Suara 64: Hier en daar missionair

Afgiftekantoor: MassPost Hypercentrum Antwerpen X P 508033

WWW.

64

suara tijdschrift met een missie

Driemaandelijks tijdschrift » Jaargang 16 nummer 64 » juni / juli / augustus 2016

Hier en daar missionair » HOE IS HET NOG IN MYANMAR? » KERK IN CAMBODJA » OVER PSALMEN

.be

FOTO: MASSON

editoriaal

Win-win!

Je kunt je heel wat goede situaties indenken. De ene al wat beter dan de andere. En dan kom je plots op het summum van ‘een goede situatie’, namelijk de win-winsituatie. Een geëngageerde buitenlandervaring is volgens mij zo’n ultieme win-winsituatie.

Enerzijds win jij natuurlijk omdat naar het buitenland gaan nu eenmaal een leuke ervaring is. Maar omdat ik het wel degelijk heb over een geëngageerde reis, moet je nu niet denken aan zon, zee en strand. De rijkdom zit ‘m niet in luilekkeren in de zon. Integendeel, dit soort buitenlandervaring zijn net een ‘win’ omdat je uit je comfortzone wordt gehaald. Ruil die strandstoel maar in voor keihard meedraaien in een project, zoals Bram, wiens verhaal je op bladzijden 7 en 8 leest. Hij kwam zo hard in een andere wereld terecht, dat hij met zichzelf geconfronteerd werd. En daarmee heeft hij gewonnen: hij is een rijker mens geworden.

Anderzijds wint ook ’n ander, want zijn of haar horizon wordt evenzeer verruimd door jouw komst en door het gesprek met jou aan te gaan. Zo ontdekken we hoe we elkaars broer of zus kunnen zijn, ondanks onze verschillen. Om missionaire kerk te zijn, is dat belangrijk.

Dat lees je op bladzijde 6. Dus: win-win!

2»

suara 64

inhoud suara 64 “Het gekruisigde Myanmar moet Stille Zaterdag nog door. Het Licht van Pasen ontluikt, maar is nog niet volledig doorgedrongen.” » Lees het artikel op bladzijde 3.

“Geloof moet je niet voor jezelf te houden. Het is net een schat die groter wordt door ze te delen. En dat wil Missio bewerkstelligen.” » Lees het artikel op bladzijde 5.

“De Cambodjaanse kerk doet niet zoveel aan navelstaren en heeft ontzettend veel vitaliteit. Mensen doen er hun ding.” » Lees het artikel op bladzijde 7.

OOK IN DIT NUMMER Project | Evangelisatie per moto Ten volle missionaire kerk zijn vandaag Nigeriaanse missie in Vlaanderen Bijbel | Over psalmen gesproken Terugblik Column

» 4 » 6 » 9 » 10 » 11 » 11

FOTO: THOMAS EDER

FOTO: GLOBAL FINLAND

christen zijn in de wereld

Hoe is het nog in Myanmar?

In oktober 2014 startte Missio-België een campagne rond Myanmar. Een jaar lang werd de christelijke zending vanuit het doopsel belicht vanuit de Myanmarese situatie. In 2010 begon Myanmar immers aan haar democratische geschiedenis. In 2015 werden voor het eerst in vijfentwintig jaar vrije verkiezingen gehouden. Het Myanmar van vandaag is niet meer hetzelfde land als jaren geleden. »» CHARLES MAUNG BO

Toch is Myanmar nog niet hersteld van de wonden die meer dan vijftig jaar militair regime toebracht. Om het in paastermen te zeggen: ons gekruisigde land moet nog door Stille Zaterdag. Het Licht van Pasen ontluikt, maar is nog niet volledig doorgedrongen.

Armoede

Armoede blijft bijvoorbeeld nog steeds schrijnend hoog: 60 % van de bevolking leeft in armoede en 30 % in extreme armoede. En dat terwijl Myanmar zoveel natuurlijke rijkdom bezit: een eerlijke verdeling daarvan zou meteen komaf maken met armoede.

“Ons doorleefd engagement heeft mensen aangetrokken.

De kerk is gegroeid.”

