Suara 76: Mooie verhalen

Afgiftekantoor: MassPost Hypercentrum Turnhout P 508033

76

suara tijdschrift met een missie

Driemaandelijks tijdschrift » Jaargang 19 nummer 76 » juni - juli - augustus 2019

Mooie verhalen onderwijs voor dalits » opleiden van kerkelijke verantwoordelijken » op bedevaart in Brazilië © Shutterstock / Andrew Angelov

editoriaal

inhoud

suara 76

highlights

Sluit aan op netstroom CATHERINE DE RYCK

Iedereen die een gsm, tablet of laptop heeft, kent het wel: de verschrikkelijke melding “sluit onmiddellijk aan op netstroom”. O nee, de batterij is bijna leeg! Bij velen lokt dit een kleine paniekreactie uit. En de overgrote meerderheid gehoorzaamt met lichte haast de melding. Als we het al zo ver laten komen eigenlijk. Stiekem laad je je toestel lang voor die melding op, hé?

"Waarom negeren we meldingen van onze interne batterij zo makkelijk?"

Als de meesten onder ons zo reageren op het batterijniveau van een simpel toestel, waarom negeren we de meldingen van onze interne batterij dan zo makkelijk? Durft iemand te zeggen dat hij of zij niet regelmatig te veel hooi op de vork neemt? Kunnen we allemaal wel zo makkelijk “nee” zeggen tegen anderen, tegen een nieuwe opdracht, tegen een extra activiteit?

Ook al geeft onze innerlijke batterij aan dat het dringend tijd is om op te laden?

De zomermaanden zijn een ideale gelegenheid om beter naar onszelf te luisteren. Misschien heb je zelf vakantie, misschien kun je meesurfen op de kalmte door de vakantie van anderen.

Even onszelf niet voorbijlopen en negeren, maar tot rust komen, opladen en herbronnen, zodat we dan weer klaar zijn voor de drukte.

Zonder opnieuw in die slechte gewoonte te hervallen natuurlijk!

Ik wens je een prachtige zomer toe, waarin je lang mag aangesloten blijven op de netstroom. 

blz.

4

“Kinderen leren zelf door te ontdekken en te spelen, niet door gewoon leerstof te reproduceren op toetsen en proefwerken.”

blz.

6

“Wat kunnen wij doen aan groeiende religieuze onverdraagzaamheid wereldwijd? In de eerste plaats tonen hoe het anders kan.”

blz.

“Kerkelijke verantwoordelijken bouwen dagelijks aan sterke, warme gemeenschappen die een positieve uitstraling hebben op de maatschappij.”

8

ook in dit nummer Even stilvallen Project | Christelijke zomerkampen in Ivoorkust Op bedevaart in Brazilië Column Terugblik

in de kijker Op 28 augustus 2019 gaat opnieuw de nationale missionaire bedevaart naar Banneux door.

Kom jij ook? → woensdag 28 augustus 2019, 9.30 u. tot 16.00 u. → Heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw der Armen, Rue de l’Esplanade 57, 4141 Banneux

Meer informatie: www.missio.be & www.banneux-nd.be

© Missio

2

suara

76

» 3 » 5 » 10 » 11 » 11

dossier verbondenheid

Even stilvallen Met de zomermaanden voor de deur, hopen we van harte dat je uitkijkt naar wat vakantie.

Tijd om te ontsnappen aan de drukte, de dagelijkse sleur, het ‘moeten’. Misschien het ideale moment om wat tijd te nemen voor jezelf, maar ook voor anderen. Werken aan verbondenheid gaat immers gewoon door in de zomer, daarvoor drukken we niet even de pauzeknop in.

Maar we kunnen het wel op een zomerse manier aanpakken!

CATHERINE DE RYCK

Wat dacht je bijvoorbeeld van er eens op uit te trekken tijdens de vakantie? Niet naar een drukke stad of museum deze keer, maar bewust naar een stille plek.

LEEGMAKEN

Je hebt vast zo’n stille plek in de buurt: een bos, weidse velden, een kapelletje, een Mariagrot …

Wanneer je daarheen gaat, laat je letterlijk de drukke wereld achter je. Gebruik die luxe om ook je hoofd leeg te maken. Al zal je merken dat dat niet zomaar gaat. Als we stilvallen, komen er net veel meer vragen en gedachten in ons op, want nu onderdrukken we die niet meer met dagelijkse zorgen en taken. Laat die wezenlijke vragen en gedachten dan toe, ga ermee aan de slag.

