Compassion doorgaan. In de eerste brief die ik na de reis kreeg, vertelde Seth dat onze ontmoeting het mooiste is dat hem is overkomen en dat hij hoopt dat ik weer snel terugkom om nog een mooi moment samen te hebben. Hoe dat loopt, zal blijken in de toekomst, maar voor nu heb ik een bijzondere band met mijn kleine vriend in Kenia opgebouwd.”
STEFAN DE HOOP:
‘We werdenverbonden door aanbidding’
“Om 5.30 uur ging de wekker, klaar voor een vijf uur durende rit in een jeep. Met een klein groepje begonnen we onze tocht naar Marsabit. Vandaag was een bijzondere dag: samen met mijn broer Michiel zou ik Godana ontmoeten, de jongen die we via WAY supporten.
De zon kwam spectaculair op. We zagen een olifant langs de weg en er staken zebra's voor ons over. De reis zelf was al een avontuur.
Aangekomen bij het Compassion-project werden we begroet door honderden energieke kinderen. We moesten ons een weg banen door de enthousiaste menigte om bij een klein kerkgebouw op het terrein te komen. Hier stelden we ons voor, kregen we meer informatie over het project en genoten we van verschillende optredens van de kinderen. Godana had vlak voor ons bezoek gehoord dat twee broers hem zouden ontmoeten namens WAY. Nog voor mijn broer en ik een zitplaats hadden gevonden, tikte onze gids Emmanuel me op de schouder.
Naast hem stond Godana, met een brede glimlach op zijn gezicht.
"You are my sponsor," zei hij trots. Tijdens de dienst zaten we naast elkaar en wisselden een paar woorden uit. In dit deel van Kenia is het niet vanzelfsprekend dat alle kinderen goed Engels spreken, wat ons korte gesprek extra bijzonder maakte.
Na een uurtje was er meer tijd om elkaar echt te ontmoeten. Michiel en ik hadden namens WAY een cadeautje meegebracht: een kleine bal, een WAY-shirt met de tekst ‘We love because He loved us first’ erop en een notitieboekje met een bemoedigende boodschap. Godana trok het shirt meteen aan, maar het simpele balletje bracht misschien wel de meeste vreugde. Terwijl we omringd werden door tientallen nieuwsgierige kinderen, was er geen spoor van jaloezie te bekennen. Iedereen was blij voor hem. Al snel werd de bal het middelpunt van een spontaan voetbalspel, waar iedereen enthousiast aan meedeed.
Later, tijdens de lunch, liet ik hem even met zijn vrienden, maar ik zocht hem daarna weer op. Hoewel communiceren soms moeilijk was, voelde ik mij wel verbonden met hem. Op een gegeven moment begon ik het liedje ‘Who Has The Final Say’ te zingen en al snel zong de hele groep kinderen mee. We werden verbonden door aanbidding.
Na de lunch nam Godana ons bij de hand en liet hij ons zijn klaslokalen zien. Hij stelde ons voor aan zijn vrienden en samen speelden we nog lange tijd. Godana was niet langer het kind dat we via WAY ondersteunden; hij voelde nu als een geestelijk broertje. Een broertje met nieuwe hoop voor de toekomst, niet alleen dankzij de steun via WAY, maar vooral omdat hij door het werk van Compassion via de lokale kerk en de brieven die we sturen, Jezus beter leert kennen.”
Brieven schrijven
Een brief schrijven aan het kind of de tiener die je sponsort kan eenvoudig via my.compassion. nl. Je kunt kiezen uit verschillende soorten briefpapier en ook foto's toevoegen. Maar hoe gaat het schrijven van brieven in Kenia, op de projecten? En wat vinden de kinderen echt leuk of fijn om te horen van sponsors? We vroegen het aan Cathrine projectdirecteur KE0713 in het cluster Isiolo-Samburu.
Tekst: Compassion Beeld: Everdien Molenaar
Hoe gaat het schrijven van brieven bij jullie in het project?
Cathrine: “Omdat dit echt het moment is waarbij het gaat om het contact met de sponsor en de deelnemer, wordt het door de kinderen erg gewaardeerd. Op het project werken we via vijf verschillende soorten brieven (geplande brieven, beantwoorden van brieven, reacties op kleine en grote giften en brieven die het kind initieert). Medewerkers en vrijwilligers helpen de kinderen bij het schrijven van de brieven. Over het algemeen schrijven de kinderen gewoon zelf naar hun sponsor, bij kinderen jongeren dan 9 jaar worden de brieven door medewerkers geschreven en maken de kinderen een tekening.” Compassion Kenia maakt soms ook gebruik van ‘Compassion Moments’ waarbij bepaalde activiteiten of ontvangen giften via een foto en een kort briefje worden teruggekoppeld naar sponsors.
Wat vinden kinderen echt leuk of fijn om te horen van hun sponsor?
Cathrine: “Ze houden ervan om te horen hoe het met de familie van hun sponsor gaat. Ook wat voor werk ze doen, hoe hun familieleven gaat, of er bijvoorbeeld momenten zijn dat de familie bij elkaar komt en mooie momenten samen beleeft Ook horen de kinderen graag woorden van de sponsor over henzelf, die hen aanmoedigen voor hun toekomst. En ze horen graag waar zij voor mogen bidden voor de sponsor.”
Wat is een van de grappigste dingen die een sponsor schreef?
Cathrine: “Een opvallend verhaal was dat een sponsor schreef naar een kind dat het vooral zijn/haar talenten mocht gaan ontwikkelen, omdat de sponsor voelde dat het kind erg getalenteerd was in iets. Dat vond het kind heel bijzonder omdat in Kenia de nadruk juist enorm ligt op het onderwijs en leren en minder op andere talenten zoals bijvoorbeeld sport, atletiek etc. Iets anders dat kinderen toch vaak grappig/bijzonder vinden is als hun sponsor schrijft over hun huisdieren en hoeveel ze daarvan houden. Dat is iets onbekends in NoordKenia, waar honden en katten echt niet als huisdieren worden gezien.”
Welke vragen hebben kinderen vaak en waar mag een sponsor altijd over schrijven?
Cathrine: “Waarom heeft de sponsor ervoor gekozen om een kind in Kenia te sponsoren. Wat hoopt en bidt de sponsor voor het kind? De wat oudere kinderen vinden het mooi om te horen wat de sponsor zelf meemaakte toen hij/zij een tiener was.”
Vinden kinderen het schrijven van brieven leuk of moeilijk?
Cathrine: “Kinderen in NoordKenia vinden het brieven schrijven leuk, maar vinden het ook heel leuk om foto’s te kunnen delen via Compassion Moments. Het ontvangen van brieven en de reactie op hun eigen brieven vinden ze echt geweldig. Vaak laten ze brieven en foto’s aan hun vrienden zien en ze zijn er echt trots op.”
Scan de QR code voor meer schrijftips.
Tekst: Hilde Stapert
Beeld: Everdien Molenaar
MEERJARENPLAN EN VISIE
Mozaiek Kenia
KERK ALS HOOP VAN DE WERELD
Voor de oorsprong van dit project gaan we terug naar 2018. Binnen Mozaiek ontstond er gaandeweg een verlangen, een droom: stel je voor dat Mozaiek een verschil kan maken ergens in de wereld voor de allerarmsten! We zijn toen in gesprek geraakt met Compassion en we ontdekten al snel dat we eenzelfde visie deelden: de kerk als hoop van de wereld. In februari 2019 heeft een groep Mozaiekers een reis gemaakt naar het noorden van Kenia: de regio Marsabit en een deel van de regio Isiolo. Om te onderzoeken of wij als Mozaiek mochten meehelpen met de nood daar. Wij zijn destijds teruggekomen met de overtuiging dat God van dit vergeten gebied een plaats van hoop kan maken. We hebben ervoor gekozen om dit mooie project in nauwe samenwerking met Compassion op te pakken omdat het fundament om uit de extreme armoede te komen het bieden van betere kansen voor de jongste generatie is: de kinderen. Compassion heeft daarnaast kennis van het gebied, de relatie met de lokale kerken en houdt toezicht op de geboden hulp.
