Suara 75: Lente!

Afgiftekantoor: MassPost Hypercentrum Antwerpen X P 508033

75

suara tijdschrift met een missie

Driemaandelijks tijdschrift » Jaargang 19 nummer 75 » maart - april - mei 2019

Lente! jongeren in de Kerk » Kerk en verkiezingen in Congo » voertuigen met een missie © Shutterstock / Vera Petrunina

editoriaal

inhoud

suara 75

highlights

Daar is de lente?

CATHERINE DE RYCK

Ik weet niet goed hoeveel mensen er elk jaar opnieuw uitkijken naar de lente, maar ik ga ervan uit dat het de meerderheid onder ons is. Dit jaar mochten we er al vroeg van proeven en wat deed dat deugd!

Nu we het erover eens zijn dat de weerkundige lente een wondermooi feit is, zijn we dan klaar om de lente ook toe te laten in onze Kerk? Het probleem is natuurlijk dat we daar zelf verantwoordelijk voor zijn. Maar net als de natuur, mogen we vertrouwen hebben in het proces.

"Zijn we klaar om de lente toe laten in onze Kerk?"

Laten we stoppen met klagen over de winter waarin we ons bevinden. Laten we erkennen dat het inderdaad niet zo goed gaat met onze Kerk – weinigen vinden haar nog betrouwbaar of geloofwaardig, onze maatschappelijke relevantie lijkt kleiner, onze kerken zitten minder vol. De winter heeft immers niet het laatste woord! Integendeel, er ontluiken wel degelijk nieuwe bloemen en initiatieven.

Laten we die ruimte geven. Laten we elk lid van onze kerkgemeenschap waarderen.

Laten we vreugdevol, liefdevol en authentiek in het leven staan. Dat trekt mensen aan.

Een klein pleidooi voor een missionaire lente dus. We tonen je alvast enkele ontluikende bloemetjes in deze Suara. Aan jou om je hartje eraan op te halen, om er kracht uit te putten. En om samen met ons meer te zaaien, te groeien en te bloeien! 

blz.

4

“Tijdens de jongerensynode stelt men vast dat niet enkel jongeren amper een stem hebben in de Kerk. Ook de stem van vrouwen is amper aanwezig in het debat.”

blz.

5

“Het cliché dat Afrikaanse families hun oudere familieleden thuis kunnen en willen opvangen, moet dringend ontkracht worden.”

blz.

“De Kerk wilde meer geloofwaardigheid geven aan het verkiezingsproces in de Democratische Republiek Congo.”

6

ook in dit nummer De Kerk en sociale media Voertuigen met een missie Eén Godsvolk door het doopsel Column Vooruitblik: Afrika Filmfestival

» 3 » 8 » 10 » 11 » 11

in de kijker In het begin van het jaar trotseerden Sterzangers wereldwijd weer en wind.

Al zingend vertelden ze over Jezus’ geboorte én zamelden ze geld in voor de kinderprojecten van Missio. Onze Belgische Sterzangers schenken € 19 665,96 aan tienermoeders in Ivoorkust. Bedankt!

Facebook is een goede weerspiegeling van onze samenleving.

© Shutterstock / Rawpixel.com

dossier verbondenheid

De Kerk en sociale media Hoe breng je mensen samen? Hoe creëer je tastbare verbondenheid, in je eigen geloofsgemeenschap en binnen de wereldwijde Kerk? Dat neemt Missio een jaar lang onder de loep. Vandaag bekijken we of sociale media kunnen bijdragen tot meer verbondenheid in onze Kerk. Of net niet?

ELLY MATTHEUS & CATHERINE DE RYCK

wel? Spreken we over ons geloof op Facebook?

Reageren we al eens op een triest bericht dat we voor die persoon zullen bidden? Schrijven we diepgemeende, religieuze wensen voor Kerstmis of Pasen? Tonen we foto’s en getuigenissen van wat in onze kerkgemeenschap gebeurt?

ONDERSCHEID

Hoe je het ook draait of keert, sociale media zijn niet weg te denken uit ons leven en onze samenleving. Maar liefst 89 % van de Belgen gebruikt actief het internet en 65 % is actieve gebruiker van sociale media.

"Facebook vervangt nooit onze echte gemeenschap."