Op de vlucht

Tijdens de onderdrukking sloegen velen op de vlucht, zowel binnen Myanmar als daarbuiten. Hopeloos op

zoek naar een betere toekomst. Weinigen hebben die gevonden. Velen kwamen terecht in erbarmelijke omstandigheden en zijn vandaag nog steeds moderne slaven. Anderen, zoals de Rohingya-moslims, worden nog steeds gediscrimineerd.

Kerkelijke groei

Ondanks religieuze vervolging, is de kerk in Myanmar nooit volledig van de radar verdwenen. Ze is altijd aan de zijde van de armen blijven staan. Dat is de mensen niet ontgaan. Ons doorleefd engagement heeft hen aangetrokken en de kerk van Myanmar is gegroeid. Er zijn nu naar schatting 700 000 katholieken, waaronder zo’n 700 jonge priesters.

Vrijheid

En dat is niet de enige groei die Myanmar gekend heeft. Er zijn echt al wel positieve veranderingen merkbaar, bijvoorbeeld de toegenomen persvrijheid en godsdienstvrijheid. En natuurlijk is de democratie op zich gegroeid: in 2015 waren er eindelijk weer vrije, eerlijke verkiezingen. Zo’n 80 % van de bevolking ging stemmen. Internationale waarnemers garandeerden het vrije karakter. De verandering is groot. De vicepresident is zelfs een christen en Aung San Suu Kyi is de eerste vrouwelijke minister van Buitenlandse Zaken. Dat was vroeger ondenkbaar.

Rechtvaardigheid

De recente groei van Myanmar stemt me hoopvol. Ik durf weer te dromen. Hopelijk groeien we uit tot een volledig vrij land, waar iedereen voldoende onderwijskansen krijgt en waar een kruis wordt gemaakt over armoede.

Enkel rechtvaardigheid kan daarvoor zorgen. •

Charles Maung Bo is salesiaan, aartsbisschop van Yangon (Myanmar) en kardinaal.

»3

project

Evangelisatie per moto Missio-België ondersteunt christelijke gemeenschappen in Afrika, Azië en Latijns-Amerika bij de aankoop van een geschikt voertuig om hun werk te vergemakkelijken. Het bisdom Baruipur in West-Bengalen, in het noordoosten van India kreeg hulp bij de aankoop van een moto. Missio sprak met de bisschop.

15x

“Anders zouden de gelovigen hun bisschop nooit te zien krijgen. Bijvoorbeeld het vormsel toedienen zou in heel wat parochies onmogelijk zijn zonder moto.”

1x

»» ARMELLE GRIFFON Het bisdom Baruipur is zo’n 11 000 km² groot en telt 23 parochies. In het hele gebied wonen bijna tien miljoen mensen, waarvan 69 % hindoes en 30 % moslims.

Zo’n 62 000 inwoners noemen zich katholiek. Bisschop Salvador Lobo is er werkzaam in de nabijheid van de sloppenwijken van Calcutta. Hij verplaatst zich met de moto die hij dankzij de steun van Missio kon kopen.

Waarom heb je nood aan een eigen voertuig?

“In het gebied waar ik werk is amper openbaar vervoer.

De parochies zijn erg uitgestrekt: één parochie bestaat soms uit tien of elf kleine dorpjes. Met een moto kunnen mijn priesters en ik onze parochies makkelijker bereiken.

Een moto kan ook mee op de boot. Zelf verplaats ik mij al veertien jaar per moto om parochies te bezoeken.”

“Met een moto kan ik makkelijk stoppen om met mensen te praten.”

Azië

Afrika 11x

1x

5 Ook in 2015 hielpen we heel wat priesters,

Waarom is een moto ideaal?

“Als je je verplaatst met een moto, kun je onderweg makkelijk stoppen om met mensen te praten. Daardoor sta ik dicht bij de mensen, net als Christus. Ze zijn blij dat ze met mij kunnen praten over hun waarden, hun christelijk leven of de opvoeding van hun kinderen. De verplaatsing per moto komt de evangelisatie ten goede.

We kunnen ons zo ook tonen als eenvoudige mensen.” •

Armelle Griffon is Franstalige communicatieverantwoordelijke bij Missio-België.

religieuzen, en catechisten zoals bisschop Lobo.

STEUN DE VOERTUIGENACTIE Wil jij ook een voertuig met een missie steunen?

