Suara 83: Nieuw leven by MIssio

suara tijdschrift met een missie

Driemaandelijks tijdschrift » Jaargang 21 nummer 83 » maart - april - mei 2021

Getransformeerd door de verrijzenis

Perspectief voor kinderen in India en Tsjaad

Nieuw leven Afgiftekantoor: MassPost, Hypercentrum Turnhout | P 508033

De zusters van Maredret

editoriaal

inhoud

suara 83

highlights

Perspectief CATHERINE DE RYCK

Heb jij onlangs ook zo genoten van de eerste lentedagen? Wat deed het deugd om de zon te voelen, een wandeling te maken zonder je halve kleerkast aan te trekken, de ramen wijd open te gooien en de vogeltjes uit volle borst te horen fluiten. Aan die kleine dingen kan ik mijn hart ophalen. Ook al kwam die lente misschien te vroeg, het biedt op een bepaalde manier toch perspectief. Het helpt om hoop op de toekomst te houden: niet alles blijft donker en ijskoud. Wie weet is het daarom geen toeval dat de lente doorbrak aan het begin van de Veertigdagentijd. Ook die periode helpt ons ons voor te bereiden op iets nieuw, iets belangrijk. Tijd om de stoflaag van ons af te schudden, ballast overboord te gooien. Tijd om samen door de woestijn te trekken: de ene keer elkaar de weg wijzend, de andere keer samen dwalend.

Niet alles blijft donker en ijskoud. In dit nummer van Suara tonen we je hoe belangrijk het is samen die tocht te maken en waartoe we dan in staat zijn. Niet alleen realiseren we prachtige projecten met perspectief, we geven mensen ook het gevoel dat ze ertoe doen en dat ze er mogen zijn. Voor God telt iedereen, voor ons ook. Laten we daarom de Blijde Boodschap blijven vertellen, zoals de vogels blijven fluiten. Dan zullen licht en warmte zich verspreiden. Dan zal het Pasen worden. 

“Christus voedt ons met de Geest van de verrijzenis en helpt ons egoïsme te verslaan. Hij helpt ons de muren om ons heen te slopen, de dood te verslaan en telkens nieuwe wegen van solidariteit te ontdekken.”

blz.

3 blz.

“Ik vertel mensen in Aleppo dat Jezus aanwezig is in hun tranen, maar ook in de liefde rondom hen. Middenin de ruïnes en het lijden is Hij met zijn liefde dichtbij hen.”

6 blz.

“Niet zelden vragen mensen uitleg over de Bijbel of ontstaat er een gesprek over het evangelie. Zo kan de gemeenschap van Maredret ten volle haar missie van evangelisatie vervullen, zonder daarvoor naar verre oorden te trekken.”

ook in dit nummer Project | Perspectief voor kinderen in India » 5 Bedankt | Water, onderwijs en jeugdpastoraal in Tsjaad » 8 Terugblik | Sterzingen » 11

Zalig Pasen Dank voor uw Licht, goede God! Help het ons doorgeven aan anderen, wereldwijd. Help ons uw Blijde Boodschap te verkondigen.

Zalig Pasen! Geniet van het leven, geniet van het licht. Geef het door, laat het groeien. © Thoom

suara

van harte!

Getransformeerd door de verrijzenis De verrijzenis transformeert ons en zet ons aan tot openheid.

Wereldwijd bereiden meer dan twee miljard christenen zich sinds Aswoensdag, 17 februari 2021, intensief voor op Pasen, 4 april 2021. Allemaal staan ze tijdens die voorbereidingstijd stil bij de eigen kwetsbaarheid, dagelijkse verleidingen en spirituele groei. Doorheen stof, woestijnzand, kwetsbaarheid en lijden groeien ze in geloof, hoop en liefde. Elke gelovige, waar ook ter wereld, legt daarbij eigen accenten. Maar allemaal delen ze dezelfde verwondering rond het paasmysterie en allemaal horen ze daarin dezelfde oproep tot openheid. MATHIEU NANA / SPIRITUEEL BEGELEIDER IN HET GROOTSEMINARIE VAN PAULUS VI IN BAFOUSSAM, KAMEROEN

Het leven, het lijden, de dood en de verrijzenis van Jezus vormen de hoeksteen van het christelijk geloof: “Waarom zoekt u de levende onder de doden? Hij is niet hier, Hij is uit de dood opgewekt!” (Lucas 24,5-6).

