Monitor09:MP 9/10/14 11:17 AM Page 8
„Bardzo pracuję nad tym, by pozytywnie postrzegać ludzi, szukam wytłumaczenia dla ich nie zawsze zrozumiałych zachowań.“
To Polonia tak Was obdarowywała? Wszystkim, czego chcieliśmy. Brali nas na zakupy, za które płacili. Ale były też inne ciekawe zdarzenia. Kiedyś śpiewaliśmy w amerykańskim klubie, do którego przychodził jeden z najbogatszych rzeźników w New Jersey – Ukrainiec. Ten był we mnie zakochany. A co na to mąż? Nie, nie, bez obaw, ów Ukrainiec był bardzo eleganckim człowiekiem. Po koncercie zaprosił mnie do baru na jeden koniaczek, by wszyscy w lokalu widzieli, że poświęcam mu trochę czasu i zainteresowania. Potem dostałam od niego trzy brylanty, a chłopaków z zespołu wziął na zakupy i kupił im garnitury. Z kolei pewien piekarz przysłał mi bukiet pięknych róż z pierścionkiem. Historie jak z bajki…. Tak, rozpieszczała nas Polonia. Spotykaliśmy wtedy naprawdę bogatych ludzi. Niestety, większość z nich już poumierała. Teraz ta młoda Polonia jest na dorobku, zagoniona. Owszem, przychodzą na koncerty, chcą się napić kawy, więc ściubią cent do centa. Dziś Polacy inaczej wydają pieniądze.
członka zespołu. Na skutek tych smutnych wydarzeń z tercetu zostałam tylko ja. Ale podniosła się Pani i zaprosiła do współpracy nowych muzyków, reaktywując Tercet. Co lub kto pomógł Pani tak szybko się dźwignąć? Trzy miesiące po śmierci męża zadzwoniły do mnie Nina Terentiew (ówczesna dyrektor TVP2 – przyp. od red.) i Elżbieta Skrętkowska (autorka programów telewizyjnych – przyp. od red.), namówiły mnie i pomogły w zorganizowaniu we Wrocławiu koncertu, upamiętniającego moich kompanów z zespołu. Ale nie wiedziałam, jak się do tego zabrać. Pewnej nocy przyśnił mi się Zbyszek Adamkiewicz i podpowiedział mi, których muzyków mam zaangażować do współpracy. Z kolei mój mąż przyśnił mi się z wyraźnym nakazem, bym się brała do roboty. Posłuchałam ich. To wyzwanie pomogło mi przetrwać. A koncert na wrocławskim Rynku wyszedł wspaniale. Przedsięwzięcie wsparli też swoimi występami Kasa, Kukiz i inni.
Tamtą propozycję filmową Pani odrzuciła, ale przyszła inna i w tym roku zobaczymy Panią na srebrnym ekranie. W którym filmie? Dostałam propozycję od Jerzego Stuhra, bym zagrała siebie w jego filmie pt. „Obywatel“. Bardzo jestem dumna z tej roli. Premiera filmu jesienią.
Jakie trzeba mieć cechy charakteru, by nie tylko sukces osiągnąć, ale ponad pół wieku utrzymać się na scenie? Talent, praca, dystans do siebie.
To nie pierwszy Pani romans z filmem… Tak, zagrałam w „Rękopisie znalezionym w Saragossie“ w reżyserii Wojciecha Hasa. Ale początki były
ZDJĘCIE: STANO STEHLIK
Nie było problemów na granicy? Z czasem wyrobiłam sobie pewien układ – przywoziliśmy prezenty, głównie ciuchy, dla żon ważnych osób, które decydowały o tym, czy przez granicę nas przepuszczą. Ja z walizkami zawsze przechodziłam bokiem.
Tyle osób teraz chce robić karierę, zgłaszają się do różnych show. Jak im w śpiewie nie wyjdzie, to próbują robić fikołki. Według mnie nie wystarczy sam talent, ale trzeba mieć dużo pokory. Niektórzy chcą się pokazać, wywołując skandale. Nie tędy droga. Nigdy nie próbowałam sobie w ten sposób pomagać w karierze. Wręcz odwrotnie. Po śmierci męża pewien bardzo ważny producent serialowy powiedział mi, że chciałby nakręcić telenowelę o naszej miłości. Serial miał mieć tytuł „Pamela i Pedro“. Byłam zachwycona! Niestety dowiedziałam się, że scenariusz trzeba ubarwić wymyślonymi skandalami. Nie zgodziłam się, mimo że podwyższano stawkę. Pieniądze były mi wtedy bardzo potrzebne, znajomi nie mogli wyjść z podziwu, że nie połasiłam się na nie, ale ja nigdy nie decydowałam się na drogę na skróty.
Nadal koncertuje Pani w USA? Ostatnio koncertowaliśmy tam cztery lata temu, ale chciałabym, żeby nasz kolejny występ, jubileuszowy, pięćdziesiąty w Ameryce, był dużym wydarzeniem Zmienia się Polonia, ale Tercet Egzotyczny przyjmuje tak samo z entuzjazmem? Z dużym sentymentem, miłością i podziwem, że się pozbierałam po śmierci męża i drugiego Zbyszka, też 8
MONITOR POLONIJNY