Stort dan je bijdrage op de rekening van Missio vzw:

IBAN BE19 0000 0421 1012 • BIC BPOTBEB1 (mededeling: “Suara Voertuigenactie”) of op www.missio.be Omdat wij pastorale projecten steunen, mogen wij van de overheid geen fiscale attesten afleveren.

laat je solidariteit voortleven We denken liever niet aan de dag dat we er niet meer zijn. Toch is het zinvol om dat wel te doen. Bijvoorbeeld om je solidariteit niet te laten stoppen bij je dood. Door Missio op te nemen in je testament, kun je een deel van je erfenis aan Missio schenken en zo christenen wereldwijd blijven steunen.

Wat je Missio nalaat, kies je volledig zelf. Dat kan roerend of onroerend goed zijn.

Interesse? Vraag raad aan je notaris of neem vrijblijvend contact op met Michel Coppin, directeur van Missio-België, op 02 679 06 37 of via legaten@missio.be.

4»

suara 64

Warmte tijdens aprilse grillen Missio staat voor dialoog, ontmoeting en solidariteit. En dat vullen we op diverse en creatieve manieren in. De ene keer doen we dat binnenshuis, de andere keer betrekken we verre oorden en nog een andere keer zoeken we een evenwicht tussen beiden. Dat gebeurde op 26 april: we brachten buitenlandse priesters die in België studeren, samen. »» ELLY MATTHEUS

Missio steunt immers heel wat buitenlandse priesters financieel tijdens hun studies in België. Maar daar willen we het niet bij houden. We willen deze priesters ook als mens nabij zijn en werken aan ontmoeting en dialoog. Daarom startten we in 2012 met een tweejaarlijkse samenkomst van internationale priesterstudenten. Na twee succesvolle edities in Leuven, trokken we deze keer naar Louvain-la-Neuve.

Mens versterken

Louvain-la-Neuve was voor velen onbekend terrein, dus wilden we er zeker een geslaagde ontmoe-

“Geloof moet je niet voor jezelf houden.

De schat wordt groter door te delen.”

ting van maken. We sloegen de handen in elkaar.

Vereende krachten en goede wil zijn immers twee sleutels tot succes. Dus maakten we de zaal klaar

voor een succesvolle avond, koelden we flessen en smeerden we broodjes. Voor een geslaagd moment van samenzijn, mag je immers nooit vergeten de innerlijke mens te versterken.

Samenhorigheid

Ook de mooie, moderne Sint-Franciscuskerk maakten we klaar voor een stemmige eucharistieviering. Michel Coppin, directeur van Missio-België, en Promildon Lobo, een trouwe Missio-vrijwilliger van Indiase afkomst, gingen de viering voor. Alles ademde vreugde en samenhorigheid uit. Ondanks de aprilse grillen buiten, vulde de kerk zich met een warme gloed. Dat werd prachtig duidelijk tijdens de vredeswens.

Groter door te delen

Die viering in samenhorigheid was voor de uitgenodigde priesterstudenten het ideale begin van de avond. Zo’n viering roept je immers op om je geloof niet voor jezelf te houden. Het geloof is net een schat die groter wordt door ze te delen. En dat wilde Missio in de verf zetten met de samenkomst.

Verbondenheid

Het hapje en tapje achteraf maakten dat ook informeel mogelijk. Priesterstudenten uit Afrika en Azië leerden elkaar kennen. Wat een mooi kader om ervaringen uit te wisselen! Hoe verschillend hun context ook is, veel situaties zijn herkenbaar. We zagen de verbondenheid toenemen en hun netwerk groeien.

En toen wisten we: mens zijn en geloven, dat doe je niet alleen. •

Elly Mattheus is Nederlandstalige vormingsverantwoordelijke bij Missio-België.

FOTO: MISSIO

missio achter de schermen

»5

achtergrond

Ten volle missionaire kerk zijn vandaag Als geen ander roept paus Franciscus ons op de missionaire dimensie van ons geloof en onze kerk gestalte te geven.

In zijn exhortatie Evangelii Gaudium roept hij ons op onze veilige zekerheden achterwege te laten en de Blijde Boodschap aan anderen te verkondigen. Dit is een roeping voor elke christen, niet voor een handvol uitverkoren missionarissen.