Nieuw tijdperk De apostel Paulus benadrukt dat “onze verkondiging zonder inhoud is en ons geloof zinloos, als Christus niet is opgewekt” (1Korintiërs 15,14). Hieruit blijkt het onmiskenbare belang van het paasmysterie: het begin van een nieuw tijdperk. Bovendien toont God in het paasmysterie op unieke wijze zijn liefde. Hij toont zich als een God die

De verrijzenis is het begin van een nieuw tijdperk. zich voor de mens inzet, tot de dood. Maar precies in die schandalige kruisdood toont Hij ook zijn glorie waartoe Hij ons uitnodigt.

Overwinning Pasen betekent bovenal de overwinning van het leven op de dood, van de waarheid op de leugen, van het licht op de duisternis en van de liefde op de haat en onverschilligheid.

Dit beperkt zich niet tot Gods liefde voor de mensen, maar is tegelijk een uitnodiging voor alle mensen om hun naasten lief te hebben. De liefde van Christus die ons raakt, zet ons aan ook elkaar lief te hebben en voor elkaar te zorgen. De verrijzenis van Christus is zo de bron van onze naastenliefde.

Overgave De verrijzenis van Christus bekroont zijn totale overgave aan de Vader én aan ons allen. Theresia van Lisieux, patroonheilige van de missionarissen, onderlijnt daarom dat beminnen betekent dat je “alles geeft en zelfs jezelf geeft”. 4

van harte! Vanuit dit bewustzijn begrijpen we de parabels van de Barmhartige Samaritaan (Lucas 10,25-37) of het Laatste Oordeel (Matteüs 25,31-46) beter. In deze evangelieverhalen gaat het immers over ten diepste je hart openen voor anderen en de zorg voor hen opnemen.

Onverschilligheid Paus Franciscus roept ons op weer meer werk te maken van deze Bijbelse oproep. Onverschilligheid dreigt onze wereld in haar greep te krijgen. Dat maakt de aanslepende coronapandemie pijnlijk duidelijk. Horen we als christen voldoende de vraag van Christus “wat we voor de kleinsten van onze broeders en zusters gedaan hebben”? Denken we eraan dat we dat “aan Hem hebben gedaan” (Matteüs 25,40)? Herinneren we ons zijn liefde, die Hem tot het uiterste deed gaan en Hem de voeten van zijn leerlingen deed wassen (Johannes 13,1-15)? Het verhaal van de voetwassing wijst ons erop dat we ons dienstbaar en nederig, maar ook kwetsbaar, moeten opstellen tegenover elkaar.

Openstellen Telkens we ons hart openen voor onze broeders en zusters worden we meer waardig, meer menselijk, meer christelijk en meer geroepen tot heiligheid. Als we ons openstellen voor Christus op het kruis, kunnen we niet anders dan ons ook openstellen voor het lijden dat onze wereld kwelt. Dit in ons hart dragen, betekent dat we ons volledige lichaam en onze volledige persoon openstellen. Het hart is immers het centrum van ons lichaam, onze gevoelens en onze emoties. Ons hart is wie we zijn.

Zonder alle druppels zou de oceaan niet bestaan. Het is geen vrijblijvende keuze om het Levend Water van Christus en zijn Licht te verspreiden over de wereld. Christus zelf

geeft ons deze opdracht. Hij voedt ons met de Geest van de verrijzenis en helpt ons egoïsme te doorbreken. Hij helpt ons de muren om ons heen te slopen, de dood te verslaan en telkens nieuwe wegen van solidariteit te ontdekken. Als christen mogen we ons niet laten ontmoedigen door de aanblik van talrijke problemen. We mogen niet denken dat onze woorden en daden slechts een druppel in de oceaan zijn en weinig impact hebben. Integendeel, zonder al die verschillende druppels zou de oceaan helemaal niet kunnen bestaan. Bovendien stopt Christus’ verhaal niet op het kruis. Lijden heeft niet het laatste woord.