ALLE LEEFTIJDEN

Het belangrijkste sociale medium in ons land is Facebook. Zo’n 7,5 miljoen landgenoten maken er gebruik van. Hoewel we spontaan denken dat vooral jongeren lustig aan het Facebooken gaan, blijkt dat alle leeftijden goed vertegenwoordigd zijn. Ongeveer 24 % van de Belgische gebruikers is jonger dan 25 jaar, maar 17 % is ouder dan 55 jaar. Met 43 % is de groep tussen 25 en 44 jaar oud het best vertegenwoordigd.

SAMENLEVING

We kunnen dus wel stellen dat Facebook een goede weerspiegeling is van onze samenleving.

Mensen van verschillende leeftijd, regio, sociale klasse … zijn er actief. De drempel om met elkaar in contact te treden is er kleiner dan in het dagelijkse leven. Enkel en alleen al omdat ze allemaal sámen op Facebook zitten, terwijl ze anders misschien nooit in elkaars ‘wereld’ zouden binnentreden.

Uiteraard is het belangrijk bewust om te gaan met het gebruik van Facebook en andere sociale media. Wat we daar verkondigen, moet aansluiten bij onze algemene boodschap en houding.

Anders is onze getuigenis niet langer authentiek.

Onze woorden moeten steeds tot doel hebben gemeenschappen en mensen op te bouwen, zeker niet neer te halen. En laten we niet vergeten dat Facebook nooit onze ‘echte gemeenschap’ vervangt. Echte contacten en relaties blijven het streefdoel. Onder die voorwaarden kunnen we iets moois de wereld rond sturen. 

BENUT TEN

Het spreekt voor zich dat daar een enorme kans schuilt. Facebook is een medium waarmee je heel verschillende mensen in één klap bereikt én waar jouw boodschap als een lopend vuurtje verspreidt. Benutten we die kansen eigenlijk

MISSIO OP FACEBOOK Volg ons op facebook.com/ MissioBelgie!

3

dossier verbondenheid

Jongeren tellen mee Jongeren zijn niet alleen de toekomst, ze zijn ook het heden. Dat is zo voor onze samenleving, maar net zo goed voor de Kerk. Hoewel we dat vaak lijken te vergeten, zijn er toch hoopvolle signalen dat jongeren meetellen en ernstig genomen worden in de Kerk. Daarvan getuigt de ‘jongerensynode’ die in oktober 2018 doorging in Rome.

ARMELLE GRIFFON TABOES

Het slotdocument van de jongerensynode vraagt de taken van de Kerk toe te vertrouwen aan alle gelovigen, niet enkel aan religieuzen en priesters. Zo moet er ruimte komen voor nieuwe initiatieven. Het document roept op daarbij aandacht te hebben voor verbondenheid en dagelijkse uitingen van geloof.

Daarnaast moeten enkele kerkelijke taboes doorbroken worden: bijvoorbeeld spiritualiteit en lichamelijkheid, seksualiteit …

"We moeten aandacht hebben voor dagelijkse uitingen van geloof."

THUISKOMEN

De afstand tussen jongeren en wat gebeurt in de Kerk is groot. Tijd voor ommekeer!

Die synode leverde uiteindelijk een slotdocument van vijftig bladzijden op. Dit document is een neerslag van de uitwisseling tussen de deelnemende jongeren en bisschoppen. Centraal in hun gesprek: de plaats en roeping van jongeren in de Kerk. We zetten enkele fundamentele gedachten op een rijtje. Hopelijk vinden lokale geloofsgemeenschappen er concrete pistes in om zelf mee aan de slag te gaan.

OMMEKEER

Iedereen is het er over eens dat jongeren, door de band genomen, afstand bewaren tot de Kerk.

Om erg diverse redenen: afkeer door schandalen

4

suara

75

© Servizio Fotografico Vaticano

in de Kerk, zich niet aangesproken voelen door een onaangepaste preek of verkondiging, zich niet betrokken weten, het gevoel hebben dat jongeren gedoemd zijn tot passiviteit in de Kerk …

Kortom, de afstand is groot. De Kerk beseft dit en wil een grote ommekeer bewerkstelligen.

VROUWEN

Tijdens de synode stelt men vast dat niet enkel jongeren amper een stem hebben in de Kerk.

Ook de stem van vrouwen is amper aanwezig in het debat. Nochtans zouden zij belangrijke inzichten kunnen bieden voor de weg die de Kerk in de toekomst kan en wil uitgaan.