Maar hoe doe je dat, missionair en evangelisch leven? »» WARD CEYSSENS

Ontmoeting

Uit dialoog ontstaan interesse en vriendschap. Met geloofsgenoten, tochtgenoten in het geloof. In onze vriendschap leren we van elkaar, kunnen we samen bidden en het geloof delen, kunnen we elkaar bemoedigen … We worden familie van elkaar, ook van mensen in armoede dichtbij en veraf. Dat is het evangelie ten volle beleven, waarmaken!

Solidariteit

Uit dialoog en ontmoeting ontstaat echte solidariteit. Soms is dat materieel, zeker omdat we er niet omheen kunnen dat onze kerkgemeenschappen materieel sterker staan dan die in het Zuiden. Jezus roept ons dan ook op om niet enkel de geboden te onderhouden, maar ook te delen met de armen (Matteüs 19,16-30).

De tweede vorm van solidariteit beoefenen we wat minder, namelijk vanuit ons geloof oproepen tot gerechtigheid, vrede en politiek engagement. Paus Franciscus doet dat in zijn encycliek Laudato Si’, voor mij een aanvulling op Rerum Novarum.

Enthousiasme

5 Dialoog is noodzakelijk als je gestalte wil geven aan een missionaire houding.

De drie sleutelwoorden van Missio – dialoog, ontmoeting en solidariteit – helpen ons een missionaire geloofsgemeenschap te worden.

Dialoog

De ‘jonge kerken’ van weleer zijn volwassen en staan op eigen benen. Deze situatie is de ultieme kans om met 6»

suara 64

FOTO: ELYSE PATTEN

een open geest in dialoog te treden: de andere geloofsgemeenschap leren kennen en waarderen in haar anderszijn, luisterend ontdekken wat we elkaar kunnen geven en bijleren. En dat kan op kleinschalig niveau. Hoe kunnen we elkaars broer of zus zijn, ook al leven we aan de andere kant van de wereld? Zijn we niet allemaal Gods volk onderweg?

“Uit dialoog en ontmoeting ontstaat echte solidariteit.

Soms materieel, soms als oproep tot actie.”

Die dialoog, ontmoeting en solidariteit met anderen helpen ons onze eigen identiteit te verdiepen en samen enthousiast wereldkerk te zijn. Is dat niet de vernieuwde missiegedachte die ons op weg zet (opnieuw) enthousiaste christenen te zijn? Misschien prikkelt ons enthousiasme dan ook wel niet-gelovigen en worden zij nieuwsgierig naar ons sterk handelen, naar ons krachtig geloof, naar de Heer. •

Ward Ceyssens is diaken in het bisdom Hasselt en vrijwilliger bij Missio-België.

kerk vormen in cambodja Zonder dergelijke projecten zouden zij nooit onderwijs kunnen genieten. Alles is volledig gratis, al dragen de ouders wel bij wat ze kunnen. Gezien de grote armoede in Cambodja is dat vaak erg weinig.”

“De school creëert een gemeenschapsgevoel bij kinderen met een beperking.”

FOTO: JOHN CLEAR

Bijzonder

Gewoon je ding doen Nu grenzen lijken te vervagen, trekken steeds meer jongeren voor een tijd naar het buitenland. De één maakt een wereldreis en geniet van het leven, een ander doet zijn of haar eerste werkervaring op in het buitenland en nog een ander wil zich in het buitenland inzetten voor anderen. Bram De Backer koos voor dat laatste. En hij deed dat vanuit een diepe motivatie. »» CATHERINE DE RYCK

Bram trok naar de Kandalprovincie in het zuidoosten van Cambodja, in de omgeving van de hoofdstad Phnom Penh. Hij draaide er een tijdlang mee in een project voor kinderen en jongeren met een fysieke beperking.

Kun je kort vertellen wat het project inhoudt?

“Ik draaide mee in de LaValla School, een lagere school voor kinderen met een fysieke beperking.

“De LaValla School is in drie opzichten bijzonder. Ten eerste kunnen kinderen van verschillende leeftijden terecht in de school. In theorie is het een lagere school, maar sommige leerlingen blijven er tot ze 17 of 18 zijn. Enerzijds omdat velen pas op latere leeftijd in de school terecht komen, anderzijds omdat sommigen een zeer grote leerachterstand hebben en die niet meteen weggewerkt kan worden. Ten tweede, en dat is heel belangrijk voor de leerlingen, hebben ook alle leerkrachten een fysieke beperking. Ooit waren ze zelf leerling op de LaValla School. Ten slotte onderscheidt de LaValla School zich door de leerlingen meer dan het strikt verplichte onderwijs aan te bieden.”