"Velen voelen God plots heel nabij in de stilte."

Misschien denk je wel na hoe je de banden met andere mensen weer kunt aanhalen, hoe het nu toch tijd is om nog eens af te spreken. Velen vinden door stil te vallen plots ook tijd voor God. Sterker nog, ze voelen Hem heel nabij. In de pracht van de natuur, die hen nu pas opvalt.

In een gevoel van diepe vrede en rust. Neem jij deze vakantie de tijd om Hem te ontmoeten?

Neem jij deze vakantie de tijd om God te ontmoeten?

KENNISMAKING

Heel wat anderen voor ons hebben die kans in elk geval al gegrepen. Denk maar aan zoveel missionarissen, heiligen, martelaren. Zij hebben God ontmoet en een plaats gegeven in hun leven. Hun ontmoeting met God zette hen bovendien vaak aan tot engagement waardoor ze zijn liefde verspreidden in de wereld rondom hen. Misschien zijn de zomermaanden een uitgelezen kans om hun verhaal te lezen, ons door hen te laten inspireren.

© Shutterstock / Alexa_Space

Dan vinden we ongetwijfeld nieuwe energie, een nieuw elan. Niet enkel om straks weer sterk te staan in een nieuw werkjaar. Maar ook om nieuw leven te geven aan ons bestaan als christen. Dan kunnen we vertellen over wat ons daar op die stille plaats is overkomen, hoe we er God ontmoet hebben. Dan kunnen we over Hem vertellen. En laat dat nu net zijn waar we binnenkort in oktober, door paus Franciscus uitgeroepen tot buitengewone missiemaand, bij stil staan. Wordt dus zeker vervolgd! 

3

dossier verbondenheid

Onderwijskansen voor dalits, onderaan de sociale ladder Officieel is het kastenstelsel in India al jarenlang niet meer aan de orde. Het systeem werkt sociale ongelijkheid en oneerlijke hiërarchie in de hand. Toch is het kastenstelsel nog steeds springlevend.

En nog steeds zijn de ‘dalits’ of ‘onaanraakbaren’ de dupe. Zij maken immers geen deel uit van de vastgelegde kasten en bevinden zich dan ook aan de rand van de maatschappij. De Kerk is hen wél nabij.

interessegebied van elk kind afzonderlijk. Heel wat gezinnen uit de buurt toonden interesse, ook arme gezinnen. En die zijn talrijk in de landelijke regio. Zonder de Chirumalar-school zouden de kinderen amper naar school gaan.

Niet enkel omdat ze gedemotiveerd zijn, maar ook omdat klassiek onderwijs te duur was.

SECUNDAIR

ARMELLE GRIFFON

De dalits bevinden zich onderaan de sociale ladder.

Elke dag is een strijd om te overleven, waardoor het onmogelijk is een goed leven uit te bouwen.

echter van overtuigd dat ook deze kinderen veel in hun mars hebben. Er is gewoon een andere manier van onderwijs nodig.

EIGEN SCHOOL

SPELENDERWIJS

In het district Tiruchirapallu, in het zuiden van India, is dat niet anders. Bovendien vinden kinderen van dalits amper plaats in het officiële onderwijs. Wie er wel terecht kan, kan niet mee. In Vidiyal startten enkele zusters en een lokale priester daarom een eigen school.

Het systeem past er beter bij de dalits en de kinderen krijgen er alle kansen.

De kinderen leren zelf door te ontdekken en te spelen. De zusters spelen daarbij in op het

Momenteel kun je in de Chirumalar-school enkel lager onderwijs volgen. Uit ontmoetingen tussen verschillende scholen blijkt dat de kwaliteit van het onderwijs niet moet onderdoen voor dat uit het klassieke systeem. Daarom willen de zusters en priester Leonard ook een secundaire school beginnen. Zo kunnen ze de scholingsgraad in Vidiyal nog verhogen, werken aan meer verbondenheid en een betere toekomst. 

"Dalits vonden geen plaats in het officiële onderwijs of konden niet mee."