Ten slotte is het belangrijk dat jongeren ergens kunnen thuiskomen. Annelien Boone, directeur van Jongerenpastoraal Vlaanderen (IJD), zei hierover: “Jongeren zijn op zoek naar contexten en gemeenschappen waar ze zich thuis kunnen voelen, waar ze zichzelf kunnen zijn. Ergens bij horen, is belangrijk voor het vormen van de identiteit van elke jongere. Dat kan zowel binnen als buiten de Kerk zijn. Groepservaringen zijn een bron voor het delen van geloof en voor wederzijdse hulp bij getuigen over het geloof.”

VEILIGE HAVEN

Laten we van onze kerkgemeenschap een warme thuis, een veilige haven maken. Een plek waar iedereen, ook de jeugd, meetelt en een stem heeft in het debat. 

project

De bejaarde priesters van Ivoorkust Nog enkele maanden staat Ivoorkust in de kijker. Aan de hand van een aantal projecten toonden we je al dat de Ivoriaanse Kerk niet enkel denkt aan de vorming van kerkelijke verantwoordelijken, maar ook aan de meest kwetsbaren in de samenleving. In het project dat we je vandaag voorstellen, is dat niet anders. De zorg voor priesters op leeftijd staat centraal.

ARMELLE GRIFFON & CATHERINE DE RYCK

Daarmee gaat dit project in tegen twee hardnekkige clichés als het om Afrika gaat. Het eerste is dat de levensverwachting in de meeste Afrikaanse landen zo laag is, dat er amper bejaarde mensen in de samenleving zijn. Het tweede cliché dat we ontkrachten, is dat familie oudere familieleden altijd in huis kan en wil opvangen.

VERSTEDELIJKING

Ook op het Afrikaanse continent is verstedelijking immers een fenomeen. De gevolgen daarvan zijn vergelijkbaar met die in onze contreien. De jongere generaties trekken naar de steden, waardoor ze ver verwijderd zijn van de oudere generaties.

"Familie kan en wil oudere familieleden niet altijd thuis opvangen."

ACHTERGEBLEVEN

De stad San-Pédro, in het gelijknamige bisdom in het zuidwesten van Ivoorkust, toont een ander gevolg van de verstedelijking. De laat-

ste twintig jaar trekt de grote tewerkstelling er veel mensen van buitenaf aan. Heel wat families verhuizen naar San-Pédro voor een goede baan.

Jongemannen uit die gezinnen beginnen in de streek aan een opleiding tot priester en nemen later een pastorale taak op. Na verloop van tijd gaat men op pensioen en trekt de hele familie weer weg uit de regio van San-Pédro. Waardoor de nu bejaarde priesters er alleen achter blijven.

OPVANG

Het bisdom San-Pédro wil haar oudere priesters niet aan hun lot overlaten. Daarom startte de lokale Kerk met de bouw van een rusthuis voor oude en hulpbehoevende priesters. Er is plaats voorzien voor zo’n honderd priesters. De bouw van het rusthuis gaat goed vooruit, maar er is nog geld nodig voor de verdere afwerking. De lokale Kerk voorziet 12 000 euro, maar vraagt aan jou een extra duwtje in de rug om dit project volledig te kunnen financieren. 

VOORUITGANG

Tel daarbij nog de verhoogde tewerkstelling, ook in Ivoorkust, en je begrijpt de moeilijkheden beter.

Meer mensen met een dagtaak, betekent immers minder mensen die overdag voor een bejaard of hulpbehoevend familielid kunnen zorgen.

DRAAG JE STEENTJE BIJ AAN HET RUSTHUIS VOOR PRIESTERS IN SAN-PÉDRO BE19 0000 0421 1012 Mededeling: 207 Rusthuis San-Pédro

De stad San-Pédro is de laatste jaren ontzettend gegroeid. Vandaag wonen er maar liefst twaalf keer zoveel mensen als in 1975. © Wikimedia Commons / Axe

5

uitgelicht

Het politiek engagement van de Kerk

In 2016 kondigt president Kabila aan dat hij de fakkel niet wilt doorgeven, ondanks het einde van zijn ambtstermijn.

Tot grote onvrede van heel wat Congolezen. © Shutterstock / Alexandros Michailidis

Sinds december 2016 is de Kerk een grote speler op het sociaal-politieke domein van de Democratische Republiek Congo. De pioniersrol die ze speelt, steekt schril af tegen de terughoudendheid van lokale kerkgemeenschappen in andere landen. Wij spraken hierover met bisschop Marcel Utembi, aartsbisschop van Kisangani en voorzitter van de Congolese bisschoppenconferentie.