“Moest ik de kans krijgen, zou ik vandaag nog opnieuw vertrekken.”

In welke zin is er dan een meerwaarde?

“Ten eerste heeft de school een breder doel. Ze wil kinderen en jongeren met een fysieke beperking samenbrengen, een gemeenschapsgevoel creëren.

Vaak voelen deze kinderen zich immers alleen op de wereld en kennen ze niemand anders met een beperking. Ze voelen zich eenzaam. Die problematiek wil de LaValla School op een tweede manier aanpakken, namelijk door hen een waardigheidsgevoel bij te brengen. Het Theravada-boeddhisme is sterk aanwezig in Cambodja en daar is ‘karma’ belangrijk: wie goed doet, zal goeds overkomen en wie slecht doet, wordt gestraft. Mensen met een beperking denken daardoor dat ze iets fout gedaan hebben, dat hun beperking een straf is. 4

»7

kerk vormen in cambodja Ze worden op straat aangestaard en mensen willen hen aanraken. Dat de school leerkrachten met een beperking heeft, is daarom zo belangrijk: de kinderen zien zo dat ze echt iets kunnen bereiken in het leven, dat ze net zoveel waard zijn als een ander. Ik probeerde hen daarom ook als doodgewone kinderen te benaderen.”

“Ik wou wegtrekken uit mijn comfortzone en zoeken wat ik in het leven wil.”

Affectie geven

Wat doen de kinderen naast school?

“In de voormiddag gaan de kinderen naar school, in de namiddag zijn er extra activiteiten zoals Engelse les of huiswerkbegeleiding. Dat geeft hen extra bagage. Er wordt ook gedacht aan het leven na de lagere school: zoveel mogelijk leerlingen worden nadien ondergebracht in verschillende huizen en gecoacht om naar de plaatselijke middelbare school te gaan. In de toekomst hoopt men ook die secundaire leerlingen

in één gemeenschap samen te brengen. Veelbelovende leerlingen worden na het middelbaar naar de universiteit geloodst. Anderen worden begeleid naar een beroep, bijvoorbeeld automecanicien of boer. Daarvoor is zelfs een apart landbouwproject opgericht.”

Welke rol vervul je als mens in zo’n project?

“De kinderen kijken naar je op en waarderen je enorm.

Bijvoorbeeld omdat jij hen eindelijk als gewone mensen behandelt. Voor ons is dat misschien vanzelfsprekend, maar niet voor de gemiddelde Cambodjaan. Voor de jongere kinderen was ik ook een vriend en iemand die hen affectie gaf. De nood daaraan is groot als je in een internaat zit en maar twee keer per jaar naar huis gaat. Voor de adolescenten was ik vaak een luisterend oor voor hun liefdesproblemen of de moeilijkheden die ze ervaren door hun beperking.”

Vragen

Wat zette je er eigenlijk toe aan om naar Cambodja te vertrekken?

“Zoals veel jongeren was ik op zoek naar wat ik wou in het leven, wat bij me paste. Maar het zat toch dieper dan dat. Ik had net mijn bachelordiploma theologie op zak. Mijn medestudenten begonnen aan de masteropleiding, maar ik voelde me er niet klaar voor. Ik zat met zoveel vragen. Heel praktisch, maar ook spiritueel. Naar Cambodja trekken werd

voor mij een echte contrastervaring. Wegtrekken uit mijn comfortzone en zoeken wat ik in het leven wil.

Enkel zo zou ik te weten komen of het caritatieve en het leven in gemeenschap iets voor mij waren.

Mijn ervaring in Cambodja heeft me veel geleerd, maar nog niet alle vragen zijn beantwoord.”

“Het is belangrijk ook te denken aan het leven van deze kinderen ná de lagere school.”

Heeft de tijd in Cambodja je ook iets geleerd over de kerk?

“Ook dat was een motivatie om naar Cambodja te vertrekken: ik wilde mijn perspectief verruimen.

Wat betekent kerk vormen in een heel andere context dan de mijne? Christenen zijn sterk in de minderheid in Cambodja, dat is al een groot verschil.