Aanwezigheid Laten we ons transformeren door de verrijzenis? Dan kijken we niet passief naar de wereld, laten we ons gemoed niet bezwaren. Integendeel, we vertrouwen alles toe aan de kracht van de heilige Geest. Dan raken we vervuld door de aanwezigheid van Christus en laten we haar voelen aan de kleinsten van onze broeders en zusters. 

De Goede Week in Kerala, India Christelijke gemeenschappen wereldwijd hebben eigen tradities en gewoontes om zich voor te bereiden op Pasen. De christenen van de Syro-Malabar-Katholieke Kerk in Kerala, in het uiterste zuidwesten van India, hebben tijdens de Goede Week verschillende tradities.

Op Palmzondag trekken duizenden gelovigen naar deze Marth-Mariamkerk in Kuravilangad. © Joachim Specht

suara

Palmzondag: bedevaart naar de Marth-Mariamkerk in Kuravilangad. Hier zou Maria voor het eerst verschenen zijn na haar tenhemelopneming. Witte Donderdag: delen van het zuurdesembrood met gezinnen uit de straat. Goede Vrijdag: dag van rouw en vasten met enkel een maaltijd op basis van bittere komkommers en een bittere drank op basis van azijn, verwijzend naar de slechte wijn die de Romeinse soldaten aan Jezus gaven. Stille Zaterdag: het huis krijgt een poetsbeurt en wordt besprenkeld met wijwater als voorbereiding op Pasen. Pasen: het feest begint op zaterdag met een paaswake om 22.00 u. en eindigt een week later.

project

Een perspectief voor kinderen in India

SCHENK KINDEREN PERSPECTIEF BE19 0000 0421 1012 Mededeling: kinderprojecten KBS Jongeren in het internaat van Bapatla.

Helpende handen bij de bouw van nieuwe klaslokalen.

Missio wil de solidariteit binnen de wereldkerk bevorderen. Het is belangrijk dat iedereen gelijke kansen krijgt, ook de zwakste bevolkingsgroepen en dit waar ook ter wereld. Onderwijs is daarbij van onschatbare waarde. Een goede vorming biedt kinderen immers betere toekomstperspectieven. ROBERT VASTMANS

Om dergelijke projecten te steunen, kunnen we gelukkig rekenen op giften en legaten van onze weldoeners. Ook de Koning Boudewijnstichting geeft een duwtje in de rug. In 2019 steunde de Stichting vanuit het Robert Van Compernolle-Denise Porteman Fonds vijf projecten in het Afrikaanse Tsjaad (zie bladzijde 8). In 2020 mocht Missio € 30 000 uit dit fonds ontvangen voor zeven projecten in het bisdom Guntur, aan de oostkust van India.

Constructie Twee projecten zijn constructiewerken: drie klaslokalen voor een school in één van de sloppenwijken rond Guntur-Stad (€ 7 500) en

een sanitair blok met twintig toiletten voor een internaat van de parochie Vijayapuri South, in het westen van Guntur (€ 6 700). Het internaat is gelegen nabij het stuwmeer van de Nagarjuma Sarar Dam in het binnenland.

Schoolbanken Een derde project bestaat uit de aankoop van zestig schoolbanken voor een basisschool in de parochie Gundlapalem, zo’n 20 kilometer ten westen van Guntur-Stad. Ongeveer tweehonderd kinderen krijgen er een gedegen opleiding, vooral dalits of kastelozen. Voor de schoolbanken stelt de Koning Boudewijnstichting € 5 800

uit het Robert Van Compernolle-Denise Porteman Fonds ter beschikking.