In de Chirumalar-school staat het kind zelf centraal. Dat staat in schril contrast met het klassieke onderwijs, waar alle kinderen dezelfde dingen vanbuiten moeten leren en de nadruk ligt op presteren in toetsen en examens, waar leerstof eenvoudigweg gereproduceerd moet worden. Die aanpak werkt niet bij de kinderen van dalits, waardoor ze slechte schoolresultaten halen en hun eigenwaarde keldert. Zuster Selvi, zuster Lilly en hun medezusters zijn er

4

suara

76

In de Chirumalar-school staan het kind en zijn of haar interesses centraal.

© Missio

Jongeren uit verschillende steden en dorpen ontmoeten elkaar en spreken over hun geloof.

project

© EC ECHO / Anouk Delafortrie

Christelijke zomerkampen in Ivoorkust Tijdens de zomer gaan onze jongeren weer massaal op kamp. Even alles loslaten, werken aan vriendschappen, nieuwe dingen ontdekken, groeien als mens. Ook christelijk geïnspireerde kampen doen het nog goed. In Ivoorkust worden dergelijke kampen ook georganiseerd en is de interesse groot.

We stellen je voor de laatste keer een boeiend project uit dit land voor.

CATHERINE DE RYCK

SCHENK EEN KIP BE19 0000 0421 1012 Mededeling: 207 Kippenkwekerij

Daar legt het bisdom zich niet bij neer. Er moet een manier zijn om die arme gezinnen te helpen! Niet enkel in hun dagelijkse noden, maar ook om de jongeren naar zo’n kamp te laten komen. En jawel, het bisdom vond een manier, in een wel erg bijzondere hoek. Het bedacht namelijk dat het opstarten van een kippenkwekerij middelen zou genereren.

VOORBEELD

Op een christelijk kamp komen jongeren in contact met gelijkgezinden. Ze kunnen er spreken over hun geloof en dat geloof verdiepen.

In onze geseculariseerde samenleving lijkt daar anders weinig plaats voor.

NIEUWE MENSEN

Ook in een samenleving waar het wel makkelijker is te spreken over geloof, zoals in Ivoorkust, hebben zo’n kampen een grote meerwaarde. Ze blijven immers een uitgelezen kans om nieuwe mensen te leren kennen, te werken aan verbondenheid over vele grenzen heen. Daarom organiseert het bisdom Agboville, in het zuidoosten van Ivoorkust,

jaarlijks een groots kamp voor jongeren uit het hele bisdom. De deelnemers komen uit verschillende steden en dorpen.

AFSTAND

Het nadeel is dan wel dat sommige deelnemers een enorme afstand moeten afleggen.

Het bisdom Agboville is bijna even groot als heel Vlaanderen. Reizen in Ivoorkust is minder evident dan bij ons. Niet enkel omdat het wegennetwerk in niets te vergelijken is met het onze, ook omdat de bevolking er vaak arm is en zich dus een grote verplaatsing niet kan veroorloven. Veel geïnteresseerde jongeren zien het kamp dan ook aan hun neus voorbijgaan.

In de Heilig Hartparochie van N’douci is dit project alvast succesvol. De Sint-Carolusparochie van Adzopé vraagt nu steun om dat voorbeeld te volgen. Dankzij eerder ingezamelde fondsen, onder andere door jouw giften in oktober 2018, kunnen ze binnenkort een gebouw huren.

LAATSTE DUWTJE

Nu is er nog bijkomende steun nodig om de eerste kippen te kopen, zodat de kwekerij kan beginnen. Met nog één duwtje in de rug zorg jij ervoor dat de parochie weldra op eigen benen staat, de armere gezinnen hulp krijgen én de jongeren en onvergetelijk christelijk zomerkamp kunnen bijwonen. 

5

uitgelicht

Kerkgemeenschappen onder druk In navolging van paus Franciscus, roept Missio op om meer te getuigen van ons geloof. Niet alleen in aanloop naar de buitengewone missiemaand van oktober 2019 (waar je in onze volgende nummers natuurlijk alles over leest), maar gewoon altijd. Missionaire leerling van Jezus zijn, zit immers in onze natuur. Maar wat als uitkomen voor je geloof gevaarlijk wordt? Dat is helaas werkelijkheid voor sommigen. We brengen je enkele verhalen, zonder daarbij het positieve uit het oog te verliezen.