Bovendien is de kerk er nog relatief jong en zoekt ze nog haar weg. De Cambodjaanse kerk doet niet zoveel aan navelstaren en heeft ontzettend veel vitaliteit. Mensen doen er hun ding, passen hun geloofsbeleving aan aan hun cultuur en vragen zich niet voortdurend af of iets wel mag.”

“De kinderen waarderen je, omdat je hen als gewone mensen behandelt.”

FOTO: ILO/KHEM SOVANNARA

Zou je het vandaag opnieuw doen?

“Onmiddellijk. Moest ik de kans krijgen, zou ik vandaag nog opnieuw vertrekken. Naar hetzelfde project dan, omdat ik me er dan onmiddellijk kan inzetten voor de kinderen en jongeren. Dan zou ik geen tijd en energie meer verliezen aan alles en iedereen leren kennen en moet ik mijn plek niet meer zoeken in het geheel.” •

Bram De Backer is masterstudent theologie aan de KU Leuven.

5 Cambodja is een grote rijstproducent. Daarom biedt de LaValla School leerlingen een opleiding tot rijstteler aan.

8»

suara 64

Nigeria is het gastland van onze campagne in 2016-2017!

Ontdek er nu al alles over op www.missio.be. te leren kennen en mezelf zo goed mogelijk te integreren. Enkel zo kan mijn missie een succes worden.

Daarom volg ik bijvoorbeeld al een hele tijd Nederlandse les.

Stilletjes

5 In Nigeria gaat het er iets minder stil aan toe in de kerk.

FOTO: MISSIO

achtergrond

Nigeriaanse missie in Vlaanderen Je kunt niet om het missionaire karakter van de katholieke kerk heen. Het is haar meest ware aard. Het zit ingebakken in haar geschiedenis. Zoals eens Jezus werd gezonden door de Vader, zond Hij de leerlingen uit naar alle hoeken van de wereld en die zending hebben wij vandaag nog steeds.

Christus wil immers dat wij zijn Blijde Boodschap blijven verkondigen en “hoe kan dat als wij niet gezonden zijn? Het is zoals de Schrift zegt: Hoe lieflijk zijn de voeten van hen die goed nieuws brengen” (Romeinen 10,15).

Ik heb mij deze zending op een specifieke manier eigen gemaakt. »» MARCEL DIM

Van jongs af aan wilde ik priester worden, dankzij de dynamische kerkgemeenschap die ik als kind heb leren kennen en dankzij de toewijding van de lokale priester. Later was ik er zeker van dat ik een missionaire priester wilde zijn: iemand die zich

onvoorwaardelijk inzet voor de verkondiging van de Blijde Boodschap.

Dus trad ik toe tot de Nigeriaanse congregatie Sons of Mary, Mother of Mercy (SMMM). Na vijf jaar priesterschap in Nigeria, beslisten mijn oversten om me naar België te zenden.

Verschillen

Ik kwam in België aan op 10 januari 2016. De verschillen tussen de cultuur, levensstijl, taal en kerkbeleving in Vlaanderen en die in Oost-Nigeria, mijn thuishaven, zijn natuurlijk enorm.

Toch zal ik mijn best doen om alles

Wat betreft kerkbeleving ben ik echt in een andere wereld terechtgekomen. In het oostelijk deel van Nigeria is er een levendige kerkgemeenschap, met veel jonge mensen, veel activiteiten, veel vieringen tijdens de week en in het weekend en heel wat roepingen. Tot nu toe zag ik in de Vlaamse kerken eerder oudere mensen, behalve op feestdagen of speciale gelegenheden. Soms heb ik het gevoel dat de Vlaamse kerk zich stilletjes terugtrekt op de achtergrond. Hier schuilt een grote pastorale uitdaging.

“Het is een grote pastorale uitdaging om de Vlaamse kerk op de voorgrond te krijgen.”

Ik heb grenzen overgestoken om in de Vlaamse kerkgemeenschap terecht te komen. Maar ik maak nog steeds deel uit van de ene, heilige, katholieke en apostolische kerk. Ik blijf bijdragen aan haar toekomst. En dat gaat enkel door gebed, gemeenschapsvorming en liefdadigheid. Daar wil ik me in Vlaanderen ten volle voor inzetten en ik hoop dat jij mee op weg gaat. •

Marcel Dim is Nigeriaan en priester. Hij behoort tot de Nigeriaanse congregatie Sons of Mary, Mother of Mercy (SMMM). Momenteel woont hij in Mechelen.