VLIEGENDE START
Emiel: “Na deze reis was in november 2019 de eerste Keniazondag in Mozaiek0318 en Mozaiek033, waarin we als Mozaiek moch-
Sinds 2019 zijn we als Mozaiek
verbonden met kerken in het noorden van Kenia. Dit in nauwe samenwerking met Compassion. Mozaiek voorgangers Mieke Honing en Emiel Hop vertellen over deze bijzondere samenwerking en de plannen die er zijn om ook de komende jaren verder te bouwen en de onderlinge relatie met Kenia te versterken.
ten kennismaken met het, toen nog, vergeten noorden van Kenia. Het streven was om deze zondag voor 250 kinderen een sponsor te vinden. Het werden er 526, wow wat een zegen. Ik zie nog de verbaasde en opgetogen reactie van ons contact Yator in Kenia voor me toen we dit nieuws via een videocall aan hem vertelden.” Uiteindelijk zijn er het eerste jaar 570 kinderen gesponsord via Mozaiek. En er is meer gedaan, zo heeft een groep ondernemers een waterproject mogelijk gemaakt.
In 2020 brak de coronaperiode aan, een pittige tijd ook voor de lokale kerken in Kenia. Emiel: “We hebben de lokale kerken en voorgangers daar in die periode ondersteund met extra
giften. De Keniazondag van 2020 was vanwege corona online. Toch hebben we tijdens deze periode opnieuw voor ongeveer 500 kinderen een sponsor mogen vinden. Wat een zegen was dat!”
MEERJARENPLAN
In het voorjaar van 2021 is er door Mozaiek en Compassion een driejarenplan geschreven. Het aantal Mozaiek gemeentes groeide en daarmee ook ons verlangen om meer te kunnen betekenen in het noorden van Kenia. Voor de input van het plan is via Compassion Kenia geïnventariseerd wat de nood is. Op dat moment ondersteunde Mozaiek 11 projecten/lokale kerken in Isiolo en Marsabit. Naast kindsponsoring was daarbij aandacht voor scholing, water, voedsel, energie en de lokale kerk. Emiel: “Ons verlangen was om er binnen drie jaar voor te zorgen dat alle projecten een goede watervoorziening zouden hebben. Water is van levensbelang, zeker in het droge en warme noorden van Kenia. Op sommige plaatsen moeten moeders en kinderen wel 10 kilometer lopen om water te halen. En hoe bijzonder is het dat, mede door de Muskathlon, de financiering rond is, waardoor dit verlangen gerealiseerd kan worden. Op sommige projecten is inmiddels een goede watervoorziening, op andere plaatsen wordt gestart met de benodigde werkzaamheden”.
Onderdeel van het driejarenplan was ook de vorming van een kernteam met Mozaiek, Compassion Nederland en Compassion Kenia. Het kernteam bewaakt de plannen, stuurt bij waar nodig, coördineert de jaarlijkse Keniazondag, zorgt voor communicatie en verhalen rondom de projecten via onder meer nieuwsbrieven en website en informeert en motiveert Mozaiek gemeentes om acties op te zetten. Vanuit Mozaiek zijn Emiel Hop, Mieke Honing en Hilde Stapert onderdeel van dit kernteam.
VERBINDING
Mieke: “In de afgelopen jaren is de verbinding tussen Nederland en Kenia gegroeid. Niet alleen door toename van het aantal gesponsorde kinderen en de brieven die over en weer worden geschreven, maar ook door de reizen die er zijn gemaakt. In oktober 2022 is een groep vanuit het leiderschapsteam van diverse Mozaiek gemeentes naar Kenia geweest. En door de Muskathlon dit jaar kregen ook delen van de kerk de kans om onze broers en zussen te
ontmoeten om zo verbinding te maken. Er wordt door de bezoeken en de vele brieven over en weer echt een band opgebouwd. Ik merk het ook binnen het kernteam, als Mozaiek en Compassion zijn we naar elkaar toegegroeid en is er een hechte band ontstaan. Regelmatig hebben een online meeting met de betrokken medewerkers van Compassion Kenia en tijdens deze meetings leren we elkaar ook steeds beter kennen en begrijpen. Met elkaar hebben we een gezamenlijke missie, namelijk het doorbreken van de vicieuze cirkel van armoede in het noorden van Kenia.”
TOEKOMST: VERDIEPING ÉN UITBREIDING
Inmiddels is het plan 2021-2024 afgerond. Ruim 2.600 kinderen hebben een sponsor via Mozaiek gevonden. Wat betekent dat er evenzoveel verbinding is tussen gezinnen in Nederland en Kenia. Het aantal lokale kerken dat we ondersteunen is gegroeid van 11 naar 18. Het sluitstuk was de Mozaiek Kenia Muskathlon. Met deze Muskathlon is veel geld opgehaald voor het waterproject, waardoor er zelfs nog budget beschikbaar is voor nieuwe plannen.
Mieke: “De afsluiting van het driejaren plan, was afgelopen zomer een mooi omslagpunt om opnieuw plannen te maken, dit keer voor de komende vier jaar. Dit hebben we in overleg met Compassion Kenia gedaan. We hebben hen de vraag gesteld ‘Wat is er nog nodig nu de kindsponsoring en de watervoorziening op orde zijn?’ En daaruit kwam naar voren dat we nog niet klaar zijn, we kunnen bij de bestaande projecten nog een laag dieper graven om de vicieuze cirkel van armoede te doorbreken. Denk aan het realiseren van water tappunten, waar de omliggende community tegen een kleine vergoeding water kan kopen. Na de hevige regenval en overstromingen eind 2023 is er behoefte aan stenen huizen. Tegelijkertijd is er behoefte aan activiteiten die voor inkomen zorgen en de economie stimuleren. Wat als wij nu, in plaats van huizen te laten bouwen, gaan investeren in stenenbakmachines en opleiding, zodat de huizen gebouwd kunnen worden door lokale bouwvakkers met lokaal gebakken stenen. Chesron en Esmee onze Youth-pastors hebben hier ook hart voor en zijn bezig hier een actie voor op te zetten onder onze jongeren. En hetzelfde geldt voor het opzetten van bijenprojecten, waarbij men een korf en training krijgt en vervolgens de mogelijkheid heeft om inkomen te krijgen vanuit de verkoop van honing. Op deze manier
‘We kunnen een laag dieper graven om de vicieuze cirkel van armoede te doorbreken’
proberen we vliegwiel te zijn met als doel dat de gemeenschappen/dorpen het zelf kunnen.”
Emiel vult aan: “Dit soort activiteiten als huizenbouw is ook toekomstgericht, want ook in Kenia merkt men de gevolgen van de veranderingen in het klimaat. We hebben vijf jaar lang gebeden voor regen, omdat het zo droog en dor was. En toen er eind 2023 eindelijk regen viel was het veel te veel tegelijkertijd en zijn veel huizen en vee verloren gegaan. Afgelopen mei tijdens de Muskathlon was het regenseizoen, maar ik merkte dat de Kenianen minder enthousiast waren over een regenbui dan wij. Men gaf aan dat er ongeveer 20-25 dagen een dagelijkse regenbui nodig is van een uur. De afgelopen 10-15 jaar zijn er nog maar 8-10 regendagen, wat niet genoeg is om de gewassen goed te laten groeien.”
Naast verdieping van de bestaande projecten willen we de komende jaren ook uitbreiden in aantal projecten. Mozaiek groeit en het project Mozaiek Kenia willen we daarom laten meegroeien. Grenzend aan Marsabit ligt de regio Turkana. Dit gebied is nog meer afgelegen en dor dan Marsabit. Er zijn Keniaanse pastors die een verlangen hadden om juist naar dit gebied te trekken en de mensen te helpen. En inmiddels zijn er al kerken gestart. Dit is niet zonder gevaar en in deze moedige stap willen we ze als Mozaiek steunen, zowel financieel als in gebed. Emiel: “Feitelijk beginnen we in Turkana weer opnieuw net als destijds in Marsabit
en Isiolo; dus met kindsponsoring, bouw van klaslokalen en watervoorzieningen.”
Mieke: “In de komende vier jaar is ons verlangen om te groeien naar 4.000 gesponsorde kinderen. Kindsponsoring blijft onze eerste prioriteit en focus, omdat we op deze manier meer kinderen de kans geven om uit de extreme armoede te komen. Wij geloven dat God ieder kind ziet. Het sponsoren van een kind betekent daarnaast iets voor het hele gezin. Ook gaan we investeren in water en activiteiten die de economie stimuleren. Daarnaast is het doel om de verbinding tussen projecten en lokale Mozaiek gemeentes te versterken. Ons verlangen is dat er in iedere Mozaiek gemeente een lokale werkgroep is die Kenia vertegenwoordigt in de gemeente. Voor deze werkgroepen organiseren we samen met Compassion twee keer per jaar inspiratiebijeenkomsten.”