ARMELLE GRIFFON & CATHERINE DE RYCK

We merken allemaal wel eens dat het in onze maatschappij niet altijd evident is over het geloof te spreken. Sommigen lachen je uit, anderen reageren erg negatief. Meestal zonder al te grote gevolgen.

GEWELD

Helaas zien we dat ook religieus geweld wereldwijd toeneemt. Ook gericht tegen christenen. Mensen van verschillende oorsprong, overtuiging, ideologie en groepen pleegden de laatste maanden geweld tegenover christenen.

Vaak precies tijdens de eucharistie. Denk maar aan Nieuw-Zeeland, Sri Lanka of Burkina Faso.

Gaan we even terug naar 21 april 2019, Pasen.

Acht bomaanslagen troffen toen Sri Lanka.

Hotels, een gastenhuis, een wooncomplex en kerken waren het doelwit. Momenteel houdt men het dodental op 253 en telt men meer dan 500 gewonden. Onder hen ook kinderen. In de kerken waren toen mensen samen om Pasen te vieren.

"We blijven hopen dat iedereen zonder zorgen kan getuigen van Gods liefde."

De afkeer van de aanslagen aanslagen op paaszondag in Sri Lanka is groot. Ook onder de moslimgemeenschap, die niet vereenzelvigd wilt worden met het blinde terrorisme. © Belga / AFP

toch riep de lokale Kerk meteen op om ook nu liefde te laten zegevieren. Ze werkt elke dag aan vrede, verzoening en dialoog. Ze reikt voortdurend de hand naar anderen.

toch een ruimte hadden om elkaar te ontmoeten en te bidden. Dankzij die hoopvolle openheid kan een dialoog plaatsvinden. We blijven hopen dat liefde wint en iedereen zonder zorgen kan getuigen van Gods liefde, in wederzijds respect.

En die handreiking is gelukkig wederzijds. De meerderheid van de moslimgemeenschap in Sri Lanka en daarbuiten keurt de aanslagen af.

Sterker nog, ze stelde moskeeën ter beschikking van de getroffen kerkgemeenschappen; zodat die

BURKINA FASO

OPENHEID

Precies om het moment dat christenen de ultieme overwinning van de liefde vierden, kwamen haat en geweld dus (opnieuw) hun leven binnen.

Op Pasen werd het plots weer Goede Vrijdag. En

6

suara

76

Tijdens de paastijd werd ook het noorden van Burkina Faso getroffen door aanslagen tegen de christelijke gemeenschap. Op de eerste zondag na Pasen, 28 april 2019, werd de pro-

testantse gemeenschap in Silgadji het slachtoffer. De voorganger, twee van zijn zonen en drie gelovigen lieten het leven. Twee weken later, op 12 mei 2019, doodden terroristen priester Siméon Yampa en vijf gelovigen in de katholieke parochie van Dablo. Siméon slaagde erin het leven van misdienaars te beschermen, maar betaalde daar dus een hoge prijs voor. Op maandag 13 mei 2019, precies toen de slachtoffers van de dag tevoren begraven werden, stierven weer vijf gelovigen door blinde terreur. De vijf namen deel aan een Mariaprocessie in Ouahigouya. Op zondag 26 mei bestormden zwaarbewapende mensen de katholieke kerk van Toulfé: vier doden en meerdere gewonden.

"We mogen niet toegeven aan enkelingen die elke vorm van verbondenheid willen beëindigen."

vallen al zeker 400 doden te betreuren. Volgens bisschop Paul Yemboaro, voorzitter van de bisschoppenconferentie van Burkina Faso, willen deze terroristen de samenleving verstoren, elke vorm van verbondenheid beëindigen.

Samen met priester Basil Rohan Fernando, directeur van Missio in Sri Lanka en bisschop Yemboaro van Burkina Faso roept Missio op om daar niet aan toe te geven. Missio pleit voor ontmoeting tussen verschillende groepen en open dialoog. Precies daarom steunt Missio de goede vorming van kerkelijke verantwoordelijken (zie ook bladzijde 8), zodat zij radicalisme in de eigen gemeenschap kunnen voorkomen en tegelijk de nodige bagage hebben om vreedzame oplossingen te zoeken voor eventuele conflicten. Precies daarom steunt Missio projecten die werken aan verzoening en vredesopbouw, overal ter wereld.