JULIETTE BINYUNGU & ARMELLE GRIFFON

In december 2018 vonden presidentsverkiezingen plaats in de Democratische Republiek Congo. Media in ons land vermeldden kort dat de katholieke Kerk een rol speelde in het verkiezingsproces. Maar die rol startte al in 2016.

Kun je de sociaal-politieke context van 2016 kort schetsen?

Eind 2016 was een kantelmoment voor de Democratische Republiek Congo. De laatste ambtstermijn van president Kabila liep af, maar hij wilde de fakkel niet doorgeven. De spanningen in het land liepen op. Aan de ene kant stonden de oppositie en de meerderheid van de bevolking,

6

suara

75

aan de andere kant het regime van Kabila. De Kerk vond deze situatie zorgbarend. In het belang van het volk en het land, vonden de Congolese bisschoppen dat ze moesten optreden en bemiddelen. Bovendien past dit binnen de profetische missie die hen werd toevertrouwd door de Heer.

Een duidelijk engagement kon niet uitblijven.

Hoe verliep de bemiddeling?

De verschillende partijen leken niet met elkaar in dialoog te kunnen gaan. We wilden absoluut vermijden dat er een volksopstand zou komen, want die zou zeker tot een bloedbad leiden.

Mede dankzij de kerkelijke bemiddeling onderte-

kenden alle partijen een globaal politiek akkoord.

De bevolking en de internationale gemeenschap erkenden dit akkoord. Alle partijen zagen in dat dit nodig was om de sociaal-politieke crisis in de Democratische Republiek Congo te beëindigen. In het zogenaamde Sylvesterakkoord (getekend op 31 december 2016) werd bepaald dat er verkiezingen zouden komen. Eerst waren de presidentsverkiezingen, de parlementaire en de provinciale verkiezingen al gepland voor december 2017. Maar uiteindelijk kwamen die presidentsverkiezingen er dus pas in december 2018.

Tijdens de verkiezingen in 2018 keek de Kerk waakzaam toe.

De Congolese Kerk heeft in de eerste plaats toegekeken als objectief waarnemer. Dankzij onze bisschoppelijke commissie voor Rechtvaardigheid & Vrede stuurden we 41 026 waarnemers het veld in. De meeste onder hen waren leken.

Zij waren aanwezig in elk van de 21 784 kiescentra die de Onafhankelijke Nationale Kiescommissie had ingericht. Ten tweede keek de Kerk toe op het tellen van de stemmen.

in de Democratische Republiek Congo Daarvoor werkten we samen met een callcenter, waar 408 mensen constant in verbinding stonden met onze waarnemers op het terrein.

We verzamelden zo gegevens over meer dan 13 miljoen stemmen, van de 18 miljoen die de Onafhankelijke Kiescommissie registreerde.

Waarom was het voor de Kerk zo belangrijk toe te zien op het verloop van de verkiezingen?

De Kerk wilde meer geloofwaardigheid geven aan het verkiezingsproces. Door objectief waar te nemen en te controleren, kregen de mensen er meer vertrouwen in. Mensen gingen weer geloven dat hun stem ertoe deed, dat ze ernstig werd genomen én gerespecteerd. Voor ons was het een kwestie van transparantie en rechtvaardigheid, twee dingen die broodnodig zijn voor het vredesproces dat op deze verkiezingen volgt.

De Congolese Kerk heeft uiteindelijk de eerste officiële verkiezingsresultaten betwist. Waarom?

Door onze waarnemingen wisten we dat die resultaten niet overeenstemden met de wil van het volk, uitgedrukt in de uitgebrachte stemmen.

De waarheid moet altijd primeren en we moeten tegen elke leugen vechten. We deden niet meer of niet minder dan dat. Het is onze ethische plicht! Het is het enige juiste om te doen tegenover een volk dat al zoveel heeft geleden.

De laatste decennia heeft het Congolese volk afgezien onder machthebbers die tekortschoten.

De Congolezen hadden al hun hoop gevestigd op deze verkiezingen. Een correct, rechtvaardig verloop was daarom nodig; net als een correct resultaat en alles wat nu nog zal volgen.

De Kerk mengt zich in steeds meer landen in het politieke landschap.

Is dit een nieuw fenomeen?

Het politieke landschap is een prima domein om het evangelie te verkondigen. Vanuit het evangelie hebben de bisschoppen heel wat te zeggen aan politieke leiders én aan burgers. Als herders vormen we één geheel met het volk.

"De secularisatie geeft de Kerk meer ruimte om zich uit te spreken over het publieke leven."