ONTMOETING EN REIZEN
Mieke: “We krijgen regelmatig de vraag van Mozaiekers ‘kunnen we ook naar Kenia om onze broers en zussen en/of mijn sponsorkind te bezoeken?’ In alle eerlijkheid is dat ingewikkeld. Het vraagt veel voorbereiding van het lokale Compassion-team. Het noorden van Kenia is geen toeristengebied wat je ‘zomaar’ kunt bezoeken. Er zijn tropische ziektes, gebrek aan medische voorzieningen en het is lang niet overal veilig. Daarnaast voelen we
ons verantwoordelijk qua duurzaamheid en klimaat om als kerk niet te veel vliegbewegingen te maken. Vanuit Compassion worden er twee type reizen georganiseerd: visiontrips (voor leiders en voorgangers) en fondsenwervingsreizen zoals de Muskathlon. We hebben gemerkt dat de mensen in Kenia worden bemoedigd als we ze als Mozaiek daadwerkelijk komen bezoeken, ze voelen zich gezien, aangemoedigd en gesteund. En de Mozaiekers die er geweest zijn halen er zelf ook veel uit. Er liggen nu plannen om over vier jaar, in 2028, het nieuwe meerjarenplan af te sluiten met een tweede Mozaiek Kenia Muskathlon. En wat zou het mooi zijn als we dan mogen zien en constateren dat het kantelpunt bereikt is en onze (extra) hulpondersteuning niet meer nodig is. Het is bijzonder om als Mozaiek op de tribune te zitten en getuige te zijn van wat God aan het doen is.”
Emiel vult aan: “We geloven als Mozaiek in het dienen van onze omgeving, dichtbij maar ook veraf. We hebben destijds gekozen om onze krachten te bundelen met Compassion en vanuit relatie in het noorden van Kenia te gaan bouwen over een langere periode. We zijn als kerken gezegend dat we met elkaar als broers en zussen mogen optrekken. Het vergroot onze blik op de goedheid van God. Ik heb het voorrecht gehad dat ik twee keer in het noorden van Kenia ben geweest en iedere keer word ik weer enorm geraakt door de kracht, moed en het vertrouwen van de mensen. En kijk ik vol verwondering naar de pastors die hun nek uitsteken in een omgeving waar dit lang niet altijd gewaardeerd wordt. Maar ze doen het toch, uit naam van Hem.”
VOLGEND JAAR WEER?
HELP MEE ZODAT DE EO-JONGERENDAG KAN BLIJVEN! Elk jaar komen duizenden jongeren samen op de EO-Jongerendag om God te ervaren en elkaar te ontmoeten. Marijn (17) was dit jaar een van die jongeren en zegt: “Het is bijzonder om met zoveel jongeren te zingen die ook in God geloven. Je voelt dat je niet alleen staat in het geloof.” Maar zonder jouw hulp kan dit evenement niet doorgaan. Al met een gift van € 27,50 geef je één jongere de kans om deze bijzondere dag mee te maken. Samen maken we de EO-Jongerendag mogelijk!
Tekst: Harriët Hofsink & Hilde Stapert
Beeld: Everdien Molenaar
PROJECTEN
FACTS AIC DIRIB GOMBO
ACHTERGROND
Op ongeveer 10 kilometer vanaf de stad Marsabit ligt het dorp Dirib Gombo. De meeste mensen werken in de zelfvoorzienende landbouw. Het verbouwen van gewassen is voor eigen gebruik en wanneer er voldoende ‘over’ is om te verkopen levert dit extra inkomsten op. Daarnaast wordt er vee gehouden, vooral geiten en schapen. De meeste huizen zijn gemaakt van hout met modder/klei met een dak van gras/bladeren of golfplaat. De vloer is gewoon de grond.
Als Mozaiek zijn we betrokken bij veel
projecten in Noord-Kenia. En van elk project kunnen we zoveel verhalen delen. Verhalen over impact op alle kinderen en gezinnen die ondersteund worden
via de lokale kerk in samenwerking met Compassion. Maar ook over impact op de community rondom de kerk. Omdat we niet alle verhalen hier kunnen vertellen zoomen
we in op één van deze projecten: de kerk in Dirib Gombo (cluster Marsabit).
PROBLEMEN
DE KERK AIC-DIRIB GOMBO
De kerk is gestart in 1986 door missionarissen van de African Inland Churches (AIC). In 2017 is de kerk gaan samenwerken met Compassion. Op dit moment zijn er 334 kinderen geregistreerd in dit project.
Een aantal problemen waar mensen in deze community mee te maken hebben is dat er vaak vee geroofd wordt. Daarnaast is het klimaat van grote invloed op het leven. Periodes van grote droogte zorgen ervoor dat rivieren opdrogen en er kilometers ver gelopen moet worden om water te vinden. Water dat dan vaak niet schoon is, met alle (gezondheids) risico’s van dien. Gewassen groeien amper en de oogsten zijn niet voldoende voor eigen levensonderhoud, laat staan om te verkopen. Onderwijs is vaak niet goed (genoeg) of op te grote afstand, waardoor niet alle kinderen naar school gaan.
Ontwikkelingen
IN DE AFGELOPEN JAREN
SCHOOL
Toen de kerk startte zijn twee kleine klaslokalen gebouwd, waar les gegeven kon worden op zondagen. De afgelopen jaren zijn er, in samenwerking met Compassion en gefinancierd vanuit Mozaiek, 4 klaslokalen bijgebouwd en is er een lagere school gestart. Hierdoor kunnen meer kinde ren naar school gaan en goed onderwijs krijgen.
WATERTANKS
Via Mozaiek kerk zijn er diverse watertanks (10.000 liters) gerealiseerd. Die kunnen worden gevuld doordat regenwater wordt opgevangen via de daken (van bijvoorbeeld de klaslokalen). Maar omdat het al 5 seizoenen (2,5 jaar) niet had geregend, was er nog altijd een enorm watertekort.
MOEDER- EN BABYPROGRAMMA
Eerder dit jaar (2024) is er ook een Moe der en Baby programma gestart zodat er jaarlijks 15 zwangere vrouwen kunnen worden begeleid tijdens de zwanger schap, geboorte en eerste levensjaar van het kind.
KERKGEBOUW
Toen de kerk startte werd een klein gebouw met golfplaten gebouwd. Ondertussen is het, via diverse fondsen, gelukt om een stenen kerk te bouwen waar mensen op meerdere momenten in de week kunnen samenkomen. Ook de kinderen startten hier iedere zaterdag met aanbidding en gebed. Bijeenkomsten en trainingen voor ouders gebeuren ook vaak in de kerk.
WATERPUT
De kerk bad voor een waterput. Via giften vanuit Mozaiek is er nu ook een waterput gerealiseerd, en er is gelukkig water gevonden. Via zonnepanelen wordt het water omhoog gepomp en ook naar een waterdistributie punt. Hier kan de hele gemeenschap, tegen een kleine vergoeding, schoon water halen.
Tekst: Hilde Stapert
Beeld: Everdien Molenaar
VANUIT HET NOORDEN VAN KENIA
TREKKEN (JONGE) MENSEN NAAR
NAIROBI OP ZOEK NAAR EEN BETERE TOEKOMST. MAAR VAAK KOMEN ZE TERECHT IN EEN SITUATIE DIE NOG UITZICHTLOZER IS: DE SLOPPENWIJKEN.
DAAROM IS HET BELANGRIJK OM OP DE PLEK WAAR KINDEREN WORDEN GEBOREN TE INVESTEREN IN ONDERWIJS EN ONTWIKKELINGSMOGELIJKHEDEN.