"Laten we bidden dat liefde en openheid in alle mensen groeien."

Wat kunnen wij doen aan de groeiende religieuze onverdraagzaamheid wereldwijd? In de eerste plaats tonen hoe het anders kan. Door ons open en verdraagzaam op te stellen, respectvol getuigend van de Blijde Boodschap in alle omstandigheden. En door te bidden voor alle mensen, dat die houding en liefde ook in hen mag groeien, wat hun achtergrond ook is. Laten we ten slotte ook bidden voor alle slachtoffers, onze broeders en zusters. Want daaraan zal men zien dat wij Jezus’ leerlingen zijn. Daaruit zal blijken dat liefde altijd wint. 

Priester Olivier Lompo vertelt ons dat de aanslagen de christenen raken in het diepst van hun hart en gemeenschap. De aanslagen gebeurden immers ook hier telkens in de intimiteit van de kerk of tijdens een religieus feest, net als in Sri Lanka. Sommige slachtoffers zouden eerder al doodsbedreigingen ontvangen hebben, omdat ze zich weigerden te bekeren tot de islam – iets wat de geradicaliseerde terroristen verlangen.

ONDER DRUK

Deze radicalisering zet de interreligieuze relaties onder druk. Enkele jaren geleden waren er niet zoveel spanningen, toen leefden de verschillende religies vreedzaam samen in Burkina Faso. Binnen één familie vond je protestanten, katholieken, moslims. Sinds 2015 rukt de radicale islam, die in niets te maken heeft met de ‘gewone’ islam, echter op. Zelfs moslims worden slachtoffer van hun aanslagen. Sinds 2015

Blind terrorisme zet het (interreligieus) samenleven in Burkina Faso onder druk.

© GPE Kelley Lynch

7

bedankt

Hedendaagse vorming voor kerkelijke verantwoordelijken Het is logisch dat priesters, religieuzen en leken met een kerkelijke verantwoordelijkheid daarvoor de juiste vorming genieten. Ze hebben immers een belangrijke functie in de kerkgemeenschap en de bredere samenleving.

Helaas hebben heel wat bisdommen in Afrika, Azië en Latijns-Amerika het moeilijk om die vorming te financieren. Zij kunnen rekenen op ondersteuning van Missio, enkel mogelijk gemaakt dankzij jouw steun.

CATHERINE DE RYCK

Als Belg is het soms een verrassing te ontdekken hoeveel taken kerkelijke verantwoordelijken opnemen in Afrika, Azië en LatijnsAmerika. Er zijn niet enkel de evidente zaken als catechese, sacramenten of liturgie.

NABIJHEID

Gelovigen rekenen op de nabijheid en steun van de Kerk. Hoewel die vraag ook bij ons groot is, is de nood des te hoger in andere

werelddelen. De concrete levensomstandigheden dragen daar natuurlijk aan bij. Wanneer het leven in het algemeen moeilijker is, zitten mensen met grotere vragen en problemen waar de Kerk hen in kan bijstaan en gidsen.

Hoe beleef je de Blijde Boodschap, wanneer je in ellende leeft? Bovendien wonen de gelovigen vaak op grote afstand van elkaar, in afgelegen dorpen, waardoor er nood is aan meer kerkmensen om hen allemaal te bereiken.

Daarnaast spelen kerkelijke verantwoordelijken een belangrijke rol in de bredere samenleving.

Zij bouwen immers dagelijks aan sterke, warme gemeenschappen die een positieve uitstraling hebben in de maatschappij. Tel daar nog eens bij dat ze christelijke waarden verdedigen en promoten: gelijkwaardigheid, liefde, aandacht voor de meest kwetsbaren, hoop … Niet zelden is de Kerk geloofwaardig en betrouwbaar, ook wanneer (politieke) systemen falen. Een sterke Kerk, met goed opgeleide verantwoordelijken, vormt sterke christenen. En die staan voor sterke waarden, die de samenleving ten goede komen.

SAMEN OP WEG

Dus is ook de vorming van elke gelovige belangrijk. Dat is de taak van talrijke catechisten. Zij laten mensen niet enkel kennismaken met het geloof of beperken zich niet tot de voorbereiding op sacramenten. Ze gaan langere tijd met mensen op weg, zodat mensen hun geloof kunnen verdiepen en kunnen groeien als christen.