Daarom kunnen we niet ongevoelig blijven voor het lijden van onze mensen. De Kerk heeft zich altijd al sociaal geëngageerd, maar doorheen de tijd zijn er wel andere accenten gelegd. Haar actie moet zich steeds aanpassen aan tijd, plaats en context. Die zijn steeds in ontwikkeling. Net de secularisatie geeft de Kerk meer ruimte om zich uit te spreken over het publieke leven en de politiek, net omdat de Kerk losstaat van de macht. De bisschoppen hebben nu meer vrijheid om hun profetische rol op te nemen.

Hoe ervaar je de bijzondere band tussen België en de Democratische Republiek Congo?

Ons gedeelde geloof in Jezus Christus maakt van ons broers en zussen. En elk volk kan een ander iets bijbrengen, we zijn er om elkaar

wederzijds te verrijken. Voor de Congolezen en de Belgen is dit bijzonder, gezien de banden die tussen ons werden gesmeed tijdens de geschiedenis. Onze verbondenheid heeft al veel doorstaan. Ze overstijgt alles wat louter politiek of structuur is. De Belgen zijn gevoelig voor wat er met en in de Democratische Republiek Congo gebeurt. De Congolezen op hun beurt hebben mettertijd meer en meer vertrouwen gekregen in de Belgen.

Heb je nog een laatste boodschap voor de Belgen?

De banden tussen de Democratische Republiek Congo en België zijn erg bijzonder en sterk. Het gaat om banden tussen mensen, broers en zussen. De grootste pioniers van de evangelisatie in de Democratische Republiek Congo kwamen bovendien uit België. Daarvoor zijn wij fier en dankbaar. We zijn ook erg blij dat er momenteel zoveel Congolese priesters en lekengelovigen actief zijn in België. Het is een enorme verrijking.

Bedankt om onze Congolese medebroeders en -zusters zo warm te ontvangen, zodat ze zich welkom voelen in jullie geloofsgemeenschap. Laten we nooit stoppen samen ons geloof te delen. 

Onafhankelijke waarnemers hielden het goede verloop van de verkiezingen nauwlettend in de gaten. © MONUSCO / Alain Likota

7

bedankt

Voertuigen met een missie Onze Belgische bisdommen en parochies zijn al bij al nog redelijk bescheiden qua grootte. En ook al klagen we er graag over, zó slecht zijn onze Belgische wegen ook weer niet. Dat maakt het leven en werk van onze pastorale verantwoordelijken toch wat makkelijker. Helaas gaat dat niet op voor alle landen. Daarom helpt Missio in enkele landen in Afrika, Azië en Latijns-Amerika bij de aankoop van een geschikt voertuig.

ARMELLE GRIFFON & CATHERINE DE RYCK

Een geschikt voertuig helpt de slechte wegen en moeilijke landschappen te trotseren. Bovendien gaan verplaatsingen zo uiteraard sneller dan te voet. Handig, als je weet dat pastorale verantwoordelijken er soms honderden kilometers moeten afleggen. In 2018 konden we, dankzij jouw steun, 65 lokale geloofsgemeenschappen helpen bij de aankoop van een gepast vervoersmiddel. We stellen er graag drie aan je voor.

Heilige Familiecollege in de Democratische Republiek Congo Zuster Chantal Karumbu, in het midden op de foto, is directeur van het Heilige Familiecollege in Mwene-Ditu, in het zuiden van de Democratische Republiek Congo. Zuster Chantal klopte bij Missio aan voor hulp bij de aankoop van twee moto’s.

"De moto's geven iedereen meer tijd om zich over de leerlingen te ontfermen."

MANUSJE -VAN -ALLES

Eén moto was voor zichzelf bestemd. Als directeur van het college is ze ook manusje-van-alles.

Zij zorgt voor de aankoop van kalk, verf en andere kleine materialen om de school aangenaam en in

goede staat te houden. Te voet neemt dat erg veel tijd in beslag. Met een moto kan ze zich sneller en efficiënter verplaatsen, waardoor ze meer tijd heeft om alles op school in goede banen te leiden én zich te ontfermen over de leerlingen.

OPENBAAR VERVOER

De school zou een tweede moto ter beschikking stellen van een leerkracht. Een gedreven, goede leerkracht die helaas op vijftien kilometer van de school woont en niet de middelen heeft om zelf in een voertuig te voorzien. Hij moet kiezen: de afstand te voet afleggen en veel tijd verliezen, of een substantieel bedrag van zijn kleine loon gebruiken voor het openbaar vervoer. Elke dag zou het hem twee dollar kosten, terwijl hij maar 161 dollar per maand verdient. Een moto van de school betekent dus een hele stap vooruit.