Whitney
Whitney woont samen met haar pleegmoeder en pleegbroers in één van de sloppenwijken van Nairobi. Haar biologische moeder kon niet meer voor haar zorgen en daarom besloot een vriendin van haar moeder de zorg voor Whitney op zich te nemen. En dat terwijl ze zelf ook nauwelijks rond kan komen. Gelukkig is er voor Whitney ruimte in het project van Compassion. Hierdoor heeft ze toegang tot onderwijs en medische zorg en daardoor de mogelijkheid om de cirkel van armoede te doorbreken. Het huis van Whitney is klein en donker, er zijn geen ramen. Regelmatig valt de stroom uit, zodat het echt pikdonker is. De huur van deze plek is € 24 per maand. Haar pleegmoeder werkt als schoonmaker en maakt kleding die ze verkoopt. De vader van haar kinderen heeft haar verlaten, maar ze blijft bidden dat hij terugkomt in het gezin. En als je naar haar kijkt, valt het op dat ze straalt; ze is dankbaar dat God haar kent. Hij is alles voor haar, haar gids en haar maker. En deze liefde voor God geeft ze door aan haar kinderen en aan de kleine Whitney, zodat ook zij weet dat ze geliefd is en gezien wordt.
in beeld Projecten
Sinds 2019 zijn we als Mozaiek verbonden door Hoop met onze broers en zussen in het noorden van Kenia. Wat is het gaaf dat we de afgelopen jaren een connectie met elkaar hebben opgebouwd. En dat we via zoveel kerken die een Compassion-project hebben samen een verschil mogen maken in de levens van kinderen, hun gezinnen en communities.
PROJECT KE0248 Marsabit
• Kindsponsoring
• Moeder- en babyproject voor jaarlijks 15 (zwangere) vrouwen en hun (ongeboren) baby’s
• Huizen hersteld en muskietennetten uitgedeeld na overstromingen in 2023
2019/2010
• Kindsponsoring
• Watertanks gerealiseerd
• Toekomst: waterput met opbrengsten van de Muskathlon
PROJECT KE0278 Marsabit
PROJECT KE0250 Marsabit
• Kindsponsoring
• Watertanks gerealiseerd
• Bijenproject
• Moeder- en babyproject voor jaarlijks 15 (zwangere) vrouwen en hun (ongeboren) baby’s
• Aanschaf instrumenten voor worship
• Noodhulp aan 30 families en muskietennetten uitgedeeld na overstromingen in 2023
• Toekomst: waterput met opbrengsten van de Muskathlon
2020/2021
Ben je benieuwd naar meer achtergrondinformatie over deze gebieden in Noord-Kenia? Op pagina 61 vind je een overzicht.
PROJECT KE0713
Samburu-Isiolo
• Kindsponsoring
• Watertanks gerealiseerd
• Moeder- en babyproject voor jaarlijks 15 (zwangere) vrouwen en hun (ongeboren) baby’s
• Huizen hersteld en nieuw beddengoed verstrekt na overstromingen in 2023
PROJECT KE0314
Samburu-Isiolo
• Kindsponsoring
• Watertanks gerealiseerd
• Waterdistributie en -aansluitingen
• Moeder- en babyproject voor jaarlijks 15 (zwangere) vrouwen en hun (ongeboren) baby’s
• Huizen hersteld en nieuw beddengoed verstrekt na overstromingen in 2023
PROJECT KE0279 Marsabit
• Kindsponsoring
• Watertanks gerealiseerd
• Klaslokalen gebouwd
• Waterput gerealiseerd (werkt via zonnepanelen)
• Huizen hersteld en muskietennetten uitgedeeld na overstromingen in 2023
PROJECT KE0314
Samburu-Isiolo
• Kindsponsoring
• Watertanks gerealiseerd
• Waterdistributie en -aansluitingen
• Moeder- en babyproject voor jaarlijks 15 (zwangere) vrouwen en hun (ongeboren) baby’s
• Huizen hersteld en nieuw beddengoed verstrekt na overstromingen in 2023
• Kindsponsoring
• Watertanks gerealiseerd
• Waterput gerealiseerd
• Klaslokalen gebouwd
• Zonnepanelen gerealiseerd
• Toekomst: waterzuivering als aanvulling op de bestaande waterput
PROJECT KE0269 Marsabit
• Kindsponsoring
• Watertanks gerealiseerd
• Klaslokalen gebouwd
• Noodhulp aan 75 gezinnen, huizen hersteld en muskietennetten uitgedeeld
• Toekomst: waterdistributie en -aansluitingen
PROJECT KE0275 Marsabit
PROJECT KE0247 Marsabit
• Kindsponsoring
• Watertanks gerealiseerd
• Elektriciteit via zonnepanelen
PROJECT K0276 Marsabit
• Kindsponsoring
• Watertanks gerealiseerd
PROJECT KE0277 Marsabit
• Kindsponsoring
• Watertanks gerealiseerd
• Elektriciteit via zonnepanelen
• Aanleg van waterleidingen in de community zodat er meerdere watertappunten zijn
PROJECT KE0509 Marsabit
• Kindsponsoring
• Toekomst: aanleg waterleidingen met opbrengsten van de Muskathlon
PROJECT K0252 Marsabit
• Kindsponsoring
• Watertanks gerealiseerd
• Huizen hersteld en muskietennetten uitgedeeld na overstromingen in 2023
PROJECT KE0785 Samburu-Isiolo
• Kindsponsoring
• Watertanks gerealiseerd
Marsabit
• Kindsponsoring
• Toekomst: aanleg waterleidingen met opbrengsten van de Muskathlon
• Project is mede door ondersteuning van Mozaiek opgestart
• Langslopende Compassionproject in de regio
• Kindsponsoring
• Watertanks gerealiseerd
• Waterzuivering en –distributie
• Huizen hersteld en een aantal nieuwe huizen gebouwd na overstromingen in 2023
• Kindsponsoring
• Project is mede door ondersteuning van Mozaiek opgestart
ONTDEK NAAR WELK PROJECT JOUW SPONSORKIND GAAT!
Via het sponsornummer kun je nagaan naar welk project jouw sponsorkind gaat. KE staat voor Kenya. Bijvoorbeeld: Fred zijn sponsornummer is KE033700151. Hij is dus opgenomen in project KE0337 en als 151e kind geregistreerd in het project.
2023/2024
PROJECT KE0657 Turkana
PROJECT KE0337
PROJECT KE0409 Marsabit
Omgeving Marsabit - dinsdag 7 mei 2024
We lopen van de kerk en het project een zandweg op. Een soort optocht van Keniaanse en Nederlandse mensen die met elkaar aan het praten zijn, met handen en voeten. Grapjes maken. Ze willen ons iets laten zien en wij lopen mee.
We komen langs een paar huizen. “Kijk, dit is het huis van pastor George”, wordt door verschillende mensen aangewezen. We lopen verder en komen op een open plek. Daar staan al mensen op ons te wachten. Een prachtige dame met een baby op haar arm staat in het midden. Het is Helen, de vrouw van pastor George. We staan op de plek waar een waterput wordt gemaakt. Er is al geboord en er is water gevonden! Nu moet het nog worden afgemaakt en dan is in deze community voorzien van schoon water. Wat prachtig! Maar we voelen dat er nog wat anders speelt. Verschillende mensen vertellen ons samen het verhaal van pastor George.
Pastor George komt in 1979 naar Karare als voorganger van de kerk. Meer dan 40 jaar werkt hij trouw in deze community. Zijn diepe liefde voor Jezus deelt hij met de mensen. Hij gaat regelmatig van huis tot huis om mensen over de liefde van God te vertellen. De kerk groeit. Maar hij ziet ook hoeveel moeite mensen hebben om te overleven. En gebrek aan water is daar een belangrijke oorzaak van. Hij ziet hoe Amerikaanse missionarissen een watertank realiseren. Ver weg van Karare.
DE DROOM VAN PASTOR GEORGE
En dus gaat hij in gesprek en krijgt het voor elkaar dat er 1 lange waterleiding wordt aangelegd naar Karare. Tegelijkertijd leert hij hoe het precies werkt. Als er iets kapot is aan de leiding, gaat hij op zoek naar het probleem om het te repareren (soms midden in de nacht, samen met iemand die hem dan moet beschermen tegen wilde dieren).
Helaas zakt het waterpeil op de plek van de watertank en is de waterleiding uiteindelijk niet goed meer te gebruiken.
Pastor George houdt enorm van kinderen en gelooft in het potentieel van ieder kind. Hij spreekt tijdens zijn leven vaak over belang van onderwijs en het beschermen van kinderen. De kinderen die hij samen met Helen krijgt, 6 jongens en 3 meisjes, gaan allemaal naar school. Zijn dochters zijn niet besneden en niet op jonge leeftijd uitgehuwelijkt. Hiermee gaat hij in tegen de gebruiken van de lokale gemeenschap. Maar hij gelooft daar sterk in. Wil het beste voor alle kinderen in de gemeenschap en geeft gezinnen die worstelen extra voedselpakketten.