Opvang De overige vier steunprojecten hebben betrekking op internaten en opvanghuizen in het oosten van het bisdom Guntur. Samen krijgen ze € 10 000 uit het Robert Van Compernolle-Denise Porteman Fonds. Kinderen uit arme gezinnen krijgen er eten, kunnen er slapen en worden geholpen met schoolwerk.

COVID-19-crisis De nood aan steun steeg dramatisch door de COVID-19-crisis. Enerzijds vielen vele dagloners zonder inkomen. Anderzijds konden talrijke vissers uit de kustregio onvoldoende vis verhandelen. Hierdoor steeg de armoede in het bisdom Guntur. De noden zijn dus helaas groter dan deze zeven projecten. Daarom blijven we rekenen op jouw steun, om kinderen kansen te geven. 

mensen met een missie

Liefdevol de wereld heropbouwen Bernard Keutgens (tweede van rechts) met jongeren in Aleppo. Hier wil hij liefdevol aanwezig zijn, vanuit Gods liefde.

Bernard Keutgens is afkomstig van Eupen, in de Belgische Oostkantons. Sinds 2018 is hij actief in Aleppo, in het noordwesten van Syrië en vlakbij de grens met Turkije. Wat begon als nieuwsgierigheid naar de leefwereld van Jezus mondde uit in een project voor psychologische bijstand in oorlogsgebied. Af en toe komt Bernard naar België en dan hebben wij graag een gesprek met hem. TOM LUYPAERTS

Voor zijn vertrek naar Syrië zette Bernard zich in voor de geestelijke gezondheid van mensen met een functiebeperking. Daarnaast was hij sterk betrokken bij de Focolarebeweging, een katholieke lekenbeweging die eenheid en solidariteit hoog in het vaandel draagt.

Hoe kwam je in Syrië terecht? In 2015 trok ik een eerste keer naar het Midden-Oosten. Spirituele en toeristische nieuwsgierigheid brachten me toen naar Jordanië, een belangrijke plek in het leven van Jezus. De plek waar Johannes de Doper

suara

We zijn één grote familie en moeten elkaar vooruit helpen. Hem doopte in de Jordaan, ligt waarschijnlijk in het huidige Jordanië. In 2017 trok ik naar Syrië. Dat was een ingrijpende ervaring. Daar zag ik met mijn eigen ogen wat oorlog doet met mensen en met de samenleving. Het maakte zoveel indruk op me, dat ik na terug-

keer in de Focolarebeweging voorstelde een project voor psychologische bijstand op te starten in Aleppo. En zo geschiedde. In 2018 vestigde ik me er definitief.

Ervaar je je emigratie als een missie? Mijn verhuis op zich misschien niet, maar mijn inzet ter plaatse wel. Voor mij draait ‘missie’ rond waarden die bijdragen aan vrede en het algemeen goed. Dat betekent dat je je dienstbaar moet opstellen, op welke manier ook. Voor de ene is dat ecologisch bewustzijn, voor de ander gezondheidszorg of onderwijs. Wat ze allemaal gemeenschappelijk hebben, is dat je je eigen kleinheid overstijgt. Je denkt niet alleen aan jezelf, maar aan het algemeen belang.

Ga je de ander daardoor anders bekijken? Ik bekijk mijn medemensen als familieleden. We zijn allemaal één grote familie en we moeten elkaar vooruit helpen. Dat is de diepste missie van elke mens. Als christen

kun je het ook omschrijven als de missie om Gods liefde uit te dragen. En die overstijgt ons telkens weer, maar doet ons ook steeds groeien en verdergaan. Ik bekijk mezelf nu ook anders dan vroeger. Net omdat ik mezelf niet als een aparte entiteit beschouw, maar als lid van een familie, leer ik dingen over mezelf die eerst voor mij verborgen bleven.