© Missio

8

suara

75

© Missio

LEFFE

Helaas kon Missio slechts € 2500 ter beschikking stellen van het Heilige Familiecollege. Net genoeg om één moto te kopen. De Onze-LieveVrouweabdij van Leffe was echter bereid dit project mee te steunen. Wij en zuster Chantal zijn de abdij, en pater Hervé Dierickx die de aanvraag goedkeurde, erg dankbaar. Dankzij jouw giften en de steun van de abdij van Leffe, kon zuster Chantal rekenen op € 4490. Bovendien liep er net een fantastische promotie en kon ze maar liefst drie moto’s kopen! De derde staat ten dienste van de conciërge van de school. 

OOK HELPEN BIJ DE AANKOOP VAN EEN VOERTUIG MET EEN MISSIE? Doe een gift op de rekening van Missio vzw: BE19 0000 0421 1012 Mededeling 180001 Voertuigen

Mahila in India In Andra Pradesh, in het zuidoosten van India, is de organisatie Mahila actief. Deze lekenorganisatie zet zich in voor vrouwenrechten in plattelandsregio’s. Slachtoffers van misbruik en geweld krijgen bijzondere aandacht. Mahila helpt vrouwen lezen en schrijven, waterputten onderhouden, landbouwen met respect

"Kwetsbare vrouwen op het platteland zijn nu beter bereikbaar."

voor het milieu en zo verder. Ook in het geval van natuurrampen – cyclonen, aardbevingen, tsunami’s, epidemieën, extreme droogte … – schiet Mahila te hulp. Het doelpubliek van Mahila bevindt zich dus op het platteland. En dat is niet makkelijk bereikbaar. Jyothi Pavuluri, voorzitter van Mahila, vroeg daarom onze hulp bij de aankoop van een moto. Ze kreeg daarvoor de steun van de lokale bisschop, monseigneur Poola. Dankzij jou konden we € 882 overschrijven op de rekening van Mahila. Samen met de lokaal verzamelde fondsen kon Jyothi een moto kopen voor Mahila. De meest kwetsbare vrouwen van Andra Pradesh kunnen nu meer dan ooit rekenen op haar zorgen en nabijheid. 

Op de foto zie je een dankbare Jyothi Pavuluri met één van haar medewerkers. © Missio

De zusters van het Onbevlekt Hart van Maria in India In Zuid-India vroegen ook de zusters van het Onbevlekt Hart van Maria onze hulp. In Kanyakumari moet een scooter hen ondersteunen in het onderwijs voor de armste kinderen van de streek. De zusters proberen zoveel mogelijk ouders te overtuigen hun kinderen naar school te laten gaan. Vooral in afgelegen landbouwgebieden is dat een uitdaging.

geliseren. De waardigheid van de meisjes hangt er immers van af, net als hun toekomst. Zonder scholing worden ook zij onderbetaalde, uitgebuite werkkrachten in armoede. Dus trekken de zusters van dorp tot dorp om ouders hierover te informeren en hen te overtuigen hun kinderen

WAARDIGHEID

Dus trekken de zusters zelf naar de dorpen, zoals in de streek van Palliady. De bevolking leeft er vooral van stofweverij. De armoede is er groot.

Er wonen vooral seizoenarbeiders en goedkope werkkrachten. Velen verdienen niet meer dan 75 eurocent per dag. Daarom zet men meestal meisjes vroeg aan het werk: dan brengen die wat extra huishoudgeld binnen. De zusters willen meisjes de kans geven zo lang mogelijk naar school te gaan. Voor hen hoort het bij het evan-

"Hoe een scooter helpt meer meisjes op de schoolbanken te krijgen."

naar school te laten gaan. Hun extra argument: als de families hun kinderen goed onderwijs laten genieten, stellen ze ook hun eigen financiële toekomst zeker! De kinderen zullen dan immers een beter betaalde baan krijgen.

SCOOTER

© Missio

Dankzij de scooter die de zusters van het Onbevlekt Hart van Maria kochten, kunnen ze de 1100 families uit de streek makkelijker en vaker bezoeken. 

9

gewoon buitengewoon

Eén Godsvolk door het doopsel Heel wat tradities en gebaren verbinden ons met medegelovigen wereldwijd. Uiteraard is het doopsel daar één van. In Vlaanderen denken we spontaan aan een baby’tje in een wit kleedje. Daar is niets fout mee.