In 2015 besluit pastor George te gaan samenwerken met Compassion Kenia waardoor zoveel mogelijk kinderen in de community naar school kunnen en gezinnen op deze manier extra hulp krijgen. Op dit moment zijn 449 kinderen en jongeren onderdeel van het Compassion-programma en 15 moeders en baby’s. Een aantal jaren geleden kreeg dit project ook watertanks om regenwater op te vangen. Maar dat werkt
Er is al geboord en er is gevonden!water
alleen als het regent. En dat doet het soms maandenlang niet.
Daarom staan we nu in een kring rondom de waterput. We horen de verhalen. De blijdschap, dat er eindelijk water voor de hele community zal zijn. Maar we voelen ook de pijn. Pastor George is in mei 2023 overleden. Precies een jaar geleden. Hij wordt zo gemist. Door zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. Door de kerk, de community en ook in andere dorpen in de regio.
We realiseren ons: we staan letterlijk met elkaar op de droom van pastor George. Samen bidden we. Helen en haar kleinkind en anderen uit het dorp in het midden. We leggen onze handen op elkaars schouders. Er wordt gehuild en we huilen mee. We zingen met elkaar:
“May His favor be upon you, and a thousand generations, and your family and your children and their children, and their children...”
In oktober 2022 maakte een groep Mozaiekers vanuit verschillende Mozaiek gemeentes een bijzondere reis naar Kenia. Ellis Getkate, deel van Mozaiek0548 in Rijssen, was één van hen. Het was een reis van bijzondere ontmoetingen en verbinding.
“WAT DE OMSTANDIGHEDEN OOK ZIJN, GOD IS GENOEG”
Tekst: Hilde Stapert
Beeld: Eigen beeld Ellis & Everdien Molenaar
ELLIS REISDE AF NAAR KENIA
BAHATI, ALEX EN ELLIS IN 2022
Ellis: “Samen met mijn man Dinant ben ik coördinator voor de werkgroep Mozaiek Kenia in Rijssen (Mozaiek0548). Ik heb een hart voor Afrika en Compassion, een aantal jaren geleden heb ik een Muskathlon in Ethiopië gedaan. Het was bijzonder dat ik mee mocht met de Keniareis. De ontmoetingen die ik daar heb gehad, hebben mijn hart geraakt en de reis heeft bij mij echt een verlangen aangewakkerd om de band tussen Mozaiek en Kenia te verdiepen.”
HOOP IN UITZICHTLOZE SITUATIES
De reis begon met een bezoek aan Mathare, één van de zeven grootste sloppenwijk van Nairobi, waar het onrecht en de armoede zo intens voelbaar is. En toch brengt de kerk er hoop in uitzichtloze situaties. “Midden in de wijk staat een kerk van pastor Joël. Hij vertelde over de duisternis van misbruik, beroving, geweld, drugs en drank die gewoon op klaarlichte dag in de wijk aanwezig is. ‘They are doing that right now’, was een zin die echt bij mij binnen kwam en nog lang bleef hangen. Na het bezoek liepen we terug naar ons busje en toen kreeg ik een beeld dat er stromen van levend water zo vanuit de kerk de wijk in gingen. En zag ik dat ons gebed helpt hen om als kerk die plek van hoop te kunnen zijn.”
“Ik zag dat ons gebed hen helpt om als kerk die plek van hoop te kunnen zijn”
GOD IS GENOEG
De reis ging verder naar Isiolo en Marsabit. “Hoe meer we richting het noorden reden, hoe droger en verdorder het landschap werd. Bomen waren wit uitgeslagen door het zout in de grond. Echt een enorm verschil met de foto’s en video’s die ik heb gezien van de Muskathlonreis afgelopen mei. Op alle projecten van Compassion die we bezochten, werden we hartelijk en gastvrij ontvangen. Dat wij de moeite namen om af te reizen naar dit afgelegen en daardoor ook vergeten gebied gaf hoop, moed en kracht voor de toekomst. Want zoals één van de pastors ons vertelde: ‘Wij strekken ons uit naar God en hij antwoordt ons door mensen heen.’ En hij vertelde dat Mozaiek voor hen het antwoord op hun gebeden was. Ik ben ook diverse malen geraakt door het rotsvaste geloof van de mensen. Wat de omstandigheden ook zijn, God is genoeg.”
Tijdens één van de projectbezoeken werden tweetallen gemaakt en werd er voor en met elkaar gebeden. “Ik werd gekoppeld aan een pastor en we hebben elkaar gezegend. Dat moment zorgde ervoor dat er vanuit beide kanten een verantwoordelijkheid ontstond om voor elkaar te blijven bidden. En daar voelde ik ook echt het verlangen om binnen Mozaiek0548 alle bedieningen te betrekken bij Kenia, zodat het echt onderdeel van onze gemeente wordt, Als Mozaiek willen we iedereen zien en dat geldt ook voor onze broers en zussen in Kenia.”
BAHATI EN ALEX
Bij een bezoek aan een project in Marsabit is er een bijzondere ontmoeting. “We hadden een rondleiding gekregen van pastor Godana en liepen nog wat rond op het terrein. Ik zag een moeder met kind op haar arm staan. Toen ik dichterbij kwam zag ik dat ze een koksmuts droeg. Het jongentje had één blauw slippertje aan en drukte zijn hoofd tegen zijn moeder aan. Naast hen stond een man. We zwaai-
den naar elkaar en ik liep naar haar toe. Ik vroeg aan haar hoe het met haar ging en haar eerste reactie was ‘Will you take him to America?’ Op dat moment kwam die vraag niet echt bij mij binnen, want ik ging helemaal niet naar Amerika en mijn hoofd kon op dat moment die vraag simpelweg ook niet begrijpen. Ik heb er dan ook niet op gereageerd. We hebben nog wat verder kennisgemaakt en ik ontdekte dat de vrouw Bahati heet en haar zoontje Alex. Alex was 1,5 jaar oud en woonde samen met zijn moeder en oma. Bahati hielp mee in de keuken van het project, vandaar ook de koksmuts, en had op dat moment even pauze. We hebben wat foto’s gemaakt en toen was het tijd om verder te gaan.” Een paar dagen na de reis zat Ellis samen met Dinant op de bank en bekeken ze de foto’s. Toen de foto’s van Bahati en Alex voorbij kwamen, begon Ellis te huilen. “Pas op dat moment kwam het besef van de vraag die Bahati mij gesteld had. Ik realiseerde mij ineens welke wanhoop er achter deze vraag schuil ging. Want als moeder geef je je kind niet zomaar weg. Maar in die uitzichtloze situatie waarin het letterlijk dor, dood en droog om je heen is, zag zij geen andere uitweg. Er ontstond die dag bij mij een verlangen om iets voor Alex te kunnen betekenen. Hij was op dat moment 1,5 jaar oud en dan kun je nog niet worden opgenomen in het sponsorprogramma, dat kan pas vanaf 3 jaar. Via Compassion konden we een gift aan Bahati doen, waarmee ze haar winkeltje
MUSKATHLON ZONDAG
Na de Mozaiek Kenia Muskathlon heeft de werkgroep de zeven muskatleten uitgenodigd voor een etentje. Ze hadden zoveel verhalen, dat ze besloten dat het mooi was om deze verhalen ook te laten horen aan de gemeente. Op 6 juni 2024 was het in Rijssen Muskathlon zondag. Dinant heeft die ochtend in zijn preek de getuigenissen van de muskatleten verwerkt: van het moment van aanmelden tot aan het moment van de sportdag in Kenia. Iedere muskatleet vertelde een deel van deze persoonlijke reis. Ook werden er die dag 7 x 3 estafettestokjes uitgedeeld, waarmee de muskatleten letterlijk het stokje konden doorgeven aan anderen. En ondanks dat er die ochtend ‘maar’ 400 mensen aanwezig waren, waren de stokjes snel vergeven en waren er zelfs tekort. Uiteindelijk hebben 33 mensen aangegeven in de toekomst een muskathlon te willen gaan doen.
“Door
de sponsoring geeft
hij nu die bescherming
aan
zijn moeder en oma”
kon uitbreiden en daarmee extra inkomsten kreeg. En op 23 april van dit jaar hoorden we dat we Alex mogen sponsoren, hij is nu 3 jaar oud. De eerste brieven zijn al geschreven. Ik kwam er onlangs achter dat de naam Alex ‘bescherming’ betekent. En door de sponsoring geeft hij nu die bescherming aan zijn moeder en oma. Zo mooi dat de cirkel nu rond is.”