Wereldwijd zijn de teams van catechisten erg divers: leken, priesters, religieuzen … Zowel mannen als vrouwen nemen de taak op zich.

INDIA

TRAININGSPROGRAMMA IN INDIA

Leken en religieuzen verzorgen zondagscatechese in India. Ze scholen zich voortdurend bij om de catechese hedendaags en aantrekkelijk te maken. © Missio / Friedrich Stark

8

suara

76

In het bisdom Shimoga, in het zuidwesten van India, beseffen ze hoe belangrijk catechisten zijn.

Priesters kunnen niet alle gelovigen bereiken, dus

ZORG VOOR JE KERK Steun de vorming van haar verantwoordelijken Doe een gift op de rekening van Missio vzw: BE19 0000 0421 1012 Mededeling: 110 Opleidingen

spelen (leken)catechisten er een erg grote rol. Zij vormen kerkgemeenschappen en begeleiden mensen in hun geloofsreis. In 2018 organiseerde het bisdom, met jouw steun, een trainingsprogramma voor catechisten die wekelijks een groep begeleiden op zondag. Voor de eucharistie bekijken zij met gelovigen bepaalde elementen uit het geloof of een Bijbeltekst. Elke parochie van het bisdom heeft zo’n programma. Heel wat kinderen en jongeren schrijven zich ervoor in. Ze slaan er de handen in elkaar om te werken aan een betere wereld, een betere toekomst, gesterkt door het geloof en het evangelie. Hoe sterker is dan de zending die ze op het einde van de viering zullen krijgen!

Computers geven priesterstudenten toegang tot de meest recente informatie.

HEDENDAAGS

Van het belang van vorming en samenkomsten ben je intussen vast al overtuigd. Maar heb je er al bij stilgestaan dat het, vooral voor Afrikaanse bisdommen, erg moeilijk is om die opleidingen hedendaags te maken? Wist je dat seminaries en vormingscentra vaak enkel een verouderde bibliotheek ter beschikking heb-

© Missio

ben? Het spreekt voor zich dat er dus heel wat inzichten of nieuwe ontwikkelingen aan hen voorbij gaan. Zeker voor priesterstudenten die een eindwerk maken, is dit een grote handicap.

Maar net zo goed voor catechisten, die geen toegang hebben tot nieuwe of vernieuwende technieken om iets over te brengen.

CONGO MOZAMBIQUE

STERKE PLOEG

Ook het aartsbisdom van Lubumbashi, in het zuiden van de Democratische Republiek Congo, zet sterk in op de vorming van zijn catechisten.

Daarom verzamelde het bisdom in augustus 2018 alle catechisten voor een vierdaagse vorming. Dat was mogelijk dankzij de steun van Missio, dus dankzij jouw steun aan de vorming van kerkelijke verantwoordelijken. Die vorming was nodig, omdat enkele nieuwe leden het catechistenteam hadden vervoegd. Tijdens een meerdaagse opleiding is er dan niet enkel tijd voor vorming in theorie en praktijk, maar ook voor kennismaking en uitwisseling. Zo kunnen de catechisten elkaar bevragen, uitdagen en verrijken.

DIGITALE KLOOF

Catechisten, bijvoorbeeld in de Democratische Republiek Congo, bezoeken gelovigen in de meest afgelegen dorpen. © Missio / Hartmunt Schwarzbach

Met jouw hulp overbrugt Missio ook die digitale kloof. Vanuit België stellen we recent computermateriaal ter beschikking. Het Cristo Rei seminarie in Matola, in het zuiden van Mozambique klopte hiervoor bij ons aan. Zij kunnen nu 15 computers ter beschikking stellen van de 96 priesterstudenten in het seminarie. Op studiegebied zetten zij dus een grote stap vooruit.

Bovendien helpt een computer met internet om contact te houden met hun familie, die vaak op grote afstand van het seminarie woont. 

9

gewoon buitengewoon

Op bedevaart In de meest diverse culturen en religies vind je ‘heilige plaatsen’ en bedevaarten daar naartoe.