Gods liefde is onze kracht om door te gaan. Heb je een idee waar jouw missie je nog zal brengen? Mijn dienstbare houding bracht me nu naar Aleppo. Ik heb eigenlijk geen plan voor wat er daarna komt. Hier leven en overleven is soms al moeilijk genoeg. Al vertrouw ik erop dat God wel een plan voor mij heeft, zelf maak ik nu geen plannen. Dan zou ik te zeer op mezelf gefocust zijn. Het gaat niet over mijn toekomst. Zelfs de projecten waar ik me voor inzet, zijn niet de essentie. Wel de ingesteldheid waarmee ik dat doe en waarmee ik in het leven sta. En dat is liefdevol aanwezig zijn vanuit Gods liefde voor elke mens. Hierin zit de missionaire zending van ons allemaal. En in oorlogsgebied is dat nog belangrijker. Toen ik voor het eerst in Aleppo was, was er geen buitenlandse hulp meer te bespeuren. Terwijl mensen zo’n nood hadden aan steun. Niet enkel financieel, maar ook van mens tot mens. Ze hadden nood aan gesprek, aan zich aanvaard weten.

mensen die ik ondersteun. In de namiddag werk ik als systeemtherapeut en begeleid ik groepssessies met families. Vrije momenten gebruik ik om mijn Arabisch bij te spijkeren, zodat ik ooit aan de slag kan zonder tolk aan mijn zijde. Ten slotte zet ik me in voor enkele jongerenprojecten in de stad.

Hoe staan de mensen in het leven? De huidige toestand in het Midden-Oosten is dramatisch. In Aleppo dalen de temperaturen tot het vriespunt of duiken ze eronder. Als we geluk hebben, hebben we enkele uren per dag elektriciteit of verwarming. In Libanon en de ruime omgeving errond zie je enkel ruïnes. Het is nauwelijks te geloven dat alles vernield is. Het is pijnlijk dat dit realiteit is en geen slechte film. Ik moet toegeven dat ik het dan soms moeilijk heb om mensen hoop te geven. Ze hebben niets. En toch hebben ze een enorme veerkracht. Hoe vaak ze ook vallen, vaak buiten hun wil om, ze staan altijd weer op. Ik heb daarvoor veel bewondering en vind er ook inspiratie in. Ook ik moet kunnen doorgaan, af en toe doorbijten. Ik zet

Soms heb ik het moeilijk om mensen hoop te geven. mij dus in voor de mensen in Aleppo, maar zij helpen mij ook vooruit. We hebben een wederkerige relatie, staan ten dienste van elkaar en helpen elkaar groeien.

Waar vind je zelf nog hoop om door te bijten? Mijn geloof geeft me veerkracht en helpt me om mijn missie verder te zetten. Ik vertel mensen dat Jezus aanwezig is in hun tranen, maar ook in de liefde rondom hen. Middenin de ruïnes en het lijden is Hij met zijn liefde dichtbij hen. Hij wil dat wij de wereld opnieuw met liefde opbouwen en zal ons daarbij altijd steunen. Gods liefde is onze kracht om door te gaan. En het doet deugd om daaraan te mogen meewerken. Alleen al daaruit put ik moed en hoop. 

Hoe ziet een doorsnee dag eruit voor jou? Mijn dag begint rond 6 uur ’s ochtends met een halfuurtje meditatie. Zo bereid ik me voor op de rest van de dag. Rond 9 uur trek ik te voet naar het centrum van Aleppo. Vaak kom ik schrijnende taferelen tegen, zeker in de winterperiode. Je went er niet aan om mensen eten te zien zoeken in vuilnisbakken. En toch is dat sinds het begin van de oorlog voor velen dagelijkse realiteit. De hele voormiddag bezoek ik

Veel steden in het Midden-Oosten, ook Aleppo, zijn herleid tot puinhopen. En toch heeft de bevolking een enorme veerkracht. © Willi Filz

bedankt

Water, onderwijs en jeugdpastoraal in Tsjaad Eind 2019 stelde de Koning Boudewijnstichting vanuit het Robert Van Compernolle-Denise Porteman Fonds € 30 000 ter beschikking van Missio. Missio selecteerde daarop vijf projecten in het bisdom Sarh, in het zuiden van het Afrikaanse Tsjaad. Dankzij de waardevolle steun kregen de projecten intussen vorm. ROBERT VASTMANS

Het bisdom Sarh bevindt zich ten zuiden van de Sahel-regio. In deze regio is het een grote uitdaging om schoolkinderen te voorzien van drinkbaar water.