BETROKKENHEID IN RIJSSEN
Het draagvlak voor Mozaiek Kenia in Rijssen is de afgelopen jaren gegroeid en inmiddels is het echt een volwaardig onderdeel binnen de gemeente. Er zijn inmiddels meerdere Keniazondagen geweest en tijdens deze zondagen hebben tientallen kinderen uit het noorden van Kenia een sponsor gevonden. Deze verbinding sluit aan bij Ellis’ verlangen om de band tussen Mozaiek en Kenia te verdiepen. “Het is zo mooi om de betrokkenheid vanuit Mozaiek0548 voor Kenia te zien. Begin dit jaar is onze werkgroep gestart. Vanuit onze gemeenten hebben zeven mensen meegedaan aan de Mozaiek Kenia Muskathlon en zij zijn ook echt door de gemeente gedragen en gesteund op deze reis. We hebben overigens meerdere gevulde rugzakjes meegegeven aan de muskatleten: één voor Alex en één voor Bahati. Wat was het mooi om achteraf te horen dat ze het goed maken en dat Bahati ons zegende. Ik ben ook erg dankbaar voor de foto’s die er van dat moment zijn gemaakt. En wat is Alex gegroeid!”
KOM MET MIJ IN BEWEGING
n november liep ik door Katwe. Een van de armste sloppenwijken van de Ugandese hoofdstad Kampala. Sloppenwijken zijn duistere plekken, zoals sommigen van jullie ook met eigen ogen gezien hebben in Kenia. Met een aantal mensen waren we op bezoek bij een tiener. In dat kleine huisje nam het bed de helft van het huisje in beslag, dus we konden er niet allemaal tegelijk in. Daarom stond ik buiten te wachten en nam de omgeving in me op. Peuters renden rond in vieze en kapotte kleding, vrouwen verkochten zelfgestookte alcohol en hoewel het nog ochtend was, werd er ook al gedronken. Een jonge moeder met een baby op de arm hing tegen één van de huisjes aan en observeerde mij. Ik liep naar haar toe en probeerde een gesprek te beginnen, maar dat was niet echt een succes omdat we elkaar niet verstonden. Maar ze bleven in mijn gedachten, want onder welke omstandigheden zou dit meisje opgroeien? Niet elk kind kan terecht in een Compassionproject en ook niet iedere ouder wil dat. Ik heb erom gehuild. Ik voelde deze dag de gebrokenheid waar onze collega’s en de lokale kerken, dagelijks mee geconfronteerd worden.
In welke omstandigheden zal dit keine meisje opgroeien?
Nienke Westerbeek
CEO Compassion Nederland
Er zijn altijd meer schrijnende gevallen dan ruimte in een project. Hoe lastig ook, ik ben dankbaar dat het me blijft raken. Ik moet terugdenken aan december 1995 toen ik samen met mijn kersverse echtgenoot op een grote internationale zendingsconferentie was.
Otto de Bruijne vertelde dat hij in Afrika een stervende baby in zijn armen hield en het uitschreeuwde naar God en vroeg waarom Hij niet ingreep. Otto ontdekte: God nodigt ons uit om er deel van te zijn.
Dat je erom huilt, dat het je mag raken om vervolgens in beweging te komen en je niet te laten verlammen of weg te kijken. Wij zijn toen, bijna 30 jaar geleden, ingegaan op die uitnodiging. Daar, in Katwe, werd die uitnodiging voor mij hernieuwd: laat je verdriet over dit onrecht er maar zijn en kom met Mij in beweging.
Onder het logo van Compassion staat ‘In Jezus’ naam. Omdat Jezus mij uitnodigt in Zijn missie, kan ik het onrecht dat armoede heet, aankijken. Ik wil in beweging blijven voor de kinderen, hun ouders en de lokale kerk. Ik vind het ongelooflijk bijzonder dat door de jaren heen zoveel Mozaïekers zich lieten uitnodigen om geraakt te worden en letterlijk en figuurlijk in beweging kwamen. Dat is zo hoopvol en zo’n mooi getuigenis. Dat is het wonder van de wereldwijde kerk. Waar harten in Nederland worden geraakt, wordt het Licht door de lokale kerk aangestoken op duistere plaatsen en krijgen kinderen weer hoop!
Verbonden door Hoop
SPONSOR EEN KIND
LEES MEER OVER ONZE PROJECTEN
GEEF EEN GIFT
Mozaiek Kenia:
Tekst: Harriët Hofsink & Hilde Stapert
Beeld: Everdien Molenaar
‘Het
beschermen van kinderen is
één
van de belangrijkste prioriteiten binnen
het werk van Compassion’
Als Mozaiek werken we samen met de lokale kerkpartners van Compassion in het noorden van Kenia in de provincies Marsabit, Isiolo en Samburu en Turkana. We gaan in gesprek met Harriët Hofsink, relatiemanager kerken bij Compassion en onderdeel van het kernteam Mozaiek Kenia, over uitdagingen en tradities in het gebied en de rol van Compassion en de lokale kerken daarin.
Harriët: “Veel mensen in Noord-Kenia leven als herders. Dit is diepgeworteld in de lokale cultuur, mensen voelen zich verbonden met hun kudde. Dit kan gaan om een aantal geiten en schapen, of een grotere kudde. Helaas zijn er in het gebied veel bendes actief die vooral gericht zijn op het roven van deze kuddes. De werkloosheid in heel Noord-Kenia is erg groot. Daarom doen de meeste mensen thuis aan kleinschalige, zelfvoorzienende landbouw. De gewassen worden verbouwd om zelf van te eten en als er extra is, wordt dit verkocht op de lokale markt.”
PROBLEMEN EN UITDAGINGEN
In het gebied is veel droogte, waardoor oogsten mislukken. Dit zorgt ook indirect voor ondervoeding, doordat er te weinig en niet
gevarieerd gegeten wordt. “Door gebrek aan schoon en gezond drinkwater, ontstaan er snel ziektes. Er is een hoog sterftecijfer onder baby’s en moeders tijdens de geboorte. Het onderwijs is beperkt en soms simpelweg ontoegankelijk omdat de afstand tot de school te groot is. En eind 2023 viel er zoveel regen dat er overstromingen waren waardoor gewassen en huizen zijn vernietigd en beschadigd. Zeker de huizen gebouwd van slechts modder en takken, hadden toen weinig kans. En gezien de veranderingen in het klimaat wereldwijd, worden de extremen groter, van extreme droogte tot extreme regenval.”
CULTURELE TRADITIES
In het noorden van Kenia is er sprake van een stammencultuur die vrij hiërarchisch is. Het is een cultuur die diepgeworteld is in tradities. Dat uit zich in een diepe liefde voor traditionele dansen (inclusief de prachtige en kleurrijke kleding die hierbij hoort), verhalen vertellen en samen zingen. Dit is onderdeel van het leven in de community en verbind mensen aan elkaar, de cultuur en het gebied. Ook wordt de cultuur gekenmerkt door sterke verbondenheid binnen gezinnen. Belangrijk onderdeel is tijd doorbrengen met families, kinderen die spelen en volwassenen die verhalen delen. Zodra er iets te vieren is wordt er gedanst, gezongen en bij het delen van de maaltijd hoort dan zeker een geroosterde geit. Naast deze mooie cultu-
rele waarden en kleurrijke gemeenschappen, zijn er ook gebruiken met een schaduwkant. Daarmee breken is voor de jongere generaties lastig, omdat respect voor ouderen (en dan vooral voor de mannen) ook onderdeel is van de cultuur en deze mannen vaak nog vasthouden aan deze tradities.
Harriët: “Mede doordat de oudere mannen binnen deze stammen het gezag hebben, worden er nog steeds veel culturele tradities in stand gehouden. Zo is de rol en waarde van vrouwen en meisjes ondergeschikt aan die van de man. En dit heeft grote gevolgen. Er is onderdrukking en misbruik binnen huwelijken, waarbij de vrouw nergens terecht kan om haar verhaal te doen. Veel meisjes gaan niet naar school omdat het volgens de tradities niet de moeite waard is om in hen te investeren. Meisjes worden dan tussen hun 8e en 12e jaar besneden, ondanks dat dit in Kenia bij wet verboden is, en daarna kan ze worden uitgehuwelijkt, wat dan ook regelmatig gebeurt. Soms aan een veel oudere man, waarbij de ouders van het meisje een bruidsschat krijgen. Jongens ondergaan tussen hun 12e en 14e jaar een traditioneel inwijdingsritueel. Hierbij wordt via allerlei (vaak occulte) rituelen duidelijk gemaakt dat ze nu een man, een krijger, zijn. En dat ze als man de baas zijn en vrouwen ondergeschikt.”