We spreken dus wel degelijk over een universeel fenomeen. Bovendien trekken bedevaartsplaatsen mensen van overal aan, waardoor de gemeenschapsdimensie enkel groter wordt. Zo ook in Juazeiro do Norte, in het noordoosten van Brazilië.

ANNETTE DUMOULIN

Om bedevaarten goed te begrijpen, moeten we twee dingen in het achterhoofd houden. Ten eerste impliceert een bedevaart dat je uit je comfortzone stapt en eropuit trekt. Ten tweede trek je naar een plek die heilig is, die verder gaat dan de wereld die wij kunnen zien. Om welke reden dan ook.

OASE

De bedevaart naar Juazeiro do Norte beantwoordt aan beide criteria. Het is zeer zeker een heilige plaats. De stad ligt immers in de Caririvallei, die heel wat omwonenden als een oase zien. De omliggende bergen voorzien de stad van water, terwijl de omgeving kreunt onder droogte en onvoorspelbare neerslag.

De vallei is een teken van hoop en leven in een kurkdroge omgeving, die zelfs de tranen van de armen niet kunnen bevochtigen.

"Voor het volk een teken van God. Voor de Kerk ketterij."

Maar dat is niet het enige wat Juazeiro do Norte zo bijzonder maakt. Pater Cícero Romão Batista ligt aan de basis van de aantrekkingskracht van Juazeiro do Norte. In 1872 heeft hij een droom waarin Jezus hem vraagt zich het lot van de armen

10

suara

76

Beeld van pater Cícero in Juazeiro do Norte. Tot op vandaag vereert men hem om wie hij was en wat hij deed. © Otávio Nogueira

en hongerigen aan te trekken. Daarom vertrekt hij naar de streek van Juazeiro do Norte. In een klein kapelletje stromen de mensen toe, omdat pater Cícero naar hen luistert en met hen meeleeft.

MIRAKEL

In 1889 gebeurt iets bijzonder. Tijdens de eucharistie verandert een hostie in bloed, in de mond van de jonge Maria de Araujo. Het fenomeen herhaalt zich meerdere keren, ook wanneer Maria de communie ontvangt van iemand anders dan pater Cícero. Voor het volk is dit een teken van God, het bewijs dat Jezus’ bloed hen zal verlossen. Voor de Kerk is het ketterij. Pater Cícero mag niet langer priester zijn en de mensen mogen niet meer spreken over het mirakel.

De bevolking volgt de orders van de Kerk op.

Maar dat wilt niet zeggen dat de aantrekkingskracht van pater Cícero en Juazeiro do Norte verminderen. Integendeel! Hij ontvangt hen overal, mensen blijven toestromen. Hierdoor wordt Juazeiro do Norte een echte stad en pater Cícero is de eerste burgemeester. In 1934 leeftijd sterft pater Cícero op 90-jarige leeftijd en vindt hij zijn laatste rustplaats in een kapel opgedragen aan de Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand.

BUITENGEWOON

Vandaag trekken elk jaar zo’n twee miljoen pelgrims naar Juazeiro do Norte. Omdat een gewone man van buitengewone betekenis is geweest voor de bevolking. En nog steeds is. 

column

MICHEL COPPIN - DIRECTEUR MISSIO-BELGIË

Voor Missio hoort verbondenheid tot de kern van ons handelen. Die uit zich niet enkel in financiële solidariteit, maar ook in verbondenheid in gebed.

Verbondenheid kan immers grootse dingen tot stand brengen. Dat zien we in Venezuela, het land dat we vanaf oktober 2019 in de kijker zullen zetten.

De vorige Venezolaanse president, Hugo Chavez, gaf de armere bevolkingsklassen een nieuw zelfbewustzijn; tot ongenoegen van de rijken. Die dachten immers dat ze hun privileges verloren en vluchtten daarom massaal naar rijkere landen.

Met hen verdween ook veel industrie, dus werkgelegenheid. Na strafmaatregelen van de Amerikaanse president Trump, kreeg Venezuela af te rekenen met hyperinflatie en een ineenstorting van de samenleving. Ook de oliewinning en energievoorziening werden getroffen, onder andere door een gebrek aan wisselstukken. Opnieuw ontvluchtten veel mensen het land, vooral technici en intellectuelen. Dat is de situatie van vandaag: een lijdende Venezolaanse bevolking, in de steek gelaten door het rijke Westen. Het gebrek aan verbondenheid zorgt voor menselijke drama’s, waarvan de armsten het grootste slachtoffer zijn.