»9

bijbel

Over psalmen gesproken Voortdurend zijn mensen op zoek om uitdrukking te geven aan ideeën, overtuigingen, ervaringen, impressies en emoties. Ze hebben allemaal betrekking op onze omgang met de onzichtbare wereld van het goddelijke of met het zoeken naar wie we zijn en hoe we ons voelen in onze omgeving. Uit die menselijke zoektocht ontstond ook de Hebreeuwse Bijbel. »» MARC VERVENNE

In de christelijke traditie is de Hebreeuwse Bijbel beter bekend als het Oude Testament. Deze Bijbel is niet in één keer geschreven. Het is een gegroeid verzamelwerk met een variëteit aan geschriften, opgesteld door verschillende auteurs in wisselende tijden en in uiteenlopende situaties.

De Bijbel is dan ook veelzijdige literatuur met verschillende genres.

Verbeelding

In de Oud-Hebreeuwse literatuur nemen de psalmen een bijzondere plaats in. Het zijn talige verdichtingen waarin poëten hun verbeelding de vrije loop laten. Zo ontstaan zangerige gebeden waarmee ze geloof en vertrouwen, maar ook onzekerheid en twijfel luchten.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat die teksten deel uitmaken van een eeuwenlange traditie in synagoge en kerk.

Gids in de psalmen

Wat hebben de psalmen ons vandaag te bieden? Hoe krijgen we toegang tot die gedichten, geschreven in een taal en cultuur die ons vreemd zijn? Een betrouwbare gids is Bijbelexegeet en monnik Benoît Standaert. In de driede10 »

suara 64

“Psalmen zijn zangerige gebeden over geloof én twijfel.”

lige reeks Leven met de psalmen bundelt hij zijn bijdragen over de psalmen en hun betekenis vandaag. Hij voorziet commentaar bij elk van de 150 psalmen.

gie worden die wel vaak geschrapt of geneutraliseerd. Oude gebeden en gezangen geeft hij een actuele, maatschappelijke en ethische dimensie.

“Benoît Standaert mijdt moeilijke teksten niet.”

Kracht

Bij Psalm 11 noteert hij bijvoorbeeld: “De psalm vond zijn oorsprong in een concrete noodsituatie, maar past tot op vandaag in alles wat wij dag aan dag te beleven krijgen, aan welke kant van de wereld we ook mogen leven: India, Syrië, Centraal-Afrika, Haïti, of Spanje … De kracht van zo’n kort gedicht laat zich niet meten en blijft onuitputtelijk.” (bladzijde 31). •

Exegeet en monnik

Exegeet Standaert ontleedt de gedichten literair. Hij leidt de lezer binnen in hun opbouw en geeft uitleg bij stijl en verwoordingen. Hij legt uit hoe de psalmen functioneren in de joodse en christelijke benadering en in hun liturgische traditie. Monnik Benoît opent spirituele perspectieven die zich in het getijdengebed laten zien.

Hij mijdt daarbij de moeilijke teksten zoals vloekpsalmen niet. In de litur-

Prof. dr. Marc Vervenne is emeritus gewoon hoogleraar Bijbelwetenschap aan de Faculteit Theologie en Religiewetenschappen van de KU Leuven en ere-rector van deze universiteit. Hij is ook actief in ontwikkelingsprojecten van UZ Leuven en voorzitter van de Vlaamse Unesco Commissie in België.

Uitzonderlijk aanbod Heeft dit artikel over de psalmen je geprikkeld? Wil je deze schitterende gebeden ontdekken met Benoît Standaert als gids? Dan heeft Missio een prachtig aanbod! Met onze speciale actiecode betaal je online voor de drie delen van Leven met de psalmen slechts € 59,99 in plaats van € 74,97.

Hoe?

 Surf naar www.lannooshop.be/missio  Voeg de drie boeken toe aan je winkelmandje  Geef de kortingscode ‘missio’ in en klik op ‘+ ’  Rond je bestelling verder af

Opgelet: de actie geldt enkel online en loopt maar tot en met 30 juni 2016.

TERUGBLIK FOTO

: JOAO

CLAUD

IO F E R NA

NDES

Medewerkers uit een twintigtal Europese landen dachten in Kroatië na over de toekomst van de kinderwerking van Missio. Ook Missio-België was erbij.