Maar kijken naar het doopsel van een volwassene, zoals het in de wereldkerk meer gangbaar is, zet ons op een dieper spoor.

STIJN VAN DEN BOSSCHE

Voor de Kerk is de volwassendoop immers het basismodel van het doopsel. En in veel gebieden ontvangen vooral volwassenen, en in mindere mate baby’s of kinderen, het doopsel.

KENNISMAKING

Eén van de redenen daarvoor is dat mensen pas op volwassen leeftijd kennismaken met het christelijke geloof. Ook in onze contreien gebeurt het steeds vaker zo. Mensen ontmoeten

christenen, lezen een inspirerend boek, maken iets mee dat hen aan het denken zet … Ze komen op het spoor van het christelijke geloof en willen deel uitmaken van de kerkgemeenschap. Na een langere voorbereiding worden ze gedoopt.

PROCES

Met het doopsel ‘treed je officieel toe tot de kerkgemeenschap’, maar het ‘christen worden’ begint al eerder: wanneer iemand zich voor

het eerst aangetrokken voelt door het geloof.

Vervolgens neemt de lokale kerkgemeenschap hem of haar op. De ‘geloofsleerling’ maakt kennis met de Kerk, de Schrift, catechese, dienstverlening. Op de eerste zondag van de Veertigdagentijd, bevestigt hij of zij het engagement, om in de paaswake het doopsel te ontvangen, net als de eerste eucharistie en het vormsel. Tot Pinksteren volgt een verdere verdieping.

Vergelijk het met het proces van een relatie: van pril samenzijn, over verloving, tot huwelijk.

"Mensen komen vaak pas op volwassen leeftijd op het spoor van het christelijke geloof."

WERELDKERK

In de wereldkerk is dit proces van een volwassendoop de standaard. Vallen wij dan een beetje uit de boot, met onze klassieke kinderdoop?

Helemaal niet. Er zijn enkele accentverschuivingen, maar we blijven verbonden met onze zusters en broeders wereldwijd. De context van bekering en nieuw leven maakt plaats voor een opvoeding in geloof, waarbij de groeitijd als gelovige plaatsvindt ná het doopsel.

GEMEENSCHAP

Volwassendopen komen vaak voor in de wereldkerk.

10

suara

75

© John Ragai

Bovenal blijft het gemeenschapsgebeuren van het doopsel een verbindende factor. Niet enkel ontvang je in het doopsel Gods genade en nieuw leven, je wordt ook opgenomen in de kerkgemeenschap. Voortaan ben je lid van het Godsvolk!

Daarom probeert men van het doopsel weer duidelijk een kerkgebeuren te maken. Het geniet de voorkeur om kinderen samen te dopen, liefst met andere leden van de geloofsgemeenschap erbij. Een doop tijdens de zondagseucharistie is prachtig. Een idee voor jouw parochie? 

column

MICHEL COPPIN - DIRECTEUR MISSIO-BELGIË

In februari trok ik samen met bisschop Johan Bonny naar Zuid-Amerika. Nadat hij de Antwerpse jongeren bezocht tijdens de Wereldjongerendagen in Panama, zagen wij elkaar in Venezuela.

Onze eerste ontmoeting op ZuidAmerikaanse bodem vond plaats in de hoofdstad Caracas. Het was net een woelige periode, waarbij legermensen zelfs jongeren van onze parochie neerschoten.

Samen ontdekten we hoe Venezolaanse zusters zich met hun Belgische medezusters inzetten voor de armen.

We reisden nadien door naar Juazeiro do Norte, in het noordoosten van Brazilië.

Deze stad fungeert als bedevaartsplaats

"Ik zag drie heel verschillende landen met elk een falend regime."

De laatste etappe van onze reis bracht ons naar Chili. We ontmoetten er vier Antwerpse missionarissen: twee vrouwen, een priester en een permanent diaken.

Hun inzet is van onschatbare waarde.

Zo had ik het voorrecht drie erg verschillende landen te ontdekken. Ook hun politieke regimes zijn niet met elkaar te vergelijken: het ene zeer links, het andere dan weer zeer rechts.

Maar ondanks hun verschillen, hebben ze de jammerlijke gemeenschappelijke factor dat ze er niet in slagen een samenleving op te bouwen waar iedereen zijn of haar plaats in vindt.