ROL LOKALE KERKEN EN COMPASSION
Compassion heeft een mooie en belangrijke rol om samen met de lokale kerk(en) meisjes en jongens te beschermen als het gaat om deze (schadelijke) culturele tradities. Harriët: “Alle kinderen, maar ook hun ouders, krijgen onderwijs over relaties. Vanuit Bijbelse waarden leren ze rollen en de waarde van mannen en
Zodra een meisje besneden is, wordt ze uitgehuwelijkt
vrouwen. Dit gebeurt tijdens de projectdagen, maar voor ouders ook op avonden. De lokale kerk speelt hierin ook een belangrijke rol, zodat er op een brede manier geïnvesteerd wordt in een verandering van denken op dit gebied.”
Het beschermen van kinderen is één van de belangrijkste prioriteiten binnen het werk van Compassion. De medewerkers van de kerk, vrijwilligers en iedereen die bij het project betrokken is worden hier jaarlijks in getraind. Wanneer een kind gevaar loopt, wordt dit gemeld en wordt er ingegrepen, soms met hulp van de lokale politie.
Harriët: “Meisjes worden beschermd, niet alleen door ze vertellen hoe waardevol ze zijn, maar ook dat ze niet besneden en uitgehuwelijkt mogen worden. Daarin is ook echt verandering zichtbaar: het gebeurt nagenoeg nooit meer bij de meisjes die zijn opgenomen in het Compassion-project. We zien dat meisjes ook steeds mondiger worden en voor elkaar opkomen als er een van hen gevaar loopt. Ook in de jongens wordt geïnvesteerd. Ze leren bijvoorbeeld dat een niet-besneden meisje trouwen echt oké is. Dat je ook op een andere (Bijbelse) manier een goede man en vader kunt zijn binnen het gezin en de community.”
Gebieden, plaatsen en clusters
In Noord-Kenia zijn verschillende ‘counties’ (provincies), waaronder Marsabit, Isiolo, Samburu en Turkana. Compassion werkt via ‘clusters’ dat zijn gebieden waar lokale kerken het Compassion-programma aanbieden. Die kerken noemen we FCP’s – Frontline Church Partners. Een cluster bestaat meestal uit 12-15 FCP’s. Mozaiek Kenia richt zich op de drie clusters Marsabit, Isiolo-Samburu en Turkana.
Cluster Turkana Turkana is de grootste county van Kenia. Er wonen circa 1 miljoen mensen. In heel Kenia is dit het gebied met de meeste armoede. Sinds 2023 zijn de eerste samenwerkingen met kerken gestart vanuit Compassion en zijn de eerste projecten begonnen. Ondertussen zijn er negen projecten gestart of in de startfase en er komen er nog bij. Dit zijn kerken waar soms alleen maar een klein zaaltje is waar mensen bij elkaar kunnen komen. Verder is er vaak helemaal niets: geen lokalen, geen toiletten, geen watervoorziening. Het onderwijs in Turkana is heel erg slecht.
Kenia
Cluster Marsabit
Rond 2010 is Compassion ook in Marsabit gaan samenwerken met kerken. De reden dat dit langer heeft geduurd is omdat dit gebied tot die tijd erg onveilig was. Ook nu is het nog vaak onrustig maar de nood is er zo groot en de kerken hebben het zwaar (de meerderheid van de bevolking is islamitisch).
Omdat er weinig scholen zijn, gaan kinderen vaak pas laat naar school omdat het te ver lopen is. Omdat Turkana zo afgelegen en soms onveilig is, zijn er weinig goede onderwijzers die hier willen komen werken. Onderwijs is daarom een van de belangrijkste speerpunten van de projecten. Mozaiek beweegt mee naar Turkana en gaat ook hier kinderen sponsoren en projecten ondersteunen bij de nood die er is.
Meer weten over het programma van Compassion op de projecten? Scan de QR code.
Op dit moment zijn er 14 FCP’s waarmee wordt samengewerkt. Bij al deze projecten is Mozaiek betrokken, door het sponsoren van kinderen, maar ook allerlei aanvullende projecten zoals de realisatie van klaslokalen, watertanks en waterputten. Ook zijn alle kerken gezegend met een goede geluidsinstallatie en tijdens covid met een gift voor de voorgangers. Mozaiek blijft betrokken in Marsabit, want er is nog veel nodig, zoals nieuwe en betere huizen en activiteiten waardoor ouders inkomen kunnen verdienen en voor hun gezin kunnen zorgen.
Cluster Isiolo-Samburu
In de jaren 90 is Compassion Kenia hier al gaan samenwerken met kerken, en zijn er Compassion-projecten gestart. Het zijn dus projecten die al langer bestaan, en de eerste kinderen zijn ondertussen volwassen en uit het project gestroomd. In dit gebied zie je goed dat kerken al langer met Compassion samenwerken. Er zijn veel klaslokalen en watervoorzieningen gebouwd. Er is al veel geïnvesteerd in onderwijs en medische voorzieningen. Via Mozaiek worden ook in dit gebied veel kinderen gesponsord en is er bijgedragen aan voorzieningen in diverse projecten. De verwachting is dat er in de toekomst nog meer projecten gaan starten in dit gebied, en het wellicht twee losstaande clusters worden.
Marsabit
Turkana
Isiolo Samburu
JE EIGEN SPEELGOED MAKEN
Kinderen in Noord-Kenia hebben vaak geen speelgoed. Als het al moeilijk is voor je papa en mama om genoeg eten te kopen, dan is er natuurlijk ook geen geld voor speelgoed. Maar... waar moet je dan mee spelen? Bedenk het maar eens... en probeer eens uit:
KIDS
ZELF MAKEN:
EEN
VOETBAL
Verzamel plastic zakken, of grote bladeren, of oude kranten, of oude kleren en touw. Maak hiervan een voetbal.
Verzamel een waterflesje, oude lapjes, touw etc. En maak je eigen pop.
EEN AUTO
Verzamel lege flessen, melkpakken, ijzerdraad, doppen, stukjes hout en andere spullen en bouw je eigen auto.
WEDSTRIJD
Maak je eigen speelgoed en stuur er een video van in.
SPELREGELS
• Je mag alleen dingen gebruiken waarvan je denkt dat ze ook in Noord-Kenia gevonden kunnen worden (niet gekocht).
• Je mag ook zelf een speelgoed/spel verzinnen.
• Leg in de video uit wat je hebt gemaakt en hoe en laat zien hoe je ermee speelt.
De beste 3 filmpjes winnen een VIP-bezoek aan de Compassion Experience op het kantoor in Apeldoorn, voor jou en familie/ vrienden.
Stuur je filmpje (max. 1 minuut) naar Jiska (speelgoed@compassion.nl) voor 10 januari 2025. Vergeet niet je naam en leeftijd door te geven.
OLLIE EN SOPHIE BIJ COMPASSION OP BEZOEK
Wist je dat Ollie en Sophie een keer bij Compassion op bezoek zijn geweest? Wil je zien wat ze daar hebben beleefd? Scan dan hier de QR-code om de video te bekijken.
Lokale werkgroepen
Compassion organiseert twee keer per jaar een bijeenkomst voor de lokale werkgroepen op het kantoor in Apeldoorn. Een moment om elkaar te ontmoeten, samen te dromen en concrete plannen voor Mozaiek Kenia te delen! Op het Compassion kantoor is een Afrikaanse markt nagebouwd, waardoor je je even helemaal in Oost-Afrika waant en veel kunt leren over het werk van Compassion daar.
In een groot aantal Mozaiek gemeentes zijn lokale Kenia werkgroepen. Deze werkgroepen zijn betrokken bij de jaarlijkse Keniazondag en zetten een aantal keer per jaar Mozaiek Kenia binnen de gemeente op de kaart, bijvoorbeeld door het organiseren van een kledingbeurs, inspiratiemomenten voor sponsors of een veiling om geld in te zamelen voor een (water)project.