"Verdeeldheid beschadigt leven, verbondenheid geeft leven."

Maar het zijn precies die armen die de kracht van verbondenheid wél tonen.

Op het platteland delen mensen het weinige wat ze hebben met elkaar. In steden ontstaan kleine ondernemingen om mensen vooruit te helpen.

Venezolanen uit de middenklasse, die een beter leven vonden in het buitenland, sturen geld naar achtergebleven familieleden. Verdeeldheid beschadigt leven, maar verbondenheid geeft leven!

Daarom steunt Missio initiatieven die verbondenheid doen groeien, waar ook ter wereld. Niet enkel in Venezuela, maar bijvoorbeeld ook verzoeningsprojecten in Rwanda of Burundi. Of een vormingsinitiatief in Sri Lanka, waar kinderen angst voor anderen leren overwinnen.

En zo zijn er nog vele andere. Voor elk van deze projecten en de betrokken bevolking vragen we jouw steun en gebed. Ook zij bidden voor ons. 

Terugblik

Promildon Lobo, trouwe vrijwilliger bij Missio, keert terug naar India Op 4 juni namen we helaas afscheid van een trouwe vrijwilliger. Priester Promildon Lobo keerde toen immers terug naar zijn thuisland India, op vraag van zijn bisschop.

India. Alsof het leven als doctoraatsstudent nog niet genoeg was, nam Promildon er een engagement bij Missio bovenop. Hij werd sinds 15 februari 2011 onze vaste vrijwilliger voor de “Asia Desk”.

Daar komen alle projectaanvragen uit Azië binnen. Promildon onderzocht ze met kennis van zaken en nauwkeurigheid. Dankzij hem hebben we talrijke projecten met een gerust hart kunnen steunen.

TEN DIENSTE VAN INDIA

Promildon kwam op 23 september 2010 naar België, om zijn Master in de Onderwijswetenschappen te behalen. Die studies gingen over in een doctoraatsstudie. Promildon deed onderzoek naar het aanleren van Engels als tweede taal, iets wat relevant is voor zijn thuisland. Zijn studies in België combineerde hij dan ook met onderzoek in India.

Door het overlijden van twee van

NIEUWE TAAK

zijn promotoren, kreeg het onderzoek regelmatig een andere wending. Maar altijd draaide het rond

Ook dat extra engagement was nog niet voldoende. Vanaf augustus 2014 zette Promildon zich ook in binnen de “Our Lady of Mercy”-

parochie van Waterloo. Dit is de oudste Engelstalige parochie van België. Later werd hij er officieel benoemd als meewerkend priester.

En nu verliet Promildon België. Zijn bisschop riep hem terug om een pastorale taak in India op te nemen in het bisdom Tuticorin, in het zuiden van India. Promildon hoopt zijn doctoraat af te werken, vanop afstand in Leuven of in India. Maar hij hoopt vooral altijd ten dienste van anderen te blijven staan.

Onze dankbaarheid voor de prachtige Promildon is groot.

Hij zal altijd bij ons zijn.

We wensen hem alle goeds!

11

colofon Hoofdredactie Michel Coppin Eindredactie Catherine De Ryck Werkten mee aan dit nummer Michel Coppin, Annette Dumoulin, Armelle Griffon Foto’s BELGA / AFP, EC ECHO / Anouk Delafortrie, GPE / Kelley Lynch, Missio, Missio / Friedrich Stark, Missio / Hartmunt Schwarzbach, Otåvio Nogueira, Shutterstock / Alexa_Space, Shutterstock / Andrew Angelov Lay-out en drukwerk Halewijn nv Verantwoordelijke uitgever Michel Coppin, Vorstlaan 199, 1160 Brussel Contact Vorstlaan 199, 1160 Brussel, 02 679 06 30 info@missio.be, www.missio.be, www.facebook.com/MissioBelgie KBO: 0410 647 718 Adreswijziging of uitschrijving suara@missio.be Reacties en suggesties pub@missio.be Vormingswerk Missio-Vlaanderen vlaanderen@missio.be, 02 679 06 34

BE19 0000 0421 1012

www.

.be