Eén watertoren zorgt voor een hele positieve dynamiek.

Motivatie Met € 18 000 uit het Robert Van Compernolle-Denise Porteman Fonds realiseerde men in 2020 drinkwater-

voorzieningen voor tien scholen en een vormings- en parochiecentrum. De 9 869 leerlingen en leerkrachten van de tien

Zuiver drinkwater op school bevordert de gezondheid van de kinderen, motiveert de ouders om hun kroost naar school te sturen én zet jongeren aan tot engagement voor de meest kwetsbaren. © Missio

suara

scholen hebben dankzij de waterputten en drinkwaterfonteinen gratis water ter beschikking. Het water is bovendien zuiver, waardoor de leerlingen minder vaak ziek zullen zijn dan in de tijd dat velen nog vervuild water dronken. De beschikbaarheid van vers geput drinkwater motiveert ouders ook om hun kinderen naar school te sturen en les te laten volgen.

STEUN GELIJKAARDIGE PROJECTEN BE19 0000 0421 1012 Mededeling: kinderprojecten Tsjaad Of laat iets na in je testament

Jeugdbeweging Aan het vormingscentrum bouwde men een watertoren en sloot daar nieuwe waterfonteinen op aan. Het centrum staat ter beschikking van verschillende jeugdbewegingen, zoals de scouts, maar bijvoorbeeld ook van een jongerenkoor. Het centrum ontvangt jaarlijks zo’n vijfduizend jongeren.

Schaduw Maar het succes van dit waterproject reikt verder. De jongeren engageren zich om water te brengen naar wie er eveneens nood aan heeft en zich zelf niet kan verplaatsen naar de waterfonteinen. Denk maar aan zieken of ouderen. Eens ieders dorst gelaafd is, dient het water voor de irrigatie van jonge boompjes rond het vormingscentrum. Die bieden kinderen en jongeren straks deugddoende schaduw. Zo zorgt de watertoren voor een positieve dynamiek: enerzijds solidariteit met kwetsbare medemensen, anderzijds zorg voor de natuur en de leefomgeving.

Kleuterschool Naast deze waterprojecten gebruikte het bisdom Sarh € 4 000 voor de renovatie van drie klaslokalen in de kleuterschool Les Flamboyants. De naam van de school verwijst naar een tropische boomsoort met uitbundige, felrode bloemen. De kleuterschool kreeg het zwaar te verduren door wind, regen en omgevallen bomen. Dankzij de steun uit het Robert Van Compernolle-Denise Porteman Fonds kunnen 199 kleuters veilig een eerste schoolervaring opdoen in gerenoveerde lokalen.

Bijbels in het Frans en in de lokale taal bieden niet enkel spirituele vorming, ze helpen ook bij alfabetisering. © Missio

Ten slotte gaf het bisdom Sarh de jeugdpastoraal een duwtje in de rug. Het bisdom gebruikte € 8 000 euro om boxen, micro’s, een versterker, een mengpaneel, een computer, een filmprojector, projectieschermen en een piano te kopen. Zo kunnen grotere groepen kinderen en jongeren aangenaam en zinvol samenkomen. De dienst jeugdpastoraal bereikt jaarlijks zo’n negenduizend kinderen en jongeren. Bovendien beschikken ze nu over 136 Franstalige kinderbijbels en 50 bijbels in de lokale taal. Dat is waardevol voor het alfabetiseringsproject van de MariaBoodschapparochie van Goundi.