Plonie Mulder (Mozaiek033, Nijkerk):
“In 2022 zijn we met vier personen gestart als werkgroep en ons eerste event was de Muskathlon@Home. Er was voor de deelnemers vanuit Mozaiek033 een gezamenlijke finish ingericht met een hapje, drankje en activiteiten voor de kinderen. Al snel groeide de werkgroep naar 8 personen. Allemaal mensen met een hart voor onze broers en zussen in Kenia. In 2023 hebben we als werkgroep een moederen babyprogramma omarmd en hiervoor een bedrag van ongeveer € 10.000 opgehaald. Dit geld hebben we ingezameld door een kledingbeurs en veiling te organiseren. In januari was er een ‘back to school blessing’ in de samenkomsten én kinderdiensten, omdat dan voor de Keniaanse kinderen het nieuwe schooljaar begint. Een mooi moment waarbij we hebben gebeden voor de (sponsor)kinderen in Kenia. En ook tijdens startzondag van Mozaiek033 begin september stond Kenia centraal.”
“Het is een kans op een betere toekomst”
Marije Veenvliet (Mozaiek0318, Veenendaal): “Sinds de start van Mozaiek Kenia sponsor ik met mijn gezin een mooi meisje in Isiolo: Dorcas. Afgelopen mei heb ik haar mogen ontmoeten tijdens de Muskatlonreis. Ik heb toen mogen zien, ervaren en voelen wat het betekent voor een kind om een sponsor te hebben. Het is een kans op een betere toekomst. Mijn hart werd geraakt en hiervoor wil ik mij heel graag inzetten. De kinderen in Kenia verdienen toekomstperspectief, zij zijn geliefde kinderen van dezelfde Vader. Na de Muskathlon is de werkgroep in Veenendaal nieuw leven ingeblazen. Met een groep enthousiaste muskatleten gaan we aan de slag om meer bekendheid te geven aan onze broers en zussen in het noorden van Kenia.”
Wil je graag weten of er binnen jouw Mozaiek gemeente een Kenia werkgroep is, heb je ideeën of wil je ook actief worden voor Mozaiek Kenia? Neem dan contact op met je lokale gemeente via het algemene contact e-mailadres.
Naomi Stam (Mozaiek020, Amsterdam): “Binnen Mozaiek020 ben ik betrokken bij Mozaiek Kenia. Van een echte werkgroep is nog geen sprake, maar desondanks heb ik een aantal kleinschalige acties kunnen opzetten. Vorige jaar hebben de kids armbanden, sieradendoosjes en sleutelhangers gemaakt die we tijdens Keniazondag verkocht hebben. Daarnaast zijn er plannen voor een verkoping of speelgoedbeurs om daarmee geld in te zamelen. Mijn verlangen is dat ons partnerschap met Kenia geen 'ver weg show' is, maar dat zij echt onderdeel worden van onze Mozaiek famillie. Dat er wederzijdse verbondenheid is, bijvoorbeeld door gebedspunten te delen en voor elkaar te bidden.”
Tekst: Hilde Stapert
Beeld: Everdien Molenaar
TERUGBLIK MOZAIEK
KENIA MUSKATHLON
Van 3 t/m 11 mei 2024 was de Mozaiek Kenia Muskathlon, een samenwerking tussen Mozaiek, Compassion en 4M Nederland. In totaal is er een bedrag van € 1.313.040,86 opgehaald. Hiermee hebben 770 kinderen (en hun families) een beter toekomstperspectief gekregen en kan er ongeveer € 543.000 geïnvesteerd worden in veilig en schoon drinkwater in Kenia. Wow, wat een zegen!
Meedoen aan een Muskathlon betekent een jaar van je leven in het teken van gerechtigheid zetten. Je traint een heel jaar lang voor een (halve) marathon, 120 km fietsen of 63 km wandelen. Naast de sportieve presentaties was er ook ruimte om onze broers en zussen in Kenia te ontmoeten en een aantal projecten te bezoeken.
Bart Voortman: “Van mijzelf ben ik erg prestatiegericht en heb ik een enorme bewijsdrang. In Nederland heb ik veel getraind en ik was ervan overtuigd dat ik de 120 km fietsen ging halen. Ook al werd het lastig, ik zou niet opgeven en de tocht uitfietsen. Toch liep het anders. Binnen 14 km waren er al 4 lekke banden in de groep, wat zorgde voor vertraging. En door de extreme weersomstandigheden op de sportdag is uiteindelijk door de organisatie besloten om eerder te stoppen en de mensen die nog op de track waren terug te halen. Uiteindelijk heb ik 75 km gefietst. Toen wij ons als groep realiseerden dat we de tocht niet meer konden uitfietsen, zagen we een groep apen op korte afstand van ons. En ik ben gek van de natuur, dus dat was achteraf een mooie knipoog van God dat het goed was zo.
Toch bleef het knagen dat het niet gelukt was, tijdens de laatste dagen van de reis en ook toen we weer terug in Nederland waren. Pas na een tijdje kwam de les die God mij wilde leren: deze reis ging niet om de presentatie, maar heeft mij geleerd hoe ik door de ogen van Jezus mag omzien naar mijn medemens. Een leerzame les voor mij. Sowieso was het een ontzettende gave en leerzame reis waardoor ik voor altijd verbonden blijf met Kenia. En, ik ga zeker nog een keer mee met een Muskathlon, want ergens wil ik nog steeds de tocht wél uitfietsen...”
KERNTEAM MOZAIEK KENIA
VANUIT MOZAIEK
Emiel Hop (voorganger Mozaiek033), Mieke Honing (voorganger Mozaiek033) en Hilde Stapert (communicatie Mozaiek0318)
Myrthe Kamphuis, Michiel Kuijt, Stefan de Hoop, Nienke Westerbeek
FOTOGRAFIE
Everdien Molenaar
OPMAAK
TinekeWerkt
DRUKWERK
Joost Westerink, Quality Dots
ADVERTENTIEBEHEER
Marlies Zegwaard
Adverteren in Mozaiek Magazine? Ga naar www.mozaiek.nl/magazine voor de tarieven en mogelijkheden.
DISCLAIMER
Niets uit deze uitgave mag zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever openbaar worden gemaakt of verveelvoudigd, waaronder begrepen het reproduceren door middel van druk, offset, fotokopie of microfilm of in enige digitale, elektronische, optische of andere vorm of (en dit geldt zo nodig in aanvulling op het auteursrecht) het reproduceren (i) ten behoeve van een onderneming, organisatie of instelling of (ii) voor eigen oefening, studie of gebruik welk(e) niet strikt privé van aard is of (iii) voor het overnemen in enig dag-, nieuws- of weekblad of tijdschrift (al of niet in digitale vorm of online) of in een RTV-uitzending.
REAGEREN?
Of heb je een tip? Mozaiek Magazine is bereikbaar via magazine@mozaiek.nl
OPLOSSING PUZZEL: BEWEGING
HOE VERGROTEN WE SAMEN ONZE IMPACT IN HET NOORDEN VAN KENIA?
De meeste impact maak je door voor een kind te sponsoren totdat hij of zij het Compassionproject verlaat. De één op één sponsoring van een kind in Kenia heeft de grootste impact op dit gebied, op het leven van dit kind en op zijn/haar hele familie. Doe je dit al, dan verdubbel of verdrievoudig je je impact als je een tweede of derde kind gaat sponsoren.
Met een extra familiegift zorg je ervoor dat een onvoorziene uitgave, iets extra's voor het sponsorkind of een investering in land, onderdak, vee of een kleine handel het gezin langdurig verder helpt. Samen met de Compassion-medewerkers beslist het gezin waaraan op dat moment het geld het beste besteed kan worden. Geef je liever voor de kinderen die al wel in 'onze' projecten meedoen maar nog niet aan een sponsor zijn gekoppeld of spreken de concrete hulpprojecten voor moeders- en baby's, project/kerkgebouwen, drinkwater, zonne-energie of voedselvoorziening je meer aan? Geef dan een algemene gift aan Mozaiek Kenia.
Schrijf je graag en ken je sponsors in jouw gemeente die dat een lastig onderdeel van de sponsoring vinden? Biedt je hulp aan en wordt officieel schrijfsponsor van een of meer sponsorkinderen. Wanneer je dit regelt via Compassion krijg je voor die kinderen een eigen inlog in MyCompassion om zo eenvoudig online te schrijven.
Wil je meer praktisch aan de slag? Vraag na of er in jouw gemeente al een werkgroep is en sluit je daarbij aan.