FO TO : MI SS IO

– opening van – en zonnige De feestelijke aand in Scherpenheuvel: m de bedevaarts we niet ontbreken! daar konden FO TO : MI SS IO

column Vandaag neem ik je mee op denktocht over ‘missie vandaag’.

Spontaan denken velen aan arme mensen in het Zuiden en missionarissen uit het Westen. Hier en daar is dit nog zo en die laatste missionarissen moeten we zeker blijven steunen. Maar de realiteit biedt ons toch een genuanceerder beeld. Waar de Westerse kerk krimpt, groeit de kerk in het Zuiden. Haar dynamiek is ongezien. Om hun zending uit te bouwen, hebben deze kerkgemeenschappen nood aan onze financiële steun.

Sterker nog, dit is onze christelijke plicht. Daarom is Missio werkzaam in haast elk land waar christenen zijn, in alle hoeken van de wereld: van de D.R. Congo, over Lesotho, Zuid-Korea, Singapore, tot Turkije, Iran en de Fiji-eilanden.

In al die landen worden fondsen ingezameld om de zending van Christus gestalte te geven. Onze grote inspiratie en motivatie zijn de Handelingen van de apostelen.

De hedendaagse zending gaat niet om zieltjes winnen of lid worden van een exclusieve club. Het gaat om een levengevend geschenk. In het diepste van ons hart en verstand kunnen we een kracht vinden die bergen kan verzetten. Ik noem het ‘de Geest van God’. Die kracht is genade, want we moeten helemaal niets doen om dit geschenk te ontvangen. We kunnen er enkel dankbaar om zijn en de kracht delen met anderen. Zo’n mooi, rijk geschenk kan en mag je immers niet voor jezelf houden.

Deze overwegingen zijn voor mij geen abstracte beschouwingen. Ze komen voort uit mijn eigen levensverhaal, getekend door 40 jaar religieus leven en 25 jaar priesterschap.

Tijdens deze levenstocht lieten vooral de arme christenen van Latijns-Amerika me proeven van Jezus’ Blijde Boodschap.

Zij lieten me ontdekken dat God me met liefde bejegent en dat Hij mij uitzendt om anderen met die liefde te bejegenen. Ik blijf dit geschenk koesteren en deel het elke dag met anderen. Elke christen die Gods geschenk ontdekt in het leven, zal diezelfde zending ontdekken en onze kerkgemeenschap toekomst geven. Hier schuilt voor mij de dynamiek van het hedendaags missieverhaal. En daardoor heeft missie vandaag meer dan ooit een grootse toekomst.

Directeur van Missio-België Charles Maung Bo (derde van links), bisschop en kardin aal uit Myanmar, bezocht Europa. Hij hield ook halt bij Missio.

Hier in het gezelschap van Michel Coppin (rechts); de ambassadeur van Myanmar (tweede van links) in België en zijn medewerkster. Op bladzijde 3 lees je de visie van kardinaal Bo op het moderne Myanmar.

WWW.

.be

» 11

colofon Hoofdredactie: Kenny Frederickx Eindredactie: Catherine De Ryck Werkten mee aan dit nummer: Charles Maung Bo, Ward Ceyssens, Michel Coppin, Bram De Backer, Marcel Dim, Armelle Griffon, Elly Mattheus, Marc Vervenne Foto’s: John Clear, Thomas Eder, Joao Claudio Fernandes, Geinz, Global Finland, ILO/Khem Sovannara, Masson, Missio, Elyse Patten Lay-out en drukwerk: Halewijn nv Verantwoordelijke uitgever: Michel Coppin, Vorstlaan 199, 1160 Brussel

Info en contact Vorstlaan 199, 1160 Brussel 02 679 06 30 info@missio.be www.missio.be Adreswijziging of uitschrijving suara@missio.be

Reacties en suggesties pub@missio.be Vormingswerk Missio-Vlaanderen vlaanderen@missio.be 02 679 06 34

Suara is het Indonesische woord voor ‘stem’.

Suara wil de stem zijn van de wereldkerk.

Suara brengt je levensechte verhalen, dromen en verlangens van christenen wereldwijd.

Zo wil Suara ook een stem geven aan Gods aanwezigheid in deze wereld.

www. .be WWW. .be