De coronacrisis dwarsboomde de planning, maar niet de plannen. We zijn erg blij je vandaag te kunnen vertellen wat mogelijk werd dankzij jouw steun. Zeker omdat niet alles van een leien dakje liep. Jawel, de COVID-19-crisis dwarsboomde de planning. De werken liepen daardoor

enkele maanden vertraging op. Gelukkig stelde de Koning Boudewijnstichting haar deadline voor rapportering daarom bij. Jammer genoeg kon bisschop Miguel Ángel Sebastián Martínez in die rapportering geen kinderen en jongeren zelf aan het woord laten. Daarvoor zijn de strenge coronamaatregelen verantwoordelijk: sinds maart 2020 kunnen ze niet meer naar school.

Dank Bisschop Martínez bedankt iedereen die zich inzet voor het Robert Van CompernolleDenise Porteman Fonds. Dankzij het fonds in beheer van de Koning Boudewijnstichting is wereldwijde solidariteit, in het bijzonder met de meest kwetsbare bevolkingsgroepen, mogelijk. De projecten in het bisdom Sarh zijn hier een prachtig voorbeeld van.

Noden Tegelijk wijst bisschop Martínez erop dat de noden in Tsjaad groter zijn dan de vijf projecten die in 2020 gerealiseerd werden met € 30 000 uit het Robert Van CompernolleDenise Porteman Fonds. Hij nodigt ons dan ook van harte uit blijvend solidair te zijn en gelijkaardige projecten te steunen. We hopen dat deze gerealiseerde projecten jou mogen inspireren om hieraan bij te dragen. 

op missie in België

Ter plekke missionair Vlakbij de abdij van Maredsous vind je de abdij van Maredret. Deze benedictijnse abdij herbergt een multiculturele gemeenschap. In het hartje van de provincie Namen wijden de zusters er hun leven aan gebed en werk. De abdij is niet enkel een plek van herbronning, maar ook één van evangelisatie. ERIK DE MAEYER & ARMELLE GRIFFON

Negentien zusters wonen er in Maredret. De gemeenschap bestaat uit zes nationaliteiten: de Congolese, Koreaanse, Franse, Malagassische, Rwandese en natuurlijk ook de Belgische. De zusters leiden een eenvoudig leven van werk en gebed, volgens de regel van Benedictus. Maar dat betekent niet dat ze niet met beide voeten op de grond staan. Abdijen hebben sinds

Openheid en diverse activiteiten geven de zusters de kans om missionair te zijn. de middeleeuwen immers ook de roeping om het evangelie door te geven.

VOOR MEER INFORMATIE OVER DE ABDIJ VAN MAREDRET www.accueil-abbaye-maredret.info

Openheid Enerzijds ontvangen de zusters gasten in de abdij. Naast het onthaal en de mogelijkheid tot overnachten, organiseert de gemeenschap gebeds- en bezinningsdagen. Mensen van verschillend allooi en van verschillende gemeenschappen gaan op de uitnodiging in. Anderzijds verlaten de zusters ook het klooster. Zo is er in mei bijvoorbeeld de fietsbedevaart naar Beauraing.

Iedereen welkom De diverse activiteiten trekken niet enkel overtuigde gelovigen aan. Naar workshops rond Gregoriaanse gezangen komen bijvoorbeeld mensen met liturgische interesse, maar ook mensen die op zoek zijn naar rust door de gezangen. Iedereen is welkom op infosessies over Hildegard von Bingen of workshops rond boeksierkunst. Die discipline behoort immers tot de jarenlange traditie van de abdij. De versierde heilige teksten vind je in bibliotheken wereldwijd, maar ook in talrijke huiskamers. Verder kun je in Maredret ook terecht voor weekends met yoga en meditatie of cursussen keramiek. Deze activiteiten blazen leven in de abdij. Ook de fruitboomgaard (die dient tot het maken van appelsap), groentetuin en tuin met medicinale planten houden van de bezoekers.