Persoonlijke verrijking en machtszucht lijken belangrijkere prioriteiten voor de politici. De collectieve armoede neemt daardoor echter toe. Jezus’ boodschap biedt dan troost en steun.

Nieuwe geloofsgemeenschappen verzamelen zich rond het bevrijdend Woord. Het geeft hen hoop, nieuwe energie en enthousiasme.

Missio wil deze nieuwe solidaire gemeenschappen helpen hun projecten te verwezenlijken. En omgekeerd kan hun gedrevenheid ons weer nieuwe impulsen geven.

Op hoop van zegen! 

Afrika Filmfestival

Van 26 april tot en met 11 mei 2019 gaat opnieuw het Afrika Filmfestival door. Twee weken lang geniet je dan van de beste films, mode, cultuur en debatten uit Afrika of over Afrikaanse thema’s.

De centrale uitvalsbasis is opnieuw Leuven, maar ook in andere steden kun je terecht. Het Afrika Filmfestival heeft als missie om mensen een correct beeld te geven van Afrika. Die missie heeft het uiteraard gemeenschappelijk met Missio en daarom sponsoren wij het Afrika Filmfestival.

Bovendien nodigen we je bijzonder warm uit voor twee prachtige filmavonden, waarvoor je vrijkaarten kunt winnen bij Missio!

Op dinsdag 30 april om 20.00 u. kun je komen kijken naar Congo Lucha. De jongeren van de “La Lucha”-beweging staan hierin centraal. Zij strij-

den voor rechten en politieke rechtvaardigheid in de Democratische Republiek Congo. De film brengt drie strijdjaren van deze jongeren in beeld.

De voorstelling gaat door in Kinepolis Leuven. Na de film ben je van harte welkom op de receptie.

Op vrijdag 3 mei om 19.30 u. kun je genieten van de prachtige film Fortuna. In deze film volgen we Fortuna, een 14-jarig meisje dat wegvlucht uit Ethiopië. Eens ze Lampedusa bereikt, vindt of hoort ze haar ouders niet meer. De winter brengt ze door in een klooster in de Zwitserse bergen, niet wetend wat de lokale autoriteiten over haar lot zullen beslissen. Als ze op de koop toe verliefd wordt op een 26-jarige medevluchteling, neemt de onzekerheid enkel toe. Fortuna is een spirituele film met prachtige zwart-witfotografie. De voorstelling vindt plaats in Cinema ZED te Leuven.

000

123

45

vooruitblik

voor de vele armen in de regio. Vooral rond het feest van Maria Lichtmis stromen duizenden pelgrims toe, om te bidden tot Maria, Moeder der Smarten. De gelovigen leggen hun zorgen en verdriet in haar handen. Cicero Batista (1844-1934), een lokale priester, startte deze bedevaart.

Vandaag vereert de lokale bevolking hem als heilige, omdat hij zich onvermoeibaar inzette voor de armen. Bisschop Bonny en ikzelf ontmoetten er ook een grote groep Belgische missionarissen die in de regio actief zijn. Onder hen drie bisschoppen.

Maak kans op vrijkaarten voor deze twee films!

Meedoen aan de wedstrijd is eenvoudig. Stuur je naam en adres + je filmkeuze naar: Missio - Afrika Filmfestival, Vorstlaan 199, 1160 Brussel pub@missio.be Op 19 april contacteren wij de gelukkigen.

11

colofon Hoofdredactie Michel Coppin Eindredactie Catherine De Ryck Werkten mee aan dit nummer Juliette Binyungu, Michel Coppin, Armelle Griffon, Elly Mattheus, Marcel Utembi, Stijn Van den Bossche, Robert Vastmans Foto’s Missio, MONUSCO/Alain Likota, John Ragai, Servizio Fotografico Vaticano, Shutterstock/Alexandros Michailidis, Shutterstock/Vera Petrunina, Shutterstock/Rawpixel.com, Wikimedia Commons/Axe Lay-out en drukwerk Halewijn nv Verantwoordelijke uitgever Michel Coppin, Vorstlaan 199, 1160 Brussel Contact Vorstlaan 199, 1160 Brussel, 02 679 06 30 info@missio.be, www.missio.be, www.facebook.com/MissioBelgie KBO: 0410 647 718 Adreswijziging of uitschrijving suara@missio.be Reacties en suggesties pub@missio.be Vormingswerk Missio-Vlaanderen vlaanderen@missio.be, 02 679 06 34

BE19 0000 0421 1012

www.

.be