Evangelisatie

De zustergemeenschap van Maredret telt zes nationaliteiten.

suara

De zusters krijgen dankzij hun openheid en activiteiten de kans om missionair te zijn. Enerzijds in het gebed voor de wereld, anderzijds door met mensen in gesprek te gaan. Niet zelden vragen mensen uitleg over de Bijbel of ontstaat er een gesprek over het evangelie. Zo kan de gemeenschap van Maredret ten volle haar missie van evangelisatie vervullen, zonder daarvoor naar verre oorden te trekken. Precies zoals Theresia van Lisieux, patroonheilige van de missionarissen, dat ook deed. 

terugblik

De Sterzangers van het derde leerjaar van de basisschool Sint-Katrien in Steenhuize zongen coronaveilig vanaf de andere kant van de straat. © Els Van Brantegem

Sterzingen ondanks de coronacrisis Rond het Feest van de Openbaring (Driekoningen) viert de solidariteit tussen kinderen jaarlijks hoogtij. Ze verkleden zich dan als de Drie Wijzen en trekken van deur tot deur om het goede nieuws van Jezus’ geboorte te verkondigen en zijn zegen rond te dragen. In ruil krijgen ze een centje, dat ze op hun beurt schenken aan de kinderprojecten van Missio. Het hoeft helaas niet te verbazen dat de aanhoudende coronacrisis daar een stokje voor dreigde te steken. ARMELLE GRIFFON

Gelukkig vonden toch heel wat Sterzangers creatieve manieren om hun solidariteitsactie te laten doorgaan. In eigen land zetten scholen en parochies alsnog hun beste solidaire beentje voor. En ook in de rest van de wereld ging het Sterzingen niet geruisloos voorbij.

Traditie In sommige regio’s konden de coronamaatregelen al eerder versoepeld worden. Dat was bijvoorbeeld het geval in Burundi. In de parochie van Rukago is het Sterzingen een jarenlange traditie. Verschillende wijken uit de parochie kunnen rekenen op het engagement van groepjes kinderen en jongeren. Vol overtuiging laten ze iedereen weten dat Jezus is geboren en onder ons woont.

Andersgelovigen Hun inzet krijgt veel lovende reacties. Het doet mensen, zeker in deze extra moeilijke tijden, deugd om te zien dat kinderen zich inzetten voor de Blijde Boodschap én leeftijdsgenoten. Zelfs andersgelovigen kunnen niet weerstaan aan de charme van de Sterzangers en heten hen van harte welkom.

Veiligheid Maar ook in landen die nog wél strenge coronamaatregelen kennen, ging het Sterzingen op de ene of de andere manier door. Zo ook in het Franstalige deel van Zwitserland. Vanuit de lokale Missio-afdeling kwamen duidelijke richt-

lijnen en tips voor de veiligheid van de Sterzangers, hun begeleiders en natuurlijk de mensen die bezoek kregen van de enthousiaste kinderen en jongeren.

Virtueel Zingen aan de open voordeur was niet toegelaten. Maar niets belette de Sterzangers om aan (gesloten) ramen of op de koer te zingen. Anderen gaven mensen op voorhand de kans zich te registreren. Tijdens de actie zelf mochten zij dan rekenen op een enthousiast telefoontje vol muziek en liefde. Zo konden ook de meest kwetsbaren die net het hardst lijden onder de coronamaatregelen, toch virtueel bezoek krijgen van de Sterzangers. 

colofon Redactie Catherine De Ryck Werkten mee aan dit nummer Emmanuel Babissagana, Erik De Maeyer, Armelle Griffon, Bernard Keutgens, Tom Luypaerts, Mathieu Nana, Robert Vastmans Foto’s Willi Filz, Jacob_09, Bernard Keutgens, Missio, Joachim Specht, Sukjai Photo, Thoom, Els Van Brantegem, Luc Vanherck Lay-out en drukwerk Halewijn nv Verantwoordelijke uitgever Pierre Van den Bossche, Vorstlaan 199, 1160 Brussel Contact Vorstlaan 199, 1160 Brussel, 02 679 06 30 info@missio.be, www.missio.be, www.facebook.com/MissioBelgie Ondernemingsnummer: 0410647718 Adreswijziging of uitschrijving suara@missio.be Reacties en suggesties pub@missio.be Vormingswerk vlaanderen@missio.be, 02 679 06 34

BE19 0000 0421 1012

www.

.be